CHRISTFLUK
Oók al aan de sigaar?
LADY ISABELLA
De toekomst alleen in
voorbijgaande dromen
Pastor van een gemeente
in uniform
Protestantse kerken in
eenheidsvorm gegoten
Wijziging van de wet op
de bedrijfsorganisatie?
Eert woord voor vandaag
East Lynne
Kwestie Cyprus beïnvloedt
verkiezing aartsbisschop
Barth wilde geen
prognose geven
Hbt Amerikaanse blad „The
Christian Century", neemt
een brief op van prof. Karl
Barth, een antwoord op een
schrijven, dat het blad aan de
Zwitserse hoogleraar zond en
waarin hem gevraagd werd te
zeggen voor welke opgaven en
problemen hij zich in de toe
komst geplaatst ziet in het licht
van opgedane ervaringen.
Karl Barth schrijft dan„Ik
maak uit uw brief op, dat ge
dezelfde uitnodiging gezonden
hebt aan andere bekende theo
logen wan mijn generatie en dat
ge van plan zijt om datgene, wat
wij gezegd hebben in boekvorm
uit te geven ten dienste van de
jonge theologen van vandaag."
Wat zijn tijdgenoten op deze
uitnodiging zullen antwoorden,
weet prof. Barth niet, maar wat
hem zelf betreft, kan hij zeg
gen, dat hy hierop niet zat in
gaan.
yOOR ZOVER ik mij kan her-
V inneren, heb ik op geen enkel
moment in mijn theologische car
rière plannen gemaakt verder dan
de eerstvolgende stap. En deze
volgende stap kwam onmiddellijk
voort uit de stappen, die ik reeds
genomen had en uit mijn indruk
ken van de noden en mogelijk
heden, die verborgen zijn in
iedere nieuwe dag en in iedere
nieuwe situatie. Zoals ik het nu
zie. is mijn carrière een opeen
volging van ..hier e. nu"'s ge-
Ik zag mij altijd plotseling ge
plaatst voor een of ander bijbels
of historisch of academisch pro
bleem, het een of andere thema
dat van buitenaf op mij toekwam,
het een of andere onmiddellijke
probleem (bijv, van politieke
aard); in het kort, Iets nieuws,
waarnaar ik niet zocht, maar dat
mij opeiste. Dan probeerde ik zo
goed mogelijk met dit nieuwe
klaar te komen. Dat was moeilijk
genoeg en daarom kon ik nooit
aan de volgende dag of aan over
morgen denken.
Ik heb bijna nooit wat men
noemt een program gevolgd. Mijn
denken en schrijven kwam veel
eer voort uit mijn ontmoetingen
met mensen, gebeurtenissen en
toi standen. Ik ontdekte ze eerst
het liberalisme en socialisme van
het begin van de eeuw; of later
de tekst van de brief aan de Ro
meinen; of nog later de theolo
gische traditie van de oude en de
Hervormde erk; van de Duitse
situatie na 1933 of de Zwitserse
situatie na 1939. Ik ontdekte ze;
dat wil zeggen, deze mensen, ge
beurtenissen, situaties stormden
op mij af; zij spraken tot mij,
hielden mijn belangstelling gevan
gen of dwongen mij er iets over
te zeggen. Ik was nooit van plan
dit of dat te zijn of te doen; ik
was, deed of zei dit of dat als
de tijd ervoor rijp was.
70 IS het altijd met mij gegaan
vijfentwintig jaar lang nu
en vooral toen ik aan mijn Dog
matiek werkte: van het ene se
mester naar het andere, van de
ene week naar de andere. Zo ging
het met mijn andere boeken, voor
drachten, preken. Het waren, als
het ware bomen van allerlei soort,
grote en kleine, die opkwamen,
groeiden en hun takken voor mij
uitspreidden. Hun bestaan hing niet
van mij af; ik had veeleer met
alle aandaont te waken voor hun
groei.
Of ik kan zeggen dat ik mij
voel als een man in een boot, <iie
ik moet roeien en met bekwaam
heid sturen; maar hij beweegt
zich voort in een stroom, die ik
niet bedwing. Hij glijdt voort tus
sen steeds nieuwe en vaak geheel
vreemde oevers en neemt mij
mee naar de bestemming, die
be-
ik haar nader.
