Laffe „sport" bedreigt ook
de Leidse autobezitters
Na pleizierritje
eindeloze
volgt veelal
lijdensweg
een
Strijd tegen ondervoeding en
ziekten op Nieuw-Guinea
JC
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
VRIJDAG 13 MAART 1959
Reconstructie van dollemansrit
TN JUNI 1958 kocht de heer H. Slijkhuis, Hooglandse Kerksteeg 4 te
Leiden, een Ford Mercury. Het bouwjaar was niet nieuw te noemen er
de auto niet gaaf, maar de heer Slijkhuis, die de wagen voor zijn groente
zaak nodig had, werkte een respectabel aantal uren op, onder, aan er
in zijn wagen. Toen het chroom glom en de lak nergens meer doffe plekken
vertoonde, toen" de motor geen olie meer verbruikte en de starter geen
storinkje meer liet horen, was de heer Slijkhuis de trotse bezitter ge
worden van een auto, die in zijn ogen met elke andere kon wedijveren.
Hij kocht er een aanhanger bij voor de veilingkisten, een zijspiegeltje werd
zijn .Sinterklaascadeau en ieder schrammetje, dat er op zijn wagen kwam,
werd onderwerp van zorgvuldige reparatie. Zondagmorgen kwam de poli
tie bij de heer Slijkhuis en enkele uren later bracht een sleper het wrak
van een auto naar Leiden, dat zelfs geen sloopwaarde meer had. Waar
het dak had gezeten, kon men slechts gissen; het dashboard was naar
binnen opengebarsten; de carrosserie was verfrommeld: de Ford Mercury,
met zoveel zorg opgeknapt en onderhouden, was een in elkaar gewrongen
verzameling staal geworden, overdekt met een slijkerige laag modder.
Diezelfde zondagmorgen zaten twee opgeschoten Leidse jongens in zak
en as. Zij hadden enkele uren daarvóór hun vriend ernstig gewond naar
huis gebracht en zij hadden het angstige voorgevoel, dat de politie hen
zou vinden. Toen de agenten enkele uren later bij hen aanbelden, kregen
zij de eerste termijn gepresenteerd van een rekening, wie wellicht pas
over jaren definitief kan worden afgesloten.
Zaterdagavond slenterden zij over de
Hooglandse Kenkgracht, langs de daar ge
parkeerde auto's.
„Zin in een ritje?", vroeg een hunner.
Een kwantier later hadden zij het slot
van de auto van de heer Slijkhuis gefor
ceerd. Samen met de heer G. A. N. Cor-
neli&se, inspecteur van de Leidse ver
keerspolitie, hebben wij gepoogd de jon
gens dn gedachten te volgen.
Ze stappen de auto in en zijn doodsbang,
dat de eigenaar komt opdagen. Het star
ten moet bij gebrek aan het sleuteltje op
ingewikkelde wijze gebeuren, maar na
een kwartier van hevige spanning komt
de wagen op gang. Het hachelijk avon
tuur schijnt goed te verlopen. In de stad
kunnen zij nog worden aangehouden door
controlerende politie kunnen zij nog een
verkeersovertreding maken of kan hun
motor bij een stoplicht nog afslaan, maar
eenmaal op de rijksweg kan hun niets
meer gebeuren.
De bijna tastbare spanning In de
anto, die de jongens belet heeft an
ders dan met korte verbeten zinnetje*
te spreken, kan op de Rijksweg einde
lijk in triomf worden opgelost.
De wagen blijkt veel harder dan tach
tig kilometer te kunnen -rijden." Als de
wijzer de honderd nadert, wordt de jon
gen naast de bestuurder bang, maar de
jongen achter het wiel, die misschien in
zijn gehele leven nog geen vijfhonderd
kilometer heeft gereden, informeert, of
de bange jongen hem misschien sturen
wil leren. En om te bewijzen, hoe groot
zijn bedrevenheid wel is, trapt hij het
gaspedaal op de plank, zodat de auto
loeiend de nacht in springt.
