DOE ZAKEN MET UW
EIGEN VLIEGTUIG
rj.k j9 Voornl ook omdat d-" vtochl
waoK de, ka&e&jauw.
stokvis
woxdt
ZONDAGS
BLAD
ZATERDAG 27 SEl'TEMttKR 1958
Hieiiuif Cciitsrljf CTonrnnl
Advies van meubelfabrikant Oberman
A AN de rand van Amsterdam-
Zuid, waar de kikkers nog
volop kwaken, m één van die
moderne kubistische villa's, die
hier en daar tussen het gras zijn geplant, woont de directeur
van een Culemborgse meubelfabriek. Deze directeur is een lange,
slanke vrijgezel van 46 jaar en staat ingeschreven in de burger
lijke stand als K. J. E. Oberman. Hij heeft een correcte scheiding
in het donkerblonde haar, met al wat grijs aan de slapen, draagt Dat gaat veel vlugger en
een forse uilebril op het sterk gebruinde gezicht en is gestoken ¥e|k gemakkelijker
in een tijngeruit sportjasje en een muiskleurige pantalon. 1
Als we het tuin
hekje, dat toegang
geeft tot de Miner-
valaan, ontsloten
hebben en het be
tonnen tegelpad
zijn opgegaan,
moeten we eerst
nog een brede ste
nen trap bestijgen,
alvorens we de
electrische drukbel
kunnen bereiken.
De voordeur die,
net als de ramen
en bepaalde muur
vlakken, sneeuwwit
is geschilderd,
kaatst het scherpe
zonlicht fel terug,
in tegenstelling tot
de meeste andere
buitenmuren die
van onder tot bo
ven met kleine
lichtblauwe tegel
tjes zijn bekleed.
„Zit
dat het slechte weer geruime zij vier mensen uit de top van
tijd aanhoudt?" ons bedrijf, die niets anders doen
,,In zo'n geval maak ik gebruik dan nieuwe ideeën creëren. Bo-
van m'n Air Travel Card, een vendien wisselen we ook ontwer-
klein cartonnetje, waarvoor ik een pen uit met fabrieken in Dene
waarborgsom moest storten van marken en zo. Voorts worden on-
1600, doch dat me het recht ze produkten o a. in Noorwegen en
geeft zonder contante betaling Zwitserland in licentie vervaar-
met elk vliegtuig van welke lucht- digd. Voldoende bewijs dunkt i
de
be-
goed zijn. Wij leveren dan
ook niet aan iedereen, doch hou
den onze klantenkring beperkt.
Representatie
Met dit al zult u begrijpen, dat
dit verkopep per vliegtuig uitslui
tend een kwestie van representa
tie is. En wéérom wordt zulk een
representatie nu niet nog veel
aangegrepen? Zelfs einze i
groet ons de heer
Oberman. En voor
we het beseffen
heeft hij ons al
weer uit zijn ont
vangkamer geleid,
met enkele snelle
handgrepen een tafeltje en een
paar stoelen op de veranda uit
gezet en koffie en sigaren doen
aanrukken door een huishoudster,
die kennelijk op zulke besognes is
getraind.
Dan volgt er even een weder
zijds verkennen, dat van onderaf hoofd staan van midden-be-
vaartmaatschappij ook mijn
te vervolgen. Vooropgesteld na
tuurlijk, dat het vliegtuig niet is
volgeboekt en ik over de vereis
te visa beschik. Later krijg ik de
afrekening dan thuis".
„Maar nogmaals, is ook dan
het zakenvliegtuig nog rendabel?"
Per uur f 60.-
„Een uur vliegen met m'n So- o.
kol kost me hooguit 60. Daarin gering, die er steeds maar op ha-
is alles begrepen. Dus het mert, dat onze export een levens-
brandstofverbrulk, het onderhoud belang is, blijkt van het belang
van de machine op Schiphol, de van zulk een representatie maar
garagehuur en... de afschrijving weinig overtuigd. Immers zij
van m'n 40.000. die de kist me deinst er niet voor terug extra ho-
heeft gekost. ge lasten op het aanschaffen van
„En de landingsrechten?" zo'n vliegtuig te leggen. De in-
„Die hebben niets te betekenen, voerrechten gaan nl. de dertig
Op Schiphol betaal ik een rijks- procent van de waarde te boven,
aaalder. In Frankrijk en elders Wéérorrf? Zelf maken we zulke
is het maar ongeveer een gul- vliegtuigen niet. Van bescherming
denvan onze eigen industrie kan dus
Bij een paar honderd vlieguren niet worden gesproken. En toch...
