CHRISTELIJK
LADY ISABELLA
Lessen uit Calvijns
prediking
r
Veertig jaar zegenrijk werk
dienst van 't Evangelie
Bescheiden arbeid groeide uit
tot krachtig bijbels bolwerk
in
Veel trouw en verkondig
bereidheid
tot offeren
Eert woord voor vandaag
Natuurbescherming brengt
veel positiefs tot stand
Easf Lynne
Stelsel vorming mag Gods
Woord niet afstompt'
ids
n
DE Vereniging van Acade
mici op Gereformeerde
Grondslag" waarin voornl
academici uit de Gereformeerde
Gemeenten. Gereformeerde Bond
in de Hermrmde Kerk. Christ
Gereformeerden enz. zich ver
enigd hebben, geeft een blad uit:
Wapenveld. Het laatste nummer
is geheel gewijd aan de predi
king en bevat voortreffelijke
artikelen van de hand uan o.a.
ds. H. Rijksen. prof dr. S. v. d.
Linde, en ds. G. Boer.
Ds. L. Blok uit Capelle aan de
tJssel wijdde een artikel aan de
prediking van Calvijn. Omdat
we vlak voor een herdenkings
jaar van Calryn staan, nemen
we uit zyn artikel een gedeelte
in verkorte vorm over:
Neen. In het voetspoor van d- Ca
techismus zien wij als hoofd
accenten in de prediking de drie
delen: ellende, verlossing en dank
baarheid. Voor velen is het ken
merkende voor ..gereformeerde-1
prediking een overwegend. vaak
eenzijdig benadrukken van de el
lende Het schema van hun preek
is niet een evenwichtige ver
deling van ellendeverlossing—
dankbaarheid, maar: ELLENDE
verlossingdankbaarheid. Vaak
wordt de verlossing niet ge
predikt als aanbod van genade,
als oproep en nodiging aan allen,
maar alleen als noodzakelijk, als
een verre bijkans zeldzame mo
gelijkheid.
Wel de noodzaak, dat men door
God nog eens bekeerd moet wor
den. wordt benadrukt, maar niet
de eis, de oproep tot bekering en
helemaal niet de aandrang tot ge
loof en bekering.
Deie prediking wordt door zeer
velen geilen als alleen-gerefor
meerd. Het Is helaas onwaar. Men
Is bang de Heilige Geest, die het
alleen doen moet, het werk uit
handen tr nemen, maar In werke
lijkheid neemt men de Heilige
Geest het werktuig uit handen,
namelijk de prediking des Woords,
de prediking voluit van els en be
lofte.
Wedergeboorte
Drr kan calvijns pre
diking ons weer leren, dat
God werkt door middel van de
prediking. Werkelijk uit den treu-
re bindt Calvijn het zijn hoor
ders of zijn lezers op het hart,
dat wij niet anders tot het ware
leven wedergeboren worde* dan
door middel van de prediking. In
het Woord maakt God ons Zijn
heil bekend; door datzelfde Woord
deelt God ons ook de genade mee
Voor Calvijn is in de prediking
Christus tegenwoordig. Wij mogen
verzekerd zijn. dat Jezus Chris
tus ons tot Zich nodigt en als met
uitgebreide armen ons wil ontvan
ger. telkens wanneer het Evange
lie gepredikt wordt.
Deze gedachtengang keert tel
kens bij Calvijn terug. Aangaan
de de sacramenten is het ty
perend voor Calvijn. dat hij per
manent verklaart, dat God ons
niet bedriegt met ljdele tekenen,
maar dat Hij vervult, wat Hij
belooft. Zo zouden wij het ook
kunnen zeggen van de prediking.
God bedriegt oni niet met een
ijdel Woord en ljdele beloften,
maar Hij vervult wat Hij belooft.
De Geest doet het. Het woord
van een meni la niet machtig om
een hart te veranderen. Maar...
de Geest doet het door middel
van het Woord der prediking. Ter
wijl het Woord ln onze oren
klinkt ..trekt de Here Inwendig de
harten". Dat Is voor Calvijn de
inwendigs verlichting. trekking en
wederbarlng door de Heilige
Geest, door het Woord. door
gaans via en tijdens de predl-
wedergeboorte
trokken op het Woord van God.
Voor velen li wedergeboorte en
geloof een onultwarbaar mysterie
geworden, omdat men deze te uit
sluitend verbindt aan de Heilige
Geest.
Geloof en wedergeboorte wor
den dan te onduidelijk g "ien als
een werk van de levendmakende
Geest, en te weinig als oov een
levend worden van het Woord ln
onze harten
Ik laat hier de vraag ruaten. of
de wedergeboorte voor het geloof
gesteld moet worden of als vrucht
i het geloof. Of wij dus weder-
reformeerde theologie het accent
op de wedergeboorte door het ge
loof. Mijns inziens terecht.
