Optimist ondanks zijn inzinkingen William DuBois: 70 jaar strijd voor de rechten van de negers „De vader van Ghana"" op bezoek in Den Haag Veel belangstelling voor afscheid van prof. Krul HAKJES WORDEN LAGER DEZE WINTER Brandweer had watergebrek BOUW DELFTSE REACTOR BEGINT NOG DIT JAAR Strijd in Noord-Celebes woedt voort Brieven kunnen vreugde geven 5 TTOENSOAC 10 SEPTEMBER 1958 (Van een onzer verslaggevers) IV/ E HEBBEN grote moeite gehad in de aankomsthal van Hoek van Holland de man te vinden, die een lang leven heeft gewijd aan de verheffing van de neger in de V.S. en elders en die nu een paar dagen ons land bezoekt: William Edward Burghardt Dubois. We zochten een man van negentig jaar, maar de enige neger die wij daar in die aan komsthal konden ontdekken was zo te zien een goede zestiger. Een kleine levendige man, lichtbruin, een kort puntbaardje, vriendelijke ogen. Dat was Dubois. Hij leek een beetje op de zeppelin-pionier Hugo Eckener. Zijn vrouw kon niet ouder zijn dan achter in de vijftig. Niemand lette op hen, zij waren een paar passagiers uit de velen van de Harwich-boot. William E. B. Dubois is hier met va kantie. Eigenlijk is het een afscheid van Europa. „Ik ben hierheen gekomen om vakantie te houden, om rust te nemen en om de kans te hebben, een laatste blik te werpen op de wereld." Woorden van een man die weet dat negentig heel oud is. Bepaald niet de woorden van een oude man. Hij is nog vol idealen en ondanks de strijd voor de gelijkschakeling van de rassen, die in de ogen van ons jongeren vaak zo hopeloos lijkt, is hij optimist. „Jij bent nog niet oud genoeg en dat zelfde zeg ik altijd tegen mijn vrouw om te zien, dat er wèl verbetering is. Jullie zien alleen de inzinkingen. Little Rock, Londen nu. Het gebeurde net toen we er warenmaar ik zie in de ver houding tussen de blanken en de negers een enorme vooruitgang a tremendous progress. Ik ben immers zoveel ouder. Ik D.M.L. zaken bij bet onderzo Landmacht: de commissie Koersen i de Tweede Kamer Is aan het wer een Amsterdams efflclencybureau o dcrzoekt de meest gewenste organls blad besluit dan: Men kan hierover denken hoe men wil. maar de minister van oorlog heeft dan toch maar precies datgene gedaan wat de Tweede Kamer blijkens haar overtuigen de uitspraak niet wilde (nl. dat de minis ter zelf een onderzoek zou laten instellen om daarna de Kamer in te lichten en op de hoogte te brengen van de verbete ringen). Tot nu toe heeft echter noch de heer E. Vermeer, die zich destijds zo fel tegen het denkbeeld van het onderzoek door de minister zelf verzette, noch iemand anders uit de Kamer de minister hierom trent tekst en uitleg gevraagd. Straks krijgen wij dus de uitermate vreemde figuur dat er een deskundig rapport over al het wel en wee van het DML gereed ligt de Koers doende is zich door de restende berg van problemen heen te werken Minister Staf zal stellig veel eerder in staat zijn de Kamer in te lichten dan de Kamer zichzelf. Er zit aan dit alles nog een andere, vrij bedenkelijke kant. Wij vrezen dat het gezag van de Kamer niet is gediend met deze gang van zaken, die het onvermijdelijke gevolg is van de motie- Vermeer. Het was de eenvoudige plicht van de oppositie deze zaak aan te binden Het beheer van het DML is een zakelijke aangelegenheid. Er is nu politiek van gemaakt met het „betere" oordeel van de Kamer, waardoor de zaak zelf niet beter is geworden. heb grote verwachtingen voor de toe komst. Toen ik in 1910 in New York woonde was er geen plaats down town. waar ik kon eten buitenshuis". „Ik werd in geen schouwburg toege laten. en nu: we krijgen steeds meer kies gerechtigden. We hebben negers