Een ander mens
SPEELHOEKJE
Blad
Bed-mijmeringen
ZATERDAG 21 MAART 1959
y
mini
JANTJE
„HET ZEILSCHIP" ZEI:
„DANK U WEL,
TANTE AN"
ln Amerika (en
we zouden bijna
zeggen. tiatuurlylc
in Amerika) kan
iedere vrouw een
nieuw gericht „ko
pen". Heeft ze er
altijd van gedroomd op Greta Garbo te lijken, wel.
dan stapt ze naar een kliniek en tegen een lietie
cent komt zij er na enige tijd weer uit als een twee
de Garbo. Zou ze meer houden van het zo typisch
vrouwelijke gezicht van een andere filmster, Patt-
lette Goddard, dan moet ze wel enige harde
dollars meer neertellen, maar.... het kan. En
vindt ze het reuze moeilijk om een keus te doen
hoe ze er het liefst wil uitzien, ook dan geen nood.
Een dik boek met karakteristieke, charmante, be
kende. onbekende en nog i>eel meer vrouwen, ligt
voor haar ter inzage en dan maar bladeren
Tot ze een mooi gelaat tegenkomt, dat haar wel
lijkt en vol verwachting en misschien ook wel
ivat benauwd loopt ze met de zuster mee naar
de operatiekamer.
Het lijkt ons eerlijk gezegd een bijzondere en
bijna beangstigende gewaarwording om, als de
operatie volkomen is gelukt, in dè spiegel te kijken
en dan kennis te moeten maken met èen heel
andere „ik".
Dokter Annie
Mevrouw Annie Mulder van de Graaf glimlacht er
een beetje om als we met haar over die Garbo-gezichten
en Paulette-types praten. Zij is wel bij uitstek de
vrouw om iets te vertellen hierover. Immers, onlangs
vierde zij nog haar zilveren jubileum als aesthctisch
chirurg en al heel wat patiënten, mannen en vrouwen
hebben de weg naar dokter Mulder van de Graaf ge
vonden. Niet evenwel om zich een nieuw film-uiter
lijk te laten aanmeten, maar wel om af te komen van
wat hun in het leven vaak zo'n groot minderwaardig
heidsgevoel heeft gegeven.
Jantje
Neem bijvoorbeeld eens Jantje.
„Het zeilschip" werd hij op
trehool genoemd en dat cat hem
zo dwars, dat hij elke morgen
zijn grote flaporen wel onder zijn
had willen
toppei
tenminste
school te hoeven. Het werd bijna
een obsessie voor hem en zijn
cijfers op het rapport werden
steeds lager. Tijdens een grote
vakantie nam zijn moeder hem
uiteindelijk mee naar deze vrou
welijke chirurg, die hem een
paar normale oren gaf. „Lieve
tante An, bedankt voor mijn nieu
we oren. Nu kunnen ze me niet
moer uitlachen", schreef hij met
zijn hanepoten in het briefje,
dat „tante An" een poosje later
Helpen
wil dokter Mulder van de Graaf
liever 20 weinig mogelijk van we
ten. Het gaat er deze in Huis ter
Heide wonende vrouw om voor
namelijk mensen die het no
dig hebben te helpen en hun na
de ingreep weer een por in de
rug mee te geven öm onbevan
gen en zonder schaamtegevoelens
voor welke uiterlijke opvallend
heid dan ook het leven weer in
te gaan.
Soera baja
Hoe deze-, de zestig al voorbij
zijnde arts er toe gekomen is
juist dit werk te gaan doen? Als
deze kleine, vitale vróuw, rechtop
achter haar schrijfbureau gereten,
ons haar levensverhaal vertelt,
wordt men er uitermate door ge
boeid. Terwijl ze soms met haar
lenige en uiterst gevoelige han
den haar woorden onderstreept,
staren haar lichtbruine ogen door
het raam van haar kamer in
Park Rodiohem, ver het verleden
in. De nog kale bomen ziet ze
niet, de Hollandse winter is ze
vergeten, ze praat over het vroe
gere Nederlands Indië, want daar
is ze haar loopbaan begonnen.
