CHRISTELIJK
Dr Tilanus ontevreden over
het politieke leven
WYBERT
LADY ISABELLA
Hoe drukken we ons uit in
het verkeer met God?
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Krachtige waarschuwing
tegen welvaartsstaat
VELPON lijmt alles Ceta-Bever voor de Doe-het-Zelver
East Lynne
Over Heer" en „Here?
Waarschuwing tegen
fout spraakgebruik
J-JET gebruik van de naam
„Heer" in plaats van Here
of HERF. heeft de en\eritus-pre-
dikant van de Geref. Kerk van
Buitenpost, dr. C. J. Goslinga,
aanleiding gegeven tot een in
teressante beschouwing.
Het Geref. Weekblad (uitg. Kok,
Kampen) heeft deze lezenswaar
dige overpeinzingen als inpe-
zonden stuk opgenomen. Wij
nemen het hier onverkort over.
oog op de benaming Heer voer
onze Middelaar Jezus Christus. In
derdaad is onze Heiland ook onze
Heer en Meester, die ons gekocht
heeft met Zijn bloed, en mag Hij
Wel
is het m.r. daarom nog niet nodig
om de tweelettergrepige vorm He-
re buiten gebruik te stellen (m.i.
een nodeloze taalverarming). In
deze vorm toch ligt iets van wat
Dr. Kuyper indertijd noemde ,,de
vroomheid der taal". Bovendien is
Here voor ons besef (evenals de
naam Christus) bijna geheel een
eigennaam geworden, terwijl Heer
ten voile een ambtsnaam is. zoals
uitkomt in „de Heer der Kerk",
,,de Heer der Zending" en derge
lijke uitdrukkingen. Bij alle gelijk
heid ln betekenis ia er een sub
tiel verschil, dat door de Gemeen
te wel degelijk aangevoeld wordt.
Er zijn vele heren, doch er is
maar één Here, Jezus Christus
(1 Cor. 8 6».
Toch zou ik hierover misschien
niet geschreven hebben, indien
met het gesignaleerde spraakge
bruik niet een ander gepaard ging
(en vermoedelijk eruit ia ontstaan!
waartegen ernstig bezwaar moet
worden gemaakt, In tal van geval
len is het namelijk zo (men kan
dit in de kerk of voor de radio
constateren), dat niet de Midde
laar, maar God zeU de Heer wordt
genoemd en Hij ln het gebed als
Heer wordt genoemd en Hij in het
gebed als Heer wordt aangeroepen
W/AT het eerste betreft, dit ge-
W schiedt zelfs bij de voorlezing
uit het Oude Testament, waarin
God zich bij voorkeur noemt met
de naam Jahwe, die óék door de
nieuwe vertaling van het N.B.G
als HERE is weergegeven.
Welnu, alleen al uit taalkundig
oogpunt is het geheel onjuist deze
naam door Heer te vervangen.
God self hoeft ln sijn gesprek met
Moiea (Ex. 3 14), de betekenis
van zijn naam aldus aangegeven:
„Ik ben, die Ik ben" ot alleen
„IK BEN". „HERE" Is bij uit
stek Gods eigennaam, zijn ver-
bondsnaam (Ex. 20 t; Jes. SS 1
22: 42 I).
niets te maken Men kan
hem dus ook niet door Heer ver
vangen zonder Inzoverre aan de
ere Gods tekort te doen. God is
gesteld op Zijn naam en jaloers
op Zijn eer. En in het Nieuwe Tes
tament treedt deze Godsnaam wel
op de achtergrond, maar daar ho
ren wij Christus altijd spreken
over en tot de „Vader" (alleen in
Matth 11 23 noemt HIJ Hem
„Here"). In overeenstemming
hiermee belijden wij dan ook ln
Zondag 48. dat Christus ons ge
boden hoeft God alzo aan te spre-
„Onze Vader". In die heer
verhouding tussen God
volk aangegeven. Hij Is daarom
verre te verkiezen boven de naam
Heer, die juist de afstand sterk
accentueert.
Afbreuk aan relatie
de bezwaar: door het stelselmatig
gebruik van de naam Heer in het
gebed wordt aan de innige rela
tie tnssen God en Zijn volk af
breuk gedaan. Wie „Heer" zegt,
stelt zich voor God als slaaf. Sla
ven zeggen „Heer" (Matth. 25
20, 22, 24 ook de zoon met een
•lavennatuur. Matth. 22 29).