in he Congres. We hebben geleerden, kunste naars. zakenmensen die neger zijn. En tegelijkertijd zie ik daar een gevaar er is een uitgesproken negerbourgeoisie in opkomst, er komen klasseverschillen binnen ons ras. Dat is gevaarlijk onze eenheid als werkende mensen" Zijn vrouw komt terug op Londen: „We schrokken ervan, maar de reactie vat Engelse volk was bemoedigend. De i sen waren werkelijk geschokt, dat in hun land zo iets mogelijk was". En William Dubois zegt: „Als rassendiscriminatie al leen bestond uit een verschil tussen de mensen onderling, dan zou zü ver dwijnen." „Mensen raken aan elkaar gewend, maar er zijn altijd economische achter gronden en sociologische problemen. Bij voorbeeld het zuiden van de V.S. of Zuid- Afirika: altijd weer, ook waar het kolo niale.stelsel is afgeschaft, zie je de pro blemen ontstaan, doordat een groep wil leven van de arbeid van een andere groep. Soms is dat een economische kwestie, soms een politieke". Vader van Ghana Zeventig jaar lang heeft William E.t B. Dubois zich in de problemen van de néger verdiept Deze man met zijn zachte stem. zijn heldere manier van vertellen, wordt „de vader van Ghana" genoemd. Hij glim lacht erom: „Ja, zo noemen ze me in Ghana. Maar het is een beetje anders. Het is waar dat ik veel gedaan heb voor de bewustmaking van de Afrikaanse ne ger. In 1911 organiseerde iik het eerste rassencongres in Londen. Niemand weet dat meer. De oorlog kwam en het werd vergeten. Na de Eerste Wereldoorlog ganiseerden we het eerste Panafrikaanse congres. Het was een klein congres en we had den geen agenda. Ik wilde alleen intel lectuelen uit alle delen van de neger- wereld de gelegenheid geven, met elkaai van gedachten te wisselen. En uit die ge dachte zijn de meeste organisaties i: Afrikaanse landen ontstaan. De depressie van de dertiger jaren deed alle werk teniet. Pas in 1945 herleefde het weer met het vijfde Panafrikaanse co gres in Manchester. Wat ik gedaan heb de Afrikaanse neger duidelijk maken, dat hij naar de geschiedenis van zijn land moet kijken. Er wordt zo vaak beweerd, dat Afrika geen geschiedenis heeft. Dat is niet waar. En dat moet de neger daar begrijpen." William Dubois heeft overhoop gelegen met zjjn regering. Hg bezocht vredescon gressen in New York, Pargs en Moskou. Hij is een groot vriend van Paul .Robe son. Hg richtte een vredesinformatie- bureau op en hij werd ervan beschuldigd voor een vreemde mogendheid te werken. Dat was in de dagen van McCarthy' heksenjacht. Nu lacht hij erom, maar hi werd bedreigd met gevangenisstraf. Op zijn leeftijd Toen hij naar een vredescongres in Montevideo wilde, kreeg hij geen pas- Directiewisseling bij Rijksinstituut voor Drinkwatervoorziening Ir. C. van Rooyen opvolger Enorm groot was gistermiddag de belangstelling in de Haagse Dieren tuin bij het afscheid van prof. W. F. J. M. Krul, die met het oog op zijn benoeming tot gewoon hoogleraar in de civiele gezondheidstechniek zijn taak als directeur van het Rijks instituut voor Drinkwatervoorzie ning beëindigde. De minister van Sociale zaken en volks gezondheid, de heer J. G. Suurhoff. die als eerste de scheidende directeur toe sprak, deelde mede. dat het de Koningin had behaagd prof. Krul bij bevordering te benoemen tot commandeur in de Orde van Oranje-Nassau. Minister Suurhoff memoreerde in zijn toespraak, dat prof. Krul veel tact en overredingskracht heeft moeten gebrui ken om remmende invloeden te overwin nen, vooral waar het ging om de water leidingplannen in de onrendabele gebie den. Veel werk is, mede door de activi teit van talrijke drinkwaterleidingsmaat schappijen, onder supervisie van de scheidende