per jaar kost het vliegen nog min- Duitsland en Zwitserland daaren-
der dan 60 per uur. En dat tegen heffen slechts een zeer laag
komt er royaal uit. Ik vlieg naar invoerrecht, omdat men daar een
Casablanca, stap daar met een open oog heeft voor hetgeen er
tas aan de hand een goede meu- met zulke kistjes te bereiken
belzaak binnen/ toon er de foto's
tier arriveert de heer Oberman geheel rechtsmet zijn kistje
ip het vliegveld Grimbergen bij Brussel. Het geschiedde in het kader
an een ontvangst van Europese sportvliegersdie op de „Dag van
de luchtvaart" ojn. een bezoek aan de Expo brachten.
eigen modellen,
monsters van de bekleding zien
en heb m'n doel dan al bijna be
reikt. Want wat we maken is uit
zonderlijk mooi en af. Soms
het resultaat var
aanvankelijk, dat
Daar komt nog bij, dat diver
se verzekeringniaatschappijen
zeer onlangs ook weer soepeler
jegens de sport-, resp. zaken-
n onderhoud vliegers zijn geworden. Was het
gaarne een tot voor kort zo, dat zij f
t er nu lieflijk uit, maar in de u
i deze havens spoken. De klippen i
boven het water.
bestelling zal overwegen, doch trouwde vliegers e«n vrij hoge
met een „Dag Koen", door
bijgangers, die tot de kennissen
kring van de heer Oberman be
horen en al naar hun aard of
leeftijd
diverse malen wordt onderbroken drijven waaraan ons landje
soort zaken in de regel niet ove
een grote staf van topfigurei
gemakke
geel, dat men nu moet oesiissen, f
in één dag afdoende omdat ik weinig tijd te verliezen Pren"u miiw T
- het t
recht
te gladgeschoren ga;
ons. en de stralende
de azuurblauwe hemel boven ons,
de verkwikkende rust inademen,
die niet meer ibij onze gejaagde
Maar dit is
kunnen ik sinds 1946
èlf uit ieefd. En het
gaan. I k breek
voor enkele weken, of desnoods
voor slechts één week, zoals ik vroeger
in mei nog heb gedaan."
hebt i
logboek met
6Vjao6UV de notities van deze laatste za-
tijd schijnt te horen. „Ja. ik zit kenvluc'nt. Eerst vloog ik,
hier nog niet zo lang", zo gaat mijn onderdirecteur,
de heer Oberman verder. „Dit
de woning, die een broer v... -- -----
Sjahrir een paar jaar terug liet Y.erYolSen* s middags om 1
bouwen, maar waar hij nimmer lucht in naar Odense,
een voet in gezet heeft,
zijn huwelijk op het laatste ogen
blik afsprong. Nu heb ik het huis
iteeds veiliger, dank zij de radi
vroeger naar Kopenhagen
vloog ik er in een rechte
lijn heen met het gezicht naar
de aarde gekeerd en de kaart
nauwkeurig volgend, om me zo
goed mogelijk te kunnen oriënte
ren. Af en toe voerde je met
Hannover. Daar bezochten ie radio-zend-en-ontvang-installa-
paar dagen de jaarbeurs. *'e t een verhelderend^ gesprekji
liever doorvlieg
naar een cliënt in een andere
Noordafrikaanse stad. hapt men
doorgaans toe. Men proeft de be
wondering voor zulk een zaken
man. die helemaal uit dat verre
Holland komt gevlogen met een
liegen wordt nóg eigen machine. Dat moet toch wel
Steeds veiliger
iets heel bijzonders zijn. Welnu,
mijn artikelen kunnen inderdaad
wedijveren met het beste, wat er
op dit gebied te koop is. Dank
len. Ook hieruit blijkt weer, hoe
gering het gevaar, aan deze
vliegerij verbonden, geworden
is.
Ik hoop nu maar, dat spoedig
tal van andere zakenmensen
mijn voorbeeld willen volgen.
