Meid Melt....
Een mooie pop voor Loesje
MET DE POLLEPEL
r
en leeótclagen^
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 6 DECEMBER 1958
door MOEDER
ZELF VERDIEND
Loesje Wisman heeft dit jaar
ran Sinterklaas een pop gekre
gen. zoals ze sinds ze acht jaar
geleden als baby in de wieg lag.
nog nooit heeft gehad. Echt een
pop, waar je uren zoet mee kunt
zijn. Nu twijfelt Loesje eerlijk gezegd al een tijdje aan het bestaan van die goede
man uit Spanje en ze weet ook wel, dat haar moeder voor dit prachtige stuk speel
goed heeft gezorgd. We mogen wel zeggen, dat mevrouw Wisman dit op een wel
bijzondere manier heeft gedaan, want, evenals zovele andere huisvrouwen, heeft
ook zij dit jaar het cadeau voor de vijfde december zelf verdiend. Hoe?
We troffen haar op de parterre
van de Haagse Bijenkorf waar ze
juist met veel enthousiasme een
Receptenboek
voor een
goed doel
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!
TIET meisje en ook de
oudere vrouw „van
goeden Huize" hadden nog
geen honderd jaar gele
den praktisch geen enkele
kans zelf ook maar een cent te verdienen. Terwijl de
en kinderarbeid in de fabrieken en werkplaatsen een angstwek
kende vorm aannam waren zij gedoemd tot armoede
Totdat, na de oorlog van zeventig, die zoals elke oorlog, vele
families een onoverkomelijke terugslag had gegeven, kort
elkaar twee verenigingen werden opgericht, die
wordt bewezen door een recept
van zoutjes van mevrouw Van der
Voort Maarschalk-van Vierssen
ledigheid. Trip. die als ingrediënten nadruk
kelijk aanbeveelt: een regerings
brood. wat selderijzout, een half
pakje margarine en wat oude
elfde doel geraspte kaas!
in staat stellen door handen-
nastreefden: ook deze „stille
arbeid zich een bestaan te
Die handenarbeid moest thuis kunnen gebeuren
niem, want geld verdienen bleef voor dames toch
ietwat uit de toon viel.
Daarom was het werk dat
verschaft werd van bijzonder
verfijnde aard. De met einde
loos geduld en grote zorg uit
gevoerde handwerken op de
borduurramen en kantkloskus
sens werden in het vervolg
door de beide verenigingen op
gekocht en aan de man en
vrouw gebracht. Met het ver
kregen geld werden nieuwe
materialen gekocht, die onder
de thuiswerksters werden ge
distribueerd en waaruit nieuwe
handwerken ontstonden.
En nu nog doen de beide ver
enigingen. tot één versmolten
onder de naam Tesselschade-
Arbeid Adelt, hetzelfde werk.
Het is waar. tegenwoordig
kan ieder meisje een vakop
leiding krijgen, waardoor zij
later haar brood kan verdienen
Maar er zijn nog genoeg ge
vallen, waar de vrouw niet in
staat is buitenshuis te gaan
werken. Daar zijn jonge vrou
wen alleen achter gebleven met
kleine kinderen, er zijn oude
ren die door geen werkgever
meer worden aangenomen, er
zijn er die aan huis gebonden zijn
omdat zij chronische zieken te
verplegen hebben. Tesselschade-
Arbeid Adelt tracht in deze ge
vallen uitkomst te brengen. Of
door materialen voor handarbeid
te verstrekken en het werkloon
uit te betalen of door het ver
strekken van studiebeurzen. Per
jaar wordt ongeveer 18.000 voor
dit laatste deel van de taak uit
gekeerd en de opleidingen
De ambassadeur van Finland,
Aarne Woorinaa, vertelt van de
dagelijkse aardappelen- en vlees
pot van zijn landgenoten.
Het geheim is, dat er drie soor
ten vlees: lams-, kalfs- en var
kensvlees tezamen met de aard
appelen en overgoten door een
gekruide saus in de oven gaar
gesmoord worden.
Uit eigen land komt een stevige
Gelderse balkenbrij van varkens
lever en boekweitemeel ingezon
den door mevrouw M. de Quay-
van der Lande in Den Bosch.