In de kerk komen wij niet als
slaven doch als kinderen. De ge
lovigen hebben de aanneming tot
zonen (Rom. 3 15—17; Gal. 4
47, verg. het „niet meer slaaf,
doch zoon"). Zij mag in het huis
des Vaders niet gedegradeerd wor
den. Ongetwijfeld kunnen wij ook
slaven van Christus en dienst
knechten Gods heten (1 Cor. 7 2
Openb. 22 3), maar de verhou
ding tot God is toch primair die
van kinderen tot hun hemelse va
der in Christus. Dit zal stellig door
hen die de Gereformeerde belijde
nis liefhebben, niet ontkend wor
den, maar dit feit moet dan ook
ons spreken over en tot God be
heersen. De aanspraak „Heer" is
zeker niet gesohikt om in ons de
„kinderlijke vrees en vertrouwen"
te wekken, die vereist zijn voor
het gebed. Het gaat h;er dus niet
om een zaak van ondergeschikt
belang, maar over de wijze, waar
op wij ons in het verkeer met God
uitdrukken. Een minder juiste wij
ze om God aan te spreken bij hen
die voorgaan, kan ook een verkeer
de opvatting van onze verhouding
tot God in de hand werken. Dat
dit laatste metterdaad reeds het
geval is, iou ik niet durven bewe
ren. Maar ik meende goed te doen
tegen het genoemde spraakgebruik
ook om de gevolgen, die het
kan meebrengen te waarschu-
Vergadering van c.h.-gemeentebestuurders
De aanspraak van Romme en
het optreden van de P.v.d.A.
zitten me heel hoog
(Van een onzer redacteuren)
IJoewel andere voormannen in ons politieke leven in het openbaar verklaren
■n hoe de toekomstige kabinetsformatie er uit zal moeten zien, laat ik mij op
geen enkele manier daarover uit. We zullen eerst moeten zien hoe de schaak
stukken straks op het bord staan. Na de verkiezingen op 12 maart zal de
Koningin moeten beslissen wie zij met de kabinetsformatie belast en daarom
kan men nu nog niets over de samenstelling van een toekomstig kabinet
Z*Me "grote nadruk verklaarde dr. H. W. Tilanus dit gistermiddag ln de te
Utrecht gehouden vergadering van de Vereniging van Chr. Hlst. leden van ge
meentebesturen, toen hij in deze samenkomst een slotwoord sprak.
De lijstaanvoerder van de Chr. Hist, veel meer kunnen doen om de belang-
Unie was maar matig over de gang van
zaken ln het Nederlandse politieke leven
te spreken. „Wat er gebeurt is toch wel
heel verdrietig", zq zei hij- „Door partij-
met de applaudisserende socialis
tische ministers was op zichzelf reeds
een nare vertoning, De moeilijkheden
tussen de socialistische ministers en de
meerderheid van de Tweede Kamer ont
stonden om een kleinigheid, De houding
van deze bewindslieden diende dan ook
niet het landsbelang".
„Het ligt er dik op. dat hier de partij
politiek by de socialisten voorop ging.
omdat door allerlei tegenstellingen een
zeker onbehagen in de P. v. d. A. was
ontstaan", zo vervolgde dr. Tilanus.
Sprekende over de uitlatingen van
verschillende politieke voormannen,
,erkte dr. Tilanus op, dat prof. Oud, die
stelling van de kiezers en toekomstige
kiezers voor de publieke zaak te winnen.
Vooral de politieke onwetendheid var
de jongeren benauwde dr. Beerekamp.
Hoe belangrijk een stemmenwinst op
de p aichzelf ooit genoemd kan worden, toch
Alalia zullen bekwame kandidaten niet achter
ciaus- een populaire figuur gesteld mogen
worden.
„Ik weeg de raadsleden liever, dan dat
ik ze tel", aldus dr. Beerekamp. De
besturen der Chr.-Hist. kiesverenigingen
zullen nun best moeten doen om artsen
de gemeenteraden
bepaalde groep kan behartiger
spr,, dat een raadslid een andei
woordelijkheid draagt
lier en voor alle belan
Rokershoest
wordt voorkomen
en bestreden met
Mr. Van Helsdingen
overleden
Op 74-jtrift lofUjd t> t# Haarlem
overleden mr, C. C. van Helsdingen,
oud-gedelegeerd lid van de-Volksraad
van Neo'erlands-lndië en gepensioneerd
hoofdembtenaer bij het onderwijs aldaar
Mr. van Helsdingen. die op 23 Juli 1882
te Ambon werd geboren, studeerde in
Nederland en na doctoraal examen ln
de rechten te hebben gedaan, vertrok hij
in 1909 naar Indië. waar hy Sep'3»1?1
werd by de rechterlijke macht. Enkele
jaren latar was hy by het onderwijs
werkzaam. In 1012 werd mr. Van Hela-
dingen vooraitter van de Lanaraaa en
van 1924 tot 19M maakte hü deel uit
van de Volksraad. In 1931 werd hij be
noemd tot officier in de orde van Oran-
je-Nassau.
