CHRISTELIJK
n
Catechisatie is zaak
van de kerkeraad
Puzzel
X
X
X
X
X
X
J
X
X
X
Z
d
z
X
z
diiln
X"
I
xl
I.C.C.C. roept op tot bevorderen
van de zondagsheiliging
Een u)oord voor vandaag
Kanttekenii
Capitulatie te verkiezen
boven absolute oorlog
E'
En niet alleen
van de dominee
De catechisatie als dierut van
de kerk aan de jeugd is meestal
niet een zaak, die de meeste aan
dacht krijgt. Prof. W. Kremer
heeft er in De Wekker, orgaan
van de Christelijke Gereformeer
de Kerken in Nederland een ar
tikel aan gewijd en zijn conclu
sies zijn niet voor tweeërlei uitleg
vatbaar: catechisatie is niet een
zaak van de predikant alleen,
maar van de kerkeraad. De hoog
leraar zegt:
hoe weinig belangstelling de ker
kersden in de loop der tijden aan
de dag gelegd hebben voor de
catechisatie Men liet het over aan
de predikant. Men ging stilzwij
gend uit van de gedachte dat dit
werk zijn zaak alleen was. Natuur
lijk heeft geen enkele kerkelijke
vergadering dit zo uitgesproken.
Dan zou er gewis protest gerezen
zijn, maar m de praktijk kwam
het hierop veelal wel neer.
Om te beginnen met bewijs voor
deze constatering denke men maar
eens aan wat er bij het beroepen
van een predikant m het middel
punt van de belangstelling staat.
Dan is de preek één en al. Daar
naast stelt men er soms nog enig
belang m of de begeerde man ook
goed pastor is maar hoe het met
rijn catechetische kwaliteiten staat,
daar wordt niet naar geïnfor
meerd. Dat zal wel blijken.
Hier ilt toch wel ieta scheef.
Weet men dan niet dat bijv. tien
jaar catechese van evenveel be
tekenis Is als tien jaar preken?
Gebrekkige of slordige catechisatie
wreekt dch juist In de toekomst
van een kerk. Het Is dan ook be
slist fout te menen dat de catechi
satie een aangelegenheid Is waar
de predikant zich maar mee red
den moet.
EEN ander bewijs van tekort aan
belangstelling: Wat heeft de
kerkeraad uitgegeven voor de ca
techisatie in de loop der tijden?
Wel had soms de opbrengst van de
befaamde catechisatiebus nog be
langstelling, maar geld beschik
baar stellen voor de catechisatie,
wie dacht daar nu aan?
Terwijl schatten en schatten be
steed worden voor alle takken van
onderwijs staat de catechisatie wat
inrichting en middelen betreft
eeuwen ten achter.
Neen. wij stellen niet de eis, die
Thijs Booy destijds eens te berde
gebracht heeft toen hij vroeg om
gezellige zalen met gemakkelijke
stoelen.
Het wordt gelukkig hier en daar
iets beter maar het was ook veelal
beneden alle peil wanneer men de
ruimte zag en de inrichting daar
van, waar de kerk onderwijs gaf in
dat wat het hoogste op deze aarde
geacht moet worden. En waar dit
nog heel niet veranderd is moet
de jeugd toch wel een wonderlijke
gewaarwording ondergaan als zij
dagelijks onderwijs ontvangt in
modern ingerichte scholen en door
haar moeder, de kerk. onderwezen
wordt in een haveloze ruimte zon
der enige doelmatige inrichting.
De kerk toont dan in alle geval
niet dat dit onderwijs haar ter
harte gaat en veel waard is.
te lichten, te illustreren, in zijn
verband te zetten? Al te eenzijdig
valt vaak de nadruk alleen op het
luisteren bij dit onderwijs. En dat
in een tijd. waarin zoveel waarde
aan het zien gehecht wordt!
En heeft de kerkeraad gezorgd
bijbels en psalmboeken
Rn? De BUbel moet open op de
dat
waarop de kerk onderwijs
geeft. Zij leeft immer» uit het
Woord Goda en al wat *0 zegt ia
daaruit geput. De catechisant moet
weten dat de H. Schrift d e schat
van de kerk la. Daarom moet de
Bijbel klaar liggen als de leerling
der kerk binnenkomt. De Bijbel
van de kerk.
