CHRISTELIJK
Bij de tucht gaat het om
het discipelschap
Vele Hongaarse protestanten
nu in Zuid - Duitsland
Een woord voor vandaag
Kanttekening
Puntige, lange brief voor
Chr. Reformed Church
LUYCKS
LM ISABELLA
East Lynne
Belangrijk thema toogdag
van „In dienst der Kerk
der Kerk" gaat haar toogdag op
17 en 18 maart 1959 in Amster
dam wijden aan het thema „Wat
doet de Hervormde Kerk met
haar tucht?"
Reeds nu heeft de voor
bereiding van deze toogdag alle
aandacht. Het zojuist verschenen
maandblad wan ,Jn dienst der
kerk" bevat enkele artikelen, die
aan het onderwerp zijn gewijd.
D.' M. A. Krop geeft in ly*
bijdrage een toelichting op en
een verantwoording fan de
keuze van het thema. Het zal
straks, zo deelt hij o.m. mede. de
vierde maal zijn dat „In dienst
der Kerk", deze keer in tomen-
werking met de Hervormde
Vrouwen Dienst. Hervormd Ne
derland en allen, die er verder
bu willen zijn. oproept om zich
bezig te hou den met kern
vragen. waarvoor de Herv Kerk
zich in deze t\jd gesteld ziet.
Naar aller gevoelen behoort ook
de tucht daartoe. Ds. Krop ver
volgt dan:
Het gaat bij de tucht om de ge
stalte der gemeente in de wereld.
Wat u haar eigen karakter en
haar speciale dienst? Hoe ver
toont zij nch. zodat mensen kun
nen weten dat de gemeente, die
zich naar haar Heer noemt, ook
werkelijk met die Heer verbonden
;s? Het gaat bij de tucht om de
discipline, in de zin van het waar
achtige en oprechte discipelschao.
De gemeente, die deze naam
waard wil zijn. zal zich altijd
moeten afvragen of zij werkelijk
in de nabijheid van haar Heer
leeft.
Het is daarom een merkwaar
dig feit, dat het woord tucht in
staat is zulke verschillende ge
moedsstemmingen op te roepen.
Met de beste wil van de wereld
kan niet beweerd worden, dat het
oegrip tuchtoefening ui de Neder
landse kerkelijke samenleving
vanzelfsprekend verbonden wordt
met de blijmoedige beoefening
van het d\scipelschap. Het tegen
deel is het geval. Het woord
..tucht" is verbonden met wrok.
achterdocht. onlustgevoelens,
kwaadsprekerij. verontschuldi
ging en zelfverdediging achteraf.
De kerken hebber, ook geen en
kele reden zich geweldig te ver
heugen over de resultaten van
haar respectievelijke tuchtoefenin
gen ln de loop dtr eeuwen Wat
als geschenk aan haar werd toe
vertrouwd. is in haar handen tot
een beduimelde aangelegenheid
geworden Het is dan ook begrij
pelijk. dat er een tijd in de kerk
geschiedenis is geweest. waarin
men van het woord „tucht" niets
Wanneer nu de Hervormde Kerk
In haar kerkorde het woord tucht
niet noemt, maar wel aegt dat „de
kerk weert al wat haar belijden
weerspreekt", dan betekent dit,
d.il onae kerk op een nieuwe en
tot nog toe waarschijnlijk onge
bruikelijke wljie over d? tucht In
de tin van hel dlaclpel«chap wil
denken en handelen. Het is nodig,
dat deie nieuwe wdjie voor het
aewuMfl in van de gemeentele
den duidelijk wordt.
Dat is op het oganblik ln het
minst nog niet het geval. Integen
deel! In vele hooiden spookt nog
de gedachte rond. dat ook voor de
Herv. Kerk tuchtoefening na 1961
betekent dat bepaalde groepen
van voorgangers en gemeentele
den ter rechter- en-of ter linker
zijde eruit zouden moeten gaan en
dat dan de zaak wel ongeveer ge-
In zUn artikel: ..Tucht is geen
razzia neemt ds G. Juckema in
ditzelfde nummer deze denkwijze
nader onder de loep. Uit zijn be
toog wordt wel duidelijk, dat. wan
neer binnen de Herv. Kerk niet
geleerd wordt op een nieuwe wij
ze over de tucht te denken, wij
als Hervormden in onze histori
sche roeping van dit ogenblik te
kort zouden schieten. Tucht, ge
lach: ala min of meer mechanisch
afsnijdingaproces. zou de verwar
ring in onze Nederlandse kerke
lijke samenleving alleen maar
groter maken en ons doen afvra
gen of daarmede de kansen, die
nu nog aan de reformatorische
kerken geJchonken worden, niet
voorgoed worden verspeeld. Maar
nogmaals, dat betekent dat we het
woord „tucht" op een andere wij
ze en in een andere zin moeten
gaan gebruiken dan ons tot nu
toe als ideaal of afschrikwekkend
voorbeeld is geleerd.