Heksenschuim
Heksenschuim is de lekkernij
van Audrey Hepburn, die het
inzond onder haar trotse huis-
vrouw&nnaam, mrs. Ferrer. In
de film Sabrina hebben we haar
kunnen zien als leerling kokkin
de edele kunst lerend om geel
ontbreekt niet bij de medewerken-
bassadeursvrouwen die in Rome,
Parijs, Londen en Ankara natio
nale gerechten leerden bereiden
en. van die kennis kond doen,
terwijl mevrouw E. Luns-barones-
se Van Heemstra, de echtgenote
van minister Luns, al evenzeer
van de partij is.
Maar nu., valt misschien, na het
lezen van dit alles, een verwijt.
Immers we hebben wel aan tip
jes getrokken van de sluiers die
deze recepten verbergen, maar
nergens een heel recept geciteerd.
Dat konden we moeilijk doen,
want ze zijn geschonken aan Tes-
selschade-Arbeid Adelt voor een
goed doel. Deelgenoot worden van
die wetenswaardige geheimen kan
men alleen door het kookboek
Verzamelde recepten Tesselscha-
de-Arbeid Adelt, zelf aan te schaf
fen. Het wordt uitsluitend door
de vereniging, die in ons land
vijftig afdelingen heeft. o.a. in
Dordrecht, Den Haag, Leiden en
Rotterdam, verkocht.
wit i
deren terwijl zij naar
Luns kijkt, die in ga
het paleis van H. M. de Koni
d'V
hondentrimmer
tot
Over 1957 werd door de 7500
contribuerende leden 26.500 bij
eengebracht, waardoor 146.000
toelagen kon
worden uitgekeerd. De artikelen verte Iets lfjker
worden namelijk verkocht voor
de prijs van het materiaal plus
het werkloon.
Kban leverde verscheidene recep
ten. waardoor we leerden dat in de
Pakistaanse keuken altijd de yog-
hurtfles naast de vleespan staat.
We hebben dat nooit vermoed als
we in haar gastvrij huis genoten
vah de Shami Kabab, de kleine
platte vleeskoekjes, die heel in de jJassYdeur.
bltter-
r zonder winst.
ballen.
Dat lekker t
De pollepel
synoniemen zijn
Maar de rechtgeaarde vrouw
hanteert naast de borduurnaald
ook graag de pollepel en zo werd
naar Amerikaans voorbeeld bij
twee befaamde kooksters, me
vrouw C. M. van Lanschot en me
vrouw C. gravin van Limburg
Stirum-van Willigen het idee ge
boren om Tesselschade-Arbeid
Adelt nu eens aan wat extra in
komen te helpen.
Ze zonden naar enige honderden
adressen een circulaire met het
verzoek aan de vereniging een
recept af te staan om daarmee
een kookboek samen te stellen.
En nu... ligt het kookboek met
driehonderd recepten voor ons.
Mevrouw van Limburg Stirum
verzorgde de illustraties en maak
te van de omslag een grappig
kruissteekpatroontje met een kook
pot die boven een vlammend
haardvuur hangt te sudderen.
Uit vele windstreken zijn de
recepten toegezonden, soms zelf
gevonden heerlijkheden, soms na
tionale gerechten of familiere
cepten uit grootmoeders kook-
schrift. Het is een boek vol ver
rassingen geworden. Wie zou bij
voorbeeld hebben gedacht dat men
van... Oostindische kers een soep
kan brouwen? Mevrouw Egter
van Wissekerke uit Harenermolen
zond het in en als
de zomer met die
bloemen weer in
het land is. gaan
we het beslist eens
proberen.
Maar voor het
recept van de echt
genote van de am
bassadeur van Aus
tralië, mevrouw H.
Mcclure-Smith, be
hoeven we niet zo
lang te wachten,
die gaf namelijk
een recept voor een
smakelijk soepje
van onze doodge
wone rode bieten.
Trouwens het
corps diplomatique
heeft heel wat ge
heimen uit de
Haagse keukens
verklapt. Louise
Kostyak, de kokkin
van de Canadese
ambassade. ver
klapte haar „zure
eieren-soep", dat
zuur komt dan van
citroensap. Dit om
misverstanden tc
voorkomen.
