Aanvaarding altijd weer
het laatste woord
MEirwr LETOSCHE COURAjNT
Dr. J. van der Veen op de Dies
over Gérard de Nerval
VAN AFGESNEDEN NEUZEN T01
PLASTISCHE CHIRURGIE
Maandblad van N.Z.H. ditmaal
aan Leiden gewijd
Gevestigde en vertrokken personen
J
Duizend scholieren zagen films
Jeugdnatuur wacht Leiden is
4
MAANDAG 9 FEBRUARI 19!
Over wetenschap en openbaring
Met voortschrijdende kennis
moet geloofskennis toenemen
Een van de meest zinvolle bijeenkomsten ter gelegenheid van de dies
viering van de universiteit is altijd die van de Christen Studenten Raad
in de Zuiderkerk. Deze keer was als onderwerp gekozen: De weten-
achappelijk-kritiache houding en het aanvaarden van de openbaring.
Sprekers waren prof. dr. J. P. A. Mekkes, bijzonder hoogleraar vanwege
de stichting Bijzondere Leerstoelen voor Calvinistische Wijsbegeerte, en
dr. J. H. M. M. Loenen, lector in de wijsbegeerte. De voorzitter van de
C.S.R., de heer Hendriks, opende met een woord van welkom en bezinning
op de taak van de C.S.R. Hij wees op de betekenisvolle traditie, die zich
bij de diesviering sedert de bevrijding heeft gevormd: om namelijk een
bijeenkomst te beleggen, die speciaal de Christen-student (en dit in de
meest ruime zin) bepaalt bij zijn Christen-zijn juist in deze gemeenschap.
De C.S.R. is namelijk niet los te denken van de civitas-gedachte. Nog
9teeds is het doel: de mogelijkheid te openen tot een interconfessioneel
gesprek. Maar méér nog dan dat, méér dan een organisatie te willen zijn,
wil de C.S.R. een houding stimuleren, een bereidheid oproepen, die waar
lijk oecumenisch mag worden genoemd.
de crisis en de beslissing
De eerate «preker was prof. dr. Mekkes,
<Ue begon met erop te wijzen, dat de
tegenstelling wetenschap openbaring niet
«onder traditie is. Er is ook een tijd ge
weest van véél aanvaarding: de middel
eeuwen! Daarna is de tijd van de kritiek
gekomen.
De mens van de wetenschap stelt zich
aan hot keerpunt, déór waar ten slotte de
beslissing valt. De openbaring kan men
definiëren als de verkondiging van wat
de mens uit zichzelf niet weten kènü
Maar móét het op boedelscheiding uit
lopen? Of ie er misschien vrede tussen
beide instanties te bereiken? En wat is
de topografie van dit slagveld?
Wie beslist
De hoogleraar ging na. hoe de weten-
schappelljk-krltdache houding tot stand
komt. Hij vroeg zich daarbij af, of er niet
een wijagerige methode zou kunnen be
staan, die door weten en nlet-weten zou
kunnen heenibreken, de steeds wijkende
horizont sou kunnen overwinnen. Maar
wie bealiat er over mijn wetenschappelijk
denken? Over mijn competentie tot kri
tiek? De mens kan zijn wetenschappelijke
kritiek slechts aanvaarden. Zoals hij ten
slotte de openbaring aanvaardt. Aanvaar
ding is dan ook wel het laatste woord
En aohter het woord „geloven" valt geen
vraag meer te stellen.
Het gaat dus eigenlijk om de keuse
tussen de ene aanvaarding en de an
dere. tussen de ene openbaring en de
andere. De Goddelijke openbaring nu
staat tegenover de cultus van de af
god van het menselijke denken. Zij
Is géén wetenschappelijke openbaring:
i|f wil alleen richting aangeven en
behoeden voor fouten. De Goddelijke
openbaring Is een opdracht voor de
wetenschap en w(Jst tegelijk ver daar
voorbij naar de ware menselijke horl-
■ont. De plaats, waar de strijd wordt
gestreden tussen de ene en de andere,
Is het menselijke hart. En de plaata,
waar het hart in crisis beslist, is
onder het kruis.
