CHRISTELIJK *1 LADY ISABELLA Bij hel zegt: God heeft de volkeren lief miswi niet lekker Jubilerende bond schreef 10.000ste lid in G.P. V.-lij staan voerder rekent op Kamerzetel Een woord voor vandaag Easl Lynne Kanttekening Het thuis: wereldje van veilige beslotenheid UGA Temidden van héél het volk... ..Plaats aan dc top voor alle be kwamen'' een interview met het liberale kamerlid mr. H. van Riel. De knappe jongen en het knap- K meisje moeten naar boven nncn, hetzij bij de overheid of In het bedrijfsleven. Maar zegt de heer Van Riel: ik zie toch nog te vaak mensen door connec ties op plaatsen komen, die zij bc- faald niet aankunnen. Als de wer- olijkc jonge leiders naast kennis vooral óók inzicht, beschaving, zin voor historisch verkregen rech ten en gevoel voor proporties had den. zou dat beter gaan en zouden zij niet verharden m de vakbewe ging of politiek waar ze nu vaak uitsluitend terecht kunnen. Daar om moet het hoger onderwijs veel meer nadruk leggen op zijn paedagogische taak. TN dit alles zit wel Iets. Het is al- leen té topzwaar. Het echte maatschappelijke ideaal kan al leen op practische gronden ech ter al niet gelegd worden op „het veroveren van het regeerkasteel en de „captain-of-industry-func- ties". Er is nu eenmaal geen plaats voor alle bekwamen aan de top in een vrij hoog ontwikkeld volk. Laten cr ook bekwame men sen in de dorpen en in het alge meen op lager niveau hun dienen de functie uitoefenen. Het bijbels maatschappelijk ideaal ligt niet in geld en macht, maar in offer, wijsheid, resignatie, dubbele eer voor hen die leren. \n tevreden heid met een bescheiden deel. zien op de naaste als met evenveel rechten of recht op gelijke kan sen DE oplossing van zijn ideaal ziet mr Van Riel in dc oprichting van „colleges" bij de universitei ten. Grote, goed ingerichte ge bouwen. waarin men geschaafd en beschaafd wordt door leeftijd genoten. jonge a s hoogleraren, wetenschappelijke hoofdambtena ren en jonge bestuurders en hun echtgenoten, die allen in dat gro te gebouw moeten wonen. De so cialistische strijd voor de ont wrichting van onze maatschappij wordt nu zo fel gevoerd en door dc steun van de confessio nele partijen tot nu toe betrekke lijk succesvol dat de liberalen radicale tegenmaatregelen moe ten nemen. HET bovenstaande wil eigenlijk zeggen: liberale colleges. Het denkend deel van de natie wil een oude rol weer opvatten en wil onze staatsuniversiteiten dan wel aanvaarden voor een soort totale staatsopvoeding. Dit is één van die merkwaardige realiteiten, het liberalisme kan alle kanten op en komt in soclhlistisch-com- munistlsch vaarwater. In Rusland is men ook Juist begonnen met een nieuw demonisch onderwijs systeem waarbij de jeugd aan de ouders wordt onttrokken en in in ternaten komt omdatdc stu denten demonstreerden voor de Hongaarse vrijheidsstrijders. Zover wil mr Van Riel natuur lijk niet gaan. Maar ook dan heb ben we nog vele bezwaren. Ten. dele is het een terugzetten van dc klok naar de vorige eeuw. En onze individualistische volksaard, die heus wei wat omgebogen mag worden, verzet zich er tegen. Ook hebben we thans enkele van die colleges in Nederland, zoals het Nederlands Opleidings Instituut voor het bedrijfsleven en het Bui tenland in Breukelen, en de be- roepsofficiersopleldingen. Ook kennen wij ze persoonlijk uit En geland (Oxford. Cambridge) waar ze een rijke (christelijke' traditie hebben die al blijkt uit namen als Trinity College. Jesus College enz Maar vraag eens hoe onze studentes en studenten denken over die instituten? Dat is toch cis van practijk en nuchterheid. r\OK het Institute of Social