CHRISTELIJK
LADY ISABELLA
Zevende synode van
de Chinese kerken
Hervormden en Lutheranen
vierden samen Avondmaal
Voor tie 10e maal: dag van
de rechten van de mens
Een woord voor vandaag
Fusie van clir. partijen
via kabinetscrisis
Easi Lynne
In Indonesië:
Ook daar plaats voor de
vrouw in het ambt
JN Semcrang werd de zevende
synode gehouden ran de Chi
nese Kerken ran Midden-Java.
Ds. J. C. van Vliet geeft in Het
Zendingsblad van de Gerefor
meerde Kerken in Nederland
een verslag van de vergaderin
gen, die zich moesten uitspreken
over de doop uan geadopteerde
kinderen en over de vrouw in
het ambt. Voor de Gereformeer
den was deze synode belangrijk,
omdat de Gereformeerde Kerk
van Bandoeng een verzoek had
ingediend bi.) de synode om zich
te mogen aansluiten. Ds. Van
Vliet schrijft:
Doop
TNAAR WAS in de eerste plaats
sJ het vraagstuk: „mag een aan
genomen kind gedoopt worden?"
Dit vraagstuk :s ook al op de vo
rige synode besproken. Helaas
i ook i
i vol
ledige uitspraak komen. (Dit is i_
tussen een bewils. dat, hoewel
men vlug vergaderde, men toch
niet te vlug en te vlot een besluit
van ingrijpende betekenis durfde
te nemen i. Nu ook in Nederland
het adoptierecht bij de wet is ge
regeld, zal ook in Nederland dit
vraagstuk wel weer te berde wor
den gebracht.
Dr. Wind had ln het Theologisch
Tijdschrift hierover uitvoerig ge
schreven en zich pro verklaard.
Op deze artikelen was het rapport
van de deputaten gebaseerd. Maar
drs Haroen had een minderheids-
rapport ingediend. Op de synode
werd hij bovendien nog gesteund
door dr. Mulder.
I' begrijpt: na alle voora en te
gen* gehoord te hebben was het
moeilijk voor de synode om een
uitspraak te doen en kregen ten
slotte de deputaten de opdracht
zich nog eens op dit vraagstuk te
bezinnen, met dien verstande, dat
er op dc volgende synode een uit
spraak diende gedaan te worden.
geld
door de Heilige Schrift niet gebo
den maar ook niet verboden
wordt." De svnode, met Inbegrip
van alle adviseurs, stond verbluft
over deze redenering. Meesterlijk
door haar eenvoudigheid. Men wil
de er eerst nog niet aan. maar
ds. Tan hield vol. en ten slotte
kon niemand wat inbrengen tegen
deze redenering. Dus aangenomen.
Alleen heeft de synode nieuwe
deputaten aangesteld om precies
te zoeken hoe dit alles gere-
ioet worden. Hiermee heeft
ae synode blijk gegeven van gro
te wijsheid en voorzichtigheid, on
danks de verregaande conclusies,
die getrokken zijn.
AANSLUITING
T700RTS kaq nog vermeld wor-
den de verblijdende groeiende
samenwerking met de Chinese
kerken van Oost- en Weat-Java
Op de vergadering waren ook drie
afgevaardigden van de Geref.
Kerk van Bandoeng aanwezig. Zij
kwamen het schriftelijk verzoek
tot aansluiting bij de Chinese ker
ken van Midden-Java ondersteu-
In een besloten zitting werd dit
verzoek aangenomen. Zo is er
weer een kerk toegevoegd tot de
Chinese kerken. Weliswaar is de
ze kerk niet meer zo groot. Maar
nu ds. Pijlman wordt opgevolgd
door ds. Go Hian Sing, hopen we,
dat ook het werk onder de stu
denten weer goede voortgang mag
hebben.
- - V"
Oecumenische zondag te Amsterdam
Beroepen als predikant-directeur
de Ned. Herv. stichting voor Maatschap
pelijk werk in Noord-Holland: J. v
Graaf te Nieuwvliet
Beroepen te Abbenbroek-Heenvliet:
A. Bot. em. predikant te Hoogvliet
Aangenomen naar Den Haag (vvijkge-
meenten 30(vac. dr. G. P. van Itterzon)
Leden van de Nederlands Hervormde en van de Evangelisch- AanrcnomU' ™""Lfthum"1tóS"K.
Lutherse kerk hebben op de avond van de oecumenische zondagvan otteren, vic. te Den Helder.
GEREF. KERKEN
Beroepen te IJsselmonde: K. Schouten
Beroepingswerk
NED. HERV. KERK
gezamenlijk avondmaal gevierd tijdens een bijzondere dienst in de
Oude Lutherse kerk aan het Spui te Amsterdam. Deze eredienst was
belegd in verband met de op 1 oktober j.l. van kracht geworden
consensus tussen beide kerken over het avondmaal en de doop.
Op grond van deze consensus besloten
de synodes dezer kerken, dat predikan
ten over en weer kunnen voorgaan in de
dienst van het woord en de sacramenten.