De ambassadeur
van Pakistan, be
gum Llaquat AU
voor de huisvrouw leert:
creatief
bezig zijn^,
kookboek van Te
Arbeid Adelt, linke
C. M. van Lanschot,
lederen portemonnaie uit een van
de vakken haalde om die aan wat
wellicht een koper zou worden,
te laten zien. Het was druk. de
ze middag, zo druk dat zij als
hulpverkoopster de handen meer
dan vol had. Evenals die meer
dan honderd andere „collega's
die op elke verdieping van het bij
na overvolle warenhuis hun arti
kelen lieten zien. aanprezen, ver
kochten en er de bonnen voor
schreven.
„Machtig"
Een student was bezig iets over
een microscoop te vertellen, een
andere Delftenaar legde de wer
king van een locomotief uit aan
een vader, die dit gepeperde ge
schenk aan zijn zoontje (dus ook
een beetje aan zichzelf) wilde
geven. Op de boekenafdeling liep
een letteren studerend meisje van
de ene klant naar de andere,
waarbij ze kans zag in het voor
bijgaan tegen een belangstellende
tante te vertellen, dat ze „het
machtig vond". Annelies. de
vrouw van een onzer collega's
vroeg aan een mevrouw, die nu
dit jaar echt niets wist, of een
accessoire voor de auto met de
treffende woorden: „rijd voorzich
tig" het niet kon zijn. ..Of wat
dacht u van een beslist goed
werkende aansteker?"
Gezelligheid
Waarom ze het doen, die stu
denten en die huisvrouwen? Na
tuurlijk in de eerste plaats om
aan het einde van een voor hen
drukke week met een prettig
gevoel het verdiende geld in zak
of tas te steken. Maar daarnaast
ook vaak voor de gezelligheid.
Vooral, zij die sinds hun huwe
lijk alleen maar hebben „gehuis-
houd" willen wel eens even wat
anders. Een baantje voor halve da
gen is heus niet altijd gemakkelijk
te vinden. Nu men echter in deze
seizoentijd dn de gelegenheid is de
dagelijkse bezigheden, soms zelfs
een sleur, wat te onderbreken.
te scheiden. Nu
meesteres in geworden zijn,
want haar recept is een bijzon
dere appelmoes, vermengd met
heel stijf geslagen eiwit. Heel
huiselijk voegt zij er aan toe:
„U kunt ook een blik appelmoes
gebruiken, maar pas op dat die
niet te nat is, want dan mis
lukt het."
Mevrouw de Haller, de echt
genote van de ambassadeur van
Zwitserland zond uit de verschil
lende kantons van haar vaderland
recepten, mevrouw L. de Renard
van Chili vertelde hoe men Em-
panadas Combinacion, oftewel
pasteitjes maakt, mevrouw B
Dahlman gaf een Zweedse haring
sla waar stijfgeslagen zure room
doorgaat, de kok van de hertog
van Bayena gaf Spaanse recep
ten prijs. De echte „waterzooie
van kieken", een gerecht dat bij
onze voorouders in hoog aanzien
stond en waarvoor een kip met
geurige kruiden gekookt wordt tot
„het kieken gaar is" vertelde ba-
Ook mevrouw Kirsten Jorstad,
1 de vrouw van de Noorse ambas
sadeur, die tijdens haar verblijf
duur beslist geen Australië kans zag daar de
de keuken Noorse keuken populair te maken.
De boekenserie „Baedeker voor de Huisvrouw'' is weer ver
rijkt met twee uitgaven, die vooral de borduursters en haar, die
graag creatief bezig zijn, als uitgangspunt kunnen dienen voor
het maken van tal van artistieke gebruiks- of siervoorwerpen.
Deze delen 16 en 17 van deze reisgids in het domein van de
huisvrouw, kregen als titel mee „De gestroomlijnde naald" en
„Vlijtige vingers".
Dat borduren en borduren echt dat de schuchtere beginneling met
wel twee is. bewijst Het eerste borduurzijde en naald evenzeer
boek van de hand van Cecile wordt voorgelicht als de meer er-
Dreesmann. Het aantrekkelijke varen borduurster. Men leest er
van dit deeltje vinden wij wel. öijvoorbeeld wat borduren eigen
lijk is, welke materialen men het
best kan gebruiken, ook de tech
nieken en de toepassingen worden
onder de loupe genomen en tal
van patronen en voorbeelden wij
zen de weg naar een fraai resul
taat. Duidelijke werktekeningen,
illustraties en foto's maken het
geheel zeer overzichtelijk.
