Ontredderd stond die
vrouw langs de weg
ZONDAGSBLAD
ZIJ MAAKT POPPEN MET PERSOONLIJKHEID
De verdwaalde
spoorzoekers
ZATERDAG 28 MAART 1959
OP het laatste ogenblik nog kon dokter Frank Wissen» een ongeluk
voorkomen. Met volle kracht drukte hij het rempedaal in. Zijn wagen
draaide gierend een kwart slag rond en stond toen met een schok
stil. Wild gooide hij het portier open en terwijl hij uitstapte schreeuw
de hij, wit van drift: „Stommerd, je verdiende dat ik je had aangereden".
Hij beende met grote stappen naar de kant van de weg, maar bleef plot
seling stokstijf staan, toen hij het meisje ontdekte, dat tegen een boom
geleund stond. „Neem me niet kwalijk", rei hij, „maar u liet me schrikken I
En ineens weer in een uitbarsting van woede: „Wat doet u feitelijk s nachts
om half drie hier op deze weg? Iedere vrouw, die zichzelf respecteert is
op dat uur van de nacht in huis". Hij zweeg een ogenblik. „Nou?", ver
volgde hij, „wat hebt u hierop te zeggen?". Het meisje keek langs hem
heen, toen ze vermoeid vroeg: „Kunt u me een eindje meenemen?
U'RANK WISSENS haalde diep adem Hij
wilde iets onaangenaams neggen, maar
kon dat nog tijdig inslikken Hij zei: „Stapt
u maar in" Terwijl hij zijn wagen op gang
bracht, keek hij tersluiks naar zijn passa-
giere. Slecht verzorgde, maar niet goedko
pe kléren, constateerde hij. en een Jaar of
dertig ..Waar moet u heen? vroeg hij
na enkele ogenblikken. Zij draaide haar
gezicht naar hem toe en voor het eerst
rag hij een groot litteken, dat van haar
rechteroog naar haar rechteroor liep.
..Waar :k heen moet" Naar Den Haag of
naar Rotterdam, dat is goed"
Verdraaid", riep hij kregelig uit, „naar
Dan Haag ol hm»
Rotterdam en tk ga
naar Groningen Ik
zal u straks maat
afzetten bij een krui
sing. dan kunt u
daar op een auto
wachten die die kant
opgaat".
„Ach. neen", hoor
de bij haar zoggen
..laat maar. Den Haag. Rotterdam of Gro
ningen of Leeuwarden of Maastricht, het is
allemaal best".
Frank Wissens antwoordde niet. Hij tuur
de recht vooruit op de lange betonnen weg.
die voor hem lag en waarvan zijn wagen
elke seconde een pasr honderd meters weg
vrat. Langzaam zakte zijn boosheid en hij
kreeg belangstelling voor zijn passagiere.
zoals hij als dokter belangstelling hsd voor
zijn patiënten. Hij nam zich voor niets te
vragen, uit ervaring wetend, dat mensen,
in een toestand, waarin hc: meisje ver
keerde, vroeg of laat uit zichzelf beginnen
tc spreken Zachtjes floot hij het eerste het
beste wijsje, dat hem te binnen schoot. En
hij bleef fluiten steeds maar hetzelfde wijs
je en hij trommelde daarbij met zijn vin
gers op het atuur.
KEN UUR hadden zij zo. zwijgend naast
elkaar gezeten, al gereden toen ze begon
te spreken Ze zei ..Wel een vreemde si
tuatie. hè' U heeft het niet op vrouwen,
die "s nachU langs de weg staan te liften".