directeur tot stand gekomen. De problemen op het gebied van de drinkwatervoorziening zijn zeker nog niet ten einde, alcus onthulde, dat prof. Krul zitting had in veertig commissies en zijn werkzaam heden niet heeft beperkt tot het eigen kleine land, doch ook internationale be moeiingen had. Meest dominerend De heer J Tjalma, sprekende namens de Centrale commissie voor de drink watervoorziening, zeide, dat prof. Krul het meest dominerende lid van de com missie is. Hij memoreerde vele grote werken, waaraan de scheidende functio naris zijn krachten had gegeven en zeide verheugd te zijn, dat prof. Krul. nu deze afgetreden is als ambtshalve lid. tot ge woon lid van de commissie was be noemd De Haagse wethouder, mr. J. van Aartsen sprak namens de Vereniging van exploitanten van waterleidingbedrij ven in Nederland, de Vereniging van waterleidingbelangen en de N.V. Kiwa hartelijke woorden ten afscheid. Hij deed de toezegging dat prof. Krul een geschilderd portret van zichzelf zal ontvangen. In zijn dankwoord zeide prof. Krul dat het instituut in handen van toege wijde en bekwame medewerkers is hoopte, dat zijn opvolger, ir. C. Rooyen voldoening in zijn nieuwe taak zal hebben. Met een zeer druk bezochte recep tie werd de afscheidsmiddag beslo ten. poort: „Mijn reis daartieen zou niet in het belang van de Verenigde Staten zijn" Maar een paar maanden later besliste het hooggerechtshof, dat het paspoort van William Dubois geen aangelegenheid van het ministerie van buitenlandse zaken was en dat hem dat niet geweigerd mocht worden. Dat paspoort heeft hij nodig. Want hij ziet deze reis, dit bezoek aan Europa, aan ons land, als een afscheid. Niet alleen van de wereld, ook zegt hij van zijn werk. Zijn vrouw betwijfelt het. Dit is de man, die nooit stilzat. Die altijd stu deerde, die boeken schreef omdat hij wist, dat alleen het woord kon bijdragen tot de uiteindelijke bevrijding van de neger. In zijn eigen land en in Afrika. Het is de man, die nog precies weet, hoe hij in 1892 via Rotterdam op een Rijn- schip naar Duitsland reisde om daar te gaan studeren. „Er waren nog drie pas sagiers aan boord, een moeder met twee kinderen. Met mijn „culturele achter grond" uit Amerika ging ik zo ver moge lijk van ze af zitten. Na een tijdje kwam een van de meisjes naar me toe en vroeg, of ik mij hen wilde koman. Dat was een goed welkom in Europa Hij woont met zijn vrouw, de schrijfster Shirly Graham „soms voegt ze er aan toe: Dubois" in Brooklyn, New York. In een huis waar Arhur Miller vroeger woonde. Zijn geboorteland is New England. Na deze vakantie keert hij naar New York terug en hij zal er verder wer ken, ondanks het „afscheid". Er is immers nog zo veel voor hem te doen Klassieke pumps krijgt vele - en kleurige - variaties (Van onze moderedactrice) yo KLEURIG als de gehele mode is, zullen ook de schoenen in het komend seizoen zijn. Zelfs de heren schoenen houden zich niet aan bruin en zwart. We zagen bijvoorbeeld gisteren op de show van het Schoe nencentrum in het Amsterdamse Carltonhotel herenschoenen in warm groen suède. Opmerkelijk is dat suède steeds meer gebruikt wordt voor het herenschoeisel. Maar over de damesschoentjes valt veel meer te vertellen. We moeten zeggen, dat de getoonde modellen opvallend elegant, ja dikwijls coquet waren. Dat komt vooral door de kleine strikjes, die het voorblad sieren en vooral in combinatie met het spitse neusje, heel kwiek staan. Toch is de leest bepaald niet smaller geworden. Schuchtere pogingen zijn ge daan om al het puntige van de teen Het lijkt alsof dit meisje haar schoenen om de hals gehangen heeftmaar het zijn geen schoenen, het is een tas. Dit