Of God in zijn ondoorgrondelij
ke wijsheid van zijn voorzienig
heid ,nij bestemd en geschapen
heeft om zo'n onsystematische
theoloog te zijn, of dat ik mij
zelf in mijn menselijke verwar-
ring dat zelf gemaakt heb, wi#
zal het zeggen? Maar één ding is
zeker: als u, mijn waarde heer,
van mening bent, dat (zoals u in
uw brief zegt) ik bijgedragen heb
aan het tot stand komen van de
theologische situatie van thans en
nog steeds voortga daaraan vorm
te geven, dan moet u met het feit
rekening houden, dat dit de wijze
is waarop ik tot op deze dag als
theoloog leef, dat dit de wijze is.
waarop ik mijn bijdrage heb ge
geven aan de huidige theologie.
Tk heb gebeden voor mijn dage
lijks brood, ik heb ontvangen en
gegeten en laat dan de volgende
dag voor zichzelf zorgen. Ik denk
niet, dat ik nu nog mijn levens
wijze zal veranderen.
"TN NU ZULT ge zeker begrij-
J-' pen en het niet kwalijk nemen,
dat ik niet mee kan spelen in de
..symphonie van de toekomst"
noch met ie eerste of de tweede
violen, noch met de fluiten of de
contrabassen, noch als de bekwa
me man die de pauken hanteert.
Waarom niet? Zeker niet omdat
de toekomst van de theologie in
het algemeen (en zo ook van mijn
eigen theologie) mij niet interes
seert; dan zou ik niet voortgaan
met werken, wat ik graag zou
willen doen zolang de tijd en de
kracht mij gegeven zijn. Maar
"»mdat nu en ook in het verleden
het heden mij zo opeist, dat ik
mij de toekomst alleen maar in
voorbijgaande dromen kan voor
stellen en omdat wat de toe
komst zelf aangaat (indien ik niet
verkoos te zwijgen) ik ernstige
dingen zou hebben te zeggen al
leen wanneer die toekomst heden
was geworden.
Vol ontzag en verwachting zie
ik uit naar wat de andere leden
van het gezelschap van ouder.u.
die ge gevraagd hebt, zullen ont
vouwen aan prognoses en pro
grams. En het zou mij verheugen
als hun opmerkingen van nut ble
ken te zijn voor de jonge men
sen. die thans naar voren ko
men. Maar 11. zou een ander
mens moeten zijn met een andere
manier van leven als ik zelfs der
tig om niv te spreken van drie
duizend verstandige en nuttige
woorden over deze aangelegenheid
zou moeten schrijven. Wat ik wer
kelijk kan bijdragen aan uw plan
zijn drie Engelse woorden on-
origineel en banaal, maar met ver
antwoordelijkheid gesproken: Wait
Ds. Le Cointre iverd 65 jaar
Pastorale zorg
in drukinkt
brief van ds. Le Cointre bij, want
ieder kreeg persoonlijk antwoord vaak
een woord van bemoediging óf lief
derijke zorg is niet blind! een woord
jn berisping
Recrutendagen
Vele recruten weten nauwelijks iets
an het leger af en dat maakt de
kennismaking onnodig moeilijk. Dat
bracht ds. Le Cointre op de gedachte
recrutendagen te houden, speciale voor
lichtingsbijeenkomsten in verschillende
plaatsen van het land, waar een pre
dikant, een arts en een (christen-)of
ficier vertellen van het wachtende mi
litaire leven.
Geestelijke verzorging brengt veel
administratieve zorgen: hóe komen
we aan het adressenmaterlaal van de
naar dienst vertrekkende jongens?
Nog altijd duiken er gereformeerde
jongens onder in de dienst, onbereik-
Ibaar voor de predikanten. Vaak
Vele jaren geleden meldde zich
ins een geestdriftig gymnasiast
>or het leger. Spoedig liep hij met
een kepi en droeg hij poeties: W.
M. le Cointre, thans gereformeerd
predikant voor de geestelijke verzor
ging van militairen, thans 65 jaar.
Hij is er nu nog blij om, dat hij eens
recruut is geweest. Hij was overi
gens niet lang bij het reserve-kader,
want bij (speciaal!) Koninklijk Be
sluit werd deze relatie op eigen ver
zoek verbroken. De ex-reservist werd
theoloog, tot grote verbazing van
zijn omgeving. Vooral zijn vader
keek er vreemd van op, want dat
had hij helemaal niet van zijn zoon
verwacht
kwestie van nalatigheid van de plaat-
Hoe wel reservist-af bleef het leger selijke kerkeraad of van de ouders,
toch zijn aandacht opeisen. Toen hij
(Advertentie)
Ruwe, schrale huid
1924 in de garnizoensstad Bergen op
Zoom predikant werd. stonden al spoe
dig de militairen op zijn stoep: het
pastorale huis en hart openden zich
voor de mannen in uniform. De gees
telijke verzorging bij de krijgsmacht
was toen nog niet zo sterk ontwikkeld
als vandaag. ,.Ik heb er menigmaal
slapeloze nachten van gehad... be
kende hij later en hij deed het werk
wat zijn hand vond om te doen. De
omstandigheden leidden er toe, dat hij
een dag per week voor de militairen
beschikbaar stelde. In 1939 was hij in
tussen reserve-legerpredikant geworden
en in mei 1940 maakte hij ajs krijgs
gevangene kennis met de verkeerde
kant van het prikkeldraad.