De leden van beide kerkgenootschappen
kunnen dus aan elkanders avondmaal
deelnemen en de predikanten kunnen in
wederzijdse diensten woord en sacrament
bedienen.
Om de nieuwe verhoudingen tot uit
drukking te brengen waartoe gisteren
In de Lutherse kerken per kanselbood-
schap uit dankbaarheid kennis is ge
geven hebben 12 predikanten van
beide kerken ln de bijzondere «Lutherse)
eredienst zondagavond ambtelijk gefunc
tioneerd en het avondmaal bediend. Li-
Advertentie)
AMBT
HET VOLGENDE belangrijke
vraagstuk ging over de vrouw
in het ambt. Op de vijfde svnode
was er een voorstel van de clas
sis Mngelang. of er deputaten be
noemd konden worden, die op
5rond van dc Heilige Schrift kei
en aantonen, of er ook vrouwelij
ke ouderlingen en diakenen be
noemd konden worden, gezien het
feit. dat er veel Chinese kerken
voor tweederden uit vrouwen be
staan. en dezen vaak veel actie
ver zijn dan de mannen, zodat het
wat moeilijk is om de juiste ker-
keraadsleden te kiezen.
Het vraagstuk heeft dus e :n
praktische oorzaak, maar in geen
geval wil men eigenwillig te wek
gaan. Op de vorige synode «con
men dan ook niet tot een beste
ling komen.
De deputaten hadden een zeer
uitvoerig rapport geschreven,
waarin duidelijk pro en contra
vermeld werden. Tot slot kwamen
zij tot de conclusie, dat er wel
duidelijk sprake is van allerlei ar
beid, door de vrouwen verricht,
maar niet duidelijk is, of deze
vrouwen ook tot het ambt geko
zen werden. Iedereen kreeg gele-
Senheid zijn mening te uiten, ook
e afgevaardigden van de andere
kerken (Chinese kerken van Oost
en West-Java, de Protestantse
Kerk en de Molukse Kerk*. Toe
vallig bestaat in al deze kerker,
de mogelijkheid voor vrouwelijke
ambtsdragers. Dus allen prezen
de vrouw in het ambt aan. Over
de Bijbelse fundering liet mer.
zich weliswaar min of meer on
duidelijk uit.
erover had gezegd, vroeg ds.
Ik Hav van Salatlga het woord.
..Als wij dit alles overdenken." zo
zei hij, ..komen we tot de slot
som. dat het ambt voor de vrouw
Nog 17 dagen
dan hebben wij weer heerlijke feest
dagen. Natuurlijk haalt V voor Uw
feestschotels mayonnaise ln huls.
Wilt U verse mayonnaise, let dan op
WL/mifan
Woensdag herdenking in Utrecht
CHRISTELIJKE GEREF. KERKEN
te Rotterdam-Kralingen: B.
Als ge als christen tracht te leven, dan kan het niet anders
of ook deze gewaarwording is u niet vreemd: de spanning
tussen leer en leven. In uw hart woont de dankbaarheid., omdat
ge u verlost weet door Jezus Christus en ge wilt niets liever
dan die dankbaarheid tonen maar er komt zo bitter weinig
van terecht. Omdat het gewone leven van iedere dag zo geheel
buiten die sfeer van God en godsdienst lijkt te liggen. Omdat
de wereld om u heen zo ontstellend weinig aanknopingspunten
voor uw christen-zijn biedt!
Ge hoort nog meer klachten in deze tijd en het zijn veelal
de jongeren die ze uiten: het lijkt wel of de leer altijd achferl
loopt bij het leven. En dan komen de voorbeelden: het fietsen
op zondag, het naar de bioscoop gaan, het meedoen aan allerlei
uitingen van cultuur afijn, ieder van ons kent al dit
klachten! Wat vijf en twintig jaar geleden „in strijd was mei
de leer", is nu al lang een stuk van ons leven. En wat nu|
„verboden" is, zal over vijf en twintig jaar wel de gewoonsttl
zaak van de wereld, zijn, ook onder christenen.
En wat zegt de jongere dan in zijn meest opgewonden stem
ming)? Dit: dat het farizeeërdom in onze kerken nog lang niet
dood is!
Het is de moeite waard er over na te denken.
OM DADEN GEVRAAGD
Omzet-puzzel
J. A. Stellwag (Luthers) en ds. J. R.
Wolfensberger (Hervormd).
Dr. A. A. Koolhaas, praeses van de
synode der Nederlands Hervormde kerk j De woorden onder I geven tezamen
en dr. J. P. van Heest, president van de i met de woorden onder II, bij juiste
synodale commissie der Evangelisch- J zetting der letters, woorden van de vol-
Lutherse kerk hielden korte predikaties, j gende betekenis:
De eerstgenoemde sprak naar aanleiding 1. edelgesteente, 2. middel om de tanden
Jezus' woorden uit Johannes 17: „Enlte reinigen, 3. evennachtslijn, 4.
dezen, maar ook adel, 5. bezinksel. 6.
