KONING ALBERT VAN BELGIË
Vara-uitzending werd
een stuk evangelisatie
onfviel zijn volk
Met de eenvoud, die hem eigen wasschoonheid zoekend in de bergen van zijn
landis België's souverein, Zijne Majesteit Koning Albert I, door een ongelukkige
val aan zijn volk ontnomen, aan zijn volk, dat hij lief had en dat wederkerig hem
liefdevol eerde, kennende zijn onverdroten wil om het ten goede te leiden
Mr. Ch. J. M. RUYS DE BEERENBROUCK (1873-19
Ala Tweede-kamerpresident in de
Tweede kamer op dinsdag 20 februari 1934.
„Zijn trouw aan de internationale verdragen bij het uitbreken van de
Wereldoorlog in 1914, zijn volharding, vier jaren lang, in het standhou
den op het laatste plekje grond, waar de Vaderlandse vlag nog wapperde,
roepen de herinnering wakker aan de schoonste voorbeelden van hoge
opvattingen en plichtsbetrachting uit vroeger en later tijd".
Dr. H. COLUN (1869—19441
Al» minister-president in de
Tweede Kamer op dinsdag 20 februari 1934.
Leger des Heils
op het scherm
De V.A.R.A. televisie-uitzen
ding Anders dan anderen" is
gisteravond een aangrijpend ge
beuren geworden. Rondom de fi
guur van de 46-jarige majoor Zus
Bosshardt, leidster van het „Good
will-centrum" van het Leger des
Heils in Amsterdam heeft zich
een brok leven afgespeeld en zo
eerlijk en zonder enig vals senti
ment, dat het één stuk evangeli
satie werd.
EVEN ONVERWACHT als hij tot de regering werd geroepen, ging
hij heen
Geboren op 8 april 1875 te Brussel, als tweede zoon van prins
Philips, Graaf van Vlaanderen (18372905). de broeder van Koning
Leopold II, en van prinses Maria van Hohenzollern-Sigmaringen
(18451912), werd hij eerst in 1891 troonopvolger, bij de dood van
zijn oudere broer Boudewijn.
Op zondagmorgen 18 februari 1934 werd door de radio om 10 uur
bekend gemaakt dat de Koning was omgekomen op een kleine berg
tocht, toen hij de rotsen beklom van Marche les Dames, in de buurt
van Namen, in de Ardennen: een eensgezind België en een sympathi
serend Europa treurden een week lang over België's Soldaten-Koning,
Albert I.
Want waar koning Leopold I (1790
1865) wel genoemd is de vader des va
derlands, en Leopold II (18351909)
het nationaal erfdeel schitterend ver
meerderd heeft met zijn Congoge-
handhaven! En toen hij was heenge- renslag! Walen, gedenkt de 600 Fri
gaan. sprak een lid van het Belgisch chimontezen!
parlement de treffende woorden: „Van/,jHjM
de drie koningen, welke België heeft
gehad, was Leopold I geacht. Leopold
II gevreesd, maar Albert I bemind."
Regeringsaanvaarding
Zeventien jaar was prins Albert oud.
toen hij in 1891. na het overlijden van
's kcnings zoon en zijn eigen oudste
broeder Boudewijn. kroonprins werd.
Koning. Leopold I hield sindsdien toe
zicht op Albert, maar hield hem ver
re van de staatszaken. Populair was
Albert dan ook allerminst, toen hij in
1909 de troon besteeg. Een stille, iet
wat verlegen persoonlijkheid, maar met
een vleug van ironie, die hem nooit
verlaten heeft, trad naar voren om de
zware laak van koning Leopold II over
te
Na de imposante Leopold I en de ge
niale maar heerszuchtige Leopold II
had Albert voorlopig weinig anders te lïert antwoordde: ..Maar ik heb
bieden dan plichtsgetrouwheid en 1
rechtschapenheid, maar hoe hij daar
mee gewoekerd heeft!
De banden tussen natie en dynastie,
in België evenzeer verkoeld onder Leo
pold II, als in Nederland onder Willem
III, werden weer bevestigd. Het
Albert die beiden
bracht, maar het z
nadat beiden tesamen
densweg gegaan waren! Eerst toen ook
zou de natie de nobele, nuchtere een-
youd leren kennen van Alberts persoon-
Huvsmans
1871) eens tot" de
koning zei: „Ma
jesteit. Indien wU
ooit een president
bliek zouden moe
ten kiezen, zou ik
op U stemmen".
