itJ
BOURJOIS
Het Groene Kruis" Leiden
bestaat vijftig jaar
Beeld vroegere Vismarkt
gecompleteerd
Ledental breidde zich, dank
zij fusie, in enkele jaren
uit van 2000 tot 8500
ANES
van het draaiboek
NIEUWE LEIDSCHE COURANT
3
ZATERDAG 13 DECEMRER 1938
Wakker voor plaatselijke gezondheidszorg
T\IT JAAR is voor Het Groene Kruis te Leiden belangrijk omdat het
vijftig jaar geleden werd opgericht en in dit gouden jubileumjaa:
kan bogen op een hechte en gezonde status. Op 29 december 1908 werd
de koninklijke goedkeuring gehecht aan de statuten van de vereniging,
die was opgericht door mej. G. B. C. van Rhijn en de heren W. de Jong,
J. A. Schreuder en L. Mulder. Ter gelegenheid van dit halve-eeuwfeest
hoopt het bestuur op 20 december van 3 tot 5 uur in het Prytaneum
het Rapenburg een receptie te houden.
Gezien de beperkte financiële middelen enerzijds en het grote aantal
leden van de vereniging anderzijds was het voor het bestuur moeilijk,
alle leden in de jubileumvreugde te laten delen. Toch wil het zich niet
geheel onbetuigd laten; deze maand krijgen de onder behandeling van
de wijkverpleegsters zijnde patiënten een kleine verrassing en onder de
leden zal een vijfhonderdtal lepeltjes, voorzien van het Groene-Kruis-
embleem, worden verloot. De leden die vóór 20 december twee nieuwe
leden aanbrengen, ontvangen eveneens een theelepeltje.
Aan de Middelweg heeft het Leidse Groene Kruis zijn centrum,, waar
het veelzijdige werk van de gezondheidszorg tot brede
ontwikkeling kwam.
De heer H. Filippo W. Fzn., die al vele
jaren secretaris van de afdeling Leiden
van Het groene Kruis is, heeft de moeite
genomen,,de geschiedenis van deze halve
eeuw na te pluizen. Het resultaat van zijn
„studie der notulen" vindt de lezer hier
in een vergadering van „fondsgenees-
heren", gehouden op 25 september 1908.
bracht het lid dokter L. Mulder de vraag
ter tafel, of het niet op de weg van die
vereniging lag, stappen te doen om te
komen tot de oprichting van een Groene-
Kruisafdeling. Met die mededeling begint
het eerste notulenboek van het Leidse
Groene Kruis. Zoals gebruikelijk werd er
een commissie benoemd, die de wenselijk
heid en mogelijkheid zou onderzoeken.
De commissie kwam voor het eerst bij
een op 26 oktober 1908 ten huize van
dokter Schreuder. Allereerst werd steun
gezocht bij een twaalftal te Leiden wer
kende ziekenfondsen. Na nog enkele
malen als commissie te hebben vergaderd,
had op 29 december 1908 in het Nutsge-
bouw de constituerende vergadering
Plaats. Na een inleiding van dokter
Schreuder werd een bestuur gevormd
waarin zitting namen mr. N. de Ridder,
burgemeester, ere-voorzitter, J. A. Schreu
der. voorzitter. L. Mulder, vice-voorzitter.
dr. H. J. Taverne, secretaris, mejuffrouw
G. B. C. van Rhijn, tweede secretaresse,
mejuffrouw Naudin ten Cate. J. Hulst, dr.
Weebers. W. de Jong, J. Graf en mr. J. C.
De eerste lijstenrondgang bracht f 375
op en dat vond men onvoldoende om een
huis aan de Boommarkt te huren voor
f 250. De aanvankelijke ópzet was ver-
Plegingsartikelen te kopen, die aan zieke
ieden en hun huisgenoten konden worden
uitgeleend; daarvoor had men een maga
zijn nodig. Door de medewerking van het
bestuur van de wijkvereniging „Phébc"
'an de Oude Vest vond men daar voor
lopig een onderdak.