SOSTE UNIECOLLECTE
Jurrollectc voor de Scholen met de BUbel
Trensport lijst 7 f 91 773.44 (f 86 887.09); Den
Andel f 174 (f 119.50; Warffum f 450.75
If 4291: Arum f 250.50 (f 241.75; Hardegarup
f 238 15 (f 213.50:1 Hemrlk f 113.50 (f 110.75);
251.25 (f 290.301Nijemirdi
"00.101. Staveren f 251
837.25 It 738.50.;
f 194.80 (f 200.1011
33,71);
trti
mt
f 182.4
.70 If 245,501.
ar t "l32.15
f 172.701
„Alle mensen
vrij en gelijk
W/" OENSDAG 10 december a.s.
zal het tien jaar geleden
zijn, dat in het Palais de Chaillot
in Parijs de Algemene Vergade
ring van de V.N. de universele
verklaring van de rechten van de
mens met algemene stemmen aan
vaardde.
Ook in Nederland zal aan deze
tiende verjaardag aandacht wor
den besteed. De Vereniging voor
Internationale Rechtsorde organi
seert woensdag een nationale her
denking in de Geertekerk in
Utrecht, waarop een boodschap van
de secretaris-generaal der V.N. zal
worden voorgelezen en de staats
secretaris van economische zaken,
dr. G. M. J. Veldkamp, en prof.
mr. M. Bos, hoogleraar in het vol
kenrecht in Utrecht, het woord
zullen voeren.
Ik bid niet alleen t
voor hen, die door hun woord in Mij
geloven, opdat zij allen een zijn. gelijk
gij. vader, in Mij en Ik in u, dat ook zij
in ons zijn: opdat de wereld gelove dat
gij Mij gezonden hebt
Dr. Koolhaas zei. dat de overeenstem
ming niet allereerst een daad der kerken
is geweest, maar de wil van de Vader
op het gebed van Christus.
1Tel verschillen,
maar één kudde
Dr. Van Heest zei in zijn woorden
van dankbaarheid over de consensus,
naar aanleiding van het bijbelwoord
in de 48ste psalm: „Wij gedenken, o
God, uw goedertierenheid in het mid
den van uw tempel", dat er nog wel
verschilpunten tussen beide kerken
bestaan, doch dat de theologen de
kerkleden hebben doen zien hoe er
in plaats van scheiding, gemeenschap
kan zijn met het doel: één kudde; één
herder.
Aan de eredienst werkten verder mee:
van Lutherse zijde prof. dr. W. J. Kooi
man, ds. J. H. Smit Duyzentkunst, dr.
C. Riemers. ds. C. Pel en ds. C. H. Lin-
dijer; van Hervormde zijde dr. E. Em-
men. secretaris-generaal van de synode,
prof. dr. G. C. van Niftrik en ds. H. van
de Linde.
moes vraagt. 7. volhardende geestkracht,
8. reigerachtige moerasvogel. 9opper-
officier, 10. rampzalige toestand. 11. man
die akten opmaakt.
6. Ada
7. gier
8. dorp
Bij juiste oplossing vormen de begin
letters van de nieuwe woorden de naam
van een gein. in Noord-Brabant.
Oplossing vorige puzzel
Horizontaal: 1. dof. 3. den, 6. ets, 9.
i.o., 10 garen, 12. o.e., 13. Tiber. 15. genet,
17. ten. 19. een. 21. restant, 25. pol 26.
eed, 27. aandeel. 31. aga. 32. dis. 34. sterk.
36. leger. 38. To. 39. Dakar, 41. i.e., 42.
als, 43. mak. 44. enk.
Verticaal: 1. dit. 2. ooit, 3. dar, 4. er.
5. neg. 7 toen. 8. set, 10. gene. 11. neen,
14 Berlage. 16. netelig. 18 Ot 20. spa.
22. Son, 23 adé, 24. Ida, 28. aard, 29. de,
30. Eder. 31. atol, 33. sein. 34. sta, 35.
kam, 36. lak. 37. rek, 40. ka.
Dr. Hubert Ney moet veld ruimen
heid van beweging, asielrecht, recht
nationaliteit, rechten met betrekking tot
het huwelijk, recht op eigendom, vrijheid
van gedachte, geweten en godsdienst,
vrijheid van mening en meningsuiting,
recht van vereniging en vergadering,
recht deel te nemen aan het bestuur van
zijn land en het recht op voet van ge
lijkheid te worden toegelaten tot over
heidsdiensten.
De artikelen 22 tot 27 handelen over
economische, sociale en culturele rech
ten, en de slotartikelen erkennen,
leder recht heeft op het bestaan van cSU
aantal gemeenten zullen spe- I0danige maatschappelijke en internatl-
ciale raadsvergaderingen worden gehou-; or]ll,e orde dat dc rechten en vrijheden
den. In Haarlem. Maastricht en Ammer- ten voue kunnen worden verwezenlijkt.
Voorts leggen zij de nadruk op de piich-
dienst, politieke of andere overtuigingen,
nationale of maatschappelijke afkomst,
eigendom, geboorte of andere status".
