IRbOHOU^
Anonieme alcoholisten
week
bloeide de^>
„Ik speelde acht dagen
NELSON
schaak met koning Hoessein"
LACHEN
..Zwarte Zee" in het zilver
,VERSJENS
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1958
QETTY O'CONNOR vouwd» voor d» zoveelste keer het telegram, dat zij
de vorige avond had ontvangen open, en voor de zoveelste maal
las zij: Kom met de trein van 9.03 stop kom u afhalen stop wees voor
zichtig stop hughes. Ze keek op haar horloge. Twintig minuten waren er
verlopen sinds de trein haar naar de plaats van bestemming had gebracht,
maar van Herbert Hughes viel nog geen spoor te bekennen. Ze tuurde
de weg af, die naar het station leidde, in de hoop een stofwolk te zien,
die de nadering van een auto zou aankondigen. Maar de stofwolk bleef
weg, en de auto ook. „Een man, op wie je niet aan kunt", dacht ze, en ze
betrapte er zich op, dat dit voor haar een teleurstelling was. Alsof ze zich
zelf antwoord gaf, haalde ze de schouders op.
hoe hij langzaam de stop van de fles ver
wijderde. en toen was het alsof haar adem
stokte. Haar ogen werden groot van ont»
zetting, ze probeerde op te staan, maar
haar benen weigerden elke dienst alsof zij
verlamd waren, ze gaf een gil en ze voelde
hoe het zweet haar tappelings over het voor
hoofd liep, ze keek maar naar die fles.
want ze zag een gedrongen, zwart harig
beest bewegen, en ze wist. door haar ver
blijf in China, wat dat had te betekenen.
Ze wist, dat haar doodvonnis was getekend.
De Chinees bleef grijnzen. „De jufflouiw heeft
het goed geladen" zei hij. „Dc ben Heibelt
\OG eenmaal keek ze in het rond. Toen
pakte ze resoluut de zware handtas op
m even resoluut begon ze haar wandeling
ïaar het huis van Herbert Hughes. De zon
Jtond aan een strak-blauwe hemel en brand
de onbarmhartig op het zand van de weg.
die zich slingerde door het heuvelachtig
heideland van het Engelse graafschap Corn
wall. Betty O'Connor voelde, dat de zon
op elkaar. Een ogenblik bekroop haar de
angst, dat de opdracht, waarmee ze uit
Hongkong naar Europa was gereisd, zou
mislukken. En ze dacht aan de waarschu
wing. die haar vader haar kort voor zijn
tragische dood had gegeven. ..Van het ogen
blik af, dat je in het vliegtuig stapt tot
het ogenblik, dat Herbert Hughes deze ko
ker heeft ontvangen, zal Je steeds door ge
varen zijn omringd", had hij haar op net
hart gedrukt. Uit een lade van zijn bureau
had hij een kokertje te voorschijn gehaald.
..Van de inhoud van dit kokertje hangt
het welzijn van vele mensen af", had hij
gefluisterd. ,,Ik kan de reis niet meer ma
ken, voor mij is het nu te laat, maar jij
zal volbrengen wat ik ben begonnen". Had
hij op dat ogenblik al voorvoeld, dat zijn
moordenaar om het huis sloop? Betty
O'Connor rechtte da
rug. ..Het komt in
orde. daddy", mom-
pelde ze in zichzelf.
Ze dacht aan een
gesprek, dat ze eens
had opgervangen. toen
ze een beoosk bracht
aan een van haar
kennissen. Ze stond
op het punt de deur
te openen, toen ze
haar naam hoorde no<
verde. Ze hoorde hem nog zeggen: ,,Ze
moet naar die Hughes". Alsof ze achter
volgd werd. zo zette ze er de pas in en
ze ging eerst rustiger lopen, toen ze dacht,
dat de afstand tussen hen wel groot genoeg
zou zijn. Vluchtig keek ze achterom en ze
zag de man staan op dezelfde plaats waar
ze hem had verlaten en hij keek haar nog
na. Ze vroeg zich af wat dit kon betekenen,
en weer dacht ze aan de waarschuwing van
haar vader: ,,Je zult eerst veilig zijn als
je dit kokertje hebt afgeleverd aan Herbert
Hughes. Tot dat ogenblik blijven de geva
ren je omringen". Een rilling trok over
haar rug. Wat voor boodschap kon het ko
kertje toch behelzen? Waarom al die ge
heimzinnigheid? Bestond er verband tussen
de opdracht, die ze ging volbrengen en de
dood van haar vader?
