kimono, öat wat, men öraaqt
N.A.V.O. en
Indonesië
D£ in de pijp!
Maatschappelijk werk
viert gouden feest
Brits protest tegen te
realistische televisie
Record aantal aaltjes gaat
IJsselmeer binnen
Groei van radio en televisie
WOENSDAG 17 DECEMBER 1958
Tien eeuwen traditie in Japanse kledij
PRINSES TAK AM AT SUde ere-presidente van de Japanse Silkroad'
society, hulde rich op haar trouwdag in tien rijden kimono's.
Hiermede handhaafde zij een traditie die tien eeuwen heeft stand
gehouden.
Voor de Japanners is de kimono niet een eenvoudig losjes gedragen
zijden gewaad recht van snit en met wijde mouwen zonder meer.
Kimono betekent eigenlijk „dal wat men draagtdus alle kleding en
vele onderdelen hehhen dan ook nog een eigen naam.
Het een over het ander
Het was in de bloeitijd van de Japanse
beschaving, liet Heian-liidperk 17941186)
dat de Japanners niet langer de Chinese
■olgdei
eigc»
stijl
•n. Het waren de hoogste kringen
het keizerlijk hof en de adel die zoals
begrijpelijk hierbij de toon aangaven
Met de welvaart en de rijkdom kwam de
drang dit in uiterlijk vertoon duideljji
te maken. En hoe kon dat beter dan door
wijde gewaden te laten maken en die dar
zo te dragen, dat goed te zien was. dal
onder het opperkleed ook nog veel fraai
school. Zo kwam de kasancgi. wat letter
lijk betekent „het een over het ander
in de mode.
Vooral de vrouw, die naar het schoon
heidsideaal klein moest zijn, ging schuil
oncter een vracht van rijk geborduurde,
wijduitstaande kleren
Over een witte kosode (die vrijwel ge
lijk is aan wat wij een kimono plegen
te noemen) werd de hakama gedragen
een heel wijde broek met lange pijpen
van donkerrode kleur die tot over de
voeten vielen; dan kwamen de onderkle
ren; de hitoe, de kasane-uchiki en de
uchi-ginu. Maar was het erg koud of de
draagster erg rijk (of ijdel) dan nam het
aantal rokken toe. Ja het moeten er wel
eens twintig zijn geweest. Een bijna niet
te torsen last!
Over deze vele onderlagen kwam het
v/ijde overkleed, de uwagi en dan de
karaginu, een korte mouwloze tuniek. Bij
dit alles behoorde nog een mo. een rok,
wit van kleur en met een fraaie sleep.
Dat de Japanse vrouw in zulk een kle
ding niets kon doen is duidelijk en de
vrouw die werken moest kon zo iets be
slist niet dragen. De lange mo werd bij
haar een soort schort dat opgerold werd
en daarover werd een rechtgesneden over
kleed gedragen, dat nog het meest leek
op de hedendaagse kimono.
Het is intussen wel opmerkelijk, dat
hoewel ze niets van elkaar wisten de
westerse en de Japanse vrouw ergens
De boerin in het noorden van Japan
kan peen wijdvallende kimono dra
gen. Haar kleding moet geschikt zjjn
om ermee op het veld te werken en
warm zijn bovendien. Toch is de
grondvorm van de kimono met de
korte wijde rechte mouwen
behouden.
in hun kleding iets gemeen hadden: na
melijk de rijke slepende en uit vele lagen
bestaande gewaden van de rijken en de
kortere stevige kleding van de werkende
stand, waarbij de vrouw van de laatste
klasse de gewoonte aannam haar overrok
in plooien omhoog te houden, wat bij
boenen en schrobben nu eenmaal praktl-
Maar laten we vooral niet denken dat
de man zich onthield van IJdelheden in
zijn kleding- Reeds in de periode vóór
het Heian-tijdperk, naar de toenmalige
hoofdstad de Nara genoemd (646-794) had
den de mannen zich naar Chinees voor
beeld een kimono-hakama en een kini-
mo aangemeten. Maar ook deze drach*
werd rijker gemaakt zowel in omvang als
uiterlijk en de nieuwe naam werd sokutai,
lie alleen gedragen werd door de hove-
Een nieuwe klasse
Zoals in Europa de poorters een stand
:ijn gaan vormen tussen de edeien en de
horigen, is ook in Japan een nieuwe
klasse ontstaan. Terwijl aan het keizer-
'ijk hof de elegance en verfijning gekoes
terd werden, ontwikkelden de groot
grondbezitters, dedaimvo een politieke
macht en klommen hun vazallen, de sa
murai, door noeste ijver en dapper gedrag
in de vele burgeroorlogen vele treden
hoger op de maatschappelijke ladder.