Hoogste doel
/")OK HET GELOOF WORDT
door Calvijn gedurig gesteld
Door dit geloof wordt de mens
wedergeboren tot een nieuw le
ven, tot een nieuwe gehoorzaam
heid. Christus is ons van God ge-
tus
t ge
de Geest der heiligmaking
1 Zal-
i scheiden, handelt volgens Cal
vijn als iemand, die vuur zou wil
len hebben zonder warmte. Ja,
zelfs gebruikt Calvijn de ongewo-
-- toch ware uitdrukking, dat
niet de rechtvaardiging
heiliging het voornaamste en
ste doel van God is.
Calvijns diep geestelijke.
Schriftuurlijke prediking kan
weer leren: God komt tot 01
de prediking en werkt ln
de
hoog-
diep
in
door de prediking. God bekeert de
zondaar niet door een :telsel. hoe
gereformeerd of hoe bevindelijk
ook. Wij schrijven met de punt
van ons potlood; die punt moeten
wij niet afstompen. Zo moeten wij
ook de punt van Gods Woord niet
afstompen, door welke stelselvor
ming ook. De punt van het Woord
waarmede God tot ons komt.
waardoor God Zijn Waarheid in
onze harten schrijft, is de ver
kondiging van Wet en Evangelie,
van eis en belofte, beide onver
kort. God stelt de zondaar even
volstrekt onder de eis en het von
nis der wet. als onder de belofte
en het aanbod van genade. Dit
vinden wij bij Calvijn. Dit was de
rofeti^che kracht van zijn predi-
V
Belgische Evangelische Zending
In het hart van de Belgische hoofdstad, in de Rue du Moniteur,
verheft zich een kruis boven het trottoir. Daar klopt het hart van
de Belgische Evangelische Zending, die deze maand blij herdenkt,
dat veertig jaar geleden haar werk in alle stilte werd begonnen.
Een flinke boekwinkel met honderden uitgaven in het Frans en
Nederlands vormt een nog duidelijk visitekaartje van de beweging,
die hier haar hoofdkwartier heeft. En wie nog verder in het gebouw
doordringt, hoort stemmen in de gangen, omdat er ergens een lesuur
voorbij is, de lessen van de Bijbelschool, die ook al in dit gebouw
is gevestigd.
TT 1 I bijbel ver
het Russisch Thans volgen 30 Jonge
mensen de lessen aan de bijbelschool.
die een driejarige cursus heeft. Onder
de cursisten zijn o.a. twee Nederlan-
In België heeft men veel zegen op
het werk mogen ondervinden. O ja.
geen mens zal dat tegenspreken; afge
lopen zondag werd in Gent nog een
nieuw kerkgebouw in gebruik geno
men, een zichtbaar bewijs van voort
gang. En dan de vele tientallen posten
in het gehele land verspreid waar
iedere zondag een vaste kern van bezoe
kers is, naast de tientallen geïnstitu
eerde kerken. Tentsamenkomsten wor
den niet meer gehouden („De tijd daar
voor is voorbij." vertelde ons de heer
Van Steenberghe), tegenwoordig rijdt
een grote autobus door het land.
Bij het werk in de dorpen en steden
onderwindt men vaak, dat de men
sen niet meer vreemd staan tegenover
het evangelie. De uitzendingen van
btjWI verspreiden op plaatsen waar het"CRV worden veel beluisterd.
Christus nog niet werd Daarvoor w men erg dankbaar,
EEN WOORD VOOR VANDAAG
En vrede op aarde bij mensen des welbehagens
de woorden zijn nog maar nauwelijks verklonken of de sold
ten van Herodes trekken Bethlehem binnen en doen h\
afgrijselijk moordenaarswerk. Zo afgrijselijk dat men bij li
lezen van die paar simpele zinnen in het evangelie van Mi
theus een gevoel van woede nauwelijks kan onderdrukkt
En dan weten we het: deze onschuldige kinderen zijn niet
laatste martelaren. Honderden, duizenden zijn vermoord
dikwijls wrede wijze omdat zij geloofden in het Kind vt
Bethlehem. En nog is het einde nietWant dat evangel
die blijde boodschap voor u, is en zal altijd voor anderen t 1
ergernis en een dwaasheid zijn.
Daarom is christen-zijn tevens soldaat-zijn, ja: allereerst
daat zijn. Ge zijt een strijder in Gods legermacht met alle ri
co's die een strijd met zich brengt. Maarge zijt ook zeker t> a
de overwinning. Omdat het Kind van Bethlehem de gekr\ i
sxgde geworden is èn de opgestane Heiland! Hij overwon 1
dood en daarom overwint gij ook. De vijand kan uw lev 1
nemen maar het eeuwig leven in Gods heerlijkheid h
niemand u ontnemen-'
NA EEN ONDERZOEK
Het kan ook zijn, dat u pakken met
tijdschriften ziet liggen: Onze Hoop
en Notre Espérance, twee fris opge
maakte maandbladen, die by duizen
den tegelijk in de Belgische steden en
dorpen worden verspreid. Onze Hoop:
duidelijker en korter kan men niet
getuigen van de christelijke vreugde j men met een overtuigd christen, die hem
om het evangelie, dat deze beweging niet alleen hielp met zijn Engels, maar
thans veertig jaar bekendheid tracht bem de weg wees naar bet evangelie,
te geven.
verkondigd dét was vooral het
doel ln het land, waar de r.k. kerk voor
duizenden hoogstens nog een versiering
maar geen kracht voor het leven was.