De bocht in de Rijksweg bij Rijpwete-
ring is niet scherp te noemen, maar zelfs
de meest geroutineerde rijder zou hier
even zijn gaspedaal laten sohieten. Het
zijn maar enkele milliifieters aan het
stuurrad, doch deze zijn beslissend. De
gierende en in feite boven zijn snelheid
rijdende wagen trekt zichzelf naar de
berm van de weg. De jongen achter het
stuur voelt zich bleek worden en weet
het niet meer. Hij laat het gaspedaal los
en trapt in paniek op de rem. Enkele
ogenblikken later voelt hij versuft, dat
zijn kleren nat worden. Dat de auto op
de rem heeft gereageerd met stuurloos
dc berm in te slippen, daar bij de eerste
tegenstand over de kop is geslagen en
met een dramatische buiteling van de
dijk af is gezwaaid, heeft geen van de
jongens bewust meegemaakt.
Zij liggen in het water.
De auto is versplinterd.
Ze moeten zo vlug mogelijk weg zien
te komen.
Lijdensweg
De weg naar Lelden wordt een lijdens
weg, want die jongen, die gestuurd heeft,
voelt zich mdsselijk en klaagt over pijn
in zijn borst. Doch zij weten intuïtief, dat
dc lijdensweg pas zal beginnen, als zij
thuis zijn gekomen. De jongen, die met
zoveel onverantwoordelijkheid en bra
voure de auto heeft bestuurd, moet maan
den plat op bed liggen; als hij beter is,
kan hij met zijn vrienden voor de rechter
komen.
Inspecteur H. Oudman vertelde
ons, dat de maximale straf voor joy
riding zes maanden gevangenis is.
En de straf van de rechter vormt
slechts een deel van het geheel.
Want de heer Slijkhuis is zijn auto
kwijt en hij wil terecht schadever-
Sportfilmavond
In samenwerking met de scheidsrech
ter scommissie van de KNVB, afdeling Lei
den, organiseert de C.O.V.S. (Centrale
Organisatie Voetbal Scheidsrechters) Lei
den en omstreken op 16 maart om 8 uur
een filmavond in de Kleine Burcht. De
bekende internationale scheidsrechter
Leo Horn jr. zal een praatje houden over
spelregels.
Het bestuur van de Scheidsrechtersver-
eniging deelt ons tevens mede, dat in ver
band met ziekte van de secretaris, hel
secretariaat der vereniging voorlopig
wordt waargenomen door de heer A.
v. d. Velden, Formosastraat 36a, Lelden,
telefoon 01710—22158.
verlovingsringen
mandersloot
donkerstee* 14
goeding. Hij heeft de auto dringend nodig
voor zijn groentezaak en geen enkele
verzekeringsmaatschappij is bereid hem
ook maar iets te vergoeden. Daarom stelt
hij de jongens en hun ouders aansprake
lijk voor de schade. De ouders van een
der jongens hebben al toegezegd hun
uiterste best te zullen doen. Doch in de
gezinnen, waar de jongens vandaan ko
men, besohi'kt men niet over grote bank
saldo's, zodat ook dit een langgerekt pro
ces kan worden.
Dit zijn de rampzalige gevolgen van
een van de talloze gevallen van joy
riding, die dagelijks in Nederland voor
komen.
Amerikaans
„Joy-riding" een Nederlands woord
heaft men er nog niet voor is een ver
schijnsel, dat vooral na de oorlog uiit
Amerika is komen overwaaien. Via sen
satiefilms kan dé jeugd er de techniek
grondig van bestuderen en over het al
gemeen wordt het beschouwd als een ver
geeflijk kwaad. Sommige joy-riders, dde
tegen de lamp Tïepen, toonden zich ver
baasd en verontwaardigd over de boos
heid van de politie.
„Hof leek wel, of ze de auto hadden
willen stelen. Ze waren geen dieven; ze
hadden alleen maar een ritje willen ma
ken. Natuurlijk had de auto beschadigd
kunnen worden,,maar dat risico loop je
nu eenmaal als je autobezitter bent, en
een ernstig ongeluk.... ach, ze wisten
heus wel hoe ze met een auto moesten
omgaan".