Niet als aesthetisch chirurg; wie
haar toen had verteld, dat zij la
ter nog eens deze arbeid zou gaan
doen, had ze ongetwijfeld voor
iets minder parlementairs uitge-
door tien
kundige
uincjeró
itinn 1111111 mini mum <11111111 muur
het uit zou vallen?" zegt ze er
nu zelf van.
Zowel in Den Haag als Rija-
wijk was het naambordje van dok
ter Mulder van de Graaf té vin
den. Nu evenwel heeft ze haar
woon- en werkruimte in Park Ro
diehem. midden in de bossen van
Huis ter Heide. Voor de patiënten
die hier na de operatie meestal
enige dagen moéten blijven, is
het een heerlijke omgeving. „Wie
er niet voor uit wil komen, iets
aan zichzelf te laten doen. zegt
meestal met vakantie te gaan.
Nou. hier in die bossen is het al-
Niet meer: Afblijven Jantje"
mem""dé' d,M waar heel veel mag, omdat het kan
ondernemende
„En weet u wat het gekke Is.
Meestal ziet de buitenwacht niet
eens, wat er is gebeurd. Laatst
had ik hiei
getrouwd
Jantje heeft een blokkendoos, meubels eens wat anders
vrij belangrijk PjksSc figuurtjes uit de
Steeds moest ze allerlei re- chloorfles, een paar knikkers en
presentatieve functies vervullen, een mooie bromtol. Nu ver
maar op den duur wist ze zich wacht men van hem, dat hij
geen raad meer. Het gezicht was netjes In de hoek van de kamer
m de loop der tijden zo oud ge- een toren gaat bou^n, de tl-
vroegere charmante b'Tkenrtln" was. °P d« d=n onooglijk uit gaat
Werd er dan ook ergens een groot misschien zo maar
diner gegeven, dan was deze laat liggen en de bromtol een
nergens meer te vinden
en zei haar man maar, dat ze
ziek was. Want weet u, zij be
hoorde nu eenmaal tot het type
vrouw, dat beslist lelijk oud werd.
Ten einde raad kwam ze naar
toe
1 op
stellen, komt er vast wel een hoek
je vrij. dat men voor dit doel
kan inrichten. Nu is inrichten wel
een groot woord, maar toch moet
men wel verschillende maatrege
len treffen om te voorkomen, dat
die hoek er na een weekje meer
De wanden
vertellen wat i
Om te beginnen kan men de
wanden van de hoek beplakken
met modern plastieleer of met
speciaal wandlinoleum. Deze ma-
1 huis- tcrialen zijn gemakkelijk schoon
maken en zelfs krijt haalt men
r gauw af. Het beste is om een
wat donkere kleur te kiezen, om-
„Wat 1
den ze
ik heb i
komen. Het plastic of het linole
um kan men met een smal houten
lijstje afzetten.
De „meubels"
[Bakt.
Zenuwarts
Soera'baja heeft haar leren ken
nen als zenuwarts, ook al een ge
specialiseerd vak, dat haar in
haar studententijd in Utrecht
aanvankelijk helemaal niet trok.
Van dichtbij had ze wel eens ken
nis gemaakt met het zo bijzon
dere werk van de psychiater en
daar voelde ze helemaal niets
voor. „Ik zou er zelf wat van
over houden" zei de jonge stu
dente Annie Mulder van de Graaf
destijds. Maar toen echter de be
kende Duitse prof. Hcilbronnet;
zijn colleges gaf. bleken juist zij
en een medestudent als bij intuï
tie de vragen op dit terrein te
kunnen beantwoorden als geen
ander. Het zat haar in de vinger
toppen, hst aanvoelen, contact
krijgen en praten met mensen,
zodat ze toch, wat haar eerst niet
leek, koos als haar uiteindelijke
beroep.
