DE RIJKDOM
m mm vmm
van de ander
Döoe
Acht maanden op een drijvende
ijsschots bij de Noordpool
WERELD
SINAIA. het bedoeïnenmeisje
kreeg een thuis
Generaal Röell wordt
vijf en tachtig jaar
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 15 NOVEMBER 19SJ
DRIE JAAR geleden weren zij nog boezemvrienden geweest.
Hendrik Boveneer kon zich zijn jeugd ten minste niet
voorstellen zónder Bert Vreemdenhoek. Semen hedden zij hun
broeken versleten op de herde schoolbanken, semen hedden
zij de H.B.S. doorgeworsteld, samen hadden ze de spanning
ven de exemenuitslegen doorleefd. Meer deerne weren hun
wegen uiteengegean. Ach, Hendriks vader had het goed be
doeld, toen hij zijn zoon aanreedde te solliciteren bij Veremer's
Scheepvaartbedrijf.
i zaak als een rots. Jongen."
..Dat is e
had vader ernstig gezegd.
een halve eeuw neef? Varemer alle stor
men doorstaan, oorlogen overleefd en
winst gemaakt. Wanneer je daar eenmaal
bent Ingewerkt, ben je voor je leven ge
borgen."
Hendrik had dus gesolliciteerd, werd
aangenomen en was in elf jaar tijd opge
klommen van jongste bediende tot Engels
correspondent. En daarmede had hij de
grens bereikt. Tot aan het jaar van zijn
pensionering toe zou hij Engelse brieven
dicteren Inderdaad was Varemer een
solide zaak en Hendrik was ..voor zijn le
ven geborgen", maar dat leven bood nu
ook geen enkele verrassing meer.
BART Vreemdenhoek voelde niets voor
kantoorwerk. Zijn beweeglijke geest
zocht een andere bedding en zo was hij
al? winkelbediende bij Kcltinks Woningin
richting gekomen Sedert ruim drie jaar
was hij daar nu bedrijfsleider, en dat
scheen een opwindende betrekking. Hij reed
in een auto van de zaak. bezocht binnen-
en buitenlandse relaties, zwaaide de staf
over een groot aantal verkopers en had
een stem ln het kapittel bij eventuele ver
bouwingen of uitbreiding. Hij wist alles
van meubelen en woningtextiel, bovendien
was hij getrouwd met een binnenhuisar-
chitecte. die hem ijverig terzijde stond.
Ja. Bart Vreemdenhoek had het ver ge
bracht In de wereld. Het was toen. dat de
Bart of door zijn knappe vrouw Anneke;
het was Hendriks vrouw EUy. die er een
eind aan maakte. Elly was lief. een uitste
kende buisvrouw, een liefdevolle moeder
voor haar twee wilde Jongens, maar te
genover de kinderloze Bart en Anneke ont
wikkelde
minderwaardig-
heidsgevoel. dat een
kwelling voor haar
werd Ze klaagde
bij Hendrik over
vernederingen, die
de Vreemdenhoek»
haar aandeden en
die slechts in haar
verbeelding beston
den. maar waar
onder zi] niettemin leed. Ze beschuldigde
in stilte Anneke van hooghartigheid. Bart
van heimelijke spot en ze weigerde nog
langer by de vroegere vrienden op bezoek
"Jv"
tegen
uitgestoken handen te
gemoet. Het bleek dat
hij hen verwachtte.
Elly had hem die
zelfde ochtend opge
beld en hem verzocht
haar te adviseren
Hendrik moest toe
geven, dat ze haar
plan goed had geor
ganiseerd.
..Fijn. dat jullie gekomen zijn." zei Bart
hartelijk. ..Waar zijn de jongens? Goeie
genade, wat heb ik jullie een tijd niet ge
zien. Maar ja. het leven eist een mens op.
nietwaar? Zijn de jongens gezond, groeien
ze goed?"
..Prima." antwoordde Hendrik, blij dat
Bart hen zo vriendschappelijk tegemoet
was getreden.
Elly nam nu zonder meer het commando
'oor een bankstel ko-
Modern? Klassiek?" Bert was opeens
weer verkoper.