Reeds in de aan
vang van zijn re-
regering. bracht de
koning op 15, 16 en
17 september 1910
een bezoek aan
koningin Wilhel-
mina in Nederland,
waar hij onder
meer de diamant
slijperij van de
firma Asscher be
zocht. te gast was
bij koningin Emma
op paleis Soestdijk
en een galaconcert
bijwoonde onder
leiding van Willem
Mengelberg, met
Evert Cornelis als
pianist, terwijl het
bezoek werd afge
sloten met een
vlootrevue op het
Amsterdamse IJ.
Oorlog
Het
die
jaren dat de Ko
ning een uitvoerige
briefwisseling had
met keizer Wil
helm II van Duits
land. die hii tussen
1910 en 1914 her
haaldelijk ontmoet
te, het laatste nog
tijdens Alberts be
zoek aan Potsdam
in 1913. Tot begin
augustus 1914 is
de briefwisseling
voortgezet, toen de
Eerste Wereldoor
log uitbarstte, en
de keizerlijke troe
pen de grenzen
schonden van het
Koning Albert als soldaat tijdei
de Eerste Wereldoorlog
Aan koning
Albert
Wij zullen den
Koning vieren,/
Den Koning in
zijn land, /Wan
neer Hij, met lui
de banieren,/ Te
rugkeert triom
fant,/ We zullen
zijn roem ver
konden/In de tuij-
de wereld Gods./
Hij heeft zijn volk
gevonden./Al-
bert, onze Trots.
Niet langer knie
len wij neder/
Vóór zijn edel
beeld bij 't kruis./
Wij willen Hem-
zelven weder,/Wij
willen de Koning
thuis!/Dan span
nen wij uit zijn
wagen,/Die de
driekleur voert uit
't veld./Op handen
zullen wij dragen,
Albert, onzen
Held!
lement. Daar aan
gekomen. lei hij,
wat aarzelend, zijn
soldatenhelm op
zijn stoel en begon
zijn toespraak met
de allersimpelste
woorden, die ech
ter vier jaar strijd
en lijden inhielden:
„Mijne heren Ka
merleden, mijn le-
van den IJzer...."
vrijwillige doorla
ting gerekend? 's Konings moeder en
zijn vrouw. Elisabeth van Beieren, wa
ren beiden Duitsen, en het schijnt dat
de Keizer daarom op België gehoopt den"elkaar in"vernedering
Sinds de Boerenoorlog van Engeland
veroorzaakte geen inval groter veront
waardiging in Europa dan de Duitse
aanval op België.
De Koning spoedde zich na de
Inval naar de bijeenkomst van Kamer
en Senaat, en sprak daar op 4 augus
tus 1914 de onvergetelijke woorden:
..Bij het aanschouwen van deze bewo
gen vergadering, zie ik slechts éér
partij, de partij van het vaderland."
En de volgende dag verscheen zijn
eerste burger dan als veldheer had ge
streden!
Wat ons land aangaat, dat in 1914
zijn grenzen zo breed mogelijk had
opengezet voor de arme Belgische
vluchtelingen, direct na het einde van
de oorlog bekoelde onze sympathie
voor België aanmerkelijk, toen bekend
werd welke annexatieplannen onze
Zuidelijke buren koesterden jegens
Zeeuws Vlaanderen en Zuid Limburg.
Heel België was beneveld door een
annexatieroes, en men scheen verge
ten dat die zelfde René de Clercq
eens dichtte:
Als zovaak verging het de kleine aan
gevallene in het begin heel slecht: te
rugtocht op terugtocht scheen de eni
ge strategie te zijn. totdat het rivier
tje de IJzer bereikt was. en dit werd
voor heel Europa het symbool van Bel
gisch verzet, op een uiterste brokje
Belgisch gebleven grondgebied, waar
de Koning, als enig staatshoofd in de
Eerste Wereldoorlog, een geheel zelf
standig commando voerde. Hij liet niet
na zijn mening tegenover de machti
ge Franse maarschalk Foch te plaat
sen: Albert stond er op met zijn kleine
legertje alleen defensief te opereren.