Recht op leven
De burgerlijke en staatkundige rech
ten. erkend in de artikelen 3 tot 21, hou
den in: recht op leven, vrijheid en on
schendbaarheid van persoon, gevrijwaard
zijn van slavernij en horigheid, van fol
teringen of wrede, onmenselijke of ont-
erende behandeling of bestraffing, het
recht als persoon erkend te worden voor
ietWrMh"iUdLdwSktlSenrechuhu£! <Van onze Correspondent in Bonn) _IM0 tinincieel-econdmiich noe aed
gevrijwaard zyn van willekeurige ar-l Kabinetscrisis in het Saarge-
restatie. detentie of verbanning, recht op uied binnen veertien Haopn' De
een eerlijke on openbare behandeling L, Dinnen eertien dagen. De
door een onafhankelijke en onpartijdigeC.D.U.-premier, mr. Reinert, wil
rechterlijke instantie, het recht voor on-, hpt nntslap van ziin rnalitip ka-
schuldig te worden gehouden totdat de onisiag van zijn coamie-Ka-
schuld krachtens de wet wordt bewe-:Dinet (C.D.U., S.P.D. en Demokra-
nnrc z^!li l an wiU®keun.se j tische Partij Saar, de Saarlandse
inmenging in persoonlijke aangelegenhe- J
den, gezin, tehuis of briefwisseling, vrij- „editie van de Westduitse ll'be-
__|a jg_ raje partjj onder leiding van dr
Heinrich „Wir sind wieder da"
Schneider) indienen en binnen
een uur een nieuw kabinet vor
men, waarvan dan de C.D.U.-mi-
nister van justitie, dr. Hubert Ney,
geen deel meer zal uitmaken.
Slechts via zo'n regeringscrisis
iioUriïkeien VrkennTn^datkan de C.D.U. de fusie tot stand
zoden is of zal
vergadering
worden gewijd.
n de r
if 857 i; RUnsb'-irg f 803 59 f 814.81); Schoon-
hoven f 279.15 .f 248.881; Spijk f 168,60
(f 203 30); viaardlngen f 2853.57 (f 2800,; s|
Het Unesco-centrum Nederland zal in
verscheidene plaatsen filmvoorstellingen
gever. er. bijeenkomsten houden. In
Utrecht zal op 19 december een concert
worden gegeven.
De universele verklaring heeft ruime
bekendheid gekregen. Zij is in ongeveer
50 talen vertaald en heeft sinds 1948 een
rol van betekenis gespeeld bij interna
tionale overeenkomsten. verdragen,
grondwetten, wetgeving en rechtspraak.
De datum van de aanvaarding werd in
1950 uitgeroepen tot „dag van de rechten
van de mens' ONDERWIJSBENOEMINGEN
De universele verklaring heeft dertig Benoemd tot hoofd van de School met
-rtikelen. die zowel burgerlijke en staat- 1e BlJbpl te NutziJl de heer Chr v d
n cul- Hof te Beerzervela; tot leraar a.v.o. aan
de Technische school te Sliedrecht de
m Beusekom te Opheusden.
de Chr. school voor v.g.l.o.
aldaar; benoemd tot onderwijzeres
Duits predikant
naar Turkije
De verstrooide leden van de Duitse
evangelische kerk in Turkije hebben
weer een eigen predikant in de persoon
van ds. F. Ziegel, die eerst onder de
studenten te Bonn werkte. Hij zal zo
wel te Ankara als te Istanboel preken.
kundige als economische, sociale
t f 2804.01 ionbekend); Oud-Betjeriand 1 turele rechten bevatten,
f 517,291Dubbeldom (2e tol) f 186.50 1
f 230); Leksnrkerk f 606.40 if 576.50); Mole- Artikel 1 en 2 zijn algemene artike-
»4 81); Nleuwerbnig a d )en dif. Tastatellen, dat „alle mensen vrij "°°M
gelijk ln waardigheid en rechten ge-
brengen met de vroeger zo pro-
Franse „Christliche Volkspartei"
van oud-premier (tijdens de Fran
se bezetting) Johannes Hoffmann.
De C.V.P. die 11 zetels in de Saar
landse Landdag heeft, wil deel
nemen aan het Saarkabinet en
heeft de 'portefeuille van justitie
geëist, die wordt beheerd door dr.
Ney, de grootste tegenstander in
1e hele C.D.U. van een verzoening
- ma^n-nartij.
Dr. Ney heeft geweigerd vrijwillig
plaats te maken voor een C.V.P.-mi
nister en premier Reinert moet dus
het uiterste middel gebruiken
Ney min of meer met geweld
regering verwijderen. Dat
uitmaakt van het Franse tolgebied.