Doe het zelf
Met „Vlijtige Vingers" Is er
eigenlijk weer een boek bijgeko
men op het terrein van het steeds
meer gepropageerde Doe-Het-Zelf.
Piet Marée leert hier, ook al aan
de hand van tal van goed geteken
de voorbeelden, wat wij dan alle
maal wel zelf kunnen doen. Voor
niet alleen vlijtige, maar ook
kunstnijvere handen bevat deze
uitgave een schat van gegevens,
'loevelen immers zullen niet eens
de gedachte hebben gehad zelf iets
moois te willen maken, hetzij voor
iet eigen huis, hetzij voor ande-
•en. Maar vaak zijn zij gestrui
keld over gebrek aan de juiste
echniek en het niet precies we
ten hoe het karweitje aan te pak
ken Piet Marée nu laat zien wat
er met verf en penseel, schilde-
en met lapjes, het bedrukken van
lapier en stof met zelfgemaakte
inoleumsneden en het werken
net leer valt te bereiken. Ook de
:unst van het knippen wordt be
licht, evenals het decoreren van
papier, het werken met schablo-
ïen. geperforeerd hardboard enz.
nz. Met enig geduld en wat door-
ettingsvermogen kan. zo laat dit
>oek zien, bijzonder veel aardigs
•orden vervaardigd.
De Nederlandse Boekenclub te
Den Haag is de uitgever van de
ze onderhoudende leerboeken voor
grijpen velen die
kans met beide
handen aan-
Dat men niet zo
maar plomverlo-
toonbank wordt
gezet, laat zich
begrijpen. In dit
warenhuis worden
de kandidaten, die
zich aanmelden,
eerst geselecteerd,
waarbij vooral op
het enthousiasme
wordt gelet. Zij.
die geschikt worden geacht, krij
gen een korte cursus, leren het be
drijf wat kennen en hun wordt
vooral alles over kassabons, het
gireren en het kopen op rekening
En dan krijgt men zijn afde
ling toegewezen.
Mevrouw Wisman, die vroeger
in een goede schoenenzaak haar
werk had, dus nog heel wat over
leer wist, werd op de lederafdeling
geplaatst. De technische studenten
gaan natuurlijk naar de afdeling
mechanisch speelgoed en zo hoopt
men iedeteen een plaats te ge
ven, waar men het beste past.
Nee dank u
't Is leuk werk, vinden de
meesten, zelfs als er op één dag
tegen de zeventig duizend mensen
de zaak binnenkomen. Want dan
komt het er op aan je humeur
te behouden. Geen boos gezicht te
hebben, als iemand je een half
uur lang alles laat zien en dan
zegt: „neen dank u, ik kijk nog
wel" of zelfs helemaal niets zegt
en wegloopt. Of indien, zoals me
vrouw Wisman is overkomen, een
mevrouw net zo lang in de bak
met beurzen zoekt tot ze er een
tje vindt, waar naar haar gevoel
„iets aan is". En die wil ze nu
goedkoper hebben. Ga er maar
aan staan als het razend druk is.
Maar ze staan hun mannetjé en
vrouwtje wel en als er dan echt
een sympathieke klant komt, die
zich niet in de eerste plaats ko
ning voelt, dan ^krijg je het in-
De mannen
Wat tenslotte de mannen van
hun verdienende vrouwen vinden?
Dat is heel verschillend. Er zijn
er. die het eigenlijk een beetje
gênant vinden, dat hun vrouw nu
verkoopster is, maar die op een
verloren ogenblik toch binnenwan
delen. eens om een hoekje gluren
en het dan ineens aardig gaan
vinden, soms zelfs een beetje trota
worden. Ook was er eens een
echtgenoot, die zich groen en
geel ergerde, toeft zijn behulpza
me vrouw almaar vriendelijk een
bijzonder lastige klant toch naar
de zin wist te helpen. „Had ik
ook nooit van je gedacht", zei hij
later tot hij begreep, dat zijn
vrouw het juist prettig vond er
eens uit te zijn en eens wat anders
te doen. Een keer was er eens een
student, die het opeens niets meer
kon schelen. De hele dag had hij
de lift van boven naar beneden la
ten gaan en omgekeerd. Nu heb
ben wij bijna allemaal de hebbe
lijkheid als de lift op de parterre
is gekomen en weer naar boven
moet te vragen: „Gaat deze naar
boven?" En als we op de hoogste
verdieping staan en naar omlaag
willen, zullen we altijd vragen:
„Gaat u naar beneden?" Nou. dat
werd die student ook de hele dag
ff?)
