Mevrouw D- Woudstra droeg
flink steentje bij
Stationsweg zonder rails
van het draaiboek
Misdaad berust op een
collectieve schuld
Mon Oncle is meer dan
uitsluitend amusement
Prof. Haardl over fair play
in burgerlijk geding
MEI-WE LEm«CHE COURANT
4
ZATERDAG 22 NOVEMBER 1958
Christelijke nijverheidsschool Leiden
September 1959 hoopt men de
meisjes te kunnen herbergen
FjK WERKERS aan de Boshuizerkade hadden er iets echt feestelijks van
gemaakt. Er wapperden tal van vlaggen en de betongrijze, kale fun
damenten waren opgevrolijkt met fris sparregroen. Zij hadden dat gedaan,
omdat het gisteren een blijde dag was voor allen in Leiden en omgeving,
die het christelijk onderwijs een goed hart toedragen. Een blijde dag met als
hoogtepunt het ogenblik, waarop mevrouw D. Woudstra-Bcrgema, gewa
pend met een zilveren troffel, de eerste steen legde voor de christelijke
nijverheidsschool voor meisjes met de stichting waarvan men reeds sedert
1938 doende is. Met gratie en zonder aarzelen droeg mevrouw Woudstra
haar steentje bij, daarna een beroep doende op de houwers alle krachten in
te zetten, opdat de school werkelijk volgend jaar september in gebruik kan
worden genomen.
liatste fase aan de beurt: de eerste
De heer W G Aldershoff. die voorzit
ter Kiers verving. ze«i erin te kunnen
komen, dat buitenstaanders rich afvra
gen. waarom de bouwplannen zo
zonderlek lang op hun verwezenlijking
hebben laten wachten, Dit is echter
mand kwalijk te nemen, want er
vier spaken in het wiel gestoken. Eerst
was er de oorlog, daarna de bouwstop,
vervolgen! de bestedingsbeperking en
"ten slotte als uitvloeisel hiervan de be
perking van het bouwvolume In 1953
kwam er voor het eerst weer enig schot
in de goede voornemens, in 1956 kwam
de goedkeuring af en werd de grondaan-
'koop vnrrioht, in maart 1958 had de
besteding plaats. In mei ging de eerste
paal d« grond in, en nu was dan de v
Medische hul]
Vandaag passen wij voor het
eerst een nieuwe vorm toe voor
de publikatie van alle medi
sche diensten in Leiden en om
geving. De opgaven staan nu
niet meer in het nieuws onder
do verschillende gemeenten,
maar bij elkaar in een aparte
lijst. In deze lijst worden vier
groepen onderscheiden: de dok
ters, de apotheken, de wijkver-
plegingsdiensten en de tand
artsen. Wij zijn vanzelfspre
kend bereid, deze lijst met
nieuwe opgaven aan te vullen.
Red. N.L.C.
Medische hulp in
Leiden en omgeving
Doktersdlenjiten
Alkemade: dokters Van der Bijl en
.Van der Werf. resp. K 1713—217 en K
1712202
Alphen aan den Rijn: dokter Stehouwer
•Anna van Burenlaan 5. tel. 2170
Hillerom: dokter Van der Kaaden.
Hoofdstraat 14. tel. 5114
Katwijk aan den Rijn: dokter Bergman.
Valkenburgaeweg lb. tel. 2921.
Katwijk aan 7ee: dokter Lodder, An-
-dreaspletn 1, tel. 2424.
Koudekerk aan den Rijn: dokter Bake-
ana. Acnclalaan 58, Leiderdorp, K 1710—
•24828.
Lelden: de dokters Lahr, Postel, Ver
hoef. Gaasbeek en Roodenburg Vermaat
Leiderdorp: dokter Bakema, Acacialaan
£8 tel. 24828
Liase: dokter Duymaer van Twist.
Hcreweg 295. tel. 3453.
Langeraar: dokter Van Dongen, tel. K
1723—101.
Nieuw veen: dokter Van Dongen, tel. K
1723—101.
Nieuwkoop: dokter G. J. Bremer, tel.
K 1725103.
Noordwijkdokter Goudnaan, Lijn-
baanweg, telefoon 2333.
Noordwijkerhout: dokter Wösten, Kerk
straat 28, tel. 285.
Oegatgeest: dokters Held en Lanen-Ba
ron. reap Maretaan 38. tel. 24849 en An
na van Burenlaan 1, tel. 21610.