i ga ik
de mensendodel loslaten en de mensendodel
zal zijn plicht doen, zoals hij ook zijn plicht
heeft gedaan jegens de vadel van de juf-
flouw. En niemand zal weten wat el is ge
beuld en wie het... De rest van de
zin ging voor Betty O'Connor verloren. Ze
zag de Chinees hoe langer hoe onduidelijker
en zijn stem werd hoe langer hoe zwakker.
Toen was het alsof de kamer in de rondte
ging draaien, steeds sneller en sneller, ^n
toen werd het zwart voor haar ogen.
EEN KORT VERHAAL
DOOR
H. J. WAALWIJK
i. „DieBetty O'Con
nor?". zei een stem lachend, „een gedistin
geerde verschijning met mooi blond haar. dat
alle mannen het hoofd op hol brengt, en door
haar rijke vader een bijzonder gewaardeer
de partij voor moeders met ongetrouwde
zoons, maar een in alle opzichten verwend
kind, dat te onhandig en te slap is om om
een boodschap te sturen". De woorden had
den haar diep gegriefd en nog voelde ze
cr pijn over in het hart. Nogmaals mom
pelde ze: ..Daddy, 't komt in orde", en ze
wist ook. dat ze zou slagen.
/E werd in haar gepeins gestoord door
een man. die haar passeerde Later
vroeg ze zich af hoe het mogelijk was. dat
ze hem niet had zien aankomen ..Goede
middag". zei ze haastig. De mar. beant
woordde haar groet nauwelijks. Tnen hij
haar al een meter of tien voorbij was.
keerde ze zich om en ging hem achterna.
..Neem me niet kwalijk", zei ze. ..Kunt
u mij misschien helpen1 Ik moet naar de
heer Herbert Hughes, die hier in de omge
ving schijnt te wonen. Hoe lang denkt u
dat ik nog heb te lopen?"
De man bekeek haar van top tot teen.
Na een lange pauze antwoordde hij: ,,Zo.
moet u naar die Hughes! Wel. laat eens
kijken, dat zal wel een half uurtje of zo
zijn. Ja. een half uurtje zal het wel wezen".
„Dank u". Ze draaide zióh om. Ze hoor
de de man achter zich lachen, en ze hui-
Muziek voor de
kinderen
Uitgeverij Harmonia te Hilver
sum is weer met frisse muziek
voor de kinderen gekomen. Zo ont
vingen we allereerst „Het eerste
schooHcoorboek" van Hans P.
Keuning met volksliederen
voor driestemmig gemengd koor
met pianobegeleiding. Het zijn lie
deren uit Frankrijk. Engeland.
Terschelling en een negro-spiritu
al. Alles bijzonder fri* bewerkt
door Hans Keuning. Daarnaast is
er een bundeltje, getiteld „Op be
zoek bij Pape Haydn". een nieuw
»peelbn-!< voor kleine mensen Het
zijn bewerkte Haydn-compositiea
voor ensemblespel. t.w. 2 sopraan-
blokfluiten. altblokfluit, viool, cel
lo en piano. Ook deze werkjes
zijn be verkt door Hans P Keu
ning D< composities van Haydn
zijn dus niet in de oorspronkelijke
vorm. maar men kan dit om pre-
dagcg.sche redenen beslist niet af
keuren Vooral omdat de kinde
ren nu zelf de muziek van Haydn
kunnen spelen. En dan is er nog
een bundeltje eenstemmige kin
derliedjes met pianobegeleiding,
getiteld ..Het tovertrommeltje".
De woorden (vaak zeer geestig»
zijn van Henk van Schagen en de
muziek iheerlijk fris en zonder
sentimentaliteit) van Hans P.
Keuning. Echt een aanwinst voor
de lagere echool.
/E stond voor het huis van Herbert
Hughes en ze liet de schel overgaan.