Medewerkers
Het werk van de Evangelische Zending,
nu een groot bolwerk voor het evangelie
ln België, zou menselijkerwijs gesproken
niet zo veel weerklank hebben gevonden
als niet van het begin af mensen als de
nu 71-jarige heer O. Vansteenbergbe
hadden meegewerkt.
Als militair was hij in het begin van
de wereldoorlog te Londen te werk ge
steld. In zijn ijver om zo goed mogelijk
Engels te leren, was hij in contact geko-
voor uw gezondheid
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
Beroepen te Ameide en Tienhoven A.
H. van Slooten te Onstwedde: te Uit
wijk (N. Br.) kand. A. Westra te Uitwijk;
te Werkendam T. H. Oostenbrug te
Bussum.
GEREF. KERKEN
Beroepen te Goes en Schoonoord kand.
G. O. N. Veenhuizen te Ede; te Roden
J. P. Kakes te Makkum.
Aangenomen naar Mariënberg: kand
Th. P van Belzen te Arnemuiden. die
bedankte voor Dussen en Oosterend;
naar Witmarsum kand. W. H. van Hal-
sema te Zwolle, die bedankte voor Tho-
len-Poortvliet en Sint Pancras.
Bedankt voor Gorredijk C. W. de Rui
ter te Visvliet (Gron. i.
CHR. GEREF. KERKEN
Bedankt voor Ermelo M. Baan te Dor
drecht.
Toen de Nortons hun tenten in België
opsloegen, hielp hij hen spoedig bij hun
werk, uit de kracht van een overtuigd
hart. Het was voor hem geen gemakke
lijke beslissing om zich volledig aan dit
werk te wijden, want het betekende dat
hij zijn goede baan bij de spoorwegen
moest opgeven. Maar hij en zijn- vrouw
en twee kinderen gingen dan ogenschijn
lijk een periode van maatschappelijke
onzekerheid tegemoet, één ding wisten
zy heel zeker; God zou voor hen zorgen.
In dat geloof zijn zij nooit beschaamd,
vertelde hij ons in zijn werkkamer op
het hoofdkwartier van de Evangelische
zending. Zodra de bijbelschool door de
Nortons werd opgericht, moest hij ook
les geven aan zijn landgenoten. Dat ver
eiste veel studie, maar hij deed dat graag.
In Engeland had hi) veel mogen leren
van mensen als G. Campbell Morgan,
wiens boek „The true estimate of life"
hadden ze met honderden militairen i bij nog altijd zuihig bewaart.
contact gehad. Als buitenlanders moch-| «r„uhj j,,-;
ten se echter in 1915 niet meer in de .-*?? fjW 'en vitale figuur,
kazernes en kampementen komen, waar- lT1 hef bestuur van de zending een
door dit werk voor een groot deel moest belangrijke plaats vervult. Hij is se-
worden gestaakt. Gods wegen zijn soms derf 1934 mede-directeur
Veertig jaar geleden reisden een Ame-
I rikaan en zijn vrouw naar België om
i daar de blijde boodschap te gaan ver
tellen. Er was een schreeuwende be
hoefte aan dat goede nieuws, dat had
den zij de jaren daarvoor wel duidelijk
ervaren. In de eerste wereldoorlog wa
ren deze twee Amerikanen, de heer en
mevrouw Norton, met honderden Belgi
sche soldaten in aanraking gekomen in
de Britse hoofdstad. België was toen
voor een zeer groot deel bezet gebied
en honderden militairen zieken, ge
wonden en verlofgangers vertoefden
in Londen en andere Engelse steden.
Naar België
voor uw gezondheid
voor uw gezondheid
Oostduitsers stalen
adressen in gebouw
Jehova's getuigen
De WestberliJnse politie meldt dat
agenten van de geheime Onstduitse poli
tie ingebroken zouden hebben in het
Westberlijnse hoofdkwartier van de Je
hova's getuigen. Gestolen werden de ge
heime archieven met de namen en
adressen van 1200 Inwoners van Oost-
Duitsland. Geld en andere dingen van
waarde werden niet aangeraakt. Het lid
maatschap van Jehova's getuigen
boden in Oost-Duitaland.