Stu- V/ dies (I.S.S.. uitgaande van de gezamenlijke Nederlandse univer siteiten' voor opleiding van meest buitenlanders op economisch en bestuurswetenschappelijk gebied lijkt wat op de bedoelingen van mr Van Riel. Op het ISS woont de rector, Prof. Engbert de Vries, met zijn vrouw in het ..college", het voormalig paleis Noordelnde, en zij geven daar voortreffelijk leiding in de zin van mr. Van Riel. Eldoch. deze rector, oud CH'cr. is nu lid van de PvdA. Ons land heeft te weinig een gemeenschappelijk fundament voor de beoogde colleges en hoe duur /ou dit alles met worden. In Engeland is dat anders, wat betreft de culturele eenheid. Het- schappen te komen door studen tenadviesraden, studentendeca nen enz. is inderdaad heel belang rijk en dient gestimuleerd. W7IJ moeten als christenen willen staan te midden van hèèl ons volk, op welke plaats ook. Omdat de Heer héél dat volk zijn belof ten aanbiedt, héél dat volk op roept tot gehoorzaamheid en wij die boodschap mede door moeten geven als kerk. als perfoon en als partij met daad en woord. De liberaal wil in het algemeen liever een beroep doen op de in dividuele persoonlijke verantwoor delijkheid ter voorkoming van staatsinvloed, bijv. een beroep op de verantwoordelijkheid van de ouders. Dit ideaal missen we óók in het plan. Kortom we missen de uitgebalanceerde invloed van ouders, kerk. staat en maatschap pij te veel in dit hoger-onderwijs- plan. Tenslotte willen we ook nog een bijbelse lijn aangeven voor de culturele vorming van de al of niet begaafde volksjongen of meis je. Dat vergt persoonlijke overga ve en nederigheid, maar laat geen enkele groep uit ons volk daar voor terugdeinzen. Gelukkig treft men in allé kringen deze gaven aan. Daarom alleen al is een par- tijoplossing voor het onderwijs fout. Voor de oorlog was het heel gewoon om bij onze nette pro vinciesteden ,.rode dorpen" te bouwen met alle massadwang te gen de kerk. Oranje, de christelij ke school en organisatie, de mili taire dienst, de ..kapitalisten" enz. daaraan verbonden. Dat deden ..rechts" en ..links" samen; een verkeerd standsbegrip en bevor dering van het klassebewustzijn gingen hier hand in hand. Daar plukken we nog steeds de wran ge vruchten van. Zonder zover te gaan dat de minister naast de schrijver A moet wonen, kan men toch wel n één (stads)wijk hij •schillende welstands- Mokken horen te staan. Voor de kerk Is dat ook heel belangrijk, om een eenzijdige gemeentesa menstelling tegen te gaan. Voor de bevoorrechte kinderen is het goed omdat ze het (volks)leven leren kennen. In zijn kracht en zwakheid, met zijn mogelijkheden en gevaren. Het geeft evenwichtig heid in de rractiik van het leven. Denk slechts aan het dorpsleven, waar het vaak nog zo is. Som mige stedchouwkundigen menen dat het ons Iets moet zeggen, dat hel nieuwe Jeruzalem dorpsge- wijs bewoond zal worden. Ip leder geval hebben uitgebrei de onderzoekingen in Engeland bewezen dat het culturele niveau van bewoners uit te saneren bin- nenstadswijken omhoog ging. En dat meer, naarmaf? de bevoor rechte groepen in een volk be reid zijn ook kinderen en ouders in hun huis te halen, die niet of weinig met wetenschap, muziek, bestuursverantwoordelijkheid bij overheid of in het bedrijf enz. in aanraking komen. Er is al veel gedaan als we de naaste zien in bijbels licht. Dat kan de staal alleen niet overne men. Onze persoonlijke en ge meenschappelijke inzet is nodig, staande te midden van ons volk. Want in de bijbel staat: God heeft de volken lief. zeggen dat I Beroepi ngswerk NED. HERV. KERK Beroepen ie Hollandia, Ned. Nieuw- Guinea, voor de Nederlands sprekende gemeente der Evang. Chr. Kerk, W. Sirag te Vlaardingen. GEREFORMEERDE KERKEN Beroepen te Bennekom (vac. P. Rie- mersma). S. de Vries te Buitenpost: te Midsland op Terschelling. W. A. Jelsma te Woudsend. Bedankt voor Borne H. Bade te Val- thermond. CHRIST. GEREF. KERKEN Tweetal Alphen aan GEREFORMEERDE GEMEENTEN een ha»digc nlas|c HkMSAPOTHEf MEENK'S POEDERS helpen! Er zijn Meenk's Poedcr^ifc. hoofdpijn, kies pijn. hoest, gri*.