De samurai verwierpen de decadentie,
die uit de kleding der hovelingen sprak,
maar toch wilde zij zich van de ellereen-
voudigsten onderscheiden. De lastige over
de voeten vallende hakama werd korter
en reikte nog slechts tot de enkels en de
wjjde overkleden werden vervangen door
de hitatare, die lange mouwen had, en
aan de voorkant hooggesloten werd. De
vrouwen van de samurai mochten ooi»
niet meedoen aan de kasane-gi mode en
voor de koude was het al evenmin mee-
zo nodig, want de huizen van de samur
hadden inplaats van de hoge tochtige za
len der hovelingen, vele kleine vertrek
ken en bovendien waren de vloeren me'
zich gemakkelijker bewegen en kwam er
steeds meer vraag naar lichtere materia
len Inplaats van de loodzware gewaden
Maar ten slotte wilde de adel toch wel
graag eraan herinneren dat hun geslacht
oud en hoog was en ging men op het man-
nenkostuum de monsho, het familiewapen
drukken. Opdat men kon weten met een
edelman of een samurai te doen te heb-
Donkere tijden
Terwijl hel einde van de veertiende
eeuw voor Japan een tijd van rust en
vrede was, waarin men zich in de ver
fijnde kunsten van de theeceremonie,
cha-no-yu en van het bloemenschikken.
ikebana, verlustigde, brak in het midden
van de vijftiende eeuw een bloedige strijd
uit tussen de grote landheren, die leder
voor zich de macht opeisten.
Het werd een tijd. waarin alle overdaad
moest wijken. De overgewaden werden
ballast en de kosode. nu geworden tot
een lange rechte tuniek met korte wijde
recht aangesneden mouwen, kwam te
voorschijn.
De kosode. overblijfsel van het eeuwen
oude rijke gewaad en voorloper van de
nog in ere zijnde kimono.
Pas toen de rust in het land was terug
gekeerd en de vrede bestendig scheen
ging men zich weer op de kleding concen
treren. De rechte banen van de kosode
gaven de kunstenaars en wevers alle ge
legenheid hun vaardigheid te uiten. Bloe
tellingen van dappere krijgers en lieflijke
andschappen, dat alles inspireerde tot
kleurrijke afbeeldingen
De kosode werd geborduurd en beschil
derd. Vooral het laatste maakte grote op
gang, daar er een methode was uitgevon
den om de verflaag op de stof te bescher
men. Hiervoor werd een rijstpasta, mo-
chigome, gebruikt, en deze wijze van ver-
het yuzen, is nog steeds een der
Japanse geheimen.
Daar de Japanner geen knopen of ges-
;n of spelden gebruikt om zijn kleding
bijeen te houden is steeds een koord of
sjerp nodig geweest en het is in deze
tijd geweest, we zijn reeds in de 18e eeuw
beland, dat de brede sjerp, de obi, in
zwang kwam. Ook deze sjerp bood weer
vele mogelijkheden om elegance te de
monstreren.
Het is deze laatste mode die zloh, kleine
wijzigingen voorbehouden, in Japan ge
handhaafd heeft totdat het land openge
steld werd voor het westen. Dat was in
1868 Voordien had wel het westen
dankzij de Hollandse handelsvestiging op
het eiland Decima in de baai van Naga
saki. kennis genomen van de Japanse cul
tuur. In het midden van de 17de eeuw
was het Japanse porselein een inspiratie
voor de Delftse kunstenaars en het was
de Nederlander Pompe van Meerdervoort.
die in 1863 de Japanse eikenspinner zijde
rups naar Frankrijk bracht.