mende maanden voor ogen stel
len. In de hoop en het vertrouwen
dat dit In tal van gemeenten aan
leiding'kan sijn tot nader beraad
en voorbereiding op ome toogdag.
De wijze waarop wij ons deze
behandeling hadden gedacht, blijkt
uit de ondertitel van het thema
en de onderverdeling der sekties.
De ondertitel luidt nl.„Staat de
Hervormde kerk voor hetgeen zi)
belijdt" en de onderverdeling ln
sekties wordt dan:
In het werk van haar ambts
drager»; ln haar sacra mentsbe-
dlening; In haar dienstbetoon; ln
haar organisatie; In baar levena-
itljl.
deling, dat het gehele werk der
kerk onder de loep genomen wordt.
Is de wijze, waarop het werk
van predikanten en kerkeraadsle-
den gebeurt, zodanig, dat hier van
een waarachtig discipelschap ge
sproken kan worden? Zo nee. wat
doen we dan om ons voortdurend
te laten hervormen?
Hebben de sacramenten onder
ons een zodanige plaats, dat de
vreugde en het heil des Heren
erdoor gekend worden? Is het
dienstbetoon der kerk in de we
reld zodanig, dat de Heer het ge
bruiken kan? Zijn onze organisa
torische vormen van die aard,
dat de duizenden en de tiendui
zenden getrokken worden om ook
bij de gemeente te behoren? Is
de levensstijl van de gemeente en
haar houding ten opzichte van de
cultuur in overeenstemming met
de Bijbelse verkondiging?
Deze vragen willen wij voorbe
reiden om er straks In Amster
dam ter zake over te kunnen
praten. WIJ vertrouwen, dat hi?r-
door klaarheid mag komen over
veel onduidelijkheid, die binnen on
ze kerk zelf gevonden wordt. We
hopen ook. dat hierdoor veel mis
verstand en wantrouwen, zowel
bij de kerken van de Gerefor
meerde gezindte als bij de ker
ken. waarmede wij oecumenisch
samenwerken, kan worden wegge-
Ds. Z. Czegledy vertelt van zijn werk
Vluchtelingengemeenten straks
in veYband der Duitse kerken
Als wij steunen op de wet, als wij ons beroemen op God,
als wij Zijn wil kennen dan zijn wij toch zeker wel chris- d,
tenen? Als wij weten te onderscheiden waarop het aankomt. w
daar wij de beginselen hebben bestudeerd. Ja. als we ons over- h
tuigd houden dat we anderen iets over de Bijbel kunnen leren r,
dan zijn we toch wel zeker christenen? Als wij zo een licht b
zijn temidden van de duisternis van onze chaotische tijd, een w
opvoeder van onverstandigen en een leermeester van onmon-
digen, daar wij in de wet de belichaming van kennis en waar
heid bezitten dan zijn we toch zeker wel christenen?
Neen, zegt Paulus, als hij in de Romeinenbrief al deze deug-1
den heeft opgesomd. Wij moeten niet de schijnwerper van de
wet op een ander richten. Wij moeten zelf de wet onderhouden.
In Psalm 119 staat: „Met mijn lippen verkondig ik alle verorde
ningen van Uw mond", maar daaraan gaat vooraf de belofteH
„Uw inzettingen zal ik onderhoudenen daarop volgt de bede: 01
„Verberg Uw geboden niet voor mij'S h
(Van een onzer verslaggever»)
Het doet er niet toe welk uur van de dag of de nacht het is het
Informatiebureau op het station München. waar 24 uur per etmaal treinen
komen en gaan, zal zeker het nummer 376034 in de stad bellen wanneer zich
een Hongaarse vluchteling om inlichtingen meldt.