Was het betoog van prof. Mekkes een
uiterst welsprekend, dat van dr. Loenen
was vooral praktisch. Deze spreker begon
met uitdrukkelijk vast te stellen, dat hij
het over een pereoonlljke stellingneming
zou hebben (zoals de C.S.R. trouwens had
gevraagd) en wel als rooma-kathollek.
voor wie Jeoua Christus de tweede per
soon la van de Goddelijke Drie-eenheid,
die mens is geworden; en over Diens
openbaring.
HIJ vroeg zldh af, welke consequenties
een academische vorming voor de gelo
vige moet hebben. Zeer zeker moet zijn
voortschrijdende kennis worden begeleid
door een voortschrijdende geloofskennis,
en dit vooral kwalitatief. Natuurlijk be
hoeft niet iedere beoefenaar van de
wetenschap een theoloog of exegeat te
worden. Wel moet de Schrift sljn uit
gangspunt zijn; en dit was wel voorail tot
de rooms-fcabholieken gericht, hoewel dr.
Loenen eraan toevoegde, dat op dit punt
al geruime tijd een kentering ten goede
velt waar te nemen.
Gevaar
Dr. Loenen wilde niet verdoezelen, det
de confrontatie geloof-<wetenechap een
gevaar kan betekenen voor de beoefenaar
van da wetenschap Sedert de 18e aauw
ia er een poaitlave bestrijding van het
Christendom aan de gang. En de laatste
volkstelling bewees, dat da geloofsafval
Juist In wetenschappelijke kringen het
grootst ls. Het zwaartepunt van de be
strijding echter hoeft zich de laatste tijd
verlegd. Vroeger had de bestrijding
plaats van de verschillende wetenschap
pen uit. Tegenwoordig wordt iedere
wetenschapsmens persoonlijk en ln zijn
eigen vak
geplaatst.
Dr. Loenen wilde er vooral op wijzen,
dat er niet altijd een tegenstelling geloof
wetenschap behóèft te bestaan. De Inter
pretaties van de openbaring kunnen mei
de tijden veranderen en de wetenschap
kan óók wel eens gelijk hebben. Niet
alles, wat de Schrift zégt, beoogt zij
ook te 1 r o n. De verhouding
dus niet
schap/openbaring
Aan de andere kant onderschatte men
de bestrijding van de openbaring door
sommige beoefenaren van de wetenschap
niet. Vaak zijn zij te goeder trouw, maar
ztj gebruiken de wetenschap toch wel
positief als bestrijdingsmiddel
Wat
nu
Wat moet de gelovige beoefenaar
van de wetenschap nu doen? Ten
eerste zijn kritiek behouden op de
wetenschap. Sommige conclusies
kunnen slechts worden gebruikt als
werkhypothesen, andere zijn slechts
partiële waarheden. Hij moet boven
dien kritiek blijven hebben op zijn
eigen inzichten. Het allerbelangrijk
ste echter is: een goed geloofsleven,
een praktisch geloofsleven ook. En
daarvoor is de beoefening van de
wetenschap vaak een groot gevaar.
God zoeken èn de naaste, dat achtte
dr. Loenen de enige veilige weg door
de doolhof. En zich daarbij geheel
door God Zelf te laten leiden, „te
laten vullen", zoals hij ten slotte
met een Frans citaat verduidelijkte.
Beide redevoeringen werden in grote
aandacht gevolgd door een niet zo
rijk auditorium als andere jaren. Tot be
sluit werd het zesde couplet van
Wilhelmus gezongen.
Grensgebied van woord- en toonkunst
Ter gelegenheid van de Dlcsvlerlng
van de Leldse universiteit sprak dr. J.
van der Veen, onze muziekrecensent, za
terdag In de academie over Gerard de
Nerval en het volkslied, een verkenning
in het grensgebied van woord- en toon-
De Franse romantische dichter Gérard
de Nerval (18081835) publiceerde ln „La
Sylphide" van 1842 een opstel over
„Vlellles ballades de France", later her
drukt in „Les fillee du feu" (1854). Zowel
hierin als elders ln zijn proza citeert
Nerval een aantal volkslledteksten, frag
menten van teksten vaak, echter geen
melodieën. In Nervals oeuvre heeft het
volkslied dat hij kende uit zijn jeugd
(ln Valois en het „Ile de France" door
gebracht), de functie om deze in zijn
laatste jaren tot mythe vervormde Jeugd
weer voor hem op te roepen. De melo
dieën kon hij niet weergeven bij gebrek
aan elementaire muziektheoretische ken
nis Wel beschrijft hij timbre en eigen
aardigheden van de zangvoordracht. Hij
geloofde aan de eenheid van poëzie en
muziek, gedichten werden in zijn voor
stelling vaak verbonden met een melo
die. inherent aan de woorden. Vandaar
zijn bewondering voor de theorieën van
R Wagner.
