CHRISTFLIJK
ZIJLSTRA
LADY ISABELLA
Hoeveel moet men geloven
om belijdenis te doen
Hervormde Kerk schrijft de
roomse deken over de doop
Psychologische onrust in
de studentenwereld
üËI
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Studiefonds van CBOZ voor
tandartsen en apothekers
East Lynne
Het belangrijkste is
gegrepen zijn door
de waarde Gods
JN hoeverre moet er van ge
loof sprake zijn bij hen, die
belijdenis des geloofs willen
afleggen? Deze vraag bespreekt
prof. dr. G. Brillenburg Wurth
in bet Geref. Weekblad fUitg.
Kok, Kampen). Hij spitst de
vraag toe en maakt dan ver
schil tussen gelovig gevonden
hebben en gelovig zoeken. Som
mige gereformeerden hebben
tCel eens de gedachte dat wordt
„overvraagdMen doet vaak
belijdenis rondom de twintig,
een leeftijd, dat men lichamelijk
nauwelijks volwassen is. Kan
men dan in de geloofsontwikke
ling wél volwassenheid hebben
bereikt?
het piëtisme vaak gebeurde, die
twee van elkaar te scheiden, in
die zin dat onder het eerste dan
zo iets als ..historisch geloof"
verstaan werd, terwijl bij het
tweede pas van „zaligmakend ge
loof" sprake kon zijn. Men zou
dan. naar die opvatting, een his
torisch geloof kunnen bezitten en
daarvan, eventueel ook belijdenis
kunnen fleggen. maar zonder dat
dit zaligmakende genade insloot.
Dit laatste zou dan een mens
eerst bij het echte persoonlijke
geloof ten deel vallen. Deze visie
moeten wij als vanuit het bijbels
getuigenis onhoudbaar van de
nd wijzen. Wanneer ik in het
Seloof waarachtig Gods waar-
eid in Christus aanvaard, daar
mee van harte instem, daarop
gelovig „amen" zeg. zal dat
steeds mijn persoonlijke begena
diging insluiten; want die waar
heid Gods is verlossende, zalig
makende waarheid. Dat neemt
echter niet weg, dat ik wel in
het geloof twee elementen onder-
het element
i of
dat
het
de
i de beleving.
Erfenis
Om nu met die geloofskennis
te beginnen: mogen wij van zul
ke jonge mensen vergen, dat zij
verklaren heel de gereformeerde
belijdenis voor hun rekening te
nemen? Er zullen er misschien
onder hen zijn. soms juist de op-
pervlakkigen of in elk geval de
min of meer naleven, die daar
geen moeite mee hebben.
Dc diepere naturen zitten nog
met allerlei vragen. Zij kunnen
op geen stukken na hun handte
kening zetten onder al die gewel
dige dingen, die de kerk van
Christus belijdt. Zij zijn nog niet
klaar met het verwerken van die
feestelijke erfenis en hopen al-
een maar dat zij nog eens zo
ver zullen komen.
Welnu, hoe staal het nu. zal nu
bv een pastor in dat pastorale
gesprek mot zijn belijdeniscatechi
santen in zo'n laatste geval een
Jongen of een meisje, die niet
verder durft te gaan dan te ver
klaren, dat zij zoeken in de rich
ting van de gereformeerde waar
heid maar nog niet gevonden
hebben, mogen toelaten om belij
denis af te leggen?
Ja, men kan nog verder gaan:
is het eigenlijk niet bedenkelijk,
dat wij zo véél vragen? Moest
juist eerlijkheid ons niet dwingen
tegenover zulke jonge mensen
met minder, b.v. met instem
ming van de twaalf artikelen,
te volstaan? Was het niet beter,
dat ze tenminste die goed ver
werkt htdden en daar geheel ach
ter stonden, dan dat ze nu heel
zo'n vracht van geestelijke ken
nis met zich meeslepen, die nu
meestal alleen een soort geeste
lijke ballast vormt, die hen meer
Oplossing
Het komt ons voor, dat het,hier
vragen betreft, waarvan onze pre
dikanten ook reeds bij hun cate
chese zichzelf weieens heel ern
stig rekenschap mogen geven.
Daarbij zullen wij stellig niet
uit het oog moeten verliezen, dat
deze zaak een andere kant heeft:
de noodzaak, dat onze kerken
niet het karakter van belijdenis-
kerk verliezen.
Het komt ons voor, dat de op
lossing van dit probleem in deze
richting moet worden gezocht, dat
èn bij de catechese èn in het pas
torale gesprek gewaakt wordt te
gen een kwantitatieve opvatting
van de waarheid.