Tot en met dinsdag zal dit nummer echter niet antwoorden, want de
eigenaar ervan, ds. Z. Czegledy. met wie de dames van het Münchener infor
matiebureau al zo dikwijls telefonisch hebben gesproken, vertoeft dan in ons
land. Met hem en zijn echtgenote hebben we in Rijswijk een onderhoud gehad.
Ds. Czegledy is predikant van de Hon
gaarse Reformierte vluchtelingenge
meente in München. Dat is hy nog niet
zo lang. want hij heeft de bloedige revo
lutie in Hongarije meegemaakt. Enkele
dagen voor net begin was hij uit Kazs
mark waar hij predikant was van
de 432 zielen tellende Reformierte ge
meente naar Boedapest gereisd, om
zijn echtgenote, die daar onder dokters
behandeling was. te bezoeken. Daar,
in de Hongaarse hoofdstad, is hij ge
tuige geweest van de ongelijke strijd,
die Hongarije tegen ie Russische over
weldiger moest voeren.
Toen de Russen de opstand hadden
gebroken, reisde hij terug naar Kazs-
mark. acht dagen later werd hem ge
meld, dat bij op de „zv.-arte lijst"
stond en spoedig zou worden gevangen
genomen. Zonder zich te bedenken be
sloot het echtpaar tc vluchten. De reis
via Boedapest naar de Oostenrijkse
gren* duurde drie dagen, waarna
twee wachtdagen volgden, voordat de
gelegenheid gunstig was de grens over
te steken. Hij meldde zich In Wenen
en kon direct aan de arbeid.
Op het Kerstfeest kon hij voor zijn
landgenoten diensten houden, spoedig
daarna werd hij doorgezonden naar
Duitsland, waar hij in München terecht
taal 200.000 gevluchte Hongaren vertoe-
Ambtsgeuaad
Ds. Czegledy stond ons te woord in
zijn ambtsgewaad. Dat had hij op zijn
vlucht meegenomen en dat gebruikt hij
in München praktisch dagelijks. Want
zijn werk eist hem op, volledig. De Re
formierte vluchtelingengemeenten zit
ten namelijk niet stil. Zij hebben in Zuid-
Duitsland reeds een eigen middelbare
school en voorts een internaat voor Hon
gaarse studenten, die in Karlsruhe
de universiteit studeren.
De vluchtelingengemeente van
Czegledy telt ongeveer 500 zielen
komt in de Duitse Reformierte kerk bij-
Zijn pastorie staat alom bekend als
het Czegledy-pension. waaraan het infor
matiebureau op het Münchener station
niet vreemd is. Want nog altijd komen
Hongaarse vluchtelingen in deze Zuid
duitse stad aan, mede doordat in het
Zwarte Woud de Duitse Evangelische
Kerk het werk onder de vluchtelingen
krachtig heeft aangepakt, zodat vele
vluobtelingen. die protestant zijn. daar
heen worden gezonden, ongeacht waar zij
feit dat de Islam dc over de Duitse grens ziyi gekomen. Er
campagne onder de Christenen in heldin dan ook in Zuid Duitsland vele
Is begonnen Laat aas esrb;k vluchttliJgenBemccntcr onUtauv Dra
hebben thans nog een eigen status, doch
ryn en de waarheid onder ogen zI volgende maand zal de synode
- de Hi
Altijd gaaf huidje
POEDER -ZALF* OLIE «ZEEP
Campagne van Islam
in West-Europa
de
voorstel behandelt.1 om de Honga;
vluchtelingengemeenten in het kerkver
band van dc Duitse kerken op te ne
men. Dan ook krijgen de Hongaarse
gemeenten, ook die van ds Czegledy.
financiële steun, zoals alle Duitse ker
kelijke gemeenten Thans wordt slechts
ontvangen uit een speciaal fonds.
Europa verliest snel zijn invloed,
prestige en zijn goede naam. De
boodschap van de Islam komt naar
Europa om hef fe helpen zich te her
stellen van het dieptepunt waarin het
is geraakt." Dit zei gisteren de secre
taris van de Europese vertegenwoor
digingen der Islamitische missies m daT voor de "vluchtelingengemeenten
Europa. Na fir Ahmad, op een pers- het leven is geroepen
conferentie ran de vertegenwoor
digers van deze beweging.
Deze conferentie werd voor de
tweede keer sinds 1950 in Den Haag
gehouden.