Hij maakte onderscheid tussen de na
tuurlijke zangwijze der volksliederen en
de gekunstselde der salonromances en
opera-aria's. Zijn gedachtengang vond
zijn oorsprongen o a in de theorie van
Rousseau omtrent de verloren eenheid
van taal en melodie die de oude Grieken
nog gekend hebben, en in de volkalied-
cultus van de filosoof Herder, die ln
1778 zijn volksliedteksten-verzameling
„Stlmmen der Völker ln Liedern" uit
gaf als voorbeelden van naïeve en na
tuurlijke poëzie waarin teket en melodie
een onscheidbare eenheid vormden. In
Duitsland had dit aanleiding gegeven tol
navolging van die eenvoudige poëzie bij
o.a. Goethe en Biirger, componisten all
Reichardt en Schulz trachtten het „Lied
lm Volkston" te verwezenlijken. Later»
Duitse filologen, zoals J. Orlmm. zochten
meer naar 'het oude volkslied als sym
bool van de zuivere, nationale volksziel,
onbedorven door de cultuur.
Nerval echter tekende de teksten
uit de levende traditie op. In 1889
vond J. Tiersot de melodieën groten
deels terug, o.a. bij een landschaps
schilder Francais die Nerval in de
artiestencafé's had ontmoet. In Valois
waren de liederen toen al verdwenen.
Tiersot zocht in zijn muzikale folklo-
ristiek naar de oude oertekst, ook
muzikaal gezien; tegenwoordig heb
ben Croirault, Van Gennep, Daven-
snn e.a. aangetoond dat het volkslied
vaak een schriftelijke, artistieke bron
Kerk en televisie besproken
door ds. Van Nieuwenhuijzen
Hoe bepalen de protestantse Kerken
bewo«t hun houding tegenover de tele-
▼iele? Op deze vraag heeft de Hllver-
aomie televisie-predikant de. J. A. van
Nleawenhuijien een antwoord trachten
te geven op het laatste college van de
dies. Men zou, aldus de zpreker, zeker
reden htbhen om te praten over de af
breuk, die t.v.-uilzendingen de gehele
week aan allerlei kerkelijk werk doen.
Maar er ie In one land nog niets, dat
maar enigealna met de t.v. heeft te ma
ken, onderzocht. De. Van NlenwenhulJ-
a»n moest dus een blaflh vel gaan be-
eehrtjven en hij beperkte zich daarom
tot het uitzenden van kerkdieneten vla
het televisienet.
Hij stelde daarbij voorop, dat de rë-
gieeeur niet In steat la, allee waarheid-
getrouw weer te geven. HIJ vertaalt al
leen maar. De t.v. heeft dus een eigen
taal.
De. De Vriea acht het in aijn boek
Juiet. dat bij een uitiending beeld en
gesproken of gezongen woord rijmen
Men kan het dlaloog-karakter van de
lHurgie opnieuw beleven. Men heeft een
mogelijkheid om de dienst doorzichtig
«e maken Maar nu komt men bij bel
•eivtt probleem. De Kerk heeft aller
eerst de taak van Woord-verkondiging
Kan die ln beelden worden omgezet? Bij
een uitzending hebben regisseur en voor
ganger opdracht het Woord van God en
het aangezicht van God uit te beelden
De „Schaubllder" voor de huiskamer
moeten zijn ontstaan uit de Jnnere
Schau" van de regisseur. Er is dus ee
tweeslachtigheid van voorganger en r«
gisser.