nieuwigheidje is te zien op de internationale lederwarenbeurs in Offenbach (West-Duitsland). De beide tasjes (van rood maro- kaans leer) kunnen ook afzon derlijk gebruikt worden. „IJsland zal niet toegeven Premier Jonasson van IJsland heeft gisteravond meegedeeld dat zijn land de nieuwe territoriale wateren van twaalf mijl voor altijd zal handhaven. „Wij zul len onze beslissing nooit intrekken." ver klaarde hij tijdens een persconferentie in Reykjavik. Zinspelend op het trotseren van de nieuwe zone door Engeland, zei de pre mier: „Wij hebben geen wapens gebruikt bij de verdediging van onze visserijgren- zen, maar wij zijn er niettemin van over tuigd dat wij erin zullen slagen, aan te tonen dat vissen onder bescherming van oorlogsschepen onmogelijk is. In Kopenhagen is na een tweedaagse conferentie van de ministers van buiten landse zaken van Denemarken, Zweden Noorwegen en Finland en de ambassadeur van IJsland, een communiqué uitgegeven waarin de vijf landen aandringen op een regeling van de visserijkwestie binnen het kader der Verenigde Natie*. wat af te platten. Het voorblad de schoen krijgt nog meer accent door dat het dikwijls gemaakt is vai versierd met een andere leersoort. De combinatie suède-kalfsleer is daarbij het meest gebruikelijk. De klassieke pumps heeft met dat al een verjongingskuur ondergaan. Er zijn minuscuul kleine vetertjes of soms zelfs een heel smal sierbandje over de wreef. Een belangrijk onderdeel van de schoen i8 de hak. Uit de collectie bleek, dat de overdreven naaldhakjes het hebben moeten afleggen tegen de praktische zin van de Nederlandse vrouw. De hoge dunne hakjes halen toch niet meer dan een centimeter of zeven, maar veel en veel meer ziet men een hoogte van drie tot vijf centimeter. Bovendien zijn er nog de heel laag gehakte sportschoenen. De kleuren De kleuren, we zeiden het al. zijn ge varieerd. Zelfs zijn er sportieve be drukte schoentjes in streep- of ruit- dessins, speciaal bedoeld voor het jonge meisje. Nuances beige, weer meer blauw, rood, vooral, neigend naar cerise, cognackleur en vele tinten groen geven keus genoeg. Daarnaast zijn nog variaties doordat de kleuren ge mengd zijn met wat zwart en daar door een bijzondere gloed krijgen. Zo hier en daar duikt de lakschoen ook weer op, maar helaas kan dit artikel nog steeds niet gegarandeerd worden. Bij feestelijke kledij staat een schoen tje van glacéleer, bijvoorbeeld in aubergine wel bijzonder fijn. Een nieuwtje in de leerwereld is „struis- vogelpoot". Het leer van de struisvogel werd reeds veel gebruikt voor tassen en ceintuurs. Het is bijzonder door de verdikkingen op de plaatsen waar de dikke verenpennen in het vel staken. De ongevederde poot van de struis Twee voorbeelden: een moderne pumps met een even afgeknot slank teentje en een hak van goed drie centimeter, en een sportieve schoen voor het jonge meisje, vervaardigd van suède. Het achterstuk van de pumps is eveneens van suède, het voor blad van zwart kalfsleer en ver sierd met een moireestrikje. levert echter een fraai getekend vel. De smalle reepjes worden uitgelaten. Van deze smalle velletjes kan met veel vakmanschap een elegant asymme trisch gesneden schoentje vervaardigd worden. Gisteravond is het bedrijfsgedeclte van de boerderij van G. Mur te Mijdrecht tot de grond toe afgebrand. Slechts de var kens konden uit het brandende gebouw worden gered. De brand, die was ont staan door hooibroei, werd aangepakt door de brandweren van Mijdrecht en Amstelhoek, die aanvankelijk met water gebrek te kampen hadden. Dank zij de brandmuur tussen bedrijf en woning kon de laatste behouden blijven. De woning liep wel