De Oostduitse regering heef' herhaalde
malen Jehova's getuigen veroordeeld
wegens spionage, het aanzetten tot on-
;ehoorzaamneid en het lidmaatschap van
i de Jehova'i
illegale organisaties.
Volgens
zegsman 1
merkwaardig en ze kwamen in aanra
king met Belgische soldaten, vaak on
kundig van Gods Woord of totaal daar
van vervreemd. Het echtpaar Norton
onderhield in die jaren veel contacten
met hen, ontvingen de militairen in hun
hotelkamer en spraken met hen over
Jezus Christus. Mevrouw Norton en
haar man werden voor vele Belgen
pleegouders, wat heel wat waard was
voor honderden jonge soldaten, die in
Engeland nergens huiselijke gezelligheid
ondervonden. Dat was het eigenlijke be
gin van de Belgische Evangelische Zen
ding en toen de oorlog voorbij was
wisten de heer en mevrouw Norton wel
ke weg God hun wees: de verbreiding
van het Evangelie ln België.
Het was niet de bedoeling om een
kerk te stichten, maar wel wilden zij
mensen naar de kerk brengen. De ont
wikkeling van het missiewerk leidde er
toe. dat op verscheidene plaatsen re
gelmatig het evangelie kon worden ver
tolkt.
Bijbelschool
In Brussel, waar men onderdak had
gevonden, werd al spoedig een kleine
bijbelschool opgericht. De school was
vooral bedoeld voor medewerkers, die
zélf het land zouden ingaan. Immers,
een Belg. Vlaams- oi Franstalig, heeft
nog sneller contact met de bevolking
dan buitenlanders. *iet pad, dat de heer
en mevrouw Norton bewandelden, was
niet altijd even gemakkelijk, maar zij
wisten dat Gods Woord „een lamp voor
de,voet" was. En als zij eens twijfelden,
dan vormde datzelfde Woord hun hoop
om verder te gaan.
Toen in 1934 de heer Norton overleed
en twee Jaar later zijn echtgenote ont
sliep. had het werk van de Evangelische
Zending al diepe sporen getrokken in
Oostduit
Rerlljn een bezoek aan het hoofdkwar- Jeugdkampen in de
tier hebben gebracht. De eigenlijke leden- eenkomsten op zondagen
lijsten wordèn in een andere kamer be- meer dan 300.000^ bijbels
waard, die dag en nacht wordt bewaakt van het N:
bijbelschool, een functie, die hy' over
enige dagen zal neerleggen. Dat be
tekent niet, dat hij stil zal blijven zit
ten: begin volgend jaar vertrekt hij
naar Italië en Frankrijk, waar hij eni
ge series lezingen hoopt te houden.
Grote offers
Hij heeft al heel wat leerlingen van
zijn bijbelschool zien vertrekken naar
andere landen. Twee van hen werken in
de Belgische Kongo in de Bomboma-
zending. Zij werden uitgezonden door
de Evangelische zending, wier gelovi-
gen zeer veel offeren voor de verbrei
ding van het evangelie. Andere oud-
leerlingen werken o.a. aan een evange
lisatiezender in Amerika, in Frankrijk
en België zelf. Een werkt mee aan
de herziening van een bijbeluitgave in
koestert daarbij ook een wens:
een nog eenvoudiger vertolking van
de boodschap, omdat de Nederlandse
radiosprekers nogal eens enige bijbel
kennis by hun luisteraars veronder-
Wonderen.
Thans werken 54 predikanten en 32
evangelisten voor de B.E.Z. In Oost
Vlaanderen vindt het evangelie aanzien
lijk minder weerklank dan in West-
Vlaanderen. In de provincie Limburg
waren na 30 jaar werk nauwelijks 30
gezinnen toegetreden. Sóms lijkt het
of God de tijd daarvoor nog niet rijp
acht, maar wie weet precies wat Zijn
bedoelingen zijn? Een ding weet men
wél: dat er nog dagelijks veel bereid
heid bestaat om te geven voor het werk.
In een klein dorp gaf een paar we
ken geleden een invalide vrouw 100.000
franc voor de bouw van een zaal. Bo
vendien schonk zij een deel van haar
tuin als bouwterrein. Zij had sedert
1918 van een pensioen geleefd, omdat
haar man in de oorlog was gesneu
veld. Nu gaf zij haar geld voor het
evangelie. In een andere plaats
schonk een man een huis om er bij
eenkomsten te doen houden. Dergelijke
dingen zijn vaker voorgekomen
afgelopen veertig jaar.
Het gebouw, dat men vele Jat
Gent heeft gebruikt, is op een wonder
lijke manier in het bezit van de B.E.Z.
gekomen. In Gent was in de dertiger
jaren veel belangstelling voor het evan
gelie ontwaakt en men begreep, dat
men een vast ontmoetingspunt nodig
had. Geen enkel huis kon men kopen,
en het leek wel alsof alle deuren op
slot werden gegooid als de zendings
mensen aanklopten. Totdat men een
flink gebouw te koop zag aangeboden.