De deur werd geopend door een kleine
Chinees, die diep voor haar boog en haar
vriendelijk-glimlachend uitnodigde binnen
te komen.
„Is meneer Hughes thuis?"
De Chinees knikte. „Ik ben meneel
Hughes", antwoordde hij, „en u bent juf-
flouw Betty O'Con-
nol. Het is mi; een
eel u in mijn huis
te ontvangen. Oc ben
blij. dat u goed bent
aangekomen, want
mijn halt was zwaar
van ongerustheid.
Heeft u een plettige
leis gehad?"
Betty O'Connor
keek nem verbaasd
aan. „U bent Herbert Hughes? De dacht.
dat hij een
„Blanke was", vulde de Chinees haar
aan ..Maal dan heeft u het mis. Heibelt
Hughes is een Chinees, al vindt u dat mis
schien jammei."
„Nee. nee", haastte ze zich te zeggen, bang.
beter", antwoordde ze. „Waar is de Chi
nees?' De man schudde het hoofd. „Niet
aan denken, alles is voorbij", zei hij rus
tig ,.U bent r.u veilig."
Een ogenblik sloot ze de ogen, en zacht
jes begon ze te huilen. „Toe nou", zei de
,.U heeft zich flink gehouden."
Betty O'Connol trachtte haar gedachten
sns spr
jaagd vroeg ze: „Bent
te ordenen. Ineens sprong
">oeg ze: „Bent u Hei
zei: „Nee. ik ben Harold Beates,
Herbert Hughes?"
dat
denkt
de Chinezen mijn beste vrienden gehad.
En.
„Dat was mij bekend", zei de Chinee*
lachend, „zij hebben me veel ovel u ge-
schleven. Ze hadden mij u beschleven als
een mooie vlouw. maal zij hebben u met
hun pen veel tekolt gedaan."
Betty O'Connor bloosde. Ze volgde de
Chinees naar de huiskamer, die. zag ze.
met smaak was ingericht. Rond de open
haard waren een paar clubs neergezet. Aan
de muren hingen kostbare schilderijen en de
grond was bedekt met prachtige Perzische
tapijten. Aan het plafond hing een uit wel
duizend stukjes glas samengestelde luchter.
En in de hoeken van de kamer stonden ho
ge. rijk versierde Chinese vazen.
„Ik ben blij dat u el bent", herhaalde
de Chinees toen ze waren gezeten. Het is
een heel eind van het station naar hiel en
het is walm op de weg. Als ik geweten had
met welke tlein u zou allivelen, had ik u
laten afhalen, maal
BETTY ©'CONOR schrok op. Wat ver
telde die Chinees nu1 Maar dat klopte
immers niet! En als het niet klopte, dan
was... Ze hoorde, als stond hij naast
haar. de stem van haar vader: ben
je met gevaren omringd". Ze dwong zich
zelf tot lachen.
„Erg aardig van u. meneer Hughes", en
ze keek hem vleiend aan. „Dom van me
om u niet te schrijven hoe laat ik zou
komen."
„Elg dom", lachte de Chinees vriendelijk
terug. „Maal goed. dat is voolbij. U bent
bij de man. wie u een pakje moet ovel-
handigen. En die man is u dankbaal. dat
u die lange leis hebt gemaakt. Hij zal u
volstelijk belonen". De Chinees maakte
daarbij een gebaar met vinger en duim. dat
niet kon ••'.orden misverstaan. „Waal heeft
u het pakje?"
Betty O'Connor zag. dat een paar ste
kende ogen op haar werd gericht. Ze sloeg
haar ogen niet neer, toen ze antwoordde:
..Dat pakje meneer Hughes, heb ik niet bij
me. Maar ik zal u zeggen waar het is
opgeborgen als u mij het wachtwoord zegt.
En dat wachtwoord zult u toch wel weten,
meneer Hughes?"
Een ogenblik was het stil in de kamer.
Van het gelaat van de Chinees was elke
vriendelijkheid verdwenen. Hij ademde
zwaar. In zijn gezicht kwam een wrede
uitdrukking. „O. wil mijn sctiatje mij het
een collega van Herbert. Herbert is dood.