..Heel modern." zei Elly beslist.
..Dan gaan we naar de eerste etage.
Zullen we met de lift gaan?"
..Natuurlijk." Elly liep reeds voor hen
uit. jong. elegant, alsof ze duizenden te be
steden had. Bart gaf Hendrik een knipoog
je en voerde hem mee. ..Je vrouw wordt
met de dag jonger," zei hij waarderend
..Wanneer komen jullie weer eens bij mij
thuis? Anneke verlangt er naar de jon
gens te zien Waar heb je die knapen
eigenlijk gelaten?"
Hendrik grinnikte. Het deed hem goed
met Bart te praten, te weten dat ze nog
altijd vrienden waren. Bart was een deel
van zijn leven.
,.De jongens hebben we naar de stad
gestuurd, dsn zijn
ze een paar uur
zoet. Winkelen met
de kinderen is geen
pretje."
„Neen, dat zal
wel. Toch Jam
mer Bart
zuchtte en voegde
er bijna droevig
..Anneke
De Nederlandse
Hoeven uit Hi
te HET LEVEN
t zijn gekomen,
komst tegemoet. HU gaat in op
dracht van een Amerikaans Insti
tuut voor poolondcrzoek over een
jaar een expeditie leiden, ditmaal
door het Zuidpoolgebied. Vandaag
is hU per vliegtuig van de K.L.M.
naar New York vertrokken en van
daar zou hij via Nieuw-Zeeland
doorreizen naar de McMurdo-
basis bij de Zuidpool. Die Mc-
Murdo-basis is misschien wel de
eenzaamste plaats van de gehele
aarde. We hebben gelezen, dat hU
van de rest van de wereld totaal
is afgesloten. En op die eenzame
plaats nu zal ir. Van der Hoeven
van maart tot oktober overwinteren
en in die tUd zUn expeditie duch
tig voorbereiden.
Die voorbereiding heeft hU ook
nodig, want zUn tocht door het
Znidpoolgebied gaat enige maan
den duren. Verwacht wordt, dat
hij een anderhalf Jaar in de im
mense vlakte van enkel sneeuw
en ijs zal doorbrengen. Niet eerder
dan in maart 1960 zal hU naar
Nederland terugkeren.
Thea Beekman
ja van mij krijgen jullie nog tien pro
cent korting, dat maak ik wel in orde."
„Ook dan niet."
„Ook dan niet."
Bart dacht snel na. „Ik heb nog bank
stellen in old finished, zo van omstreeks
vierhonderd gulden."
„Maar die zijn uit de mode. En Elly
heeft een afkeer van gedraaide poten."
..De bekleding is er ook naar. natuur
lijk," gaf Bert toe.
Elly kwam weer naderbij.
„Bedankt, mijnheer Vreemdenhoek," zei
ze koeltjes en haar stem klonk geknepen
alsof ze bijna huilde. „We kunnen niet zo
meteen beslissen, we wilden nog even ver
der kijken. U hoort het wel als we tot over
eenstemming zijn gekomen."
Bart. verwonderd, keek van de een naar
de ander. Dat „mijnheer Vreemdenhoek"
moest hem pijn hebben gedaan.
„Zoals je wilt. Elly," zei hij langzaam.
En toen, hoopvol: „Zal ik Anneke zeggen,
dat jullie morgenmiddag komen, met de
jongens?"
„Neen." zei Elly koud. „Dan hebben we
zelf bezoek."
„Je kunt de jongens toch wel sturen."
prevelde Bart. Maar Elly liep reeds in de
richting van de trap. Hendrik, doodonge
lukkig. wendde zich met een verontschul
digende glimlach tot zijn vriend.
„Het spijt me, dat we je hebben opge
houden."
„Onzin, ik vond het gezellig jullie hier
te zien. Ik denk wel. dat Elly terugkomt
op dat teakhouten bankstel. Ze was er op
slag verliefd op. De betaling regel ik wel
voor Je. dat neemt niet zo nauw. We ken-
elkaar langer dan vandaag, niet-
Heridrik antwoord®.!