- ~..j land is hU na de bevry<Ting
een aantal Jaren voonitter geweest van
de Christeiyke Vereniging tot Verpleging
van Lyders(essen) aan Vallende Ziekte,
die een Inrichting heeft te Heemstede,
en van de afdeling Haarlem der Euro
pese Beweging.
Bundesivehr beledigd?
Aanklacht tegen
ds. Niemöller
Het Westduitse ministerie van de
fensie is van plan een aanklacht ln te
dienen tegen ds. Niemöller. voorzitter
van de Evangelische Kerk In Hessen,
omdat hü zondag op een büeenkomst
in Kassei de „Bundeswehr" zou hebben
beledigd.
Volgens krantenverslagen heeft ds,
Niemöller verklaard, dat „de vorming
die aan de mannen wordt gegeven om
van hen soldaten of bevelhebbers te
maken, gebrandmerkt moet worden
als een hoge school voor beroepsmis
dadlgers". Het ministerie van defen
sie heeft talrijke protesten van mili
tairen tegen deze uitlating ontvangen.
Er is een onderzoek naar de juistheid
van de persverslagen gaande.
Ds. P. B. Müller 70 jaar
Ds. P. B. Mllller te Heerde, emeri
tus predikant van de VrUe Evangeli
sche Gemeenten, viert 30 januari zyn
70e verjaardag. Ds. Müller werd m
1879 te Zevenhoven geboren, en trad
tn 1915 op als hulpprediker van de her
vormde gemeente te De Kaag (Z.H.)
Na tot de Vrye Evangelische Gemeen
ten te zun overgegaan, werd ds. Mül
ler in 1919 predikant te Nüverdal.
In 1943 verbond hij zich aan de ge
meente van Heerde. waar hy werk
zaam was tot aan zijn emeritaat op 1
aug. 1957 Ds. Müller behoort tot de
mede-oprichters van de Theologische
School van de Vrije Evangelische Ge
meenten in Nederland, waarvan hy
tal van jaren presidentcurator is ge
weest, HU is voorzitter van de samosii-
zending en lid van de Interkerkelijke
commissie voor de nieuwe psalmbe
rijming.
spreken over de liberale economische-
sociale politiek zwijgen haar vertegen
woordigers als lijstaanvoerder van de
V.V.D. thans al heeft te kennen gegeven,
dat er een kabinet zonder socialistische
ministers tot stand zal moeten komen.
De A R. partij laat haar gedachten in
woord en geschrift uitgaan naar de voor
oorlogse coalitie, terwül prof. Romme de
deur voor de socialisten nog open houdt.
„Hoe het kabinet er na de ver
vroegde Tweede Kamerverkiezing
uit zal zien, weet ik niet. Wel weet
ik, dat het een heel moeilijk pro
bleem zal zijn", zei de c.h.-voorman.
I Dat prof. Romme thans reeds
spraak meent te moeten maken op
bepaalde portefeuilles voor de K-V-P-
achtte dr. Tilanus staatsrechtelijk be-
Saald onjuist. Moet het bij de komen,
e kabinetsformatie dezelfde weg op
gaan als in 1956, toen men maanden
voor de onderhandelingen nodig had",
zo vroeg dr. Tilanus „De aanspraak
van prof. Romme zit mij heel hoog,
zoals het optreden van de P.v.d.A.
mij ook heel hoog zit", zo besloot dr.
Tilanus.