Inspecteur Cornclisse meent, dat de
meeste gevallen van joy-riding voortko
men uit bravoure. Men wil zijn vrienden
overbluffen en zal de wereld eens ver-
Meestal loopt het mindor dramatisch
af dan zondagnacht; de auto's worden
wèl dikwijls beschadigd, omdat de joy
rider veelal niét over rij-ervaring be
schikt, zenuwachtig voor ontdekking is
en de wagen niet ként. Gebeuren er ech
ter geen grote ongelukken eri stuit de joy
rider niet op een politiecontrole, dan
heeft de eigenaaT geluk gehad. Hij vindt
de volgende morgen zijn wagen terug,
meestal niet onbeschadigd, want het slot
moest worden geforceerd en als dank
voor het gestolen ritje plegen bepaalde
jongelieden ook nog bij het uitstappen
een spiegeltje te vernielen of hun mes
eens door de bekleding te halen.
Aansprakelijkheid
De kern van het kwaad ligt natuurlijk
bij eên steeds meer afslijtend respect voor
het eigendomsrecht. Wanneer ouders zich
niet gedrongen voelen hun kindéren dit
respect uit ethische overwegingen bij te
brengen, dienen zij te beseffen, dat zeer
materiële motieven hun een stimulans
kunnen zijn-
Want behalve de zeer strenge straf
fen, die dc rechter voor joy-riding
uitdeelt het wordt onder de mis
drijven gerekend is de Joy-rider
en bU diens minderjarigheid zijn zijn
ouders tot de laatste cent aansprake
lijk voor de schade, die mogelijk wordt
toegebracht.
De joy-rider, dis er een „sport" van
maakt, mag glimlachen, dat hij niet wordt
gegrepen, maar een groeiende lijst van
arrestaties bewijst ook in Leiden, dat de
politie op dit gebied uiterst waakzaam
is.
Omstreeks 1950 constateerde de politie
een algemene teruggang van het
tal gevallen van joy-riding per auto.
blijkt, dat avontuurzieke jongens hun be
langstelling toen naar de bromfietsen had
den verlegd. Maar de bromfiets is al lang
niét meer „stoer" genoeg en de auto's
zijn de laatste jaren weer in toenemen-
ïate het slachtoffer. Het baat niet of
zijn wagen afsluit, want de joy-riders
forceren de sloten en blijken genieën in
het op gang brengen van auto's zonder
contactsleuteltje.
Laf
Een andere vorm van joy-riding is mo
gelijk noig onsportiever. Jaarlijks raken
tienduizenden Nederlandei's hun rijwiel
of bromfiets kwijt, Zij doen aangifte bij
de politie van hun stad, maar de fiets
staat op een politiebureau tien, twintig
of dertig kilometer van hun woonplaats
verwijderd weg te roesten. Dit heeft hij
te danken aan onmaatschappelijke lieden,
die hun trein hebben gemist, of die reis
geld willen uitsparen. Deze pakken ergens
een fiets of brommer weg, rijden e
naar huis, zetten hem vervolgens ergens
neer en lachen vergenoegd over
eigen slimheid. Zij hebben enkele kwart
jes reisgeld uitgespaard en de eigenaar
dikwijls voor honderden guldens gedu
peerd.
In Nederland staat het kwaad van
riding nog in de kinderschoenen, al
de politie van de grote steden het al als
een steeds dreigender wordend probleem
Maar in Amerika heeft het een vaste
plaats in de samenleving gekregen en het
vormt daar veelal de eerste stap naar de
gevangenis en de onderwereld.
Wij geloven, dat een krachtig op
treden dit kwaad voor Nederland
nog tot stilstand kan brengen. Be
halve straffen, die andere „avo
turiers" danig zullen afschrikken,
onzes inziens een scherpe regeling
van de eventueel toegebrachte schade
op haar plaats.