Men durfde nauwelijks de prijs te gaan
vragen, want er was haast geen geld
in kas. Men deed het toch om het
geweten gerust te stellen, zei men la
ter. Het huis werd te koop aangeboden
voor een prijs ver beneden de markt-
waarde door een Belg, die jaren in
Amerika had gewerkt en naar dat land
wilde terugkeren.
De heer Norton, die op dat ogen
blik ln Amerika verbleef, werd tele
grafisch op de hoogte gebracht van de
aanbieding. De volgende morgen was
het antwoord binnen: „Koop!" HIJ had
juist die dag een gift ontvangen, pre
cies de koopsom van het huls.
Dergelijke gebeurtenissen maken
de medewerkers van de B.E.Z. wel
eens stil en versterken hun geloof, dat
God voorziet in alle behoeften voor
dit werk in Zijn Koninkrijk, een ge
loof, dat hun ook de komende jaren
zal inspireren bij de verdere verkon
diging van het evangelie van Christus
ZIJ ZIJN ER OOK NOG
Burgemeester J. J. G. Boot meent:
„Wij kunnen niet dankbaar ge
noeg zijn voor alles wat de laatste
tientallen jaren op het gebied van
de natuurbescherming in ons land
tot stand is gebracht. Van de
ruim 700 geregistreerde natuur
monumenten zijn er zeer vele met
liefde en toewijding geconser-
•erdenVeerd, waardoor duizenden overal
Te°t.°^ènt veV.priid"^De I in het land kunnen genieten van
96
Hij bevrijdde zich bruusk uit haar greep en verliet
het huis. Pierre stond buiten op hem te wachten. En
zijn vrouw kreeg plotseling het gevoel dat ze hem
voor het laatst had gezien, als ze hem ooit weer
zag. dan zou alles voorbij zijn. Hij zou niet met haar
trouwen. HIJ wiat dat trouwena al maandenlang.
HOOFDSTUK XXX
Wederkerige complimenten
December kwam. De alpentoppen werden bedekt
met sneeuw Grenoble kreeg geen ion meer en bad
een onvriendelijk, onherbergzaam aanzier. De bre
de goten tn net midden van sommige straten waren
zwart en modderig en de mensen keken ook nors.
Dicht bij het vuur in de slaapkamer, die overal ra
men en deuren en tochtkieren had cn een wijde
schoorsteen, waar wel vijf Engelse schoorstenen in
konden lag lady Isabella Vane te huiveren Ze
wêêa - j een grote wollen shawl
iag zo dicht bij het houtvuur.
BPjnfcen overspatten. Lady Isa
bella scheen het niet te merken De zuster moeat
zo nu en dan de vonken doven.
Ze was herstellende, maar kwam nog niet verder
dan dat ze per dag een paar uren opzat. De iuster
zei, dat ie veel beter had kunnen «Un, als «e maar
wilde
Er kwam een rijtuig de binnenplaats op. Ze schrok
op zou hij het «Un?
„Wie is hat?" vroeg ze.
„Mllady. het ls mijnheer en Pierre is bij hem. Ik
heb milady al zo vaak gezegd, dat ze zich over
mijnheer niet zenuwachtig moest maken, want hij
zou vast en zeker komen. En nu ziet mllady dat lk
gelijk heb
Er kwam een eigenaardige vastberaden trek op
lady Isabella's gssicnt, hat scheen te betekenen, dat
te zich niet erg zenuwachtig had gemaakt over
„zUn" koms' In leder geval voelde ze zich nu heel
van
doer ANN LUOLOW
kalm en ie hoopte dat die kalmte haar niet zou ver
iaten
„Mijnheer kijkt zo vrolijk en hij ziet er goed uit",
ze: het meisje dat voor het raam was gaan staan
kijken. ,.HU zit onder de sneeuw."
.Je kunt wel gaan. Suzanna." zei lady Isabella.
..Maar als de kleine wakker wordt, mllady?"
..Dan bel ik wel."
Het meisje trok zich terug en sloot de deur ach
ter zich. Isabella bleef wachten, strak naar de deur
kUkend en dwong zichzelf tot kalmte.
Sir Francis kwam binnen en wilde haar begroeten,
maar zij wuifde met de hand. dat hij niet te dicht
bij zou komen omdat alle drukte haar zo moe
maakte.
Hij nam een stoel tegenover haar en trapte de
houtblokken in het vuur wal naar elkaar toe met
ziin laarzen Hij zei, dat het hem speet dat hU be
slist niet eerder kon komen
„En waarom kom Je nu*" vroeg ze kalm
„Waarom Ik gekomen ben""' herhaalde hij ..Is dat
da dank. die Je krijgt alt je op re:s bent gegaan
ln zulk hondeweer Dc had gedacht, dat je blij zou
zijn. dat je me zag, Isabella?"