De waarheid Gods in Schrift en
belijdenis ls nu eenmaal niet een
optelsom van een kleiner of gro
ter aantal los op zichzelf staan
de waarheden, die stuk voor stuk
door ons beaamd moeten worden,
wille wij echte gelovigen kun
nen zijn. Neen, die waarheid is
een organisch geheel. En daar
om komt het er niet voor allen
opaan, dat men een zo groot mo
gelijke hoeveelheid waarheden
kent .n daarmee zijn Instemming
kan betuigen, maar hierop dat
men in het geestelijk organisme
van de waarheid Gods een recht
inzicht heeft en daaraan zich van
harte gebonden weet.
Daarop zal heel het catechetisch
onderricht en vooral de belijde
niscatechisatie gericht dienen te
Als men maar centraal door
het hart van Gods waarheid in
zijn hart gegrepen is en van daar
uit bereid is met het overige
verder gelovig te blijven worste-
Misverstand in Maastricht
De hervormde kerkeraad van Maas-I
tricht heeft een brief geschreven aan I
de rooms-katholieke deken van Maas
tricht, Jenneskens, waarin hij de aan
dacht vestigt op een misverstand dat
in r.k.-kringen in de Limburgse hoofd
stad schijnt te bestaan omtrent de be
diening van de doop in de Hervormde
Kerk. Men schijnt in die kringen te
menen, dat het dopen in de Hervorm
de Kerk „en masse" gebeurt, zonder
dat dit sacrament aan elk kind per
soonlijk wordt toegediend.
In zijn brief schrijft de kerkeraad onder
meer: „Het is de kerkeraad gebleken
dat er bij de rooms-katholieke geeste
lijkheid van onze stad een misverstand
bestaat ten aanzien van de bediening
van de heilige doop in de Hervormde
Kerk. Mede hierdoor is het te ver
klaren dat dit misverstand ook voor
komt bij het merendeel van de rooms-
katholieke bevolking van Maastricht.
Dit blijkt de kerkeraad telkens weer
bij gesprekken met rooms-katholieken
Waar het hier gaat om een der sacra
menten van de Hervormde Kerk. noopt
de verantwoordelijkheid ten aanzien
van de bediening van de heilige doop
en de dankbaarheid voor de rijkdom
van de, daarbij tot uiting komende,
geopenbaarde genade, de kerkeraad
om tegen vaak absurde misvatting
ten aanzien van dit punt, stelling te
nemen. Dit te meer, waar het een plaat
selijk verschijnsel betreft.
Het moge u bekend zijn dat de heilig"
doop in de Nederlandse Hervormde
Kerk (evenals in alle protestantse ker
ken een sacrament is. Zonder verder
in details te willen treden meent de
kerkeraad er op te moeten wijzen
dat bij de bediening van de heilige
doop, ieder kind persoonlijk wordt
gedoopt en dat het daarbij gebruikte
water over het hoofd van de dopeling
vloeit. Uitzondering hierop komen niet
erkent, meent de kerkeraad in dezo
een beroep op u te mogen doen om
mede te werken tot het uit de weg
ruimen van bestaande misverstanden.
De kerkeraad meent dat het in uw
bevoegdheid ligt om de rooms-katho
lieke geestelijkheid van Maastricht >n
deze te instrueren en hen te verzoe
ken om bij hun catechese en zielzorg
de juiste voorlichting te willen geven,
uit eerbied voor een sacrament, dat
ook door uw kerk wordt erkend.
De kerkeraad is gaarne bereid over deze
aangelegenheid in een persoonlijk ge
sprek met u van gedachten te wisselen,
waarbij hij er op wil wijzen dat voor
iedereen de mogelijkheid bestaat om
een doopdienst in de hervormde kerk
bij te wonen."
„Sonnevanck"gaf
jubileumboek uit
Nu de feestelijke klanken rondom het
gouden jubileum van het Christelijk sa
natorium Sonnevanck te Harderwijk zijn
verstomd, verschijnt een gedenkboek,
dat Ditsen uit de bewogen geschiedenis
van a'eze instelling bevat.
Bij het doorlezen van dit goed ver
zorgde boek kcfmt men opnieuw onder
de indruk van het vele zegenrijke werk,
dat op het terrein van de christelijke
barmhartigheid in het verleden is ver
richt. Men leest daarbij van verschei
dene mannen, die de nood van hun mede
mens hebben begrepen en het niet bij
woorden hebben gelaten: prof. Linde
boom, „de kleine professor", mr. dr. Wil
lem van den Bergh, „het geweten der
Doleantie", ds. J. C. Sikkel, „geestelijke
vader van Sonnevanck", prof. B. Blester-
veld. eerste voorzitter, pioniers, wier na
men terecht met ere worden genoemd.