De Japanners zelf echter leefden afge
sloten van die verre westerse wereld en
na de openstelling van het land was het
hun moeilijk om tussen de eeuwenoude
traditie en al het nieuwe ongekende dat
hun tegemoet kwam. een weg te vinden.
Het moderne leven heeft het nu geheel
van de traditie gewonnen. Dat beteken'
dat de kosode. de komono, praktisch geen
Het bruidstoilet van prinses Taka-
matsu, dat uit tien lagen bestaat en
geheel is samengesteld volgens de
tien eeuwen oude traditie stammend
uit de Heianperiode
papina 1)
naar de tempel draagt nog de kimono met
de indigo-blauwe chrysantenmotieven aan
en zal de Japanse vrouw vereerde gasten
nog gaarne in de glanzende kimono met
de brede obi sierlijk op de rug gestikt
welkom heten. Want hoe snel het leven
mag worden, hoe klein de afstanden die
oost en west in tijd nog scheiden, de band
met een verleden van zoveel eeuwen
wordt niet abrupt afgesneden.
De Silkroadsociety, de gemeenschap
van de Zijdeweg, zo genoemd naar
de oude karavaanweg. waarlangs
eens de kostbare zijde naar het wes
ten vervoerd werd, is dan ook juist
gesticht om de cultuurbeschrijving,
die in de geschiedenis der Japanse
kledij ligt opgesloten, te bewaren
Verstoorde rust...
Douwt Egberts
COOPVAERT
zachte geurige pijptabak
Bij het feest van de Grote Visvangst
behoorde in de zeventiende eeuw
deze kimono met schilder- en bor
duurwerk gedragen te worden.
Door deze stichting werd een collec
tie kimono's, alle historische stukken,
samengesteld onder leiding van prin
ses Takamatsu. Begeleid door de heer
Seiichi Snouye uit Tokio is de ver
zameling naar Europa gezonden en
van 19 december tot 1 februari zal
ze tentoongesteld zijn in het Haagse
Gemeentemuseum.
bewind rangschikken onder de niet-com-
munistische zij het neutrale regeringen.
Amerika is thans ook tegen steun aan de
•pstandelingen Djakarta heeft aan de
andere kant enkele handelingen verricht,
waarin Washington een bewijs meent te
ien. dat de houding van Indonesië ver-
nderd is en dat het nu het communisme
ls een bedreiging van de onafhankelijk
heid beschouwt, zoals verboden van com
munistische vergaderingen en stakingen,
beknotting van de anti-westerse propa
ganda, de wet op de buitenlandse beleg
gingen, en het uitstel der verkiezingen
twee jaren. De Amerikaanse chef
staf heeft in oktober Indonesië bezocht.
Amerika levert reeds wapenen en de
Indonesische verzoeken om geld zullen
voorrang krijgen. Amerika schijnt het
denkbeeld te aanvaarden, dat Indonesië
geen bondgenoot zal worden, maar dat
rachtig neutraal Indonesië een
redelijke belegging vormt.
Kort geding VLN
tegen drumband
over uniform
Voor de president van de rechtbank te
Amsterdam heeft gisteren een kort geding
gediend tussen het Veteranenlegioen Ne
derland en het onlangs geroyeerde en uit
getreden lid dezer vereniging, de hee
J. L. Cassa. De heer Cassa wordt er door
het V.L N. van beschuldigd met ander»
uitgetreden leden bij het optreden val
hun drumband gebruik te maken van uni
formen. die er precies zo uitzien als dn
van het legioen. „Hierdoor wordt schadi
toegebracht aan de goodwill en de goedi
naam van het V.L.N." zo betoogde mr. W
Voerman, namens het Veteranenlegioen
De verdediger van de heer Cassa, mi
D. Huisman, voerde aan dat het juridisch
zowel als praktisch moeilijk zou zijn al
leen de heer Cassa te veroordelen. „Hij
heeft het als individu niet in zijn mac"
om een eventueel verbod tot optreden
handhaven", aldus pleiter. Hij bestreed
het standpunt van het V.L.N. dat di
organisatie als enige aanspraak zou kun
nen maken op het uniform, dat, zoal
van de uitgetreden leden liet zien, bestaat
uit zwarte baret, khakitenue met z\
stropdas en zwarte hoge schoenen.