Hij bleef recht voor zich uitkijken en gaf
geen blijken van instemming. Ze zei:
..Misschien hebt u wel gelijk. Die vrpuwen
deugen niet. ik deug ook niet. Dat weet u
dus vast. AU u wilt. kunt u nu stoppen en
me er uit gooien" Als antwoord gaf hij
meer gas. zodat de auto met een ruk voor-
Een ogenblik was het veer stil Toen
vervolgde zo; ..De politie van heel Neder-
land zal me op dit ogenblik wel zoeken
Ik heb gestolen Als u het juiste bedrag
wilt weten, zeven duizend guMon Eergiste
ren ls het helemaal ontdekt en ik kon net
op tijd verdwijnen Anders zat ik al opge
sloten. Nu ben ik tenminste nog vrij. Mis
schien Interesseert het u helemasl niet hoe
het ls gebeurd en wat er daarna is ge
beurd. Luistert u dan maar niet. Laat me
dan maar praten Al twee dagen lang heb
ik niemand gehnd om tegen te praten Dat
aan mij uit te be-
verantwoord was.
Maar het was nic! verantwoord. Het was
gew, on bedrog, ordinair bedrog. Het geld
heb ik opgemaakt. Aan japonnen cn aller
lei dingen En niemand wist het Ze wisten
het thuis niet en mijn verloofde wist het
n:ct Ze dachten allemaal, dat ik veel ver
diende en dus royaal kon leven. Maar het
sas sch:;n Toen ik er eenmaal mee was
begonnen kon ik niet meer ophouden Het
werd een ziekte van me om veel geld in
mijn portemonnaie te willen hebben. £n
„1, ik het h.d line h.-t er weer uit. Ik
heb de ontknoping zien aankomen tk wist.
dat het v .indaag of morgen ontdekt zou
worden Steeds dacht ik. dit zal mijn laat
ste vrij" week-end wel zijn. Maar week na
weck bleef de ontdekking uit. Tot vorig*
Laten we een ogenblik rustig praten. Het
maakt niets uit of ik een uurtje vroeger
of later m Groningen ben".
Hij vervolgde: ..Ik ken een man, die u
wil helpen. Ik ken hem goed. want toen
ik jaren en jaren geleden in de knoei zat.
heeft hij ook mij geholpen. Miljoenen men
sen heeft liij al geholpen en nog miljoenen
zou hij willen helpen als ze maar tot hem
kwamen. Maar de mensen willen niet. Dat
is het merkwaardige in het leven. Hij is
een man. die veel begrijpt. Hij heeft ook
mij begrepen. Hij heeft me mijn fouten
„ardijz man. Ik ben driftig tegen hem ge
weest. ik heb me van hem afgewend, ik
heb hem verraden, belasterd, schade be
rokkend, bedrogen, uitgescholden, en elke
keer hield hij zijn deur voor me open. El
ke keer gaf hij voor mij thuis Hij beeft
me nooit de deur gewezen, hij heeft nooit
gezegd: met jou wil ik niets meer te ma
ken hebben. Elke keer was het hem een
vreugde me te ontmoeten, voor elk ge
sprek. dat ik met hem had was hij dank
baar. Hij eiste alleen een ding: dat ik
mets voor hem verborgen hield, dat ik
open was. mijn hele hart voor hem bloot
legde en me ook in vol vertrouwen aan
hem overgaf Desnoods dat ik dc gevan
genis inging. Want u mdet er wel om den
ken. de man. van wie ik u vertel, houdt
u niet uit de gevangenis. Het is niet zo.
dat u. als u vandaag alles aan hem ver
telt, morgen weer vrolijk op de oude voet
kan doorgaan. Maar dat doet u ook niet,
want hij geeft u een nieuw leven, een le
ven. dat uitgaat naar andere dingen dan
geld. mooie japennen of wat het ook
zij".
