144.-;
AR 3
PJ
KOPSTUKKEN
Jaarbeursdeelnemers voeden
weer gezond optimisme
uit de politieke strijd
ALLE
COSTUUMS
FORTY
FOUR
Bedrijfsleven wordt nog geremd
door huurbeleid en fiscus
MAX HEYMANS: cloche
dit jaar favoriet
Negen jaar geëist tegen
„Willem (le Zwijger"
ZIJLSTRA
Zendtijd op zondag geeft
N.C.R.V. zwaardere taak
Berenmutsen
VRIJDAG 6 MAART 1959
"DOVEN AAN het kleine lijstje
grote figuren, die hun stempel
hebben gezet op de vaderlandse po
litiek van de laatste dertien jaar.
prijkt de naam van een man, die in
geen enkel naoorlogs kabinet zit
ting heeft gehad, maar zonder
wiens steun geen Nederlandse re
gering het zou hebben uitgehouden,
of zelfs maar tot stand zou zijn ge
komen. Zonder Carl Paul Maria
Romme. leider van de Tweede-
Kamerfractie der K.V.P., oud-mi
nister van sociale zaken, oud-voor
zitter van het College van Rijksbe
middelaars. zou de politieke con
stellatie hier te lande er anders
hebben uitgezien. En nu hij weer
lijsttrekker is geworden van de
partij, die hem als haar leider aan
vaardde. duikt tegelijk met de
vraag, wat er na de verkiezingen
gaat gebeuren, ook weer die an
dere, onvermijdelijke vraag op:
Wat gaat Romme doen?
Zal hy koste wat het kost vasthouden
aan z\jn uitgesproken voorkeur voor
de brede basis en zal hij de in een
nogal geëxalteerde oppositie-stemming
verkerende socialisten tot rede weten
te brengen? Of zal hy deze keer zyn
fiat geven aan een rechtse regerings
combinatie en zo ja. zal hy dan bereid
zyn aan het hoofd van zo'n combinatie
te gaan staan? Of wil hy blijven die
hy is: de geheimzinnige schaker met
de vele pionnen, de sfinx-achtige ver
schoning op het achteraf-bankjc In de
Tweede Kamer, die het politieke be
drijf gadeslaat met een vriendelijke,
geïnteresseerde blik, waarin een
wereld van scherpzinnigheid ligt?
Wie is deze machtige man, die door
zijn geloofsgenoten als de grootste
katholieke politicus sedert Schaepman
wordt beschouwd? Zelfs zij, die prak
tisch elke dag met hem in aanraking
komen en daartoe behoren in de
eerste plaats zijn fractiegenoten zijn
nieit in staat die vraag enigszins vol
ledig te beantwoorden. Zij kunnen u
vertellen, dat hij een briljant politicus
en een voortreffelijk spreker is, dat
hij een deskundig advocaat, een in
vloedrijk gemeenteraadslid en een be
kwaam minster was. dat hij goede si
garen rookt en altyd per trein reist,
maar bot een beeld van de persoon
lijkheid Romme laten dergelijke al
gemeenheden zich niet samenvoegen.
Wie echter zijn krachten wil beproeven
op een minder oppervlakkige karak
teristiek, een karakteristiek van de
„echte" Romme, zal evenmin verder
komen dan het opsommen van een
aanital kenmerken, die tezamen slechts
één conclusie toelaten: namelijk dat
Romme's voornaamste karaktertrek
zijn ongrijpbaarheid is. Romme is on
berekenbaar, niet in de zin van grillig,
„glibberig", want het principeloze en
opportunistische is de K.V.P.-leider
juist een gruwel; vandaar misschien
ook zijn zeer gereserveerde houding
tegenover de liberalen. Neen, Romme
is onberekenbaar en ongrijpbaar in de
zin van: niet te vangen in een schema
of kwalificatie, niet te plaatsen in oen
bepaald hokje, niet te binden aan een
bepaalde indeling.