Op deze wijze kan men de jongens mo
gelijk nog tijdig afbrengen van een weg.
die dikwijls als grapje bij joy-riding be
gint en dde niet zelden via autodiefstal
naar langdurige gevangenisstraf voert.
Zondagmorgen vond de heer H. Slijkhuis uit Leiden zijn met zorg
onderhouden Ford als een wrak terug. Hij had deze auto dringend
nodig voor zijn groentezaak en momenteel stapelen de veilingkisten
zich hij hem op. Want drie jongens, die zich verveelden, beroofden
hem van zijn vervoer.
Residentie-Orkest met Cora
Canne Meyer, mezzosopraan
JJET VIJFDE abonnementsconcert van het Residentie-Orkest stond
onder de beproefde leiding van Willem van Otterloo, terwijl de mezzo
sopraan Cora Canne Meyer als soliste optrad in De Falla's „El amor brujo".
Als geheel stond dit concert op zeer goed peil, er werd nauwgezet en met
toewijding gemusiceerd, toch werden indrukwekkende hoogtepunten niet
bereikt. Een interessant begin van de avond vormde de Symfonische
Muziek van Marius Flothuis uit 1957.
Het werk maakt op ons, na deze ei
auditie, een gunstige indruk. Ook al leek
opbouw ons hier en daar wat uitge-
nnen, vooral het laatste deel, andante
estoSo, was wat lang, bleef de com
positie steeds boeien. Grote gevoelsont
ladingen ontbreken, de nadruk valt op
weloverwogen ontwikkeling van en-
e eenvoudige melodische gegevens, die
het algemeen sterk tonaal gebonden
ven. Een uitstekende orkestratie
werkt mee om de symfonische muziek
voor hen, die niet alle bizonderheden
de structuur kunnen volgen, aan-
■dbaar te maken. Flothuis heeft hier-
zeker een werk van allure geschre-
dat verdient niet onmiddellijk te
worden opzijgelegd.
De uitvoering door Van Otterloo en
sici verdiende alle lof.
:orrect was daarna ook de uitvoe-
De Falla's „El amor brujo", een
oor orkest en zangstem uit 1915,
Cora Canne Meyer de vier vo-
iderdelen zong. Geheel bevredigend
in en ander naar ons gevoel niet,
:s de fraaie uitvoering. Allereerst
nuziek toch wel sterk ingesteld op
scenische en choreografische hulpmidde-
mdien leek ons de soliste Cora
Canne Meyer, ondanks opmerkelijke vo-
.tische hoedanigheden niet
Zeer c
ballet
Zo eindigde in de nacht van zaterdag op zondag een gevaarlijk en
onverantwoord „plezierritje". Onder Rijpwetering vlogen drie Leidse
jongens met een uit Leiden „geleende" auto uit de bocht en in de sloot.
naai geschikt voor deze muziek. Het
j' Spaanse werken vaak een gevaar,
neer men het hartstochtelijke ele
ment teveel wil accentuer«i.
mezzo van de soliste maakte de in
druk wat donker te zijn bijgekleurd, en
dat was jammer. Bovendien is de rol van
de zangstem niet heel belangrijk in deze
„Amor brujo", we hadden Cora Canne
Meyer liever in een werk gehoord, waar
in zij haar talenten veelzijdiger had kun
nen tonen. Niettemin verdiende haar op
treden zeker de warme hulde, die h;
ten deel viel.
Zesde symphonie
Na de pauze konden we luisteren na<
Tsjaikowsky's zesde of pathetische syr
foniè in b, een werk dat nog altijd t<
de meest geliefde symfonieën kan wo
den gerekend. Voor hen, die dit wei
min of meer van buiten kennen, besta:
de moeilijkheid, dat er steeds meer nodig
is om werkelijk door deze zeer gevoels
matige doch qua inhoud niet zeer rijke
muziek te worden gegrepen.
De uitvoering door Van Otterloo
nauwgezet, zelfs knap, doch ze mist
vervoering die we gaarne zouden hebben
gewenst. Hoogtepunten waren zeldzaam
alleen het derde deel gaf een sterkere ge
voelsontlading te zien. Daarna viel het
bewogen adagio lamentoso wat tegen
Niettemin was het een fraaie uitvoering
van een werk, dat naar ons gevoel
menig opzicht toch wel wat aan het v
ouderen is.