Rijnsburg: dokter Bergman, Valken-
burgseweg lb, Katwijk aan den Rijn, tel
2631.
2621.
Voorhout: dokter Bots. tel K 2532—7393
Voorschoten: dokter Olthuis, Leidseweg
179. tel. 2527
Warmond: dokter Bots, tel. K 2532—7393
Woubrugge: dokter Van Dongen te
Nteuwvem, tel. K 1723—101.
Zwammerdam: dokter Bremer, tel. K
1725103.
Zoeterineer: dokter De Bruijn, Dorps
straat 1. tel. 3059
Apotheken
Katwijk: van zaterdag 22 tot en met za
terdag 29 november 830 uur v.m.) wordt
de nacht- en zondagsdienst waargenomen
door de Katwijkae apotheek, Princestraat
3. Katwijk aan Zee.
Lelden: De avond- en nachtdienst wordt
waargenomen door de apotheek Kok, Ra
penburg 9, tel. 24807 Bovendien is tot za
terdagavond 8 uur geopend de apotheek
Tot hulp der Mensheid, Hooigracht 48.
tel. 21080
Oegatgeeat: de avond- en nachtdienst
wordt waargenomen door de Oegstgees-
ter apotheek, Wilhelminapark 8, tel
26274, behalve op zondag van 8 uur
tot 10 uur 's avonds.
Wijkverpleging
Koudekerk aan drn Rijn: zuster Van
der Holst. Wit-Gele-Krutsgebouw. Rijndijk
200, ie'. K 1714—225. bij geen gehoor 402
Leiderdorp: zuster Van der Holst, Wit-
Gele-K ruis gebouw. Rijndijk 200.
Koudekerk aan den RijnHazerswoude
Rnndijk. tel. K 1714—225. bij geen gehoor
402.
Zoeterineer: zuster Van Dam, Groem
Kzuisgebouw. Dorpsstraat 78, tel. 3230.
Tandartsen
Katwijk san Zee: dokter Mast. Boule
vard 137. tel. 2537, spreekuur tussen 11-30
en 12 J0 uur.
Zegeningen
De heer Aldershoff meende, dat men
bij alle hinderpalen waarop men ls ge
stuit, de zegeningen niet uit het oog mag
verliezen. Onze dank gaat uit naar de
autoriteiten, wier medewerking vaak
niets te wensen overliet, en bovenal zijn
wij God erkentelijk voor hetgeen Hij ons
in deze 9chool schenkt.
Mevrouw Woudstra, de secretares
se i
noemlijk veel werk verricht. De heer
Aldershoff bracht haar hulde en
dacht, dat het haar wel niet te veel
zou zijn ook dit werk van het leggen
van de eerste steen nog te verrichten.
Mevrouw Woudatra vond het vooral
prettig, dat de vakscholen van het Ra
penburg en van het Galgewater verte
genwoordigd waren. Zij hoopte op een
goede samenwerking, waarbij zij ook de
toekomstige directrice van de nieuwe
school, mejuffrouw A Molenaar, betrok.
Wethouder
schoolbestuur geluk
Verder voerden het woord aannemer W
Geel jr.. mr. M. C. de Graaf, voorzit
ter van de vakschool voor meisjes aan
het Rapenburg, en mejuffrouw Th. van
Mechelen, directrice van de vakschool
aan het Galgewater. Mejuffrouw Van
Mechelen zei. dat men aanvankelijk nog
al wat beducht is geweest voor de con
currentie van de nieuwe school, aange
zien op haar rooms-katholieke school
verscheidene protestantse meisjes gaan,
maar uiteindelijk is men blij met dit re
sultaat, waardoor het nijverheidsonder
wijs in Leiden ruimer armslag krijgt.
In do directiekeet bleef men na de
plechtigheid nog wat napraten. Daarbij
waren onder meer aanwezig de heer D
van der Kwaak, lid van Gedeputeerde
Staten van Zuid-Holland, en de heer H.
Hazelhoff. directeur van het geweate-
het schoolbestuur, heeft on- lijk arbeidebureau Leiden.