Kan de kijker aan de dienst deelnt
men? De bediening van het Woord i
gebonden aan een eindige ruimte. En
dienst is horen, zien en doen (Van de
Leeuw) Wie bij zijn t.v.-toestel xi
neemt niet wérkelijk aan de dienst dee
Hij beleeft een surrogaat, Ds. Van Nieu
wenhuijzen betwijfelde, of men buiten
kerkelijken aantrekt Zelfs achtte hij het
discutabel, of kerkdieneten voor zieken
en bejaarden van nut zijn. Prefereren zij
toch niet liever de radio?
Maar er zijn nog andere mogelijkhe
den voor de Kerk Om zich hiero
bezinnen, zou in Nederland, in n
ging van andera landen, een academisch
Misschien kan de Leidse universiteit
initiatief nemen, aldus ds. Van Nieuv
huyzen.
heeft en dat het volk slechts om
vormt. De moderne ethnomusicolngif
registreert op de band de muzikale
folklore, het schrift is niet toereikend
voor de nuancen.
Probleem
Woord-tooncenheld In het volkslied
blijft een probleem. In de SowjefUnh
hangt men op marxistische gronden de
intonatie-theorie aan (Assafjew e.a.) vol
gens welke de melodietypen van een
ikale folklore samenhangen met de
spraakmelodle der betrokken taal, dit ls
echter qog lang niet zeker. Volgens Th.
Georgiades betekende muziek bij de oude
Grieken een eenheid van melodie'
poëzie, de quantltelt (vaste duur) der
lettergrepen ln de Griekse poëzie bracht
synthetisch ritme ook in de melodie
met zich; deze ging verloren toen proza
instrumentale muziek teder huns
weeg» gingen. De klassieke westerse
toonkunst kent daardoor een analytisch
ritme; alleen ln de volksmuziek komen
nog sporen van een woordgebonden
ritmiek voor, Dit komt dan weer ln de
richting van W. Wiora's zienswijze, vol
gens welke men ln Europa onderscheid:
moet maken tussen de meerstemmige,
op schriftelijke overlevering gebaseerde
toonkunst en ds mondeling overgelever
de volksmuziek; belde lagen beïnvloeden
elkaar echter regelmatig.
In elk geval heeft Nervél, ook al wa
ren zijn motieven vaak persoonlijk en
tijdgebonden, op zijn wijze een bijdrage
geleverd tot de moderne e-thnomuslcolo-
gle, die de muziek in haar thans nog
levende verschijnIngavormen over de ge
hele wereld systematisch wil onderzoe
en dile staat naast een historisch
gerichte musicologie, die de westerse
„toonkunst", uit de schriftelijke overle
vering bestudeerd, tot haar object ge
kozen heeft.
Sleet in 't ?Mji) f
De „Nieuwe Leidsche" m al
De berijpte bomen en de witte nevel die als een gehi
toedekt, hebben vele honderden schaatsers naar de
hun ijzers op te snorren. Omdat de buitenwateren nog geen
staan de ondergelopen en bevroren velden in Leiden
slootjes ln het bindpunt van de belangstelling, terwijl deze
onbewogen laat. Op de banen van Roomburg en De Leidse Houl
en op het Schuttersveld en aan de Maurltssingel te Leiderdorp is druk geschaatst.
De winter houdt nog stand. De vraag ns nu, of de grote singels en de wijde
wateren rond Leiden voldoende verstijfd zullen worden om de glijdende mensen
te ontvangen. Dan sullen de lange tochten weer spanning en ontspanning gaan
brengen. Iets van de Intimiteit van de bevroren kleine banen zal op de verre
ijsvlakten zijn verdwenen en daarom schaatst jong en oud op het ogenblik nog
daar en beleeft er de romantiek van de kwakkelwinter, Deze foto ls van vorig
Jaar. Op de baan van het Schuttersveld.
Dr. C. F. Koch in Leiden over
jaren is te danken aan de verbetering van het instrumentarium,
mogelijkheid infecties te voorkomen, de betere narcose-mogelijkheden,
grotere kennis van de weefsels en het werken in teamverband met a;
verwante specialismen. Dit is heel in het kort samengevat het betoog va
dr. C. F, Koch uit Amsterdam, die in zijn diescollege een overzicht gaf va
de ontwikkeling van de plastische chirurgie, ongeveer zeshonderd jat
vóór Christus begonnen met het herstel var. voor straf afgesnedi
neuzen en nu de mogelijkheid biedend mensen het leven te redden, wii
huid voor zestig tot vijfenzestig procent is verbrand.