„Arme Elly".
niet. Hij dacht:
niet
gezellige
wel. Ze
mi. zien
HET speet Hendrik oprecht, dat het zo
a«s gelopen. Elly's jalousie was bejrij-
pelijk. maar ongegrond. De Vreemden
hoek» waren niet hooghartig geworden,
waren nog altijd dezelfde Joviale, i
vrienden. Ze hadden het goed. dat
konden zich. omdat ze geen kinderen had
den. allerlei luxen en vrijheden veroorlo
ven waarover Hendrik en Elly nauwelijks
durfden dromen. Maar was dat een reden
om hen nu te schuwen?
Hendrik hield te veel van zijn vrouw om
haar af te vallen of om achter haar rug
om het contact met zijn boezemvriend te
blijven onderhouden. Bovendien zou dat
tot pijnlijke situaties leiden. Op de vraag:
„Waarom komt Elly nooit meer?", zou hij
uitvluchten moeten verzinnen Bekennen
dat Elly heel gewoon afgunstig was. dat
kon Hendrik niet over zijn hart verkrijgen.
Zo bloedde de oude, warme vriendschap
dood Hendrik berustte er in. Zijn huwe
lijksgeluk was belangrijker.
ar gew.
id, kwaï
eweest en
bijzonder goede stemming,
voor Varemer een goed
Hendrik, nu dertig jaar
de eerste maal in aanmerking voor de
winstdaling. Het bedrag was hem meege
vallen. ruim vierhonderd gulden. Dat bete
kende voor Elly en de jongens de volgen
de zomer een lange, zorgeloze vakantie aan
zee.' Het kon er af. eindelijk! Opgeruimd
kwam hij thuis, kuste Elly en telde triom
fantelijk het geld voor haar uit.
„Daar zei hij voldaan, toen ze met
grote ogen op de bankbiljetten neerkeek.
„Daarvoor gaan jullie in augustus een he
le maand naar Zandvoort in een pension".
„Zandvoort?" vroeg Elly afwezig
„Het zal jullie goeddoen En als ik dan
vakantie krijg, kom ik jullie veertien da
gen gezelschap houden."
Elly nam langzaam het geld op. telde
het nog eens na en legde het weer neer.
..We zouden er een bankstel voor kunnen
kopen," zei ze aarzelend.
„Een bankstel? Maar waarom?"
„Die fauteuiltjes met hun gedraaide
poten vervelen me al Jaren. De bekleding
is trouwens versleten Ik heb altijd graag
een bankstel willen hebben. Het zou zo
mooi uitkomen in deze kamer en.
Hendrik dacht aan zijn Jongens en hun
harde schoenen.
„Maar een maand naar zee. met de kin
deren. trekt je dat niet méér aan?"
vroeg hij teleurgesteld. „Dt is eens iets
anders dan een weck in een primitief zo
merhuisje
„Een maand vakantie is zo snel voorbij
en dan is het geld weg Van eer. bankstel
heb je je leven lang plezier." Elly sloeg
Elotseling dé ogen op en keek hem sme-
end aan. „Ja. mag het?" vroeg ze zacht.
Hij kon geen „neen" zeggen.
OP zaterdagmiddag stuurde Elly de Jon
ger* naar een kindervoorstelling. Ze
kleedde zich zorgvuldig in haar tailleur-
coatuum. dat drie jaar oud was, maar er
nog keurig uitzag Hoe jong leek ze
met haar slanke figuurtje T w~1
len Hendriks hart liep vol.
„Waar zullen we gaan kijken?" vroeg
hij enigszins opgewonden, toen re de drui
lerige straat betraden. Els had haar para
plu opgestoken en stapte stevig dbor. Ze
scheen heel zeker van haar zaak.
..Bij Keltink." zei ze beslist.
Hendrik bleef verbaasd even «laan „Kel
tink'1" vroeg hil schril. Maar Elly liep
door en hij haalde haar weer in. „Waar
om juist daar""
„Omdat het de beste meubelzaak van de
stad is." antwoordde Elly kort.