Verscheidene auteurs droegen bijdra
gen aan voor dit werk: prof. C. Veenhof
(„Wat hen dreef), ds. C. J. Sikkel
(„Hoe het groeide"), dr. D. Bergsma
(„Verscherpt offensief), zuster G. Kos-
ter („Om te dienen") en A. H. van Mou-
rik („De Sonnevanck-schooT'G Een oud-
patiënte vertelt een blijmoedig verhaal
over „Lijden en lachen".
Intussen wordt nog veel geleden door
patiënten, die door gebrek aan plaats
ruimte niet kunnen worden opgenomen.
Sonnevanck heeft dringend" een man-
nenpaviljoen nodig, maar het geld daar
voor ontbreekt. De goede verstaander
zorge, dat dit lijden in lachen wordt
omgezet!
Nieuwe huwelijksformulc
in Oost-Duitsland
De jonge paartjes van Oost-Duitsland
zullen bij de voltrekking van hun huwe
lijk voortaan niet alleen elkaar trouw
beloven, maar ook toezeggen dat zij zul
len meewerken aan het handhaven
de socialistische maatregelen.
„Evangelische Welt", het officiële blad
van de Duitse Evangelische kerk schrijft,
dat dit het beste bewijs is dat het Oost-
duitse regiem optreedt als een atheïsti
sche anti-kerk.
Het blad bevatte uittreksels van de
„beginselen voor het houden van socia
listische plechtigheden bij geboorte, hu
welijk en overlijden" zoals aangenomen
door de gemeenteraad van Stalingrad,
een Oostduitse industriestad.
Krachtens deze nieuwe formule be
loven de jonge paartjes „aan de werken
de klasse dat wij samen aktief zullen
meewerken aan de handhaving va
socialistische maatregelen en a«
uitbreiding van ó'e staatsmacht vai
bpiders en boeren"
„Evangelische Welt" beschouwt deze
formule als een norm voor de Oostduitse
Vergadering Vereniging
van Leraren
Op 25 en 26 maart a.s. hoopt de Ver
eniging van Leraren bij het christelijk
voorbereidend hoger en middelbaar on
derwijs de 42e jaarvergadering te hou
den te Groningen. De vergadering van
25 maart zal een besloten huishoudelijk
karakter dragen. Op 26 maart zal de
vergadering gehouden worden in de aula
van a'e 2e christelijke H.B.S. Prof.
L. W. G. Scholten te Utrecht zal spreken
over „De wet op het voortgezet onder-
Wbtfi CJbütikVjke,
fofcO&k
AR 3
Er ls in de studentenwereld een psycho
logische storm in een glas water ont
staan nu de Tweede Kamer een wets
voorstel heeft aangenomen dat de deur
van de universiteiten ook open zet
voor onderwijzers die psychologie en
pedagogie willen gaan studeren.
De studenten, die de studie op het ogen
blik volgen, schijnen zich op oud-
Israëlitische wijze in gescheurde zak
ken en as gehuld te hebben: als we
tenminste het telegram mogen geloven
dat zij gestuurd hebben aan de leden
van de Staten-Generaal. De studenten
schrijven:
De Nederlandse Interacademiale Organi
satie van Psychologie Studenten
spreekt haar diepe ontsteltenis en ver
ontrusting uit over het feit dat de
Tweede Kamer van de Staten-Generaal
geen rekening gehouden heeft met het
eenstemmig oordeel van nagenoeg alle
hoogleraren in de psychologie. De
Kamer had een unaniem afwijzend
advies" van bijna (dus toch niet
niem) alle hoogleraren ontvangen.
In een begeleidend schrijven aan de pers
beweren de studenten dat zij „ge
dreven door verontrusting over dit feit
en eerlijk bezorgd voor het nivea
de universitaire opleiding in de psy
chologie" zijn. Uit de toon van de brief
en de grote woorden op te maken
hebben deze studenten al een complex
gekregen van de onderwijzers, die
naast hen in de collegebanken willen
komen zitten.
Misschien kan een onderwijzer straks
promoveren op de psychologische
achtergronden van dit telegram.
(Advertentie)
Voor
'n stark
zenuwgestel
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te 's-Gravenhage (Ver. van
rijz. Hervormden) (vac. prof. dr. P.