Men kan hoogstens aanvoelen, nooit
van tevoren berekenen wat hij in een
bepaalde situatie zal gaan doen en
welke argumenten hij daarbij zal ge
bruiken. Hoevelen hebben zich niet
reeds het hoofd gebroken over de
vraag, wat Romme nu eigenlijk is:
links of rechts, progressief of conser
vatief, vooruitstrevend in de sociale
zin van het woord of reactionair. Zy,
die hem een reactionair noemen, die
om opportunistische redenen zo nu en
dan op de linkervleugel van zijn partij
speelt, moeten beseffen, dat deze man
het volste vertrouwen van de leiders
der katholieke arbeiders geniet. En zij,
die hem te links vinden en hem zijn
progressiviteit zwaar aanrekenen, die
nen zich te realiseren, dat geen rechtse
K.V.P.-er ooit zal trachten hem te
3esavoueren en dat ten slotte ook een
Welter hem heeft aanvaard. Romme
troont, met andere woorden, hoog
boven de tegenstelling prograssief-
conservatiaf en als zodanig vormt hij
het bindend- element in een party, die
onder leiding van een minder even
wichtige persoonlijkheid misschien
reeds te gronde zou zyn gegaan aan
bela nigentegenstel ld ngen
Sociale kant
Het „ongrijpbare", „onberekenbare",
het „Tuet-óndeelbare", markeert eigen
lijk Romme's hele carrière. Hij, de
begaafde student, zoon van een kan
tonrechter, leek voorbestemd voor een
uitsluitend juridische loopbaan of een
schitterende functie in het bedryfs-
leven, maar tot veler verrassing ging
de jonge adivocaat in de politiek, en
niet de juridische, maar de sociale
kant daarvan trok het meest zijn aan
dacht: Niets leek verder van deze
diplomatieke, uiterst voorzichtig for
mulerende figuur af te staan dan de
journalistiek, maar zie, na de oorlog
aanvaardt hij een benoeming tot staat
kundig hoofdredacteur van De Volks
krant en mede onder zijn stimulerende
leiding groeit dit K A B.-blad uit tot
Nederlands gezaghebbendste ochtend
krant. Tot een enigszins langdurige
samenwerking met de socialisten
achtte men deze pure katholiek met
zijn principiële afkeer van de door
braak niet in staat; de rooms-rode
coalitie echter, later verbreed tot
„brede basis", hield jaren lang stand,
dank zij Romme. En de ineenstorting
op 11 december van het vorig jaar was
zeker niet te wyten aan de K.V.P.-
leider, die daags na de val van het
vierde kabinet-Drees zyn al te opge
wonden rechtse partijgenoten een
koude douche bezorgde met de op
merking, dat men hem nog steeds
diende te beschouwen als een voor
stander van de brede basis.
„Weet men eigenlijk wel wat men
aan Romme heeft?", zo vragen zijn
tegenstanders, maar ook velen van
zijn geestverwanten zich af na de zo-
veelste Rommiaanse manoeuvre, waar
geen touw aan vast te knopen schijnt
Voor de Nederlandse katholieken is er
minder aanleiding deze vraag in on
gerustheid te stellen dan voor de
niet-katholieke landgenoten. Het ka
tholieke volksdeel kan weten, dat het
in de „grote ongrijpbare" een poli
tieke voorvechter bezit, die in alles
wat hij doet in de eerste plaats i
katholiek is. De eenheid der
katholieken heeft h\j tot de hoogste
norm van zijn politieke handelen ge-
maakt. In dit licht wordt veel van
Romme's duisterheid helder. Vele van
zijn ongrijpbare formuleringen zijn
opzettelijk zó geconstrueerd, dat elke
vleugel in de K.V.P. (en desnoods ook 1
de doorbraak-katholieken) er zich mee
kan verenigen.
In deze kunst van het samenbundelen-
door-middel-van-woorden is Romme
een grootmeester. Men kan zich er-
geren aan het „uitgekookte" in zijn
uii'tdrufckingswijze, men kan smalend
spreken over „Romme's systeem van
alzijdige glabbeiigheid" (J. de Kadt in
„Socialisme en Democratie"), maar
men zal toch bewondering moeten
hebben voor het leiderschap van deze
man, van wie een vooraanstaand P.v.
d.A.-lid eens zei: „Hy Is een groot
staatsman, misschien de enige staats-
man in Nederland. Ik mag hem niet.
Ik hoop, dat hij niet bereikt wat hij
bereiken wil, maar niemand zou erin
geslaagd zijn de K.V.P. zo bij elkaar j
te houden als hij". Pr. J
Kan ik beter
gekleed gaan?