Het V.L.N kan geen recht doen gelden
alle winkels waar men legergoederer
koopt zijn de bewuste uitrustingsstukken
verkrijgbaar, zo vervolgde mr. Huisman
Hij betoogde voorts dat overigens de on
derscheidingstekenen van de afgeschei
den leden anders zijn. De goodwill van
het legioen zou zijns inziens reeds door
uitvoerige publikaties over interne aan
gelegenheden in diskrediet zijn gebracht.
De president zal 23 december uitspraak
In aanwezigheid van Vorstin
HOORDEN we gisteren geruststellende woorden over de invloed die
de Engelse televisie op kijkende kinderen heeft, toch hebben die de
ongerustheid op het grote eiland blijkbaar nog niet weggenomen. Kinderen
mogen dan geen opmerkelijk nadeel ondervinden van de al te realistische
gruwelbeelden die zij dagelijks krijgen te consumeren, maar dat neemt
niet weg dat de moeders er tóch niet blij mee zijn.
In het graafschap Sussex hebben
zeshonderd afgevaardigden van de
wenbond zich tot de televisie
organisaties gewend met een protest
tegen de onverkwikkelijk ruwe ge
schiedenissen. die in de kinderpro
gramma's worden uitgezonden. Zij
ragen, hierin drastische verbetering
te brengen.
Zij zeggen te geloven, die de jeugd
criminaliteit door de moord- en doodslaa-
verhalen in de hand gewerkt wordt en
dat het niet mogelijk is die te bestrijden,
ais de televisie doorgaat met misdaden
aan de orde van de dag te stellen.
Een heel ander protest heeft zich laten
horen van de zijde der tandartsen. Het
tijdschrift van het Britse tandartsen ver
bond beklaagt zich bitter over een izitzen-
ding van de BBC, waarin met veel close
ups al te duidelijk werd aangetoond, hoi
de tandboor zijn werk doet.
Het kijkend publiek is daarvan so gr
schrokken, dat het patièntenaanta) op di
spreekuren zeer merkbaar is achteruit
gelopen. Dit Is een raar geval. De tand
artsen menen, dat de BBC hiermee be
paald tever Is gegaan. Zulke uitiendfngei
mogen goed zijn voor a.s. tandartsen
maar zeker niet voor het lekenpubliek,
dat er de schrik van krijgt met als ge
volg. dat de spreekkamer* van de tand
artsen leeg blijven!
Hier wordt meteen een vraagstuk
belang aangesneden: hoever kan de tele
visie gaan in haar voorlichtende taak? Ii
het werkelijk opvoedend, voor een leken
publiek dergelijke medische specialiteiten
te onthullen en.. ls het van nut
een patiënt griezelig-groot ziet, wat e
precies tijdens een behandeling gebeurt?
Dat hier de grens uiterst moeilijk te
trekken is. mogen we wel vaststellen,
maar dat er grenzen behoren te zijn.
evenzeer. Bij zgn. populaire uitzendin
gen op wetenschappelijk gebied zal toch
altijd deugdelijk overleg zijn geboden
En dan ls er nog een derde Engelse
klacht gehoord aangaande televisie-uit
zendingen: er worden veel te veel Ameri
kaanse programma's in telerecording
overgenomen. Europese kijkers hebben
andere belangstelling dan Amerikaanse,
we hebben dat al eens eerder betoogd
Ook in Engeland slaan Amerikaanse pro
gramma's over het geheel niet aan.
In aurtwoord op klachten als deze heeft
de directeur van de BBC-televisie«ector
gezegd, dat de televisie „een hongerig
dier" ia, hongerig naar talenten en
IN AANWEZIGHEID van koningin
Juliana, staatssecretaris Van
Rhijn, de Eerste-Kamervoorzitter
Jonkman, enkele commissarissen van
de Koningin en burgemeester De
Ranitz van Utrecht is vandaag in
de Domstad het vijftigjarig bestaan
van de Nationale raad voor maat
schappelijk werk op feestelijke wijze
gevierd onder leiding van de voor
zitter, jhr. dr. C. G. C. Quarles van
Ufford. Een der spreeksters was
deze dag minister Klompé.
