WILLEM KES
Groot dirigent en opvoeder van publiek
A\ RO-microfoon 11 hele das;
in handen van jongeren
K2r helpt direct tegen etensvlekken,
zonder kringen
„Hij gevoelt toch, dat in het Concertgebouw de muziek niet als tijdverdrijf,
maar beoefend wordt met de ernst en toewijdingwaarop elke kunst aanspraak
heeft en dan denken wij in de eerste plaats aan de hooge opvatting, die Kes van
zijn taak heeft."
Mr. G. Keiler in .Ie Muzikale Kroniek van het
Algemeen Handelsblad op 29 december 1891.
„Gij hebt niet slechts met vaste hand Uw orkest geleid, maar tevens
Uwe hoorders bevestigd in den eerbied voor die kunst, die meer dan
eene andere bij machte is, iedere stemming van het gemoed, ook de
hoogste, weer te geven."
De beste roman 1958
Voor de AVRO-microfoon hebben
gisteravond vier letterkundigen onder
leiding van Adriaan van der Veen ge
discussieerd over de beste Nederland
se roman die in 1958 verscheen. Het
bleek, dat de heren het niet eens kon
den worden cn dat is niet erg, want
nu werden vier boeken als ,.de beste"
aangewezen.
De Nederlandse en Vlaams* letter
kundigen hadden onafhankelijk van el
kaar hun keus bepaald.
Zo koos André Demedts Wierook
en tranen" vat Ward Wuyslinck. Ca-
rel Dinaux ..In staat van beschuldi
ging" van Pierre H Dubois. Hubert
Lampo ,.De arme Heinrich" van Si
mon Vestdijk en Johan van der Wou-
de ,.Dc donkere kamer van Damo
cles" van W. F. Hermans.
Dit gesprek werd gehouden ter ge
legenheid van de Boekenweek onder
auspiciën van dc Conferentie der Ne
derlandse Letteren.
èstival ook
voor de radio
Degenen die zich woensdag a.s. niet
bij een televisietoestel kunnen zetten
om te kijken en te luisteren naar het
Eurovisie-Songfestival in Cannes, wor
den toch niet verstoken van het evene
ment. Daarvoor zorgt de VARA.
Er wordt nl. een geluidsband ge
maakt van het festival en onmiddel
lijk na de televisie-uitzending zal de
VARA deze in haar radioprogramma
afdraaien. Dat is dus woensdagavond
a.s.. 11 maart, tussen 10 en 11 uur.
Songf
O
Op 19 mei, de dinsdag na Pinksteren, zal het een grote dag zijn voor
leden van AVRO's jeugdomroep „Minjon" en andere jongeren, die eens
echt helemaal radio-tje willen spelen. De AVRO is nl. op de origi
nele gedachte gekomen, het gehele programma van die dag door de jongeren
te laten verzorgen, met uitzondering van de morgenwijding, het spel „Alles
op één kaart", de landbouwrubriek en. uiteraard, het nieuws.
Wél een programma dus, om nieuwsgierig naar te zijn!
U zult zich wel kunnen voorstellen, jeugd nu maar eens een dag radio
hoe verrukt Minjon met dit plan is. revolutie kan plegen: de AVRO heeft
Het is voor de AVRO een heel waag- ergens wel het heft in handen. Dc
stuk. maar het getuigt toch van goed heer H. de Wolf. (u kent hem als
vertrouwen in de
WIJ mogen dit gebaar wel. Het
een frla Initiatief, dat heel best tot
verrassende res
Opvoedkundig
ze om de jong.
te laten gaan
die dc luisteraar misschien het beste als de
opvatten. verteller in „Het klokje \an 7 uur")
heeft de leiding, maar meer ook niet.
Minjon en wie er verder meedoen mo
gen echt zelf alle programma's sa
menstellen. Ze zullen omroepen, spre-
derg-elljke wij- ken. optreden, kortom alles cn waar-
rens hun gang schijnlijk nog meer dan de AVRO-n
dewerkers op een omroepdag, want
wender, dan hen de microfoon In we weten alvast dat zij zo weinig
handen te geven om hun Welt- mogelijk met grammofoonplaten wer-
schmerz te luchten i-n veelonrijp ken op die ene kostbare eigen dag.
gepraat over onderwerpen die
niet aan kunnen en over de narig
heid ..dat de ouders hen niet be
grijpen".