Toen na de bevrijding duizenden mi
litairen naar Indonesië werden uitge
zonden, benoemde de Zwolse synodq
hem in 1947 speciaal voor de geeste
lijke verzorging.
De nu 65-jarige ds. Le Cointre zou
over die twaalf jaar een boekje kun
nen opendoen. Misschien beter een
aantal dikke brieven, want die heeft
hij in de loop der jaren bij duizenden
geschreven. Op gezette tijden vlogen
gezette brieven naar de duizenden jon
gens in de tropen: pastorale zorg in
drukinkt. Zijn warm geschreven brie
ven deden honderden militairen naar
de pen grijpen en vooral in d'ie „Indi
sche tijd" was de fan-mail" omvang
rijk: van de man in een kleine kam
pong tussen de sawahs van Oost-Java
en van de knaap in het drukkend-
warme Batavia brieven, vaak nóód-
kreten uit de hitte van de dag, letter
lijk en figuurlijk. En als de facteur
post uit Holland brachè, was er vaak
Overigens: ds. Le Cointre is vol lof
over de vaak hartelijke, spontane me
dewerking, zowel in de kazernes als in
de kerkelijke gemeenten van de garni
zoensplaatsen.
Zonnige indruk
Ds. Le Cointre heeft een zonnige me
ning over de jeugd, want ze is alleen
maar anders dan die van vroeger, an
ders en éérlijker. Een mening, die hij
handhaaft naast zijn minder zonnige
ervaringen: nauwelijks 30 pet van de
jongens
dienst e.
nodig verzuimd net als in het bur
gerleven. Jongens moet je nooit dwin
gen. Als de Geest zelf dwingt, kan
toch niemand weerstand blijven bieden,
bij welk wapen men ook dient.
Volgend jaar hoopt d-s. Le Cointre
40 jaar in het ambt te staan, maar hij
denkt er nog niet over „de wei in te
gaan" zoals hij dat zelf uitdrukt. Het
leger te velde is veel interessanter!
Zijn „gemeente" strekt zich uit over
alle onderdelen van leger,
luchtmacht. Huisbezoek zou neerkomen
op een volledige elf-provinciëntocht,
nog gezwegen van de honderden milt-
tairen in de Navolanden en in West
en Oost. Omdat hij bijna iedere week
preekt, onderhoudt hij vele contacten
met de plaatselijke kerken. Dat vindt
hij wel nodig, want als „specialist",
zonder eigen gemeente mist hij som:
wel het „gewone" gemeentewerk. Mis
schien dat voor een eventuele opvolger
een andere kerkelijke status kan
den bedacht. Maar dat is naar hij
hoopt nog verre toekomst, want
voorlopig voelt hij zich nog veel te fit
om te gaan rusten.
China wil de kerk controleren
Alle protestantse kerken van China zullen door de communistische rege
ring gedwongen worden om tot een eenheldskerk samen te smelten. Het ge
volg van deze maatregel la dat meer dan zestien kerkgenootschappen
worden opgeheven en dat honderden kerkgebouwen worden gesloten. In
Shanghai zijn van de 200 kerken er slechts 16 overgebleven en in Peking van
de 65 slechts vier.
Hoewel in Hongkong vanuit communis
tisch China nog geen bevesetiging van
dit bericht is ontvangen, is men alge
meen van mening dat de communisti
sche machthebbers onder de huidige
omstandigheden zeker tot deze stap
in staat zyn. In haar spraakgebruik
is het bestaan van verschillende kerken
slechts een overblijfsel van dc kolo
niale overheersing door de westerse
volkeren.
Achter deze „nationalisering" van de
kerk staat de beweging van communis
tisch gezinde christenen die een volko
men autonome Chinese kerk willen
stichten. Deze beweging is bekend ge
worden als de „Driemaal zelf bewe
ging". omdat zij streeft naar „zelfre-
„zelf-
gering", „zelfbubsidiëring'
verkondiging."