Hartelijk applaus bewees, dat de toe
hoorders ook dit concert zeer gewaar
deerd hadden.
Dr. J. van der Veen,
In het Prentenkabinet
Fotopicturaal, fotografisch
en grafisch werk
ER IS SAMENHANG tussen de grafiek en de fotografische technieken.
1 De hoogleraar-directeur van het Prentenkabinet van de universiteit,
prof. dr. H. v. d. Waal, heeft er al menigmaal op gewezen, in de theorie
en in de praktijk van de expositie. Bijzonder sterk staat deze these met de
tentoonstelling, die het Prentenkabinet van 14 maart tot. en met 11 april
herbergt. Daar exposeert namelijk de directeur van de Vrije Academie in
Den Haag, Livinus v. d. Bundt, met grafisch werk, met fotografiek en met
jotopeinture. Wat de grafiek betreft, laten wij Livinus (zoals hij zich bij
voorkeur noemt, zonder achternaam) eerst zelf aan het woord. Het meest
kenmerkende in de door mij ontwikkelde techniek is dunkt mij het
reliëf, dat nieuwe in-inktmethodes eiste. Een nadere technische beschou
wing van de drukvormen maakt een verdeling in enkele categorieën moge
lijk, n.l. die, waarbij het reliëf ontstaat door uitdiepen of ophogen, de com
binatie van die twee of ook de combinatie met vlakke gedeelten.
Heit reliëf werd verkregen door uitsnij
den of door opbouwen met cement. De
gebruikte plaatmaterialen waren hout.
hardboard, metaal (zink) plastic, karton
of linoleum. In sommige gevallen werden
de platen gedeeltelijk uitgezaagd, ver
zaagd of versneden en bij het drukken
weer samengevoegd; soms da stukken
weer gehecht op een andere onderlaag.
Het in-inktcn geschiedde deels op
traditionele wijze, inrollend ofwel met
de tampon wrijvend, zoals gebruike
lijk bij diepdruk. Nieuw was het ge
bruik van een rol met verend opper
vlak, die zich voegde naar het reliëf.
Anderzijds werd weer ingeïnkt met
het vergeten gereedschap der oude
Japanners, een brede borstel of kwast.
Ook zijn er drukken, die voor een
gedeelte tweemaal werden ingeïnkt en
waarvan eerst de tweede drukgang de
definitieve was.
Het resultaat werd dus verkregen mede
door de achtergebleven inkt van de eerste
drukgang. Door de oombinatie van de
verschillende wijzen van in-inkten of uit
sparen ook met schablonen werd de
verlangde variatie in het oppervlakte-
aspect verkregen.
Van de structuren lijken mij de geheel
gitzwarte gedeelten steeds weer het in
teressantste. Het experiment Is echter
niet afgesloten. Steeds rijzen er artis
tiek opgevat nieuwe verlangens, dde
technisoh bekeken be verwezenlijken
moeben zijm."
Dit zijn zuiver grafische problemen; u
zuLt het met ons eens zijn. Livinus hield
er zich op zijn 19e jaar mee bezig en hij
kwam er na vele zwerftoohten betrekke
lijk kort geleden weer bij uit. Toen hij er
echter ben tweede male aanlandde, bleek
de weg verder te voeren. Da - fotografie
bleek vele mogelijkheden te hebben voor
wat betreft de tussentinten, het schilde
ren met licht. In zeker zin werd het werk
van Lhftmis een tegenpool van het „docu
ment humadn". Het ging im hoofdzaak om
de mogelijkheden, dia de donkere kamer
bood. Het ging om subjectieve uitingen
met behulp van die mogelijkheden. Wat
natuurlijk niet uitsluit, dart; er tussen dit
werk ook „dos documents humalns"
zitten.
Interesse voor de structuur en liefde
voor licht en kleur brachten Livinus v. d.