„Sir Francis", zei ze, nog steeds onnatuurlijk kalm.
alleen haar onrustige handen verraadden wat net haar
kostte. „Sir Francis, lk ben in één opzicht blij, dat
je gekomen bent. we moeten tot overeenstemming
komen, jij en lk. Ik was van plan je een brief te
schrijven, zodra ik wat sterker was. Nu kan ik het
je zeggen. Ik wens rechtuit tegen je te spreken en
verwacht dat jij dat ook zult doen."
„Ik begrijp je niet", zei hij.
„Het is anders he*l duidelijk", zei ze. haar ogen
op hem richtende. „En het móet!"
..In vredesnaam! Het gaat van jou uit! Niet van
mij. denk daaraan."
..Toen je in juli wegging, gaf je me je woord
van eer. dat je op tijd terug zou zijn voor ons huwe
lijk. Je weet wat lk bedoel met ..op tijd"...
„Natuurlijk was ik ook van plan om mijn belof
te gestand te doen", onderbrak hij. „Maar ik was
nog maar nauwelijks in Londen toen ik midden in
het werk kwam te zitten en ik kon niet wegko
men. Ik kan nu zelfs maar een paar dagen blijven,
omdat lk weer naar Londen terug moet."
..Ik heb al geen vertrouwen meer ;n Je", zei ze
kalm. „Je was trouwens helemaal niet van plan om
op tijd terug te zijn v°or het huwelijk, want dan
had je het wel voor die tijd gedaan!"
„Je durft nogal wat te zeggen!" zei Francis, om
dat hij zo gauw niet wist wat hij moest zeggen.
„Toen Je weg was. vond een van de bedienden
een brief in de zak van de Jas die je hier liet han-
fen. Ik zag aan de datum dat hot dezelfde was die
e me die ochtend niet wilde laten lezen. Er stond
in. dat de scheiding was uitgesproken"
En toen Sir Francis tenslotte als argument aanvoer
de. dat hij nu de representant van een oud en
•erwaardig baronaat was geworden, en dat. zo
zei hij. .als Ik met Je trouwde, dan zou dat een
smet op de (emilie kunnen werpen en
Wordt vervolgd i
de ongerepte natuur."
Dat zei zaterdagmiddag de bur
gemeester van Hilversum, de heer
J. J. G. Boot, tijdens de openings
middag van het vier-daagse con
gres van de Christelijke Jeugd
bond van Natuurvrienden te Am
stelveen.
„Deze ideale jeugdbeweging" zoals
voorzitter Chris Streefkerk, uit Veere.
de CJN typeerde, heeft in het bijna ver
streken jaar een flinke groei doorge
maakt: het ledental nam met 100 toe.
een verdubbeling ten aanzien van enige
Jaren geleden, toen de bond nauwelijks
00 leden tela'e.
De CJN biedt jongeren gelegenheid
het zijden draadje van het contact met
de slinkende natuur in de hand te hou
den en a'at draadje aan anderen door
te geven. Vandaar dan ook dat de acti
viteiten op het gebied van natuurstudie
en natuurbescherming in 1058 werden
verhoogd.
De burgemeester van Hilversum, de
heer Boot, zelf een groot bewonderaar
van a'e natuur, heeft de congressisten
op boeiende wijze van vele aspecten van
de natuurbescherming verteld. „God
gaf de mens opdracht om de aarde te
onderwerpen er. te beheersen. Jammer
genoeg heeft men dat lang niet altijd
op a'e juiste manier begrepen, want het
is erbarmelijk om te zien hoe zowel in
ons land als in andere landen de mens
roofbouw op de natuur heeft gepleegd
en hoe op onoordeelkundige wyze met
kostbare cultuurgrond is omgesprongen.
De mens van nu weet dat een ramp
hem wacht als aan a'e verspillingen van
de natuurgronden geen halt wordt toe
geroepen." aldus de heer Boot, die in
dit verband opmerkte, dat de overheid'
ook in dezen een zeer positieve taak
heeft.
Het vraagstuk van de bemoeiing van
de overheid heeft vele aspecten. Aan de
ene kant kan men zich afvragen of men
het recht heeft veel natuurschoon te be
bouwen, maar aan de andere kant rijst
de vraag of men gronden onbebouwd
mig laten omdat de toeneming van de
bevolking ook bepaalde voorzieningen
elet: woningbouw. Industrievestiging.
STAATSSECRETARIS Schmelzer
heeft een rechtvaardige en daar
om verheugende beslissing genomen.
Hij heeft namelijk bepaald, dat met
ingang van 1 januari a.s. in de Mijn
Industrie Raad, het bedrijfschap voor
de mijnen, ook een vertegenwoor
diger van de protestants-christelijke
beambten in het mijnbedrijf zitting
zal hebben.