Jhr. Quarles van Ufford zei in zijn ope
ningswoord o.m., dat de ontwikkelings
gang van het maatschappelijk werk ge
durende de laatste halve eeuw geen
nuchter geschiedkundig proces vormt,
omdat het gaat om de geschiedenis van
de samenwerking in het werk „van mens
tot mens." De noden mogen wisselen en
zeker de begrippen omtrent de therapie
blijft dooi
de jaren heen
wordt door de i
»rk, dat gedrt
helpen be-
F\E IJSSELMEERVISSERS staan
vette jaren te wachten. Nog nooit
zijn zoveel glasaaltjes door de slui
zen in de Afsluitdijk het IJsselmeer
binnengekomen als juist dit jaar. Dit
is vooral te danken aan het onder
zoekingswerk van dr. C, Deelder. de
bioloog van het Rijksinstituut voor
visserijonderzoek te IJmuiden.
Deze heeft een studie gemaakt van de
levenswijze van de glasaaltjes. Deze
diertjes, de larven van de paling, lijken
veel op doorzichtige lange wormen. Zij
komen in grote scholen uit de Atlanti
sche Oceaan de Noordzee binnen, drin
gen dan door tot de zeegaten bij de
Waddeneilanden en blijven ten slotte ste
de Afsluitdijk. Een paling wil
elijk
i blijft dai
nte
i ook bijna
Toen de Afsluitdijk is aangelegd heeft
men geprobeerd de palingstand in het
IJsselmeer te verhogen door telkens
glasaaltjes binnen te laten. Sinds 1938
deed men dit, door de sluizen in de dijk
bij vloed te openen. Algemeen wextl ver
ondersteld, dat de glasaaltjes aan de
oppervlakte van de zee leefden en dus
bij het openen der sluizen naar binnen-
gespoeld werden.
Dr. Deelder heeft nu ontdekt, dat de
glasaaltjes veel oieper in het water
zwemmen. Dit seizoen heeft men een
andere „openingstactiek" met de sluis
deuren toegepast. Pas als het eb was,
gingen de sluizen een heel klein stukje
open. De aaltjes schoven
bodem het zoete water h
methode blijkt niet alleen v
maar ook voor spiering
resultaten op te leveren.
Een ander voordeel is
De Amsterdamschc Bank en de Maat
schappij tot Financiering van hel Natio
naal Herstel zullen een bod doen van
20 procent op de aandelen van Allan
Co's Koninklijke Nederlandschc Fabrie
ken van Meubel- en Spoorwegmaberieel.
Mochten deze bankiers vóór 31 dec. 1968
hetzij als liquidatie-uitkering, hetzij als
opbrengst van verkoop meer ontvangen
dan deze 20 procent, dan zullen zij het
meerdere uitkeren aan de aandeelhou
ders die van dit aanbod hebben gebruik
gemaakt.
het feit. dat juist op de dag
dit jubileum koningin Juliana een kwart
eeuw beschermvrouwe van de raad waa.