Bundt echter nog verder: bij de fotopeln-
bure. Iets geheel nieuws, waarop door de
uibvinder inmiddels patent is genomen.
Laten wij de kunstenaar weer zelf aan
het woord.
„Het instrument, waarmee wordt ge
werkt op normaal kleurgevoelig film
materiaal, is hoofdzakelijk een samenstel
van lichtbronnen, zodanig aangebracht,
dat een alzijdige verplaatsing mogelijk is.
De Hchtgeleider functioneert als een
kleurenipenseel. De speciale kleur- en
vonnmogelijkhaden schuilen voor een
goed deel in de hanteerbaarheid van een
zeer complex geheel van fotografische
mogelijkheden, uitgebreid met deels
gebruikelijke, deels nieuwe hanteringen
van een nieuwe kunststof."
Tot nog toe kan men de resultaten
slechts bewonderen door middel van
kleurendia's. Overgebracht op papier
gaat het essentiële verloren. Daarom
is op de tentoonstelling in het Pren
tenkabinet een „donkere kamer" in
gericht, waarin tussen twee en vijf
uur, iedere middag gedurende de ex
positie, continu een aantal van deze
fotopeintures wordt vertoond. Soms
duiken reminiscenties op aan kosmi
sche voorstellingen, aan oervormen,
maar de maker heeft zéér beslist geen
enkele binding aan voorstelbare wer
kelijkheden gewild, tenzij misschien
aan de moderne muziek, waarmee hij
zijn werk graag verbindt.
Na diirt alles behoeven vfij wel niet meer
te betogen, dat deze tentoonstelling een
uitersit Interessante is. Voor de fotopein-
bure zien wij toekomstmogelijkheden in
de moderne glasschilderkunst. En de gra
fiek van Livinus is wel zeer sterk ge-
eigend voor de wand van het moderne
huis.
Artistiek gesproken is deze kunst ui
fel, van een bijna elementaire kracht,
maar tegelijk subbiel en geheel van deze
tijd.
Dokter Den Butter in Lisse over
Gistera
ind heeft dokter H. den Butter Nederlander Bink, die zich n
voor de Jonge Kerk te Lisse gesproken
over zijn taak als zendeling-arts. Zondag
22 maart wordt de dokter als zodanig offi
cieel nitgezonden in een kerkdienst van
de Hervormde Gemeente.
Dokter Den Butter vertelde om te be
ginnen een en ander over Nieuw-Guinea,
waar de rooms-katholieke missie het eerst
werkte. Het missie-werk kwam evenwel
niet tot grote bloei. De eerste twee zende
lingen die door het zendingsbureau In
Utrecht werden uitgezonden, waren Duit
sers. Daarna volgde de uitzending van de
r het eiland
Roon begaf. Vier van zijn kinderen
ven en zijn vrouw werd krankzinnig. Zijn
arbeid echter droeg rijke vrucht. Toen
hij overleed, bekeerde het hele eiland zich
tot het christendom.
Dokter Den Butter gaf een uiteenzetting
van de ontwikkeling van het onderwijs
Ook op medisch gebied ls nog veel werk
te verrichten. De zuigelingensterfte be
draagt vijftig procent, ondervoeding komt
niet zelden voor en tuberculose en lepra
zijn gevreesde ziekten.
Ten slotte werd een serie dia's vertoond.
En ten slotte om op ons uit
gangspunt terug te komen blijkt er
in de foto-techniek héél wat méér ar
tistieke mogelijkheid te zitten, dan
menigeen wel wil toegeven. Niet in 't
„knippen"; daarover spreekt deze
tentoonstelling" met geen woord; maar
het gebruik van het fotografische
materiaal.
C. Til. WilbertReisberman
Sterk, Icreukherstellend, wosboor,
strijken overbodig, krimpt niet,
E looi houdend, kon tegen regen,
orfom de pantalon met de weerga
loze, unieke Ter lenko-ei genschap
pen. Beter bestaat niet.'