Werd de plastische chirurgie in de
zestiende eeuw nog in Italië toegepast,
daarna hoort men er weinig van, voor
namelijk doordat de Kerk zich ertegen
verzette. Men vond dat een met het
afsnijden van neus of oor gestrafte niet
een paar jaar later weer vrolijk met het
verwijderde lichaamsdeel voor de dag
mocht komen.
In de eerste wereldoorlog werd de
huidtransplantatie voor het eerst op gro
tere schaal toegepast ln verband met
de vel» oorlogsverminkingen en ln sa
menwerking met tandheelkundigen, stern
en spraakkundigen en andere specialisten
worden steeds betere resultaten verkre
gen.
Nog steeds is het zo, dat men alleen
transplantatie kan toepassen met weef
sel van de patiënt zelf en het zoeken
naar huidgxoepen zoals dat in Amerikn
wordt gedaan, heeft tot nog toe weinig
Feestavond van Leidse
markt- en havendienst
Zaterdagavond werd de jaarlijkse
feestavond gehouden van personeelsver
eniging van de markt- en havendien!
Een groot aantal leden was in de recrï
tiezaal van meelabriek De Sleutels aa
wezig. De heer F. van Dissel had de
leiding. In zijn openingswoord sprak hij
zijn. blijdschap uit over het bestaan van
de personeelsvereniging en over de
grote opkomst. De directeur van de
dienst, de heer M. Weima, sprak een
kort woord over het gelukkig verschijn-
selv dat de onderlinge verhoudingen in
de dienst prettig zijn en dat velen met
vreugde hun arbeid verrichten
Gememoreerd werd, dat drie leden
vgn het personeel koninklijk onderschei-
dep zijn: de heren Ranselaar, Van Sta-
den en Van Dissel. Namens het perso
neel werd deze heren een draagmedaille
aangeboden.
Het verderegedeelte van de avond
werd verzorgd door de Cornets en het
ambtenarencabaret De Witte Raaf.
blad van de N.Z.H." richt de schijn
werper op Leiden. Het maandblad
van de N.Z.H. is zich langzamerhand
gaan ontwikkelen tot een volwaar
dig personeelsorgaan en de bijdra
gen die aan Leiden zijn gewijd, zijn
dan ook, evenals de andere, keurig
verzorgd.
In het arblkel ,,De N.Z.H. in Leiden
een fascinerend bedrijf met tal van
vermoede aspecten, vele uiteenlopende
werkzaamheden, doch sleohts één doel:
„Vlug en veilig Verkeer" is een grote
hoeveelheid wetenswaardigheden over dit
voor Leiden en omgeving zo belangrijke
bedrijf verwerkt. „Haarlem kan niet zon-
In de week van 29 jan. tot 4 febr.
Dull arm
124; J.
kupdlgi
J. P. Coenhof 20; J. Vlieland e
isenstraat 69; H. L
opperman, Beatrixstraat 33; L.
osscher cn fam., kerktulgbouw-
Vljf Meiplein 62; T. M. Bergers
en ram,, meehanlclen KLM, Kam. Onnes-
laan 18; E, Sjardljn-Smeing en fam., a.b.
Zijlsingel t.o. 61; H Verhoef en fam., arts.
Vijf Mei plein 70; R. F. Beerllng en fam.,
hoogleraar, Witte Singel 16; A. I. F Oppen
helm, Rapenburg 60; L M. Versluis, werk-
tuigk tekenaar, Oude Vest 33; A. J. Kroon-
Van Rangelroolj, Noordel ndspleln 8a; H
i Hurk,
12; J. F, M. Potters, Morssingel 9;
Toskc. transportarbeider, Hoflaan 60;
onderladingmeester N.S.,
Singel
T, H,
T C. Wildenbui
Sumatrastraat 44a; M. D. van Ommen, kan
toorbediende, Roodcnburgerstraat 70; J. Stel-
linga, onderwijzeres, Zoeterwoudseslngel
40a: J. A. C Alblas, verkoper, Botermarkt
9; L. Paules-Paulus, RIJneburgerweg 140;
O. Hot
srd 27; T, H. M. Orubben,
»eg 17; A. M. de Vlaam, a
rweg 10; G. J. Boers-van
Rijlaarsdam
irares. He
rts. Rijns-
den Berg,
W. de Hat
n Otter. Breestraat 37; M. K.
ngebrug 6d; A. Casu, graniet-
E. Lijnzaad-Reuijl.
laan 28; M. H, J.