^Pari-hei, influenza, rheumatiek, koortsj^cid bij gevatte kou, periodieke pijnen ^z. enz. Verkrijgbaar een handige plastic HUISAPOTHEEK (met 6 verschillende etuis 6 poeders), zonder prijsverhoging. Vraag uw drogist. POEDERS! Christelijke plattelandsvrouwen (Van een onzer verslaggevers) De Bond van christen-plattelands vrouwen had zich geen beter jubile umgeschenk kunnen denken. Was er gisteren in Tivoli in Utrecht, waar duizenden vrouwen uit alle delen van het land bijeen waren gekomen, al gemene vreugde over het twintigjarig bestaan van de bond, de blijdschap werd nog groter, toen de mededeling werd gedaan, dat het tienduizendste bondslid zich had laten inschrijven. De groei van de bond heeft in de af gelopen twintig jaar gelijke tred gehou den met de ontwikkeling van het plat teland. Veel is er immers veranderd ten goede en daaronder valt zeker ook de positie van de plattelandsvrouw, welke op sociaal, cultureel en huishou delijk gebied zeer veel verbeterd is. mede dank zij de activiteiten van de De contactdag ving aan met een jaarvergadering, voorgezeten door de bondspresidente, mevrouw A. Vermet- de Ruiter uit Haarlem, die zeer vele gasten en vertegenwoordigers van an dere bonden verwelkomde. De vergade- 1 ring stemde in met het voorstel de 1 bond een nieuwe naam te geven door de oude naam: Bond van christen boe rinnen. boeredochters. plattelandsvrou wen en -meisjes in Nederland te wijzi- gen in: Christelijke plattelandsvrouwen en -meisjesbond (kortweg C.P.B.) Mej. H Knol uit Wageningen werd tot ad- viseuze in het hoofdbestuur benoemd. De contributie voor jongere en oudere leden, die vroeger verschilde, werd ge- lijk gesteld op een rijksdaalder. In haar openingswoord zei de presi- dente het te betreuren, dat de grote j provinciale bond in Friesland zich nog j niet landelijk heeft aangesloten. Er was enige verbazing te constateren, toen I mevrouw Vermet meedeelde, dat de ,Eén man stemt niet op Verbond Friese bond slechts onder behoud van zijn eigen zelfstandigheid in de lande lijke bond opgenomen wenst te worden. De vice-presidente. mej. A. Moleman uit Aalsmeer, meldde, dat 56 nieuwe afdelingen zich sinds september 1957 bij de bond aansloten, waaronder 19 in Gelderland. Zij bood het tienduizendste lid. het Waddinxveense meisje Greet Molenaar een gouden insigne aan en overhandigde deze tienduizendste een zilveren bloemenvaasje en een boeket rode anjers. De secretaresse mej. M. Lugtigheid en de bestuursleden mevrouw J. Leeffers- Kamphuis uit Kampen en mej. R. W. Jochemsen uit Ede vertelden in rijm vorm hoe een vriendelijke gever, die onbekend wenst te blijven, een prach tige vlag in de bondskleuren (blauw wit) had geschonken. Onder het zin gen van een door dezelfde gever aange boden jubileumvers, ontrolde de bonds- banier op het podium. De plattelandsvrouweri zagen op de ze dag voorts de activiteiten van de bond in de afgelopen twintig jaar ten tonele gevoerd in een revue, die de af deling Kampen voor het voetlicht bracht. Veel succes oogstten ook de jonge leden uit Pijnacker, die als vuurvlindertjes vermomd op originele wijze dansjes uit voerden. En uiteraard ontbrak op deze feestelijke contactdag ook het