Kan
EEN KORT VERHAAL
DOOR
H. J. WAALWIJK
H",
de controle, zoals t
nog nooit was ge
weest De eerste dag
81 schijnen de ac
countants te hebben
vermoed, dat het
met al mijn hand
tekeningen niet goed
was Tot driemaal
toe ben ik onder
vraagd. cn tot drie
maal toe dacht ik
een bevredigend antwoord te hebben ge
geven Ik loog er maar wat op los. Maar
ze hadden me door"
ZEI „Wilt u een sigaret""
1 Ze antwoordde toonloos: „Dank u. en valt
u me met ;n de rede. Laat me asjeblieit
uitpraten Toen ik geen uitweg meer zag.
ben ik eerst naai mijn vader gegaan en
tk heb hem alles verteld Zijn antwoord
was. dat ik niet meer thuis hoefde te ko
men. H:j bracht me nog naar de deur.
maakte die open en zei toen: die blijft
verder voor Jou altijd gesloten. Toen dacht
ik mijn verloofde weet misschien raad. Ik
heb him eerlijk alles verteld, en ik heb
mezeif met gespaard Terwijl ik hem alles
opbiechtte zag ik. dat zijn gezicht hoe lan
ger hoe strakker werd. Hij liet me niet
eens uitpraten. Midden in een zin stond
hij plotseling op en begon me allerlei ver
wijten te doen. Ik had niet aan zijn car-
rière gedacht en niet aan zijn naar
niet aan zijn familie En hij kon me
help.
Alsof hij haar niet hoorde, vervolgde hij:
,,Iedereen mocht bij hem komen. Maar er
werd een hetze tegen hem gevoerd. Hij
werd na een proces, waarin de rechter
hem onschuldig verklaarde, toch gedood
Hij werd aan het kruis genageld"
7E ZEI: „Ik begrijp u niet. Is hij dus
dood?"
Frank Wissens keek haar glimlachend
aan. Hij zei: ..Hij was dood, maar na drie
dagen is hij weer opgestaan, en toen hij
uit het graf was verrezen, wisten de men
sen. dat hij al hun schuldenlast, al hun
verduisteringen, al hun valse handtekenin
gen voor hen had vereffend Ze wisten,
dat
Hij kon zijn zin niet voltooien Het meis
je. dat naast hem zat. was in een wilde
ïulibui uitgebarsten en hij hoorde haar
roepen: „Jezus, help me, vergeef het me"
Op een dag kon meneer Gos
linga uit Katwijk aan den Rijn
nergens zijn oude. gemakkelij
ke huisjasje vinden. Zijn vrouw
kennendp, moet hij wel op dc
gedachte zijn gekomen, dat zij
het kon hebben verknipt. Maar
neen, mevrouw Goslinga had
het jasje geruild tegen het nog
oudere colbertje van een ken
nis en dat jasje had ze ver
knipt. Omdat er zo'n mooie
kleur blauw in zat. Ze had er
een pak van genaaid voor één
van haar vele poppen.
Toen dezer dagen in Amstei
dam de Huishoudbeurs werd gc
houden, zat mevrouw M. N Gor
linjja-Klos uit Katwijk aan den
Rijn in het RA.I.-gebouw om
ieder, die het graag weten wil
de. te vertellen hoe zij van toilet
papier en stijfsel, wat verf er.
oude lapjes haar poppen maakt
.Ik doe het voor mijn plezier",
zegt ze. „ik heb geen handel en
r
Mevrouw Gosiinea zou het
iedereen wi.ien leren
dere mensen ook aan het poppen
maken gaan want ik weet hoe
veel genoegen ze eraan kunnen be
leven Ik doe het zelf al tien
Feeling
In een vitrine op de afdeling
vrijetijdsbesteding van de Huis
houdbeurs stonden haar poppen.
Eenzame, zwerversachtige een
lingen met de helblauwe ogen
van een zeeman, kleurige muzi
kanten. Diogenes in zijn ton. ge
baard en wijs. Hele taferelen
.-ie-;, ze ooi zoals .Leider.- Ont
zet". De poppen dragen de kleren
die passen oij de tijd. die zij ver
tegenwoordigen ..En dat is niet
zo moeilijk' zegt Mevrouw Gos
linga ..Ik kijk naar de historische
optochten en als ik dan nog niet
zeker ben ga ik maar eens een
museum binnen" Niet alleen
voor de kleding, ook voor de
sfeer van een tijd moet zij bijzon
dere feeling hebber, want elke pop
past in het tafereel, elke pop die
uit haar handen komt. heeft een
eigen gezicht, is een persoonlijk-
heid-in-miniatuur.