Hendrik echter had het begrepen Elly
wilde Bart ontmoeten. ene keer in
zijn
JgeliJ-
kertijd tonen, dat ook de Bovenaars zich
wei iet* korden veroorloven. In stilte hoop
te hij. dat Bart er niet zou zijn.
Is ook dol op kinderen."
P de eerste
tientallen.
„Wat zeggen jullie hiervan?" vroeg Bart
vertederd, terwijl zijn handen over de
kleurige bekleding van een bank streelde
„Het allernieuwste model. Wat een vorm
hé" Geperst uit naadloos stalen buis. dub
bel verchroomd, de bekledingstof gaat een
mensenleeftijd mee. En hier: teakhout, be
hoeft niet gewreven of geboend te wor
den. een wollen lapje er over en de glans
wordt al warmer en dieper. En hier nóg
zo iets prachtigs: berkenhout, afwasbare
bekleding, ideaal voor een gezin met kinde
ren. Maar wel wat kouder dan die belde
andere bankstellen."
Elly bleef staan voor het bankstel ln teak
hout. De warme kleuren trokken haar aan.
de fauteuils zaten heerlijk, de vorm was
modem, maar niet buitenissig Het zou
van haar huiskamer een rijk en warm ver
trek maken
..Wat is hiervan de prijs?" vroeg ze non
chalant.
„Elfhonderd. Dat berkenhouten stel is
voordeliger, negenhonderd vijftig."
Hendrik hield de adem in. Elly kleurde.
Zonder op hun verwarring tc letten, leid
de Bart hen naar een andere toonkamer.
Ook hier bankstellen zonder eind. De prij
zen vielen op hen neer als koude water
stralen. Elly sprak niet meer. ze liet de
stroom *van Barts geestdriftige woorden
over zich heengaan, in haar ogen gloeide
woede. Hendrik raadde wat zij dacht: „Hij
doet het rraet moedwil. Om ons te honen
laat hij uitsluitend de duurste dingen zien."
Ze ging steeds sneller lopen, het was of
ze vluchtte van Barts verkoopmonoloog.
Hendrik trok zijn vriend opeens terzijde.
„Houd op." zei hij schor „Dit is een
kwelling voor haar. Zulke prijzen kunnen
liep, hoe ze zich nu voelde, hoe diep de
vernedering haar had aangegrepen. Al zijn
igde over de tantième was bedorven
der
ugd
lllv stond reeds buiten, heel tengel
de grote paraplu. Hendrik stak
door de hare en voerde haar
„Nu gaan we eerst ergens thee drinken,
met een grote, roomsoes erbij." zei hij
warm. „En ik stel voor het geld eenvoudig
op te sparen. Met de tantième van vol-
gv-nd Jaar erbij kunnen we dan zo'n mooi
bankstel kopen."
Elly zei zacht: „Neen. we zullen naar
zee gaan. deze zomer."
Even was het stil tussen hen beiden,
toen schraapte Hendrik voorzichtig de
keel.
„Weet Je." zei hij rustig. „Bart heeft
het goed. maar ik zou zijn salaris niet wil
len ruilen voor één van onze jongens."
„Allicht niet."
„Hij wel."
Els keek hem snel van terzijde aan.
„Denk je dat?"
Hendrik knikte.
„Bankstellen hebben hun prijs, hoog of
laag. al naar de kwaliteit. Maar een kind
kun je niet kópen. Kinderen zijn een ge
schenk ...van God. Heb je ooit je rijk
dom beseft, wanneer je bij Bart kwam?
Heb Je nooit gevoeld, hoe hij en Annekie
ons ónze weelde benijden, de weelde van
de wind tegen de paraplu duwde. Toen hui
verde Elly en drukte zich dichter tegen
„Je hebt gelijk, Henk." fluisterde ze.
„Ik. ik schaam me zo."
Wat heel dwaas was, want wie schaamt
zich wanneer hij plotseling een lichtstraal
door de duisternis ziet vallen en een zwa
re last zich van hem afwentelt? Maar Hen
drik begreep zijn vrouw. En midden op
straat, in de druilerige februarimiddag
kuste hij haar.