De staatssecretaris heeft hiermee de
sterke argumenten, die in de Sociaal-
Economische Raad zijn aangevoerd
ter verdediging van deze zetel, waar
aan wij reeds eerder uitvoerig aan
dacht besteedden, als juist aanvaard
en daarnaar gehandeld. Na 1 januari
zullen de beambten in het mijnbe
drijf dus niet langer gerepresenteerd
worden alleen door drie rooms-ka-
tholieke beambten, maar ook de niet-
r.k. minderheid, die nog altijd 20 tot
30 procent omvat en waarvan de
prot.-chr. vereniging met bijna 10%
georganiseerden verreweg de groot
ste groep is, zal haar stem kunnen
laten horen in de raad.
Tevens menen we uit de beslissing
van de staatssecretaris te kunnen
begrijpen, dat het onderzoek, dat na
het advies van de Sociaal-Economi
sche Raad werd ingesteld bij de or
ganisaties, die betrokken zijn bij het
mijnbedrijf, niet primair gold de po
sitie van Prot. Chr. Vereniging van
Mijnbeambten.
Eerder schreven wij reeds, dat, wan
neer dit het geval zou zijn geweest,
wij dit onderzoek overbodig hadden
geacht. Aanvankelijk heeft dit on-
derzoek inderdaad deze schijn ge
wekt, omdat het zwaartepunt van de
zaak immers gold de al of niet ver
tegenwoordiging van een prot.-chr.
beambte in de M.I.R.
De S.E.R. had ln positieve zin gead
viseerd, nadat de zaak tot tweemaal
toe zeer principieel was gesteld. Het
advies Van de S.E.R. was duidelijk en
over de positie van de Prot.-Chr. Ver
eniging van Mijnbeambten bestond
bij het bedrijfsleven geen onzeker
heid. Daarna kwam nog eens het
onderzoek van de staatssecretaris, dat
een gevoel wekte van al te grote
nauwkeurigheid, grenzend aan een
minder grote welgezindheid tegc
over de betrokkene.
Thans kunnen wij ons echter nl
aan de Indruk onttrekken, dat
de staatssecretaris de grootste bezv
ren niet hebben bestaan tegen
Prot.-Chr. Vereniging van Bean
ten, maar tegen de Algemene Nedi t
landse Bedrijfsbond in de mijnind t
strie, met welke bond de Prot.-Cli
Vereniging haar zetel in de MJJ
volgens het advies van de S.E.R. hi 1
moeten delen.
Een deling van deze minderheidszefa
waartoe de S.E.R. in tweede insta
tie besloot, een deling, die het in
raad ook alleen mogelijk maakte
meerderheid achter het voorstel va j
de christelijke vakbeweging te krj z
gen. Van r.k. zijde is men zich in
raad immers tot het laatste oget
blik blijven verzetten tegen well
minderheidsvertegenwoordiging va
de beambten ook.
Inderdaad droeg dus het advies va
de S.E.R. het karakter van een coi
promis met, dat kan niet ontkei
worden, een politiek tintje. Hiert
gen, blijkt nu, heeft de staatssecn
taris bezwaar gehad en heeft h»j tt
onderzoek laten instellen met als
sultaat, dat de prot. chr. mijnbeaml
ten in de M.I.R. thans een ongedeeld f
zetel hebben toegewezen gekregt
en de Algemene Nederlandse Bf
drijfsbond voor een beambtenzeti
terecht niet representatief is ve
klaard. Deze bedrijfsbond telt ondt
zijn leden nog geen honderd bi
ambten.
We achten deze beslissing volkome
juist. Het advies van de S.E.R. Is o[
gevolgd, ontdaan van de politiek
kleur.
De beslissing van de staatssecretaa
is een correctie op het standpunt v i
zijn geestverwanten ln de S.B,
Wanneer deze leden In de S.E.R. v
het begin af aan een loyale houdl
hadden aangenomen, was er ge
tweede zitting van de raad nodig
weest over deze zaak en had <xi E
het onderzoek van de staatssecretai
achterwege kunnen blijven. Het o
derzoek was dan volledig overbod
geweest.
£)E COMMUNISTEN van de groep-
Paul de Groot hebben de afge
lopen dagen hun congres gehouden.
Zij zijn, menen wij, thans vrijwel de
enige politieke groepering die voor
hun congressen ook de zondag nog
volop benutten. Het mag dan zijn
dat zij in aantal sterk zijn geslonken,
het congres zelf gaf de indruk dat
de strijdbaarheid daaronder nog niet
erg heeft geleden. „Morele" steun
kreeg de groep doordat een telegram
vanuit het Kremlin zelf duidelijk
maakte, dat zij en niet de groep-
Gortzak-Wagenaar de favoriet is
van de Russen.
Na dit laatste kan men er weer
tegen, en. men heeft dan ook enkele
dagen lang ijverig vergaderd, bij
zonder veel gesproken en tevens
allerlei plannen beraamd voor de
komende verkiezingen. Veel geld
heeft men weliswaar niet, maar wat
men aan geld tekort komt, wil men
door persoonlijke activiteit goed
maken.