)e woordvoerder van de Nationale
JRaad van Christelijke Kerken in
Amerika dr. Merwin was van me
ning dat de regering, deze stap
gedaan heeft om de kerken onder
volledige staatscontrole te brengen.
In China hebben we niet zozeer met
een „vervolgde" als wel met een
„gevangen" kerk te maken, zei hij.
in* de gemeenten moeten de socia.
listische „opvoedingscursussen wor- en ander heeft echter
den voortgezet, om zo de gehele 1 njet kunnen verhinde-
kerk onder de macht van de commu. j ren, aldus genoemd
nisten te brengen. I jaarverslag, dat ver-
Jaarverslag Convent Chr. Soc. Organisaties over
Meer instemming met gedachte van
amendement-De Gaay Fortman
(Van c
sociaal-economische redactie)
In verschillende bedrijfstakken, waar de instelling van een publiekrechtelijk
bedrijfsorgaan aan de orde is geweest, blijkt steeds meer instemming te be
staan met een zo nauw mogelijk betrekken van de privaatrechtelijke organi
saties bij de arbeid van de publiekrechtelijke bedrijfsorganen. Een relatie, die
prof. De Gaay Fortman bij de behandeling van de wet in de Staten-Generaal,
in het ontwerp opgenomen had willen zien en bif amendement heeft voorge
steld. Voor het amendement bleek echter geen meerderheid in de Kamers te
bestaan. De praktijk wijst thans echter uit, dat het bedrijfsleven aan een for
mulering van de wet in deze geest sterk de voorkeur geeft.
Een van de grootste geesten van de kerkgeschiedenis wat
ongetwijfeld de apostel Paulus. Hij is een van de weinigen
van wie gezegd kan worden, dat zijn haat omsloeg in liefde;
meestal gebeurt het omgekeerde. We weten weinig van hem
maar in Romeinen 1 8-16 licht hij even een tipje van de sluier
die over hem hangt, op en plaatst hij zichzelf in het licht van
onze belangstelling. Zes woorden typeren hem in dat gedeeltt
en het eerste woord is „dankbaarheid".
Paulus dankt God voor de gemeenteleden in Rome, omdat heel
de wereld van hun geloof spreekt. Hij interesseerde zich voor
heel de kerk van Christus, ook voor de gemeenten die hij niet
had gesticht. Hij was immers nog nooit in Rome geweest. Hot
staan wij tegenover de kerken die niet tot onze „groep" beho
ren? Zien wij in andere kerken, die wij of onze vaderen) niet
gesticht hebben, ook dingen die ons dankbaar stemmen? Oj
zijn we zo vervuld met kritiek, dat er voor dankbaarheid geen
plaats is?
Rome was geen volmaakte gemeente. Paulus zag waarschijn
lijk, dat zij weinig dogmatisch gevormd was; hij schreef hun
tenminste een uitvoerige dogmatische verhandeling. Maar hi
begint met God te danken en niet met kritiek. Wie God dank
mag kritiek geven, wie kritiek geeft, kan niet meer danker,L
Kanttekening
SOCIALISTISCHE OPPOSITIE?
TN het socialistische kamp wordt het eerst af? Dat was, toen de inhoni
men langzaamaan weer iets nuch
terder. De eerste weken na de cri
sis heeft men uit socialistische mon- stond in deze staatsstukken op ht
den in allerlei toonaarden kunnen standpunt, dat de vrijkomende e»
horen, dat de P.v.d.A. nu geroepen nomische ruimte niet alleen ten got
werd tot het voeren van oppositie, de moest komen aan de werknemen
Zelfs de bezadigde dr. Drees heeft maar dat tegelijkertijd getracl
zich in dergelijke bewoordingen voor moest worden de subsidielast te va
de radio uitgelaten.
Nu is het ongetwijfeld zo, dat de ge
dachte aan een oppositie in de krin-
minderen.
Aan subsidies ten behoeve van w»
ningbouw en landbouw wordt pe
jaar thans ongeveer een miljan
eerd.