Intussen moet u nu vooral niet
denken, dat een handjevol school-
OP 4 maart 1934 speelde het Concertgebouworkest de Mauerische
Trauermusik van Mozart. Daarmee herdacht 's lands beroemd
ste orkest het heengaan van de eerste dirigent van het Concert
gebouworkest.
Men kende hem te Amsterdam vrijwel nog alleen uit de over
levering, maar het vermaarde orkest, dat in de dertiger jaren onder
Willem Mengelberg op het toppunt van nationale roem en inter
nationale erkenning stond, werd in die ogenblikken bepaald bij het
heengaan van een groot pionier, van een strijder, die overwonnen had!
weten dat deze verwerkelijkt kunnen Wagner-Vereniging.
worden, mits daarvoor alle krachten
worden ingespannen. Daartoe verdedig
de Willem Kes zijn idealen met
hartstocht, die het kenmerk i
Maar als zovaak werd de
wikkeling tegengehouden door factoren
die op zich zelf van waarde zijn, maar
grootheid. En zoals het eigenlijk
altijd gaat bij "het heengaan van een
Soot pionier, was het ook toen: men
orvoelde zo sterk dat het een ander
is die zaait, een ander die oogst!
De naam van Willem Mengelberg
kende in de dertiger jaren heel Neder- zeten
land, maar die van Willem Kes slechts op hun
weinigen in den lande. Doch die weini
gen wisten dat wat muzikaal Amster
dam heeft kunnen betekenen voor hel
internationaal muziekleven, allereerst te
danken is geweest aan de vooruitziende jaren,
blik van Willem Kes. aan zijn waar
achtige grootheid als mens, en de over
tuiging waarmee hij eisen wist te stel
len aan zich zelf, aan zijn orkest, aan
het publiek.
i alle de zaak schade berokkci
erwegende plaats
Parkzaal en in het Paleis voor Volks
vlijt. waarin de concerten plaats vonden,
waren ontspanning cn gezelligheid het
voornaamste. Tijdens de uitvoering der
muziekstukken werden de hoorders, ge-
kleine tafeltjes, door de obers
enken bediend; de dames en
heren converseerden; zij kwamen en
gingen naar believen. De kunst stond
in het teken van het amusement; o
zeker, men waardeerde de kunst in die
laar wat ontbrak was de over-
is de concentratie.
Die overgave, die concentratie zijn de
elementen geweest, die Willem Kes aan
het Amsterdamse muziekleven geschon
ken heeft, én aan het orkest
Wat die eisen betekend hebben, in de publiek geschonken, men kan ook
dagen waarin Willem Kes ze stelde
aan Amsterdam, dat konden bij zijn
heengaan alleen diegenen overwegen,
die nog wisten hoe de situatie in mu-
zieklievend Amsterdam een vijftig jaar
geleden was, en welke geweldige ont
wikkelingen Willem Kes sindsdien had
voorbereid en voor een deel zelf ver
werkelijkt. Daarmee strooide hij het
zaad voor een grote oogst, die na hem
binnen ging.
OPLEIDING
zeggen afgeëist, ja opgelegd!
Nu wéten wij dat een concert op
tijd behoort te beginnen, dat de zaal
stil moet zijn wanneer de violen hun
melodie aanvangen, dat geen laat
komer meer kan worden toegelaten
wanneer de muziek eenmaal begon
nen is. en dat niemand de zaal behoort
te verlaten alvorens de laatste tonen
verklonken zjjn en de dirigent zijn
dirigeerstok heeft neergelegd maar
als wü aan dat alles denken, dat wjj
thans zo „gewoon", destijds op zUn
minst overdreven vonden, dan komt
ons één naam In de gedachten die
voor dat alles gestreden heeft: Willem
Geboren pp 16 februari 1856 te Dor
drecht, ontving hij zijn eerste muziek
onderwijs van Böhme, de Stadsmuziek-
meester van Dordrecht. Daarna ging hij
als bijna alle grote jonge kunstenaars orkest, tussen Willem Kes i
buitenslands, om door invloeden van
buitenaf zijn talent snel te doen rijpen.