Schelpenkade 32a;
BcTvS
W. Vavler, hulshoudster. Staaiwijk!
P Krëëk, arts, RIJnsburgerweg 24; H. C.
Hol, bouwk. opz. tekenaar, Jan v. GotJen-
kade .23; B. Schutrups, chauffeur, De RulJ-
terstraat 16; F. Kamma, zendingspredlkant,
Wasstraat ai; J. V. van Nes, verpleegster,
RljnsburgerWeg 10; E. M. van der Neut.
-rkster Studiecer
UIT LEIDEN VERTROKKEN:
.inde A 296c; H. v3n Grieken
san 33, Voorburg, Querldost
Jijkstra-Mooten
19b; J. C. H. M.
M. E.
n -Schol
Plnkstert
snd, Willibrordusstraat
cv» Lage Rijndijk 81s
oem 43; M Baars-van
lat 47, Leiderdorp, Mau-
24; L. C. van Koetsveld. Vliet 3,
hage, Van Diepen- - - jg|
wdy, Roodenburgei
Lei-
Ver.
Noord-Amerika; A. W Zillma,
t 68. Zwitserland; H. F«
-rghof 58. Katwijk. Rijns
innemeljer. NI
_at 36; J. J. D.
'enhage, Jac. Mos
17; F. Pardon, Leeuwerikstr!
ihage. Daendelsstraat 53; D.
elstraat 35, Baarn, Eemnesser-
C. Lei j ssen -V eldh oven, Rijna-
tfl. Amsterdam, Wattiaustraat
'eg 140.
13; P. C. Teriet, Thor
De Blauwpoortsbrug
Mag ik mij even mengen ln het dis
puut over de Blauwpoortsoptiaaïbrug. De
afgebeeld» brug, ja de gehele situatie ls
vernuflg gekiekt.
Op het eerete gezicht alleen die ophaal
brug. aleof ar niets anders la. Maar dan
zie ik aan de linkerzijde een schutting
ter afsluiting en het vaste deel aan die
sijda van de draaibrug ontdaan van d»
leuningen. Da pijler waarop da draaibrug
rustte ls onaichtlbaar door de platte
schuit, dia er voor ligt.
Aan d« rechterzijde ia het al eveni
houwtje rechts is de directiekeet vai
brugbouwers. Er bovenuit ziet men
de bovenverdieping van het huis Haar
lemmerstraat 2 hoek Turfmarkt. Er is
ook duidelijk te zien, dat de brugleunin
gen van hout zijn en de ophaalbrug zelf
van lichte makelij, niet om vele Jaren
te verduren. Het is dan ook zeker, dat
hier de noodbrug van 19091910 ls afge
beeld op een buitengewoon exclusieve
wijze.
Inderdaad
ritten over d
elektrische tr
Ook daar
i de schutting. Het ge-Het inhalen
loeM de paardentram zijn
noodbrug maken Ook de
m heeft dat nog gedaan
studentenfeesten ln 1910 ging ook over d«
noodbrug. Daarover is toen in krant er
gemeenteraad wel wat gezegd en gejam
merd omdat de brug niet vóór Juni 1910
kon worden opgeleverd. Men zal mij
moeten toegeven, dat de foto is gemaakt
in de laatste vólle week van juli 1909
Men ziet de kramen van de Lendee ker
mis achter de brugleuning en het werk
Ban de nieuwe brug in het beginstadium.
Ik geloof wel, dat de voorganger van d«
draaibrug een dubbele val zal hebben ge
had, maar de eerste Blauwpoortsbrug wat
pen vestingbrug. dus mei enkele val dti
-> stadszijde mor «ter
.eiden V) Nieuwenhuijs
als de Sleutelstad het
tellen.
Juist deze verbondenheid demonstreert de
samenhang van het door de N.Z.H. be
diende streekvervoergebied, de streek
tussen Den Haag, de IJmond en Amster
dam, welke het zwaartepunt van weste
lijk Nederland vormt". Zo wordt ln de
aanhef van het artikel geconstateerd.