Mevrouw Goslinga is altijd han
dig geweest, ze heeft altijd van
handwerken gehouden Bij dat
handwerken behoorde voor haar,
dat ze af en toe van tricot een
popje maakte Dat is al een aan
tal jaren geleden, ze woonde toen
in Dordrecht
De Dorcitse beeldhouwer. Hans
Petri. zag iets in die poppen
maar hlI nok cn wist er
mevrouw Goslinga van to- over
tuigen dat zij met wat nieer
begrip van dc menselijke anato
mie, met wat meer technische
vaardigheid, veel meer zou kun
nen bereiken. Een winter lang
hielp hij haar een avond per
week; hij leerde haar boetseren.
Tien jaar
is mevrouw Goslinga
in jaar aan het poppen
Vat daar allemaal uil
komen, heeft zij van te
voren mei kunnen vermoeden: In
haar huis in Katwijk komen tien
tallen kinderen op hun vrije mid
dagen met haar poppenkast spe
len Zij helpt ze als ze een to
neelstukje moeten instuderen en
ze mogen bij haar ..zoveel rom
melen als ze maar willen" zegt
ze zelt. Ze maakt maskers voor
hen of helpt ze die zelf maken.
Vorig jaar vertelde ze voor de
televisie over haar hobby en
sindsdien krijgt ze stapels brieven
van volwassenen en kinderen, die
het ook wel zouden willen leren.
Al die brieven beantwoordt ze zo
uitvoerig mogelijk, maar in een
brief kun je geen volledig onder
richt geven. Daarom gaat er nu
binnenkort een mapje met losbla
dige lessen in het poppenmaken
verschijnen in de Arti-reeks, en
schrijfster van.
Onblusbaar
De poppenmaaksler heeft zo'n
onblusbaar plezier in haar hob
by. dat je haar nooit hoort zeg
gen dat het een moeilijk of tijdro
vend werk is. Het schijnt bij haar
vanzelf te gaan. De statigste fi
guren zijn in haar collectie te vin
den. naast de grootste losbollen.
Zij kijkt naar haar poppen of het
haar vrienden zijn, met wie zij
op vertrouwelijke voet staat, ze
kijkt er niet naar alsof ze trots
is op haar prestatie. Op één ding
is ze misschien wel een beetje
trots, en dat is op het feit. dat ze
haar hobby al zo lang beoefent
en nog altijd met dezelfde toewij-
..Als je ermee begint", zegt ze
„dan zijn er altijd mensen die
hun schouders ophalen en menen,
dat het een grillige bevlieging van
je ls om de verveling te verdrij-
Dat is het bij haar bepaald
niet, Het is een hobby die ze met
vreugJe kan beoefenen, omdat ze
er zo'n grote bekwaamheid in
Y eft ïtwikkeld. Ze heeft er trou
wens méér voor over dan alleen
wat lege „ren: „Het kwam een
beetje slecht uit", zegt ze laco-
huizen toen ik naar de Huishoud
beurs moest. Maar mijn man
vond het goed. dat ik de rommel
voorlopig de rommel liet. We
moeten dus thuis even flink aan
de slag als ik terug ben.
DOOR MEEUW VAN ROTTERDAM
(Vervolg van vorige week)
Doorlopen maar. Steeds verder... dat is nog het beste
Wie weet. komen ze hem straks onverwacht nog wel tegen.
Huu wat akelig, die koude, na^te sneeuw
„Niet zo hard lopen", klaagt Otto even later. „Ik kan
ie niet bijhouden."
Als ze opnieuw bij een splitsing komen, blijven ze twij'-
felend staan. Welke richting moeten ze nu uit? Ze we
ien 'et niet. Waarom zijn ze toch zo dom geweest en
hebben ze niet op die donkere lucht gelet?