Gelukkig zijn er al een stuk of
tien, die net doen als ik. Maar
dit is toch beslist reel te wei-
DE ONTMOETING VAN DE WARME GOLFSTROOM met het polaire water in de Westfjord
heeft de Lofoten, een groep grillig gevormde en vaak uit stijle klippen bestaande eilanden
boven de Poolcirkel tussen 68 en 70 graden noorderbreedte op een afstand van 150 mijlen van
hei Noorse vasteland, een legendarische naam bezorgd.
Deze ontmoeting vormt namelijk de basis voor een ongehoorde rijkdom aan voedsel voor
de scholen kabeljauw, die omstreeks februari naar de Westfjord trekken om kult te schieten.
Scholen kabeljauw, die uit de IJszee en de Barentszee afkomstig zijn.
Deze „kabeljauwbruilof" is het sein voor het „Lofotenseizoen". De grootste kabeljauw
visserij ter wereld. Twintigduizend Noorse vissers met vijfduizend helder wit geschilderde
vissersvaartuigen nemen aan deze kabeljauwvisserij tussen februari en april deel. Er is dan
volop leven in de brouwerij op de Lofoten. Daarna wordt het weer stil op deze klippen-
eilanden. In onderstaand verhaal wordt het één en ander over deze verre eilandengroep
verteld.
gekocht. Het ligt veel dichter bij hagen, waar we tegen 6 i
Schiphol dan Culem'borg en het veerden. Ook hier vertoe
biedt tevens gelegenheid een deel enkele dagen. En toen
luchthaven.
je weer op
zaken te doen. kerktorens en andere markante
punten aangewezen. Dat is tegen
woordig heel anders. Evenals de
K.L.M.-piloten hebben vliegers als
radiokompas aan
Schiphol
klank voor de heei
Oberman, want het is
van daaruit, dat hij
herhaaldelijk de lucht
ingaat om zijn meube
len wijd en zijd aan
de man te brengen. En
dat niet per K.L.M.
al is hij met deze
maatschappij dikke
vrienden maar met
zijn eigen vliegtuig,
dat hem nu eens naa:
vertrouwde 50 minuten nodig
EXPORTBEVORDERING DOOR
SNELLE ZAKENREIZEN
Brevet
Reeds voor de oorlog had hij
een poging gedaan, zich met de
actieve vliegerij vertrouwd te ma
ken. doch bij de keuring bleek er
i zijn ogen te haperen
Bagdad, bereiken Aldus hadden
blanca en een ven dagen drie tentoonstellingen Schiphol
Stockholm of bezocht en diverse transacties gebruik maken
verricht terwijl we m
vermoeid huiswaarts
Een dergelijke service kan treir
noch auto en zelfs geen K.L.M.
me bieden. Trouwens autorijden lengte
vraagt niet alleen meer inspan
ning. het is ook gevaarlijker, zo
als uit de statistieken blijkt En
al klinkt het fefl
boord,
dankbaar gebruik kunnen maken
van de vele radiobakens, die er
langzamerhand zijn verrezen. Zo'n
kompas ivoor een
K.L.M.-machine is een
omvangrijk instrument
dat niet in een zaken-
vliegtuig kan worden
gemonteerd. Doch de
laatste jaren is men
er echter in geslaagd
veel kleinere kom
passen te construeren.
En dat was voor ons
een ware uitkomst
nu bijvoorbeeld van
Eelde, dan kan je
Moet je
golflengte en zendt
uit. Je zoekt dus die golf-
op in een boekje, stemt er
vervolgens je kompas op af en
wijzigt je koers net zo lang. tot
je plotseling een rrrrrr-geluid uit
ongeloofwaar- je luidspreker hoort komen. Dit
het bewijs, dat je precies
A„ TT,-,.,... vliegt.
oorlog echter, in 1947, ging hij vliegen nóg veiliger
xt— ..._i rejzen per spoor of r
gens toch ook zeer veilige K.L.M. oaken af. dat
Voorwaarde is echter, dat je nie'
gt wat de weersomstandigh'
toch "de lucht in. Nog wel met
met de stuurknuppel zelf in
den. maar met de voorzitter
de Goois-Stichtse Aeroclub. „a, uc
heer De Geus van der Heuvel. den betreft. Daarom
die al heel wat ervaring had met voor ik
de sportvliegerij en hem uitnodig- contact
in de richting EnkhuiL.
dan het Ben je eenmaal boven Enkhuizen,
4. J -• je op het eerstvolgende
lat zo ongeveer op je
Eelde liggen
ik.