Het C.D.U.-hoofdbestuur in Bonn heeft
de afdeling in het Saargebied prak
tisch gelast om de Christelijke par
tijen van de Saar te verenigen en een
fusie tot stand te brengen tussen de
C.D.U. en de C.V.P. van Johannes
Hoffmann, die voor 1957 de Franse
kant koos en pleitte voor internationa
lisering van het Saargebied. De toen
malige C.D.U.-leider in Saarb.ücken
dr. Ney. verzette zich tegen deze fu
sie, wilde het C.V.P.-verleden niet
vergeten en Hoffmann c.s. niet accep
teren. Dat kostte hem de partijleiding
en het premierschap. Beide werden
overgenomen door de meer-verzoenlij-
ke mr. Reinert. De C.V.P. sloot zich
inmiddels aan bij de „Christlich So-
ziale Unie", die in Beieren dezelfde
macht bezit als de „Christlich Demo-
kratische Union" van dr. Adenauer
vrijwel overal elders in de Bondsrepu
bliek. Daarmede was de C.V.P eigen-j
lijk al half in het C.D.U.-kamp. Al'
sinds vlak na de politieke „Anschlusz"
van het Saargebied duren de pogingen
om de C.D.U. en de C.V.P.-C.S.U. te
verenigen, een fusie die de beide par
tijen in de Saarlandse Landdag met
27 van de 50 zetels de absolute meer
derheid zou geven en daarmede het
aantal deelstaten in Westduitsland,
waar de C.D.U. het voor het zeggen
stelling. Prof. Verkuyl heeft over
dracht aan Indonesië bepleit, dr. Van
Baal staat handhaving voor van het
thans gevolgde beleid.
Onze aandacht is nu getrokken
door een beschouwing in het jongste
nummer van „In de Waagschaal",
van de hand van ds. Hildering.
Er is destijds over de uitzending
van ds. Hildering naar Nieuw-Guinea
het een en ander te doen geweest.
Bezwaarden waren van mening dat
hij „op een Indonesisch standpunt"
stond, en men achtte redenen aanwe
zig voor de verwachting dat in
Nieuw-Guinea de gemeenten en ook de
burgerlijke overheden onvoldoende
vertrouwen in hem zouden hebben.
Ds. Hildering begint nu zijn be
schouwing met een herinnering aan
die bezwaren. Hij heeft daarop bij
zijn komst ln Nieuw-Guinea ge
antwoord met een verklaring, die
echter niet ter publicatie zou zijn
vrijgegeven.
Deze verklaring kwam hierop neer:
Naar het oordeel van ds. Hildering
ware het juister en eleganter ge
weest indien bij de overdracht van
de souvereinitelt aan Indonesië
Nieuw-Guinea niet ware losgemaakt;
maar thans gaat het niet aan, daarop
zonder meer terug te komen; het zou
de indruk vestigen, alsof land en
volk van Nieuw-Guinea als een wil
loos stuk op een schaakbord gehan
teerd mogen worden.
In dezelfde verklaring vervolgde
ds. Hildering, dat Nieuw-Guinea als
vraagstuk sinds de overdracht van de
souvereinitelt gaandeweg ook andere
aspecten heeft gekregen, en hij stelde
met nadruk, dat een oplossing slechts
gevonden kon en mocht worden met
medewerking en bewilliging van de
bevolking zelve.
Op Nederland deed ds. Hildering
ten slotte een krachtig beroep om
betrouwbare en geloofwaardige woor
den te spreken en daarbij ook be
trouwbare ep geloofwaardige daden
te doen.
Tot zover ds. Hildering in de ver
klaring, door hem afgelegd bij zijn
komst in Nieuw-Guinea. Indien het
werkelijk waar is, dat deze verkla
ring destijds van overheidswege door
een publicatieverbod getroffen is, zou
zulks ons verbazen. In de vorm waar
in zij is gesteld kan men in elk
geval geen doorkruising van h
geerbeleid zien. Het verbod moet te
meer opvallen nu door middel
van een regeringspublicatie Nieuw-
Guinea wèl op de hoogte was ge
bracht van de bezwaren die tegen de
uitzending van ds. Hildering
Nieuw-Guinea waren geopperd.
Aan de publicatie thans van zijg
verklaring van toen ds. Hildering
is inmiddels naar Nederland terug
gekeerd voegt ds. Hildering nu
nog een nadere beschouwing toe. Met
klem betoogt hij ook thans, dat bij
een regeling van Nieuw-Guinea het
welzijn der bevolking voorop behoort
te blijven staan.
Anders echter dan prof. Verkuyl ziet
ds. Hildering de oplossing niet langer
in een overdracht van dat gebied
aan Indonesië. Dan zou over de be
volking worden heengelopen en zou
hun lot zonder cn over hen worden
beslist.
In andere richting acht ds. Hildering
een waarschuwing evenmin
plaatst. Hij stelt de vraag, of het
Nederland spel of ernst is wa
terzake van het zelfbeschikkingsrecht
van Nieuw-Guinea over een termijn
bepaling wordt gehandeld.
Weliswaar wordt steeds de indruk
gewekt, alsof er serieus aan gedacht
en gewerkt wordt om binnen afzien
bare tijd tot toekenning van het zelf
beschikkingsrecht te komen, maar
voor zichzelf heeft ds. Hildering de
indruk, dat dit voor dit moment toch
niet anders is dan spel. Onze woor
den zullen plaats moeten maken voor
een daad.
Naar het oordeel van ds. Hildering
zou de meest indrukwekkende daad
van Nederland zijn: een definitieve
streep onder het koloniale verleden.