De eerste algemene ledenvergadering
werd 30 november 1909 in de Graanbeurs
gehouden onder presidium van dokter L
Mulder. Een begroting voor 1910 werd
behandeld en enige wijzigingen in het
bestuur hadden plaats. Zo werd mr. N. C.
de Gijselaar als opvolger van mr. De
Ridder ere-voorzitter en mr. J. H. Goud-
nnit werd bestuurslid in de vacature mr.
C. van der Lip.
Wijkverplegingsdienst
Tot een magazijn van verplegingsarti-
kelen kon een Groene-Kruisvereniging
odh niet beperken. In een ledenvergade
ring van 20 mei 1910 werd reeds een ander
feluid gehoord. Een der leden, de latere
«•oreitter d». Boonacker, wees erop, dat
het noodzakelijk was, de wijkverpleging;
dienst in te voeren, waaraan dringend
behoefte bestond. In de bestuursverga
dering van 30 december 1910 werd mee
gedeeld, dat een lokaliteit voor de berging
verplegingsartikelen werd gevonden
het gebouw Pieterekerkgracht 8.
behorend aan mevrouw de weduwe Knep-
pelhout. De huurprijs bedroeg f 100 met
vrij gebruik van waterleiding Het ge
bouw, waarin een Christelijke school was
ondergebracht en de Leidse schilders- er
tekenacademie „Ars Aemula Naturae'
haar lokalen had, lag voor het Groene-
Kruismagazijn zeer geschikt. Een voor
recht van betekenis was, dat de con
cierge, de heer Wiggers, bereid was vooi
de afgifte en terugontvangst der verple
gingsartikelen te zorgen.
Met de wijkverpleging kon toen
geleidelijk worden begonnen,
notulen van de secretaris, dr. Ta
verne, vermeldden, dat een te ver
spreiden circulaire de aandacht zou
vestigen op het voordeel dat leden
door bijbetaling van 50 cent per
De heer H. Filippo W. F.zn. is
1924 secretaris van Het groene Kruis
te Leiden. Wie zou aan de hand van de
notulen de geschiedenis van de plaat
selijke afdeling beter kunnen beschrij
ven? Zijn historische verhandeling
vindt de lezer verwerkt in dit artikel
over het gouden jubileum van deze
kruis vereni ging
Foto N. VAN DER HORST
jaar, zich konden verzekeren van de
hulp van een pleegzuster voor kleine
prestaties. Er was toen nog geen
vaste verpleegster aan de vereniging
verbonden; in Leiden gevestigde
verpleegsters werden belast met het
werk. In 1912 waren er vijf zusters
bereid gevonden tegen een toelage
verpleegstershulp te verlenen. Dat
deze wijkverpleging op den duur
niet voldeed ligt voor de hand. De
contributie van 1.en 0.50
voor verpleegstersprestaties was te
laag om meer te bieden.
Met het stelsel van uitbesteden der ver-
pleegdienstcn werd in 1913 gebroken door
het aanstellen van een wijkverpleegster
vaste dienst op het bescheiden aan
vangssalaris van f 780 per jaar. De eerste
:uster A. E. Neeb, die in maart haar
werk begon en in juni 1914 werd opge
volgd door zuster Lever, tot juni 1915-
Van 1915 tot 1920 was zuster Hermans
werkzaam. Wel moest mede gebruik
den gemaakt van hulp van ongediplo-
meerden. Van deze assistentzusii
rij mejuffrouw Van der Valk Bou-
19141920) en mejuffrouw Goddijn
(19201926). Na een tweejarige werkzaam
heid van zuster Van Ingen Schenau werd
zuster M. Th. van Bottenburg (van 1922-
1927) wijkverpleegster.
i ledental van 1500 h 1600 werd
de taak voor één wijkverpleegster te veel
omvattend; met ingang van 1 oktober
1926 werd een tweede vaste verpleegster
aangesteld, namelijk zuster E Evelein,
die hier van 1926 tot mei 1952 hulp ver
leende. In 1927 werd zuster Van Botten
burg opgevolgd door zuster M. F. de Wit,
die tot augustus 1935 bleef.
