Vierkant van autowegen omgeeft Leiden Overrompelend spel van liet Rotterdams Toneel Adembenemende climax sloot boeiende avond NIEUWE LEIDSCHE COURANT 6 VRIJDAG 23 JANUARI 1939 BOLLENSTREEK NOORDWIJK WOONWIJKENSTADSDELEN STADSCENTRUM MET VERKEERSWEGEN BIJZONDERE BEBOUWING Q O O D O Eerste kenmerk wegenschema T~\EZE KAART, gemaakt door de stedebouwljundige afdeling van i dienst van gemeentewerken, toont het ontworpen wegenstelsel in i Leidse agglomeratie. Het onmiddellijk in het oog springende kenmerk vs deze opzet is, dat een vierkant van autowegen de,stad omgeeft. Daarva: zal het interlokale doorgaande verkeer gebruik maken. Het wegenvierkai zorgt ook voor de verdeling van het in- en uitgaande verkeer naar en j de acht punten van aansluiting met de hoofd-in-en-uitvalswegen van stad. Deze aansluitingspunten liggen zodanig verspreid, dat de hoofd invalswegen rechtstreeks naar de vier hoeken van de cityring voeren. D bedoeling is duidelijk: het stadscentrum wordt bevrijd van alle verkee dat er geen relatie mee heeft. Tussen het autowegen-vierkant (men de tekening de verklaring der lijnen) en het (zwarte) stadscentrum gordel weg" (geblokte lijn) geprojecteerd, die de rondom het centru> gelegen woonwijken en het universiteitsgebied in het Morskwartier onder ling verbindt. De invalswegen (met cijfer aangeduid) r de invalswegen, die r i cij! ROTTERDAM WEGEN VOOR INTERLOKAAL DOORGAAND VERKEER HOOFDINVALSWEGEN OOOOOO CITYRING GORDELWEG HOOFDWIJKVERBINDINGEN EN LOKALE UITVALSWEGEN Geslaagde K. en O.-avond "VTET zijn toneelstukken heeft Honoré de Balzac niet veel suc ces gehad. Ze waren geen bron van inkomsten, waaruit hij zijn schulde naars kon betalen. Het enige dat het deed en nog steeds repertoire houdt is Le Faiseur (Mercadet), dat bewerkt door d'Ennery, een jaar na zijn dood werd opgevoerd. Hetgeen de Balzac meer roem dan stoffelijk gewin In de figuur van Auguste Mercadet vinden we voor een groot gedeelte de schrijver ïelf terug. Geen oplichter, geen schurk of schelm, maar iemand die plannen zit en illusies heeft, maar het niet meezit. Een beetje meer geluk bij het speculeren en hij was de gewiekste slimme jongen geweest. Nu heeft hij al leen maar schulden en- zijn schuldeisers het uitstelgeven moe, willen er een eind san maken. Te beginnen met het huis personeel. Doch ieder die hem dit komt vertellen en zijn geld komt opeisen, hij om te praten, hen over te halen hem nog meer te lenen Zijn compagnon Godeau kas vandoor gegaan, maar terug komt. dan is alles voor elkaar Momenteel kan alleen een huwelijk vai zijn dochter Julie met de „rijke" de li Brive hem helpen. Het is dan ook lang niet leuk dat ze verliefd is op een klerk van Mercadet, meneer Minard. Al* de nood op het hoogst is, komt Godeau zomaar, plotseling, terug (tenminste bij deze opvoering door de Rotterdammers) en ieder krijgt het zijne. We houden niet uan zo'n wonderlijke oplossino en begrijpen ook niet goed waarom men onder de meespelende personen, behalve de genen die een rol door het helt stuk spelen, ook schuldeisers heeft opge- en. Het laten terugkeren van Godeau heeft hen uitgerangeerd. De Balzac houdt van mensen die weten at ze willen. Daarom is hij misschien >k altijd wel een groot bewonderaar van Napoleon geweest, iets dat hij ook in dit stuk telkens weer blijken laat, maar zon der Waterloo. De regie van dit stuk had het „Rotter dams Toneel" in handen gegeven van de sman Georges Vitaly, aan wie het gelukt is zijn stempel op de opvoering te letten. Men speelde tn een overrompelend tempo, er was een uiterst beweeglijke