Dit stand houden met zijn soldaten
aan de IJzer van Albert maakte hem
even populair als de inval van Duits
land in België Wilhelm impopulair
gemaakt had. In de Engelse .Punch"
verscheen een karakteristieke spot
prent. die de mening van Europa wel
weergaf: Wilhelm sprak tot Albert:
...GIJ hebt alles verloren", waarop Al-
nljn
ziel niet verlor
Als zo vaak verging het de kleine aan-
bezonken. taaie en wilskrachtige vorst
de wérkelijke leider van het uitgeput
te België, en overweldigend was de
22-ste november 1918, toen de Koning
via Brugge en Gent. aan het hoofd van
elkander zijn troepen, met koningin Elisabeth cn
eerst geschieden zijn kinderen Leopold, Karei en Ma-
rie-José, allen te- paard, eindelijk in
Brussel terugkeerde. Toen werd het
lied vervuld dat in het begin van de
oorlog door René de Clercq (1877—1932'
gepubliceerd was in zijn in 1915 in
Nederland uitge-
geven dichtbundel
„De Zware Kroon":
Naar Holland
Waar vluchten, zonder ouders,
Voor 't bange krijgsgedruisch?
Wie neemt uan onze schouders
Het bloedig zware kruis?
Naar Holland,
Vrij Holland
In Holland staat een huis!
Waar gaan de deuren open,
Breed open elk gemoed?
Waar kan men heen en hopen
Dat weelde liefde doet?
In Holland,
Mild Holland.
In Holland is men goed!
Waar zal het kind graag deelen
Zijn brood en onzen traan?
De vrouw ons' handjes streelen
Als moeder heeft gedaan?
In Holland,
Lief Holland,
Laat ons naar Holland gaan!
Het is mede te danken aan de bril
jante redevoeringen van Van Karnebeek
te Parijs en aan het stille werk van
De Marees van Swinderen achter de
schermen, dat België's annexatieroes
geen nadelige gevolgen heeft gehad
voor ons land. al heeft de verwijdering
tussen beide landen, als gevolg van al
les wat uit de annexatie-eisen is voort
gekomen, nog jaren lang geduurd!
Ontspanning
ge
brekkige hulpmiddelen, een schitterend
voorbeeld gegeven van volharding en
zaaksgerechtigheid!
Vergeten was het volk dat hij eigen
lijk meer gevoelde voor de exacte we
tenschap dan voor de krijgskunde. Al-
bert was voorgoed hun Soldaten-Ko
ning. hun Roi-Soldat geworden, ook
al voelde een ieder dat deze vorst,
die groot in eenvoud was, meer als
Na de oorlog vroegen vooral de so
ciale vragen Alberts aandacht. als
mede de constitutionele verhoudingen.
De laatste twee jaren dat hij regeer
de wist de Koning tot driemaal toe een
kabinetscrisis te voorkomen: onder an
dere nog in januari 1934, toen Albert
als bemiddelaar optrad om het kabi-
net-Broqueville, dat geroepen was de
financiële toestand te verbeteren, in
stand te houden, ondanks de dreigen
de rooms-katholieke en liberale oppo
sitie tegen het kabinet.
Evenmin mag vergeten worden de
brief die de Koning op 20 juni 1932
schreef aan zijn minister-president.
Renkin. welke brief het initiatief nam
tot de economische ontwerpen van de
Ouchy-overeenkomst. Maar ook konin
gen hebben ontspanning nodig!
Men heeff het Belgische Hof wel het
meest democratische van Europa ge
noemd. Niet in Brussel, maar te Lae-
ken vertoefden koning Albert en konin
gin Elisabeth meestal. Maar hoe me
nigmaal gingen ze niet samen naar
Parijs, geheel incognito, vertoevend in
hotel Maurice. Wat ze er deden0 Win
kelen' Wel werd Albert door zijn op
vallend hoge gestalte meestal spoedig
herkend, maar altijd weer werd dit
uitstapje herhaald. Dan was er de cha
let te Muren, aan het Vierwoudste-
denmeer in Zwitserland, waar bergen
beklimmen en motorrijden tot de ge
noegens van de Koning behoorden.
En dan zijn reizen, naar de Congo,
naar Nederlands Oost Indië en naar
Het Heilige Land! Maar helaas, juist
één dezer ontspanningen zou hem nood
lottig worden: het bergen beklimmen!