..De Islam is de godsdienst voor de
Sethele mensheid en zal een oplossing
rengen voor de moeilijkheden, die zijn
leiders, politici, staatslieden en Be
leerden. zijn academici en geestelijke
notabelen hebben weten te scheppen",
zo verklaarde Nasi- Ahmad verder
Meegedeeld werd. dat de beweging al
moskeeën heeft gebouwd in Den Haag.
Londen en Hamburg en dat al moer
dan 20 000 exemplaren van de Koran in
het Nederlands. Engels en Duits onder
belangstellenden zijn verspreid.
Op vragen werd verder nog meege
deeld dal In de elf Jaar dat de bewe
ging in Europa werkzaam is. slechts
enkele do»Unen mensen in elk der be
werkte landen bekeerd zijn tot de Is
lam. maar dat het aantal sympathl-
serenden veel groter la.
Veler vraagbaak
Over zijn werk in München kan
ds. Czegledy veel vertellen. Behalve
voor het zuiver kerkelijke werk is hij
ook op ander terrein een vraagbaak
voor velen. Bovendien doen zich i
vluchtelingengemeenten vele moeilijk
heden voor, doordat er oude en nieuwe
vluchtelingen zijn.
Maar ook doet rich, wat ds. Czegledy
noemde, de „Klassenfrage" gelden:
mensen, die vroeger in Hongarije een
hoge positie bekleedden, hebben deze
in Duitsland verloren.
Voort? komen de gemeenteleden uit
vele steden en streken van Hongarije,
zodat het ook hierdoor moeilijk is tot
een echte eenheid te komen. ..Dit moge
dan moeilijk zijn. het moet kunnen,
dat wij allen in Christus één zijn",
dus ds Czegledy. die mededeelde, dat
alleen ln München al 3000 van de in to-
daan. ook omdat hij meent, dat zich
nog meer vluchtelingen uit Hongarije
zullen melden „want", zo Is zijn
deel, „het Hongaarse volk dat
Is van het communisme laat zich
bovendien de Slavische cultuur niet op-
Beroepingswerk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Aangenomen naar Ederveen: K. Schip
per te Waspik.
Bedankt voor Zoutelande (toez.): K.
Verbeek te Hontenisse.
Beroepen te Stoneijcrpk (Canada)
Eben Haezer Reform Church): H. J. van
der Nie te Koudum.
Drs. G. P. Hartvelt te Assen.
GEREFORMEERDE KERKEN
OND. ART. 31
Beroepen te Sliedrecht: J. Keizer te
Brouwershaven.
BOVEN HET BELANG UIT
Pracht handen
Tul",Sc' Hamea-Celei
Het Is do Hamamelis dia 't 'm doet
De synode te Spakenburg
(Van
verslaggevers)
Aan de rijksuniversiteit te Utrecht]
hoopt op 26 september mevr. R. B. ten i
Cate-Siifwerbrand te promoveren opi-
een proefschrift getiteld: „Vlees, bloed]
en been. een synoniemvergelijkend on-l
derzoek van drie Germaanse woordfor-)
maties".
Het zal dan voor de eerste maal se- -
dert honderd Jaar zijn. dat een Zweedse
vrouw aan de rijksuniversiteit te Utrecht i
zal promoveren. Promotor is prof. dr.
J A. Huisman.
AUGURKEN
SINDsl,i0/JAAR ONMISKENBAAR AAN DE TOR
i als kind al
r hem
16.
Het kantoor had een goede naam in de omgeving.
Carlvle en Davidson stonden bekend^ala^
advocaten Zo was het, tem
was het Archibald Carlyle.
De vroegere compagnons waren zwagers. Carlyle
•r's eerste vrouw was een zuster van Davidson.
Toen zc stierf het ze één kind achter. Cornelia. Die
was al groot toen haar vader opnieuw huwde en
toen Archibald geboren werd. overleed ook de twee
de mevrouw Carlyle Sedert die tijd werd Carlyle
door zijn half-zuster bemoederd, ze hield van hem en
speelde over hem de baas. Hij had om zo te zeg
gen nooit een andere moeder gekend
noemde hij haar ..Mamma Corny
En mama Corny had haar plichten tegen-
niet verzaakt dat stond boven alle twijfel maar
ze had hem ook nooit met rust gelaten en nog
steeds bestuurde ze zidr. huishouding met ijzeren
hand. precies als toen nlj nog een kind was En Ar
chibald onderwierp zich gewoonlijk want de macht
der gewoonte is sterk.