Hij dankte haar hartgrondig voor al haar
medeleven in die jat;en en zijn grote
dank ging ook uit naar prinses Wilhsl-
i, die reeds kort na de oprichting
de raad het beschermvrouwschap
iardde
Ontwikkeling
de Nationale raad,
mej. mr. M. Tjeenk Willink, schetste
vervolgens in een uitvoerige rede hoe
de eerste kwëhtitatief kleine, maar wat
intentie betreft krachtige, maatschappe
lijke zorg van rond de eeuwwisseling
zich gedurende de afgelopen vijftig jaar
heeft geconsolideerd tot het jubileum
van maatschappelijk werk. Zij behandel
de zes punten, die haar inziens illustra
tief zijn voor de geschiedenis van de
raad en algemene ontwikkeling op dit
gebied. Zo ontwikkelde zich de politio
nele zorg tot sociale overheidszorg, de
bedeling tot geïndividualiseerde
zorg, de uniforme materiële steun tot ge
specialiseerde behandeling, de curatieve
hulp tot preventieve zorg, de weldadig
heid tot beroepsmatigheid, en de bedc-
ng tot constructieve bijstandverlening
Mej. Tjeenk Willink noemde enkele
factoren, die aanleiding gaven tot een
„geestelijke en maatschappelijke aard
verschuiving," waardoor «ij scherp
moest stellen, dat heden ten dage een
andere nood gelenigd moet worden dan
in 1908. De maatschappelijke zorg in de
particuliere sector bij een vergelijking
tussen 1908 en 1956 toont aan. dat het
kerkelijk-particulier initiatief ten op-
Echtgenote keel
gesnoerd; vier
jaar geëist
De rechtbank te A'dam heeft gisteren in
een interlocutoir vonnis 't verzoek van de
raadsman ingewilligd: De zaak tegen de
38-jarige handlanger B. N. uit Amsterdam
voor een nader psychiatrisch onderzoek
aan te houden. Aanvankelijk was de uit
spraak op 30 december bepaald.
Tegen deze-verdacht« was vier Jaar met
aftrek wegens poging tot doodslag op zijn
vrouw gecist. Hij had haar op 15 Juli
's ochtends de keel dicht geknepen, daar
na een nylonkous en ten slotte een thee
doek om de hals aangesnoerd. Wel wi
er tekenen van verstikking doch de vr
heeft deze wurgingspoging overleefd.
zichte van de overheidszorg percentsge
wijze een daling van ongeveer de helft
heeft ondergaan.
Voorlichtint
alle:
•ekstci
vroeg spi
zich hierbij af, „wat men in de tegen
woordige maatschappij onder het excu
van de belastingdruk voor dit werk ov
heeft, terwijl ons volk zich nog kan pi
mitteren om 850 miljoen per jaar
rook te doen vervliegen, 210 miljoi
om te zetten in sterke drank en ijsjes
de bioscoopkassa's ki
depot
n?"
r is, meende mej. Tjeenk Willink,
een intensieve voorlichting nodig om
meer inzicht te krijgen in de maatschap
pelijke nood, die thans nog in ons land
gelenigd moet en voorkomen kan
den.
Deze grafiek toont aan, hoe snel
de televisie in Nederland ge-
durend de laatste twee jaren is ge
groeid. Op 1 Januari 1957 waren er
99.466 geregistreerde toestelllen, op
1 december van dit Jaar 374.738.
Ook in de radio sit nog steeds
groei: het aantal geregistreerde
toestellen steeg in dese twee Jaren
van 2.235.052 tot 2.480.551.
Met de draadomroep daarente
gen gaat het langzaam achteruit,
die liep In genoemde peroide van
543,710 huisaanslultlngen terug tot
509.380
Op de tekening is alleen de groei
van de cijfers aangeduid, s|j dient
dos niet als overzicht van de on
derlinge verhouding, anders zon
de radio met twee en een half mil
joen toestellen natuurlijk verre
boven de televlsiel(jn uit rijzen
graag aannegnt
U ziet,
Nederlandse televisie kampt zijn dezelf
de. als waarmee het buitenland wor
stelt. Niet alleen wij beklagen ons over
te weinig talent en te krappe financiën.
Een schrale troost, maar we moeten
daar toch eens aan denken.
Op het ogenblik is de televisie in Europa
;n kind, dat sterit uit zijn kracht groeit
o zijn eigen ontwikkeling niet kan bij
benen. Niet leuk, maar zo is het nu een
maal. Daarom moeten we maar een beetje
geduldig zijn.
Sena Jurinac in
AVR O-concert
De Joegoslavische sopraan Sena Juri-
lac is soliste in het concert dat het Con
certgebouworkest morgenavond in eigen
hui* geeft en waarnaar de AVRO ons in
directe uitzending laat meeluisteren.
Zij zingt de „Vier letzte Lieder" van
Richard Strauas. Het zal de moeite waard
zijn, deze zangeres te beluisteren, want
haar zestienjarige carrière heeft haar
grote roem gebracht.