Als vijftienjarige ging hij als pensio-
naire van koning Willem Hl naar Leip
zig. waar hij studeerde onder leiding
van Carl Reinecke cn Ferdinand David.
Twee jaar later, in 1873. studeerde hij i
Die strijd tussen Willem Kes en zijn
srkest, tussen Willem Kes en zijn pu
bliek, heeft ruim zeven jaren geduurd,
toen verliet de dirigent orkest en publiek
van Amsterdam voorgoed, maar hij ver
trok als overwinnaar: hij had de gezel
ligheid in de Amsterdamse kringen de
juiste plaats gewezen, verstaande dat
niets tyrannieker kan zijn dan de sfeer
Brussel, bij Wieniafski en Kufferatz. der gezelligheid, als zij roofbouw pleegt
i daarna zijn studie bij Joachim
Barziel te Berlijn te beëindigen, aan de
Hochschule, die hij verliet met een
Reifezeugnis voor viool en compositie.
Nu was hij gereed om het vaderland
te verrijken met zijn elders gevormd
talent: geladen met een zeldzame daden-
kracht en een niet te vernietigen en
thousiasme, was hij reeds op twintig-
daar, waar ook inspanning en ernst hun
rechten mogen doen gelden, en wat hij
achterliet was eén der allerbelangrijk
ste voorwaarden voor de kunstbeoefe
ning en het kunstgenot: discipline.
Die strijd van Willem Kes ving aan
in 1888, toen hij. na het bedanken van
Henri Viotta, tot dirigent benoemd werd
het Amsterdams Concertgebouw-
jarige leeftijd, in 1875, concertmeester orkest, uitgaande van de op 8 juli 1
i het Parkorkest, onder leiding
Willem Stumpff, dat in de Parkzaal zijn
uitvoeringen gaf. Maarkeen jaar later
reeds benoemde de afdeling Dordrecht
van de Maatschappij ter Bevordering
van Toonkunst hem tot haar directeur;
in 1883 werd hij benoemd tot dirigent
van het Parkschouwburgorkest
sterdam; in 1885 vertrok hij
opgerichte N.V. „Het Concertgebouw
HET CONCERTGEBOUW
In het begin der tachtiger jaren was
[vrvde kunst in Amsterdam nog geen ge-
Dordrecht als muziekdirecteur, totdat meenschapskunst. maar het bezit
hij in 1888 andermaal naar Amsterdam
vertrok, voor een onderneming, waar
van eerst wij weten van hoe groot be
lang deze zou zijn: hij ging als dirigent
leiding geven aan het pas opgerichte
Concertgebouworkest,
Amsterdamse
kleine élite, die gevormd werd door
de bloem der gegoede burgerij, die in-
..uc Süuw uc- middels van de kunst genoot in kleine,
zijn: hij ging si. dirigent gesleten gezelschappen als bijv. ..Filix
Meritus
In de Staatscourant van 27/28 augus-
«eïkrfuncU.""™""'itaTri"Vtottï 1882 ^rseheen de op 19 me, 1882
kt had Deze nieuwe functie zou k?nulS 111
(Waldeck) goedgekeurde oprichting van
Naamloze Vennootschap ..Het Concert
gebouw" te Amsterdam. Uit deze ver
eniging kwamen de bouwplannen voort
voor het Concertgebouw, waarin het
Amsterdams Concertgebouworkest zou
optreden. Daarmee was op muziekge
bied een daad gesteld, gelijk aan de op
richting van de Wagner-Vereniging, de
verschijning van De Nieuwe Gids, de
bouw van het Rijksmuseum en het Cen-
En daarmee werd de jonge Willem traal-Station, alle gebeurtenissen d:
bedankt
het hoogtepunt worden
landse loopbaan, en om wat hij in dit
ambt heeft opgebouwd, herdenken wij
hem vandaag nog. omdat heel het Ne
derlands muziekleven daarvan vandaag
nóg de vruchten plukt!