Het was een sterke vroirv
gen was ze zwak; ze hield i
er van geld te sparen.
Davidson was eerder gei
zijn vermogen - hij bleef c
lljke verhouding verdeeld
ehibald hoewel hij
De bezittingen -
klem gedeelte ovei
toe aan zijn zoon. En
billijkheid w'
dan Carhrle. en
ongehuwd we ra in ge-
i Cornelia en Ar-
i Archibald hield.
Carlyle sr gingen voor een
i ziin dochter, de rest kwam
daar zat ook een zekere
misschien, omdat de 20.000 die
door z'n tweede vrouw was ingebracht zijn vermo
gen vooral had doen toenemen
Juffrouw Carlyle of zoals ze in de stad werd ge
noemd Juffrouw Corny, was nooit getrouwd. Het
was ook vrij zeker, dat ze nooit zou trouwen An
dere meisjes koesterden diep in hun hart de hoop
afstand te doen van de naam van hun vader en aan
een andere man verbonden te worden. Juffrouw
Corny had van zulke gedachten geen last Allen die
van
door ANN LUDLOW
bij haar kwamen met verliefde praatjes kregen zon
der omwegen te horen waar het op stond
Haar laatste „geval" was de nieuwe hulpprediker,
ze was toen veertig. Hij maakte zijn opwachting
bij haar op een ochtend vroeg en hij had zijn
meuwe zondagse das om en een paar nieuwe laven-
delkleurige handschoenen
Juffrouw Corny, die een ijverig huishoudster was.
had juist haar orders gegeven aangaande het mid
dageten Er moest een pudding gemaakt en ze ging
zelf met een grote bak naar de kelder om de no
dige ingrediënten te halen.
Toen de hulpprediker in de kamer was kwam ze
zelf ook binnen zoals te was. met de oak in de
hand Ze zette de bak op de tafel en luisterde naar
wat de bezoeker te zeggen had. Hij was twaalf Jaar
jonger dan zij. en nogal schroomvallig, zodat hij een
minuut of twintig nodig had.
Juffrouw Corny wens4e hem mijlen ver, want de
pudding moest klaar en ze hielp hem nu en dan een
handje, met woorden waarover hij zat te denken,
alvast te zeggen
Ze meende, dat hij naar naam wilde hebben op
de lijst van de een of andere liefdadige vereniging
•n ging staan. Maar terwijl ze hem zo vanuit de
kenis der vrijmaking.
De commissie van de synode, die deze
zaak beoordeelde, ging niet mee met de
opvatting van de deputaten. Zij voelde
niets voor een uitvoerig schrijven, maar
meer voor een kort antwoord.
In dit antwoord, dat al in concept ge
reed lag. stond dat het beantwoorden van
de invitatie natuurlijk geen zin meer
had. „Maar wel dringt die uitnodiging
haar (de synode) tot een ernstige vraag,
die zij bij deze aan u voorlegt". Aldus
het concept-schrijven dat dan voorgaat:
„Immers, sinds de vrijmaking in
1944 heeft uw kerk de correspondentie
met de gereformeerde kerken in
Nederland verbroken, om die met de
zich noemende gereformeerde kerken
voort te zetten. Maar hoe is het dan
mogelijk aan de eerstgenoemde ker
ken thans een dergelijke uitnodiging
te zenden? De synode kan dit niet
rijmenenerzijds een uitwerping, an
derzijds een uitnodiging. Zij meent
dit onder uw aandacht te moeten
brengen."
Ouderling H. Troostheide te Bllthoven
kon zich niet verenigen met het voorstel
van de commissie. Zijns inziens behoor
de men deze brief niet met een kort en
nogal bits antwoord af te doen.
Er biedt zich nu een schone gelegen
heid aan om de hele zaak van de vrijma
king eens samen te vatten, waarbij ook
op de ontwikkeling van de laatste twaalf
jaar gewezen kan worden. Immers heb
ben de gereformeerde kerken zich door
haar verandering van de kerkorde steeds
verder van de gereformeerde kerken
(ond. art. 31 k.o.) verwijderd.
m——-- ^s- H. van Tongeren te Leeuwarden
de deur uitraakte en door miste in het concept antwoord de profe
zijn kamers hij herinnert üe. Nu de ongezochte gelegenheid er
DIJ GELEGENHEID van haar hon
derdjarig bestaan in 1957 zond de
Christian Reformed Church in de Ver
enigde Staten een uitnodiging aan de
gereformeerde kerken (ond. art. 31 k.o.)
om deel te nemen aan het eeuwfeest,
door het zenden van een deputatie.