Zigzaggen
bleek de heer Oberman nog
eteorologische d
vliegveld. Daartoe bel
ochtends al vanuit bed
voordelig
te hebben geboeid dan hij hotej Hoor ik dan dat
zich vroeger al had voorgesteld
En dus trok hij opnieuw de stou- iuowft
te schoenen aan, onderwierp zich de sltUstn
lig
je liggen. Maar om der wil-
an je eigen veiligheid heb je
graag wat zigzaggen voor
anioent is aan wacni ?ls,ie bii minder goed weer
n beurt af En bliikt bepaalde markante pun-
n Deurt ai. r,n pnjxi t
„front" in aantocht is. dan wacht
ik rustig
front kunt ver
vlug mo
gelijk. Op deze manier kan ji
weinig of niets gebeuren.
- !n werd wachten, dan start ik
thans volkomen in orde bevonden.
Toen ging hij onmiddellijk met de
lessen beginnen en reeds in 1948
had hij zijn brevet in de zak.
Zijn eerste eigen machine was
van Brits fabrikaat, een Miles
Messenger, die plaats bood aan
vier personen. Vervolgens wilde
hij eens wat anders: een Ercou-
pe. die van Amerikaanse afkom
Motorpech
slechts twee pers
vervoeren. En op het ogenblik
vliegt hij met een Tsjechisch kis'
Motorpech. omdat
toch slechts over één motor be
schikt? Maar dat is toch nóg niet doe. Mocht
erg. Als de motor niet
dan kun je altijd nog
naar beneden komen, iviex
snelheid van 80 a 90 km pei
kan ik al opstijgen. En dus ook
ten op de grond kunt ontdekken.
Zo vlieg ik tegenwoordig, als ik
naar Londen moet, altijd eerst
via de radiobakens naar Calais,
laat daar via m'n gewone radio
zender weten dat ik „overcros-
sen" wil en steek op dt smalste
plaats het Kanaal over. Dat is in
Sokol 12 minuten gebeurd, waarvan ik
opnieuw per radio mededeling
doe. Mocht nu onverhoopt de mo-
wil tor eens uitvallen, dan wordt je
wevende vermissing weldra geconstateerd
Met een en kan men direct naar je gaan
zoeken.
Hoofdzaak blijft intussen, dat je
•en Soklo. dat ruimte heeft
voor drie mensen en nog veel be
ter bevalt dan zijn voorgangers.
De verhoudingen van dat ding ger W A. O. Bilger
gunstig", zei hij geestdrif- tember tot 9 oktober
malheur gehad met
Miles Messenger. Dat wa-s in 1952,
toen ik met m'n collega sportvlie-
14 sep-
tig" ZJ3eU"kruissnelheid "bedraagt tige verkenning" rond de Middel-
E ZON BALANCEERDE als een
prachtige oranje schijf op de glinste
rende sneeuwkappen van de zwartblauw
tot roestig bruin getinte klippen, toen de
„Nordstjernen" langzaam de natuurlijke
haven van Svolvaer op het Lofoteneiland
Austvagy naderde. Het leek op een
fatamorgana
Als het ware een verzameling roestige
wolken aan de horizon met mutsen van
schitterend geslepen diamant. De Lofoten-
wand Een barre en woeste schoonheid.
Een handvol grillig gevormde eilanden,
doorsneden door diepe fjorden en bezaaid
met oeroude klippen. „Vind je het mooi?",
vroeg kapitein Ivar Ivarsen uit Bergen.