In de jaren 1920 tot 1935 hadden door
vertrek en overlijden vele wijzigingen
in de samenstelling van het bestuur
plaats. Wij noemen de ijverige penning
meesters de heren J. Graf en Engeltjes,
voorts mr. J. H. Goudsmit. die heengingen,
en ds. Prins, mr- P. M. Trapman en
mejuffrouw Siegenbeek van Heukelom.
die in 1920 zitting namen. Tot concierge
werd, na eervol ontslag van de heer Wig
gers, de heer J. van Egmond met ingang
van 1 november 1920 benoemd.
Mejuffrouw Van Rhijn gaf zich ir
1922 veel moeite om het magazijn in
Moeilijke tijden
Ook moeilijke perioden deden zich
Omstreeks 1935 had de economisch!
grote Invloed op het ledental. Bij-
1945. Fr kwam gebrek aan goede verple
ingsartikclen. maar dank zij de aankoop
an bruikbare surrogaten, speciaal
ubberartikelen. kon de uitlening w
•olgehouden. Hulp werd door velen
>e aanvaard, wat het ledental wee
goede kwam. Een kritiek moment in de
Duitse-bczettingstijd was de dreiging
Het Groene Kruis in het hele land oj
heffen en een ..Nederlandse volksdii
voor de gezondheidszorg" in te stel
Het antwoord van het hoofdbestuur
Algemene Nederlandse Vereniging a
„Het Groene Kruis te Utrecht heeft 13
februari 1942 als fatale datum doen vooi
bijgaan. zonder dat de Duitse instantii
hun plan hebben doorgezet". Het Leid*
Groene Kruis heeft de verplegingsdienst
zonder errfstlge belemmering volgehou
den. Mede dank zü de kordate houding
van de pcnningmecstercssc, mejuffrouw
Le Poole, behield de verenigi
fondsen.
Samenvoeging
In een bestuursvergadering van 20
november 1947 kwam de arts J. Steyling,
directeur van het bureau der Zuidholland
se vereniging „Het Groene Kruis" plei
voor particulier initiatief op hert gebied
der zuigelingenbescherming. De bestaande
vereniging, „Zuigelingenzorg", was ir
moeilijkheden geraakt en haar leiding
gevend bestuurslid mevrouw Verkoren—
Kerber heeft zich gaarne beschikbaar ge
steld om Het Groene Kruis bij de over
neming en voortzetting der consultatie
bureaus te helpen.
Dokter Van Alphen, in 1947 bestuurslid
geworden, heeft zijn volle krach-ten inge
zet om de consultatiebureaus voor zuige
lingen en kleuters op gang te brengen
en te houden. Thans werken er ze
bureaus over geheel Leiden verspreid.
De wethouder van sociale zaken w
er in de bespreking van 11 oktober 1948
op, dat de gemeente de afzonderlijke wijk-
verplegingen niet langer zou subsidiëren
en coördinatie wenste in kruisverband.
Van rijkswege wilde men ook die kant
uit
Veel regelingen en besprekingen
hiervan het gevolg. De wijkverplegingen
van de „Protestantenbond", van „Leven-
daal". „Phébe" en „Bet-hesda" gingen
over naar Het Groene Kruis, dat
af een gesubsidieerde vereniging is. Ook
de Hervormde diaconie, die een wijkver
pleging in oprichting had, sloot zich aan
Voor verschillende onderdelen van he
werk wordt financiële steun van rijk er
provincie ontvangen.