Deze invitatie kon niet worden be
antwoord. aangezien er destijds geen
synode zitting hield, die zich hier
over kon beraden.
De deputaten voor correspondentie
met de buitenlandse kerken meenden dat
was beantwoording van de invitatie
uiteraard niet meer mogelijk er nu een
goede gelegenheid bestond om een uit
voerig antwoordschrijven aan de Chris
tian Reformed Church te zenden. Dit
schrijven zou dan een uiteenzetting i
ten bevatten van de historie ên de bete
hoogte aankeek hij was veel kleiner dan zij
werd de waarheid haar duidelijk: hij kwam niet
voor haar geld. maar voor haarzelf.
Toen verloor ze haar geduld. Ze schreeuwde dat
hij moest schamen, snotjongen dat hij was, en gooi
de hem het meel in het gezicht.
Hoe de arme m
West Lynne rende - -
het zien niet graag. Een hele stoet kinderen van beide was om opening van zaken te doen, zou
sexen liep achter hem aan en afgunstig riepen ze. het onverantwoord zijn om het na te
dat hij had willen snoepen in een van de kruide- 'aten- De deputaten hadden een zeer uit-
nierswinkels en dat men hem op deze manier had I voeng antwoordschrijven opgesteld
gestraft. «waartegen ds. Keizer ook bezwaar
Het verhaal ging het hele dorp door, en juffrouw maakte, daar het dan zijn doel niet zou
Corny werd nooit meer door een minnaar geplaagd treffen' Ds Van Tongeren geloofde, dat
Carlyle zat in zijn kamer de ochtend na zijn terug- het wel 11
keer uit de stad. Zijn vertrouwde klerk en assistent
stond bij hem. De man voerde alles uit wat Carlyle
hem opdroeg en behartigde bijna alle zaken die bij
het kantoor binnenkwamen Hij heette Dill, was
klein en had een kaal hoofd. Blijkbaar was zijn eer
zucht voldoende bevredigd door de positie die hij
innam, hoewel hij zichzelf had kunnen vestigen. Hij
was ongetrouwd en woonde op kamers in de om
geving van het Kantoor. Op dit ogenblik bracht hij
verslag uit van wat er in de afgelopen dagen was
gebeurd.
„Bij Jones en Rushworth is het ten slotte tot
een breuk gekomen", zei hij, bijna aan het eind
van zijn reportage „Er komt een zaak van in de
aanstaande zomerzitting van de rechtbank. Gisteren
zijn ze hier allebei geweest, eerst de een en toen
de ander. Ze wilden allebei dat u voor hen zou
pleiten. Vandaag komen ze antwoord halen."
„Ik pleit voor geen van tweeën", zei Carlyle. „ik
wil niets met ze te maken hebben, ze deugen niet.
Ik weiger, laten ze maar naar een ander gaan".
In een paar woorden vertelde Carlyle wat hem er
van bekend was.
..Heel goed", antwoordde Dill. De hevigst*
..Kolonel Bethei is hier, mijnheer", zei een be- enkel Adozo tablet bedwongen. De varllch-
diende. „Kunt u hem ontvangen, mijnheer?"
(^ordt vervolgd) krijgvaar t>U apothekers en drogisten
TAE voorzitter van de Christelijke
Middenstandsbond, de heer H. de
Mooij, en minister Zijlstra hebben op
het jubileumcongres van de Christe
lijke Middenstandsbond te Hilversum
op een essentieel punt een zelfde ge
luid laten horen. De zaak waarom het
hier ging, verdient op zichzelf reeds
ruimschoots de aandacht, maar nu
beide sprekers hierop bovendien met
nadruk hebben gewezen, willen we
des te gaarner hun woorden op deze
plaats ondersteunen.
De heer De Mooij zei: Om arbeid te
verrichten van blijvende waarde en
om positief te bouwen aan onze maat
schappij moet men zich niet verga
pen aan een hol welvaartsstreven,
maar zich laten leiden door hogere
idealen. Hogere idealen, die niet al
leen theorie zijn, maar toegepast en
geconcretiseerd kunnen worden voor
het leven van alle dag; wij geloven,
dat het christelijk geloof het hogere
ideaal is; het christelijk geloof heeft
een visiehet christelijk geloof is met
name geopenbaard voor de eenvou-
digen; het Is een dagelijkse kracht
tot vernieuwing.