te-en-scène. geen ogenblik was het to neelbeeld statisch, steeds in beweging en Itijd verantwoord, zonder rommelig te •orden. Een knappe prestatie. Het ging ïlfs zover, dat de Nederlandse zinnen en Franse zinsmelodie kregen Al vinden we dit alles prachtig, toch menen we, dat het Nederlands dit niet altijd hebben kan. Omdat een Nederlander anders intoneert en ar ticuleert, leed de duidelijkheid van de tekst er soms onder. Bob de Lange, die de rol van Mercadet vertolkte, deed dit met élan en veel kleur Een buitengewoon knap gespeelde rol, maar geen creatie en dat verlangt dit stuk. Hij jvas vooral in de scènes te wei nig geloofwaardig. Hij geloofde te weinig in zichzelf, in zijn illusie, werd daardooi oppervlakkig. Meer dan bij vele van zijn voorganger' speelt hij De Balzac, het zielkundige eer rol. Dat missen we in het spel van Bob <i< Lange, hoeveel bewondering we oven gens ook voor zijn geleverde prestatii hebben. Eenzelfde bezwaar hebben we te gen het op zichzelf goede spel van Henny Om'. Ook deze figuur, van mevrouw Mercadet, bleef zweven l'ussen de boze geïrriteerde echtge note, die niets van de manipulaties haar man moet hebben en de liefhebbende gade. in Duinhoven, als De la Brive, en Hans Croiset, de klerk, speelden hun rol uitstekend. Heel goed van nuance, dictie ek. De schuldeisers werden, ook door het spel van Bob de Lange, een stel lichtgelovige mensen, die met veel bra- binnen kwamen, maar ongemotiv veranderd, weggingen. Deze bezwaren verhinderden ons e Ton uan Duinhoven als de dandy De la Brive en Bob de Lange als zijn toekomstige schoonvader Mercadet in De Balzacs haute- finance-satyr e Mercadet. wel niet van deze opvoering voor K. e: W. zeer te genieten, waarvoor we gaarn hulde brengen aan de Rotterdammers A. C. Boowmai Residentie Orkest voor K. en O. HET abonnementsconcert voor K. en O. van het Residentie-Orkest stond gisteravond onder leiding van de Franse dirigent Jean Martinon, terwijl de Duitse pianist Hans Richter Haaser als solist optrad. Het pro gramma was aan de behoudende kant: Handel Mozart, Beethoven en Paul Dukas. Alle opwinding zou dus de vertolking moeten komen en in dit geval vooral van de dirigent. Jean Martinon heeft ons die emotie zeker gegeven, al was het niet steeds in dezelfde mate Zijn Franse aard en muzi kaliteit drukten uiteraard een stempel op de uitvoeringen, die viel bij het ene werk wat gunstiger uit dan bij het an dere. Eén ding was echter onweerleg baar: deze dirigent bezat een macht het orkest, die slechts weinigen kunnen eigen maken, terwijl hij bovendien beschikt over een muzikale scherpzinnigheid die elke maat, elk mo tiefje van een uit te voeren partituur overdenkt en toetst aan de gestelde nor men. Niets was aan het toeval overgela ten, elke bijzonderheid had een bedoeling en het orkest gaf zich geheel aan deze scherpzinnigheid over. Het gevaar van deze verstandelijk heid is natuurlijk dat de spontane ïteit soms gevaar loopt en dit was met name wel eens het geval in Mo- zarts kroningsconcert en in Beet- hovens eerste symfonie waar de diri gent een naar ons gevoel wel wat kras classicisme liet overheersen. In Handels prachtige concerto groi in g op- 6 no. 6 streefde Martinon vo al naar een fraaie, zangerige en lev dige toon, naar een duidelijke tegen stelling tussen het orkest (de tutti) en het concertino (de solistengroep). Geluk kig was er een clavecimbel aanwezig voor de continuopartij, een detail dat in deze muziek van groot belang is, zelfs al was het clavecimbel in dit geval niet altijd goed hoorbaar. Wel bleef de voor dracht van dit concert wat plechtig, en ritmisch wat vlak; dit gold vooral voor het derde en vijfde deel. waar we de triolen pittiger hadden gewenst. 