Heihaalde pogingen om ook de gerefor
meerde vereniging voor ziekenverpleging
(later Het Oranje-Groene Kruis) in het
zelfde verband op te nemen, faalden, toer
de algemene ledenvergadering van Het
Groene Kruis op 7 mei 1953 een bestuurs
voorstel tot statutenwijziging verwierp er
tot uiting bracht dat men een algemene
vereniging wenste te blijven.
Uitbreiding
De contributie bedroeg van 1950 af f 6
voor gratis hulp door een wijkverpleeg
ster en voor het lenen van magazijn-
artikelen. Op 1 januari 1958 werd
contributie verhoogd tot f8 in verband
met maatregelen der gemeente wegens
bestedingsbeperking De belangrijke uit
breiding van het kruiswerk bracht me<
dat naar een gebouw moest worden om
gezien dat voorlopig aan de eisen zou be
antwoorden.
Men slaagde erin, het gebouw aan d<
Middenweg 3$ te huren dat na een gron
dige restauratie op 10 j uii 1952 ter be
zichtiging werd gesteld.
Het gebouw is door zijn centrale
ligging mede van belang voor het
kraamcentrum van Het Groene
Kruis Leiden, Leiderdorp en Oegst-
geest. Dit centrum voert als stich
ting een afzonderlijke administratie,
heeft verpleegsters-dpcenten in zijn
dienst en zorgt voor de opleiding
van kraamverzorgsters.
Wat het dagelijks bestuur betreft nog
iet volgende.
Als voorzitter fungeerden sedert de op-
ichting arts J. A. Schreuder, dr. H. -I- M.
Boonacker en sinds 1940 arts J. C. Mey-
als secretaris dr. H. I. Taverne,
mejuffrouw G. R. C. van Rhijn, jhr. C. C.
Röell, dr. M. D- Horst en sinds 1924 H.
Filippo; als penningmeester J- Graf, G. B.
Engeltjes, mejuffrouw Siegenbeek van
Heukelom, mejuffrouw F. A. Le Poole en
arts J. D. van Wingerden.
Sedert 1951 bestaat het bestuur uit 17
leden van wie er acht worden benoemd
door wijkverenigingen en Hervormde dia
conie, terwijl de overige negen worden
gekozen in de algemene ledenvergadering.
Het Groene Kruis heeft in ver
scheidene delen van de stad een
consultatiebureau gevestigd, om
zijn vele leden tegemoet te
komen. Dit is het bureau aan de
Hoflaan.
De thans werkzaam zijnde negen wijk
verpleegsters zorgen elk voor hun eigen
wijk. Bij elke zitting van de consultatie
bureaus assisteren twee zusters.
Tot zover het historische overzicht var
de heër Filippo.
De gehele organisatie van Het
Groene Kruis te Leiden gaat dit
jubileum vieren in dankbaarheid.
De vereniging staat op een stevige
GEMEENTE LEIDEN
Officiële puhlikalie
UITBREIDINGSPLAN
De Burgemeester van Leiden brengt ter
openbare kennis, dat Gedeputeerde Sta
rt der provincie Zuid-Holland bij besluit
in 3 november 1958, B. nr. 55798 (le afd.)
G.S. nr. 238/1, gedeeltelijk hebben goedge
keurd het partiële uitbreidingsplan „Lei-
den-Houtkwartier-Zuid", vastgesteld bij
aadsbesluit van 23 december 1957, nr. 321,
tiet intrekking van een gedeelte van het
utbreidingsplan van 6 november 1933,
sedert gewijzigd, en van een gedeelte van
het partiële uitbreidingsplan „Leiden-
Boerhaavelaan", vastgesteld bij raadsbe
sluit van 26 september 1955.
Het gedeeltelijk goedgekeurde plan ligt
el uitvoerige kaarten c.a. voor een ieder
r inzage ter gemeentesecretarie, afde
ling Openbare Werken (Stadhuis, kamer
111).
Leiden, 12 december 1958.