Eén dag en geen dag langer verko
pen wii deze pantalons in moderne
grijze kleur met een normale win
kelprijs van 25.50 en 29.50, voor
prijzen die U verbijsterd doen
staan, want morgen betaalt U voor:
TERLENKA-
jongenspantolons
LEIDEN:
M. 25317
ROTTERDAM:
Korte Hoogst ran 11, «L M69«
Meent hik. Ooodsealnaet, tet. U5J77
Katcndi Logedijk Mc. Dorpewee,
Wielrijdster reed door
na aanrijding
Gistermiddag twaalf uur is dc zeven
jarige Elisbacth Hamaker, terwijl zij in
de Gortestraat speelde, door een wiel
rijdster aangereden. Hoewel het kind
met een gebroken linkerbeen bleef lig
gen, achtte de wielrijdster het niet nood
zakelijk te stoppen. D eheer Hamaker
heeft zijn dochtertje met een taxi naar
het academisch ziekenhuis gebracht.
Vrouwelijke studenten
De Vereeniging van vrouwelijke stu
denten te Leiden maakt bekend, dat het
bestuur voor 1959—1960 als volgt is sa
mengesteld: M. dc Vos tot Nederveen
Cappel, praeses, O. A. J. Fasting, tb-
actis, B. E. E. Duyfjes, quaestix, M. de
Vos van Steenwijk, assessor 1, M. van
Ringeelstijn, assessor 2.
Agenda voor Leiden
Vrijdag
Schouwburg, 8 uur: Haagse Comedle
met „Antigone", voor K. en O.
Foyer gehoorzaal. 8 uur: afdeling Leiden
Ned Chr Reis-Vereniging, dr. L. van
Egeraat over Italië.
Rehoboth, Rapenburg 10, 8 uur: Chris
ten-vrouwenbond, afdeling Leiden; ds.
K. J H Burgy. Den Haag, over: „Wan
neer verwachten wij het einde?"
Het Gulden Vlies, 8 uur: afdeling Lel
den Vereniging voor Pedagogiek, dr. S.
ereira over „De huisarts als pedagoog".
Stadsgehoorzaal. 8 uur: Liberale studen-
•nvereniging. forumavond met afgevaar
digden van verschillende politieke par
tijen.
Zaterdag
Stationsplein, 2 uur: afd. Lelden Kon-
Ned. Natuurhist. Ver., vertrek voor strand-
excursie naar Noordwijk en Katwijk.
OEGSTGEEST: bovenzaal Geref. kerk,
dr. J. F.' Ph. Hers over „Het verzet 1940-
45" voor Geref. jeugdverenigingen.
Doelenkazerne. 8 uur; feestavond Bond
in Nederlandse militaire Oorlogsslacht-
Schuttershof, 7.30 uur: reünie deel-
ers besturenwéekeinde op De witte
van de M.V. en J.V. op G.G., rayon
Zuid.
Zondag
Luxor, 10.30 uur: bijzonder Kerkewerk
Hefvormde Gemeente, prof. dr. H. Krae-
mer over de wereldgodsdiensten.
Leiderdorp, Herv. kerk, 7 uur:
Open-deurdienst, voorganger dr. G. Snij-
"»rs te Haarlem.
Films
Casino: gesloten wegens restauratie.
Lido (2.30, 7 en 9.15 uur): The naked en
the dead (18 jaar).
Luxor (2.30, 7 en 9.15 uur): Meisjes in
uniform (14 jaar).
Rex (2.30, 7.15 en 9.15 uur): Met ruw
geweld (14 jaar); donderdag: Scara-
mouche.
Trianon (2.30, 7 en 9.15 uur): Meisjes op
bestelling (18 jaar).
Apotheken
De avond- en nachtdienst wordt waar
genomen door de Zuiderapotheek, Lam-
menschansweg 4, tel. 23553. De apotheek
WUhelminapark 8. tel. 26274 te Oegst-
geest. is doorlopend geopend.
Van de universiteit
Vrijdag 13 maart: Pieterskerk, 7.15 uur
bevestiging lidmaten Hervormde studen
tenpredikant.