En waar zijn de kaarten en de
platen en waar is de projector en
de verzameling modellen, die de
leerling van de kerk moeten tonen
wat de tabernakel, de tempel, de
synagoge was. Hoe de oosterling
zijn huis bouwde, zijn lamp, zijn
molen, zijn ploeg enz. enz enz.
had Daardoor komt de beeld
spraak van de Bijbel dichterbij,
waarin de eeuwige waarheden
door de Here gegeven zijn.
Soms moet de dominee proberen
uit de catechisatiebus enige van
deze wensen vervuld te zien. maar
ver brengt hij het daar veelal niet
mee En de kerkeraad: hij bemoeit
zich daar niet mee. Hij heeft an
dere zorgen. En de catechisatie is
de zaak van de dominee. Zo denkt
en zo doet men.
En weet de kerkeraad wel welke
leidraden voor het onderwijs de
dominee gebruikt? Er ia een nog
steeds groeiende stroom van
vraag- en lesboeken. En er is ook
altijd nog een lesboek van de kerk
zelf. Heeft dat de aandacht die
het verdient? Spreekt de kerke-
er met de
de laatste jaren wel
enige verandering ten goede ge
komen is en de kerkeraden be
seffen dat het toch niet aangaat
de predikant alleen verantwoorde
lijk te laten voor de catechisatie
Neen, de ouderlingen behoeven
niet de gedachte te hebben dat zij
komen om de orde te handhaven
of de dominee de les te lezen. Zij
hebben te weten hoe dit onderwijs
gegeven wordt. Ook de jeugd be
hoort tot de kudde, waarover zij
als opzieners zijn aangesteld. Be
zoek aan de catechisatie op ge
zette tijden en rapport daarover
op de kerkeraad is nodig. Dit
werkt en naar de zijde van de
jeugd en van de predikant en van
de kerkeraad goed en verlevendigt
het besef dat het hier om een
taak van de kerk en niet maar van
de dominee gaat.
Prof. Wisse heeft eens gezegd dat
wij moeten geloven dat God min
stens zoveel in de consistorie (de
catechisatie) doet als in de kerk.
Wanneer dat geloof wat sterker
leefde zou men niet zo vaak de
catechisatie zien als de taak van de
catecheet alleen.
De kerk kan er alleen maar
baat b(j hebben als s() verstaat dat
het haar zaak is. En dat met daden
i
i
*r
r-
r
W
11
ÏF"
11
17
11
15
19
10
M
M
H"
H
L-X
Resoluties Bijbelgenootschap en communisme
Rede van prof. J. J
van der Schut
I
een resolutie, waarin afge-
•aardigden van 61 verschil
lende kerken op het vierde ple
naire congres van de I.C.C.C. hun
dankbaarheid uitspreken voor de
zegeningen van de dag des Heren
en hun verontrusting te kennen
geven over de toenemende onthei
liging van deze dag, worden alle
orthodoxe christenen opgeroepen
om de ontheiliging van de dag
des Heren tegen te gaan en door
een positieve zondagsviering deze
dag te heiligen. Het congres sprak
uit ervan overtuigd te zijn, dat
door het onderhouden van deze
dag Gods Naam verheerlijkt zal
worden en dat God de zijnen over
vloedig zal zegenen en door hen-
de gemeenschap, waarin zij wo-
Andere resoluties, die werden aange
nomen, betroffen de Verenigde Bijbel
genootschappen en het communisme.
de Bijbelgenootschap-
gemeen (het Amerikaanse
van India en Ceylon in het bijzonder)
hun oude grote traditie om getrouwe
vertalingen van het Woord Gods te
geven bezig zijn te verlaten. Men schrijft
dit onder meer toe aan de volgende fac-
kleedden leidende functies in de We
reldraad van Kerken, van welke raad
de meeste leiders de volledige inspi
ratie en onfeilbaarheid van Gods
Woord hebben losgelaten alsmede de
fundamentele leerregels van het his
torisch christelijk geloof. Dit nu komt
in de verschillende Bijbelgenootschap
pen tot uitdrukking in hun handelwij
ze en hun vertalingen.
Verder is de ICCC van mening, dat
sommige Bijbelgenootschappen zoals
dat van India en Ceylon, opgehouden
zijn dienstknechten van de gehele
kerk te zijn, door zich te verbinden
aan de nationale raden van kerken.