DE TACHTIGER JAREN
Kes definitief opgenomen in het cultu- Amsterdam en aan heel Nederland r
rele réveil der tachtiger jaren,
we uit onze schoolbanken vooral enige
kennis aangaande de literaire tak mee-
kregen, maar de tachtiger jaren hebben gebouw verrijzen,
ook een ontwikkeling geboden op de straat zou dienen
gebieden
Het klimaat i
glorie gegeven hebben.
Op de destijdige grens tussen Amster-
Nieuweramstel zou het nieuwe
de P. C Hooft-
de koetsjes langs
ijs- te voeren naar het Concertgebouw om
de gasten te brengen en te halen. Wat
ling van het muziekleven was vooral l
Amsterdam gunstig in die jaren: Johan
nes Verhulst zwaaide de scepter in de
Maatschappij „Félix Meritus", Daniël
rijke ontwikke- hebben destijds de
die
straat geklaagd over het niet aflatend
geratel der rijtuigen, wanneer het Con
certgebouworkest een uitvoering gaf!
Maar ook, hoe is onze hoofdstad uitge
breid. wanneer wij ons deze bouwplan
nen indenken, die verwerkelijkt werden
onder de laatste regeringsjaren Van onze
laatste Koning, in jaren die de aller
oudste lezers zich nog zeer zeker zullen
weten te herinneren!
Op 11 april 1888 vond onder leiding
van mr. Hcnri Viotta het openingscon
cert plaats in de zaal die 1800 plaat
sen telde, de zaal waar toch wellicht
iedere culturele Nederlander éénmaal in
zijn leven zal hebben vertoefd.
De gehele Amsterdamse élite was aan
wezig toen Viotta de „Einzug der Gaste"
uit de Tannhauser van Richard Wagner
inzette, gevolgd door het Halleluja!
van Handel, de Suite D-dur van J. S.
Bach en Der Hcrbst uit de Jahreszeitcn
van Haydn. Na de pauze volgde de Ne
gende Symphonie van Ludwig van
Beethoven, die als het ware expressie
gaf aan de triomf van de Amsterdamse
burgerij, die in staat was geweest met
DE DIRIGENT
Er zijn onlangs bij Philips te Eind
hoven twee langspeelplaten uitgekomen,
getiteld: „De geboorte van een uitvoe
ring". waarop de orkestrepetitie wordt
weergegeven van Bruno Walter met het
Columbia-Symphonieorkest. Ruim een
uur hoort men de grote meester Bruno
Walter met zijn orkest oefenen op de
Linzer Symphonie van Mozart. Ook de
leek kan bij het beluisteren van deze
unieke platen beseffen, hoeveel mense
lijke wijsheid er bij dirigent en orkest
nodig is om elkaar de weg te wijzen om
tot een perfecte uitvoering te komen:
dirigent en orkest moeten het in de
meeste gevallen over het stuk „eens"
worden, men moet elkaar op fouten
kunnen wijzen én men moet afstand
kunnen nemen van eigen overtuiging,
anders is geen .samenspel" mogelijk,
want bovenal moeten enige tientallen
mensen een eensgezinde samenwerking
betrachten en daarbij stuk voor stuk
voldoen aan de hoogste eisen van men
selijke kunstprestatie.
Wie die schitterende uitgave van
Philips hoort, kan bedenken dat eerst
Willem Kes met dit alles in Amsterdam
begonnen is: hij smeedde zijn musici,
die tot voor kort toch nog vóór alles
voor hun genoegen speelden, samen tot
een gedisciplineerd berodpsorkest!
Vraag niet wat het Willem Kes aan
inspanning gekost heeft. Wie kan zich
vandaag nog voorstellen dat toen de
beroemde Brahms In Amsterdam een
concert te zijner ere dirigeerde, hy
bij een repetitie van zijn Tweede
Pianoconcert rustig moesi wachten
tot een hevige ri
solo-violoncellisten was uitgevochten
over het solistenrecht, waarop belde
D.auze_^Se'~
bije café gingen bilj
der ophielden aleer de dirigent ze in
hoogst eigen persoon kwam halen, ter
wijl het publiek zat te wachten? Maar
wat deerde dat de orkestleden? Zij wis
ten dat de Amsterdamse elite zich wel
vermaakte met gesprekken over de po
litiek! Kes voerde een ijzeren régime
in: hij stelde een streng boetesysteem
in voor het verzuim van concerten en
repetities, voor telaatkomen en praten
onder 't spelen en zelfs voor het neus
snuiten tijdens de uitvoering. Voorwaar,
geen maatregel, waarvan een dirigent
populair wordt maar 't was nodig
orn orde op zaken te krijgen!