Vermoord door een bende, die in het be
zit wilde komen van het kokertje, dat u bij
zich heeft. Gelukkig voor u had hij een
briefje in zijn bureau, waarop alles stond
vermeld. We wisten dus. dat hij u had ge
telegrafeerd. De Chinees wist dat niet.
Hij wist wel. dat u deze week moest ko
men. Dat was hem uit China overgeseind.
Ik wilde u van de trein halen, maar werd
onderweg opgehouden. Vermoedelijk ook
door toedoen van de bende. Gelukkig ont
moette ik de man, wie u naar het huis
van Herbert had gevraagd. Hij vertelde me
dit. omdat hij uw vraag zo vreemd vond.
want hij wist. dat Herbert twee dagen
Seleden was gedood. Ik ben toen met alle
eschikbare agenten hierheen gekomen, en
het was net op tijd."
Betty O'Connor verborg het gezicht in de
handen. Het was haar nog niet allemaal
duidelijk. „Herbert en ik zijn beiden ver
bonden aan de Engelse geheime dienst.",
zei Beates.. „Wat u bij zich draagt is van
het grootste belang voor ons. Op de zijden
doek, die in het kokertje is verborgen
staan gegevens, die voor ons onmisbaar zijn
om een juiste indruk te krijgen van de
spanningen in het Verre Oosten. Uw vader
heeft zich voor onze zaak opgeofferd. Ver
moedelijk zullen we nu in staat zijn het
leven van miljoenen mensen te redden."
Twijfelde Betty O'Connor nog? Ze liep
op Harold Beates toe. „Nog één ding", zei
ze. „Nog op één vraag zult u mij ant
woord moeten geven." Harold Beates lach
te. „Ik weet het", antwoordde hij. „Ik
weet het: „deze week bloeide de mimo
sa." Is dat juist eh... Betty?" Ze
dreigde, alle emoties nog niet tenvolle te
boven, te vallen. Hij pakte haar stevig
vast. ..Ja. Harold", fluisterde ze.
[HET LEVEN
w wereld gaan de
zwervers. Zy trek
ken van Oost naar
West en van Noord
naar Zuid. We heb
ben ze ontmoet in Londen en in
Parus, in Brussel en In Berlijn, in
Miinchen en in Genève. Mensen
van allerlei allures. Idealisten, die
blijmoedig op pad gingen met het
vaste voornemen de mensheid ten
goede te veranderen, teleurgestel-
den, die hun verdriet wilden weg
lopen, op avontuur belusten, vluch
ters uit de werkeiykheid, onge-
durigen. Mensen van allerlei rang
en stand. Rijkaards en armoed
zaaiers, procuratiehouders en hand
werkslieden. studenten en gepen
sioneerden. Op een dag kregen zij
de verte in hun ogen. zU pakten
hun valles en zij trokken naar het
land „achter de horizont". Steeds
maar weer naar het land achter
het land. Sommigen bleven maan
den of jaren achtereen weg en keer
den dan eensklaps terug in de
schoot van hun familie. Anderen
hadden geen thuiskomst meer. zy
verdwenen in de mensenmassa, die
de wereld bevolkt en gingen daarin
ten onder.
BRIEF VOOR DE HEER SMYTHE
De secretaresse van een Amerikaanse uitgever haalde de woede
van haar haas op de hals door in de gedicteerde brieven af en toe
de stijl te verbeteren. Jk wil, dat myn brieven precies zo getypt
worden als ik ze dicteer", zei hy woedend, „is dat duidelijk?"
Die middag kreeg hij de volgende brief op zijn bureau: „Geachte
heer Smytlu-. De idioot zet altijd een e op het eind. Hij denkt, dat
het aristocratisch is. In antwoord op uw schrijven van zoek de
datum even op. Wie het handschrift van die kerel kan lezen ver
dient een medaille. U vroeg ons naar de prijs van 5000 jeugd
boeken. Wij kunnen niet lager gaan dan hé Lou, hoeveel denk
je. dat Smythe zou willen betalen? Hm-mmlaat hem 45 pet.
van de verkoopsprijs geven. Eigenlijk is het 43, maar die extra
twee rent moet hij geven voor die aristocratische „e". Hopend,
dat wij uw geëerde opdracht mogen ontvangen enz. enz
Globetrotter Georg Greubel:
Zwervers zijn er overal. Men komt ze tegen m de steden en tn
de dorpen en op de wegen. Zo stonden we dezer dagen ineens tegen
over Georg Greubel. 28 jaar. eens elektromonteur in Schwemfurt,
nu al een kleine acht jaar globetrotter. Een opgewekt mens. die op
zekere dag de wereld introk met het doel een verbroedering tussen
de mensen te bewerkstelligen. „Meer dan 55.000 kilometer heb ik
in die jaren afgelegd, door 45 landen ben ik gegaan, en vier wereld
delen heb ik bezochtEuropa, Afrika, Australië en Azië, Thibet
inbegrepen".