De Burgemeester voornoemd
F. H. VAN KINSCHOT.
Zie vervolg stadsnieuws
Zie pagina 4 en 11
Grond- en rioleringswerken
voor de Churchill-laan
Uitslag van de openbare aanbesteding
op vrijdag 12 december van het maken
van g 4 nd- en rioleringswerken ten be
hoeve van een gedeelte van de Churchill-
laan, de ventweg langs de Haagweg
de Toussaintkade met bijkomende w
ken: L. J. Zoetemeyer, Brielle ƒ45.300:
firma gebroeders Den Elzen, Noordwij-
kerhout, ƒ39.123; Chr. Overdevest, Rijn-
saterwoude ƒ38.950; fa. J. Stam, Voor
schoten ƒ37.400; N. Overdevest, Zoeter-
woude 37.000; Koster en Visser, Wad-
dinxveen ƒ36.900; A. Hogeboom, Rijp-
wetering 35.750; G. Hulsebosch, Bloe-
mendaal 34.900; J. Mens, Lisse ƒ33.500
L. P. van der Geer en zoon, Leiden
ƒ32.400; A. Th. Stuifzand, Leiden
ƒ31.325; aannemersbedrijf gebroedei
Schouls, Leiden ƒ30.730; firma H. Con
peer, Oegstgeest 30.075.
Advertentie
voor KOLEN en OLIE
LEIDEN
kruisverenigingen staat de jubi-
grondslag. Het ledental, dat vóór de lerende organisatie dagelijks op de
fusie met' verscheidene kleine afzon-'bres voor de volksgezondheid in de
derlijke verenigingen ongeveer 2000
bedroeg, breidde zich'in enkele jaren
uit tot de 8500, die hu staan in
geschreven. Het aantal wijkverpleeg
sters werd vermeerderd, alsmede het
aantal vestigingen van Het Groene
Kruis in de stad. Met de andere
Sleutelstad. Dankbaarheid mag
dus ook zijn aan de kant van dt
burgerij, welker gezondheidsbelan
gen zonder de kruisverenigingen be
slist niet zouden kunnen worden be
hartigd op de wijze als dit nu het
geval is.
PARFUM
EAU DE COLOGNE
Tussen
de
bladzijden
TRIANON (2.30, 7 e
de machtigste keizer
dienaar maar een
zijn eigen idool rrtaar
te zien of het i6 voor
9.15 uur). Zelfs
voor zijn kamer-
ens. Men behoeft
?ens in zijn hemd
iltijd van zijn voet
stuk gevallen. Dat heeft bij Char!'
Ohaplin voorgezeten, toen hij in 1939 met
zijn film De Dictator begon,
hij de grootheidswaan van een zekere
Adenoid Hinkel en diens mede-di
Bcnito Napaloni ontrafelde tot w
in wezen was: verblindende machtslust
van kleine zielen.
Nu, in 1958 ,ós De Dictator een meester
lijke film. Maar toen, in 1939—1940,
het uitbrengen ervan een daad van
reldbetekenis. Er waren weinigen, die
het Nazisme in zijn onmenselijkheid
voortreffelijk door hadden en van
weinigen waren er op de hele wereld
maar enkelen, die zo hun positieven bij
elkaar hielden, dat zij begrepen, dat ook
dit verschijnsel door de belachclijkma-
king kon worden gedood.
Zo'n enkeling was Charles Ohaplin. Hi,
paste het „eest le ridicule, qui tue" toe
op een tijdstip, dat ieder in zijn sombere
ernst de eenvoud van deze stelregel
vergeten. Voor een dictatuur is dege film
zonder meer vernietigend.