Vereniging voor Pedagogiek
T"\AT DE VERENIGING voor Pedagogiek zich ook bezighoudt met pro-
blemen, die niet rechtstreeks de opvoeding betreffen, bleek gister
avond in Het Gulden Vlies, waar dr. J. van der Grient te Oegstgeest een
lezing hield over „De misdadiger en wij". De secretaris, de heer M. G. H.
den Haan prees zich in zijn openingswoord gelukkig met de grote op
komst. Dr. Van der Grient wees in zijn lezing op de relatie tussen de mis
dadiger en de andere mensen. De criminaliteit is een begeleidend ver
schijnsel in de maatschappij. In elke samenleving zijn er enkelen, die de
normen schenden en elke samenleving reageert op deze schending naar
de opvatting, die er heerst over wie de misdadiger is.
De erfelijkheidsleer zoekt de oorzaak
van het misdadige In de aangeboren fac
toren. Een andere opvatting ia. dat iedere
maatschappij de misdadigers heeft die
zij verdient. Hier speelt dus de milieu
factor de grootste rol. Beide factoren,
aanleg en milieu, ztjn volgens spr. echter
zo nauw samengeweven, dat ze niet te
scheiden zijn.
Vele kinderen komen in lichamelijk
of geestelijk opzicht beneden de norm
ter wereld. Wanneer deze kinderen op
groeien en met allerlei andere milieus
in aanraking komen, gaan zij zich on
volwaardig voelen.
Zij zijn niet, zoals de volwassenen,
genoeg gehard tegen het leven. Zij wil
len zich toch handhaven en zoeken dan
een of andere compensatie. Het ergste
ongeluk voor de mens is. dat hij zich
onvolwaardig voelt, aldus dr. Van der
Grient. Constitutionele stoornissen zullen
natuurlijk niet altijd tot misdaad voeren
Ze geven deze mens alleen een grote
kwestbaarheid. Procentsgewiji komen zij
onder de misdadigers het meest voor.
Sfeer
Van groot belang is ook In welke sfeer
mens in zijn jeugd leefde. Voor vele
'zinnen is tegenwoordig de woning een
<ort tankstation, waar men gevoed en
gekleed wordt en elkaar vluchtig ont-
In vele huisgezinnen gaat het al
om een biologisch en materieel
assen worden Het samen hebben
hieT voor het samenzijn, terwijl
juist dit laatste de eigen aard van een
huisgezin vormt. In de thuisloze gezin
nen is geen sprake van emotionele ge
bondenheid; het gevolg is dan ook onge
bondenheid en bandeloosheid.
De tegenwoordige beschouwing va
misdadiger ia, dat de misdaad als
compromis wordt gezien.
In de relatie tot de misdadigen moe
ten wij er van uitgaan dat de achter
gronden van de conflictsituaties,
niet een gevolg zijn van individuele,
maar van een collectieve schuld. Dan
stellen we ons niet meer op een af
stand van hem. maar komen we tot
de conclusie, dat hij bij ons hoort.
Wanneer hij de straf voor zijn mis
stap dan ook heeft ondergaan, heeft
hij weer het volste recht zijn plaats
in de maatschappij in te nemen.
Mevrouw Woudstra legt de eer
ste officiële steen voor de christe
lijke nijverheidsschool voor
meisjes.
Foto N. van der Horst
Zaken-lustrumfeest
Vandaag bestaat het loodgietersbedrijf
van de heer Th. Burgerhout. Stieltjes
straat 1, 35 jaar. Vanmiddag ia ter gele
genheid daarvan een receptie gehouden.
Ongeveer 7000 man van het grondper
soneel van de Amerikaanse Luchtvaart
maatschappij Trans World Airlines zijn
gisteren in Arkansas City. waar de maat-
schapp.j is gevestigd, in staking gegaan.
De werknemers willen op deze wijze
kracht bijzetten aan hun looneisen.
De T.W.A. heeft voorlopig al haar
vluchten afgelast. Alleen vliegtuigen op
terugreis uit Europa kunnen hun tocht
voltooien.
T ussen
de
bladzijden
Tati een even groot kunstenaar als Chaplin
in zijn grote tijd is geweest
L1DO (2.30, 7 en 9.15 uur). Jacques Tati neemt in de wereld van c
film een geheel eigen plaats in. Hij gaat zijn weg zonder zich aan iets»
iemand te storen. Hij bedenkt zelf het verhaal, regisseert de produktie e
speelt de hoofdrol. Gemiddeld trekt hij voor een film enkele jaren ui
vandaar, dat hij een bijzonder hoog peil heeft weten te handhaven.