En het publiek, het arme Amster
damse publiek, werd het roken cn
drinken tijdens de uitvoeringen ver
boden. ja zelfs het converseren, eens
brak Willem Kes de uitvoering van
een muziekstuk af. wijl er toch nog
laatkomers binnen kwamen De vrije
Amsterdammers vonden het een schan
delijke vrijheidsroof in de uren van hun
ontspanning, en lieten niet na ter be-
voegder plaatse cn in de pers te pro
testeren tegen de arrogante dirigent,
die inbreuk maakte op hun vrijheden!
Tot die vrijheden rekende het Am
sterdamse publiek van die jaren ook,
dat mpn dc dirigent uitfloot, wanneer
hij een stuk speelde dat niet beviel.
Maar Kes hield vol: onder doodse stilte
speelde hij het stuk enige dagen later
opnieuw!
PROGRAMMA
inwrijven laten drogen afborstelen
teer. smeer, olie, vruchten, wijn, gras,
lipstick, parfum, stempelinkt, enz.
'verwijdert vlekken
Royale tube f.1.95
tAJHNEMANN U'V (N-H J Postbus 18 Importeur van Pojycolor_ K2r_Placentubex Margret Astor Mouson Blendax
Het zou onmogelijk zijn de tienlallen
orkestwerken op te sommen, die wij
thans alle kennen, maar die onder Wil
lem Kes voor het eerst werden ge
speeld. Twee geweldige tradities sticht
te Willem Kes in Nederland: de jaar
lijkse Beethoven-cyclus en dc jaarlijkse
uitvoering van dc Matlheüspassion.
In de winter 1893 1894 vond do eerste
Beethoven-cyclus plaats, bestaande uit
tien avonden, aanvankelijk slecht, later
goed bezocht.
De laatste avond wordt ons in de
pers beschreven zoals wij allen thans
een laatste avond van de Beethoven-
cyclus kennen: „Een zaal zo dicht bezet
als een tulpenveld, een hitte als in een
broeikas, ccn schitterende uitvoering en
ccn geestdrift nog grooter dan bij het
vorige negental Beethoven-concerten".
En dan de Mattheüspassion: op zater
dag 25 april 1891 weerklonk na jaren
opnieuw het meesterwerk van Bach
Amsterdam. Zouden er nog le;
Carl Dierich. Joh. M. Messchaert
F. H van Duinen. Willem Kes, die niet
alleen een bekwaam dirigent en com
ponist was, maar ook een groot pianist
en violist, werkte mee als vioolsolist en
speelde de schoonste vioolpartij uit de
Mattheüspassion: ..Erbarme dich
In dit verband moet ook genoemd
worden dat onder Kes, in het begin
der negentiger jaren, als soliste optrad
de sublieme zangeres Aaltje Noorde-
wier-Rcddingius. Wie vergeet oooit haar
ontroerende zang der Bachliederen!'
Jaren geleden speelde de NC R V. ze
nog wel eens via de grammofoon voor
dc radio. Ach, dat men ze nog één keer
kon horen!
5 februarri 1895 kwam het bericht in
de krant dat Kes de Amsterdamse diri
geerstok zou neerleggen. Hem was het
dirigentschap aangeboden van de Or
chestral Society te Glasgow, voor hem
een grote eer, voor het Amsterdamse
muziekleven in die jaren een verbijste
rend bericht. Heeft men voldoende ge
poogd hem voor Amsterdam, hem voor
het vaderland te behouden? Wie zal het
zeggen, maar hij ging heen, na een af
scheid waaruit grote waardering sprak,
ook in de pers die mede betrokken was
geraakt in de nieuwe kijk die Willem
Kes aan de Amsterdamse burgerij op
het muziekleven geschonken had. Open-
het
BUITENSLANDS
..Als ernstig kunstenaar was hij
zich bewust van zijn heerlijke roe
ping, niet om het publiek te ..amu
seeren", doch om het te doen ge
nieten en ook om het te l e e re n
genieten van het beste en edelste,
dat de kunst ons heeft geschonken.