Ja, Mijnheer!
Voor 144.-?
Ja, Mijnheer!
Iets héél goeds?
Ja, Mijnheer!
DR. G. VAN DER WAL CONSTATEERT:
(Van een onzer redacteuren)
In kringen van handel en industrie heerst een vrij gelijk gericht gevoelen
ten opzichte van de naderende Voorjaarsbeurs in Utrecht. Een ondertoon
van gezond optimisme, gebaseerd op nuchtere ervaring van de werkelijk
heid en bezinning op de feiten spant de verwachtingen. Men heeft hel
gevoel, de recessie te boven te komen, de industriële produktie komt op
een bestendig stijgend niveau en de werkloosheid heeft met uitzonde
ring van enkele gebieden in het noorden des lands voor het winter
seizoen geen uitzonderlijke omvang aangenomen. Wel is de markt veel
prijsgevoeliger geworden, maar dat leidt er toe, dat goed koopmanschap
nu weer kans krijgt zijn concurrentievermogen en deugdelijkheid te be
wijzen.
Met deze woorden leidde dr. G.
der Wal, voorzitter van de Raad
Beheer van de Kon. Ned. Jaarbeurs gis
termiddag zijn jaarlijks economisch
overzicht voor de binnen- en buitenlandse
pers in, ter gelegenheid van het feit dat
op maandag 9 maart a.s. de eerste i
festatie van de nu gesplitste Utrechtse
Voorjaarsbeurs wordt geopend.
Dr. Van der Wal merkte voorts op,
ook thans weer draaien en wringen e
iederaen op de vergulde stoeltjes e
beperkt plaatsje gevonden had. En r
als steeds zuchtte
Spijtoptanten
Er zijn in de Eerste Kamer bij monde
van professor Diepenhorst (a.r.) en de
heer De Vos van Steenwijk (v.v.d.)
weer harde woorden gevallen over de
wijze waarop ambtenaren van de Neder
landse diplomatieke vertegenwoordi
ging de visumaanvragen van de z.g.
spijtoptanten behandelen. Het is duide
lijk, dat Nederland niet onbeperkt
vluchtelingen uit Indonesië kan toe
laten, maar men mag toch verwachten,
dat de betrokken ambtenaren zich niet
op een zo strikt formeel standpunt zou
den stellen en de spijtoptanten, die dik
wijls in de meest ellendige omstandig
heden leven, niet als vreemdelingen zou
den beschouwen. Deze mensen worden.
zodra zij hun visum hebben aange
vraagd, door de Indonesische regering
niet meer als Indonesiërs beschouwd en
door de Nederlandse autoriteiten wor
den zij, volgens de principes uit de oude
diplomatieke school, als vreemdelingen
beschouwd. Zij zijn dus een tijd lang
statenloos. De Nederlandse regering is
hier weliswaar niet verantwoordelijk
voor, maar zij zou toch haar ambtenaren
in Djakarta opdracht kunnen geven om
de visumaanvragen althans wat sneller
te behandelen dan nu geschiedt. In de
huidige situatie leiden de „statenlozen"
soms jarenlang een leven van paria's
en verkeren zij onnodig lang in onzeker
heid over hun toekomstig lot.
(De Te leg r
Dr. A. Hengeveld, 32, te
De Bilt overleden
In de ouderdom van 82 jaar is te De
Bilt overleden dr. A. Hengeveld, oud
rector van het Chr. Gymnasium te
Utrecht. Dr. Hengeveld werd op 11 sept.
1876 geboren. Hij promoveerde te Utrecht
Op 1 september 1900 werd hij leraar aan
het Chr. Gymnasium te Utrecht. Op 1 ja
nuari 1910 werd hy conrector van deze on
derwijsinrichting. In maart 1914 trad hij
op als rector van het gemeentelijk gym
nasium te Schiedam. In mei 1920 kwam
hij op zijn oude school terug en werd rec
tor van het Chr. Gymnasium te Utrecht.
In deze functie werd hij gepensioneerd.
Dr. Hengeveld was officier in de orde
van Oranje Nassau.