Rechtbank
wierp de stenen (heel bijzondere
wonderstenen waren het, die in
de verste verte niet leken op de
dobbelsteen, zoals wil die ken
nen» en de goden beslisten -
volgens uitleg van de priester
Nee. geen ir^ectie. Ja en wat doe
je dan als arts. je geeft de
spuit niet en hoopt op een soort
wonder, waardoor de man toch
beter wordt.
Door zijn hemd
En daar was ook die hoesten
de Arabier. Omdat vrouwen
handen niet aan zijn ontblote li
chaam mochten komen, moest
dokter Mulder van de Graaf de
man door zijn hemd heen onder
zoeken. De man is nog beter
geworden ook.
Een ander lastig probleem
kwam zo'n beetje op hetzelfde
neer, zij het dan met een wat
ernstiger karakter. Mannelijke
doktoren mochten toentertijd geen
Chinese vrouwen behandelen, wat
heel moeilijk was toen een vrouw
eens moest worden geopereerd.
„Neem haar maar mee naar het
ziekenhuis, jij gééft haar de nar
cose, ik opereer en als ze bijkomt
weet ze toch niet, dat ik het heb
gedaan" was hel advies van een
Mjke
Mi
haar patiënte voor geen goud
mee naar hét ziekenhuis. „Doe
het dan zelf maar, als ze zo blijf',
rondlopen heeft ze toch niet lang
meer te leven", was het volgen
de advies. Onze gastvrouw van nu
opereerde de Ohinese van toen
én met succes.
Naar Parijs
Al pratend zijn wc uiteindelijk
gekomen bij het punt van dit
prettige gespTCk: do acathetische
of schoonhcidschlrurgie. niet te
verwarren met de plastische chi
rurgie. Die Is over het algemeen
meer ingrijpend en betreft meest
al vrij ernstig verminkte patiën
ten. Deze aesthetische Chirurgie
is er om zekere euvels te verhel
pen.
Het opbouwen
in Holland was na deze perioi
het grootste struikelblok
mand wilde
1 praktijk
periode
levenslustige vrouw. in heel woest met het lepeltji
jij er stralend uit", zei- de chocolademelk te roeren, zodat
)ij haar terugkomst. „O dé inhoud in een wilde golf over
sn heerlijke vakantie ge- de rand kletst
ontzettend veel geslapen" Natuurlijk is leder kind anders,
gaf ze ten antwoord en nie- maar in één ding zijn ze gelijk, na-
mand heeft ooit ontdekt dat zij mclijk dat ze er een gruwelijke he-
een behandeling had ondergaan. kei aan hebben om als grote men-
Zo zouden er vele voorbed- sen netjes aan de tafel
den kunnen worden „nieh.eld fitten en heel bed.ard «„vouoije mnmum, rgn. hci».
Mulder voldoening lotje dom te spelen. Een kind vrolijke kleuren gesehrlderd.
Op de vloer gaat een eenvoudi-
„i mal, die niet gemakkelijk ver-
men" schuift en dan komen de „meu-
gaari bels" er in. Dit kuónen een paar
eenvoudige tnelkkrukjes zijn. liefst
Nie-
geven. Ze hoopt nog jaren haar voelt zich niet zo op zijn gemak Een klein bergkastjt ,Wt
doen doch IS een- tussen naar zijn gevoel torenhoge speelgoed is ook bijzonder handig.
ar neemt u vooral geen kast-
-. Se- maal de tijd daar, dat ze er mee kasten, die stoelen en de tafelt
vK-htite?vin" «Je' vrlmwenbeten.' hl?".' t w'w J""" «r°''-"on„in.mter-iMlr is jë'metïed'ei"omdatTtSTO'nWft.
vecnisrei \an veie viouwenoeian haar zoon. de arts J. W. Best hem zoiets als het Rijksmuseum ionen er wel moeite mee hebben
gen Anna Polak eens een heel u„ Hilversum, een goede opvol- voor volwassenen. Als je maar er- geheel ui^etrokkTiTla
matig artikeltje over dit werk g€r tc hebben gevonden. „Ik heb gens een vinger naar geheel uitgetrokken la
schreef, was de reactie: „Zelfs altijd onder mijn meisjesnaam ge- komt er een suppoost
de naam van Anna Polak kan de- w<.rkt weet u". zei ze toen we tik op te geven
ze lading met dekken De even met verwondering de naam
chirurge zette echter door en of- Best als aesthetisch chirurg hoor-
schoon aanvankelijk moeizaam, den noemen.