„Zijn dat nu de Lofoten?". Dat was alles
wat ik op dat moment aan de kapitein kon
vragen. Hij knikte bevestigend.
r\E LOFOTEN, het is de
L7 naam van de grootste ka- l~\E SNEEUW knerpt onder je
beljauwvisserij ter wereld. kJ voeten, zodra je laat in de
waaraan twintigduizend vissers avond op de schaars door lam-
deelnemen. die in nauwelijks pen verlichte kade van Svolvaer
twee maanden zwoegend, zwe- stapt. Er is een handjevol mensen
tend en bevriezend rijkdom of ter begroeting van de kustboot
armoede vergaren. aanwezig. Een paar soldaten en
j is,r? een herinnering matrozen, die met verlof uit
aan de Vikings de Noorman- Oslo naar hun eiland terugkeren,
nen. die duizend jaar geleden omhelzen hun meisjes op de ka-
van de de. De ke„„ism,kin(,
Westf]ori het water tussen de menten vaD „oordeltke
vas p land van Noorwegen eilandengroep
De kinderen, die op het vaste
land naar school gaan en vandaag
smalle doch teewaardige Vil Ï^JÏ^'en'toB'en'.^eS'dj-rijS
kingschepen uit vele Noorse naar huis
dorpen naar deze Lofoten
ge verzorging
gecot
"i de eilandengroep Lofoten -
ontdekten.
i met hun ranke.
huis. Er staat geen moeder
c.i geen vader op de kade om dc
a Y?ngen e.n kinderen te begroeten,
op de klippen te dro- Vreemd eigeiüiik
kabeljauw te vangen
gen. Lofoten.
De dorpjes Svolvaer, Stam
sund. Kabelvag met de Voga
kallen genaamde klippen
De „Bokkehoorns" van Svol- k(rnirv£r
die als twee kromme e"
Vreemd eigenlijk
Heeft moeder heus de moeite
niet genomen om haar kroost af
te halen? Ach, zij ziet ze thuis toch
wel. We zijn hier per slot van re-
niet in het zuiden, maar
het noorden.
benige vingers op de Mippen de m,ande„ii„s donker is
de hemel
Daar liggen ze voor on
Voorbij de Poolcirkel.
Tussen 68 en 70 graden
derbreedte.
En
de
de
200 kilometer per
afstand heb ik
brandstof nodig en ik kan ei zu-
veel van meenemen, dat ik we'
een uur of vijf
blijven, dus
Voor die ialidse Zee maakte. We vlogen
24 liter toen van Schiphol, naar Frankfort,
München, Zagreb. Belgrado, Sa-
loniki, Istanboel, Lesbos, Athene,
de lucht kan Brindisi. Catania, Tunis, Cartha-
duizend kilame- go, Algiers, Oran, Fez, Rabat, Ca
ter achter elkaar vooruit kan. Na
tuurlijk wacht je nooit tot je aan
je laatste druppel toe bent, maar
met zo'n machine kan je in elk
geval wat doen".
„En wat doet u dan precies?
wilden we weten.
„Klanten bezoeken en nieuwe
klanten maken".
Rendabel
Op onze vraag, of dat inder
daad rendabel is, daar dit zelf
vliegen toch nog niet zo erg
goedkoop is. antwoordde de heer
Oberman: „Het is dermate ren
dabel. dat ik me telkens weer
erover verbaas, waarom er niet
weel meer zakenmensen uan een
eigen vliegtuig gebruik maken
En dan bedoel ik niet de leiders
van die grote bedreven. Dit
hebben meestal op alle plaatsen
van betekenis vestigingen om hun
belangen te behartigen. Maar
uitgang
sablanca. Tanger, Madrid, Barce
lona, Perpignan, Toulouse
Parijs naar ons punt
terug. Eenmaal uit Algiers ver
trokken. op weg naar Oran, maak
ten we in Bóne een tussenlanding,
zoals we al tal van tussenlandin
gen hadden gemaakt. Maar toen
we weer een half uur aan het vlie
gen waren begon de motor hevig
te schudden, welk verschijnsel
verdwee- wanneer gas werd te
ruggenomen Kennelijk hadden we
te kampen met een beschadigde
propeller. Op minder toeren wero
noordwaarts gevlogen om zo gauw
mogelijk uit de bergen te komen,
daarna werd met steeds lager
aanwijzende hoogtemeter langs
de kust gekoerst, waarop we tien
minuten later veilig landden op
Philippeville. Het bleek, dat door
een verkeerde reparatie in Neder
land een deel van de propeller-
verdwenen, als gevolg
dc schroef uit zijn ba
lans was geraakt. Ben kundig
monteur zag kans de propeller
die bij m'n eerste vhegtui» r*n
wekenlang niet ondergr
mensen zijn Wier anders.