De teraardebestelling van zijn stoffe
lijk overschot heeft hedenmiddag om 12
uur op de begraafplaats te Loenen aan de
Vecht plaats gehad.
Joseph Bech, de voormalige Luxem
burgse premier, is gisteren gekozen tot
sfoor7'tter van het nieuwe Huis van Af
gavaardigden.
Tweeënveerti g vermogensdelicten
yOOR DE RECHTBANK te 's-Her-
togenbosch heeft gisteren opnieuw
de zaak gediend tegen de reiziger
W. Z. bijgenaamd Willem, de Zwij
ger en ook wel Blinde Willem ge
noemd uit Den Haag. Deze zaak
was vorig jaar aangehouden, nadat de
Hagenaar gedurende bijna twee uur
zijn eigen verdediging had gevoerd.
Hij stond terecht voor niet minder
dan tweeënveertig vermogensdelicten,
waarvan er drie in de dagvaarding
waren opgenomen, namelijk een dief
stal van vakantiezegels ter waarde
van ƒ260.000 in Eindhoven, een in
braak in Den Haag waarbij voor
10.000 aan geld en voor 5000 aan
sieraden was gestolen en een inbraak
gedurende de kerstnacht 1957 in Arn
hem, die hem een aantal spaarbank
boekjes en éénenvijftig aandelen van
1000 opleverde.
Z. heeft als gevolg van achttien ver
oordelingen reeds twintig jaar in ge
vangenissen doorgebracht. De aanhou
ding van deze zaak was door de recht
bank gelast voor het opstellen van een
psychiatrisch rapport. Dit rapport con
stateert bij de man een ziekelijke storing
van zijn geestvermogens en adviseert tot
voorwaardelijke terbeschikkingstelling
van de regering na afloop van de deten-
De officier
voerig requis
nauwelijks ei
justitie zei in een
dat het rapport
aanknopingspunt
straf (twaalf jaar), die op „een dergelijke
zee van misdrijven" staat. Ook het plei
dooi dat verdachte vorig jaar had ge
houden en het boek dat hij tijdens zijn
gevangenschap heeft geschreven, hebben
de visie van de officier van justitie op
deze misdrijven niet kunnen verminde-
Ilij eiste negen jaar gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest. Over een
eventuele terbeschikkingstelling wilde bij
zich niet uitlaten, omdat dit naar zijn
mening beter kan worden bezien, wan
neer de detentie ten einde loopt.
Z. vroeg de rechtbank opnieuw twee
uur om zijn zaak te verdedigen. Toen de
president hem slechts vijf minuten gaf,
barstte hij los in verwijten en verbood
zelfs zijn verdediger, mr. Linthorst uit
Eindhoven, het woord te voeren. Deze
stoorde zich daar niet aan en vroeg de
rechtbank clementie op grond van de
overweging, dat voor verdachte, die
thans 62 jaar en ernstig suikerpatiënt is,
een vonnis van negen jaar gelijk zou
staan met levenslang. Hij ging ook nog
in op de psychische constellatie van zi
cliënt cn bepleitte op grond daarv;
een gevangenisstraf van enkele jaren
daarna een voorwaardelijke terbeschik
kingstelling om de man de kans te ge-
\ten om „in vrijheid te sterven en zich
wellicht nog te reclasseren."
De rechtbank! zal op 19 maart uitspraak
Hand- en spandiensten
verdwijnen uit Sevenum
De gemeenteraad van Sevenum (L.)
heeft gisteravond besloten de verorde
ning op de hand- en spandiensten in te
trekken en daarvoor in de plaats een
aan de tijdsomstandigheden aangepaste
belastingheffing in te voeren. De ver
ordening op de hand- en spandiensten
i.- een soort belasting in natura waarbij
de aangeslagenen werden verplicht zich
oop een door de gemeente aangegeven
datum en aangegeven plaats te vervoe
gen met schop of met paard en wagen
o mbehulpzaam te zijn bij het onderhoud
der wegen. Deze plicht kon echter ook
worden afgekocht.
5664 nieuwe woningen
in januari
In januari 1959 zijn, volgens gegevens
van het Centraal bureau voor de statis
tiek, 5.664 woningen voltooid. In januari
1958 werden 6.415 woningen opgeleverd.
Sedert de bevrijding zijn nu in totaal
691.233 nieuwe woningen gebouwd.