Dinsdag 17 maart: Pieterskerk en bij
zalen, 7.15 tot 11 uur: avondretraite Her
vormd studentenwerk.
Musea, instituten, leeszalen e.d.
Academisch Historisch Museum Rapen
burg 73: elke dag geopend van half 10 tot
half 1, uitgezonderd op dinsdag en vrijdag
m 2 tot 5 uur.
Hortus Botanicus Rapenburg: elke dag
geopend van 9 tot 12 en van 2 tot 4
ur (na 1 april tot 5 uur).
Geologisch en mineralogisch museum
Garenmarkt 1 b: elke dag geopend van 10
tot 12 en van 2 tot 4 uur.
Gravesteen, Pieterskerkhof 6, Juridisch
studiecentrum, elke dag te bezichtigen
tussen 9 en 12.30 en 2 tot 5 uur (liefst ln
de vakanties), concierge: Kolfmakersteeg
16 a.
Prentenkabinet, Kloksteeg 23: elke dag
geopend van 2 tot 5 uur.
Rijksherbarium, Nonnensteeg 1: elke
dag geopend van 8.30 tot 12.30 en van 2
tot 4 uur (behalve zaterdagmiddag).
Rijksmuseum voor Oudheden, Rapen
burg 28: elke dag geopend van 10 tot 4
Archeologisch instituut. Rapenburg 26,
elke dag geopend van 9 tot 12 en van 2
tot 5 uur (behalve zaterdagmiddag).
Bibliotheek universiteit, Rapenburg 74,
elke dag algemene studiezaal en uitleen-
afdeling geopend van half 10 tot half 6,
op zaterdag tot 5 uur.
Academiegebouw, Rapenburg 73: elke
dag geopend van 8.30 tot 12.30 en van 2
tot 5.30 uur, behalve op zaterdagmiddag.
Contactbureau voor afgestudeerden,
Rapenburg 6: op maandag, woensdag en
vrijdag geopend van 10 tot 12.30 en van 2
tot 4 uur.
Rijksmuseum voor Volkenkunde, Steen
straat la: elke dag geopend van 10 tot
1 uur.
Instituut voor culturele anthropologic
en sociologie van niet-westerse volken,
Eerste Binnenvestgracht 33 a: elke dag
geopend van 9 tot 12.30 en van 2 tot 5.30
uur, behalve zaterdagmiddag.
Stedelijk museum De Lakenhal, Oude
Singel 28: elke dag geopend van 10 tot 4
Pilgrimfathers-huisje, Botsotkade 2: elke
dag geopend van half 10 tot 12 en van 2
tot 4 uur.
Legermuseum „Generaal Hoefer", Pest
huislaan 7: elke dag geopend van 10 tot
5 uur.
Inllchtingenkantoor V.V.V., Steenstraat
1 b: elke dag geopend van 9 tot 5 uur, op
zaterdag tot 1 uur.
Leeszaal en bibliotheek Reuvens, Bree
straat 27: maandag en woensdag van 1
tot 5.30 en van 7 tot 9 uur; dinsdag en 1
donderdag van 1 tot 5.30 uur; vrijdag van
10 tot 6.30 en van 7 tot 9 uur; zaterdag
I 10
5.30
Jeugdbibliotheek, leeszaal en bibliotheek
Reuvens. Plantage 8: maandag, dinsdag en
donderdag van 4 tot 5.30 u., woensdag en
zaterdag van 12 tot 4.30 uur en vrijdag
(speciaal voor de grotere Jeugd) van 6.30
tot 8.30 uur 'e avonds.
(Deze opgaven gelden niet voor zon- en
feestdagen.)
Tentoonstellingen 25—
Academiegebouw Rapenburg 73: Leids
ngs-
nL.unuitjtuüuw «apenDurg 73: Leids v a
Akademlscb Kunstcentrum, tentoonstel-
lingen van schilderijen, gouaches en teke-
nlngen van Helen Sieger, Els van Bohe-
men, Hannio Bouman, Quirine Collard
en Aalta Schoonhoven, van 4 tot 24 maart.