Het is de vraag of de film, als hij
1940 in Europa had kunnen worden ge-
Vandaag de derde en laatste foto
van de vroegere Vismarkt. De afbeel
ding van veertien dagen geleden was
de gehele Vismarkt vanaf de brug aan
de Hoogstraat, die van de vorige week
zaterdag betrof speciaal de oude vis
banken in de buurt van de fontein
met een gezicht op de Hartebrugkerk
met vorige toren en op de foto van
vandaag is dan de gehele Vismarkt in
de richting van de brug aan de Hoog
straat te zien. Zo i« de toestand rond
de' eeuwwisseling geweest. Op de
plaats van de panden links op de
foto is nu het stadhuis. De hoge mast
Is een telefoonpaal; vroeger waren
er geen ondergrondse kabels.
Onze abonnee mej. N. Valkenburgh
gaf ons de gelegenheid, het oude beeld
van de Vismarkt, bij vele Leidenaars
nog zo goed bekend in de herinnering,
te completeren.
Naar aanleiding van de tweede foto
van de Vismarkt, die wij vorige week
zaterdag plaatsten, schreef de heer S.
Gorree, Hooftstraat 157, Alphen aan
den Rijn. ons het volgende:
„Ik bericht u, dat in 1905 de toren
van de Hartebrugkerk nog was zoals
hij op de foto voorkomt. In dat jaar
heb ik Ledden verlaten, dus weet ik
niet. in welk jaar de toren is ver-
De visbanken zullen omstreeks 1900
zijn verwijderd. Over de bestemming
van de huizen achter de visbanken
kan ik u het volgende meedelen. Het
huis met de kleine ruitjes was een
bestelhuis voor de beurtschippers en
da boden. Een zekere bode Vis uit
Alphen aan den Rijn had destijds
zijn standplaats voor dit huis. Het
middelste huis was een magazijn; ik
vermoed van het daarachter aan de
Maarsmansteeg gelegen winkelhuis.
De twee ramen naast het hoakwlnkel-
huis zijn de ramen van de huiskamer
van het winkelhuls. die nu bij de
winkel is getrokken.
In de kist naast de fontein bevonden
zich de kranen en het gereedschap
voor de fontein, als deze in werking
moest worden gesteld."
De heer W. Nieuwenhuije verstrekte
ons c.e volgende gegevens;
Op de afbeelding van e december is
id.-lijk t ien. dat de fo'o „smaakt
ie in de tijd toen men nog geen mo
mentopname kende. We kunnen ge
voeglijk aa nemen, da', het beeld von
omstreeks 1880 is of nog eerder. De
visbanken zijn niet hs ri erdwe-
r ;*r 6taat er nog een aan de wa
terkant bij de fontein. Het Jaar van
de opheffing was 1906.
De k tor' heeft ö'.t aan/'en ge
kregen bij de bouw in de Jaren 1830
en 1840. Men noemde dergelijke ker
ken wel „waterstaatskerken"; ze be
zaten alle een open toren.
De huizen achter de banken waren
midden en links in het katst van de
vorige eeuw m gebruik als logement,
Rechts was de sehoenhandel. In de
kist naast de fontein bevond zich het
instrument, waarmee de kraan van
de fontein werd opengedraaid cn de
verschillende waterstralen naar be
lieven sterker of zwak).er werden ge
maakt. Men kon het water zelfs een
paar meter over het hek heen
spuiten.
De naam Vismarkt gold oorspron
kelijk voor het gedeelte van de Ka
pelstraat tot de stadhuispoort (op de
foto van 28 november te zien). Van
die poc-t tot de Korenbrugsteeg was
da Warmoesmarkt.
draaid. hier echter deze uitwerking zou
hebben gehad. Want voor Ohaplins su
blieme humor of beter: voor dit geselen
de sarcasme, moet men onderscheidings
vermogen bezitten. Zelfs in 1947, toen de
film voor het eeret in ons land kwam,
kon men zich nog niet tot begrijpen op
werken. Nu echter doorziet een leder ter
stond, dat dit een meesterwerk is van
een meester der wijsheid in filmland.
(Meesterwerk vol geselend sarcasme).