Uit talryke waaierplooitjes bestaat
deze knie-korte fris-roze avondjapon.
Waar de plooitjes samenlopen ver
diept zich de roze tint
(Foto's Han Dukkers)
nauwdheid en de hitte in de volle ka
mers. Alleen Max Heymans niet. Hij
vindt het best zo. Deze sfeer in Am
sterdam is immers nauw verwant aan
die in Parijs tijdens de grote shows
Ook met zijn collectie heeft deze coutu
rier zich aan Parijs aangepast. We za
gen een liefelijke maar wat lauwe show.
Hoe onlogisch het zijn mag. tóch schijnt
iedereen verwachtingsvol uit te kijken
naar zo'n griezelig ondraagbaar model,
om huiverend te kunnen zeggen: „Hoe
haalt hij 't toch in zyn hoofd!"
was er thans niet by.
Het Prince-de-galle-ruitje verscheen in
KASTELEIN STICHTTE
BRAND: 6 JAAR
De rechtbank to 's-Hertogenbosch heeft
de kostclein C. K. uit 's-Hertogenbosch
veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf
met aftrek van voorarrest, wegens het
stichten van brand in zijn eigen café
daardoor de uitkering van de venzekering
innen. De officier had aoht jaar
aftrek geëist.
heel mooie kleurencombinaties bij pak
jes en bolero's. „Amsterdam" was eer
robe-manteau van Prince-de-galle me
grote wii-ttte kraag. Charmant staat die
kraag steeds by een wijde hals. Gedra
gen bij marineblauw heft in de „navy-
17 EN wit ensemble met bijbehorende
witte mantel was geheel met rv
„rijgsteken" afgewerkt. Het heette
„adieu Paris" ofschoon de mantel de
Parijse lengte had, nl. iets korter dan
de rok. De meeste japonnen waren heel
eenvoudig, smal, sluik en mouwloos
met ronde hals. De japon „Bon Voyage"
daarentegen was geheel gedrappeerd.
Het materiaal was beige Banlon-jersey.
De bijbehorende mantel had dezelfde
jersey-voering en de nieuwe mouw
gezet met een diepe plooi en elleboog-
lang.
Er werd marine-blauw, wit, beige
bruin in vele nuances gedragen. Maar
ook de pasteltinten werden niet ver
waarloosd. Zo was er o.a. een roze-rode
avondjapon, die uit talrijke gedrapeer
de waaiers bestond. Waar de wa
plooitjes elkaar raakten, verdiepte de
kleur zich.
T^OCH zijn de japonnen slechts bijzaak.
De hoeden zyn de hoofdzaak
Max Heymans. Met hoeden is hij zijn
loopbaan begonnen en ze zijn nog steeds
zijn grote liefde. Dit jaar is de cloche
favoriet. Maar ook de kleine hoeden
en de baretten zyn vol fantasie. Ze
zitten vast op hot hoofd, de rand valt
ver in het gezicht. En ze hebben alle
de neiging wat naar links toe
te hellen. Flatteus zijn zeer
ker de hoeden met hoge ronde
bol en golvende rand. Bol
rand zijn vaak van verschillende kleu
ren. „La Callas" heette een klein dopje
met zilver-omlijstte bloemblaadjes. Een
hoed van roze kant zal niet iedereen
staan, maar was tooh behoorlijk
Evenals by de witte pakjes zagen we
ook by de hoeden de zwarte „ryg-
steek" toegepast. Zoals hier op de
witte bol. De zwarte rand omgolft
breed het gezicht
te zien. En met zo'n heel klein tulen
„schuimpje" van een hoed is 't al pre
cies zo. Op de roze hoed „Confiture"
was geen vrucht te bekennen, wel een
massa bloemblaadjes. De hoed had een
heel smalle dubbele rand, zodat het
lijkt alsof er twee hoeden in elkaar ge
schoven zyn.
In met de laatste hoed eindigde „L'heure
de la Collection" van Max Heymans en
daalde men met min of meer gesmol
ten make-up de trappen af naar de
buitenlucht. Slechts de mannequins wis
ten hun koel en emotieloos uiterlijk te
bewaren.
dat de Nederlandse uitvoer zich op op
merkelijke wijze heeft beijverd de ach
teruitgang, welke de bestedingsbeper
king in eigen land liet zien, door pro
duktie voor het buitenland op te vangen.