'n Eenvoudig
smaakvol
toilet
voua en zat zener op
lU Nu A feestelijke dagen ge-
)W|.\ draoen kunnen worden.
Cv'
De japon, die wij
ditmaal als ons nieuwe
patroon hebben ge
kozen, munt uit door
een smaakvolle een
voud en zal zeker op
feestelijke
dragen kunnen worden.
De rug is zeer modern
met de overblousende
taille en de mooie
ceintuurverwerking. In
de rok worden in de
zijnaden korte plooien
verwerkt.
Voor dit patroon heeft 4c
men ongeveer 2\ meter
stof nodig van 140 cm 4c
breedte en het is lever
baar in de maten 44, 4c
46, 48.
Onder vermelding
van nummer 282 is het
aan onze bureaus ver
krijgbaar voor f 0.50
per stuk. De patronen kunnen ook per post worden toege-
zonden. De prijs is dan f 0.60. Dit bedrag gelieve u in post
zegels te plakken op de briefkaart, waarop u uw bestellinp
doet. Plak deze postzegels naast de gewone frankeerzegel
Wilt u uu> bestelling vóór 13 december a.s. doen? Na die
datum kunnen geen opdrachten meer worden aanvaard.
gevraagd. „Nee mevrouw", zei hij
op een bepaald moment, „nu gaan
we voor de verandering eens links
af Mevrouw boos, reuze boos
en de student liftte al spoedig niet
Vandaag, de zesde Is de Sint
bijna overal weer geweest of mli-
schlen moet hij vanavond bij u
nog komen. Voor al die hulpver
koopsters In welke zaak of winkel
dan ook, is een veelal genoegellj-
ke tijd afgelopen. Ze hebben er
misschien wat moede voeten, doch
ook een behoorlijk extraatje van
overgehouden, zodat Sinterklaas
met dubbele vreugde kon worden
Boord uit één stuk
Een aktief fabrikant van over
hemden stuurde ons dezer da
gen zo maar een boord toe. Of
eigenlijk is het niet zo maar
een boord; het is er eentje met
een bijzondere goede pasvorm,
doordat bij het vervaardigen
ervan een nieuwe methode
wordt toegepast en speciale ma
chines worden gebruikt.
Had het oude type boord een
dikke naad. daar er negen la
gen materiaal op elkaar kwa
men te liggen: bij dit boord is
de naad verdwenen, daar het uit
één stuk wordt gemaakt.
Dit brengt ook met zich mee, dat
er aan de hals geen valse
plooitjes en een naad zijn te
zien. Een ander voordeel von
den wij de ingenaaide baleinen
van nylon, die zich bij het was
sen goed houden. Deze nieuwe
boord wordt met een speciale
stof verstevigd.
Vuile handen Igden* het werk
hrtekent vaak ruwe handen daarna,
omdat we vaak wel erg stevig
moeien boenen, om ze w eer schoon
te krijgen. Natuurlijk kan men
tijdens het werk rubber handschoe
nen dragen of de handen met een
van de vele crèmes en lotions be
schermen. Een goed (en goedkoop)
huismiddeltje is echter ook de han
den vóór het werk in te wrijven
met een paar druppel* slaolie eo'
deze even te laten intrekken. Als
de arbeid ii gedaan, hoeft men
lang niet zo stevig te wassen en
te boenen om de handen weer
schoon te maken.
,.En hoe vindt u deze,
mevrouw?'*
Thee zetten
met een dompelaar
Het ziet er uit als een miniatuur
pookje met een bouten handvat e«
het Is vervaardigd, om het ons
weer wat gemakkelijker te ma
ken. Want met dit apparaatje kan
men bijvoorbeeld thee zetten,
:en glas melk warm maken en
een el koken.
Wat thee in een potje, water er
op. een paar minuten deze elektri
sche dompelaar erin en de thee
is klaar. Binnen een enkele mi
nuut wordt de koude melk in de
pannetje met water doet. het ap
paraat er in steekt, zal ontdek
ken. dat het zo gekookt is.