Smits en 3e pred.pl.) W. C. Ligthelm te
Lekkerkerk en dr. J. Sperna Weiland
te Rotterdam,
ingenomen naar Frankfort aan de
Main (Deutsche Evangelisch Reformierte
Gemeinde) B. J. Meijer, laatstelijk pre
dikant te Anna Paulowna, thans betrok
ken bij het vluchtelingenwerk te Ber-
GEREF. KERKEN
,,Toen riep Farao Mozes en Aaron en zeide: Bidt tot de Here."
(Ex. 8:8). Deze woorden moeten de trotse koning onnoeme
lijk veel gekost hebben, en ongetwijfeld is er door Israël een
zucht van verlichting gegaan toen zij hoorden fluisteren
„Farao bidt."
Nood leert bidden," zeggen wij wel eens en het is een
cliché-uitdrukking, die lang niet overeenkomt met de werke
lijkheid. Soms leert nood vloeken en in het geval van Farao
is er eigenlijk helemaal geen sprake van bidden.
Farao behoort tot de mensen, die gaan bidden als ze onder
Gods oordeel staan; als ze hun leven lang God zo getart heb
ben, dat Hij hen wel moet laten voelen dat Hij bestaat. Pas
dan roepen ze niet om vergeving maar om van de druk
bevrijd te worden. Hun gebed is geen erkenning van God,
geen overgave, maar een vloek. „Laat mij met rust." Zo kan
het gebed een klap in Gods gezicht worden.
Welke waarde heeft uw gebed? Wilt u ook door God met rust
gelaten worden of wilt u door God worden geholpen om dan
te gaan leven naar Zijn wil?
OVER SCHOOLMELKVOORZIENING
Haan te Zuidwolde (Gron.
Aangenomen naar Heerde: A. C.
Haitsma te Opende-Surhuisterveen.
GEREF. GEMEENTEN
Tweeltal te Nunspeet: M. Blok te
Rijssen en Chr. van Dam te Rotterdam-
Zuid, van wie eerstgenoemde is beroe
pen; te Tholen: M. Heerschap te Bors-
sele en Chr. van Dam te Rotterdam-Zuid.
Duitse maatregelen
tegen onze zuivel?
De Westduitse minister van landbouw
Luebke heeft gedreigd met het n<
van vergeldingsmaatregelen tegen
van regeringswege gesubsidieerde Ne
derlandse melkprodukten.
In de Bondsdag verklaarde de n
ter, dat hij Nederland had aangeraden
geen gesubsidieerde produktén uit te
voeren naar Duitsland, aangezien dit
hem zou nopen tot het nemen van tegen
maatregelen.
Minister Luebke zei, dat kaas en
melkpoeder zijn verwijderd van de lijst
van produktén, die voor invoer
vrijgegeven zodat op elk gewenst
ment maatregelen kunnen worden geno
men tegen een Nederlands dumpen
de markt.
Om nijpend tekort te verlichten
Nieuwe verzekering
voor langdurige
verpleegden
OE CENTRALE BOND van on
derling begeerde ziekenfond
sen heeft gisteren op een in Utrecht
gehouden vergadering besloten een
studiefonds in te stellen voor stu
derenden voor tandarts, apotheker
en eventueel ook voor arts.
De onderlinge ziekenfondsen
hopen met het beschikbare bedrag
(ongeveer 10.000 gulden per jaar)
te kunnen bijdragen tot een ver
mindering van het tekort aan tand
artsen en apothekers.
Het studiefonds zal als regel aan
vullend optreden en aan het aan
vaarden van een studie-uitkering
worden geen bijzondere voorwaar
den verbonden.
De C.B.O.Z, heeft verder in prin
cipe besloten om een fonds te stich
ten, waaruit aan verzekerden, die
langdurig in een verpleeghuis moe
ten verblijven, een financiële bijdra
ge kan worden verleend.
Men denkt te beginnen met een
uitkering van vier gulden per dag
gedurende 100 dagen. Door de ver
goeding slechts te verlenen aan pa
tiënten, die zijn opgenomen in een
verpleeghuis dat aan bepaalde eisen
voldoet, hoopt men tevens het peil
van vele bestaande verpleeghuizen
te verbeteren.
De kosten van deze verzekering
zullen worden bestreden door een
geringe verhoging van de premie
or de aanvullende verzekering. Op
januari 1960 hoopt men een begin
te maken met deze -verzekering, die
zo mogelijk in samenwerking met
andere ziekenfondsorganisaties zal
worden uitgevoerd.