Van dit laatste kunnen andere par
tijen misschien nog Iets leren. Want
bedrijvigheid kan men de commu
nisten niet ontzeggen. Maar of er
verder voor hen in de komende ver
kiezingen brood zal zitten? Wij be
twijfelen het. Zeker, vooral nu,
evenals zij, de socialisten in de op
positie zijn beland, zullen ze niet
nalaten een hartstochtelijk beroep
op dezen te doen om toch samen
met hen een eenheidsfront te vor
men. Maar het zal aan dovemans
oren gesproken zijn.
Dc communisten zijn eens sterker
in aantal geweest. Langzaam maar
zeker is hun partij afgebrokkeld.
Men moet aannemen dat deze ontt
vredenen en gedesillusioneerden 1
de socialisten terecht zijn gekomet
zij sullen daarbij wel tot een zekei
radicalisering van deze partij hebb(
bijgedragen, die indirect -
van invloed is geweest op de Jongil
kabinetscrisis. Er zullen er echti
onder hen zijn, die niet de kaï
hebben gezien zich onder de socii
listen thuis t« gaan voelen. I
Maar zullen zij tot de communistisd
partij terugkeren? Ze zullen CZ
niet aan denken. Indien ze, mi
hun kritiek, niet door de socialii
tische partij opgevangen kunni
worden, zullen ze de voorkeur gew
aan socialistische splinterpartijtje
Een zulk splinterpartijtje, overigen
waarschijnlijk maar ten dele
staande uit gewezen communistci
is reeds aan het wassen-
De communistische partij
wonderlijk geval. Zij doet in hof
mate onnederlands aan, en is bi
ook. Wie na „Hongarije" nog b»
hoefte had communist te blijvö
moest wel echt van Russisch»
huize zijn. Veel vat op ons vol
zullen de communisten bij de kom»
de verkiezingen niet krijgen, ook
de socialisten niet. Aan de ander
kant laat zich verwachten, dat wi
thans communist is, het ook
blijven zal, hoeveel „Hongartjes"
nog mogen volgen.
Het is een vasthoudende groep. B
de socialisten zullen er toch
standig aan doen, geen ogenblik nl
hun gedachten het bewustzijn los li
laten dat de communisten er óól
nog zijn. Want iedere partij heel
wel zo haar wankele zielen.
bouw van kerken, scholen, aanleg
sportvelden, e.d.
De natuurbescherming heeft de laat
ste jaren een veel sterker accent ge
kregen en dat is een groot winstpunt.
Dat is niet altijd zo geweest want tot
het begin van deze eeuw heert men ook
in ons land weinig oog voor deze din
gen gehad. De onbeteugelde vrijheids-
gedachte vierde hoogtU en leder kon
piactisch zijn gang gaan al» hij grote
stukken natuurgrond wilde* bebouwen.
Aan gevoel voor schoonheid
kunst ontbrak en ontbreekt nog veel
bij ons volk. Maar er zijn lichtpunten,
in 1940 mislukte een aanslag op het
Naarder meer dank z(j de tegenstand
van duizenden natuurvrienden. Het
moest in alle jaartallenboekjes wor
den vermeld! meende dc Hilversumse
burgemeester
Geen eentijdigheid
Er bestaan 70 organisaties op natuur-
beschermingsgebied, die veel positieve
dingen hebben mogen bereiken Dank
baar mag men ijn voor een instituut,
als de jeugdwach;. Schoonheidszorg eist
rustig overleg, want eenzijdigheid is al-1
tijd fout. De ruilverkaveling moet bf
voortgang vinden ten bate van verfc:
ging van de produktlviteit en de ve:
wezenlijklng van vele andere pro
is nu ook eenmaal noodzakelijk.
Een synthese ia moeilijk te bereik»
maar werkelijke oplossingen zUn
heus niet onmogelijk. WU staan er
de natuurbescherming betreft in
land beter voor dan ooit tevoren.
Reden tot kritiek ls er overigens g»
noeg: onder de elegante naam van bu#
ga lows vindt men honderden misbab
seis temidden van het natuurschoos
tienduizenden reclameborden oni
het landschap zeer weinige gift
kunstzinnig verantwoord, vele plomp
watertorens en tientallen benzinestati
ons vormen evenmin een verfraaii»
in ons landelijk schoon.
Door de natuur vertelt God de Schep-
ir ons van Zijn schoonheid. Op vw
plaatsen In de bijbel wordt het natur
schoon prachtig beschreven (Psalm
104. Job 38). Deze wereld wordt doof
2f.m, st»nd gehouden en daarbij wi
Hij Zich ook van de mens bedienen, li
ds burgemeester Boot. .ie veel waar
dering toonde voor het werk vi
C.J.N.