Bij de groten der
aarde was hij gast.
„Ik heb een ge
sprek gevoerd met
de Duitse Bonds
president Theodor
Heuss, met dr. Kon
rad Adenauer, imet
Koning Paul van
Griekenland, met
president Nasser,
met prins Rainier
van Monaco, acht
dagen lang speelde
ik schaak met ko
ning Hoessein, ik
was bü Ibn Saoed.
bij de sjeik van
Koeweit, bij Na-
guib, bij de eerste
minister van de
Soedan Assirik. ik
heb gesproken met
Ernest Hemingway
en met de Daila
Lama".
Georg Greubel
heeft albums vol
met handtekenin
gen en opdrachten.
En albums vol foto's. En een dag
boek met aantekeningen over ver
rassende ontmoetingen. „In Oost-
Berlijn heb ik mijn opwachting ge
maakt bij Walter Ulbricht. Hij
vroeg mij En hoe bevalt het u in
de kapitalistische wereld Dc ant
woordde toen heel diplomatiek:
Het gaat wel meneer de president,
ik ben er aan gewend".
Miinchen wilde
8.000 mark voor betalen,
heb geweigerd'
Zwervend door de geschiedenis
ontdekten we, dat Horatio Nelson,
gende panter op een geel veld, de grote Britse vlootvoogd, twee-
w.ii.nd In de wind.'HIJ heeft «lin honderd jaar geleden werd gebo-
i - ren. Op 29 september 1758 aan-
koers uitge.M naar bet land...ch- Jch()uwgc hlj ievensiicht. Nel-
ter de einder", zoals hij dat al TOn een belangrijk man ge-
een kleine acht jaren heeft ge- weest. aan wie de Engelsen veel
daan altijd maar weer naar dal verplicht nijn. In zijn goede jaren
,a n 1.11 was hij de „schrik der zeeen
land achter het land en hij weet De Fransen heeft hij meermalen
zelf niet hoelang dat nog kan dn- een duchtig pak slaag gegeven.
ren Zijn verdiensten hebben altijd gro
te erkenning gevonden. Meerjma-
len werd hem, na een overwin
ning. een grote som gelds uitbe
taald. En later werd hij zelfs in
de adelstand verheven. Hij stierf
als viscount, hertog van Bronte,
op 21 oktober 1805. In een zeeslag
die in het voordeel der Engelsen
was beslist, ontnam een kogel hem
het leven.