Dan wordt ook over de stad Lelden
geschreven als ,,de stad van Nederlands
oudste universiteit, de stad met musea
van wereldnaam, met moderne Industrie
en met een glorieus verleden en een grote
toekomst"'. Omhuld blijft, waarin het
grote van die toekomst toch wel mag be
staan. Tenslotte ls er een vooral voor
oudere Leidenaars lezenswaardig artikel
over de geschiedenis van de tram in Lei
den en omgeving, verlucht met „vervlo
gen" plaatjes.
Met de conclusie van de schrijver,
de heer G. J. de Swart, kunnen wij
het bepaald niet eens zijn. Men leze:
„Velen zullen het betreuren, dat na
alle verbeteringen zowel wat betreft
de dienstregeling als het materieel, de
dagen van de tramexploitatie geteld
zijn. Wanneer de tram het veld zal
ruimen, zal
positiefs opgeleverd. Misschien ki
men verder, wanneer gebruik kan v
den gemaakt van de weefselcultuur.
Bij verbrandingen over een grote
pervlakte is het echter mogelijk stroki
huid van anderen tussen de eigen hui
te plaatsen, waarbij na afstoting vai
vreemde huid. weer de huid van
volgende persoon wordt bevestigd,,
zolang tot de eigenhuid weer ge
aaneen is geroeid.
Dr. Koch verduidelijkte zijn bet«
met lichtbeelden, die een beeld gan
kingen kunnen
ïstige
i hersteld.
Leidenaar Loek Steveng
leraar in Amsterdam
De heer Loek Stevens te Lelden
benoemd tot leraar contrapunt, hannool
en muzikale vormleer aan het Amsttt
damse conservatorium. HU is directti
van de Leidse volksmuzickschool
adjunct-directeur van de muziekschol
van Toonkunst alhier. De heer Stevei
blijft in zijn Leidse functies werkzaa^
al zal hy er niet zoveel tUd
kunnen besteden als tot nu toe het gen
In Den Haag doorliep de heer Stevei
de afdeling A van het 's-Gravenhal
christelijk gymnasium. Zijn muziekopli
diing kreeg hij aan het Amsterdams cct
servatorium, waar hij in 1953 slaagt
voor het diploma piano en tiwee jai K
later voor het hoofdvak muziektheori
Johan van den Böogert
meester voor piano en zijn theorieles»'i
kreeg hij van Ernest W. Mulder.
Met het oog op zijn functie bij o in
Leidse volksmuziekschool (1956) oria
teerde de heer Stevens zich op het i
gemeen vormend muziekonderwijs, welljc
studie werd bekroond met het getuit
schrift Geihrels. Hij is nu lid van de si
van het Gehrels-nnstituut te Amsterdan
De heer Stevens bereidt zich r
het kandidaatsexamen muziekwetenschi
aan de gemeentelijke univensiteit te Aa
Bterdam.
In Leiden is hij ook voorzitter
„d'Opreehte Amateur".
Leidse jongen (15)
in gestolen auto
Een verkeersgroep van de rijkspolitl»
heeft in de nacht van zaterdag op zondij
vijftienjarige Leidse elektricien
tiek uit Leidens straten verdwijnen Al g®kouden,^die^op Ajksweg 4
moge men wel eens zijn misnoegen
uiten over de rails in de Breesti
toch zou Leiden dan zijn kittige 300-
tjes missen, evenals de forse 400-trel-
nen en de snelle 600-en met hun Nun-
speetse en Gooise volgrijtuigen, die
steeds klaarstaan om de Leidenaars
naar zee te brengen en de vreemde
ling naar de Sleutelstad",
ln de trams zien wij geen enkele roman
tiek, alleen maar gevaar. Het ls zeer te
hopen, dat de gevaren op de weg door de
veel soepeler bussen belangrijk worden
gereduceerd.
LEIDEN
ed. De jongen bekende bel
wagen te hebben ontvreemd uit
rage achter zijn ouderlijke woning.