Deze jaarvergadering van de Cly.-Hist.
gemeentebestuurders droeg een bijzonder
karakter, omdat de voorzitter burgemees
ter H. M. Martens uit Nunspeet s mid
dags kon mededelen, dat zich 's morgens
het duizendste lid had gemeld. In zijn
openingswoord gewaagde de heer Mar
tens van de vele problemen, waarvoor de
gemeentebesturen zich zien gesteld. Na
een opsomming van deze problemen te
hebben gegeven, besloot spr. zijn openings
woord met de hoop uit te spreken, dat
wanneer straks de bredebasispoütiek zou
wegvallen, het toch zal mogen blijken,
dbt een goede sociale politiek niet het
lopolie van de socialisten
dit punt i
DR. BEEREKAMP
Nadat in de morgenuren de huiBhoude-
lyke zaken waren afgewerkt, waarbij de
heren A. Hadderingh te
Klumper te Zwolle
tem
meende
lepe verant-
;en particu-
,/an zijn ge
meente moet opkomen, Ten slotte vroeg
dr. Beerekamp de aandacht voor het
vraagstuk van de beginselvastheid in
verhouding tot de tolerantie. „Het hul
digen van een beginsel wil niet zeggen,
stemming geeft om een rustige ten
toonstelling op zondag open te hou
den. Bovendien zal de overheid een
gezonde ontspanning voor de jeugd,
ook op zondag moeten stimuleren,
omdat anders ledigheid vervangen
wordt door baldadigheid.
Op dit referaat volgde een uitge
breide discussie.
Koreaanse vertaling
van Nederlatids werk
Ds. J. M. Spier, gereformeerd predi
kant te Sneek en auteur van verschil
lende werken over de calvinistische
wijsbegeerte en de wijsbegeerte der
school te Seoul in Zuid-Korea,
bezig met een van de in het Engels
vertaalde boeken van ds. Spier
„What is ealvinistic Philosophy"
behoeve van zün studenten als leerboek
in het Koreaans te vertalen. Het if
maar zelden voorgevallen, dat
Nederlands predikant een van
werken in deze taal zag overgebracht-
In Binnen-Mongolië, een autonoom
bied van het communistisch China,
hi oktober drie protestanten en
ns-katholieken gearresteerd. Zij
beschuldigd van tegen de staat ge
richte activiteiten. Het bericht is eerst
nu in Hongkong bekend geworden. Der
gelijke arrestaties zijn vorig Jaa
verricht.
We bidden soms jaren in sleurzonder ie beseffen wat we
bidden. Maar dan ineens gaan onze ogen open vpor een eigen
aardige zinswending. Hebt u wel eens goed nagedacht over de
woorden „Uw naam worde geheiligd," in het gebed dat Jezus
zijn discipelen leerde? Hoe kan God, Die tot ons gezegd heeft
„Weest heilig, want Ik ben heilig" nog heiliger worden? Dan
zouden we ook moeten bidden tot Christus, Die het Licht der
wereld is: „U worde lichter."
Heilig is apart gesteld zijn om de wereld te dienen. Als er
iemand apart gesteld is, dan is het God wel, want ieder die
Hem gezien heeft, riep uit„Wee mij, ik ga ten onder!" Kan
God nog heiliger worden?
Niet God moet geheiligd toorden, maar Zijn naam. Waar uin.
den we Zijn naam? Op de aarde. Ieder die zich tooit met de
naam „christen", draagt als Gods kind Gods naam. Deze naam
moet geheiligd worden, d.w.z. de man of vrouw die bidt ma et
geheiligd worden. Een mens kan zijn eigen leven niet leiden
en zijn eigen weg gaan en toch verhoord worden. Wij, die
bidden moeten geheiligd worden, dat is: apart gesteld worden
om niet voor onszelf te leven, maar voor God. Zijn wij ge
heiligd? Kan God ons gebed verhoren?
EEN POLITIEK LUCHTJE
n ge-
zijn
al of niet voorschrijven van bepalingen,
die de zondagsrust moeten bevorderen,
zal men goed voor ogen moeten houden,
dat het erom gaat om dwalenden te ver
beteren, maar niet om te verbitteren.
Met overtuigen bereikt men meer dan
door overweldigen met de sterke arm",
•1 dr. Beerekamp.
Hij was van oordeel, dat er onder
bepaalde omstandigheden geen be-1
zwaar tegen behoeft te bestaan, wan- I
een gemeentelijke overheid toe-1
beroemde
geneesmiddelen
in fl tablet
doen wonderen!