IB"b0ft0U&
PAARD INCASSEERT CHEQUE
Voor het eerst in de geschiedenis van het bankwezen heeft een
paard een cheque geïncasseerd. Het is allemaal gebeurd in Italië.
In een klein plaatsje stond een circus, dat avond aan avond was
uitverkocht. Van heinde en ver stroomden de besoekers toe om
allerlei dieren in hun prestaties gade te slaan, en vooral de paarden,
die konden optellen, aftrekken en vermenigvuldigen hadden grote
belangstelling. Onder de bezoekers bevond zich een enthousiast
paardenliefhebber, die zo onder de indruk kwam van de rekenkunst
der paarden, dat hq lijden» de voorstelling de piste inliep en voor
de henen van een van de paarden een cheque neerlegde. Dit paard,
dat de grootse naam Janos droeg, verscheen de volgende morgen hu
de plaatselijke bank met de cheque tussen de tanden. HU legde het
papier neer voor de lokettist, die onmiddellijk uitbetaalde. De hand
tekening zette het paard met een hoef, die tevoren met inkt was
Stopcontact
Er is nu ook al een „gas-
stopcontact". Het is op de markt
gebracht door een Hamburgse
firma en de slangen van alle
mogelijke soorten gasstellen
kunnen er op worden aangeslo
ten. Het gas kan alleen door-
Misschien herinnert ge u dat niet meer, maar ir. Van kunnen maken van het geluid, dat s\r°™en a\rieh?%sluihln9 tot
Ir. van der Hoeven nu naar Antarctica
krakend ijs veroorzaakt, dan kan stand is gebracht. En hoe een-
ir. Van der Hoeven u daar alles
over vertellen. Het lijkt op een
lange vuurstoot van een mitrail
leur.
De temperaturen, die daar in
der Hoeven is al eens eerder in het nieuws geweest.
Hij was n.l. de enige Nederlander, die deel uitmaakte van
de expeditie ,,Ice Skate" (Ijsschaats) in het Noordpool
gebied, uitgevoerd door de Amerikaanse luchtmacht en
enkele wetenschappelijke instellingen. Vorige winter- wel 8ze^genhelaa6" ZHetmvr1>orV
maanden had hij de leiding van een wetenschappelijke vaak.. 'eo graden, een tempe-
ploeg, die was samengesteld uit Amerikanen en waarin rftMur waar niet tegen valt op te
ook een Oostenrijker was opgenomen. Het „Ice Skate"- schots dreef zo elkePdag een 25
kamp, dat tevens een radio-station was, was in vorig tot 30 kilometer weg.
voorjaar opgebouwd op een drijvende ijsschots.
Ir. Van der Hoeven verbleef er trillingen. die
ongeveer acht maanden. In sep- dan ontstonden,
tember 1957 arriveerde hij daar en kon hij conclu-
in de lente van dit Jaar kwam hij sies trekken ten
naar de bewoonde wereld terug, aanzien van de
Hoe het met het kamp op die samenstelling
drijvende schots is afgelopen moet van de bodem
ge wel weten, want vorige week van de Poolzee.
heeft de krant er uitvoerig mei- Die bodem is
ding van gemaakt. Het ijs. waarop rotsachtig
het v
gebouwd, begon te scheu- dekt met kiezel-
te kruien en er moesten stenen. Er zijn
goed als geen
Buren
Van buren had ir. Van der Hoe-
i destijds weinif list. De Eski-
mo's leefden op een afstand van
1200 kilometer van het drijvende ™zle
„Een wereld beweegt", heet het
gTote platenboek, dat dc uitgever
station. Dichterbij zaten de Rus
sen, ook op een ijsschots, maar
die afstand bedroeg toch nog altijd
L. J. Brusse N.V. te Rot-
dezer dagen
Het beschrijft „De volken
en Noord-Afrika op de
onafhankelijkheid Hun
schiedenis van omstreeks 1900 fot
de Conferentie van Bandoeng". En
180 "kÏÏom e t eT Ta" rw a ré n om u helemaal ln te lichten: „het
ijlings vliegtuigen worden ingezet
om de bewoners uit hun benarde
positie te redden. Als het kamp er
dus nog staat is het helemaal ver
laten.