aanzienlijke waterschade op. Gisteren werd de Barneveldse brand weer ter assistentie geroepen voor het blussen van een in twee grote hooibergen en een korenmijt ontstane brand bij de weduwe Gerssen aan de Slichtenhorster- weg tussen de gemeenten Nijkerk en Bar- De brandweren van Nijkerk en Zwarte- broek hadden reeds een aanvang gemaakt met de blussingswerkzaamheden, die zeer werden bemoeilijkt, omdat water slechts te krijgen was op ruim een kilometer afstand van dc brand. De Barneveldse brandweer bracht een tankwagen mee. De gezamenlijke brandweerkorpsen kon den niet verhinderen, dat alle drie de objecten, die zeer dicht bij elkaar ston den, tot de grond toe afbrandden. Het woonhuis bleef gesparrd. Veertig ton hooi. 12.000 kilo haver en 600 kilo rogge werden een prooi van het vuur. De schade beloopt enige duizenden guldens. Voorbereidend werk voltooid B" Aan veiligheid wordt de grootst mogelijke zorg besteed IGE MAANDEN sal worden begonnen met het slaan van de paal- fundering voor de bouw van de kernreactor van de Technische Hogeschool, sodat eind dit jaar nog kan worden begonnen met de bouw van de reactor zelf. De voorbereidende werkzaamheden lijn thans vrijwel voltooid. In de onmiddellijke omgeving van de reactor komen vijf laboratoria met de bouw waarvan begin 1959 een begin wordt gemaakt en die naar wordt verwacht in de loop van 1960 voor een deel al In gebruik kunnen worden genomen. De reactor zal vermoedelijk In de loop van 1960 voor de eerste maal kunnen worden gestart, aldus schrijft Ir. H. R. KlelJn, van het reactorinstituut Delft in het weekblad „De ingenieur". De kemreaotor is dezelfde welke vorig I radiochemie, tracerchemle cn jaar was te zien op de tentoonstelling I torium waar op kleine schaal „Het Atoom" te Amsterdam. Bij de aan-~^~A|M koop toen werd beoogd haar na dc ten toonstelling te kunnen gebruiken voor het hoger onderwijs. Na zorgvuldig de ver schillende typen te hebben bestudeerd, adviseerde de wetenschappelijke advies raad van het Reactor Centrum Nederland tot de aankoop van een reactor bassintype. In de reactor zal normaal water worden gebruikt als moderator en koelmedium Naar de onderzijde wordt dit water tevens gebruikt als afscherming tegen de radio actieve uitstraling. De afscherming naar de zijkanten wordt ten dele door het water, ten dele door een dikke betonnen wand verkregen. De reactor, welke zal worden gebouwd in de nieuwe T.H.-wUk nabij de Oudelaan-Molensloot. zal vermogen krijgen van tienmaal zo groot als van de demonstratiereactor op „Het Atoom", namelijk 100 KW. Door dit gro tere vermogen zal de uitvoering minder eenvoudig zijn. De betonnen wanden zu1- len een dikte krijgen van 2,4 meter. Aan vankelijk is overwogen het bassin aan de binnenzijde te bekleden met aluminium aangezien dit een absoluut lekvrij bassin garandeert. Er wordt echter gezocht naar een andere afdichting, omdat aan een alu- miniumlaag zeer hoge kosten zijn ver bonden. Stalen gebouw De reactor zal worden ondergebracht In een stalen gebouw, dat gasdicht zal zijn. Aan de onderzijde zal het gebouw enigs zins kegelvormig zijn, de kap krijgt de vorm van een halve bol. Aan de onder zijde bedraagt de diameter 25 meter; de totale hoogte wordt 28 meter. Om de kans op lekkage van de hal te beperken zullen er geen ramen in worden aangebracht zal het aantal toegangen tot drie worden beperkt. De twee personeelsingangen zul len worden voorzien van luchtsluizen. De toegang voor auto's zal die niet krijgen, maar deze zal uitsluitend worden gebruikt als de reactor met werkt. De vUf laboratoria, die In de nabijheid van de reactor komen zullen worden stemd voor de