Ook zendt het Amerikaanse Bijbelge
nootschap aan vele van de jongere
genootschappen op de zendingsvelden
Dij wijze van hulp exemplaren van de
Revised Standard Version, waarin
sommige passages zo tendentieus ver
taald zijn, dat de enigheid, de God
heid en de maagdelijke geboorte van
Christus verduisterd worden. Zo wor
den in de naam van de wetenschap
de Heilige Schriften onbetrouwbaar
gemaakt.
Op grond hiervan roept de ICCC alle bij
haar aangesloten raden op te onder
zoeken hoe het gesteld is met de ge
nootschappen In hun gebied en tevens
worden alle christenen aangemoedigd
niet van alle redevoeringen een ver
slag kunnen geven volstaan wij hier
met een verslag van de rede van prof.
J. J. van der Schuit, em. hoogleraar
van de Chr. Geref. Kerken, die sprak
over Christus en de zeven gouden kan
delaren. Aan de hand van het beeld van
Christus, Die tussen de zeven gouden
kandelaren wandelt (Openb. 2.1.), welke
kandelaren de zeven gemeenten zijn.
ontwikkelde prof. Van der Schuit de ge
dachte. dat de ICCC de eenheid is van
de veelheid. ..Er is", zo zei hij, ,,in het
Nieuwe Testament een pluriformiteit
van kerken, die daarin tot uitdrukking
brengen de vele gaven die er zijn in
de rijkdom van Christus".
Spreker verklaarde soms sterk te ver
langen naar het hemelse Ideaal van di
ene kerk. Maar wij zijn nog niet ln de
hemel. Wanneer dan kerken elkaar kun
nen vinden ln de waarheid dan zullen
wij als zeven gouden kandelaren onze
eenheid ln Christus kunnen demonstre-
Het Executive Committee v
ICCC heeft eenstemmig besloten
vijfde plenaire congres
De
i Hem
i het
14—20 augustus 1962 ln Londen te
houden. De afgevaardigden van de Raad
van Christelijke kerken In het Verre
Oosten hebben bekend gemaakt, dat de
vierde algemene vergadering van deze
raad In augustus 1960 in Talpeh, For
mosa, zal worden gehouden.
Beroepingswerk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Bergum: J. den Hartogh
te Wommels.
Aangenomen naar Nieuw Lekkerland
(wijk Kinderdijk): W. van Herpen te
Melissant.
GEREFORMEERDE KERKEN
Aangenomen naar Woerden (vak. P.
de Bruijn): A. v. d. Kooij te Ezinge.
Beroepen te Halle: L. Weerman kand.
te Emmen.
BAPTISTEN GEMEENTEN
Aangenomen naar Noordbergum: B.
Fabrie te Enschede.
VRIJE EVANGELISCHE GEMEENTEN
Rectificatie: Beroepen te Groningen:
H. C. Leep te Rotterdam.
Zendeling in Algerije
ontvoerd
De Methodistische zending in Algiers
heeft zaterdagavond bekendgemaakt,
dat een van haar Amerikaanse zende
lingen. Lester E. Griffith, in Algerije is
ontvoerd.
Volgens een verklaring i
n kandelaren staan
Christus heen. Hij is
irum van de veelheid, die toch
een eenheid is. In deze eenheid
veelheid ziet prof. Van der Schuit het
beeld van de ICCC. Vele kerken er
groepen, maar samen één in de funda
mentele stukken van het geloof, samer
één in gehoorzaamheid aan het Woord
van God.
De Baptisten
De op het congres aanwezige afge
vaardigden van Baptistenkerken hebben
besloten om als tegenhanger van de
Baptist World Alliance, waarvan zowel
rechtzinnige als vrijzinnige Baptisten-
kerken lid zijn, over te gaan tot de op
richting van een Baptist World Alliance Volgens een verklaring van het hoofd
of Separated Baptist Groups Baptisten! der zending, Aurbakken, is Griffith, die
Wereld Alliantie van Afgescheiden Bap-| bijna twee jaar in het bergachtige ge-
tistengroepen). Naast de Baptist World bied heeft doorgebracht, reeds maan-
Alliance is dus nu een Alliantie ont-| dagmiddag door rebellen weggebracht,
staan waarvan slechts orthodoxe bap- Daarna is niets meer van hem verno-
tistenkerken lid kunnen worden. I men.