Schetste de heer De Mooij op deze
wijze waarop een christelijk sociale
organisatie staat tegenover de
sociaal-economische problematiek,
minister Zijlstra gaf een analyse van
wat verstaan moet worden onder een
christelijke politiek in het algemeen
en een christelijke economische po
litiek in het bijzonder.
Het begrip christelijke politiek defi
niërend als de gedragslijn, die God
in dit leven van ons allen vraagt,
stelde minister Zijlstra, dat christi
lijke politiek structuurpolitiek is. Hi
gaat om de grote lijnen, om de bi
oordeling van de richting van
maatschappelijke ontwikkeling ei
de beïnvloeding ten goede of te
kwade. Botsingen en tegenstellinge
zijn niet erg, als de richting waari
men koerst maar uitgaat boven hi
belang, als het maar gaat on
ruimte, vrijheid en verantwoordelijl
heid voor het gehoorzamen aan Got
geboden. Het Convent van Christi
lijk-Sociale Organisaties wil juist uil
drukken, dat de wezenlijke vragei
de beginselen, moeten prevaleren b<
ven het belang.
Beide sprekers hebben hiermee b(
klemtoond, dat voor een christen i
een christelijke organisatie niet va
tevoren het standpunt kan vaststaa
tegenover elke situatie die zich ka
voordoen. In elke concrete situati
zal opnieuw zelf gezocht moeten v
den naar een toepassing van „hoger
idealen" en naar het invloed uitoef*
nen ten goede op de richting van d
maatschappelijke ontwikkeling, gi
hoorzamend aan de geboden Gods.
Zo zal een christelijke politiek mo
ten worden gevoerd en een christ*
lijke organisatie moeten worden g<
leid. Door principieel te leren der
ken boven de concrete vragen uil
zal het beginsel prevaleren bovei
het belang. Of, zoals minister Zijl
stra het formuleerde: Wanneer d
Conventsgedachte slaagt, zal dit d
triomf zijn voor de gedachte va
christelijke politiek en daarmee va;
de christelijke organisatie.
DE PLAATS VAN DE MIDDENSTAND
TJET lijkt ons niet te veel gezegd,
de jubileumviering van de
Christelijke Middenstandsbond, die
deze week in Hilversum plaats vond,
een gebeuren te noemen. Een ge
beuren, dat niet alleen een waardige
afsluiting was van een veertig-jarige
periode, maar ook de kroon op een
moeitevolle, door het geloofsleven
gedragen principiële strijd voor
christelijke organisatie. Een gebeu
ren, dat de zekerheid gaf, dat de
christelijke middenstand voor de
toekomst de strijd niet zal schuwen,
dat men weet waarvoor men staat.
Het heeft moeite gekost de christe
lijke middenstander, die evenals elke
andere middenstander een sterk
individuele instelling heeft, nauw
samenhangend met het karakter van
zijn bedrijf, tot samenwerking, tot
organisatie te brengen.
Maar het is voluit gelukt een hechte
christelijke middenstandscentrale op
te bouwen, niet op basis van het
winstmotief of het streven naar
welvaart, maar op basis van de ver
bondenheid in beginsel van vakge
noten en mede-stand-ers.
De bijzonder overtuigende, prin
cipiële rede van de voorzitter van de
bond, de heer H.- de Mooij, op het
jubileumcongres deed iets gevoelen
van het sterke geloofselan, waarmee
deze overtuiging is bevochten en van
het stellige voornemen tot moedig
volhouden ook in de toekomst.
Want de middenstand is er nog nie
Kunnen we zeggen, dat de Christ*
lijke Middenstandsbond de geledere
gesloten heeft, dat men zich naa
binnen toe geconsolideerd heeft, naa-
buiten toe, op maatschappelijk ter
rein, wacht nu nog een belangrijk I
taak.
Nog lang niet in alle kringen be
staat er voldoende begrip voor d|
plaats, waarop de middenstand rech
heeft. De taak voor de toekomst ill
dat de christelijke middenstand o<
zijn eigen wijze de maatschappelijkin
ontwikkeling zal beïnvloeden, zoda2
de middenstand de plaats zal mogeiQ
bezetten, die hem in het geheel vajv
het maatschappelijk gebeuren toer
komt.