lied. in zonderheid het bondslied, niet. Sinds gisteravond is de C.B.P. op weg naar de 25000 leden. Twee van de beste vrienden van Jezus hebben Hem verraden, de een uit hebzucht de ander uit angst, de een uit ongeloof, de ander uit kleingeloof. Niemand kan Judas beschuldigen van godsdienstige onverschilligheid. Hij verliet alles wat hij had om Jezus te volgen. Hij volgde drie jaren lang de practische colleges van de Heiland. Hij behoorde tot de zeventig en de twaalf, die er op uit trokken, predikten, zieken genazen en duivelen uitwierpen. Maar de duivel die hij uit wierp voer in hem. Waar zijn elf medediscipelen verbijsterd waren door het einde van Christus, moet Judas dit gezien hebben als een falen. Judas verloor het geloof onder de prediking van Jezus. Hoewel de Bijbel het misschien niet zo zegt, schijnt het me toe dat Judas uit de verminderde populariteit van Jezus de conclusie trok, dat het afgelopen was. Hij heeft zijn best gedaan om nog te redden wat er te redden viel voor hemzelf. Judas geloofde in Christus omdat hij in Diens leven het „succes" gespeld had. Toen echter Christus verworpen werd was het met de „trouw" van Judas gedaan. Gelooft u in het succes van de Christus of in zijn Persoon? Bent u te vinden, waar de massa zich om Hem verzamelt, of waar hij Zelf is? Weet dat de massa na „Halleluja" altijd Kruist Hemroept! en die man is ds. Den Boeft i onzer redacteuren) |^.<>rdeP gestopt, i spoedig moge- Ds. K. Micdema overleden In de ouderdom van ruim 54 jaar is plotseling overleden ds. K. Miedema, predikant bij de Hervormde gemeente van Sint JohannesschaDelfstrahuizen. Ds. Miedema werd in 1904 te Brummen geboren en studeerde aan de Nederlandse Zendingshogeschool te Oegstgeest. In 1930 werd hij zendeling-leraar en is tot 1948 als zodanig in Indonesië werkzaam geweest. Na zijn repatriëring werd hij bevestigd als predikant van Sint Johan- nesscha-Del/strahuizen. (Van een onzer redacteuren) Als het gereformeerde volk stemt |gfementen van het Verbond zoals het bij de jongst,"rMnfen deT^n g?f dV heer Laning een uit zijn stem heeft uitgebracht dan k voerig overzicht van de gang van er na 12 maart een vcrtegenwoordi- poiitieKezaken, die uiteindelijk resul- gcr van het Gereformeerd Politiek teerde in een Kamerontbinding. Daarna Verbond in de Tweede Kamer. Met werden nieuwe verkiezingen noodzake deze optimistische uitspraak besloot lijk .opvallend ir dc lijstaanvoerder van het G.P.V.. de hy het optreden het Groningse raadslid L. P. Laning,I1)' gisteravond in dc Rotterdamse Si- monstraatkerk een lezing over de pu-^eid en het Gereformeerd Politiek Ver- litieke situatie op dit ogenblik. Opti-jbond voor de oude christelijke partijen, mistisch liet hij zich bovendien uit De politiek, die het G P V- zich voor over het conflict binnen de G.P.V.- stelt te voeren, wekt namelijk binnen die orgmnisatte, dat leidde tot het «ittre- gartt^h^em^jf aan decode, den van voorzitter dommee r. ^-i Leest men de verkiezingsgeschriften den Boeft. Het conflict, dat zich toe- van de Anti-Revolutionaire Partij, spitste op een tegenstelling op het|V0ig(je de heer Laning, dan krijgt punt van het aannemen van leden: de indruk op grond namelijk van Schrift en j rechts' Belijdenis of op grond van het lid twee kleine par- die als een soort ..geweten" gin- gèn spreker.: de Pacifistisch-Socialisti- ische Partij voor de Partij_vari deAr- zwenking Men moet zich echter door die geschriften niet laten verblinden aatschap van de vrijgemaakte Ge reformeerde Kerk. De oorzaak van de moeilijkheden in eigen kring is niet bedroevend, meende de heer Laning. Er werd im mers door bewezen dat het geluid uan het G.P.V. weerklank heeft ge vonden buiten de eigen gelederen „In feite", zei hij voorts, „is er maar één geweest, die mij heeft uerteld op grond van het conflict niet op lijst 12 te zullen stemmen. En die ene man was dominee Den Boeft". Het conflict zag de G.P.V.