De dompelaar met zijn stekker
en snoer is geschikt voor alle
voltages. Bij het eerste gebruik
moet men wel even opletten,
want het metalen gedeelte van de
dompelaar wordt gloeiend heet.
Na gebruik kan men dus het ap
paraatje niet zo maar neerleggen,
daar het eerst, zoals een strijk
ijzer. moet afkoelen. Zo n dom
pelaar is overigens vooral zeer
geschikt voor alleenwonenden,
die geen zin hebben een hele pan
met melk of een ketel water op
het vuur te zetten, als men maar
een klein beetje nodig heeft.
Deze maand is er vól van.
„Heerlijk, zoveel vrij-e dagen!" roept de één uit.
„Fijn! Niet naar school!" juicht het kind.
„Wel gezellig, maar druk", verzucht een wat pessimistische
huismoeder.
„En duur! Straks met de januari-uitverkoop heb Je geen
cent meer over", vult een zuinige vrouw aan.
„Stomvervelend, al die zondagen", zegt Iemand, die tegen
alles aan kan schoppen.
Ja wat gaan wij er me
doen, met al die feestdagen?
Wat maken w
dagen? Zijn wij
telijk uitgehold,
vierdagen niet r
Zijn i
mede door radio
kinderen maar spuien. Al blijft
er dan geen draad van de preek
onze Zon- héél. Word daar nóóit boos om.
al zó gees- want dan zal uw kind voorgoed
wij onze een gesloten boek voor u blij-
:unnen vie- ven. wat zijn geestelijk leven
betreft. Weest veeleer dankbaar
gewend wijst immers, dat er leven bij
geraakt, ons te laten ontspan- hen is? En uiten zij zich niet,
nen? Is alle eigen ihitiatief ga dit dan als 't u blieft niet
dood'' Groeit er een geest-loos forceren. Sla zelf niet aan 't pre-
geslacht op? ken, want daarmee jaagt u ze
Wij mogen ons op dit grote het huis en de kerk uit.
geestelijke gevaar wél eens be- Onlangs schreef de heer C. R.
zinnen. mij over mensen, die de ban-
In ieder geval staat dit wel vloek uitspreken over hen, die
vast. dat de moderne
met z'n feesten dikwijls geen
raad weet. Initiatiefloos is.
Een conferencier huren kost
ziek en klaar ben je. Je kunt
met z'n allen bij gaan zitten i
je laten vermaken. Met de Zon-
zondag hun onmisbare dien
sten verrichten in gemeente-be
drijven (gas. electriciteit, wa-
Maar vervolgt de beer
lampje boven de preekstoel
gebruiken gas en water om hun
maaltijden te bereiden. Ach >a.
dit is inderdaad muggenzifte-
Gevolg? Dat er Chriaten-kinde- liefde, geen begrip
„Hè ba! te en dus overtreders van de
de kerk ganse wet.
Nu komen de zon- en feestda-
't zicht yoor een groot
zijn die zeggen
Zondag! Moet je nai
en voor de rest kan je je
Is dit niet héél erg? Wat heb- deel hebben wij, vrouwen, het in
ben we toch met dit kostbaar de hand. die dagen
""^■zinnen en in onze omgeving tot
échte, zinvolle feestdagen te
maken. Al de ons toevertrouw
de talenten van hoofd en hart
en hand gaan we inschakelen.
We maken het
thuis warm. mooi
en gezellig. We
koken en bakken
en braden, we
zingen, lezen en
spelen, we géven
deren, zorgen er
voor, dat niet één
zich verveelt en
zetten huis en
naasten open. Zó
alleen wordt het
op onze zon- en feestdagen een
Feest voor den Here!