?ing haar werk zich uitbreiden.
Over het bospad brengt ze Ons
Moedig Via haar operatiekamer een end-
„Dè mensen, die nu komen, verderop weer naar de grote
hoeven niet bang te zijn. Ik weg. Het is een kleine vrouw, de-
doe hel nu „I meer dan 25 jaar. dokter, die evenwel dapper
me toe kwamenTm jehoTpeï' te h"r kom - «"d«"k' Ja?"V' -D».
worden, dat waren de moedigen, tegenkanting wist, waaraan
hoe begon....
geheel uitgetrokke:
uitsteekt, in een kast te krijgen,
n er een Een eenvoudig en sterk bijzetta
feltje van zo ongeveer 50 cm.
hoog, waar heus wel eens een
/vlet Wat OVerleg ki-as op mag komen en waarop
desnoods gemorst kan worden,
mag ook niet ontbreken. Heeft u
veel ruimte, ovérweégt u dan ook
een klein zitbankje met losse kus
sens te maken met gemakkelijk
te wésscn overtrekken.
In dit verband zouden wij wil
len vragen: hebt u er wel eens
aan gedacht in de kamer een aar
dig speelhoekje te maken? Een
hoekje, waar de kinderen rustig
en volkomen op hun gemak kun-
spelen, zonder dat er steeds
mag je
klinkt?
toch niet aankomen
klinkt?
Als u met
VAN BLOEM EN PLANT
Als
had
Dat
de
7,ij als eerste
rechtbank in Soerabaja van grote
dienst was door als psychiatrisch
adviseur Op te treden, is wel een
bewijs van haar kunde. Vele rap
porten van evenzoveel verdach
ten zijn door haar gemaakt, ter
wijl ze daarnaast nog een parti
culiere praktijk had. Bepaalde om
standigheden maakten het haar te
zwaar dit werk te blijven volhou
den. waarna ze de praktijk van
mevrouw Soewarno-van der Kaa-
rte overnam, die daar voorname
lijk Oosterse vrouwen en kinde
ren behandelde.
Dobbelen
Kostelijke ervaringen heeft ie
in die jaren opgedaan. Zowel Chi
nese als Arabische vrouwen kwa
men naar haar toe en ook ging
zij de wijk in om te helpen, waar
dat nodig was. Op een keer werd
ze geroepen bij een Chinese man,
die voor een of andere ziekte be
slist een injectie nodig had.
Maar zoiets ging in die jaren
zo maar niet. Hoe ze ook praat
te. dokter Mulder van de Graaf
ontkwam er niet aan met de fa
milieden in optocht naar een Chi
nese tempel te moeten. Daar zou
den Via gewijde dobbelstenen de
goden uitmaken, of de man die
l-pult mocht hebben of niet. Zij
Mulder vanzelfsprekend ontdekt
dat flaporen, eware wallen onder
de ogen. een uitgezakte onderkin,
en nog zo veel meer, heel wat.
mensen ernstig belemmeren in
hun positie en vaak ongelukkig
doen zijn. Hier direkt iets aan te
doen was. zoals gezegd, nog
nooit bij haar opgekomen. Tot ze
in Soerabaja kennis maakte mét
dé Franse chirurge madame
Suzanne Noël, die een wereldreis
maakte en ook in deze stad over
haar werk kwam vertellen. Aan
de hand van lichtbeelden werdén
verschillende resultaten bespro
ken en behandeld en al kijkend
naar die plaatjes en luisterend
naar madame Noël' ging er een
wereld voor dokter Mulder open.