ijsberen. Een van
aangetrokken door de bedrijvig-
hsid in zijn iing ,.ns ln „J „uoro >oor>I D1J
ite. t., dtrl.nd.euitgave 1,™ we o.
vergelijkende tijdtafel'
In het Woord Vooraf bij de Ne-
zeestromiqgen.
heeft het onderzoek uitgewezen,
Als ge u geen voorstelling mocht ln het donker kwam te zitten.
snuffelde wat rond in het kamp
morrelde wat aan een contact. Het
gevólg was, dat de electrische u,„lPn.jr
stroom uitviel en het kamp geheel rf,nHP tekst'
re.nae rexsi
opzet van dit boek is twee
ledig. Het is zowel bedoeld als
platenboek met een verkla-
De verklarende
Aardbevingen
Schoonmaak in Westminster
Tijdens de vorige expeditie was
ir. Van der Hoeven hoofdzakeijk be
last met het registreren van aard
bevingen Alle onderzoekingen ge
beurden in het kader van het geo
fysisch jaar Waren er geen na
tuurlijke aarbevingen dim wekte Als ge weI eens ln Londen zljt wereldberoemde bouwwerk wilt
u 11# - 2.1geweest, hebt ge natuurlijk vol be- zien, zoals de bouwmeesters het u
diept* heeft van vijf meter bracht wonderlne «staan voor de West- hadden willen laten zien, moet ge
als ge dat wachten tot 1965, want volgens de
berekening Is eerst ln dat jaar de
hij ontploffingen teweeg en uit de
M. Romein, hoogleraar in de
algemene en vaderlandse ge
schiedenis sinds de middeleeuwen
en in de theoretische geschiede
nis, en dr. W. F. Wertheim, hoog
leraar in de moderne geschiedenis
en de sociologie van Zuid-Oost-
Azië beiden aan de universiteit
van Amsterdam. De eerste uitga
ve van het boek verscheen al in
1954 in het Indonesisch onder de
titel „Asia bergolak", uitgegeven
door de uitgeverij N.V. Djamba-
tan te Amsterdam Djakarta. Dit
ZOON
Leden van het Rode Krui» ver
leenden hulp aan een 64-jarige man,
die door de hitte wu flauwgeval
len toen hy ter gelegenheid van de
Onafhankelijkheidsdag op de Philip-
pijnen naar een défilé van veteranen
stond te kijken. Toen hij weer was
opgefrist vertelde hjj, dat hij had
staan wachten om zyn vader te zien
voorbij marcheren.
KOE
Een gedelegeerde uit Perzië bij de
Verenigde Naties gaf eens een ana
lyse van de wijze, waarop buiten
landse politiek kan worden gevoerd.
Hij zei: „De Verenigde Staten over
voeren do koe en vergeten haar te
melken. De Britten voeren de koe
zelden, maar melken haar te dik
wijls, en de Russen eten de koe ge
woon op".
verwijderd. zal kunnen bijdragen tot het
zicht, dat hier (in een strijd om
De restauratie van de Abdij, die eigen aard en zelfstandigheid
in Engeland bekend staat onder Zwerver) krachten werkzaam
sommige delen is al
ter dikte van 2V» cm verwijderd
en zelfs dat gedeelte, dat een 300
Jaar geleden werd gerestaureerd
is bloot gelegd. Gebleken is. dat
veel van het oorspronkelijke hout
werk door de houtwormen geheel
is vernield, en in geheel Engeland
is men op zoek geweest naar KRANT
eikenbomen, die lang genoeg wa
ren om de ruim 11 meter hoge
palen te vervangen, die als steun
dienen voor het dak. Veel van het
vuil, dat nu wordt verwijderd, is
vrij jong. om het zo maar eens uit
Ufi ligt toch ook jarige J°ng<
dreiging val
Westerse wereld in gebreke blijft
een eigen, met begrip gegeven,
constructief antwoord te vinden".
te drukken, H|HH
nog stof van de kaarsen,
mee de Abdij in vroeger
werd verlicht. Operatie -
Schoonmaak" moet in 1965 achter
de rug zijn. want in dat jaar be
staat de Abdij 900 jaar. en deze
jaardag zal op grootse wijze wor
den gevierd.