In het Nieuwe Testament wordt enkele malen gespj
van de mens der wetteloosheid, die zichzelf als god roa
en die zichzelf tot wet is. Op deze gruwel loopt de w\
geschiedenis eenmaal uit. Het is een omkering van alle
den. De mens, die geen goddelijke wet erkent, moet de
van al zijn handelen als uiterste consequentie wel in z"
zoeken. Dit is de mens der wetteloosheid, eenmaal
laatste kracht trachtend God te onttronen: ik ben ee
niet alleen in het diepst van mijn gedachten, maar iï
er ook naar, ik maak er geen geheim van, dat ik nie
niemand boven of naast mij erken. Iets van die mens s
in ons allen. Wij gaan er immers prat op, dat wij k\
doen en laten wat wij willen. Wij weigeren ons door ie
de wet te laten voorschrijven. Laten wij wèl oppassen
stelt Zijn wet niet vrijblijvend. De keuze is: u onderu
of niet. Wie zich gewonnen geeft, zal daarvan een eeuw
vreugde beleven. Wie meent, dat hij boven de wet staat,
een eeuwigheid te maken met vuur en met smart.
VRIEND VAN AMBON HEENGEGAAN
H'
met gevoelens
diep eenmaal ondeelbaar; men k
leedwezen dat wij hebben ken- niet voor opkomen en het zelf
genomen van het overlijden van lijk schenden.
de Duitser dr. Guenter Decker. Hij Op deze wijze hebben wij het
daad steeds gezien. Vandaa
pleiten om het recht van
degene geweest die vorig jaar
de Duitse taal een belangrijk
door ons zeer geprezen boek heeft ook te dragen voor het foru
geschreven over het streven naar volken. De vrijheid van één
vrijheid van de Ambonezen. een zaak die alle volken mo
De vrijheid der volken in het alge- gaan. En de sympathie moet
meen trouwens placht hem zeer ter ter zijn waar het betreft een
harte te gaan. Hij was de leider
volk, dat te spoediger in moei
instituut dat zich op de bestu- den geraken kan.
dit onderwerp speciaal
Rapport aan Wereldraad
Beperkte kernoorlog
in bepaatde gevallen
te rechtvaardigen
EN internationale commis
sie van de Wereldraad der
Kerken, die een studie
<i van het onderwerp
„Christenen en de voorkoming
van oorlog in het atoomtijdperk",
heeft een voorlopig rapport uit-
'slechts' die*'iBljbéignnootschappeiigebracht aan het centrale comité,
die vrfj zijn van en tegen
stand bieden tegen tendentieuze ver
talingen.
Het communisme
dat
ONTVANGEN BOEKEN
De rsdiocursus ..Openbaar Kunstbe
et" als middel tot cultuurspreiding.
Mededelingen van het Prins Bernhard
Fonds. Copyright Prins Bernhard Fonds.
Amsterdam.
niet coëxisteren kunnen. ..Coëxis
tentie met het communisme", zo werd
in de resolutie verklaard." betekent in
feite uiteindelijke overgave, daar de
leiders van het communisme gebonden
zijn aan hun beginselen om nooit op te
houden te streven naar de volledige
verwoestii^ van het christendom en de
onderwerping van de gehele wereld".
Nogmaals werd herhaald, wat reeds
ln de eerste resolutie aangaande de sa-
menspreklng van de Wereldraad van
Kerken met de Russisch Orthodoxe Kerk
verklaard werd. dat de kerken in de
landen achter het IJzeren gordijn en
met name in Rusland werktuigen zijn
van het communisme.
Redevoeringen
Buiten de zakelijke bijeenkomsten
van het congres, waarin bovenstaande
resoluties werden aangenomen, werden
in de plenaire vergaderingen verschil
lende redevoeringen gehouden. Daar wij
dat te Nyborg, Denemarken, ver
gadert. De commissie zegt als
antwoord op de vraag wat de
christenen moeten doen ingeval
er een atoomoorlog dreigt, dat
capitulatie de voorkeur verdient
boven een absolute oorlog.
In het rapport staat te lezen: „Indien
er een algemene grote oorlog zou uit
breken, dienen de christenen ervoor te
ijveren, dat het vuren wordt gestaakt,
zo nodig op de voorwaarden, die de vij
and stelt. Zij zullen dan verder hun toe
vlucht dienen te nemen tot verzet zon
der geweld
In het rapport wordt verder gezegd,
dat er enige rechtvaardiging kan be
staan voor een beperkte kernoorlog,
maar het rapport geeft niet aan waar
en wanneer een beperkte corlog een gro
te oorlog wordt.