Hier staan ze nu in de dicht neerdwarrelende sneeuw.
Hun spel zijn ze vergeten. Ze denken nu alleen nog maar
ian hun vriendje, die misschien ergens héél vèr tever-
hen loopt te zoeken.
re hier maar een poosje blijven wachten", stelt
:en bevend stemmetje voor. „Het helpt toch
ve verder lopen. Misschien gaan we steeds
de goeie richting."
Freek kijkt wat somber voor zich uit. „Ja,.." stemt hij
{acht toe. „misschien is het wel beter."
Opnieuw begint hij te roepen. „HenkHenk!
Als er wéér geen antwoord komt. hurkt Otto moedeloos
leer onder een dichte struik. Hij voelt zich vreemd en
/erdrietig. En overal om hen heen is die akelige stilte.
Kwam Henk nu maar, hoorden ze maar iets. Henk zou
vel raad weten. Maar Henk kwam niet.
In het grote, stille bos wordt het alleen maai langzaam
witter.
.Ik ben zo moe", klaagt Otto. Hij trekt zijn kraag wat
hoger op en leunt wat met_ zijn ene schouder tegen de
Beste j
i nichten,
Het was net een doolhof, hè, die vorige puzzet. Het water kwam
er bij de letter D. uit. Erg moeilijk was het niet en ik kreeg dan
ook veel goede oplossingen. De hoofdprijs is voor GERRIT GOUD
KAMP (hoe is het met je konijnen?), en de troostprijzen voor
ANNEKE DOMBURG, HELEEN VAN DAM en QUIRINUS AK
KERHUIS. Dan u>t! ik nog even vragen aan een van de vorige prijs-
winnaressen, nl. Nelleke Pronk, waar ze precies woont. Je hebt wèl
de straat, maar niet de plaats waar je woont, in je briefje geschre
ven. Laat je me dat nog even weten? Dan stuur ik je je prijs toe.
Dtto met i
niets als
later naast zijn vriendje
staat met
dikke takken achter hem. Gelukkig blijft hij hier
beetje droog.
Nog eens begint Freek te roepen. Opnieuw luisteren
maar nog steeds blijft het stil.
Zwijgend hurkt Freek
neer. Daar zitten ze dl
een vreemde, stille wer
nog moeten zitten en wachten? Ze weten 'et niet.
Dan opeensHoort Freek het goed?.. Blaft daa:
een hond?
„Ottohoor Je dat". een hond."
Freek is meteen opgesprongen
stappen op het bos-pad.
,,'t Zal wel een jager zijn."
Otto komt meteen uit zijn schuilhoekji
vpn /p luisterend staan.
...klinkt 'et nu duidelijk.
komt Otto nu ook, en meteer
at opgelucht. Freek zet z'n han
den weer aan de mond en scDreeuwt: „Hierheen
hierheen!
En dan opeens horen
wc komen.. Ik ben 'et Hetikü!
Blij verrast kijken de jongens elkaar aan
„Dat is, dat is. Henk," stamelt Otto met een ongelo
vig gezicht. „Ja. dat is 'ie"
„Hierheen. we zijn hier!!!" roept hij meteen luid.
(Volgende week
beiden blij-
voelt hij zich toch wel
stem terug roepen: „Ja
Nu beginnen we aan de
brieven van A tot en met
G. Daar is allereerst Ma
rianne Albertsma. Wat zul
len jullie geschr
I toen het kleine l
I harde snoepje niet kwijt
kon raken. Hij had het ze
ker wel benauwd, niet?
Truus Boogerd is op school
aan het borduren. Wat
maak je. Truus, en is de
knikkerzak ook mooi ge
worden? Ja, als je zo
veel broers en zusters hebt
als jouw vriendinnetje, Co-
bie Boeser, dan word je
goed verwend op je ver
jaardag. Heb je met de
lammetjes bij je nichtje
gespeeld, Ada Bos, oi
mocht je er niet bijkomen?