ïlfs in de letterlijke zin van het woon!
Wij vinden Tati een evengroot kunste
Uit zijn eerdere films, „Jour de Fète"
en „Les Vacances de monsieur Hülot"
zal men zich herinneren, dat de hoofd
figuur steeds een excentriek lopende, ge
klede en handelende figuur is. die zich in
deze wereld nauwelijks geaccepteerd
eet te maken.
Ook in „Mon Oncle" ls Hülot weer de
ian, die zich geen raad weet in gezel
schap van zijn zwager, een fabrikant van
plastic buis en trotse eigenaar van een
woning, waarin alles beantwoordt aan de
laatste verworvenheden van de techniek.
Het zoontje van de plasticman trekt er
maar al te graag met oom Hülot op uit,
omdat hij dan pas tot leven kan komen.
Een vlekkeloze, gesteriliseerde en ge
automatiseerde wereld is zowel voor de
oom als de neef een dwangbuis, dat zij,
zo enigszins mogelijk, schielijk de rug toe-
Op zijn beproefde wijze heeft Tati het
verhaal, dat overigens als los zand door
de vingers glijdt, gelardeerd met een groot
aantal filmische mopjes, die zo oorspron
kelijk en heerlijk menselijk zijn, dat de
slapstick uit andere films er als de nieuwe
maan bij afsteekt.
In wezen betekent „Mon Oncle" nog iets
meer dan alleen amusement van hoog
peil, namelijk een protest tegen de
ontmenselijkte wereld zonder inhoud,
waarin alles draait om de protserige
schijn, maar waann ieder de ander zit aan
te kijken, als het er om gaat eens gezellig
n te zijn. Gelukkig gaat er dan altijd
wel iets op technisch gebied mis, waar
door een nieuwe bron voor agitatie en
verwarring is aangeboord, in de film
Inauguratie aan LEIDSE universiteit
Partijen jegens elkaar verplicht
aan goede procesorde mee
5?
te werken
IN het groot-auditorium der Rijksuniversiteit te Leiden heeft gistermiddag
prof. mr. W. L. Haardt het ambt aanvaard van buitengewoon hoogleraar
in het burgerlijk procesrecht. Prof. Haardt, die als bedrijfsjurist een prak
tijk van bijna vijftien jaren achter de rug heeft bij de N.V. Philips Gloei
lampenfabrieken, had tot thema voor zijn oratie gekozen „Fair play in het
burgerlijk geding". De plechtigheid werd bijgewoond door curatoren, tal
rijke hoogleraren en leden van de wetenschappelijke staf, vooral van de
juridische faculteit, studenten en vele andere belangstellenden. Prof.
Haardt begon zijn rede met een gebeurtenis uit de praktijk van het burger
lijk procesrecht.
Op 19 maart 1955 werd in Barneveld vroegere datum ofwel door in te sfem-
cassaüe-dagvaarding uitgebracht,
waarbij de eiser zijn wederpartij opriep
om voor de Hoge Raad te verschijnen
op vrijdag 8 april 1955. Enige dagen la
ter bemerkte de advocaat van de eiser
dat die vrijdag de verkeerde vrijdag was
namelijk de Goede Vrijdag, een dag
waarop de Hoge Raad volgens zijn regle
ment geen zitting houdt. De cassatieter
mijn was inmiddels verstroken, zodat
een nieuwe dagvaarding geen baat kon
De advocaat van eiser riep de mede
werking in van de raadsman der wedar-
partij om de fout te herstellen, ofwel
door toepassing van artikel 407 Rv
de zogenaamde „anticipatie", oproeping
door de verweerder van eiser tegen een
met de oproeping door
verweerder tegen een latere datum. De
ze madewerking werd, ongetwijfeld op
last van de cliënt, geweigerd,
gevolg dat de Hoge Raad ermee gemoeid
werd. De uitspraak van de Hoge Raad
was dusdanig dat het cassatieberoep ln
het geheel niet in behandeling kwam,
wegens onmisbare medewerking van de
tegenpartij.
Wedstrijd
IE hebt altijd baas boven baaa. De Steen-
J straat en de Stationsweg hebben in
dese rubriek hna plaats al gehad, maar
de heer A. N. van der Voet. Emmalaan
89 Oegstgeest. noopt ons nn. voor de twee
de maal aandacht voor de Stationsweg te
vragen. Het bijzondere van deze foto Is.
dat z)j Is gemaakt voordat de paardeti
in Leiden ging rijden; het wegdek wordt
niet door rails doorsneden. Dit Is das dui
delijk een plaatje uit de vorig eeuw.