Dit was het, bListaan in een ze
kere sociale nood. De oude
zenuwarts kwam in haar weer
boven en het duurde niet lang of
ze zat in Parijs om daar van dr.
Suzanne Noël het vaik te leren.
Eerst assisteren, almaar probe
ren alle tien je vingers te benut
ten en dan opereren.
Graaf een belevenis. Ze vond het
niet gemakkelijk want „ie
kunt niet weten" De dienstbode
van madame Noël stelde zich
echter beschikbaar en mevrouw
Mulder van de Graaf nam haar
oogwallen weg. Zoals zoveel jaar
geleden bij de Ohinese vrouw kon
zij ook nu zeggen: de operatie is
geslaagd.
Als men niet opziet
tegen wat extra moeite,
die men aan zijn kamer
planten besteedt, dan
niet lukken? dan kan
men genieten van een
bijzonder mooie plant,
die het gehele jaar op
valt door het fraai ge
tekend blad en aich
daarbij ook nog een ge
bet jaar tooit
mooie bloem,
deelte
die vrij la
plant blijft.
Dooh. zoals wit al op
merkten. daar moet wal
extra zorg aan besteed
worden. En dat kost lijd
ndheld. Wie
ook
de«t
niet kan vol-
•n wj| de raad
beginnen. Dat
rstellipg worden.
HEEFT EEN FRAAI
GETEKEND BLAD
ken.
Als men nu ook nog de ruim
te tussen de sierpot én de
bloempot vult met mos of des
noods met verfrommelde kran
ten en deze vulling steeds
vochtig houdt, dan kan men
er zeker van zijn. dat er zich
steeds waterdamp om de plant
bevindt.
Men wil natuurlijk graag een
bossige plant. Om die te krij-
r m
i is het nodig, dat
stengels de topjes afknijpt.
~»t zichzelf vertakt de Aphe
landra zich maai- heel traag.
Daarom moet ze door dit in-
knljpen daartoe gedwongen
Worden. Tevens bewerkt men
hierdoor, dat de bloei wat uit
gesteld WOrdt, zodat deze pas
in de la Ie herfst of de winter
tijd valt. Juist de tijd. dat
1 fleurigs in huis
Verlichting
En vergeet vooral niet een goe-
bêetjo overleg de verlichtte» een te brenjen. to.
als bijvoorbeeld een schaarlamp
mét metalen kap, welke zo opge-
ir steld moet zijn, dat het kind met
met de ogen in de gloeilamp kan
kijken.
Als men voor zo'n speelhoekje
geschikte materialen gebruikt en
wat leuke meubeltjes kiest, is het
beslist niet nodig 's avonds alles
op te bergen. Vooral als de hoek
door een laag schot of door het
dwars op de wand plaatsen van
het bankje min of .meer wordt af
gesloten van de rest van het inté
rieur, vormt het een onaantastbaar
en natuurlijk deel van uw huisin
richting.
Om u zelf
Hét gaat hiér niet alleen om het
belang van het kind, maar even
goed om uzelf en om uw kamenn-
richting. Die steeds weer terugke
rende angst, dat er iets zal gebeu
ren als men even in de keuken
is. maakt ménige vrouw geprik
keld en nerveus. Als de kleuter,
eenmaal gewend is aan zijn eigen
hoekje en voelt, dat hij daar al
les mag doen, heeft hij er geen
behoefte meer aan een beker melk
op de fauteuil om te keren of
verveeld legen de poot van dé sa
lontafel te trappen, zodat de bloe
metjes in het vaasje slaan te tril
len. Mede om die réden is het in-
richten van eeh speelhoekje al
meer dan de moeite waard.
Gegroet vanaf mijn bod, gij allen, die dK leest! Van
morgen voor 't eerst na enige dagen, koortsvrij, 't Is stil
in huls. Man en kinderen zijn naar hun werk en naar
school. Alleen de hond slaat in de kamer beneden de mij
ne. verwoed aan, sodra er Iemand het hek van onse tuin
nadert. Maar bij eigen volk doet hij dit niet. O wee, als er
één van dat eigen volk, per ongeluk de deur van de hulskamer
niet stevig achter tich heeft gesloten!