De middenstand zal nog duidelijke,
moeten maken, welke rol hij ver
vult in het sociaal-economisch ge
beuren, wil er met hem rekening
gehouden worden bij een vertegen j
woordiging op nationaal niveai}
zoals in de Sociaal-Economisch t
Raad en op internationaal niveau
zoals in de Economische en Socialit
Commissie van de Europese, Econo
mische Gemeenschap. s
Het verheugt ons, dat bij het vol2
brengen van deze toekomstige taaIT
een krachtige middenstandscentral*
die bij haar handelen de christelijk,
beginselen als basis aanvaardt, he
toekomstig beeld van de maal1
schappij mede zal bepalen.
DE AAP UIT DE MOUW
sche element niet ontbreek:
Bij stemming
stel staakten de stemmen, zodat daar
mee het voorstel van de baan was. Aan
de commissie werd opgedragen om in
plaats van het korte schrijven een „pun
tige lange brief" (zoals de praeses nem
aanduidde) te ontwerpen, ter informatie
van de Christian Reformed Ghurch.
In de week van 22 tot 27 september
vergadert de synode niet, in verband
met de Theologische Hogeschooldag te
Kampen. Zij hervat de zittingen op dins
dag 30 september.
Advertentie
ASTHMA
nu in 30 seconden verlicht.
TAE ROL, die de Sowjetunie sedert
het begin van dit jaar heeft ge
speeld met betrekking tot het stop
zetten van de proeven met kernwa
pens, is in een nieuw licht ge
plaatst.
Dat was reeds het geval, toen mi
nister Gromyko een beroep deed op
de Verenigde Naties om maatrege
len teneinde tot het staken van kern
proeven te komen.
Nog sprekender was de waarschu
wing van radio Moskou, dat de
Sowjetunie zich waarschijnlijk ge
noodzaakt zal zien haar proeven
met kernwapens te hervatten als de
Verenigde Staten en Engeland blij
ven weigeren hun proefnemingen te
beëindigen.
Wat betreft het beroep van Gromy
ko op de VN-Assemblee dient te
worden opgemerkt, dat de Sowjet
unie zich enkele weken geleden
heeft verenigd met een voorstel van
president Eisenhower om op 31 ok
tober te Genève deel te nemen aan
een conferentie op hoog niveau.
Daarbij zou het akkoord dat atoom
geleerden van Oost en West in die
zelfde stad hadden bereikt over de
technische mogelijkheden om een
eventueel besluit op naleving ervan
te controleren, als uitgangspunt die
nen. De stappen van de Sowjetunie
bij de V.N. doen dus onwezenlijk
De waarschuwing dat de Sowjetunie
wellicht haar proeven met kernwa
pens zal hervatten kan worden ge
zien als een aanwijzing, dat de Rus
sen nooit hun pogingen om kernwa
pens te beproeven hebben gestaakt 1
Men zal zich herinneren, dat Mos
kou wereldkundig heeft gemaakt d(
kernproeven te hebben gestaakt na
dat binnen de Sowjetunie enorm*
kernontploffingen waren waargeno
Er is zelfs beweerd, dat die proef
nemingen op een grote mislukkini
waren uitgelopen en dat de Sowjel
leiders alle reden hadden om aan t*
dringen op een internationaal ak
koord. Want met het vervaardiget
van nieuwe en betere wapens zou ge
ruime tijd gemoeid zijn.
Deze poging om de Verenigde Sta
ten en Engeland te beletten hui
proeven met kernwapens voort ti
zetten, is mislukt. Beide westelijk*
mogendheden hebben laten weten
dat zij hun programma afwerken ei
dat daarna een overeenkomst ii
werking kan treden, waarover ter
stond onderhandeld zou kunnen wor
den.
Dit is gebeurd, en als de tekcnei
niet bedriegen, willen de Russen noj
een aantal wapens beproeven vóór
dat een akkoord wordt bereikt over
algehele stopzetting.
Het is in dit verband goed, ons t*
realiseren, dat de voorbereiding van
dergelijke proeven geen kwestie van
weken, maar van vele maanden is.
Zo levert Moskou zelf het bewijs,
dat de beloften, die het zo veelvuldig
doet, niet serieus genomen kunneB
worden.