Een minderheid van de commissie
gaat met dit laatste niet akkoord en ver
oordeelt elk gebruik van kernwapens.
Tot hen behoort prof. dr. J. de Graaf,
hoogleraar in de ethiek te Utrecht.
Een aantal leden van de studie-com
missie heeft het rapport op een open
bare vergadering van het centrale co
mité besproken. Een hunner, prof. Car!
114
Het opgeschoten touw over een arm dragend,
liep hij voorzichtig naar voren, op zoek naar iet*
waar hij he* aan kon bevestigen, maar hij had
nog maar drie passen gedaan, toen "Jn rechter-
Icrne tegen ieta hards en onwrikbaars stootte Hij
onderdrukte een uitroep van pijn. onderzocht het
obatakel roet in vrlie hand en begreep meteen
wat het was: een ijzeren stang, die op een me
ter hoogte langs de voorzijde van de galerij liep.
Natuurlijk! Er moest wel een dergelijke veilig
heidsmaatregel zijn om te voorkomen dat de ka
nonniers naar beneden vielen, waar vooral s nachts
ook bh de galerij was geweest, omdat het
licht niet in de galerij viel. Maar hij had aan de
mogelijkheid moeten denken.
Snel schoof Mallory op de tast naar links tot
aan het einde van de stang, stapte er overheen,
bevestigde het touw zorgvuldig onderaan de verti
cale steun, vlak bij de rotswand en liep het
touw uitvierend tot aan de uiterste rand van
de galerij. Opeens viel de bodem daar weg en
was er alleen maar lucht onder zijn voorzichtig
tastende voet. Zon dertig meter beneden hem was
de door het land Ingesloten haven van Navarooe
Ver rechts van hem lag een donkere, vormloze
massa op het water, een zwarte vlek. die Kaap
Dein Ir ci moest zijn; recht voor hem uit. over het
als donker fluweel glanzende water van Straat
Maklos. kon hij verre lichtjes zien glinsteren, een
teken hoe zeker de vijand van z'n zaak was
so zeker dat hij geen verduistering nodig achtte,
al was het waarschijnlijker dat hij deze vissershut-
jee bij nachtelijke geschuUacÜes als peiling ge
bruikte Links van nem. horizontaal gemeten ver-
raaaend dichtbij nl. op nie* meer dan tien meter
afstand, doch een stuk lager dan waar hij stond,
kon Mallorv het uiteinde van de. op de rand
van het klif eindigende, buitenste fortmuur zien.
de daken van de huizen aan de westzijde van het
pletn en daar weer achter de stad zelf. die zich
naar berieden en van hem vandaan uitstrekte en
om de ronde haven heen liep Boven hem Neen.
De kanonnen van
AVAYCM
r ALISTAM MACLEAN
boven zich zag hij niets door die fantastische over
hang. die de hemel voor meer dan de helft aan
zijn gezicht onttrok. En onder hem was de duis
ternis al even ondoordringbaar en de spiegel van
de haven inktzwart als de nacht. Hij wist dat daar
beneden schepen lagen Griekse kaïks en Duit
se barkassen - maar hij kon er even weinig van
zien als wanneer hij er duizend kilometer van
daan zou zijn geweest.
Hij had niet meer dan tien seconden nodig ge
had om rond te kijken en alles in zich op tc ne
men. maar Mallory aarzelde niet langer Snel buk
te hij zich. maakte een lus aan het uiteinde van
het touw en liet dat op de rand van de galen;
liggen, In geval van nood kon hij het snel om
laag schoppen Hij schatte dat het eind een me
ter of negen vrij van het water zou blijven lig
gen. nog ju iet boven een eventueel door de haver,
varende barkas of kaïk. Het laatste eind zouden
ze zich moeten laten vallen; misschien zouden ze
een been breken bij het neerkomen op het dek
van een schip, maar dat risico moesten ze nemen
Mallory wierp nog haastig een blik in de inktzwar-
gele
gen magazijn leidde, lag Dusty Miller op het
ten vloerroos ter geknield, toen Mallory door de
tunnel terugkeerde. Druk bezig met afvuurdraden
sas koord, ontstekers en springstoffen, richtte hij
zich ever, op toen hij Mallory zag naderen
„Nou. ik neem aan dat dit spul ze wel een tijd
je zoet zal houden, chef." Hij verzette de wijzers
van het uurwerk, luisterde aandachtig naar het
nauwelijks hoorbare getik en daalde toen de lad
der af. „Ik denk dat 't hier tussen de bovenste
twee rijen ladinghulzen wel de beste plek is."