Marche les Dames
Zaterdagmiddag. 17 februari 1934.
vertrok de hartstochtelijke bergbeklim
mer per auto met een bediende uit
Brussel naar "Namen, voor een uit
stapje in de Ardennen. Te Namen
verliet de Koning de door hem zelf
bestuurde auto. deelde aan de bedien
de mee alleen de rotsen van Marche
les Dames te zullen bestijgen en dat
hij over een uur terug zou zijn. Zo
dwaalde de Koning op het domein
Marches les Dames, één van de prach
tige stukjes van België aan de Maas
oever tussen Namen en Hoei. een ge
bied dat hij menige zaterdag bezocht
om er enige uren te vertoeven.
Inmiddels wachtte de bediende bij
Chemin des Sites bij de auto van de
Koning. Maar toen de Koning na een
uur niet terug kwam, ging hij zoeken,
en toen dit niet baatte, belde hij hel
paleis op: binnen enige uren waren
omwonenden en gendarmes bezig de
vermiste Koning overal te zoeken.
Het was diep in de nacht, om twee
minuten over twee, toen eindelijk de
ordonnansofficier baron Jacques de Dix-
mude de dode Koning vond met een
gapende wond aan het achterhoofd.
Hij moet weinig geleden hebben,
a-as na een val van vijftig
ter op slag dood
Aan de Koningin meldde n
een ongeluk; toen, om zes
morgens, deelde men haar
zij haar gemaal nooit
Het lijk werd naar Laeken vervoerd,
en eerst om 10 uur 's zondagsmorgens
werd het noodlottige bericht door de
radio bekend gemaakt, nadat kroon
prins Leopold en zijn vrouw, die in
Zwitserland vertoefden, en de andere
kinderen gewaarschuwd waren.
Heel België was verbijsterd: men
herinnerde zich hoe de Koning zater
dag nog. ondanks zijn bijna zestig ja
ren. per motor door de stad had ge
reden. en dat hij nauwelijks een week
geleden een bergtoer door de Zwitser
se Alpen had gemaakt.
Dat de warme eenvoud van
deze vrouw en haar zelfvergeten
liefde voor het werk, dat zo vele
facetten heeft, weerklank vond in
veler harten, bleek wel, toen de
uitzending meermalen gewoon in
de war werd gestuurd door de
stroom van geschenken die tele
fonisch werd aangeboden voor
het nieuwe gebouw, dat zo hard
nodig is.
Met de overal bekende kolonel
Krops, sociaal werkster evenals zij,
was majoor Bosshardt totaal on
voorbereid naar het Singermuseum
gekomen, waar zij zich best op
haar plaats voelde tussen een gro
te groep Jordaners en andere ge
nodigden van wie zij velen kende.
Toen haar werd gevraagd het mid
delpunt van de avond te worden en
kolonel Krops zei, dat zij er alles
van wist, stemde de majoor toe met
de woorden: ,,Als ik op deze manier
ook het evangelie kan verbreiden,
waarom dan niet?"
En het evangelie verbreiden
over het gehele land, tot in dui
zenden huiskamers deed zij. De
V.A.R.A. had gewaarschuwd dat
dit een uitzending voor volwasse
nen zou worden en dat werd het
zeker, want zonder enige schroom
kwamen jonge en heel oude men
sen uit het werk majoor Boss
hardt de hand drukken en
schaamden zich niet zich voor te
doen zoals zij waren.
Er waren overigens naast veel
ernstige ook vrolijke momenten ge
noeg. bijvoorbeeld toen de bejaar
de hoofdonderwijzer van de Mulo
gezellig met zijn oudleerlingen
kwam praten, toen een voormalige
pupil trots zijn pas verworven rij
bewijs toonde en vroeg of hij nu
niet de particuliere chauffeur van
de majoor kon worden ,,Och jongen,
als ik met een auto door de Jor-
daan gine rijden, zou ik mijn posi
tie bii jullie gauw onmogelijk ma
ken. Maar wij vinden voor jou wel
een baan", was het vrolijke ant
woord.
En hoe werd er niet meegelachen
met de 89-iarige Opa Vlak. die nog
zo trouw al de kleren ophaalt en
wiens klein vrouwtje de majoor in
het oor fluisterde- ,,Ik zie hem wel
eens graag de deur uitgaan, hij
zin<ït zo hard in huis."
Majoor Bosshardt heeft in haar
werk te maken met oud en jong,
ze komt in allerlei gezinnen en ziet
Naar Brussel
Denemarken, prins Otto
Habs-
Rouw
Zondagavond hield de Vlaamse
staatsman Van Cauwelaert een gevoel
volle herdenking voor de radio, aan
vangende met de woorden: „Koning
Albert, de goede, de rechtvaardige, de
moedige, de grote, is niet meer". Dit
kon wel het motief heten van allen
die hem herdachten.