Ten slotte heeft de C.B.O.Z. een
fonds opgericht, waardoor het de
onderling beheerde ziekenfondsen
mogelijk wordt het risico van de
kosten voor verpleging van polio-
T TIT de lezerskring bereikt ons de Maar het blijve ter beoordeling van
vraag, of het juist is wanneer de ouders. Wanneer zij in de vrij.
een burgemeester een sehoolbe- heid die zij ook in dezen hebben af-
stuur kapittelt in geval dit niet wijzend staan, erkenne men deze
wenst mee te doen aan de school- vrijheid, en dan gaat het inderdaad
melkvoorziening. Dit heeft zich de- niet aan, wanneer een burgemees-
zer dagen voorgedaan. ter deswege terechtwijzende woor-
Wij zijn van mening, dat het feit den laat horen,
dat een schoolbestuur niet aan de
school melkvoorziening wil meedoen |«J_" 7_".
op zichzelf geen reden mag zijn, 1
lijk, namelijk dat de burgemeestér
daarover dat bestuur hard te val-
aan het recht van de ouders niet
wenst te tornen, doch wel enige be-
Onder omstandigheden kan de denkins meent te moeten aanvoeren
schoolmelkvoorziening inderdaad de waarop dat recht -
een nodige en nuttige zaak zijn. En °»k "»ar - »»rdt «"noli-
dan zijn wij bereid en geneigd om veerd' Men kan vrijheid ook
die omstandigheden ruim te nemen.
Natuurlijk blijft het kind, ook wat 1
voedsel en kleding betreft, voor de
verantwoordelijkheid van de ouders.
Dat geldt trouwens ook het onder
wijs zelf. Maar de schooltijd is voor
het kind een hele „zit". Wij voor
ons zien er geen inbreuk op de De beslissing zelf blijve echter bij
ouderlijke rechten in, wanneer het de ouders. En die beslissing, hoe zij
kind onder schooltijd een glas melk ook moge uitvallen, worde, in er-
krijgt. Op de fabriek of op het kan- kenning van de vrijheid waarin zij
toor krijgt men zo onder het werk genomen is, door allen geëerbie-
door ook graag zijn kopje koffie. digd.
de vrijheid centraal
stelt, zal men niet te spoedig een
bedreiging van die vrijheid behoe
ven te zien in zaken die op zichzelf
nuttig zijn en die aan de vrijheid
ook wezenlijk niet tekort doen.
TE TRAGE GANG
Brandwonden
Kloosterbalsem zuivert en ge
west de wond. bevordert de
groei van ten nieuwe huid.
Kloosterbalsem
"gfgn goud zo goed" J
Juffrouw Carlyle sprak geen woord. Met opgehe
ven hoofd stapte zij door. ofschoon rij af en toe een
zijdelingse blik wierp op het gelaat van madame
Vine, waarbij zij de verlegen blos bemerkte, die dit
telkens bij haar veroorzaakte. „Hoogst merkwaar
dig". dacht juffrouw Corny. „Die gelijkenis, vooral
wat betreft de ogen. is.... waar wilt u naar toe
madame?"
Men kwam voorbij een brillenwinkel en madame
Vine was bij de deur blijven staan: zij had reeds
één voet op de stoep gezet. „Ik wil mijn bril hier
ter reparatie brengen, als u het goedvindt.
Juffrouw Carlyle volgde haar naar binnen. Zij gaf
te kennen, wat zij aan de oude bril gedaan wilde
hebben cn zei vervolgens, een nieuwe te willen ko
pen om te dragen zolang de reparatie duurde. Blau
we of groene had de man niet in voorraad, wel met
ongekleurde glazen. Eén lelijk oud groen ding had
hij nog. met schildpadden randen, die een vreemde
hem lang. lang geleden ter reparatie had gebracht
en nooit weer had afgehaald. En juist dit lelijke
oude groene ding koos lady Isabel uit. Zij zette het
ogenblikkelijk op. terwijl Juffrouw Carlyle intussen
onafgebroken haar gezicht onderzoekend opnam.
„Waarom draagt u een bril?" begon juffrouw Cor
ny onverhoeds, zodra men In haar huis aangekomen
Weer een diepe blos en een bijna onmerkbare
aarzeling. „Mijn ogen zijn niet sterk."
Ze zien er anders zo sterk uit als het maarkan
Maar waarom draagt u gekleurde glazen?
kleurde zijn toch volkomen voldoende, zon
Onge-
gekleurde gewend geraakt. Dc zou
niet prettig meer vinden."