Het leeren genieten was daarbij
niet het gemakkelijkste deel van
zijn taak.''
Rusteloos bleef z|jn leven, maar altijd
nijver! Tot 1898 bleef hij te Glasgow om
leiding te geven aan het ..Scottish Or-
chestre". Reeds in dat jaar vertrok hij
naar Moskou als dirigent van het Phil-
harmonisch Orkest cn als directeur van
het Philharmonisch Conservatorium al
daar, Hij bleef er totdat in 1906 Coblenz
hem opeiste als directeur van het „Mu-
sik-Institut"
Tot 1926, toen hij zich op zyn 70e jaar
gepensioneerd terugtrok, om te wonen
in Obcraudorff aan de Inn in Beieren.
Enkele uren voor op vrijdagmorgen
23 februari de Engelse componist Ed
ward Elgar op 76-jarige leeftijd de ogen
sloot, overleed Willem Kes op 78-jarige
ONZE DANK
Heeft Willem Kes voldoening van zijn
arbeid mogen smaken?
Zeker, hij werd enkele malen ten
Hove ontvangen Zo mocht hij de eerste
ontvangst die de jonge koningin-regen
tes Emma in het Paleis op de Dam
hield, op dinsdag 26 april 1891. opluiste
ren met muziek, maar dit was een uit
zondering. Eerst later zou ook het Ko
ninklijk Huis aan het Concertgebouw de
plaats geven waarop het recht had: die
van de centrale muziekinstelling van
Amsterdam.
Op 31 augustus 1893 werd Willem Kes
door de koningin-regentes Emma be
noemd tot Ridder in de Orde van Oran-
je-Nassau achteraf bezien wel een
schamel eerbewijs voor een kunstenaar
van zó grote historische betekenis voor
ons nationale muziekleven! Maar het is
een bekend feit dat de Nederlandse re
gering altijd bijzonder karig is geweest
met royale eerbewijzen aan kunste-
Sleehts tweemaal werd Willem Kes,
na zijn vertrek uitgenodigd zijn oude
orkest te dirigeren. Nadat hij in 1911 te
's-Gravenhage op het Beethovenfeest
de Missa Solemnis had leiding gegeven,
trad hij in december 1917 weer voor het
eerst op aan het hoofd van zijn oude
orkest en dirigeerde er de Unvollendete
van Schubert, de Negende van Van
Beethoven, en Brahms. Bij het veertig
jarig feestconcert van het Concertge
bouworkest dirigeerde hij in 19288 nog
éénmaal de Unvollendete van Schubert.
Zo men zou menen dat de Nederlandse
regering weinig dank heeft bewezen
voor al wat hij gedaan heeft, dan valt
in ieder geval op dat hij ook sinds hij
vertrok weinig meer gevonden is onder
de tientallen gastdirigenten die te Am
sterdam optraden.
Een nieuw, groots muzikaal genie had
zijn plaats inmiddels ingenomen.
Op het afscheidsconcert van Willem
Kes op donderdag 24 oktober 1895. speel
de een jong pianist, Willem Mengel
berg. het Concert in Es gr. t. van Liszt.
die met deze prestatie reeds het hart
van Amsterdam veroverde
Deze jonge, uit Luzern naar Neder
land teruggeroepen kunstenaar, zou het
Amsterdamse Concertgebouworkest tot
nieuwe tucht en glorie brengen.
Was Willem Kes een groots gene
raal geweest, Willem Mengelberg
zou zich een geniale maarschalk be
wijzen. Wat Mengelberg in Amster
dam vond was een solide bodem,
door Kes bereid: een gedisci
plineerd orkest en een wel
opgevoed publiek.
Daarom was het aan Willem Men
gelberg mogelijk de nationale roem
van het Concertgebouworkest te
internationaliseren!
Maar dat Willem Mengelberg heeft
kunnen worden die hij werd, heeft
hij aan Willem Kes. aan deze vol
hardende pionier, te danken.
Dat steeds te bedenken, wanneer
Wij ons de roem en genialiteit van
Willem Mengelberg herinneren, is
eerste eis van nationale dankbaar
heid!!