Zo zijn de feiten. Zo zullen zij ooi
liggen bij de komende kabinetsfoi
gen der P.v.d.A. meer leeft dan bij. gU]den uitgetrokken, een bedrag dt
voorbeeld in 1056. Maar heel duide- de socialistische minister Hofstra „ot-
lijk wordt het toch ook, dat er in dragelijk hoog" noemde. Zó hoo;
deze partij een stroming is, die het dat j,et kabinet daardoor werd bt
denkbeeld om in de oppositie te gaan lemmerd in het treffen van ander
toch niet bijster aanlokkelijk vindt,
Op het verkiezingscongres der P.v.
d.A. van jl. zaterdag heeft de voor- partijen het met de socialistische ffl
zitter van de socialistische fractie, nisters volledig eens. Maar ht
mr. Burger, deze klippen omzeild. In n.v.V. sprak boze taal, en ministj
ieder geval heeft hij een socialisti- Hofstra werd volledig gedesavoi
sche oppositie niet als de enige mo
gelijkheid beschouwd.
„Wij zullen er eerst nog om vechten,
of het volk ermee akkoord gaat, dat matje pe rechtse partijen zullen b!
de P.v.d.A. uit de regering wordt ge- de Amende besprekingen kunnei
zet. Wij begeren geen oppositie, blijven refereren aan de verkiarW
maar wij zullen nog minder aan een gen vaQ de ministers Drees en Ho!
regering deelnemen, waarin niet es- strai Aan huuraanpassing, zij het di
sentiële minima onzer eisen zijn ge- systeem goed uitgebalanceeil
garandeerd", zo heeft hij te Amster- moej zjjn> vait njet te ontkomen. D
Het ontgaat ons, hoe de heer Boi
ger de arbeidstijdverkorting kan loi
maken van een verdeling van
de jaren 1956
St van Chr. So
ciale Organisaties op deze ontwikkeling
en breekt nog een lans voor een toekom
stige wijziging van de Wet op de Be
drijfsorganisatie in deze geest.
Dat het bedrijfsleven reeds een duide
lijke belangstelling in deze richting ge
toond heeft, ziet het Convent tevens als
een resultaat van het rapport, dat het
Convent in 1955 heeft gepubliceerd over
de opzet en de inrichting van publiek
rechtelijke bedrijfsorganen. Met het
amendement-De Gaay Fortman als uit
gangspunt is toen het pleit gevoerd en
praktische wegen aangegeven voor een
nauwere relatie tussen de privaatrech
telijke organisaties en de publiekrechte
lijke bedrijfslichamen.
De interesse van het bedrijfsleven in
deze richting bleek o.m. uit een aantal
door de betrokken bedrijfstakken gefor
muleerde instellingsbesluiten, waarin de
relatie tussen de publiekrechtelijke en
privaatrechtelijke organisatievor m dui
delijk werd geaccentueerd.
De verwezenlijking
van deze gedachte
is echter steeds o]
bepaalde bezwaren bi.
mm Sociaal-Economi
Advertentie
Rook met verstand
rook met smaak
rook sigaren!
schillende schapsbesturen, geheel over
eenkomstig het Convents-rapport, in het
reglement van orde bepalingen hebben
opgenomen, waardoor de vrije organisa
ties nauwer bij het werk van de schappen
worden betrokken.
Bovendien blijkt ook in de kring van
de centrale overheid langzamerhand
meer waardering te ontstaan voor de
gedachte van het amendement-De Gaay
Fortman. Dc staatssecretaris van bin
nenlandse zaken, bezitsvorming en p.b.o.
drs. W. K. N. Schmelzer, schreef in 1957
namelijk in het orgaan van het Prot.-
Chr. Verbond van Werkgevers in Neder
land, dat bedoelde gedachte in regele-
menten van orde van verschillende
schappen is opgenomen. Hij constateer
de dat de vorige minister, noch de hui-
bewindslieden tot nu toe aanleiding
hebben gevonden hiertegen op te tre
den, hoewel indertijd het amendement-
De Gaay Fortman geacht werd niet te
passen inliet systeem van de wet. Naar
de mening van de staatssecretaris ver
toont dit systeem ook inderdaad een in-
konsekwentie, hetgeen voor de voorstan
ders van de gedachte van het amende
ment-De Gaay Fortman aanleiding zou
kunnen zijn nog niet te wanhopen aan
een wijziging van de wet in deze geest.
Bij de begrotingsbehandeling in 1957
in de Tweede Kamer achtte drs. Schmel-
echter de tijd voor een wetswijzi
ging nog niet gekomen. Liever zou hij
aantal kwesties tegelijk behandelen,
voor een verdere ontplooiing van de
0. een belemmering zijn gebleken.
In afwachting daarvan zou men nog
meer ervaring kunnen opdoen met de
functionering en toepassing van de re
glementen van orde.