De Rode Pimpernel
CASINO (7 uur en 9.15 uur geen mid
dagvoorstelling). Toen* in de eerste jaren
van de Franse revolutie de adel met tien
tallen tegelijk naar de guillotine werd
gesleurd om daar onthoofd te worden,
hebben er in Frankrijk net zo als tij
dens de laatste oorlog in Nederland
ontvluchtingslijnen naar Engeland be
staan, die wenden geleid door onversaag
de lieden.
Dit historische gegeven ia voor de
schrijfster baronesse Orcey aanleiding
geweest tot het schrijven van een groot
aantal avonturenromans, waarin zij een
Engels edelman, onder de schuilnaam
van „De Rode Pimpernel", de heldenrol
laat spelen. De vindingrijkheid van deze
Engelsman, die in de meest benarde si
tuaties zijn humor wist te bewaren en
uiteindelijk altijd een lange neus tegen
de Franse beulen wist te trekken, bleek
zeer dankbar» filcnstof te zijn en van d«
week draait een oude, maar tevens een
van de beste versies in Casino. De over
leden filmster Leslie Howard speelt
hierin een van zijn glansrollen en de re
gie van Alexander Korda weet een strak
sfeerbeeld te scheppen. Men Is geneigd
de film hier en daar wat gebrek aan
vaart te verwijten. Maar hij ls vrij oud
en nergens is hij langdradig te noemen.
(Een prettig weerzien).
Leven begint bij 16
LUXOR (2.30, 7 en 9.15 uur). Een jonge
lerares die aantrekkelijk moet heten,
komt voor een klas met jongens van een
jaar of zeventien te staan. Twee leer
lingen worden hopeloos verliefd, één
van de jongens sterft, de ander gaat
in haar een plaatsvervangend moeder
zien en de directeur wordt de bruide-
Tussen dit alles door worden pogin
gen aangewend iets te laten zien van
de goede kanten van de moderne jeugd
en van de verdorvenheid van vele oude
ren. „Heb medelijden met de volwasse
nen", zo klinkt het op een gegeven ogen
blik. Maar al mag hier dan iets waan
in zitten, de uitwerking van dit gegeven
is van dien aard, dat men in de rol
prent niet veel anders kan zien, dan wat
pretentieloze ontspanning, waarbij men
echter zo nu en dan moet lachen op
ogenblikken, dat bij de toeschouwer
ernst wordt verondersteld. De jongelui
spelen op voortreffelijke wijze enkele
blues.
(Typisch Duitse rolprent).
Genadeloze jungle
LIDO (2.30, 7 en 9.15 uur). Een In
Afrika opgenomen film, die een beeld
moet geven van het eenzame en ruige
leven van enige reaervaatbewakers. Dat
zijn natuurlijk Jonge, sportieve kerels, die
er zelfs geen been in zien eigenhandig
een leeuw te vellen als dat per se no
dig is.
Op minder gebruikelijke maar wel vrij
doorzichtige wijze vinden twee broer*
in deze wildernis ten slotte ook nog de
vrouw van hun leven, waarbij post- en
radioverbindingen onmisbare schakels
zijn. Mede door de aardige natuuropna
men. waarin het soms wemelt van de
wilde dieren, is de film het aankijken wel
waard met als voorbehoud dat het niet
bepaald een jeugdfilm betreft! In het
voorproogramma ziet men de kleurrijke
kroning van paus Joannes XXIII.
(Idylles tussen brullende leeuwen.
Battle Zone
REX (2-30, 7.1»- en 9.15 uur). - Battle
Zone i6 een flflm over de etrijd i*i Korea.
Drie oorlogstotografen dringen vermomd
door de vijandelijke linies en maken op
en. die van groot belang zijn voor
ophanden zijnd tegenoffrnsW. Twee
de drie houden van hetzelfde mes-
naar door de gezamenlijk doorstan»
iren verdwijnt de jaloezie en is het
ten slotte een en al „geluk", wat d»
klok slaat.
(Oorloj met gezocht liefdesverhaal