Herman Boerhaave. die daar In 1872
een plaats kreeg, staat voor het vroegere
arademisrh zlekenhnis. dat later mos
voor volkenkunde la geworden. In
dertiger Jaren werd het beeld verplaatst
naar de Boehaavelaan, die tot dat ogen
blik Oegstgeesterlaan had geheten.
Links op de brug tussen de RtJnsbnrger-
slngel en de Morssingel Is een pnblikatie-
bord te alen, waarvan er vroeger ver
scheidene In Lelden stonden. Daarop wer
den onder andere gemeen4e!ijke aankon
digingen en bekendmakingen geplakt. Het
oude polltle-poothnls. ter hoogte
..AmicHia". staat rechts op de „Carte
postale". Op de brag komt een open rij
tuig aanrijden: uiteraard werden er In die
tijd veel van deze rij tui ren in de stad ge
zien.
Overigens doet de kled(J van de Leide-
naart op dit plaatje denken aan een af
gezonderd vissersplaatsje van tegenwoor
dig aan de Friese kust. waar de kleder
dracht nog niet door de moderne opvat
tingen geheel Is aangetast. Telkens over
tuigen de foto's van oud-Leiden ons er
van, dat de ontwikkeling In de kleding der
mensen rigonrens is te noemen. Maar zul
len de kleren die w|J hier zien over tien
Jaar, althanz wat bepaalde vormen aan
gaat. niet wéér worden gedragen? Heeft
de mode al niet meermalen krachtig te-
ruggsgrapen?
In de discussie, die deze zaak uiteraard
onder de Haagse advocaten uitlokte, viel
destijds de opmerking dat de wederpartij
van de eiser, respectievelijk haar raads
man. niet „sportief" had gehandeld door
de gevraagde medewerking te weigeren,
Prof. Haardit stelde ln dit verband de
vraag of en zo ja in welke mate ln het
algemeen op een procespartij in het bur
gerlijk geding tegenover de wederpartij
de verplichting rust ..sportief' te zijn;
anders geformuleerd, de vraag of en in'
hoeverre voor gedingvoerenden jagens
elkaar geldt een regel van wat men
kunnen noemen „fair play".
Spreker citeerde vervolgens Huizinga's
„Homo Ludens", waar hij zegt „dat
de praktijk van het recht, met andere
woorden van het rechtsgeding, wat ook
de ideële grondslagen van het recht mo
gen zijn, het karakter van een wedstrijd
ln hoge mate eigen is." En verder: „Het
proces is een kansspel, het is een wed
loop. het is een kamp met het woord".
Ook z(J, die op deze gedachte van
Huizing» hebben afgedongen, zoals
Paul Schollen en Van Praag, vinden
haar aantrekkelijk en werkten haar
nader uit. Volgens spreker gaat het
In het proces, evenals bij een wed
strijd. om winnen of verliezen, en.
zo vroeg hJJ z|Jn gehoor, waarom
eou men dan niet aan procesvoeren
den. evenals aan de deelnemers aan
sportwedstrijden, de maatstaf der
sportiviteit mogen aanleggen en hen
onderwerpen aan de regels van „fair
play"? Mag men niet ook van pro
cesvoerenden verlangen dat z(J zich
ridderlijk gedragen jegens hun we
derpartijen. de spelregels In het pro
ces niet misbruiken en niet van on
gelukjes. aan dc wederpartij over
komen. profiteren om de zege of een
voordeel te behalen?
Aan de hand van enkele voorbeelden
gevoegd bij enkele uitspraken van de
Hoge Raad, kwam prof. Haardt tot de
conclusie, dat het geenszins onmogelijk
Is „onsportieve" gedragingen, waardoor
bijvoorbeeld clandestien een echtschei
ding wordt verkregen, af te straffen met
een herroeping van het echtscheidings-
vonnis na rekest-civiel, doch dat men
moet oppassen de grondslag der vorde
ring niet te eng nemen.