Maandagmiddag 19 februari werd
de Koning in de Belgische Kamer her
dacht door de minister-president De
Broqueville en de Kamerpresident Pon-
celet, die tot ontevredenheid der
Vlamingen beiden uitsluitend in het
Frans spraken. Maar veertig minuten
later hield De Broqueville dezelfde re
de in de Senaat, nu éérst in het Ne
derlands en daarna in het Frans.
In Frankrijk vertrokken des maan
dags de ministers Doumcrque, Herrio»
en Tardieu naar Brussel, om het stof
felijk overschot van de Koning een
laatste groet te brengen. Ook de Fran
se troonpretendent. de hertog van
Guise, ex-keizerin Zita van Oostenrijk
en haar zoon. aartshertog Otto van
Habsburg. vertoefden in de sterfkamer.
Koning George V van Engeland zond
aan kroonprins Leopold van België een
telegram van rouwbeklag, waarin on
der meer tc lezen stond. „Nooit zal
Groot-Brlt&nnië de heldenfiguur verge
ten, wiens moed in de sombere oor
logsjaren de geallieerden Inspireerde."
Op dinsdag 20 februari werd de Ko
ning herdacht in het Lagerhuis door
MacDonald, Attlee en sir Herbert Sa
muel. in het Hogerhuis door Lord Rea
ding en de aartsbisschop van Canter
bury.
De paus herdacht dc Koning in een
korte radiorede, en zelfs Radio Mos
kou wijdde waarderende woorden aan
deze heengegane vorst.
België. Engeland. Italië cn Neder
land kondigden hofrouw af. In Neder
land bracht prins Hendrik "en bezoek
van rouwbeklag bij de Belgische ge
zant Ch. Maskens aan het Korte Voor
hout.
Heel Europa rouwde met België mee
en betuigde grote waardering voor de
ze dappere rni-soldat. waarvan men
wist dat hij de oorlog verafschuwde,
maar die desondanks met de wapenen
zijn plicht had gedaan, omdat hij ge-
Indrukwekkend was 's Konings over
brenging naar Brussel op maandag
avond 19 februari, waarbij de stoet
stil hield voor het graf van de Onbe
kende Soldaat aan de Rue Royale. Ont
roerend was de ontmoeting van de do
de Koning met de Onbekende Soldaat.
Dc diepe smart van de koninklijke
familie kon wellicht enige vertroosting
vinden in de eindeloze rijen die defi
leerden langs 's Konings baar in het
Brussels paleis, waar men de Koning
voor het laatst zag: in generaalsuni
form, over de borst 'het grootlint van
de Leopoldsorde, het hoofd omzwach
teld. in de handen een ivoren kruis van
Ccngolees snijwerk, hem eens door
een missionaris geschonken Op de
baar lagen witte seringen, door konin
gin Elisabeth er neergelegd De do
denwacht werd gevormd door twee
vleugeladjudanten, de hofaalmoezcnier
en twee kloosterzusters.
Kroonprins Leopold gaf. toen het de-
filé geen einde had. opdracht het pa
leis ook 's nachts voor het oubliek
toegankelijk te laten. „C'cst mon
troisième roi que j'al vu mourir".
zei een oude dame. toen zij de kist
gepasseerd was.
Onopvallend was de komst van kroon
prins Umberto van Italië, die niet sl-
leen Italië, maar vooral zijn vrouw.
Prinses Marie José. vertegenwoordigde,
een dochter van koning Albert. Zij kon
niet komen, omdat zij ziek cn in ver
wachting was. De prinses was ontzet
geweest van het Hondsherieht, en had
zich een dag in haar kamer opgeslo
ten. Nu vertoefde zij bij haar schoon
ouders, de Koning en Koningin van
Italië, terwijl haar man in alle stilte
in Namen uitstapte. om vandaaruit
de plaats van het ongeluk te bezoeken.
Daarna reisde hij. eveneens in stilte
naar Brussel voor de begrafenis. In
stilte, want men was nog niet verge
ten hoe bij zijn vorige bezoek een aan
slag op hem was gepleegd door een
anti-fascistische Italiaan.