Het behoeft geen betoog, dat deze ont
wikkeling zowel in de praktijk als ln de
gedachten van degenen, die vooi
verwezenlijking van de p.b.o, zulk
belangrijke verantwoordelijkheid dra
voldoening heeft gewekt, aldus het
Conventsverslag.
De Stichting
125
„Ziet zij er niet mal uit?" zei Barbara, toen zij
alleen was met mijnheer Carlyle. „Ik begrijp niet,
waarom ze zo'n blauwe bril draagt; om haar ogen
kan het niet zijn en het staat haar erg lelijk."
„Zij doet mij denken aan..eh.." begon mijnheer
Carlyle op dromerige toon.
ÜHaar gezicht bedoel lk", zei hij, nog steeds mij
merend.
„Daar kun je immers maar zo weinig van zien
antwoordde mevrouw Carlyle. „Aan wie herinnert
"„Ik weet het niet. Niet aan een bepaald persoon",
antwoordde hij. terwijl hij opstond. „Zullen we de
thee maar laten komen, Barbara?"
HOOFDSTUK 9
Achter haar slaapkamerdeur stond lady Isabel
de volgende ochtend te luisteren of de kust vri) was.
alvorens zij de trappen afdaalde naar de grijze
salon, want zij was afschuwelijk bang om mijnheer
Carlyle te ontmoeten. Toen hij haar de vorige avond
scherp opnam, had zij zijn blik op zich voelen rus
ten en het had haar doordrongen van de vrees voor
herkenning. Maar niet alleen dat; hij was ook de
echtgenoot van een ander: daarom was het niet
raadzaam, dat zij hem te veel zou zien. want bij
was haar nu nog dierbaarder tan ooit te voren.
Bijna op he. zelfde ogenblik rende er uit een
verder gelegen vertrek, de kinderkamer, een blonde,
trotse, welgevormde knaap van een iaar of vijf
naar buiten en begon met een haardstotfer tussen de
benen de gang op en neer te draven. Niemand hoef
de haar te vertellen, dat dat haar eigen zoontje Ar
chibald was: had haar gevoel het haar niet gezegd,
dan nog zou de gelijkenis met mijnheer Carlyle het
luide hebben verkondigd. In een opwelling van niet
te onderdrukken tederheid pakte zij het kind, ter-
I 1 droeg het met
■tóffer en al haar kamer binnen.
„Met jou moet lk eens kennismaken", zei zij
van
door ANN LUDLOW
bij wijze van verontschuldiging. „Ik houd van kleine
jongens"
O. moederliefde! Zij zette zich in een laag stoel
tje en hield het kind op haar schoot, terwijl zij
het hartstochtelijk kuste en de tranen haar uit de
ogen stroomden. Zij had haar tranen niet kunnen
bedwingen, zelfs al had zij er haar leven mee kun
nen redden; evenmin had zij er zich van kunnen
weerhouden, hem te kussen. Toen zij weer opkeek.,
stond daar Wilson, die zonder te waarschuwen
trachten, er het beste van te maken, de
een of andere uitvlucht te bedenken. Wat bezielde
haar toch om zich dusdanig te vergeten?
„Hij herinnerde mij aan mijn eigen kinderen",
zeide zij tot Wilson, terwijl zij uit alle macht haar
ontroering trachtte te verbijten en haar tranen te
verbergen; ondertussen stond de verbaasde Archi
bald. losgelaten, met zijn vinger ln de mond naar
haar bril te staren, zijn grote blauwe ogen zo ver
mogelijk opengesperd. „Als je zelf kinderen verlo
ren hebt. ben je dol op al de andere waar je mee
ln aanraking komt".
Wilson, die slechts weinig minder intensief stond
te staren dan Archie, daar zij oordeelde dat de
gouvernante plotseling gek geworden
.ar met een raar radde woorden geli;
gaf haar met een raar radde woorden gelijk
richtte haar aandacht op Archie.
„Jij ondeugende kleine aap! Hoe durf jij er
zo'n manier met Sarah's haardstoffer vandoor te
gaan! Zal ik jou eens wat vertellen, knaap: jij
veel te brutaal en te wild voor de kinderkamer,
ik zal eens met je mama er over spreken".
Zij pakte het kind en schudde het door elkaar.
Lady Isabel deed een stap naar voren, haar
men uitgestrekt, haar stem één smartelijke smeek
bede. „O, niet doen, niet slaan! Ik kan
dat hij geslagen wordt!"