Wanneer men na deze beschouwingen
zijn speurtocht naar dergelijke algeme
ne normen in ons wetboek voor Burger
lijke Rechtsvordering vervolgt, is d«
vangst niet groot. Ten hoogste vindt mer
nog een aantal artikelen, die de rechter
in staat stellen een morele waardering
uit te spreken over de houding der pro-
cesvoerenden in bepaalde gevallen.
Deze morele waardering kan hij
tot uitdrukking brengen door verwij
zing van de kosten.
Mededelingen
Verder bordurend op het onderwerp
„fair play", stond de hoogleraar stil bij
de vraag in hoever een procespartij haar
wederpartij, die in bewijsnood verkeert,
moet helpen, als de daartoe nodige ge
gevens bij haarzelf en niet bij de weder
partij berusten. Reeds in de twintiger
jaren wees Meijers erop, dat voor dit
partij in wezen een „mededelingsplicht'
is geschapen door de rechtspraak van di
Hoge Raad, die sanctioneert dat stallin
gen van de ene partij, die door de andere
partij ongemotiveerd of zonder voldoen
de motivering worden betwist, als vast
staand mogen worden aangenomen.
Prof. Haardt illustreerde dit ge
deelte van zijn oratie met een geval
van vaderschapsactie, waarin de tot
betaling aangesprokene de recht
bank te Leeuwarden had verzocht
e.en bloedonderzoek te gelasten, in
het vertrouwen of althans de hoop,
dat aldus zou komen vast te staan
dat deze man de vader van het kind
niet kon zijn. Rechtbank en, in hoger
beroep, evenzo het Hof achtten zich
niet bevoegd dit bloedonderzoek te
gelasten nu de eiser de vader van
de minderjarige moeder en voogd
van het kind zich daartegen bleef
verzetten. De Hoge Raad echter dacht
hier anders over in zijn uitspraak,
waarin hij o.m. opmerkte dat de
rechter de houding van ndet willen
medewerken ten nadele van de par
tij kan strekken.
„Inderdaad," zo merkte de nieuwe
hoogleraar op. „men kan niet tot mede
werking worden gedwongen, maar uit
een weigering, die er immers op neer
komt dat men zijn wederpartij een „fair
trial" onthoudt, kan de rechter ten na
dele van de weigerende partij zijn ge
volgtrekkingen maken".
Prof. Haardt formuleerde zijn opvat
ting ten slotte ln deze zin. dat partijen
jegens elkander verplicht zijn mede te
werken tot alles wat een goede proces
orde eist. hetgeen door Scholten wei eens
genoemd ia „zowat de parallel van de
eis van de goede trouw in het overeen-
komstenrecht".
als Chaplin in zijn grote tijd. Ee
betere aanbeveling kunnen wij deze mi
prent moeilijk meegeven.
(Spottend protest tegen een verchroomt
maatschappij).
Wie ivordt mijn
moordenaar
LUXOR (2.30 uur, 7 uur en 9.15 uur). D
misdadigersfilm „Tous peuvent me tuer
van Henri Decoin begint met een op ee
historische gebeurtenis gebaseerde scènt
enige jaren geleden werd de Begum Ag
Khan op de hier weergegeven wijze be
roofd van een aantal kostbaarheden. Mag
dit is slephts de inleiding. De rest van
film Is pure fantasie, knap gespeeld a
goed opgenomen, dus spannend genoej
maar wat scenario betreft niet uitkomen!
boven het klassieke beeld van de rod
zwarte misdadiger met het sneeuwblank
meisje dat door haar liefde leidt naar h»
pad van de deugd.
Natuurlijk is de moraal van de film da!
de misdaad niet loont en natuurlijk ein
digen alle gewelddadige avonturen met *t
gelukkig slot om de toeschouwer tevrede!
naar huis te doen gaan, welk slot nog een:
wordt onderstreept door de woorden var
Anouk Aimée „C'est mieux ga.(Het ij
beter zo
Een grapje hier en daar niet altijd
even fijngevoelig en soms nogal boertig -
noet er voor zorgen dat de spanning niet
i-l te ondraaglijk wordt.
(Spannend, maar niet erg oripineel en
zeker niet voor kinderen).
Oliver Twist
CASINO (2.30 uur. 7 uur en 9.15 uur).
De film „Oliver Twist" is ongeveer tien
jaar geleden gemaakt en toen hij in
Europa uitkwam, heeft hij nogal watj
rumoer veroorzaakt, omdat van bepaaldd
zijde werd beweerd, dat hij sterke anti-',
Semitische elementen bevatte.