EXAMENS
Rijksuniversiteit. Geslaagd
or nei. nana, ex gen II: mcj. N C Anker
Leiderdorp, mej. L Bosselaar te Aagte-
rke. mej Th Laurentlus te Oegslgest,
me). A W Oostergetel te Eindhoven en de
heren J A Boekhout te Ledden, W I H E
Eijgenraam te Rome, G J Itjeehoret te Den
haag. C E van Marle te Hilversum en H H
Resslng te Delft
OeelaagU voor het doet. ex. gen H: mej
Donker te R'dam en de heren H Burgei
Utre
Moor
Den Haag
S H
J Vermeulen
Glas, de documentaire film van de
Ned. cineast Bert Haanstra, is in Obèr-
hausen onderscheiden met de eerste prij6
van DM 2000.— op de internationale con
ferentie over de korte film.
Uw baby
...en u
Wij hebben het genoegen u uit te
MODESHOW «n CAUSERIE
voor aanstaande moeders
welke wij op dinsdag 17 februari te
20 uur rullen houden In de Stads
gehoorzaal te Lelden.
Onder het genot van een smakelijk
kopje koffie of thee met gebak demon
streren en expliceren wij u op originele
wijze zowel het nieuwste op hel ge
bied ven baby's uitzet als de modernste
kleding voor de aanstaandemoeder.
GRATIS TOEGANGSBEWIJZEN
iljn verkrijgbaar op de baby-afdeling
parterre In ons gebouw Breestraat 1 42
te Lelden.
vandaag prettig gestart
HET comité Jeugdnatuurwacht Leiden is vandaag zijn eigenlijke wert
begonnen door een drietal film-voorlichtingsbijeenkomsten te hou-
den voor scholieren van de vierde en vijfde klassen der scholen in Leiden-
zuid. Hiermee heeft men ongeveer duizend scholieren bereikt, van wit
de liefhebbers waarschijnlijk zullen dat de meesten zijn binnenkW-
worden geïnstalleerd als natuurwacht. Het ligt ln de bedoeling, dat dtk»
burgemeester van Leiden, jhr. mr. F. H. van Kinschot, deze installatH
zal verrichten. Daarna komen de andere Leidse scholen aan de beurt p
Leerlingen, die nu nog in de vierde klas zitten, kunnen na augustus jeugd
natuurwacht worden.
vrij'
nmiddag één droegen niet
alleen een instructief maar voor da leer
lingen ook bijzonder boeiend karakter
De heer C H Voorhoeve, directeur van
de landelijke stichting Natuur en Jeugd,
die het programma verzorgde, gaf er blijk
van meer met dit bijltje te hebben ge
hakt Hij werd ingeleid door de heer A
Boogaard, rijksinspecteur voor het ilager
onderwijs, die aan de hand van een ver
haaltje over een roodborstje, dat drup
peltjes water opving uit een lekkend
schoolkraantje, erop wees, hoe mooi de
natuur is en hoe prachtig het is als elke
jongen en elk meisje iets doet voor de
dieren en de bloemen.
Bordjesbordjes
„Sporen ln het bos", ls de titel van de
vandaag vertoonde „hoofdfilm", die de
heer Voorhoeve van een sappig commen
taar voorzag, waarmee hij een levendig
contact had met zijn jeugdig gehoor. De
wandeling door het bos, een bos, d»
helaas door vele bordjes „Verboden to*
gang" ls gemarkeerd, zoals zo vele bossK
en terreinen in ons land. Dit kan andeü
worden, zo zei'de heer Voofhoev-
om te beginnen jullie Je nu ee
waardige natuurwachten gaat gedragtf*
In de film komen leuke ontmoeting
voor met een fret, hartjes, een graafwt#
bomen, bloemen, planten ene"
weersbul.
Een kleurenfilm „Aquamarljntjes wW 0,
derlijke reia" vormde het tweede deel v': v
het programma. Hierin wordt onder
op pakkende wijze de cirkelgang
hat water uitgebeeld, verdamplne-condtD-
sering-neerslag, terwijl de adsplrlAf
natuurwachtartje8 tevens wordt gewSS*
op het brandgevaar ln bos en heide,
Naar wU vernemen heeft burgemeesNI ti
Van Kinschot zich vanmorgen, na f 1*
bespreking met de heer Boogaard, barrü
verklaard ere-vooriltter van de Jeo|é fc
natuurwacht Leiden te worden.