We hebben altijd grote bewon
dering gehad voor Horatio Nel-
En als we in Londen zijn
we altijd een bezoek bren-
„tan het hoge standbeeld, dat
zekering Maatschappij "Utrecht" de Engelsen te zijner ere hebber
ter gelegenheid van haar 75-jarig opgericht. We hebben hem altijd
bestaan aan een boek te helpen. een 8root man gevonden. Niet
da, .o, titel .ou kunnen drejen: X'"j
Lachen is Leven. Een exemplaar eens heeft gesproken, voor de slag
van dit boek hebben we gekregen die. hij niet zou overleven, een
van de directeur-generaal van de aanvang nam. Toen de schepen
„Utrecht" mr. W. Verloop. Het zich voor het gevecht hadden op-
Is een dik boek. dat aan relaties gesteld, gaf hij zijn mannen een
cadeau zal worden gedaan. Het laatste woord van bemoediging,
w „England expects that every man
bevot de humor in-woord en beeld wm do Wj du, „inde Mj En_
uit de-afgelopen 78 jeer. We heb- Jel,„d verw,oht, dat ledereen
ben er ons een paar avonden pucht zal doen". En die ene
lang mee geamuseerd. Justus van zm heeft meer aan de overwin-
Maurik, de schrijver van de sap- ning bijgedragen, dan welk opwek-
pige marine-schetsen Werumeus kend woord dit ooit zou hebben
Buning. karikaturen van dr. Hen- ~l— w"
drik Colyn, prof. dr. S. Dres
den („Je moet de humor humo-
onmiddellijk ristisch bekijken") om een greep fk verwacht. dat_ iedereen zijn
Zwerven over de wegen, zwer
ven over de zeeën, zwerven door
de kunst. Mr. E. Elias en'de heer
A. Duif zijn door de kunst gaan gaan
zwerven om de N.V. Levensver-
Ander doel
In de loop der jaren heeft het
zwerven van Georg Greubel een
ander doel gekregen. Dat gebeur-
de toen hij in contact kwam met
de heren van de universiteit
Grenoble. „Van hen kreeg ik
opdracht, de opdracht om uit^ te 120 pk
Curare
En nu staat Georg Greubel op
het punt over te steken naar Zuid-
Amerika. „Ik ga voor de universi
teit van Grenoble in de binnen
landen het z.g. curare halen, dat
is een gif, waarmee de pijlen wer
den ingesmeerd. Het is een ge
vaarlijk gif en ik weet niet of ik
zal slagen. Ik maak de overtocht
eigen boot, een jacht van
meter met een dieselmotor van
zeiloppervlak
We geloven, dat die
kracht niets heeft verlo
ren en in onze tijd nog op zijn
plaats is. Gewoon maar zeggen:
Ik verwacht, dat iedereen zijn
doen. hebben ons twee avon- plicht zal doen. Als dat gebeurt
den lang doen lachen en glim- zal alles in deze wereld wel reg
lachen. kom.
op zoek te gaan naar his- 35 m2. De boot ligt ijl Menton
torische gegevens en voorwerpen.
gaven mij een universiteitspas ln Frankrijk. Ik vi
en die pas heeft mij vele deuren Suez-kanaal, ga dan
geopend. Ik heb prachtige dingen
gezien in de wereld. In Japan heb
ik een zeldzame vaas op de kop
getikt. Het moet een Chinese vaas
zijn. want er zijn figuren uit de
Boxeropstand in verwerkt. Zij
ingelegd met elfenbeen en pa,~-
moer. Een kunsthandelaar
door het
de Kaap
maak daarna de oversteek. En
als ik dan terugkom kan ik, zoals
ik ook nu doe. lezingen houden".
Langzamerhand zal Georg Grcu-
paa'rle- bel wel ergens op de zeeën dob
beren, zijn vlag, een zwarte aprin-
bestrijden drankzucht uit eigen ervaring
Over de hele wereld zijn vele duizenden mensen, die overgevoelig zijn voor PROGRAM
de alcohol. Voor velen is die overgevoeligheid het begin geweest, de eerste
stap op een lange weg, die naar de afgrond voerde, via sanatoria, medische in het program van de A.A. staan
kuren en diep ingrijpend persoonlijk leed. Wat drijft iemand naar het Twaalf Stappen geschreven. En in die
alcoholisme? Hoe komt iemand er af. Artsen en psychiaters zoeken op die twaalf stappen wordt gezegd, dat een
vraag het antwoord. Maar de werkgroepen van de Anonieme Alcoholisten 7eFj k z Aeü mOCJt .°Ae«igöVen
geven een antwoord, dat niet in studeerskamers en laboratoria is klaar ge- de hopde van God dat h« Hem
maakt, maar dat werd geboren i
voor herhaling steeds vatbaar.
Een volkomen omwenteling van hun
die zakenman ontmoet- levenswijze werd het voor de meesten.
it hun gesprekken ont- Een man. die nu vooraan staat in de
beeld kortweg: A-A.) in Den Haag stond de A.A.. de Alcoholics Anony- gelederen van de A.A.. vertelde ons:
.Soms bleef je een week nuchter, maar
je altijd dronken. Want
een congres. Daar tal het tegenoffen
sief worden voortgezet ten bate van
de mensen, die door de alcohol vol
komen overmeesterd zijn.
kreeg al
spoedig internationale bekendheid. Een je keek alleen
gende kans i
pal
ikie niet geven! Ze wil eelst een wacht-
3old." Langzaam stond hij op. ..Ik moet
dat pakje hebben zondel wachtwoold1'.
te hij. ..En gauw Dreigend kwam hij op
haar af. en bij elke stap. die hij deed.
mompelde hij: ,.En gauw. en gauw. en
gauw."