-lijstaa KINDERHOEST VERDWIJNT DOOR ZWITSAL KINDER-HONING-SIROOP niets verkiezingstijd. En de lijkt gewettigd, dat de A.R.-v >n toch altijd nog de deur op r houden politiek. brede-ba Geboden De aanvoerder van lijst 10 betoogde ten slotte bij een eventuele afvaardi ging naar de Tweede Kamer een poli tiek te zullen voeren naar Gods gebo den. In dit verband wees hij vóór alles op het negende gebod: gij zult geen valse getuigenis spreken. Met het oog hierop zei hij ernaar te zullen streven het G.P.V. bekendheid te verschaffen als de Partij van de Waarheid. Aan de hénd van andere geboden toonde hij zich een voorstander van gehoorzaam heid aan het gezag (de basis voor een echte welvaartspolitiek) en van be scherming van het particuliere eigen dom. Op dezelfde gronden was hij een tegenstander van een dirigistisch staats beleid en van een de begeerte opwek kend goksysteem (staatsloterij en voet baltoto). 153 „Mevrouw Hare is van mening, dat Bethel iels met dc moord te maken had'*, zei mijnheer Carlyle op gedempte toon ..Als de moord hun geheim is. gelooft u dan maar vnri. dat Bethel daarmee te maken had", luidde het antwoord Mijnheer Archibald, als wij Richards c" schuld willen bewijzen, dan i" v~* ik." dat i of nooit, geloof anpakken?" ant- Maar hoe moeten 1 woordde mijnheer Carlyle. Intussen was Barbara met het rijtuig naar huis ge reden. even diep in gedachten als mijnheer Carlyle. maar misschien meer van bezorgdheid vervuld. Het feit dat zij, onmiddellijk zodra het rijtuig stilhield, cr haastig uitsprong, zonder zich iets van dc uitge stoken arm van de huisknecht aan te trpkken cn haar opcengeperste lippen en afwezige gelaatsuit drukking bewezen voldoende, dat het besloten had. r_ctle ten uitvoer te bren- madame Vine kwamen haar in de ..Wij zijn bij dokter Martin geweest. i te luisteren. Williai Zij haastte zich de trap op. naar haar kleedka- mcr. l< rwijl madame Vine haar met een blik vol verwijt nakeek „Wat zou het haar ook kunnen schelen?" dacht madame. „Het is haar kind uur tijdsl riVp ïij~hartstöchtelijk uit. „Dit punt moet nu maar eens opgehelderd worden. Ik geloof vast en zeker dat het die kerel ls. Precies het gebaar dat Richard beschreef! En die diamanten ring was er ook' Of cr nu goed of kwaad van komt. ik wil hem laten komen kwaad zal het trouwens niet kun nen als God met ons is." In vliegende haast gooide zij een briefje op het pa pier, maar voor zij nog goed en wel begonnen was, van door ANN LUDLOW vreemde in handen geven, orengen. De inhoud luidde als volgt: „Waarde heer Smith, We hebben u hier nodig. Er is iets gebeurd, waar over wij u noodzakelijk moeten spreken. U kunt za terdag hier zijn Komt u op het bekende terrein, bij het pad met het struikgewas, tegen de scheme ring op genoemde avond! Steeds de uwe. B.' De brief was geadresseerd aan de heer Smith, wonende in de een of andere straat in Liverpool, welk adres door Richard opgegeven was Ja. ja, Bar bara was allesbehalve roekeloos! Zelfs In de brief zelf gebruikte zij alleen de naam Smith. „Maar halt!" riep Barbara zichzelf toe, toen zij de brief reeds wilde samenvouwen, „ik moest hem maar een vijfpondsbiljet sturen, want misschien heeft hij niet de middelen om te reizen. En ik heb er. geloof ik, zelf net geen." Zij keek in haar secretaire. Niet één enkel vijf pondsbiljet! Zij snelde