---- ..Hoe ls uw voor
naam. madame?" begon zij daarna opnieuw.
Jane", antwoordde madame, terwijl zij in haar
schrik ijlings een gloednieuw, betrouwbaar klinkend
verhaal samenflanste.
ongekleurde
Juffrouw Cornjr wachtte
van
door ANN LUDLOW
„Hó, hé, wat gebeurt daar, wat is er aan de
hand?"
Er was opeens een drukte van belang op straat
en er klonk groot rumoer. Juffrouw Corny snelde
naar het raam gevolgd door lady Isabel.
Er was niet één menigte, maar twee, want uit de
tegenovergestelde richting kwam de scharlaken-en-
purperen partij (zoals die van mijnheer Carlyle ge
noemd werd. naar de kleuren die zij droeg) in zicht.
Een heel gezelschap deftige heren was het. met
mijnheer Carlyle en lord Mount Severn aan bet
hoofd van de stoet.
De gele partij maakte een allesbehalve fatsoen
lijke Indruk.
Wat was dat toch voor een ding daar vooraan, dat
Drake en de advocaat tussen zich inhielden en dat
er uitzag als een verdronken rat? Of was het een
mens? Men zag sluik neerhangende haren, wagge
lende benen, bevende wangen en aan flarden ge
scheurde kleren! De bende die volgde was intusseD
tot de gehele lengte van de dorpsstraat aangegroeid
en onderhield een onafgebroken kanonnade van hoon
gelach, gebrul, gegrom en gesis. De scharlaken-en-
purper-partijgangers bleven in stomme verbazing
staan en lord Mount Severn, wiens gezicht niet meer
zo scherp was als twintig jaar geleden, plaatste
zijn knijpbril schrijlings op zijn neusbeen.
Sir Francis Levison? Was hij dat. Ja, hij was
het! Hoe ter wereld was hij in zo'n toestand ge
raakt? Een verachtelijk glimlachje krulde de lip
pen van mijnheer Carlyle en hij trok de edelman
met zich mee.
„Wat voor de drommel ls hier aan de hand?
riepen de volgelingen van mijnheer Carlyle. „Is dat
Levison? Heeft hij een spoorwegongeluk meegemaakt
en heeft hij soms onder de locomotief gezeten;
„Kopje onder is-le geweest!" antwoordden de ke
rels grinnikend. „Ze bennen hem in de biezepoel
i gooien, op rechter Hare zijn land. Toe, vrind.
zich inspannend om hun gezicht in de plooi te
houden.
„Dat hebben jonker Pinner zijn mannen voor me
kaar gebracht, hoera!"
Hoera!" echode landjonker Pinner in eigen per
soon, en hij drong door de menigte naar voren, een
grote karmozijn met purperen ster op zijn jas. to
taal zijn manieren vergetend. „Dat is prachtig nieuws.
Mijn arbeiders? Ik geef ze allemaal een kroon voor
een borrel vanavond, anders mag ik een boon wor-
De doornatte stakker repte zich voort, zo snel zijn
koude, trillende benen het maar toelieten, ja. hij
had zich nog liever zonder benen willen redden dan
zo door de vijand aangegaapt te worden. De vijan
delijke troepen vervolgden fier hun weg, het hoofd
trots omhoog en zich niet verwaardigend, verder
nog aandacht aan hem te schenken allen, behal
ve de jonge lord Vane. Hij bleef nog wat in de
buurt van de schare der ongewassenen en scheen
veel te voelen voor een lndianendans in zijn eentje.
,Wat een driedubbel overgehaalde ezel was ik om
het in West Lynne te proberen!" luidde het woe
dend commentaar van het slachtoffer.
Juffrouw Carlyle legde haar hand op de terugwij
kende arm van haar bleke gezellin. „Ziet u hem,
mijn broer Archibald?" (Wordt vervolgd
ukkelijker vaUen de reeds voor
vrijwillig- en verplicht verzekerden
geldende uitkeringen te brengen op
100 procent van de werkelijke kos-
Dr. J. van der Linden
met emeritaat
Dr. J. v. d. Linden, zendingspredikant
van a'e gereformeerde kerken
Utrecht-emarang. met verlof in he
derland, heeft eervol emeritaat aange
vraagd. Dr. Van der Linden werd ;-
1907 geboren en in 1936 predikant vi
wege de kerk van Utrecht voor Poer-
woredjo, nadat hij 2 jaar <ïe kerk var
Tzum (Fr.) als predikant had gediend,
was tot 1946 in Indonesië werkzaam
kwam toen met verlof, gedurende
welke tijd hij d"e kleine kerk van Har-
melen als hulpprediker diende. In 1950
vertrok hij opnieuw naar Indonesië en
was hij te Semarang werkzaam. Nadat
hij in 1954/1955 weer met verlof in Ne
derland vertoefd had, vertrok hij voor
de laatste maal naar Indonesië, waar hij
werkzaam is geweest op het zendings
terrein van de Salatigazending, die te
genwoordig met de geref. zending van
de Javaanse kerken op Midden-Java
is gecombineercï. Van de hand van dr.