Begrafenis
Op donderdag 22 februari 1934 ging
koning Albert I zijn laatste gang van
Brussel naar Laeken. Vooraf vond een
groots défilé plaats van oud-strijders,
waaronder zich ook Franse en Engel
se troepenonderdelen bevonden.
Daarna vertrok de kilometers lan
ge lijkstoet, de kist op een affuit, ge-
volgd door de beide zonen Leopold en
Karei, de schoonzoon Umberto en dc
voornaamste buitenlandse vertegen
woordigers: president Lebrun, de ge
neraals Pétain en Weygand. de mi
nisters Barthou en Piétri (Fiankrijk),
de prins van Wales (Engeland), prins
Hendrik (Nederland), koning Boris van
Bulgarije, prins Nicolaas van Roeme
nië. prins Gustaaf van Zweden, prins
Olaf Van Noorwegen, prins Axel van
prins Shoela van Siam. oud-president
Paderewski van Polen, minister Benesj
van Tsjecho Slowakije, gezant Van
Broekhuizen van Zuid-Afrika en vele
anderen.
Nog éénmaal passeerde de dode
koning de dode soldaat: toen vervolg
de de stoet zijn«weg naar België's be
kendste kathedraal, de trots van Brus
sel, die van de heilige Michael en
Goedele met de gebrandschilderde ra
men, waar tegen elven koningin Eli
sabeth, prinses Astrid en de groother
togin van Luxemburg waren gearri
veerd. Hier leidde de aartsbisschop
van Mechelen, kardinaal Van Rney, He
Daarna vertrok de stoet naar Lae
ken, waar ook koning Leopold I rust
met zijn gemalin Louise Marie, ko
ning Leopold II met zijn gemalin Ma
rie Henriette. hun jong gestorven zoon.
kroonprins Leopold, voorts de ouders
van koning Albert en zijn broer, als
mede ex-keizerin Charlotte van Mexi-
Daar, in Laekens kathedraal, waar
naast België's groten rusten in dc om
liggende onderaardse crypts, werd ko
ning Albert I van België bijgezet, ter
wijl heel België en een groot doel van
Europa de rouwplechtigheden per ra
dio van moment tot moment volgden.
's Koninqs hoop
Wat was zijn hoop. wat was zijn uit
zicht? Dat is de vraag die iedere Chris
ten zich stelt, ook wanneer hij na
jaren terugdenkt aan de edelen uit de
wereldhistorie!
Een antwoord dearop geeft wellicht de
Belgische staatsman l'hillp van Isarkrr
in zijn mémoires ..Tussen Staat en
Volk", wanneer hij 's Konings deelne
ming beschrijft bij het verlies van
's ministers vader: ..Toen ik koning
Albert ging bedanken voor zijn hoog-
vererende blijken van deelneming in
mijn rouw, had hij een bedenking die
me textucel is bijgebleven Met zijn
trage, eenvoudige en gemeten zin
nen zei hij: „Het heengaan van mijn
ouders Is mc voorgekomen als het
wegnemen van een laatste afsluiting
tussen mijn eigen bestaan en het graf.
GIJ hebt nog. mijn beste minister, uw
moeder. Doch wanneer de beide ouders
er niet meer zijn, Is het alsof
plots de bele ruimte tot aan uw
eigen grafkelder zichtbaar openvalt.
Beiden hebben we het geluk gelovige
Christenen te zijn. Er moet oen wan
hopig gevoel ontstaan bij hen die voor
het eerst de dood zien In een nabij
verschiet, wanneer ze moeten menen
dat daarmede alles gedaan Is", 'pag 134).
Koning Albert kende de Christelijke
hoop die veel leed voor de nabestaan
den kan verzachten!
Hij was niet slechts een soldaten-ko
ning, maar ook een Christen-Koning!
En dat, dat alléén, is het voornaam
ste!
Helemaal op haar gemak zat
majoor Bosshardt te prater, met
haar oude pupillen: tante Coba en
ome Piet. Rechts regisseur Bert
Garthoff.
oneindig veel nood, maar ze staat
met beide benen in de werkelijk
heid en is onversaagd, hoewel ze
heel goed weet en er voortdurend
van getuigt, dat ze niets uit eigen
kracht doet.
Toen er een telefonisch verzoek
kwam om het gironummer van het
„goodwill-centrum" te vermelden
werd ze niet moe het telkens te her
halen en er veel betekenend „alsje
blieft" bij te zeggen en de enorme
stroom geschenken aanvaardde ze
lachend.