Dnn rènt dat grote, zwarte dier
naar boven, stool de deur van
de slaapkamer open en stort
zich als een furie op m'n bed,
bijt me ln m'n gezicht en ar
men, slingert z'n dwaas lange
staart uitbundig heen en weer,
om tenslotte op z'n rug. met al
le vier z'n poten tn de lucht te
„zeggen":,.Daverend blij. Vrouw
Je weer te zien."
En dan tk maar sjorren, du
wen. trekken, met al m'n zie
ke krachten, om hem de kamer
weer uit en die deur dicht èn op
zich tenslotte met ten
berustende zucht voor m'n deur
neer te vielen.
Nu tg er niets van dat ru
moer. Stil is het. Een stilte, die
er om vréégt. dètgene, wat et-
in mijn gedachten, ook ten aan
zien van u, zo i6 omgegaan de
zer dagen, op papier te zetten,
In de hoop, dat mijn vulpen
niet leeg raakt en dat de zet
terij dit gekrabbel lezen kan.
't Is dan zo, dat ik met grote
dankbaarheid mag constateren,
zelden of nooit ziek te zijn. Toen
in het begin van dit jaar mijn
huisgenoten, de één na de ander
met griep op hunne sponde la
gen en ik met sinaasappelen,
bessensap, toeschuit en asperines
langs die bedden trok, dacht ik:
hè, ik zou ook best eens een
paar dagen zo'n beetje ziek wil
len zijn. Lekker liggen maar.
veel tijd om te dénken, om te
lezen, op tijd een extra lekker
natje en droogje, nergens voor
hoeven te zorgen,
niet ziek! Niets
ervan. Zelfs niet,
toen een paar
kinderen -zich de
luxe permitteer-
tweede maal
griep te krijgen!
Ik moest mezelf
toen corrigeren:
„Slecht mens.
wees toch dank
baar dat jij ge
zond blijft en je schattige pu
bers als een zorgzame moeder
kan verplegen"
Ach ja, niets ls zo ondoorgron
delijk als 't eigen hart
Een paar weken geleden voelde
ik me gedrongen, zo vlak voor
de verkiezingen, een stukje te
schrijven over de macht van het
kleine. Ik schreef het op, zoals
het me uit 't hart kwam. Toen
ik m'n kopij gepost had, over
viel me wat wel vaak ge
beurt de gedachte: „Hè. ba!
't Is veel te dlk-crp geschre
ven. Dit of dat had ik An
ders moeten zeggen."
Dat van: God en Satan over
je schouders kijken in dat stem
hokje, had Je dat nu wel zo mo
gen schrijven? Enfin, 't is ge
beurd, het leven neemt je weer
méé in z'n dolle race, je denkt
er niet meer aan. Dan één
dag voor de verkiezingen, 's mid
dags om drie uur word je op
eens aangegrepen door zo'n
klein, venijnig virusjc koorts,
hoge koorts vooruit! Je bed
in. Juist, nu je 't helemaal niet
kan gebruiken. Kon nog nèt eon
brief van een dominee lezen over
dat „dikke" stukje van me De
man heeft groot gelijk. Kruip
jij nu maar in je bed en schrijf
geen létter mefer voor 't publiek
Nooit, nooit nooit meer. Zó be
gon het. De volgende dag wou
mijn man mij niet in een deken
gerold naar het stembureau dra
gen. Zo zijn de mannen. Als ji
van de Goddelijke humor cn Zijn
glimlach over aat stuntelige kind
van Hem. dat het allemaal zo
„dik" gezegd en zich daarmee
vertild nad aan dingen, die al
leen tn Zijn Machtabestel toeslo
ten liggen.
Nu kon Hij 't heel goed zonder
die rode punt van haar stellen
en liet haar alleen maar
gen: „Vader, laat het zó ki
als dat voor ons allemaal het
beste ts."