Van der Linden zijn tal van publikaties
in zendingstijdschriften verschenen.
V oedergraanrcgcling
blijft dit jaar
onveranderd
Uit een brief van de directeur-ge
neraal van de voedselvoorziening aan
het bestuur van het produktschap
voor zuivel blijkt, dat in de regelin
gen en garanties op het gebied van
voedergranen voor dit oogstjaar geen
veranderingen zullen worden ge
bracht. Dit, aldus de brief, zou niet
opportuun zijn nu onderhandelingen
in EEG-verband in het verschiet lig
gen.
Eind december heeft de directeur-
generaal aan enige bedrijf- en pro-
duktschappen mening en inzicht ge
vraagd over de suggesties uit het zo
genaamde rapport-Blink om lage, vas
te monopolieheffingen op ingevoerde
voedergranen naast een systeem van
hectare-toeslagen voor Nederlandse
producenten te stellen. De produkt-
schappen reageerden gunstig, doch
het landbouwschap hield zich afzijdig
In het produktschap voor zuivel
werd de mening uitgesproken, dat het
rapport-Blink thans blijkbaar de ijs
kast in gaat. Dit wekt bevreemding,
omdat velen een lage prijs voor voe-
dergraan bij EEG-onderhandelingen
een sterk uitgangspunt vinden. Men
wil zich in een volgende vergadering
over deze aangelegenheid verder be
verhuid of zelfs onverhuld streven
om de totstandkoming van de pu-
telijk-historische zijde, uitdrukking bliekrechtelijke bedrijfsorganisatie
gegeven aan teleurstelling., over de tegen te houden,
trage gang van zaken bij de verwer- In het bijzonder heeft de christelijk-
kelijking van de gedachte der pu- historische spreker in de Eerste Ka-
bliekrechtelijke bedrijfsorganisatie, mer zich geërgerd betoond over som.
Voor deze teleurstelling is reden. Re- miger neiging om het streven naar
den temeer wanneer men beducht publiekrechtelijke bedrijfsorganisa-
is voor overdreven staatsbemoeiing, tie belachelijk te maken.- In de re-
Want een belangrijk grondmotief gel, zo zouden we daaraan willen
toch van de publiekrechtelijke be- toevoegen, is dat tevens een wat
drijfsorganisatie is, dat zij het maat- schamele omhulling van eigen vaak
schappelijk leven wil zien als een ontstellende onkunde op dit toch
eigenwettelijke wereld, waarmee de wel belangrijke punt.
staat zich niet meer dan strikt nood- Wie over deze gewichtige zaken al-
zakelijk is heeft in te laten. leen maar scherts bedrijft, handelt
Wie van organisatie van het maat- toch wel bij uitstek onverantwoorde-
schappelijk leven afkerig is, heeft lijk. Elke klacht over staatsbemoei-
helaas nog slechts tweeërlei keus: ing klinkt uit zulke monden dubbel
die van het egoïstisch georiënteerde inconsequent.
individualisme of die van de staats- Ook wij zijn voor dwang in deze
Inmenging. Het is een weinig aan- geenszins geporteerd. Gezien de
lokkelijke keuze. maatschappelijke belangen die hier
Terecht heeft men zich hij de be- op het spel staan en die wij niet
sprekingen van deze zaken in de gaarne door anders onvermijdelijk
Eerste Kamer afkerig betoond van staatsingrijpen bedreigd willen zien,
dwang bij de doorvoering van de hebben wij echter alle begrip voor
publiekrechtelijke organisatie. Dwang de vraag, of dan, in plaats voor
is ook in deze zaken verwerpelijk, dwang, toch enige drang niet wen-
Even verwerpelijk is intussen elk selijk raag heten.