Stugger? In de zomer kunnen
ze heel uitgelaten doen en vrolij
ke feesten houden om de terug-
komsit van de zon te vieren.
Maar het feit. dat de kinderen
op het vasteland naar school gaan
is niets 'bijzonders. Als moeder
„eventjes" naar Oslo moet, is zij
drie dagen onderweg
CVOLVAER is een aardig stadje,
dat grotendeels uit houten
huizen bestaat Er leunen wat gro
te houten huizen tegon de klip
pen. Op de laagvlakte bij de ha
ven is het stadje gebouwd Er is
een winkelstraat, een houten en
roodbruin geschilderd hotel, dat
laarzen aan in die straatjes. Veel
mensen wonen er eigenlijk niet.
Op het gehele eiland Austvagy
ongeveer 3700. Je krijgt dan ook
de indruk, dat het stadje te veel
winkels heeft.
Dié indrtfk is jui-st.
Svolvaer heeft zich met opzet
een te grote jas laten aanmeten
om rufirhte te scheppen voor de
vissers, die hier in het voorjaar
aan het grote kabeljauwseizoen
deelnemen. Zij doen aan het ein
de van een zware werkdag hun in
koop in de „Winkels van Sinkel",
waarin van alles te koop is. Soms
gaan zij naar de bioscoop. Svol
vaer heeft er één.
Of zij drinloen een kop koffie zon
der melk in één van de koffiehuis-
jes aan de haven. Daar komt dan
vaak een borreltje bij, in de vorm
van een glaasje brandend hete
aquavit
•Ifsprekend „Lofoten" heet
prachtig en hypermodern zee-
artin het goed toeven
manshuis.
In het restaurant van dit zee
manshuis schept het dienstertje
grote schalen vol met „lapskaus"
een dampend gerecht, dat op wor
telen en uien met veel vlees in
soepvorm lijkt. Het ruikt er naar
walvisviees. Aan de tafels, die
voor de met .ood leer beklede
banken en stoelen staan, zitten
mannen in roodzwart geblokte
Noorse truien. Vissers en zeelui
van de grote vaart.
steil oplopende straatje
spelen kinderen met prachtige
wollen mutsen op het hoofd en
OOK DE „Lofotenadmiraal",
Hans Björnstad. heelt zijn
hoofdkwartier in Svolvaer. Want
Svolvaer is het miiddelpunt van
de Lofotenvisserij op kabeljauw.
Zijn ttitel luidt in het Noors „Opp-
synssjef', hetgeen zich gemakke
lijk in het Nederlands laat ver
talen.
Alle vissers en alle bewoners
van de Lofoten noemen hem ech
ter de „Admiraal". In déze naam
ligt tegelijk het respect, dat zij
voor hem hebben besloten.
Hij heeft een staf van bekwa
me politiemannen, die zeer so»elle
motorboten bemannen. Deze staf
zorgt er nauwgezet voor, dat de
twintigduizend Vissers de van re-
igeringswege vastgestelde regels
voor het kabeljauwseizoen nale-
Elke morgen om zeven uur geeft
het „Admiraalsschip" het sein
voor het uitvaren van de vloot. Het
is een machtig schouwspel dat
vijfduizend grote en klenne en al
tijd witgeschilderde kotters leve
ren. wanneer zij in een snelle
vaart de haven uitlopen. Een spec
taculaire race naar de kabel-
ja uw grond en.
Tegen het vallen van de avond
geef: het „Admiraalsschip" ook
het sein voor het beëindigen van
de visserij. In de nachtelijke uren
is het vissen verboden.
MASSALE TREK van vis-
deze eilanden heeft
geleid tot ten aparte wetgeving.
die alléén van toepassing is op
het kabeljauwseizoen. De vissers
kiezen dan raden, die hun belan
gen behartigen. De Adimliraal ziet
toe, dat de wetten worden nage
leefd. De regering hééft ook in
da loop der jaren tal van voorzie
ningen voor de duizenden vissers,
die naar de eilanden trekken, ge
troffen.
In Kabelvag staat een hospitaal
dat alléén tijdens het kabeljauw-
seizoen is geopend. Er komen nog
al eens bevroren vingers voor.