Chefarine „4'
I plezier Uw werk kunt do«n I
INE voorgeschiedenis kennende, heb
ben wij niet zonder enige verba
zing kennis genomen van de reactie En in de derde plaats menen wij te
van de zijde van het Nederlands Ver- moeten opmerken, dat het oude ka-
bond van Vakverenigingen op de binet ten aanzien van de arbeids-
brief van minister Beel als minister tijdverkorting geen enkel besluit had
van sociale zaken en volksgezond- genomen en dat dus oud-minister
heid a-i. Suurhoff een half jaar na de indie
ning van het S-E.R.-advies de kwes-
Het N.V.V. had verwacht, dat de re- jje nog njet aanhangig had gemaakt
gering zelfstandig al wel een beslis- ln het kabinet,
sing genomen zou hebben over de Wij vragen ons af, hoe het N.V.V,
invoering van de werktijdverkorting, Jan de wetenschap komt, dat bij oud
zonder de S.E.R. advies te vragen minister Suurhoff een beslissing reeds
over het tijdstip van invoering. Het
N.V.V, spreekt over een grote ver
traging tengevolge van deze proce-
in een ver gevórderd stadium van
voorbereiding was. Hiervan is offi
cieel nooit mededeling gedaan, hoe-
dure, een vertraging, die in strijd wel de mogelijkheid daartoe er took
zou zijn met het belang van het land. wej geweest is. Tot op vandaag heeft
En als klap qp de vuurpijl wordt oud-minister Suurhoff over de invoe-
hieraan nog toegevoegd, dat de be- ring van de werktijdverkorting offi-
slissing van oud-minister Suurhoff in cjeei alleen gezegd, dat daaraan is
december reeds in een vergevorderd de eerste jaren nog niet bon wot:
stadium van voorbereiding was. den gedacht.
In de eerste plaats lijkt ons dit net geheel overziende, zouden we
instemming willen betulgei
met de brief van minister Beel aan
de S.E.R.omdat het thans, nu d(
vreemd in het lioht van de reeds ge
citeerde uitlatingen van deze minis
ter in eeit vroeger stadium en in
het licht van de mededelingen van raad de gehele sociaal-economischt
met oud-minister Suurhoff politiek problematiek onder de loep neeml,
verwante leden van het kabinet.
Voorts vragen wij ons af,
het kabinet niet heeft verzocht, ge
lijktijdig met de adviesaanvrage c
len, indien oud-minister Suurhoff al-
VERVROEGDE ADVIESAANVRAGE
Hervormd predikant te Hoogeveen
het onderwerp „Verlangens van e
kleser aan s(]n Chr,Hist, raadsleden".
Sprekende over het contact tussen de
raadsleden en de kiezers meende dr.
Beerekamp dat de gemeentebesturen
D. Ormel op sociale conferentie C.B.T.B.i
E.E.G. zal sociaal
dirigisme afremmen
TN september, na het bekend worden bepaalde groeperingen in de S.E.R
-*■ a j» iqaq juist hiervan afhankelijk geweest,
Wanneer de regering dus voor dij
vraag komt te staan, wanneer zij tolj
van de rijksbegroting voor 1959,
richtte de regering zich opnieuw met
een adviesaanvrage tot de Sociaal-
Economische Raad, inhoudende het invoering dient over te gaan, zal
TUSSEN de activiteiten van de over
heid op sociaal terrein voor en
na de tweede wereldoorlog valt een
principieel verschil te constateren,
Ging het er voor 1940 om, dat de
overheid hulp verleende alleen aan
de sociaal zwakken, thans is de
sociale verzekeringsgedachte zover
voortgeschreden, dat de gemeenschap
georganiseerd in de staat aansprake
lijk gesteld wordt voor de sociale
zekerheid en -verzorging van alle
onderdanen. Het gaat niet meer uit
sluitend om de zwakke leden, maar
om het algemeen welzijn van alle
burgers. De onderscheiding uan werk-
gevers, werknemers en zelfstandigen
valt hier weg. Ook alle (niet alleen
de kleine) zelfstandigen worden onder
de sociale verzekering gebracht, ln
deze na-oorlogse ontwikkeling valt
het streven naar de moderne wel-
vaartsstaat te bespeuren, aldus de
Advertentie
is kortzichtiger en
121
Neen. Ik ben nooit bijiondnr sobr.nd (ewont op
ïixkWk7ndbr/r
"'"-plaatsen voor hen be-
.....ng. madame Vine, dat
aj te veel moeders er een verkeerde methode op na
houden bij de behandeling van hun kinderen. Er zijn
er. dat weten we allen, die lichtzinnig en verslaafd
srwerpclijker, maar er lijn ook
mi111- i e,, L* tegenovergestelde richting dwa
len Die'voelen zich alleen maar gelukkig, wanneer
zij bij hun kinderen zijn; die moeten met alle ge
weld naar dc kinderkamer, of anders willen ze de
kinderen in de lalon hebben. Zij wassen ze. bieden
ae aan. geven ze te eten en maken van zichzelf
slavinnen cn van het werk van de kindermeid een
paskwil. De kinderen zijn lawaaiig, lastig en onge-
zeggelijk - dat aou leder kind aijn op die manier
«n moeder wordt humeurig en deelt klappen uit
waar zij kusje» gaf. toen het nog baby's waren- Zij
heeft geen vrije tijd en geen lust meer om zich te
ontwikkelen, en al» ze groter worden, raakt moeder
haar gezag kwijt. Een moeder die doodmoe is van
de voortdurende omgang met haar kinderen, knor
rig wanneer zij spelen or eens wat veel lawaai ma
ken, omdat dat haar verslapte zenuwen irriteert, en
die dan zegt: „Laat dat nu. jullie moet stil zijn
so'n moeder moet cr op rekenen, dat tenslotte haar
kinderen tegen haar ln opstand komen, dat kan niet
ander». Hebt u det nooit opgemerkt?"