Mede daardoor is de werkgelegenheid
op redelijk peil gebleven en is belangrijk
bijgedragen aan het herstel van de be
talingsbalans. Dit met temeer effect,
waar de invoer in die ontwikkeling ach
terbleef.
Zelden werd onze invoer voor een zo
groot percentage door uitvoer gedekt,
Verbetering van ruilvoet was een der
oorzaken hiervan: dc prijzen van het im
portpakket waren meer gedaald dan die
van onze exportgoederen.
Macro-economisch, aldus dr. Van der
Wal, zit onze internationale ruil nu dus
op winst. Is dit dan niet het moment
om een voorraad oud zeer op te ruimen?
Een stap daartoe achtte spr. een fikse
huuraanpassing, want al jaren lang „sle
pen wij een huurbeleid tegen afbraak-
prijzen mee." Huren, door de huurstop
en subsidies op de nieuwbouw ver be
neden de kostprijs gehouden, vervalsen
onze prijzen en daarmee onze werkelijke
concurrentiepositie ten opzichte van het
buitenland.
Voor degenen die verantwoordelijk
zijn voor eigen bedrijf zouden echter
kostprijsverhogende maatregelen, zowel
compenserende loonronden als kostprijs-
bezwarende belastingen hoogst onwel
kom zijn als men zijn uitvoerpeil wil
handhaven.
„Doch bet is nu eenmaal onvermijde
lijk dat globale maatregelen zeer onge
lijk treffen en een forse ingreep kan het
best gebeuren als de patient weer enigs
zins op krachten is gekomen." aldus dr.
Van der Wal, „nu kordaat streven naar
een gezond huur-, loon- en kostenpeil is
een mening die men in steeds wijder
kring in het bedrijfsleven waarneemt."
Zelffinanciering
Vervolgens hield dr. Van der Wal een
korte beschouwing over de aspecten van
de zelffinanciering, welke een groot deel
van het Nederlandse bedrijfsleven als
zijnde uitgesloten van de kapitaalmarkt,
zeer zwaar valt onder het huidige fiscale
stelsel. Hij acht het fiscale winstbegrip
bedrijfseconomisch gezien niet te verant
woorden. Vooral de vele Nederlandse
familie-N.V.'s hebben het uiterst moei
lijk: de veelheid van cumulatieve aan
slagen dreigt deze ruggegraat van on»
bedrijfsleven tc breken.
Uitgaande van het beeld der ontwikke
ling dat zich uit de begrotingsdebatten
laat afleiden, schijnen de wensen tot be
lastingverlaging echter slechts in ver
vulling te kunnen gaan als men ook tot
verlaging van overheidslasten kan ko
men. Dit zou dan moeten geschieden
door drastische verlaging van subsidies,
maar die leiden dan weer tot verhoging
van melkprijs en van huren, hetgeen wel
weer loonsverhoging tot gevolg zal heb
ben. Dit alles zou wel onze binnenlandse
markt, maar zeker niet de uitvoer ten
goede komen.
Dr. Van der Wal gelooft dat Nederland
alleen door opvoering van de arbeids-
produktiviteit weer in ruimer econo
misch vaarwater kan geraken.
Hij betreurt de voorlopige ervaringen
op economisch gebied met KSG en EEG:
het uitblijven van de vrijhandelszone uit
zich ook in gereserveerdheid ten op
zichte van grotere deelneming aan de
Jaarbeurs door andere landen.
Natuurlijk is men er wel van over
tuigd dat dc marktverruiming op den
duur een enorme stimulans zal beteke
nen, maar op het ogenblik merkt men
er nog weinig van.
Tegenvaller
De verlaging van Invoerrechten is tot
nu toe op verschillende punten een te
genvaller gebleken en het is moeilijk,
dat aan dc kopers duidelijk te maken.
Men dient te beseffen, aldus dr. Van der
Wal. dat economische integratie meer
betekent dan verlaging van invoerrech
ten cn verruiming van contingenteringen
alleen. Het eist het kweken van een
waarachtige geest van samenwerking,
zodat op de duur de vruchten van in
ternationale arbeidsverdeling kunnen
worden geplukt.