„Slaan?" echode Wilson, „als hij eens een goed
pak slaag kreeg, zou hij wel opknappen, maar dat
krijgt hij nu juist nooit. U zou het niet geloven,
zo'n brutale dwarskop als die jongen is, madame;
het wordt compleet een wildeman. De andere twee
zijn nooit voor een vierde part zo lastig geweest.
Hier met jouw prentenboek! Ik zal een grendel la
ten maken aan de bovenrand van de kinderkamer
deur' Ja. en zelfs al deed ik dat. dan zou hij
nog in staat zijn om in de deurpost te klimmen
en het ding er af te halen."
De laatste zin vuurde Wilson op de gouvernante
af, terwijl zij Archie de kamer uit, de gang over
en de kinderkamer inslcurde. Lady Isabel zette zich
in een stoel, wee van verdriet en pijn. Haar eigen
kind! En ze mocht niet tegen het dienstmeisje zeg
gen: „Sla hem niét!"
Zij ging naar beneden naar de grijze salon. Daar
wachtten haar de twee oudste kinderen en het ont
bijt; Joyce verliet juist de kamer, toen zij binnen
kwam.
Een bevallig meisje van acht jaar, een tengere
jongen van een jaar jonger, beiden met haar eigen
eens zo liefelijke trekken, haar eens mooie tere ge
laatskleur. haar grote, zachte bruine ogen. Hoe boor
devol was haar hart van liefde voor hen! Maar zij
moest niet weer zo'n toneel veroorzaken als zo juist
nog boven. Desondanks boog zij zich naar hen over
en kuste beiden; ieder kreeg een vurige, hartstochte
lijke kus. Lucy was van nature «til, William wat bab
belziek. (Wordt vervolgd.
Arbeid naast de Sociaal-Economische
Raad, somt het jaarverslag nog eer
argumenten op die pleiten tegen
voortbestaan van de stichting, althans
in zijn huidige vorm. Op dc vraag, wel
ke overblijvende werkzaamheden op den
duur nog aan de stichting zouden moe
ten worden overgelaten, noemt het Con
ventsverslag, het dienst blijven doen als
adres van de centrale organisaties.
Polen beëindigt
discriminatie op
r.k. kerkhoven
Het Poolse parlement heeft zaterdag
een wet aangenomen, waarin bepaalc
wordt, dat ongelovigen zonder enigerlei
discriminatie op room-katholieke kerk
hoven te ruste moeten worden gelegd,
Indien er ter plaatse geen algemene be
graafplaatsen zijn. De wet is ingediend
naar aanleiding van de vele botsingen de
laatste tijd tussen plaatselijke kerkelijke
autoriteiten en de plaatselijke partij- en
gemeente-functionarissen over de begra
fenis van ongelovigen op gewijde grond.
Indien de kerkelijke autoriteiten be
zwaar maken tegen de begrafenis van on-
f;elovigen of mensen van een ander ge-
oof kan de status van het kerkhof ln die
van een algemene begraafplaats veran
derd worden. Polen telt 6.671 rooms-
katholieke en slechts 239 algemene be
graafplaatsen.
ieder geval een zakelijke dlscuasie verh0gi„g de werknemer profil,!!
mogelijk is. Die discussie zou dan
moeten gaan over vier punten: op-
heffing van de bestedingsbeperking Hjd 'hébben wÜ onlang, in deie b
door verhoging van lonen, salarissen iommen reeds uitvoerig geschrevu
en sociale uitkeringen; vermogens- -
belasting; verkorting arbeidstijd en
verkorting diensttijd.
Wat dit laatste betreft, ziet het er economische ruimte. Wanneer rati
naar uit, dat daarover in ieder geval de werkweek met één uur verkort
een overeenkomst met de K.V.P, mo
gelijk is, die daarop eveneens nog
steeds aandringt.