:Grote zich
Norman Daw, een koopman uit het
Amerikaanse stadje Phoenix, werd,
toen hij *s avonds laat op straat wan
delde, aangevallen door een twintig-
i, die hem onder lie-
n mes zjjn geld wilde
Daw had geen wapen hij
ar wel een krant van 200
Met die krant sloeg hij zijn
aller om de oren en de klappen
men zo hevig aan, dat de aan-
Ier snel het hazepad koos.
Zij werd door een commando in de woestijn gevonden
1 i
Men noemde haar Sinaia, een zoetvloeiende naam. Exotisch klinkt daar goed worden bekeken.
die naam, maar uitzonderlijk is ook het leven van de omstreeks drie- het^lsj^en'^m3^!eCvooruuulu uc JJUL.. 6.
jarige kleine, van wie men de werkelijke naam niet weet. Onbe- Faiachin. het sieraad van de bedoei- vonden sinaia ais hun dochter te be
roerd is zij eronder gebleven. Amper weet zij wat er met haar leven
dertehuis werd de kleine geplaatst tot
de autoriteiten van Israel een beslis
sing zouden hebben genomen wat
moest geschieden met de vondeling
van de Slnal. In het kindertehuis
kreeg ze de naam Ruth Bechar. Ruth
had men haar genoemd, gelijk de bij
belse Moabietische, omdat ook deze in
Israel was opgenomen.
Maar voor Israels bevolking bleef
het Sinaia. Een tehuis diende zij te
hebben met een vader en een moe
der. Onder toezicht van Israels rege-
Ze had ring werd een pleeggezin gezocht. Dat
i ketting om gezin moest de Islam aanhangen. Vele
het voorhoofd de Arabische gezinnen werden bereid ge-
nenvrouwen.
schouwen. Maar de eisen wa:
Haar leeftijd werd dus op ongeveer moest worden voldaan
is gebeurd. De laatste twee jaar is zij Ln Israël van het ene tehuis één jaar geschat. Het vuurgevecht
naar het andere gezonden. Zij was het met wie medici, kinderbe- do^rg^komen^Het blee" l£hBechar" Twee gezinnen
schermingsorganisaties en de regering zich bezig hielden. Thans dat een kogêlsplinter in haar rechter Twee Arabische gezinnen
van Adna!
long
heeft Sinaia een thuis. Aan haar omzwervingen is een einde ge
komen. Zij was voor Israël één der gevolgen van de Sinaia-actie cersl"omtrent'Sinaia'
van eind 1956. Daar werd zij gevonden.
gekomen. Gevaarlijk was
ond echter niet. De splinter zal het dorp Kfar Tayba en het gezin
tiende levens- van Faris Hamdan uit Bakka-el-Gabia.
kwam het grote probleem voor de Is
raëlische soldaten. Wat moest er ge
schieden iryet Sinaia?
i bruine krul-
i tn de nacht v
IJde van de Sinai-actie. dat
ivember 1956. troffen Nimmer kon worden vastge-
dat meisje te midden van
In veldhospitaal
het kleine kind
de woestijn bij de Egyptische versterking
ten zuiden van Elat Met gedoofde doen. De Israëlische soldaten begi
lichten en met grote snelheid reed ven
een patrouillewagen van Israel over de mee
woestijnweg
Op een heuvel
Voor een meisje van een jaar
een veldhospitaal nu niet direct
juiste plaats Dr. Bechar nam de vei
»ntwoordelijkheid
de voorkeur,
een vrouw en vier kinderen, terwijl
Faris Hamdan weliswaar twee vrou
wen had, maar geen kinderen. Maar
de Israëlische regering verbood Sinaia
as onder te brengen bij Adnan Nashef.
de Een van zijn zonen was namelijk
niet uitgesloten
blind
de opdracht ?c^°?n
zekere dood betekend
kleine. De nacht was koud.