Alle pogingen om tot harmonise
ring te komen zullen opvoering van de
produktiviteit, die absoluut nodig is, ten
goede komen en indien daarbij de loon
ontwikkeling mede in evenwicht wordt
gehouden, zal de ontwikkeling van Ne
derland in de Euromarkt zonder gevaar
voor onze economie kunnen voortschrij-
Beursomvang
Over de omvang van de naderende
Jaarbeurs sprak de directeur, mr. H. A.
R. Schuit. In totaal zullen aan beide
beurzen 2800 firma's uit 27 landen deel
nemen; de netto expositieruimte daar
voor bedraagt 50.000 m2. De beurs voor
gebruiksgoederen duurt van 9 t.m. 14
maart, die voor technische goederen van
15 t.m. 24 april.
Er zijn in totaal 1396 Nederlandse deel-
Aantal leden is
nu 420.000
Met het besluit ook op zondag zend
tijd voor de televisie beschikbaar tc
stellen is dc taak van de NCRV aan
merkelijk verzwaard. Toch zal van deze
mogelijkheid gebruik worden gemaakt.
Het ligt allerminst in het voornemei
ten aanzien van dit punt in een ivoren
toren op te sluiten, aldus deelde de heci
J. Buddingb van de afdeling propagan
da hedenmorgen mee op dc provincial*
vergadering in de foyer Stadsdoclcn te
Delft.
Op deze vergadering werden de wen
sen van de propagandisten ten aanzie
van de radio- en televisieprogramma'
besproken. Op een vraag over een ver
meende achteruitgang van het peil va:
de radio-programma's zei de heer Bud-i
dingh, dat deze kritiek onjuist is.
Cr is geen sprake van dat de aandacht
Dr de radio-uitzendingen zou verslappen
het voordeel van dc televisie. De luis
teraars hebben echter de neiging de kwa
liteit van de radio-uitzendingen af
wegen aan de ontspanningsavonden op
donderdag.
De NCRV was de eerste omroep, die
de familiewedstrijden organiseerde
heeft daar enige jaren groot succes
geoogst. We kunnen echter niet altijd op
zonde tenen blijven lopen, liet is waai
vc dit jaar met ons donderdagavond-
programma wat minder gelukkig zijn.
de oorzaak daarvan is niet dat wij
aandacht aan de televisie willen
schenken.
boom, gezegd dat de NCRV samen met
VARA. KRO en AVRO sterk ge
kant is tegen het maken van een schei
ding tussen het lidmaatschap en abonne
ment op de radiogids. Velen zouden zich
dan slechts abonneren op het program
mablad waardoor de omroepen hun fi
nanciële basis voor bekostigen van de
uitzendingen zouden verliezen.
Jongetje verdronken. Gistermiddag
de ruim driejarige Heerke Visser
Leeuwarden in een sloot geraakt en ve:
dronken.
DE BRITSE openbare mening
is wakker gerukt uit be
spiegelingen over 'de reis van
premier Macmillan naar
Moskou. Een ingezonden stuk
van een voormalig vlieger van de
R.A.F., Peter Page, die van mening
is, dat de befaamde grenadier en
Coldstream guards voor Bucking
ham palace er maar slecht gemutst
bijlopen, heeft de knuppel in het
hoenderhok gejaagd.
„Die berenmutsen," zo heeft de
ex-vlieger laten weten, „zijn alle
maal verschillend. Sommige zijn
mooi en langbehaard, en andere zijn
schurftig als een zieke hond."
De heer Page
koos de eerbied
waardige kolom
men van de Lon-
dense Times voor
zijn ingezonden
stuk en kon dus
al bij voorbaat
van op aan, dat alle officieren cn
oud-officieren het stuk onder ogen
zouden krijgen.
Zoals dat in Engeland dan gaat,
maakten sommige kranten zich
meester van het hoofddeksel, na
men de beschuldigingen over. weer
legden aantijgingen, voorspelden een
ineenstorting van de toeristenindus
trie, kortom: de berenmutsen van
de Guards, die al sinds de slag bij
Waterloo de garde sieren, hebben de
voor traditie gevoelige Britten vol
doende stof voor gesprekken gele*
verd.