Als ik er zo eens aan denk,
wat ik u ln al die Jaren tedere
week al voorgeschoteld heb. wat
ls daar dan véél bij, dat lk nu
heel anders
ïlgcnde weel
misschien wéér anders zien.
Niets is veranderlijker dan een
mens.
„De tijden veranderen
mét hen", Dit gold vroeger over
eeuwen, tientallen jaren, maar
tegenwoordig, nu er volgens de
psychiaters cn psychologen iede
re tien jaar van gencraticveran-
dering sprake is, verandert onze
kijk op één en ander ook snel
ler. Dit is niet erg, zolang het
fundament van ons leven maar
vaststaat in Christus. Ik heb
daarnet weer Zijn afscheidswoor
den aan het laatste Avondmaal
gelezen in Joh. 14, 15
dan dat Hogepriesterlijk gebed
in Joh 17!
Allemaal woorden om
drinken voor ons, dikwijls zo dor
re cn vermoeide pelgrims. Dat
zegen van op Jc bed te
puften
schat van de Bij
bel. Dikwijls stuit
ik op teksten,
waarvan ik denk:
'k wou dat de do
minee déér over
preekte, Zo zegt
Johannes in zijn
brieven het éne
ogenblik: „Indien
wij zeggen, dat
wij geen zonde
hebben, mislei
den wij onszelf en de waarheid
is in ons niet" en even later zegt
hij: „Een ieder, die uit God ge
boren is, doet geen zonde, want
het zaad Gods blijft in hem en
hij kan niet zondigen want hij is
uit God geboren,"
Ik denk wel, dat met dit laat
ste bedoeld wordt: vasthouden
aan of leven in een bepaalde zon
de.
En nu gaan wij onze Heiland
volgen op Zijn weg naar het
kruis en met allen, die over de
hele wereld Zijn verschijning
lief-hebben zullen we ons woord
loos neerwerpen aan de voet van
dat middeiste kruis op Golgotha.
Daar ontmoeten hemel, hel en
aarde elkaar. Déér wordt de hel
gepeild tot in haar 'diepste af
grond opdat ja, opdat u en
ik nooit meer van God verlaten
zullen wenden
Ieder van ons. die het voelt
tot in z'n merg: Ik deed door
mijn zonden Hem dit
verloofd bent, beloven
jou
't eind
tocht naar 't stembureau teveel
gevraagd. Te zijner verontschul
diging zij opgemerkt, dat ik met
een vurig temperatuurtje van bo
ven de 39 graden niet eens al
leen op m'n benen had kunnen
slaan in dat stemhokje. En last
not least: de man is hel Hoofd
en als dat „Nee!" zegt, dan
'beurt het ook niet. Uit. Afgelo
pen. En nu geen woord meer."
En toen dómlnce. op die verkie
zingsdag, terugdenkend aan wat
ik geschreven had, ervoer ik iets
PP—in
dBt Kruis.
'k Heb op m'n bed ook eens
nagedacht over het vasten in de
ze lijdensweken. Daar zit toch
wel wat in Maar ik ben
te moe, om er nu verder op in
te gaan en waag me er ook in
de toekomst niet aan. Moeten de
dominees maar eens doen.
Nooit meer schrijven, nam lk
mij een week geleden en duizend
andere keren in mijn leven voor
en zie nu eens wéér een
stukje plaveisel op die bekende
weg.
Intussen is de hond (een
mooifc, leuke bastaard» weer bin
nengestoven, heeft deze papieren
tussen z'n poten genomen, m'n
bril onder hel bed gebonsjourd.
Ben benieuwd, of dit nog ooit In
de krant komt. Enfin, ik heb
i'n best gedi
ïgen het fc
gehandeld.
MARGA.RITHA
Briefschrijver», u begrijpt het a
J
heeft.