Teuntje van Dijk was
ziek toen ze me een briefje
schreef, maar ik hoop dat
je inmiddels al weer opge
knapt bent, hoorl Heb je
veel geld gekregen voor je
konijntjes, Winifred van
Geest? Dat was een
leuk gedichtje, dat je bij
je oplossing stuurde, Arie
Boelhouwer. Wat zou dat
fijn zijn als je deze zomer
in Frankrijk kon gaan kam
peren! Jij bent een flin
ke bloemenkweekster, Lles-
beth van de Brink. Wat heb
je mooie prijzen behaald!
Van Bas Dricse kreeg
ik een mooie tekening, be
dankt, hoor! Gelukkig
dat jullie weer beter zijn.
Ineke Dekker, anders zou
het niet ieuk zijn voor opa
en oma, als die komen in
de paasvakantie! Wat
een gezellige brief stuur
den jullie mij, Corrie en
Wimmlc Faas, en wat - een
boel nieuwtjes! Spaar
maar flink voor de nieuwe
fiets, hoor. Anaje Bave- je het op geschreven had? Hans van Belle is zeker het
laar hoopt dat ze een mooi - Gcra Brandwijk schreef, broertje van Nico. Kom jij
rapport heeft. nu. dat hoop dat ze maar drie. dagen in T v
ik ook voor je. Ik vond de week school had, omdat 00k op de T V Van
jouw gedichtje ook best de juffrouw ziek is. Maar Hans, Marieke c
leuk. hoor Gera Breebaart. je moet wel huiswerk
Als jullie de zwarte pijltjes in deze tekening
met een potlood of een pen volgen, dan zul je
ontdekken op welk rijdier deze Oosterse man zit.
De oplossingen van dit raadsel moeten uiterlijk
woensdag a.s. in myn bezit zijn.
verloving
hij 'wTs'1 ool.
nijn fouten ergens geld i
it wat
het
het
de i
■aan
als
heb
alle
houden Twee dagen lang
ontweken He:
moeilijk, zelf» op deze weg. maar met wat
handigheid lukte het toch
Ze zei: „Hoe het allemaal Is gebeurd,
weet ik niet Het is gewoon begonnen. Ik
•rkte op een kantoor als secretaresse er
verbraken, want hij kon
JIPl een vrouw, d.e zulke din
gen uithaalde Hij ral wel gelijk hebben.
Toen ik een laatste beroep op hem deed
om me niet in de steek te laten werd hij
boos en duwde me de deur uit. Ik gleed
uit en viel met mijn hoofd tegen de deur
post. De gevolgen ziet u Het zal wel in
he: politieblad komen: herkenningsteken
een litteken op het voorhoofd"
H;j wilde wat zeggen, maar weer legde
ze hem met een handbeweging het zwijgen
PZe zei: „En nu weet ik het niet meer.
Ik ben weggelopen van kantoor en maar
wat gaan zwerven Ik heb gedacht: maak
er een eind aan. maar ik ben er te laf
voor. Op he> laatste ogenblik deins ik er
voor terug En ik ben ook te laf om naar
de politic te lopen. Ik ben bang voor het
verhoor, voor de rechtszaak, voor de ge
vangenis. want daar zal ik wel terechtko
men daar hoor ik ook thuis. Ik ben bang
mijn vrienden tc ontmoeten, mijn direc
teur. mijn collega's. Wat is er van me
overgebleven. Niets, en wat zal de toe
komst zijn: ook niets. Ik ga maar ergens
heen Waarom" Ja. waarom Omdat ik niet
weet. naar wie ik toe kan gsan. die me
zou kunnen helpen of redden, nu de glorie,
waarin ik jaren heb geleefd is verdwe-
DRANK WISSENS reed zijn auto langa
I de kant van de weg en stopte.