Dokter Ouwerkerk van het Neder
landse hospitaalkerk schip „De
Hoop" dit schip staat de Noor
se vissers tegenwoordig ook met
raad en daad ter zijde tijdens het
Lofotenseizoen kan daarvan
meepraten.
Héél vroeger is het wel eens tot
veldslagen gekomen tussen de vis
sers van het zuiden en die van het
noorden. Die van het noorden be
schouwden de vissers van het zui
den als indringers. Vooral de
komst van de trawlers, die een
einde dreigde te maken aan de
Westfjord als broedplaats voor ka
beljauw, leidde tot heftige vecht
partijen op zeeJohan Bojer
heeft deze «trijd in zijn boek „De
Lofotenvissers" prachtig beschre-
Het trawlen is later vierboden.
Tegenwoordig heeft de Admiraal
geen klagen over zijn vissers.
„Ze werken hard en hebben eigen
lijk geen tijd om zich met andere
zaken dan vissen en netten boelen
bezig te houden. Een vrouwenpro
bleem. zoals in de grote haven
steden, kennen wij op de Lofo'.en
niet en een alcoholprobleem ook
niet", zegt de Admiraal.
AP PE LOFOTEN draait eigen-
lük alles om de visserij. De
bewoners van de kleine plaatsen
de uitmondingen van de fjor-
Ah hel seizoen aan de gang is, ziet
men dit beeld heel veel op de l.o-
foten. De tentvormige rekken van
staken, waaraan da kabeljauwen te
drogen hangen m de zilte wind.
.jn de Lofoten, h
zonnetje schijnt. De man, no
hem maar S ven, heeft geen last t
de kou. Hij h bezig met het nazi
van de schroef t an zijn kotter, t
op de kleine helling t an Svolvt
igeplaatst.
den moeten het van deze
hebben. Overal treft men op dé
eilanden de lage en hoge rekken
met houten staken aan. waarop
de schoongemaakte kabeljauwen
te drogen hangen in de zilte en
koude Foolwind. Het Lofotensei
zoen bepaalt de prijs van de stok
vis op de wereldmarkt. Klipvis
maakt men er zelden.
Als het seizoen mislukt, en dat
is nu al tweemaal achtereen ge-
zich ook intensief bezig met de
jacht op de walvissen in de Noor
delijke IJszee. Hier ligt een houten
walvisjager voor de kade in Svol
vaer. Het schip brengt de gevangen
walvissen naar een fabriek op de
de
t de i
i ramp. Dan
D*,,
is dan heel gewoon, dat de
sers als wegwerkers worden te
werkgesteld in Noord-Noor wegen.
Overal op de Lofoten, in Svol
vaer. KabcWag of in Stam»und,
treft men zogenaamde factorijen
aan. die door de eilandbewoners
worden gedreven. Hier stookt men
in grote houten kuipen levertraan.
Men maakt hier stokvis en men
bewerkt de kuit van de kabel
jauw tot een vonrprodukt van
.weedse kaviaar.
Natuurlek vervaardigt men ook
vismeel op de eilanden. Daar
naast zorgen dc houders van de
factorijen veelal voor onderdak
voor de vtasers. die 's nachts aan
val blijven.
Zodra het seizoen voorbij is.
heerst er weldra stilte op de ei
landen en op de factorijen. Soms
zorgen toeristen voor wat leven in
de brouwerij. Er komen nogal
wat Zwitsers en Amerikanen. De
sneeuw op de hellingen van de
TIET LEVEN IS hard maar toch
gemoedelijk op deze prachtige
eilanden. Hoe gemoedelijk het le
ven op de Lofoten wel is, wordt
bewezen door het aardige feit, dat
dc gevangenen veelal verkeers-
overtreders van het vasteland
zichzelf mogen opsluiten in de
houten gevangenis van Kabelvag.
Overdag werken deze „boeven"
de eilanden. Na het werk gaan
pen zij in hun cel en sluiten zich
zelf op
Vluchten is er niet bij. In het
seizoen éénmaal per dag en na
het seizoen tweemaal in de week
komt de boot van de kustlijn, die
het verkeer tussen Bodó aan de
vaste wal en Stamsund en Svoi
va er onderhoudt.