Het kleine kind was
later uit de dienst werd ontslagen
;ge
het kind op acht moeten worden, dat hij naar
kinder- mitisch gebruik Sinaia later
dagen huwelijken aan zijn blinde zc
Is!a-
uit-
angezicht. Lichtblond
heuvel worden gepasseerd h*l..!iaar en |n cen bronskleurig ge-
„c, rein beheerste Egyptische Hchtje zaten twee zwarte ogen. De
soldaten hadden dc heuvel in bezit. In noemden het meisje Sinaia poginj
- - (kind van de SinaiVoort ging het den 1
commando, de opdracht 'tegemoet
Voor het ulb
moest
die het terrein
soldaten haddci
de duisternis beklommen de Israëli
sch e soldaten de sterkte en openden
het vuur Nadat de schoten verklon
ken waren. werd het geluid van
vluchtende Egyptenaren hoorbaar
Maar ook gekreun vernamen de Isra
ëlische militairen. Voorzichtig gingen
zij op onderzoek uit om gewonden bij
te staan. Enige Egyptenaren waren
meisje, haalde hij het _r
naar zijn huis in Jeruzalem. Hij had ving van twee
tezamen met zijn vrouw besloten Si- dergebracht bij K_.~.
te adopteren. Daartoe stelde hij menUlld van Israel Faris Hamdan,
Zo werd Sinaia, na een
dezer dagen on
Arabische parle-
het werk. maar deze had-
iet tegenovergestelde resultaat.
Zowel de kinderbeschermingsorgani-
er wel. Hij gesneuveld Wat oorspronkelijk als ge- Sinaia i
Baby-sitter
daten aan de actie onttrokken i
op een plaats waar hu zowel de hoofdin
gang als de verschillende toonzalen ln het
oog kon houden Toen hij Hendrik en zijn
vrouw zag binnenkomen, liep h4 hen met
rijkste Arabier van Bakka-el-Gar-
hla aan de grens van Israel en Jor-
aattes in"israeT^alV'de "regering. *"op- danle. In zijn huls zal ze worden
erootcebracht. maar Bléi nadat hij
heeft moeten tekenen Sinaia weer af
te staan als haar thans onbekende va
der en moeder haar zullen opeisen.
Een mogelijkheid die welhaast uitge
sloten moet worden geacht. Zo heeft
ivereenkomstlg het ge- Sinaia. de Ruth in het huidige Israel,
De Islam
Joodse maar I
Het was hc' gehuil van een klein Sinaia in het veldhospitaal opgeno- zou dr. Bechar nimmer
haar ouders. In deze religie eindelijk een huis. Ze heeft thans twee
moeders en een vader in het gezin
van Faris Hamdan van Bakka el-Ga-
bria.
U mag wel weten, dat
donderdag 20 november
generaal tit. b.d. jhr. W.
Röell de leeftijd van 85
jaar hoopt te bereiken,
want de generaal behoort
tot de weinige Nederlan
ders, die tot het einde van
hun leven actief blijven.
We hebben het voorrecht
de generaal goed te ken
nen, al vele jaren, en we
hebben altijd een grote
bewondering voor hem
gehad. Hij bezit eigen
schappen, die men in het
leven niet al te vaak aan
treft, en waardoor hij zeer
en zeer velen, met wie hy
op welke wijze dan ook
in contact is geweest, voor
altijd aan zich heeft ver
plicht. Generaal Röell is
een groot vaderlander, een
trouwe dienaar van ons
vorstenhuis en een vurig
strijder voor Gods zaak,
een man, die zich het
Evangelie van Jezus Chris
tus nooit heeft geschaamd. Zyn
werkzaamheden in tal van ver
enigingen en commissies zijn
daar getuigen van. Met het oog
op zijn leeftijd is het de wens
van de generaal zijn verjaardag
in hoofdzaak in familiekring tc
mogen vieren. Maar dat betekent
niet, dat de post die dag zijn
deur voorbij zal gaan. Uit alle
delen van het land zullen zon
der twijfel de oud-commandant
^Lloucc^