Met haar ogen mat ie de afstand naar
dc deur. maar de Chinees begreep wat zij
wilde. Met een sprong was hij bij haar en
ruw duwde hij haar terug in de stoel.
.Blijf zitten", gebood hij naar. Hij greep
de handtas en spreidde wild de inhoud op
de tafel uit. Gretig en wild zocht hij tus
sen de vele spullen, en toen vond hij het
lange, dunne kokertje.
A.A. een beweging, die tien j: o
geleden in Nederland ingang vond. Ze de beweging,
was begonnen in Amerika, waar een
arts en een zakenman, na jaren van
verslaafdheid aan de drank, tot het
inzicht kwamen, dat het zo niet lan-
5er kon. De A.A. werd geboren onder
ramatische omstandigheden. Op Moe
derdag 1935 had een Amerikaanse arts
een plant gekocht voor zijn vrouw,
maar onderweg stapte hij een café
binnen en thuisgekomen, zette hij, vol
komen beneveld, de bloem voor zijn
vrouw neer. Zelf ging hij naar bed
om zijn roes uit te slapen. Niet voor
het eerst, want hij dronk al 35 jaar.
boek, dat werd geschreven door i
lcoholisten maakte grote op- drinkgelag
gaf uiteindelijk de i
SCHADE
Het beste statistische bureau zal
NIET DROOG
De A. A. vindt niet, dat Nederland
moet worden drooggelegd. De geschie
denis van de drooglegging in Amerika
door de alcohol is toegebracht.
De A.A. is geen nieuwe uitvinding.
Het systeem wortelt in oude gedach-
IN AMERIKA
HIJ keek haar grijnzend aan. ..De Juf-
flouw woldt bedankt", zei hy plechtig.
„Dc jufflouw woldt haltelijk bedankt. We
Op datzelfde ogenblik ijsbeerde een
zakenman in zijn hotelkamer zenuw
achtig heen en weer. Hij had in Wall
Street goede zaken gedaan, maar de is gebleven,
drank had hem in moeilijkheden ge- De beweging heeft
bracht. Vijf maanden had hij geen gram
druppel gedronken. In Ne»
drank willen afkomen, want anders
het onbegonnen werk. Goedwillende
vrienden, beproefde echtgenoten, aller
lei helpende handen kunnen een pa
tiënt (want het is een ziekte» in de narigheid,
richting van een A.A.-groep duwen,
maar hij moet zélf willen.
Wat doen dan de A.A.-ers? Praten,
praten, praten en anders niet. En kof-
drinken. bij liters.
Trouwens, de drank heeft
misch opzicht een plaats in ons land.
die eenvoudig niet kan worden wegge-
i de dacht. Enige tienduizenden mensen in
brouwerijen, distilleerderijen, slijterij
en. enz. danken hun bestaan aan deze
tak van industrie. Tienduizenden an
deren wijten aan diezelfde drank hun
Daarvan weten de medewerkers van
de consultatiebureaus voor alcoholbe-
strljdlng. Ons land heeft minstens
de dors; 30.000 „bekende" drinkers. mensen,
die met de politie, consultatiebureaus
eigen pi
of dergelijke instanties in
herstel, dat vernieuwing be- zijn geweest. Maar wie schat de
iraking
York had tekend. Een leven zonder de
zonder de kater en zonder die fnui-
het flesje bier
hij door met andere alcoholisten
spreken zijn eigen drankzucht voelen kende greep
afnemen. Maar nu. op deze eenzame
avond ln dat Amerikaanse provincie
stadje. bekroop hem opnieuw de zucht ledig begrijpen, een herstelde alcoho-
bekenrle" drinkers? De A.A.-man kent
één oogopslag. Hij weet hoe
•re zich moet voelen, want hij
list tenminste.
Mensen zwerven over de wegen en
schepen zwerven over de zeeën.