reactorfysica, kernfysica. klaarde de bevelhebber der regeringstroepen, overste Rumito, volgens A.P. Hij zeide, dat er enige maanden uitgebreide gevechten moeten worden geleverd, voor de orde geheel zal zijn hersteld. Na een strijd van twee maanden werd Menado veroverd, alsmede een aantal steden in het ge bergte, en thans wil men een opmars naar het zuiden baginnen om het opstandelingenleger te vernietigen. verliezen der regeringstroepen zijn niet bekend gemaakt. Rukmito zeide, er 470 opstandelingen zijn gesneu- en 4000 zijn gevangen of overgelo pen. In verscheidene steden is de bevol king tot de helft verminderd en het Rode Kruis zoekt thans naar de verblijfplaat- der verdwenen inwoners. Een amb tenaar te Tondano zeide, dat zij gevlucht om aan de strijd te ontkomen of zijn gaan wonen op het platteland, waar eten is te krijgen, en dat sommigen zich bij de opstandelingen hebben aangeslo ten. Van de 25.000 zielen zijn er nog 9000 Men denkt dat 2000 zich bij de op standelingen hebben gevoegd. Tondano en Tomohon zijn herhaalde malen gebombardeerd, doch er zijn slechts weinig tekenen van schade. Men gebruikte kleine bommen, die wel schrik aanjoegen maar niet veel schade ver oorzaakten. De beide steden zijn weken lang met succes verdedigd, maar toen de regeringstroepen een grote aanval be gonnen, trokken de opstandelingen zich terug met achterlating van een studen tenkorps, dat gemakkelijk werd over- ~ien. De achtergebleven inwoners schijnen blij geweest te zijn, met de komst der regeringstroepen in tegen stelling met Sumatra, waar grote ver bittering heerst. De regeringssoldaten zijn op de hoogte gebracht van de zeden en overtuigin gen der gekerstende bevolking en heb ben bevel gekregen zich goed te ge dragen. Dit heeft kennelijk succes ge had. Alle Christen-soldaten onder Ruk- mito's bevel moeten elke zondag naar de kerk en veel Mohammedanen gaan met hen mee. „Wij kunnen best met het volk opschieten," zeide Rukmito. Velen zijn in hun hart nog voor Per- mesta (de opstandige beweging), maar de opstand is slecht. Men had moeten onderhandelen, zeide een dorpsbewoner. Verscheidene vroegere Permesta-officie- ren bij de regeringstroepen, denken het zelfde. Na de val van Tomohon, waar 3000 op standelingen zich bij de regering sloten, vluchtten de overigen naai bergen in het zuiden en namen levens middelen, materieel en een drukpets voor papieren geld mede. Hun hoofdwartier is thans Tompaso, 48 km bezuiden To mohon. Het laatste hoofdkwartier van Ventje Sumual, Kinilau, werd 18 augus tus ingenomen. Zijn naam stond nog op de deur, doch men vond slechts enkele Amerikaanse handboeken in de lege bureaus. Europese inwoners delen mede, dat verscheidene malen per week vreem de vliegtuigen 's nachts boven de stad vlogen en de regeringsluchtmacht ver klaart, dat zij 's nachts niet vloog. De sterkte van de opstandelingen wordt geschat op 10.000 man, die der regeringstroepen op 13.000 met inbegrip van de overlopers en 1500 pas aangeko men mariniers. Het leger wil nu naar het zuiden oprukken en een muur van troepen dwars over het eiland oprich ten, te beginnen bij de opstandelingen haven Amoerang, waardoor de opstan delingen tussen twee legers zouden ko men. van welke het ene zich te Goron- talo bevindt. idiobiolo- glsche experimenten kunnen worden ver richt. Ten aanzien van dc veiligheid, schrUft Ir. KlcUn, dat. door het beperken van dc In het rcactorsystccm aan te bren gen hoeveelheid ovcrreactlvltelt, een vol ledig uit de hand lopen van dc reactor, zelfs bij zeer ondeskundig gebruik en het tegelijkertijd falen van de beveiligings apparatuur. uitgesloten moet worden ge acht. De in- en uitlaatkanalen