7n Mozarts pianoconcert in D K.V. 537, het kroningsconcert, toonde Mar tinon zich een ware Fransman met een latijnse Mozartvisie. Hans Rich ter Haaser echter voelde Mozart als Duitser wat robuuster aan. Zijn ver tolking bezat vele kwaliteiten, bril jante techniek, schitterende aanslag, beheerste lyriek, alle eigenschappen, die hem tot een ideaal Mozart-ver- tolker stempelen. Hans Richter-Haas er Daardoor werd deze uitvoering, on danks het feit dat dit concert wat t.pn achter staat hij de andere pianoconcer ten van Mozart uit de Weerfse jaren, tot een evenement, dht grote geestdrift wek te. Beethovens eerste symfonie klonk al eveneens zeer Frans, licht van toon, bij zonder fraai in de houtblazers, even wichtig van klankverhoudingen, doch smaak. Het was meer in de trant van een honderd-zoveelste symfonie van Haydn, die overigens door Beethoven in deze symfonie werd nagevolgd. Vooral het menuet klonk niettemin bijzonder goed Waren we tot dusver vooral on der de indruk gekomen van Martinon's scherpe geest en zijn grote macht over het orkest waarvan hij met name de houtblazers uitstekend wist uit te bui ten, in de Toverleerling van Paul Dukas. een briljant orkestwerk, dat elke diri gent gaarne als paradepaard gebruikt, steeg onze bewondering tot laaiende geestdrift. Wat Martinon hier wist te bereiken met het Residentie-Orkest, kan men slechts geniaal noemen. Elke instrumentale kleur of tim bre, waarmee Dukas toch al zo kwis tig heeft gestrooid, werd door de di rigent afgewerkt en naar voren ge bracht, de discipline was volmaakt en de climax die werd opgebouwd, was adembenemend. Alle groepen van het orkest verdienen de hoogste lof. Waarschijnlijk zal men niet zo licht nogmaals julk een schitterende uitvoe ring van deze partituur beluisteren I De geestdrift der toehoorders was dan ook uitzonderlijk groot. Jean Martinon toon de zich aan het einde van deze mooie avond een ware tovenaar met klanken, zijn geval n r 1 i n g kon "j Deze weg begint links op de kaart Dat is hef punt, waar de (in deze omgevc te verleggen) rijksweg Den Haag—Amsterdam een aftakking krijgt door Morskwartier en het viaduct Gevangenlaan (legermuseum) naar het Stationsplein De weg zet zdch voort langs de Morssingel naar de gedempte Langegracht. Het de hand, dat hij een aanzienlijk deel van het verkeer van de route Haap Schouw—Haagweg—stadscentrum zal overnemen Ook komt het verkeer wijk naar de stad op deze weg terecht. Het nieuwe gebied van de universiteit won erdoor ontsloten- Voor de duidelijkheid nog twee aanwijzingen: 1. Hef tracé van de rijksweg D; Haag—Amsterdam wordt ter hoogte van de Mors verlegd naar de andere kant r. de Rijn, zodat het verkeer niet meer langs Rhijnhof en de omgeving van Endeget zal rijden; 2 de uitbreiding van de universiteit begint in de Mors, achter het demisch ziekenhuis, en gaat over de tegenwoordige rijksweg heen bot aan de Rij O Een weg van de noordelijke aansluiting op de rijksweg Den Haag—Amsterda via de noordelijke randweg om Oegstgeest, langs het kasteel Oud-Poelgea door het viaduct Marcdjjk en over het Schuttersveld naar het Stationsplein Deze aftakking begint aan de overkant van het Oegstgeesterkanaal. Zij neemt 1 verkeer uit Noordwijk, Haarlem, de Bollenstreek en Warmond op. De weg door* Kikkerpolder van Oegstgeest uit (het geblókte lijntje onder „Oud-Poelgeest") jli op deze invalsweg aan, waardoor Oegstgeest een tweede verbinding met het