Op 3 oktober ls het 25 jaar gele
den, dat dc beroemde sleper
„Zwarte Zee" van de beroemde
Leen Smit uit Maassluis zijn
zwerftocht begon. Bijna 24 laar
lang onder commando van wijlen
kapitein Teun Vet, een van de
groten onder de Nederlandse Schotland. Ze sleepte de Argen-
sieepbootkapitelns. De „Zwarte tijnse oorlogsbodem Rivadavia
Zee" is in de voorbije kwart over een afstand van 7.000 mijl
eeuw jong gebleven. Van Puerto Belgrano in Argenti-
nië naar Savona in Italië. En
De .^««rte Z« beeft geen ge- toe„ Ia daar mat da „Oostzee"
makkelijk leven gehad. Ze heeft aankwam stond de leiding vun
nog al wat strijd moeten voeren, Leen Smit aan de kade om de
een zware strijd tegen de elemen- bemanningen een hand te geven
ten. die haar altijd de prooi trach- en te bedanken. Ze heeft stations-
ten te ontnemen. En door die diensten verricht op de Noord-
strijd is zij veel op de voorpagi- Atlantic
na's van de kranten-gekomen. Ze
bracht de zwaar beschadigde En- En ze heeft haar aandeel gele-
gelse tanker Valverda met een la- Verd in de jongste wereldoorlog,
ding van 14.000 ton olie van Cu- Meer dan vijftig getorpedeerde ef
ra?ao naar "Hamburg. Ze bracht 0p mijnen gelopen geallieerde
het Singapore-dok naar Troon in koopvaarders heeft zij van de on-
dergang gered. Ze heeft haar
deel gehad in het verslepen van
onderdelen voor de aanleg van
kunstmatige havenwerken aan de
kust van Normandië. En tweemaal
verwierf zij de Blauwe Wimpel
met een slepend afgelegde afstand
Snuffelend m Van resp. 24.525 en 32.204 zeemij-
een boekenstal- ien. En nu gaat de „Zwarte Zee"
letje vonden we jubileren. Ze komt in het zilver,
Nuttige en Ver- maar ze stond al in het goud. Ze
maaklijke Pren- stond in het goud door de daden
tenkafmer voor van een lange rij van kleine men
de Jeugd; be- sen. die haar groot hebben ge-
vattende zeven- maakt,
en-zestig leer-
ryke Afbeeldin
gen, met daarop
toepasselijke
Versjens. derde jr rp
druk Te Am- 1
sterdam, bij de We zaten in de trein van
Erfgen. van de Utrecht naar Rotterdam, zes he-
Wed. Cornells ren en een dame. De dame las.
Stichter. Boeflcverkoopers in de en de heren staarden zwijgend
Warmoesstraat, schuin over de voor zich uit. Het moet een span-
Oude Kerksteeg, in de Oude Berg nend boek zijn geweest, want de
Calvarie, in N. 159 MDOCGIV. dame had voor niets anders oog.
Voor een kwartje werden we er Eindelijk legde ze het met een
de eigenaar van. „Geluk er mee", zucht en rode wangen van opwin
zei de koopman, en we zijn er ding neer. Zij sloeg het dicht en
gelukkig mee. Een paar uur lang zes heren keken naar de titel,
hebben we ons vermaakt met het "De kat kreeg koorts", heette het
lezen van wijsheden en vermanin- De heren staarden weer recht
gen. en het bekijken van met de ^00r ZIch ,®n de darne sloot
hand gekleurde plaatjes. Toen we de °fen: Woerden tikte
het boekje wilden gaan lezen viel van de "eren haar op de
het open by: De Groet: "Kftu
Teunis had een koe gegroet, antwoordde
Met het lipten van zijn' hoed: „O", zei de heer. „kunt u mij
Jantje vroeg hem naar de reden ook zeggen: wordt die kat nog
Van die vriendlijkheid: „Wel beter?"
heden!"
Zei de boer: .Jij, jonge kwant,
„Hebt, geloof ik. klein verstand:
,,'Kgroet de welvaart van den
Lande:
Weetje dat niet? Wel 't is
schande!
„Denk eens wat de Koe ons
geeft,
„En groet haar dan ook beleefd".