Behalve sommen gelds, die en
kele malen de duizend gulden be
liepen, kreeg ze voor haar nieuwe
gebouw de fundering, een infor
matie naar de bouwkosten, bed
den, binnendeuren, matrassen, al
het schilderwerk, twee televisie
toestellen, wandversieringen, lam
pen, en nog allerlei meer voor de
inventaris tot kanaries in kooien
toe, gratis schoorsteenvegen, ja
wat niet al.
Het moet wel overweldigend voor
haar zijn geweest maar ieder die
meemaakte hoe toegewijd en harte
lijk zij voor ieder een woord had
en hoe „haar mensen" haar waar
deren, zou haar dit alles en nog
veel meer van harte gunnen. Bert
Garthoff leidde deze moeilijke avond
zeer innemend al liep het hem een
enkele keer door de totaal onver
wachte gebeurtenissen een weinig
uit de hand. maar dat zou niemand
hem euvel duiden. De V.A.R.A.
heeft voor deze uitzending zeker
een groot compliment verdiend.
vanavond
i Muziekprogramma van de KRO. dat
om 8.30 uur begint met een piano
voordracht door Gerhard Schubert,
die werken van Schubert en Khat-
chaturian speelt. Om 9 uur speelt
het ensemble Cascade en ter verpo
zing kunt U tussen half tien en tien
uur mee naar een Brabantse bocr-
a'erij waar het feest is cn waar U
een en ander hoort over oude ge
bruiken bij vrijen en trouwen. Daar
na concerteert het Promonadc-
orkest o.l.v Benedict Silberman. met
zang van de sopraan Marlyn Tylcr
cn de tenor Heinz Hoppe.
i Met een causerie in de serie „Gelo
vig leven" opent de VPRO om 7.30
uur de reeks korte avonduilzen-
dmgen, waarin U verder o.m. kunt
horen de sonate in La van Pizetti
voor viool en plano, uit te voeren
door Sam Swaap en Willem Andries-
sen (om 8.10 uur), een gesprek over
internationale technische bijstand
8.35 uur) en naar het standpunt van
de medicus in de serie „Problemen
van leven en dood in deze tijd" (845
l Het NIR-symfonieorkest concerteert
om 8 uur in het programma van
Brussel Vlaams op 324 m. U hoort
om. het vioolconcert in D van Mo
zart (soliste Gaby Altmann) en het
Stabat Mater van Szymanowskl,
met medewerking van zangsolisten.
Dirigent is Daniël Sterneberg. Om
half tien: liederen van Emil Hul-
lebroeck door Rcnaat Verbruggen,
met pianobegeleiding door de com-
Radio voor morgen
7.00 Nws;
i Gym; 7.20 Gram
VARA:
7.23 Gram;
50 V d huisvr;
1 vrouw; 9 10 Gram <9-35—
VPRO 10.00 Tijdelijk uitger
is; 10.05 Morgenwijding VA
1.45 Verkiezing»-
Artistieke Slnal-
epartoul. eau»;
toespraak IC.H U 19.»
kaart VPRO 19.30 Pa
19 40 Het Liberale Jodei
De/c week. cau« VARA 20 00 Nwi
Thui» best0, schets: 20.11 Gevar
inecdoles: 2J.05 Grs
29* m KRO 7.00 Nw«;
nu/. 7.30 De Douche: 7 40
nrgengebed en Ut kal: oo
12.00 Middagklok-noodklok; 12.0
Mem: 14.10 Lichte
13 45 V d Jeugd;
koor; 15.15 Mertopole 0rk en tollat; 15 40
Boekoespr. is.S0 De «choonheM v h O-e
fr«0 *Enge'»e2°iev H.zo'ilchtl''muzflYw
Mem: 18 oo Journalistiek wrrkoverz' 1*10
De Springplank. 1*30 V -l Jeugd;' 1*4-,
Vragenbeantw 19 00 Nw«; 19 10 Act; 1» 25
Lichtbaken, eau»; 19.40 Cnncertgebouwork-
en «ollst; 20.30 Voordr; 120 50—21.10 Gram)
21.30 Gram; 21.55 De Knlpperbnl. cam
22-05 Am us ork; 22.35 Wil lulden de zon
dag in. Aansluitend: Avondgebed en lil knl
24 00 G^m"'" NW* E,p*r,nto;
Televisie voor morgen
^Te'evlaleprogr. NCRV 17 oo v d kin