„Je gaat je gang maar." zei Mallory. „Doe 't
niet te opvallend Maar stop "t ook niet te ver
weg. Ze kunnen er toch niet achter gekomen zijn
dat we zelf de klok en de ontstekers niet ver
trouwen. hè?"
„Daar is geen schijn van kans op." antwoordde
Miller beslist. „Wanneer ze dit zaakje vinden, zul
len ze mekaar de schouders kapot slaan van ple
zier en niet verder gaan zoeken."
„Dat lijkt me waarschijnlijk." Mallory was te
vreden gesteld. ..Heb je boven die deur gesloten?"
„Natuurlijk heb ik dat!" Miller keek hem ver
wijtend aan „Chef. soms denk ik wel's bij me
zelf
Maar Mallory kreeg niet te horen wat hij dacht
Een daverend metalen geluid echode oorverdovend
door de ruimte, overstemde Millers woorden en
galmde ver over de haven. Weer hoorden ze dat
zware gebonk en ze staarden elkaar schaapachtig
aan. Het lawaai klonk nog een paar maal en
hield toen een ogenblik op.
„Visite." mompelde Mallory. „Uitgerust met voor
hamers Als die deur 't maar houdt!" Meteen rende
hij de tunnel door naar de kanons. met Miller op
dc hielen
„Visite!" Miller schudde verbaasd het hoofd ter
wijl hij zich voort haastte „Hoe ter wereld kun
nen ze zo gauw hier zijn?"
„Dat danken we aan onze diep betreurde kame
raad Panayis." antwoordde Mallory nijdig. „Wij
varen zo stom om te geloven dat hij ons alles
had verteld. Maar hij heeft ons nooit gezegd dat
het openen van die deur daar boven een alarm
signaal in het wachtlokaal in werking zou stellen
Vlot en behendig vierde Miller het tweemaal om
ie stang geslagen klimtouw. terwijl Mallory zich in
Je duisternis liet zakken. Vijftien meter gedaald,
schatte hij, zeventien, achttien, toen voelde hij de
waarschuwende ruk aan het om zijn pols gebonden
seinkoord en meteen hield hij het touw strak, bukte
zich en maakte het weer vast aan de verticale
(Wordt vervolgd
dering
toelegt.
Zo was het begrijpelijk dat hij zich
door het streven naar vrijheid van
Ambon geboeid en aangetrokken ge
voelde. In het voorwoord bij zijn is hij opgekomen. Nu hij L
boek over Ambon schreef hij dat het gaan past het, dat onze gedi
hier maar niet een probleem t
dat Indonesië geldt. Het recht is
Dr. Decker heeft zich betoon
vriend van de vrijheid der
Hij heeft op zijn wijzedoor zi
die en in zijn geschriften, vot
vrijheid gestreden. Ook voor 1
ZURE WIJL DURE SUIKER
de gestegen garantie
bouwers van suikerbieten. He
duurder tief zelf is redelijk. Het be
A/ROEGER dan in het uitzicht
gesteld is de suiker
paald niet onbelangrijk
geworden. Het vroege tijdstip schijnt overigens dat loonsverhoging
gekozen om speculatieve voorraad- mers een der oorzaken
vorming te voorkomen. Dit argu- kennelijk beter Iaat d«
ment kan men natuurlijk niet al te dan elders het geval is.
dikwijls toepassen, want in het ver
volg kunnen ook de speculanten De prijsverhoging zelf, hoezeei
in de regel geslepen lieden zich licht onvermijdelijk, blijft niet
op dit gebruik gaan instellen. De betreurenswaardig. Want suife
vroegere invoering van de hogere een belangrijk volksgoed, j
prijs komt er nu zo'n beetje op neer rechtstreeks hetzij door de arti
dat wij allemaal gestraft worden waarin ze wordt verwerkt. Da,
het bijzonder voor onzei,
een zuur bericht. Mo^
s dit i
het feit dat er ook nog specu
lanten zijn.
Hoe het zij, vroeger of later had geen kwalijke voorspelling zij^
deze prijsverhoging er blijkbaar toch wat ons straks, bij de milja
moeten komen. Ze hangt samen met nota, allen te wachten staat.