stad krijgt. O De weg van de provinciale weg 5 (rechts op de kaart) via de nieuwe brug o de Z(jl, de Willem de Zwijgerlaan er. de verbrede Marnixstraat (M) naar stadscentrum of verder langs de Willem de Zwijgerlaam naar het Stationsplein (S Het is te verwachten, dat door de aanleg van rijksweg 4a naar de Haarlemmerme! het verkeer uit de richting Amsterdam van deze invalsweg gebruik zal maken. D Merenwijk, geprojecteerd ten noorden van de Slaagihsloot en een deel woonwijk achter de Touwfabrieken te Leiderdorp zullen op deze weg zijn ai: gewezen. A De verbinding van de samenkomst van rijksweg 4a en provinciale weg 6 (red >ft: op de kaart) door Leiderdorp (Van der Valk Boumanweg) en via de Spanjaarti brug (P) en de Lage Rijndijk naar de gedempte Langegraoht (beide in het verlengi van P). Deze weg zal voor het interlokale verkeer van betekenis kunnen zijn, i zeker wordt hij dat voor de verbinding, van de kom van Leiderdorp en de nd< woonwijk in de Zijlpolder (omstreeks 30.000 inwoners) in deze gemeente naai stadscentrum De Lage Rijndijk zal op den duur een verbreding moeten ondergas terwijl ook een rechtstreekse verbinding van de Lage Rijndijk naar de gedemp Langegracht tot stand moet worden gebracht. 5 Dit c(jfer duidt de bestaande invalsweg Hoge RijndijkLevendaal Wilhelmlnabrug (R) moet worden verbreed. Als de bebouwing In de Mcerburgei polder (T) voortgaat, de nieuwe Leiderdorpse brug over de Rijn (in het verlengi van de Berkenkade) er is en het industrieterrein Grote Polder te Zoetci Is aangelegd, zal deze weg zeker nog drukker worden. Later zal dit weer mlndi worden door de aanleg van een autoweg in de richting Rijnstreek en Utrecht doortrekking van de rijksweg 4b (zie onderaan). Een weg van de aansluiting op rijksweg 4a bij Zoeterwoude vla Lammebn en Lammenschansweg naar het belangrijke verkeersknooppunt bij de Korevai straat. Na de vervanging van de tegenwoordige Lammebrug (die zeer nabij is), bouw van het spoorwegviaduct aan de Lammenschansweg (met de voorbereidini waarvan dit jaar wordt begonnen) en de opheffing van de trambaan kan hier ruime weg worden gemaakt. 7 Deze Invalsweg komt tot stand door de aansluiting van de provinciale weg Vow schotenLeiden op de rijksweg 4b naar de Lammenschansweg. De Lamme schansweg vangt dus twee invalswegen op, uit de richting Zoeterwoude richting Voorschoten. Hij is het begin van de Noord-Zuid-verblnding in Lelde Jan van Houtbrug, verbrede Sint Jorissteeg, verbrede Watersteeg, Hooigracht, brede Pelikaanstraat en Huigstraat naar Marnixstraat (Willem de Zwijgerlaan). J-J De invalsweg van rijksweg 4b is de voortzetting van de door de pre vincie ontworpen weg langs de noordelijke kant van de spoorbaan De HaagLeiden.v Het is de „Forenzenweg", die het centrum van Den Has (Rijswijkse Plein en omgeving) met dat van Leiden verbindt. Na de krui sing met de rijksweg 4b komt deze Forenzenweg bij de omhooggebrachi spoorbaan Den HaagLeiden en sluit hij ter hoogte van de Vink aan de Haagweg, die tot aan de kruising met de Churchill-laan zonder vet bezwaren kan worden verbreed. Jiet tracé van de Forenzenweg verlaat a Haagweg in de richting van de Toussaintkade en buigt daarna af om op h: daarvoor geschiktste punt de spoorbaan LeidenUtrecht te kruisen en, m opruiming van enige vrij oude bebouwing (waaronder Oud-Hortuszichl! de Witte Singel en via de Jan van Houtkade de Korevaarstraat te be reiken. Om ten noorden van de Jan van Houtbrug een duidelijk rechthoekig kruispus te krijgen en het Levendaal te zijner tijd enigermate te kunnen ontlasten, ligt j11 voor