Als de meest verkieslijke daad blijkt
ds. Hildering dan vóór te staan: een
oplossing ln de richting van een Zuid-
Pacific-gemeenschap. Zijn vraag
luidt: waarom zou er onder de
piciën van de Verenigde Naties, in
het kader van de Zuid-Pacific-Com-
missie, en dus in internationaal
band, niet een concreet politiek plan
opgezet kunnen worden?
Ds. Hildering verheelt zich niet, dat
deze door hem voorgestane regeling
Indonesië niet zal kunnen bevredi
gen. Wèl ziet hij er een bijdrage in
voor een politiek van verzoening.
Nederland stelt dan immers een daad,
en zelfs een Indrukwekkende.
DEZE DAAD INDRUKWEKKEND?
t 379,5<
Tl. Totaal va
if 97.877,80).
boren worden" en dat „een ieder
praalt heeft op alle rechten en vrij
heden. In de verklaring opgesomd, ron
der enig onderscheid van welke aard ook.
zoals ras, kleur, geslacht, taai. gods- hêër'chr^
dc Prins Hendrikschool te Lochem mej.
E Eerdmans te Doetinchem; aan de Chr.
v g l.o -school te Oldebroek mevr. C. A.
de Graaf te Harderwiji tot onderwijzer
de Chr. nat. school te Koudum de
Kamm- te Dokkum.
heeft tot acht zou verhogen (AÜt
Bremen, Hamburg en Hessen hebben
een sociaal-demokratische regering. In
Noordrijnland-Westfalen heeft de
C.D.U. de absolute macht en elders
regeren coalities, waarin de C.D.U. de
sterkste partij is).
De laatste weken werd een fusie-plan
uitgewerkt: vorming ener gemeen
schappelijke fraktie Ln de Landdag,
gevolgd door opneming van de C.V.P.
in de regering en ten slotte opneming
ne verwnoeren wax is wei zuur van de CVP- in de C.D.U., inclu-
df. Ney. ^e ^e leidende Saar-1 g* pa»« "gf .„'"J
Mis was in de Haren van de C.V.P.-ers, tot en met „Joho Hoff
mann zelf toe. Aan de C.V.P. werd
op haar uitdrukkelijk verlangen
Kliticus was in de dagen
ïits-Franse Saar-controverse en zeer]
veel heeft gedaan om de pro-Duitse]
partijen de z.g. „Heimatbund" I
bij elkaar te houden en daarmede het i
Saargebied voor Westduitsland te red
den. Men herinnert zich, dat het Saar
gebied op 1 Januari 1957 politiek weer
(als 11e deelstaat) tot de Bondsrepu
bliek behoort, hoewel het tot 1 janu-
80
Een paar minuten nadat hij de trap was afge
gaan, kwam Barbara naar boven fris en stralend
als de morgen zelf. Ze boog zich over haar moe
der heen cn gaf haar een zoen. Barbara was
zachter geworden gedurende de laatste jaren, de
bit', rheid van he' verdriet was verdwenen en haar
karakter was er door gelouterd.
„Mama. ben je z: v
laatste maanden. En g.
wees: Vader zegt
„Barbara", Duisterde ze. vreesachtig om zich
heen kijkend, „ik heb weer zo raar gedroomd."
„O mama Hoe kunt u' Hoe kunt u zulke dro
men zo zwaar opnemen dat u er ziek van wordt.
Het Is net of u vergeet dat het maar dromen
lijn. Dat is toch helemaal niet nodig!"
Denk Je dat Richard de waarheid sprak.- toen
hi; vertelde hoe het allemaal wa» toegegaan? En
dat hu zoi;> dat iemand anders de moord ge-
„Ik geloof hem volkomen, mama."
Ik had altijd gedacht, dat Otway Bethel het ge
daan had. maar hij had het over een vreemdeling.
Wel. m mijn droom heb ik die vreemdeling gezien.
Hij kwam hier bij ons ln huis en ik heb met hem
gepraat precies zoalj we met ieder ander zouden
hebben gesproken. Weet Je. wij dachten, dat we ze
ker wisten dat hij het gedaan had. maar hij ont
kende het. Hij zei dat Richard het gedaan had en
ik zae hem ja duidelijk Barbara' fluisteren
met Otway Bethel O Ik kar Ie niet vertellen, hoe
verschrikkelijk als (*8t wa» Barbara' Ik denk. dat
Ut wakker werd va,, schrik."
's Middags was mevrouw Hare veel beter. Ze
hoorde van het ongeval dat Joyce was overkomen.
Toen mijnheer Hare weg was gegaan en zei. dat
hll voorlopig niet thuis zou komen, tel ze tegen
Barbars, dat ze wel zin had om naar East Lynne
van
door ANN LUDLOW
te wandelen. Barbara voelde haar hart sneller
kloppen Want hoewel er uiterlijk nie(.« aa,i naar
te merken was. waren haar gedachten half onbe
wust steeds nog bij die ene man. Het feit. dat ze
het voor ieder verborg, had die genegenheid mis
schien nog dieper en sterker gemaakt.