MARGARITHA
Mtar. C. schrijft ook nog over
manier hun beklag doen over de
vroeg ln hel
labijheld. Tja.
ga dai
en: ah
opmerkt: lat
aan co'n mek-lniichtlng, a!
it en ontij op zijn, opdat
m. de baby's en? op tijd
k krijgen. Ook hier weer:
hoela-hoepel blijven en
voor uw instructief schrijven.
hebt gelijk en lk ben het dan ook
roerend met u eens Maar weet
u, als een ongetrouwde tegen mij
zegt: „Je zou er a^es^ vj'or wil-
hebben. Nu Je die onthouden wor
den mag Je alleen maar belasting
betalen voor de kinderbijslag van
anderen", ga lk. die zélf moeder
mag zijn, daar niet tegen ln. Uw
schenk van God gedaén
Dacht u dat het goed in God's
oog is, dat de lammeren van
Zijn kudde, zich, juist op Zijn
dag vervelen? Geloof maar dat
de Here ze heel
dartelen, springen
CnVelenen' onzer
hebben al veel
over dit probleem
van de Zondags
viering nagedacht.
Er is al veel over
geschreven en ge
sproken. Is het
niet belachelijk,
dat wij ook al
van deze Rust- en
Feestdag Gods. een probleem
hebben gemaakt?
We moeten de oorzaak van de
ze degradatie van onze Zon- en
Feestdagen niet alleen in het hé
den. maar óók in het verleden
zoeken. Niet alles wat onze va
deren deden was vroom en goed.
Dat is nooit zo geweest. Lees
daar psalm 78:8 maar eens op
na. Zo ook met de viering van
onze vierdagen. Vaak is van de
zondag een dag van verboden
gemaakt, een dag van: „je mag
dit niet en je mag dat niet",
inplaats van het accent te leg
gen op het gebod. Dit is een
dag voor den Here. Een dag
van voorrechten, van niet hoé
ven te werken, een feestdag
voor onze God. waarop we blij
met elkaar naar Zijn Huis gaan
en verder doen mogen wat we
prettig vinden, in zover wij
daarmee een medemens niet
zijn kans op een Zondag ontne
men. De ondertoon van ons le
ven zou op iedere Zondag moe
ten zijn: ..Wees gegroet, gij eer
steling der dagen, morgen der
Verrijzenis, bij wiens licht de
macht der hel verslagen en de
dood vernietigd is."
leven van die jubel mn tóch
doortrokken is, wat praten wij te komi
dan nog over Zondags-proble- f *L wordt alles tóch licht.
Een ieder verantwoorde Mhr. W. t» O. In bedoeld stuk-
ir God. Wij kunnen hier J* heb on<J_er invloed van door
geen rechte lijnen trekken. De- Accent*" lafrnvallen opontrouwe'
dingen liggen voor ieder uefdeloze mannen. Vanzelfsprekend
r anders. Laten wij daar- zijn vrouwen, zoala door u beachre-
elkaar nóóit veroordelen ven, minsten* zo slecht. Ik vind
het besteden van onze Zon- h*t *rger als een vrouw zo
dagen d^^Wa^h^evei"1"*"'
Alleen geldt voor éllen: Hel- delU* Izóbel u
ligt die dag voor den Here, uw overtuigd te
God. Ga vrolijk mét de broe- P1*11
ders en zusters in Christus op v kunner
Zijn Huis om Zijn bood
schap te vernemen.
Ja, Mevr. M.-T., u vraagt mij
aar het gebruik van radio en
televisie op die dag. (Ongeveer
half jaar geleden heb ik
uitgebreid over de televisie ge
schreven. hoor!) Ik kan u hier
in niet adviseren. Al deze din
gen moet ieder persoonlijk met
God uitmaken. Voor uw stand
punt valt iets te zeggen, maar
voor dat van de NCRV óók.
De ben het van harte met u
zónder radio cn te
levisie een heerlijke zondag kun-
hcbbcn. Natuurlijk. Maar cr
zijn óók mensen (eenzamen,
zieken, zeevarenden enz.) voor
wie radio en televisie op zon
dag tot zegen kunnen zijn.
Laten we in onze gezinnen
toch zoveel mogelijk die goede,
oude gewoonte proberen vast te
houden, om onder het kopje kof
fie na de kerk, nog eens wat na
te praten over de gehoorde OT(r
preek. En praat als ouders dan *n werken
zo min mogelijk zélf. Laat uw
Intussen leef
t Coda bul
Ik hoop hier nog een» op terug
te komen. De plaatsruimte laat
toe. dat lk hlei
U ook hartelijk
sloten bijbelstudie
Beste
schrijven. Voor de I
eet ik v
hopelijk
Sterkte
Bijbel
kan mij ach rij-