„Zeker".
„Het gezag gaat al gauw verloren m zo n gezin
De kinderen trekken zich nergens meer leU van
aan. de veder krijgt er schoon genoeg van en zoekl
elder» rust en troost. Ik sou voorbeelden kunnen
noemen hier in de buurt", vervolgde mevrouw Car-
lyle, „waar men het juist só aanpakt als ik hier be
schreven heb, zelfs in onze eigen stand Ik vind dat
•en volkomen onjuist en verderfelijk systeem."
van
door ANN LUDLOW
„Dat is het ongetwijfeld", antwoordde lady Isabel
en de arme vrouw gevoelde een zekere dankbaar
heid. dat zij niet aldus te werk was gegaan ln
de tijd toen zij nog huisgezin en kinderen bezat.
„Maar een zaak, die tk stellig nooit uit handen zal
geven, dat is de eigenlijke opvoeding van mijn kin
deren", vervolgde Barbara. „Laat de kindermeid
maar doen. wat op haar terrein ligt. vooropgesteld
natuurlijk dat zij door en door betrouwbaar is. Laat
zij de last masr hebben van de kinderen en hun la-
waal en gestoei, kortom, laat de kinderkamer haar
terrein zijn en dat van de kinderen. Maar !k hoop
hierin nooit tekort te schieten, dat ik elke dag, op
'ijden, mijn kinderen
doeleinden, namelijk
christelijke en zedelijke plichten
bij te brengen, hen naar vermogen te leren hoe «ij
het best de verplichtingen die het menselijk leven
meebrengt, kunnen vervullen. D a l is de taak van
de moeder, althans zoals ik de zaak opvat: laat zij
die taak goed volbrengen, dan kan het kindermeisje
de rest wel opknappen. Kinderen zouden uit moeders
mond nooit iets anders moeten horen dan vriende
lijk overredende woorden, en dat wordt onmogelijk,
vaste en daarvoor geschikte tijden,
mu verzamel voor hogi
101
„Toen ik op East Lynne aangekomen was, merk
te ik dat juffrouw Manning, de gouvernante, dat
speciale terrein van de opvoeding van de kinderen
var, mijnheer Carlyle geheel voor haar rekening
nam", hernam Barbara. „Zij liet hen elke ochtend
een poosje bij zich komen, zelfs het kleintje ook;
ik constateerde dat het best ging en bemoeide me
er daarom niet mee. Nadat zij vertrokken "was, nu
bijna een maand geleden, heb ik dat zelf overge
nomen. Het speet ons dat we - juffrouw Manning
moesten laten gaan, ze voldeed uitstekend. Maar ze
is nu al heel lang verloofd met een marineofficier
en nu gaan ze trouwen. Het kleintje komt nu ge
heel onder uw toezicht: buiten sohooltijd is ze al
tijd bij u, dat is toch wel tot u doorgedrongen?"
„Ik ben natuurlijk in alle opzichten bereid om die
taak uit t« voeren", zei lady Isabel, terwijl haar
hart een klop oversloeg, „Gaat alles naar wens
met^de kinderen, genieten ze een goede gejond-
„O, zeker. Dit voorjaar hebben ze de mazelen
gehad en William, de oudste jongen, heeft er
hoest van overgehouden. Dokter Wainwright zegt
dat hij dat vanzelf weer te boven komt,"
„Zo, hij heeft het dus nog?"