NIET ONTMOEDIGD
"LTET pessimisme, dat zich klaarblij- Russische leiders de wind uit de zei-
kelijk meester heeft gemaakt van len neemt,
velen in de westelijke wereld, vindt Er is reden om aan te nemen, dat
geen rechtvaardiging in het feit van er hard aan een dergelijk plan wordt
de Russische weigering, een tege- gewerkt, maar dat het niet eenvou-
moetkomende houding aan te nemen dig zal zijn, de standpunten van de
met betrekking tot het Duitse vraag- betrokken landen met elkaar in over-
stuk. De pessimisten van nu waren eenstemming te brengen. Mogelijk
de optimisten van gisteren. zal de botte houding, welke Chroesj-
Men moet niet vergeten, dat onder- tsjcf tegenover zijn Britse gast Mac-
handelingen met de Russen bijzonder millan heeft aangenomen, ertoe lei-
veel vergen van het geduld en het den, dat de moeilijkheden nu spoe-
uithoudingsvermogen. dig worden overwonnen.
Want ook Chroesjtsjef bedient zich We bevinden ons op het ogenblik in
van de oude en beproefde taktiek, e?n soortgelijke situatie als zich vo-
plotseling twee stappen vooruit te r'E jaar voordeed tijdens de ernstige
het Middenoosten. Chroefcj-
tsjef eiste toen ook een topconferen
tie en maakte eveneens bezwaren te
gen een bijeenkomst van de minis
ters van buitenlandse zaken.
Toen werden de Verenigde Naties
ingeschakeld en werd een topconfe
rentie in de Assemblee van deze or-
i er later slechts een terug te
De Russische politiek ten aanzien
van Duitsland werd met name in de
afgelopen vijf jaren door deze en
dergelijke stappen gekenmerkt. Als
men de moeite neemt, de huidige si
tuatie met die van 1953 of zelfs van eanisatie als compromis aanvaard.
1955 te vergelijken, dan komt men Een onderonsje van dc elkaar bestrij-
tot de ontdekking, dat de Sowjetunie dende Arabieren maakte deze zitting
belangrijke vorderingen heeft ge- gelukkig overbodig,
maakt en dat de westelijke mosend. Zoals de zaken ,hanJ staa„ h„
heden gedwongen werden meer en „aat u„ da, d„ weste,uke moBI!nd.
meer rekening te houden met de et- hcden „ok nu ,ulle„ aans„lr,n
sen van Moskou. het Berlijnse probleem als onderdeel
Ook al mislukt de reis van Maemil- van het gehele Duitse vraagstuk aan
lan, dan is er in feite niets veran- de Verenigde Naties voor te leggen,
derd. Het enige wat Amerika, Enge- als andere middelen niet baten. Het
land, Frankrijk en West-Duitsland zal wellicht de eniee manier zijn om
moeten doen is nog steeds: een alles- het de Sowjets nnmneeliik te maken,
omvattend plan ter regeling van het noe langer Internationale chantage te
Duitse probleem opstellen, dat de plegen.
ONDERWIJS
Benoemd tot onderwijzeres aan de
Christ. School te Amerongen mevr. P
HasselaarGerth te Leersum; aan de
School met de Bijbel te Bleiswijk. J M.
Snel te Alphen aan de Rijn; aan de Pr.
Hendrik-sohool (tijd.) te Vreeswijk,
mevr. G. de Giervan 't Hoog te Lopik:
aan de ds. Joh. Bogerman-school te
Dordrecht (tijd.) mevr. M. C. Logmans
Weltevreden te H.L Ambacht; aan de
School met de Bijbel te Krimpen aan
de IJssel, E. I. Kopmels te Rotterdam;
de Dillenburgschool te Velp (Gld.)
A. Zwik te Stadskanaal; aan de Christ.
Nationale School te Wieringerwerf, A.
Klop te Slootdorp.
Promotie
Aan de rijksuniversiteit te Utrecht
promoveerde de heer L. M. Bauwens t
Breda tot doctor in de geneeskunde op
het proefschrift „Het coagulopatische
syndroon in de verloskunde". Promotor
was prof. dr. Plate.
Studentencongres
Ongeveer 500 studenten zullen op 1, 2
en 3 april te Delft het 21ste congres van
de Organisatie van Natuurfilosofische
en Technologische Faculteiten in Neder
land bijwonen. Het programma oi
een groot aantal voordrachten en diverse
excursies. Het congres wordt besloten
met een forum-discussie onder leiding
van prof. dr. W. Wagenvoort over
hc 7ste thema van het congres „De
antwoordelijkheid van natuurweten
schappelijk onderzoeker",