Sena Jurinac werd in Travnik (Joego
slavië) geboren; haar vader was een
Kroaat, haar moeder een Weensc. Het
meisje kreeg haar opleiding aan de mu
ziekschool in Zagreb, waar haar groot
talent dadelijk opviel.
Zij debuteerde ook in Zagreb en wel in
1942 als operazangeres. Haar eerste rol
was Mimi in La Bohème. Twee jaar la
ter werd zij verbonden aan de Weenst
Staatsopera, waar zij in 1952 de titel
„Kammersangerin" verwierf.
Nog ajtijd behoort zij tot het verm«»>
de solistengezelschap van deze opera,
maar dikwijle zingt zij als gast in de
Scala van Milaan, het Teatro San Carlo
in Napele, het Teatro Reale in Rome
enz. Ook treedt zij veel op in het kader
van de bekende festivals van Salzburg,
Edinburgh e.a.
Het muziekprogramma van morgen
avond, dat onder leiding van de dirigent
George Szell staat, biedt verder dt
ouverture „Carnaval Romain" van Hec
tor Berlioz, „Ricerare" van Hendrik Atv
isen en, na de pauze, de symfonie in
,n César Franck
vanavond
Het Radio Filharmonisch Orkest, ge
dirigeerd door Georg Ludwig Jochum,
treedt om 8 uur op in het NCRV-pro-
gramma. U kunt luisteren naar compo
sities van Handel, het vioolconcert van
Kokai (solist André Gertler) en Sms-
tana. Om 9.20 uur: geestelijke liederen
o.l.v. Kees Deenik en om 9.50 uur in de
serie „Dit grote kleine land", een gesprek
met Jac. Kleiboer.
0 De VARA heeft Puccini-herdenking.
Fragmenten uiit zijn opera's op grammo
foonplaten kunt u beluisteren tussen 8.15
en 10.20 uur, met twee kleine pauzes.
vanavond
0 Na het NTS-weekjournaal komt de
VARA met de opvoering van het sprook
je van Antoine de Saint-Exupèry „De
kleine prins", voor televisie bewerkt
door Kees van Iersel.
Tips uit liet buitenland
0 „Het hui» vol gasten" is de titel van
het hoorspel, dat Brussel Vlaams (324
m.) om 8 uur uitzendt. Het werd ge
schreven door Joh. Hendrick.
0 Wilt u iets heel anders, dan is mis
schien een opgewekt en gevarieerd opo-
retteprogramma, over de Duitse zender
309 m. 971 kHz, iets voor u? Tussen 7.20
en 8.45 uurl
Programma voor morgen
DONDERDAG 18'DECEMBER IHI
Hilversum I. 402 m. 7«« kc/a. KRO 7 00
12 00 Mlddagklok-
12.03 Gram 12.15 V d boeren 12
en tulnbouwmeded 12.38 Inatr t
Rep Opervbsar Coneiatorl te Rome
Promenade-o rk
13 15 ZOT
Gram. NCRV 14 01
Koorzang IS 30 Gram IS 3» Gram 16
beloverdenking 18 30 Pianorecital 11
geluid») a ge ra. hoorspel v d Jeugd 17 31
17 40 Beuraher 174S Lichte muz
14 15 Erleae ults 18 30 Llcbte mu
Sociaal perspectief, caua 18 00 Nwa rr
her 19 10 Op de man af. raua 19 15
rna 19 30 Radiokrant 19 50 pol cao
Dagopening AVRO 8 00
9 no Gym v d vrouw 9 10
Gram 9 40 Morgenwijding
Lichte
18 00 Nwa 18 15 Amui mui 18 45 Sport-
praatje 18.55 Geaproken brief uit Londen
19 00 V d kind 19 OS Ga er eona even voor
ritten 20 00 Nwa 20 05 Gram 30 15 Concert-
gebouwork en aotlete (In_de pauze: :*:31 10
32 30 Act 22 30 Amua it
23 00 Nwa 23 15 Koenier
23 25—2 t 00 Gram
Telex Meprogr. Eumvl
van Nc-w York
1 het Vattcaan van het
conatatorle NTS 20 00 Joum en
NCRV 30 30 Kunatkron 30 «5