Ze greep hem bij de arm en gejaagd
vroeg ze: ..Moet ik er uit"" Hij zei:
Nee. waarom zou ik u er uit zetten?
Maar misschien kan ik iets voor u doeo.
Hoe is het nu met je vrien- ken, hé
dinnetje? Truus van An- gaat in de Paasvakantie
del heeft meegespeeld in met haar vriendin naar de ^"ke is komen logeren. En
een kinrieroperette Dat zal Biesbosch fietsen. Leuk dat
wel erg mooi geweest zijn, je vriendin ook mee doet
niet? Jij houdt zeker met de Brievenbus, haar
veel van bloemen, is het naam staat al bij de nieu-
niet, Emmy van den Berg? welingen. Wat waren die horst hebben erg getobd
Je schrijft er tenminste zo raadsels van jou grappig, met ziekte, ik hoop dat jul-
gezellig over - Is hel Cocky den Dekker, h.d je ie er „u „,e ovcrhee„
goed gelukt met die voor- die zelf verzonnen?
dracht. Sjanie van der Heeft je broertje goed ge- bent. kinders. en dat het
Graaf? En was meester speeld in dat toneelstukje,
»""cn. Hun nichtje
ils tante Wil jarig is gaan
ze er allemaal naar toe.
Jannie en Corrie Brander-
blij met het papier.
Robinson
Crusoe
Dikky
Hoe is het gegat
t de voet van Corrie ook
Berg? gauw in orde komt. Was
viel het mee of tegei
Anneke Bos heeft leuke je vader maar met het be
dingen gewonnen op
bazaar. Jannie is j
dinnetje. hè?
Boot kreeg ik een brief
tekeningen van alle speld- Dat wordt
jes die hij tot
haalde diploma, Joke Bree-
h'è?"—VanOtto d'rv"»- Het zal wel een
feest geweest zijn, zeg.
zlrnel'd heelt!" Steek" je "die )uUie v"*"'
ook allemaal op je jas. nee Pel- J<x>P van den Berg.
bekeek liet schip toch? Je had die bladzij Sjanfe Berkhout stuurde
de verte met grote aandacht. ™et dat gedichtje h
mooi versierd. M&aJke
Andel; wat een werk m
dat geweest zijn, al die
geitjes. Wat
plaatje was dat i
het mis- kraaltjes. Anneke
►'als hjj BcrK- bad je dat zelt ge
ks borduurd? Ja. het was
eer>l koud op de eerste lentedag,
ou gaan hè Tineke Bolt, nog kouder Johnny i
j gluur- dan c^r'e weken tevoren!
Viel het verkeersexamen je
tussen mee? Nico van Belle
Ie nu al komt op 8 april voor Tele- Grootenboer. Hartelijk
Daarin visie jeugd-journaal. We welkom!
gaan vast allemaal kijken,
apende Nico. Jammer dat jullie
Het voerde de Engelse vlag en
van dit schip moest do nade
rende roeiboot afkomstig zijn.
Robinson hedaeht. dat hel mis
achte «4Nr
Er zijn nogal veel nieu-
die welingen, hier komen ze:
Ans Broere, Willy Delle-
Adrie van Andel, Lu-
Ardon, Kees Bakker,
Rinie van Dijk.
Marijke en Yolande Croe-
Sjanie Bouman, Mia
mannen, die drie a
dreigden. Op het sl
komen werden dez.
bonden en arhterge
de rest verdwenen
Robinson en Vrijdag i
ideren bc-
and i
school het er niet zo best
afbracht met het verkeers
raden. Jan van Drunen. porten bent thuisgekomen!
misschien gaat dat Een prettige vakantie en
was liepen hebben meegedaan
uw, dal zij de kapitein, i
inguitvoering Het was
g mooi. hé? Corike dc
Baat heeft een heleboel
dieren. Je zorgt zeker wel
goed voor ze, hè? Hunr
en Nelly Grootendorst heb
ben het erg naar hun zin
gehad in Numansdorp.
tot de volgende keer.