de kamer uit en trof Joyce aan, die juist door dc gang kwam. „Heb je toevallig ook een vijfpondsbiljet, Joyce?" i hij langs komen daar kan ik u niet „Ik geloof vast, dat madame Vine heeft. Ik heb haar verleden week uitbetaald waren twee vijfpondsbiljetten bij." En meteen ver dween Barbara naar de grijze salon. „Zou u me een vijfpondsbiljet kunnen lenen mada me Vine? Ik moet er een in een brief insluiten en nu merk ik. dat ik er geen in mijn bezit heb." Madame Vine ging naar haar kamer om het te ha len en Barbara wachtte. Zij vroeg William, wat dok ter Martin gezegd had. „Hij onderzocht mijn borst met..... o, nu ben ik vergeten hoe dat ding heette en hij zei, aat ik flinke jongen moest zijn en trouw mijn levertraan Innemen En portwijn, en alle goede dingen die ik maar lustte. En hij zei, dat hij de volgende dagmiddag naar West Lynne zou Jtomen moet ik daar ook zijn u" en mij bezoeken." „Waar ontmoeten Jullie elkaar dan?" „Hij zei, óf op papa's kantoor of bij tante Cor nelia aan huis, dat konden we zelf uitmaken. Mada me heeft afgesproken, dat het dan maar papa s kan toor moest zijn, want zij dacht dat hij wel met dok ter Martin zou willen spreken. Zeg mama? „Wat?", vroeg Barbara. ..Madame Vine heeft de hele tijd gehuild. Waar om eigenlijk"" „Daar heb ik geen flauw idee „Ja. maar zij veegt ha; af en denkt dat ik het niet erg ziek ben, maar waaroi huilen?" „Onzin. William! Wie heeft je verteld, dat je erg ziek zou zijn?" „Niemand. Dat dacht ik zelf maar" voegde hij peinzend aan toe. „Als Jtfrce nu huilde of Lucy, dan zou dat meer zin hebben, want die hebben me hun hele leven gekend." Wat ben je er toch vlug bij met je gefantaseer! Dat doe je nu altijd. Het is helemaal niet waarschijn lijk. dat madame zou huilen als jij erg ziek was Daar kwam madame binnen met het bankbiljet Barbara bedankte haar. vloog de trap op en zat reeds enkele minuten later in haar rijtuig. Minister Helders over scholen op Nieuw-Guinea Minister Helders heeft op schrifte lijke vragen van het Tweede-Kamer lid de heer Stokman verklaard, dat de voorgestane spreiding van primai re middelbare scholen in Nederlands Nieuw-Guinea, gezien tegen de ach tergrond van de ontwikkeling van het daaraan voorafgaand onderwijs, niet moet voeren tot de conclusie dat er twee katholieke p.m.s.-en noodzake lijk zijn. De minister verschilt van mening met het kamerlid, dat meent dat zowel in het apostolisch vicariaat van Merauke als in dat van Hollandia een katholieke p.m.s. nodig is, om dat daar voldoende voedingsscholen aanwezig zijn. minister Helders niet doen verwachten dat hieruit voldoende geschikte 1 lingen geselecteerd kunnen worden, weï voor de nieuw te stichten primaire middelbare scholen als voor de reeds bestaande scholen en opleidingen, die op deze voedingsscholen aansluiten. Op grond van de door de regering er kende behoefte aan meer primaire mid delbare scholen is overwogen, aan wel ke instanties de 3 nieuw te openen p.m.s.-en in beheer gegeven konden worden. In deze overwegingen zijn de behoeften van de beide vicariaten nauw keurig onderzocht, met het bovenge noemde resultaat waarbij de oprichting van een openbare p.m.s. te Sorong noodzakelijk werd geacht, aldus de m nister van zaken overzee. Oec. Raad van Australië over Nieuw-Guinea De Oecumenische Raad van Australië, die is aangesloten bij de Wereldraad van Kerken, heeft in een verklaring aange drongen op een trustschapregeling geheel Nieuw-Guinea. De zekerste manier, aldus de raad, om ongeregeldheden in het onder Ne derlands gezag staand deel van weste lijk Guinea te vermijden, is het «stellen van trustbeheer van de