,,'S Avonds en 's morgens. Vorige week zijn ie
een dagje met mejuffrouw Carlyle uit geweest
ie kwamen wat laat thuis. Het was mistig weer
de Jongen hoestte vreselijk, toen hij binnen w
Mijnheer werd zo ongerust, dat hij van tafel op
stond en naar de kinderkamer ging; hij gaf Joyce
uitdrukkelijk bevel dat het kind nooit meer in de
avondlucht buiten mocht, zolang het die hoest had
Zó erg hadden we hem nog nooit horen hoesten
„Vreest u voor tering?" vroeg lady Isabel op
bedrukte toon.
(Wordt vervolgd.
heer D. Ormel, secretaris van de
organisatie-commissie van de Sociaal-
Economische Raad op de sociale con
ferentie van de C.B.T.B., die gisteren
Utrecht gehouden werd.
Amerika c
de welvaarts
staat, die ten nauwste verwant is met
het Atlantic Charter en het Beveridge-
plan voor „social security", legt de staat
alle sociale verantwoordelijkheid op,
laat de staat aardse voorzienigheid spe
len en ontneemt door het systeem van
regel op regel en gebod op gebód aan
de christen de vrijheid, die hij nodig
heeft om te kunnen kiezen, De werkge
ver mag al dan niet meer een hoger
loon betalen. De kerkbouw wordt ge
financierd uit de belastingopbrengst,
maar everjgo allerlei niet-christelijke
stellingen. liedereen moet voor alles
talen.
De sociale taak van de overheid be
hoort zich echter te beperken tot het
»yn van „schild voor de zwakken". De
heer Ormel wilde daarom een algemene
weduwen- en wezenverzekering aan
vaarden, oqU de wet op de algemene
ouderdomsvoorziening, een kinderbij-
slagregeling voor de kleine zelfstandigen,
evenals een algemeen loon-mlnlmum.
Een algemene kinderbUslagregeiing
wees hy echter af. Spreker achtte or
dening noodzakeiyk, maar wilqe daarbij
I niet ten behoeve van een niet te berei
ken perfecte sociale zekerheid, de vrU-
I heid offeren, die de christen nodig heeft
als de levensadem. Dit offer is ook m
Rusland gebracht, maar de sociale
rechtvaardigheid Is ®r n'®t gekomen.
In hetzelfde vlak wilde de heer Ormel
I de loon-, de prUs-, de subsidie- en de
belastingpolltiek in Nederland zien. Ook
te op het ogenblik het christelijk bcgin-
roor het maatschappelijk gebeuren
belangrijker dan voorheen,
het is door de gecompliceerdheid
de problemen veel moeiRjker geworden
tot de principiële, kern van de vraag
stukken door te dringen.
De heer Ormel noemde het be
roep op solidariteit bij de verplichte
sociale verzekeringswetten uals
omdat dit niets meer te maken
heeft met vrijwillig dienstbetoon
aan de naaste, het opleggen
solidariteit is onmogelijk. Dit
tegenstelling tot sociale fondsen, die
het bedrijfsleven zelf in het leven
roept. Spreker wees ook de ophef
fing van de inkomensgrens voor de
sociale verzekering af.
Als een lichtpunt zag de heer
Ormel nog de Europse Econo
mische Gemeenschap. Naar
mening zullen hier West-Duitsland
en Frankrijk de marsroute
geven. West-Duitsland met
sociale markteconomie (welke meer
rekening zou houden met de per
soonlijke verantwoordelijkheid) en
ook van de politiek van generaal
De Gaulle verwachtte spr. weinig
enthousiasme voor de Nederlandse
sociale politiek. En hoe zal
Italië tot een dergelijk hoog niveau
nan sociale verzekeringen kunnen
brengen zonder een massale werk
loosheid te veroorzaken, vroeg spre
ker zich ten slotte af.
goed aan doen, ook hierover
nog hef advies van de S.E.R. in li
winnen. De mogelijkheid van de in
verzoek ingelicht te mogen worden
over de mening van het ongeorgani
seerde bedrijfsleven over een even
tuele afschaffing van de subsidies voering is trouwens bovendien tu
op de huren en de consumptiemelk nauwste betrokken bij de prioriteit
en voorts over nog een aantal actuele die voor andere sociale wensen geldl
vraagstukken. Het geheel betekende Wanneer de S.E.R. advies gevraafl
ln wezen het aan de orde stellen van wordt over het tijdstip, waarop dt
de gehele sociaal-economische pro
blematiek in Nederland.