Over de belastingheffing op vermo- twee procent moet gaan ten kost
genswinst, behaald door speculatie, van een eventuele loonsverhoging I
valt eveneens te praten. Waarom het kader van de welvaartsverdi
zouden winsten uit beursspeculatie ling,
belastingvrij moeten zijn, terwijl Maar de heer Burger zwijgt over fl»
over elke andere vorm van vermo- ze zaak. Hij ziet geen enkel verbaoi
gensaanwas belasting betaald moet In ieder geval legt hij het verba»
worden? niet. In het miskennen van dat v»
Blijven dus over verdeling van onze band ligt een demagogisch elemert
economische ruimte en verkorting Hij belooft de Nederlandse arbeida
van de arbeidstijd. De heer Burger meer d®n hij na de verkiezingen
heeft verklaard, dat deze ruimte niet kunnen geven,
gebruikt moet worden ten bate van Bovendien blijkt de P.v.d.A. opniem
één volksgroep, die der huiseigena- de doorbraaktheorle van stal te htl
ren; loontrekkenden en minder ben gehaald. „De onverenigbaarhri
draagkrachtigen zullen uitsluitend van christendom en socialisme
van de stijging der welvaart moeten een bewering die alleen maar dil
profiteren. om conservatieven onder christellj
Dat is een standpunt, dat wij ook mom hun belangen te laten beharS
tijdens de crislsdagen van de socia- gen", aldus de heer Burger op tl)
listen hebben gehoord. Vergete men verkiezingscongres. Een formulerlti
echter niet, dat er op dit punt ver- die zonder meer krenkend moet b
schil van mening bestond tussen de ten voor alle voorstanders
socialistische ministers en de socia- telijke organisatie,
listische fractie.
Wanneer tekende de crisis zich voor
wat neerkomt op één vrije zaterdai
ln de maand, dan betekent dat eu
reële loonsverhoging van 2 pet.
krenkend dl
onzerzijds liever het zwijfl
1 toe doen.
Patriarch set vier bisschoppen af
De verkiezing van een nieuwe
aartsbisschop voor de Oosters Or
thodoxe Kerk in Noord- en Zuid-
Amerika heeft onverwacht tot
moeilijkheden geleid. Dit bisdom
staat onder direct oppertoezicht
van de oecumenische zetel van
de Orthodoxe Kerk in Istanboel,
die de opvolger van aartsbisschop
Michael moest aanwijzen. Alge
meen werd aangenomen dat de
metropoliet van Malta, Jacobus,
voor deze post in aanmerking zou
komen.
Vier van de twaalf leden van de syno-
de, die de nieuwe aartsbisschop moet
aanwijzen, zijn echter nu in de Turkse
5ers een heftige aanval begonnen tegen
acobus. Zij beschuldigen hem ervan
een halfslachtige houding aangenomen
te hebben in het conflict rondom Cyprus
en gingen zelfs zover te schrijven dat hij
zich anti-Turks gedragen had.
Zoals men weet houdt de Wereldraad
zich met de kwestie Cyprus bezig, en
hebben twee van haar vertegenwoordi
gers vorige week een bezoek gebracht
aan de Britse gouverneur Foot om over
dc toekomstige status van bisschop Ma-
karlos te praten. De Wereldraad heeft
zich tot nu toe sterk Ingespannen om de
verbanning van deze bisschop, die leider
zou zijn van de ondergrondse beweging
Eoka. die zoveel moordaanslagen op haar
geweten heeft, ongedaan te maken.
Metropoliet Jacobus is de officiële ver-
tegenwoordiger van het oecumenisch pa
triarchaat van patriarch Athenagoras bij
de Wereldraad van Kerken in Gent*
Tot nu toe heeft deze raad een vrij P1"1
Griekse houding aangenomen in het c*
flict. Kennelijk was dit niet naar deP
van de vier Turkse bisschoppen. Zij 1'
van mening dat Jacobus zich niet gen?
tegen de gang van zaken heeft verzet.
Patriarch Athenagoras heeft zich scM
tegen de vier Turkse bisschoppen I
keerd en is zelfs zover gegaan hen»
de Synode te stoten, die nu opnieuw
een geroepen moet worden. Voor de
reldraad van Kerken is het van bij#
der belang wie er gekozen wordt, omi r!'
de overleden aartsbisschop van Noord®-"
Zuid Amerika, Michael, een van
voorzitters van de Wereldraad was. ff'
neer Jacobus hem zou opvolgen zou I
vrijwel onmiddellijk de opengevafis
plaats kunnen innemen.
Beroeningswerk
NED. HERV. KERK
Aangenomen naar Laren (N.H.),J.Mï j®
tier te Almkerk, die bedankte
Rhenoy.
Bedankt voor Daarle (toez.), J. V«j
Goudriaan; voor Wassenaar (vac, dr,
J. Honders; toez.), K. J. H. BurgJ
Den Haag.
CHRIST. GEREF. KERKEN
Tweetal te Zaandam, J. W. de Btf
te Zwaagwesteinde en W. Ruiter te Bi#
DOOPSGEZ. BROEDERSCHAP
Beroepen te Haarlem (voor jeugdT
dlkant) J. P. Jacobszoon te IJmuide
ONDERWIJSBENOEMINGEN
Benoemd tot hoofd: aan de
school te Sexbierum de heer J. Bil#
te Holwerd.