Ver. Naties of van een andere wijze van internationaal toezicht. De Australische Oecumenische Raad zegt. dat de welvaart va heemsc bevolking, het behoud vrede en van de stabiliteit der interna tionale betrekkingen voorop moeten staan bij alle overleg inzake de toekomst van Nieuw-Guinea. Noch de militaire veiligheid van Indonesië, noch die van Australië zouden bij een dergelijk over leg een beslissende factor mogen zijn. Inauguratie Prof. ir. A. Kraayenhagen heeft gister middag in de aula van de Landbouw hogeschool te Wageningen het buitenge woon hoogleraarschap in de stedebouw- kunde aanvaard met een rede. getiteld: ..De stedebouw in de huidige maatschap pelijke ontwikkeling". BREEKIJZER-POLITIEK QHROESJTSJEF is er kennelijk op uit, verwarring te stichten in het westelijke kamp. Hij tracht daarbij Engeland als breekijzer te gebruiken en denkt handig gebruik te kunnen maken van het feit, dat in dit land binnen betrekkelijk korte tijd alge mene verkiezingen moeten worden gehouden. Het bezoek van Macmillan aan de Sowjetunie werd door de Russische premier dankbaar aangegrepen. Dit stelde hem in staat, zijn Britse ambt genoot onder druk te zetten, omdat deze er in een verkiezingsjaar wei nig voor zou voelen, met lege handen naar Londen terug te keren. Deze opzet van Chroesjtsjef is ten dele geslaagd. Want Macmillan heeft zich nu de onderhandelingen tus sen Oost en West nog moeten be ginnen thans reeds bereid ver klaard, het terugtrekken van Ame rikaanse, Britse, Franse en Rus sische strijdkrachten uit Centraal Europa te bepleiten. Nu is deze gedachte niet nieuw. Op de Geneefse conferentie die door Macmillan als minister van buiten landse zaken werd meegemaakt, heeft' Eden reeds een soortgelijk plan ge opperd, dat wellicht minder ver strekkend, maar toch ïn elk geval van soortgelijke aard was. Een oplossing als in de komende weken door Macmillan zal worden nagestreefd in besprekingen met de regeringsleiders van de Verenigde Staten, Frankrijk en West-Duitsland lijkt langzaam maar zeker onont koombaar te worden. Het is echter de vraag of het ver standig van Macmillan was, zich bij voorbaat reeds te laten verleiden tot het doen van zo'n belangrijke uit spraak. Het inschakelen van Britse politici bij het uitwerken van zijn plannen blijkt ook uit het bezoek, dat een Russische „parlementaire" delegatie onder leiding van Soeslof, de mach tige theoreticus, van de communis tische partij in de Sowjetunie, op uitnodiging vansocialistische par lementsleden aan Engeland zal bren gen. Ook tijdens het „vragenuurtje" in Leipzig wendde Chroesjtsjef zich gis teren voornamelijk tot drie Britse (socialistische) parlementsleden, toen hij speelde met de gedachte, dat de 27ste mei niet de uiterste datum be hoeft te zijn, waarop de Russische bevoegdheden aan de Oostduitsers zullen worden overgedragen. Het blijft een spel, want wat Chroesj tsjef vandaag zegt, kan hij morgen weer herroepen, als dat in zijn kraam te pas komt. En het wordt hoog tijd, dat hier een eind aan wordt gemaakt, voordat de Russische premier kans ziet, het Westen nog meer de duim schroeven aan te zetten. Een goede woninginrichting is praktisch en zinrijk Onder de voorjaarsactiviteiten schaart zich, der traditie ge trouw, ook weer de „Tiendaagse voor de Woninginrichting", die van 12 tot 21 maart a.s. zal duren en in welke periode over het ge hele land veelsoortige propaganda zal worden gemaakt voor de goede en moderne inrichting van de woning. De mens heeft zowel fysiek als psychisch een veilig thuis, een toevluchtsoord nodig en daarom trekken bedrijven, detaillisten en vormgevers van de