Wat aan de opsomming in de advies- het geval zijn als het gaat om hei
aanvrage van de regering echter ont- tijdstip van invoering van een b(
brak was de kwestie van een even- langrijke zaak als de werktijdvet
tuele gedeeltelijke Invoering van de korting,
werktijdverkorting. In het licht van
de reeds geciteerde uitlatingen van Geheel in overeenstemming met den
de zijde van de regering, lag het voor gedachtengang, en veel eerder dat
de hand te concluderen, dat de rege- volgens de uitlatingen van lede?
ring de Invoering van de werktijd- van het afgetreden kabinet verwal
verkorting naar
later stadium had mogen worden, heeft minister
wenste te verschuiven.
Deze conclusie lag te i
hand, daar toch moeilijk een invoe- over het tijdstip van invoering dn
ring kon worden verwacht zonder werktijdverkorting ingediend. Wsi'
een nader advies van de Sociaal- de S.E.R. thans toch het gel#
Economische Raad. In zijn advies sociaal-economische vraagstuk ln sti
over de werktijdverkorting had de die heeft, vraagt de minister geltfll
S.E.R. alleen het hoe en zeer duide- tijdig de vraag van de invoering
lijk niet het wanneer aan de orde de werktijdverkorting in de sti#
gesteld. De medewerking aan het tot te betrekken. Een snel en belangd
standkomen van het advies is voor besluit van de regering.
DE WERKTIJDVERKORTING
Vervolgens stelde de Soclaal-EcW
T^EN belangrijke sociale kwestie, zijn, dat op den duur ook Neder]as
die op het ogenblik in een aan
tal Westeuropese landen veel aan
dacht vraagt, is de kwestie van de oellentie legde daarbij de nadruk
werktijdverkorting, het verminde- het woord „op den duur". Oud-l?
ren van de wekelijkse arbeidstijd tot nister Suurhoff herinnerde
beneden de 48 uur. aan, dat ook in de brief t
Ook in Nederland is deze kwestie aan de S.E.R. de regering ultdrul
aan de orde gesteld. Reeds in no- kelijk stelt, dat er „op het momes
vember 1955 heeft de toenmalige nog zodanige overwegende bezwan
staatssecretaris van sociale zaken,
mr. dr. A. A. van Rhijn, aan de So
ciaal-Economische Raad om advies de eerste jaren nog niet kan wk
gevraagd over deze aangelegenheid, den gedacht",
hoewel de staatssecretaris persoon
lijk de tijd voor verkorting van de misehe Raad in zijn zitting
arbeidstijd nog niet gekomen achtte. ï"11 van het vorig jaar zijn advlt
Zo bracht hij zijn stem tegen uit, over verkorting van i
toen de Raad van Beheer van de vas^ ®n volgde kort daa
Internationale Arbeidsorganisatie hij de regering,
het vraagstuk van de werktijdverkor. Oud-minister-president
ting op de agenda van de in 1958 te deelde op 1 oktober in de Tweté
houden vergadering van de organi- Kamer bij de algemene beraadt
satie wilde plaatsen. gingen over de rijksbegroting
mee, dat het kabinet het waarlijk
Bij de schriftelijke behandeling van druk had gehad om het advies V
de begroting van sociale zaken voor de S.E.R. nu al te behandelen. E«
het begrotingsjaar 1956—1957 werd bepaald duidelijk Ingenomen sU*
door de bewindsman in de memorie punt van de regering kon nog nk
van antwoord verklaard, dat Neder- worden weergegeven. Dr. Drees v#f
land niet de hoogste prioriteit geeft de hieraan nog toe, geneigd te W
aan de verkorting van de arbeids-
duur. Het departement gaf de voor
keur aan de weduwen- en wezen
verzekering, de algemene kinderbij
slagverzekering en een betere inva
liditeitsverzekering. Aan de verkor-
.de kwestie van de arbeidstijd?'
korting niet als een eerste priorit»
te zien, maar daarover kan men
schillend oordelen".
Ter afsluiting van deze weergave
de historische gang van zaken in
ting van de arbeidsduur moest ill derland met de plannen tot werkdJi
verband met de automatisering ech verkorting kan nog opgemerkt W
ter voortdurend aandacht worden ge. den, dat oud-minister Suurhoff ig
schonken
Op 22 april van het vorige jaar
klaarde oud-minister Suurhoff in de rept over de verkorting van
Eerste Kamer, ervan overtuigd te beidstijd,
toelichting op zijn begroting voor!))
Jaar 1959 met geen woord heeft f'