van de lucht, die voor ventilatie on verwarming worden gebruikt, zullen van filters worden voor zien. Aan de uitlaatzijde zal een voort durende controle worden gehouden naar de radioactiviteit Bij een te hoge radio actieve besmetting van de lucht in do gebouwen zal een alarm in werking wor den gesteld. Een speciaal opgeleide stra- lenbeschermangsdienst zal er op toezien, dat blootstelling van personen aan ioni serende stralen tot een minimum wordt beperkt. Voor de behandeling van radio actieve afvalstoffen van de reactor en de laboratoria zullen bijzondere voorzienin gen worden getroffen. Inzake de veiligheid zal voorts nauw overleg worden gehouden met de Gezond heidsraad, de Arbeidsinspectie, de Phar- maceutische hoofdinspectie, het Rijks instituut voor de zuivering van afval water en andere ter zake bevoegde in stanties. ONDER auspiciën van de ver eniging voor internationaal jeugdverkeer wordt van 5 tot 11 oktober de tweede interna tionale correspondentieweek gehouden, en het motto van deze week zal zijn: „Vriendschap blijft als u schrijft". Wat streven de organisatoren nu met deze week na! In het kort gezegd dit: bevordering van het contact van mens tot mens door middel van een brief. Wij moeten elkaar, zeggen zij, steeds voor ogen houden, dat we een ander door een brief, door een wer kelijk blijk van medeleven dus, grote vreugde kunnen verschaffen. En dit medeleven is in deze door en door gemechaniseerde, geautomatiseerde en gereglementeerde wereld, waarin de menselijke warmte en hartelijk heid verloren dreigt te gaan, geen overbodige luxe. Hoeveel eenzaam heid zou er in deze tijd niet worden opgeheven als er meer werd geschre- De correspon dentieweek vraagt dus een daad. Een daad jegens een vriend, wiens brief al lange tijd onbe antwoord is ge bleven. Een daad jegens een familielid ergens in de wereld, die al maanden misschien geen 'eken van leven heeft ontvan gen. Een daad jegens een mens, wie en waar dan ook, die op een levens- leken zit te wachten. Door die daad weet hij, dat hij niet alleen staat, doch dat hij leefl temidden van mede-mensen en dat hij als mens, als denkend wezen nog bestaat. „Een persoonlijke brief is, naast een bezoek, het meest intieme mid del. dat ons ter beschikking staat om met onze medemensen in contact te treden. Een briefwisseling tussen de landen is dan ook een uitstekende methode om vriendschappelijke re laties aan te knopen cn wederzijds begrip te kweken. Deze beide zinnen zijn een aanhaling uit een brief van de Amerikaanse postmaster-general, enkele jaren geleden gericht tot het Amerikaanse volk ter gelegenheid van de in de Verenigde Staten ge organiseerde correspondentieweek Maar de brief dient menselijke in houd te bezitten. Hij kan gaan over de dingen van alledag, over de poes. of de hond. over de kinderen op school. Hij kan vertellen over het leven in een stad, in een dorp. over de kruidenier, de bakker, de dominee of de onderwijzer. Toen onze man nen onder de tropenzon in Indonesië hun plicht vervulden, keken zij niet uit naar brieven waarin de wereld situatie werd behandeld, maar naar brieven, die hun vertelden over het leven uit hun eigen min of meer be sloten kring Naar brieven, waaruit de geur van de dingen, die hen ble ven beheersen, hen tegemoet waai den. „Vriendschap blijft als u schrijft". Neem dan een vel papier cn een pen, en schrijf een brief aan hem of haar. die op een brief wacht. Zet er boven: Lieve Piet. of Lieve Truus. en zet er onder: ik schrijf weer gauw. En doet dat dan Laat de tweede internationale corresnon- dentieweek in haar r>p7»*t dagen

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 5