De programma's staan nog niet
vast, want ei moet óók gestudeerd
worden voor het Paasrapport en.,
gewerkt. Want al ma$ de jongste
medewerker 12 jaar zijn, de oudsten
zijn de 20 gepasseerd. Onder „jon
geren" verstaat de AVRO voor de
ze dag jongelui tot 30 jaar. U be
hoeft dus niet te vrezen, dat u die
hele avond naar kinderprogramma's
behoeft te luisteren!
ouden wij
komen gaat op
Nog eens De Jantjes
In het VARA-radioprogramma „Zes
tig minuten voor boven de zestig"
brengen Gré Gouwswaard en Jan Bor-
kus maandagmiddag a.s (9 maart)
om 3 15 uur de oude film „Dc Jan
tjes" weer eens op de proppen. Aan
de hand van vraaggesprekken, film
fragmenten en liedjes in een uitvoe
ring van nu door dc artisten van toen
keert de tijd van de eerste Neder
landse speelfilm eventjes terug
Televisie-omroepster Karin Kraay-
kamp (die tegenwoordig nogal eens
radiowerk erbij doet) en Jan Borkus
presenteren dit programma.
vanavond
KRO-programma om half 9, dat be
gint met een opvoering van een
detectiveverhaal „De juffrouw en de
voorrangsweg van Norman Matson,
in Theater Andersom. Om 9 uur
speelt Cascade en om kwart voor
tien is er een klankbeeld over Zee
land. Om 10.15 uur wordt het quin
tet Serenata van Casella uitgevoerd.
Over Hilversum I zendt de VPRO in
haar serie korte rubrieken o.m. om
8.20 uur nogmaals gedichten van
Werumeus Buning uit, voorgedragen
door Elisabeth Andersen. In de serie
„Problemen van leven en dood" be
spreekt dr. J. W. Schulte Nordholt
om 8.45 uur „het standpunt van de
Om 9 uur is de beurt aan de VARA.
die weer begint met een stukje
„Villa *Sidonia". Daarna zingt Sonja
Oosterman en om 9.35 uur gaat het
laatste klankbeeld „Wij en de dub
beltjes" de ether in.
TIPS
uit het buitenland
Het NIR-symfonieorkest, geleid door
Daniël Sternefeld, verzorgt tussen
8 en 10 uur het vrijdagavondconcert
van Brussel Vlaams op 24 m. Uitge
voerd worden o.m. werken van
Verdi, Meulemans, de Falla en Liszt.
In het programma van de BBC op
434 m treedt tussen 9 en 10 uur het
City of Belfast Orchestra op. Mau
rice Miles dirigeert composities van
Boyce. Berkeley en Vaughan
Williams.
Een mooi concert, gedirigeerd door
Günter Wand, kunt u ook beluiste
ren tussen 7.45 cn 9.45 over de
Duitse zender 309 m 971 kHz Uitge
voerd worden werken van grote
klassieken: Haydn, Mozart, Beet
hoven en Brahms.
Radio voor morgen
Hilversum I «02 m. VARA: 7.00 Nws:
7.10 Gym; 7.23 Gram: 8 00 Nws; 8.18
Gram; 8.30 Orgelspel. 8.50 Voor u en uw
Stzln. caus; 9.00 Gym v d vrouw; 9.10
ram (9.35—9.40 Waters».). VPRO 10.00
Tijdelijk uitgeschakeld, caus; 10 05 Mor-
VARA: 10.20 V d vrouw; 10.50
:ke. hoorsp; 11.20 Bultenl.
weekoverz; 11.35 Hobo en claveclmbel;
1.00 Gram: 12.30 Land- cn tuinb meded;
:.33 Ham mondorgel spel; 13.00 Nws; 13.15
Het Sowjetrussische volk heeft weer ja
geknikt. De verkiezingsuitslagen voor de
Opperste Sowjet zijn bekend gemaakt en
het blijkt dat in de Russische federatie
en Moldavië 99.96 procent van de kies
gerechtigden zijn stem uitbracht en in
de Oekraine en Wit-Rualand zelfs 90 98
procent. Alle kandidaten die voor de
verkiezing waren aangewezen, werden
gekozen.