woninginrichting, een nijverheid waarin twee honderdduizend Nederlanders een bestaan vinden en waarin jaar lijks meer dan een half miljard gulden wordt omgezet, in de lente maand op om aandacht te vragen voor wat zij te bieden hebben. traditie gewor den dat de Tiendaagse wordt voorafge gaan door een bijeenkomst met geno digden onder wie de pers. waarin de huidige aspecten van de woninginrich ting worden voorgedragen. Ditmaal luisterden wij gisteren sterdam eerst naar de voorzitter Stichting Propaganda Woninginrichting (SPW) de heer n. Spaan, die o.m. op merkte dat een goederenstroom op het gebied van woninginrichting over vele landsgrenzen vloeit, maar dat nog be langrijker is de ideeënstroom die te vens wordt uitgewisseld, en waarvan men wederzijds profijt trekt. Prof. dr. H. M. J. Oldewelt sprak over ,,'s Mensen innerlijk en zijn bin nenhuis" en zei, dat de mens allang geen holbewoner meer is, maar toch de veilige beslotenheid als bescherming voor zich en de zijnen blijft zoeken. Wij houden wel van openheid, van veel ra men, maar toch versluieren wij die weer met gordijnen om de behaaglijk heid van het afgesloten wereldje vast te houden. In het door hemzelf geschapen in terieur vindt de mens, moe thuiskó- mend. zichzelf terug. Het milieu over komt ons, en moet daarom vooral harmonisch zijn opgebouwd. Het moet niet alleen praktisch zijn, maar ook zinrijk. Daarom is het een zegen van de techniek, dat het tegenwoordig mo gelijk is werkelijk mooie voorwerpen, kopieën en reprodukties van kunst werken e.d. voor steeds bredere lagen der bevolking bereikbaar te stellen. De gevoeligheid voor wat het milieu ons doet is bij velen bijna altijd buiten hun schuld verdoofd en moet wakker geroepen worden voor de ver- i het eigen levensgeluk. Ook verstandelijke westerse cul- moet ook woonvorm zijn. In ons stéeds dichter bevolkt land moet het ideaal van de vrije woning met tuin wijken voor de hoogbouw die noodzakelijk is geworden. Maar de mens zoekt ook sociaal comfort en dat vindt hij in de woongemeenschap. Het wonen in de toekomst is trouwens niet los te denken van gemeenschappe lijke voorzieningen op allerlei gebied. De band met de gemeenschap heeft grote voordelen. Spr. gelooft dat als de Europese Ge meenschap werkelijkheid wil worden, wij als Nederlanders moeten denken in groter verband en het even vanzelfspre kend vinden dat onze stranden de „bad- strook voor West-Duitsland worden" als de Rivièra dat is voor ons. De ont wikkeling van het verkeersmiddel leidt daartoe. Spr. denkt graag aan Neder land als aan een charmante tuinstad in Europa. Ten slotte gaf de heer Erik Lassen uit Kopenhagen een beschouwing over de Deense ontwerpen op het gebied van woninginrichting en de Deense meubel industrie. Advertentie Perspectief Sprekende over het perspectief op de Westeurc-Dese woningbouw en vormge ving zeide de heer A. W. van Gelde ren. architect BNA te Heemstede en adviseur aan het Bouwcentrum te Rot terdam. dat de huidige snelle woning bouw het karakter heeft van „eerste hulp bij ongelukken": het moet zo vlug. zo goedkoop mogelijk gaan. Onder het motto ..het kan op 't ogenblik niet an ders" wordt de functionele woning uit gekiend en opgetrokken. En hoe wordt de toekomst? De mens van nu wordt meegezogen door de haast en wil zich snelle vervoermidde len aanschaffen. Maar toch moet hij thuis de rust kunnen vinden. Het model van een goede woning is te zien in het Bouwcentrum, maar daarmee alleen is men er niet: er I 1 In de fles Oost geheel op) 2 Als pap (klontert niet) 3 Droog uit de hand (gebruilugereed)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 2