Toen ze die avond bij East Lynne waren, voelde
mevrouw Hare. dat de wandeling eigenlijk te ver
voor haar was geweest. In het gezicht van het
huis gingen ze zitten te rusten.
Weldra stonden er drie mensen om haar heen. Car-
lyle, lady IsabeUa en Juffrouw Carlyle.
„Ik ben ook een mooie, nietwaar Archibald. Ik
wilde een zieke gaan opzoeken en nu ben ik zelf
zo zwak. dat ik er halverwege bij moet gaan zitten.
Ik kwam eigenlijk eens boren hoe het met Joyce
was."
„U moet hier vanavond blijven, dan kunt u wat
rusten. Ik zal wat thee laten brengen
Toen Carlyle en Barbara even de gelegenheid had
den om met elkaar te spreken, vertelde ze wat haar
moeder had gedroomd. Maar die herinnerde zich
niet meer hoe de moordenaar er in haar dromen
uitzag.
Op een gegeven ogenblik legde Barbara haar hand
op Carlyle's arm. Ze waren 'oij de kunstmatige rois-
Kadjes gekomen in de tuin en daar zat kapitein
vison, met de rug naar hen toe, schrijlings op
een rotsblok, blijkbaar met een kinderzweepje in
de hand. Hij scheen hen niet gemerkt te hebben.
Ze gingen terug. „Zou hij gehoord hebben wat we
zeiden!"" zei Barbara. Ze had even tevoren al ter
loops kennis met hem gemaakt.
„Hij zal de Thorn wel gehoord hebben. Maar de
naam van Richard heb je niet genoemd. Hij weet
van de zaak niets af. Het geeft niets."
Hij sprak bijna teder tegen haar. En Barbara zag
er die avond ook bijzonder goed uit. Lady IsabeUa
zag hen komen, maar zweeg.
Tom Herben kwam langs het hek en mevrouw
Hare liet hem vragen of hij bij haar thuis wilde
vragen dat ze het rijtuig stuurden. Dan hoefden ze
Carlyle niet lastig te vallen. Otway Bethel stond een
eind verderop te wachten toen Barbara met Tom
sprak. Hij groette uit de verte.
Beide mannen waren net weg toen er van de
andere kant weer twee bezoekers kwamen. Ze lie
pen arm in arm. De ene was Jack Herbert, Bar
bara herkende hem direct, hoewel hij jaren lang
niet thuis was geweest. Hij had haar niet meer ge
zien sinds ze een meisje was, nu was hij verbaasd
een schone jonkvrouw voor zich te zien.
„Uw broer heeft me verteld, dat u thuis was ge
komen". zei Barbara. „Maar ik wist niet, dat u zó
dicht bij was Hij vroeg me ook of ik er voor voel
de met hem en zijn zusters te gaan pic
Plotseling zweeg ze. Ze had zijn metgezel aange
zien. Was hij het werkelijk? Ze moest onwillekeurig
aan de droom van haar moeder denken.
Majoor Herbert zag het en dacht dat ze het op
prijs stelde aan hem voorgesteld te worden.
(Wordt vervolgd)
ti-fusionist
wraak te nemen het ministerie
justitie plus een staatssecretariaat toe
bedeeld. Mr. Reinert, onder de sterke
druk van de C.D.U. in Bonn, is daar
op ingegaan. Premier Reinert za)
tussen nog niet direct een C.V.P.
op de justitionele stoel zetten. mz_.
de portefeuille ad-interim voorlopig
zelf beheren, want het is nog hele
maal niet zeker, dat zijn coalitiegeno
ten, de S.P.D. en de D.P.S. die aan
de C.V.P. ook verschillende broertjes
dood hebben met de opneming van
de Hoffmann-par tij (zelfs als nieuw
bakken C'.D.U.-ers) in de regering ak
koord zullen gaan. Dal zou mr. Rei-
nert's pet alleen maar in zoverre
drukken, dat hij ook zonder deze twee
partijen een nieuwe regering zoo Kun
nen vormen, geheel bestaande uit
C.D.U. en ex-C.V.P. Dan komt welis
waar de door Bonn zo heet-begeerde
„fusie der Christelijke partijen aan de
Saar" ten slotte toch nog tot stand,
maar de eenheid der Duitse partijen
in Saarbrücken. die jarenlang tegen
de Franse ..overheersing" vocht en" ce
C V P. in het beroemde Saar-referen-
dum een smadelijke lederlaag toe
bracht. zou daaraan dan worden op
geofferd.
Dat is geen grootse episode in de ge
schiedenis der C.D.U. Nog lang niet
alle Duitsers en zeker niet die in
het Saargebied zijn vergeten, dat
de politiek die Johannes Hoffmann
met zijn C.V.P. Jarenlang in Saar
brücken voerde indien zij zou zijn ge
slaagd zou hebben geleid tot losma
king van de Saar van Duitsland. De
C.D.U, haalt door de achterdeur de
Hoffmann-partij weer in de Saar-poli-
tiek binnen, nadat dc Saarlandse kie
zers haar er door de voordeur uit
hadden gesmeten. De vredespijp met
de C.V.P zou voor de C.D.U nog
wel eens een bittere pijp kunnen wor-
van het door ds. Hildering aange
hangen standpunt, willen w(j er hier
nu ook gaarne iets van zeggen.