de hand, de route van deze Forenzenweg door te trekken achter de bebouwü van het Plantsoen langs naar de Hoge Rijndijk. Spoorbaan moet omhoogTrekvliet gedempt Overigens is dit tracé nog in onderzoek. Met name moet de kruising met spoorbaan Leiden—Alphen (dus t.h.v. de Toussaintkade; Haagwegkwartaer) wordf bekeken. Voor de toekomst moet rekening worden gehouden met het omhoogbrenjt van de spoorbaan in de stad. In studie is nu een oplossing ten goederenemplacement en de aftakking naar de H.C.W en de groenteveiling. Hel waarschijnlijk niet nodig (en economisch gezien niet mogelijk), de baan al binne afzienbare tijd omhoog te brengen. Voor wat de kruising Toussaintkade betreft» nu een gelijkvloerse overgang kunnen worden gemaakt slagbomen. Aan de verwerkelijking van dit invalstracé is ook dit grote voordeel verbond» dat dit deel van de voortdurend groeiende woonwijk Zuid-West een verbinding met de binnenstad krijgt. Deze doortrekking van de Forenzenweg introduceert het probleem weg in onze stad. Nu verschillende bruggen moeten worden verbeterd of gebouw en de Trekvliet (water Rijn- en Schiekade) voor de realisering van de cityring worden gedempt, moet binnen afzienbare tijd een beslissing worden genomen over* mogelijke aanleg van een omleggingskanaa] ter plaatse van de Korte Vliet kaart: de Korte Vliet loopt tussen de Leidseweg—Voorschoten en Leiden-Zuid-W en verbindt de Vliet met de Rijn (t.h.v, de Vink). Door de demping vi de Rijn- en Schiekade wordt de verbinding van de Toussaintkade naar de Wi? Singel op eenvoudige wijze mogelijk. Demping van de Trekvliet betekent ook bruf bouw over het Galgewater naar de Morssingel. De zaak van de vaarroute door of om de stad is nog in onderzoek. Hierover wort binnen afzienbare tijd een uitvoerige nota uitgebracht, waarin ook de finance consequenties zijn opgenomen. „Gordelweg" moet de wijken verbinden B(j deze tekening tenslotte iets over de (geblokte) „gordelweg", die de wijk» rondom het stadscentrum onderling verbindt. Op de kaart zijn de verschillen* onderdelen met een letter aangeduid. De weg is als volgt: Churchill-laan, Vijf-meilaan, Zoetcrwoudsewcg cn TcnrtW straat tot aan Lammenschansweg (A en B); De Sitterlaan en Burggravcnlaan (C); door de Waard (D): Sumatrastraat (E): doortrekking naar de Merenwijk ten noord» van de Slaaghsloot (F); afbuiging in westelijke richting naar de weg door de Kikk» polder (G): Warmonderweg (H); doortrekking vla de Nachtegaallaan naar het MC kwartier (I); viaduct Hoge Morswcgbrug over de RjjnChurchill-laan (J). Op deze kaart is de vaarweg al veranderd. Bij de Spanjaardsbrug (P) gaal naar de Wilhclminabrug (R) en verder via Rijn- cn Schiekanaal (water Kanaalwell Vliet cn verbrede Korte Vliet (omboog) naar de Rijn (Vink). Vla de binnenstad ts nog een noord-zuld-route gevormd: ZeemanlaanThorbeth straat— Zoeterwoudsesingel—Veerstraat gedempte Waardgracht Oosthavenstrt* Deze verbinding heeft ook de belangrijke functie om het te saneren deel van binnenstad tussen Zijlsdngel en Herengracht een afdoende verkeersontslulting verschaffen. De Van der Brandelerkade zou verkeersweg kunnen worden voor het lokil verkeer tussen het industrieterrein en het recreatiegebied aan de overzijde van Kanaal enerzijds en de Lammenschansweg anderzijds. Als de invalsweg door het Morskwartier na de omlegging van rijksweg gelegd, moet de Morssingel worden verbreed en de veemarkt zijn verplaatst verkeer naar de gedempte Langegracht te leiden. automatische ha!« rechtstreeks

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1959 | | pagina 6