Nu wij de film weer hebben gezien,
menen we. dat dit te scherp is geformuJ
leerd. Het bekende verhaal van Charles
Dickens, waarin de onschuldige Oliver^
vla een liefdeloos weeshuis, terecht komt'
bij een Joodse heler, die hem het levenj
van de donkerste schaduwzijde laat kenj
nen, schept nu eenmaal geen mogelijkheid
om een sympathieke Jood uit te beelden!
Men kan er over discussiëren of DickenJ,
wellicht niet van antisemitische smetten|
ls vrij te pleiten, maar in de film is de'
figuur van de Jood zeker niet gechar
geerd. De film doet na tien jaren bijna
klassiek aan en dit komt de sfeer van hei
verhaal ten goede. Waarmede we niet
willen zeggen, dat men behalve het ver
haaltje nog iets van Dickens in de film
terugvindt. De lange uitweidingen, d«
knappe volzinnen en de geniale sfeer
tekeningen, die die boeken van Dickens
tot klassieke literatuur hebben gemaakt,!
zijn verdwenen en het filmscenario ge-j
bruiikt alleen de gegevens van het boekj
die voor Dickens eerder middel dan doel
Wat is overgebleven, is een fel zwart
wit gekleurd verhaal met een onwezen
lijk romantisch happy ending. Hetgeen
niet wegneemt dat de film, die reeds bij
zijn ontstaan historie maakte, een prettig
weerzien ls.
(Klassieke film naar klassiek werk), j
Stella's sleutel
TRIANON (2.30 uur, 7 uur en 9.15 uur).
Voor een juiste beoordeling van Jan de
Hartogs verhaal „Stella's sleutel", moet
men zich de mentaliteit kunnen voorstel-]
len van een Engelse oorlogsstad in 1942,
waar de dood als een vertrouwde gezel,
naast de mensen leefde. Wanneer men
dan op toestanden stuit, die in het gewone
leven tot protest nopen, zal men wellicht!
enig begrip kunnen opbrengen, hoewel dit!
natuurlijk geen verontschuldiging behoeft!
in te houden.
Deze inleiding achtenwij noodzakelijk
voor de bespreking van de film, die deze
week in Trianon wordt vertoond. Met
de vrijmoedigheid, Jan de Haftog eigen,
heeft deze het leven ln zo'n bedreigde'
stad geattrapeerd en los van bovenstaande
reserve kan men slechts bewondering
hebben voor de wijze waarop hij dit heeft
gedaan. Ste-lla woont in een flat, die door
haar toekomstige man, een sleepboot
kapitein, die brandende schepen in veilige
haven moet zien te slepen, is gehuurd.
Wanneer de huwelijksdatum is bepaald,
moet de man plotseling naar zee en hij
geeft zijn sleutel aan een bevriende zee
sleper. Wanneer het bericht binnenkomt
dat de kapitein om het leven is gekomen,
neemt de vriend zijn intrek in het flat.
De geschiedenis herhaalt zich met pijn
lijke regelmaat. Telkens als de nieuwe
bewoner van het flat een huwelijksaan
zoek heeft gedaan, komt hij om. Jan de
Hartog bespeelt in dit werk dus het al
oude thema van de „fatale vrouw", met
dit verschil, dat Stella het ongeluk niet
ieder huwelijksaanzoek door
panische angst wordt bevangen.
We kunnen niet anders zeggen, dan dat
het gegeven uitermate boeiend en tech
nisch gaaf is uitgewerkt; slechts het einde
hten wij psychologisch niet geheel ver
antwoord. Onnodig op te merken dat deze
film, ondanks zijn goede kwaliteiten.
Jechts aan te raden is voor een kritisch
:n geestelijk volwassen publiek.
(Knappe weergave van boeiend boek).
Des try
REX. DeUry is een wilde film ovèr
een wild stadje in het Wilde Westen,
waarvan het bestuur in handen is van
door-en-door corrupte lieden en waar
dientengevolge het nodige onrecht heerst.
In deze poel van gemeenheid en laag
heid bevinden zich echter enkele recht
schapen mannen, die alle tegenstand ten
spijt, ten slotte zegevieren. Opnieuw dus
het oude. eenvoudige thema: het goede
ordt beloond, het kwade gestraft.
(Wit is tolt, zwart is zwart).