Tropisch
De Aphelandra Is een tro-
penplant. die feitelijk alleen
in de kassen gehouden kan
worden. Daar ziet men ze
dan ook het meest. Vandaar
uit gaan ze naar de bloemen
winkels. Gewoonlijk vindt
men ze alleen maar ln de
betere zaken, vooral ook om-
Maar
I weer
op "door de vrij grote glan
zende bladeren, die van licht
groen tot donkergroen ge
kleurd zijn. Bij de meeste
Warme kamer
Als men de plant in een war
me kamer kan zetten, waar
de temperatuur aldoor regel
matig blijft en minstens 85 gr
C. bedraagt, liever nog een
paar graden hoger, dan heeft
Rusf
i de i
zijn de nerven wit, lichtgeel
of zilverkleurig. Soms is de
onderkant van het blad lichter
van kleur, soms paarsrood.
En dan de bloemen!
Al naar de soört, die men
heeft, zijn deze oranjerood
donkergeel, lichtgeel of schar
lakenrood. In een eigenaardig
gevormde tros steken ze rech;
omhoog boven de bladeren uit.
de Aphelandra niet tevreden.
Ze wil ook de beschikking heb
ben over licht, heel veel licht,
zonder dat de zonnestralen cr
dirèct op vallen,
Vocht
Voorts is een geregeld voch
tige omgeving een derde drin
gende éis voor een goede ont
wikkeling.
Dit houdt dus in, dat in zo'n
geregeld warme kamer dr
plant enkele malen per dag
een douche met lauwwarm wa
ter moet hebben (denk er aan:
nooit koud).
Daarbij ik hel beslist nodig,
dat ze steeds boven watei
Na de bloei moet de plant
rust gegund worden. Dat is
mei alle planten zo en moet
men nooit vergeten.
Laat de Aphelandra maar
een week of zes, liever nog
een paar weken meer, rusten.
Door helemaal -geen mest te
geven en maar zuinig met dc
walcrgifi te zijn blijft dc groei
stilstaan. Dat Is rusten hij de
planten. Maar droog mag bij
de Aphelandra de grond nooit
worden. Nooit mag het blad
gaan schrompelen. Dat zou fu
nest zijn.
Ziet men, dat de hergroei
aanvangt, dan is het tijd om
verse aarde te geven. Voed
selrijke bladaarde moet dat
zijn. Ook moeten dan de jong
gevormde takken tot op de
helft ingesneden worden. Meer
dan twee of drie knoppen moe
ten er niet aan blijven.
En vergeet vooral niet om.
zodra men de hergroei op
merkt, weer met douchen te
beginnen.
Speciaal voor de zogenaamde
woelige slapers is sinds enige tijd
ln Zwitserland een bed In de han
del. dat volkomen afwijkt van de
standaardmodellen. Dit nieuwe bed
is namelijk rond en volgens de
ontwerper is dit model hét bed
voor de woelwaters, die in zo'n cir
kel véél meer ruimte hebben. Het
model Is selfs de grenzen overge
gaan, want ook In Duitsland kan
men thans zo'n bed kopen.
Dit tweepersoonsbed bestaal uil
twee delen, die ook sfsondrrlijk ge-
mogelijk het ronde bed aansluitend
in een hoeJc van de kamer te plaat
sen. Vooropgesteld, dat er een vrije
hoek te vinden ia, waarin bel bed
past, want bed niét kastje vragen
torh wel gauw een 210 em lang. bei-
de wanden! IC ie klein behuisd is,
behoeft er dus niet aan te beginnen,
een probleem, waarmee men ook in
Duitsland en Zwitserland wel ie
kampen heefl.
Gelukkig dal
erd ku
worde.
edder
ook tondel
rd slapen vi
cirkel-
'^ond bed
voor wotligc iloperi
mei de réchte ajjde legen de
een aantrekkelijke slaap- én
legenheid bieden. Ry bet roi
tweepersoonsbed behoren enig#
keikastje», waaronder een h<
kastje. Met behulp hiervan i
lige mensen mogelyk 1». Zy, die de
standaardlengte %an onae Nederland
se bedden llOD em.) wat aan de krip-
pe kant vinden, kunnen ook een bed
bestellen vin 200 em. lang en dal
srheelt torh altijd weer een stukje.