Waarop komt de kern van zijn be
toog neer? Dat hij van Nederland
een daad vraagt, cn bovendien een
indrukwekkende. Nederland zal moe
ten laten zien, dat het ernst is met
het zelfbeschikkingsrecht van Nieuw-
Guinea.
Deze ernst ziet ds. Hildering blijk
baar onvoldoende aanwezig. Eerst
schrijft hij weliswaar: „Bij alle uit
spraken wordt de indruk gewekt,
alsof er serieus aan gedacht en ge
werkt wordt om binnen afzienbare
tijd te komen tot toekenning van dat
hooggeloofde zelfbeschikkingsrecht".
Maar wat later schrijft hij even
goed: „Is het bepalen van een ter
mijn voor de zelfbeschikking een
zaak van ernst of spel? Men kan zich
moeilijk onttrekken aan de indruk,
dat het voor dit moment niet anders
is dan een spel".
Men kan hieruit zien, waarop het
voor ds. Hildering vast zit. Neder
land zal niet maar het zelfbeschik
kingsrecht van Nieuw-Guinea moe
ten betuigen, het zal bovendien een
termijn moeten noemen. Zonder een
termijn bepaling, aldus blijkbaar ds.
Hildering, wordt Nederland, het moge
overigens zeggen wat het wil, niet
ernstig genomen.
Nu hebben wij bij gelegenheid hier
al eens over de termijnbepaling ge
sproken. Wij zijn daar namelijk be
ducht voor. Even hartelijk als wij de
zelfbeschikking van Nieuw-Guinea
voorstaan en wij staan die harte
lijk voor even afkerig zijn wij
van de bepaling van een termijn.
Wij zijn er voor, dat er gestreefd
wordt naar deze zelfbeschikking in
een tempo dat tegelijk snel en ver
antwoord is. Een stoomcursus in het
aankweken van zelfbeschikking ach
ten wij evenwel niet verantwoord en
onjuist.
Onder de huidige omstandigheden
zou een termijnbepaling in het ge
heel geen daad zijn, doch alleen maar
een woord, en bovendien een ijdel
woord. Het kan met die zelfbeschik
king meevallen en het kan tegenval
len. Maar het getuigt van weinig
eerbied voor de zelfbeschikking,
wanneer men meent dat het een pro
ces is waarop men als het ware de
wekker kan afstellen.
Het is niet zo, dat de zelfbeschik
king er is op het moment dat de
wekker afloopt, doch omgekeerd: de
wekker zal aflopen op het moment
dat de mogelijkheid van zelfbeschik
king er is.
Ds. Hildering blijkt dit zelf ook in t(
zien, vandaar dat hij in het vervolf
van zijn betoog naast de daad vat
de termijnbepaling een andere aan
beveelt, die zuiverder en duidelijker
heet te zijn: de inbreng van Nieuw-
Guinea in de Zuid-Pacific-Commissie.
Nu willen wij niet beweren dat eet
regeling ln deze richting nimmer
vaardbaar zal zijn. Voorlopig echter
roept ze nog wel zoveel vragen op
als met de thans bestaande situatie
naar sommiger oordeel het geval ii
Zeker, inbreng van Nieuw-Guinea
de Zuid-Pacific-Commissie betekent
een zekere „internationalisering" vat
Nieuw-Guinea, hetgeen de indruk
versterkt dat „de vreemden" slechtf
dienend, ter hulpverlening, zich U
midden der bevolking bevinden (om
de woorden van ds. Hildering te ge
bruiken).
Maar wie zijn die „vreemden"!
Australië, Frankrijk, Nederland.
Nieuw-Zeeland, Engeland en Ame
rika. Stuk voor stuk „Westerse"
mogendheden. Meent men, wanneer
men dan een daad wenst, dat deze
daad acceptabel zal zijn?
Het indrukwekkende van deze daad
zien wij niet in. Integendeel, w
neer de verantwoordelijkheid tussen
zes partners wordt gedeeld, is de kans
bijzonder groot dat er naar die
antwoordelijkheid minder wordt ge
leefd dan wanneer één land er
ervoor staat Nederland dat
weet dat het de ogen van de wereld
op zich gericht heeft.
W aarbij komt, dat deze daad on«
stap dichter bij Indonesië zou bren
gen. Indonesië wil Nieuw-Guinea on
verkort.
Wil men duidelijke daden? Dan zal
men, zo dunkt ons, toch eens moeten
ophouden met de vele in woorden
vervatte betogen waarin voor Nieuw.
Guinea telkens weer wat andert
wordt vóórgestaan dan wat onze
regering, uitgaande van het heden
en met de blik in de toekomst, voor
ogen staat.
Met dit regeringsstandpunt zijn nair
onze overtuiging de belangen van
land en volk ginds nog het best ge
diend. Het andere is in feite te weinig
indrukwekkend.