KOMT HET GESPREK OP GANG
;rlleugend dat de Verenig- beschikt dit land over de mou
i Engeland hun aar- heid, zelf over te gaan tot veL
diging van atoomwapens en dé
beproeven. Bovendien wordt als
staand aangenomen, dat het thai/
"LTET is i
11 de Staten
zeling hebben overwonnen
Sowjetunie hebben voorgesteld, op
31 oktober besprekingen te begin
nen over het staken van kernproe
ven. Zij hcliben hiermede de Russische
premier Chroesjlsjef de mogelijkheid deze binnenkort zal ontvangen,
ontnomen zelf met een dergelijk Zonder de medewerking van
voorstel te komen. China heeft een verbod van
Hoewel de betekenis hiervan niet proeven weinig zin. Niet zo lar|
moet worden overschat, zal deze stap leden kon men nog aannemen^
haar psychologische uitwerking niet Peking geneigd zou zijn, zichi
missen. Reeds is duidelijk dat de weg te leggen bij een door de Sowj#
van een topconferentie over staken bereikte regeling, die controle
der kernproeven niet over rozen zal naleving van een dergelijk vi
gaan> mogelijk zou moeten maken. Di|
Om te beginnen is daar de weigering gelijkheid is thans uitgesloten^
van Frankrijk om in het huidige De westelijke mogendheden wj,
stadium deel te nemen aan de door dus wellicht spoediger dan zijj
Amerika en Engeland voorgestelde wacht hebben geconfronteerd mf
besprekingen. De Franse kernproe- probleem, dat zij met vertegenf
ven, die waarschijnlijk in de Sahara digers van communistisch Chin*
zullen worden gehóuden, moeten nog de conferentietafel moeten plai
beginnen, en het lijdt geen twijfel,
of premier De Gaulle zal ei
voor voelen deze late poging
tot de atoommogendheden te gaan be
horen op te" geven.
Het succes van de conferentie van
geleerden van Oost en West, in de
afgelopen maanden te Genève gehou
den, rechtvaardigt de verwachting, Deze erkenning brengt
werpen. Wel
die nog niet voltooid is en nader moet
worden bekeken. Hij meende, dat nog
geen enkele van de grote problemen is
opgelost.
Er was veel kritiek op het rapport.
De commissie voor Internationale zaken
van de Wereldraad merkte op, dat de
studiecommissie zich duidelijker had
moeten uitlaten over de menselijke
waarden, die op het spel staan en ver
dedigd moeten worden.
Meer dan honderd afgevaardigden van
protestantse, anglicaanse en orthodoxe
kerken hebben zondag in de uit de 12e
eeuw daterend kathedraal van Odense
een kerkdienst ter gelegenheid van het
tienjarig bestaan van de Wereldraad
van Kerken bijgewoond.
Tijdens de dienst werden twee toe
spraken gehouden, een door de Britse
bisschop George Bell. en een door de
Berlijnse bisschop Otto Dibelius. Deze
laatste zei, dat de raad tot heden veel
te weinig "heeft gedaan. De kerken kun
nen de wereld weliswaar niet verande
ren, meende hij. doch zij kunnen in de
wereld het Woord, van God verkondigen,
dat oproept tot vrede, gerechtigheid en
waarheid. „Wij hadden dat luider, moe
diger en indrukwekkender moeten doen",
zo zei hij. „maar meer dan eens heeft
de goddelijke Geest ons geholpen in on
ze zwakte en heeft de wereld gehoord
wat wij door het Evangelie te zeggen
hebben"
Hronvadka ivil studie
van koude oorlog
Protestantse kerkelijke leiders van
communistische landen hebben er bij de
Wereldraad van Kerken op aangedron
gen bij te dragen tot een vermindering
van de spanning in de wereld door een
objectieve studie van de oorzaken van
de koude oorlog.
De Tsjechische theoloog prof. Hromad-
ka. die er in Nyborg, waar het centrale
comité bijeen is. de nadruk op legde,
dat hij ook voor de kerkelijke leiders
van naburige landen sprak, wil deze stu
die zien verricht door de commissie van
kerken voor internationale zaken
(C.C.I.A.), een orgaan, dat onder auspi
ciën staat van de Wereldraad en de
Internationale Zendingsraad nAnntriTT rvT/~i «riixn t - m
deHo™"gd\U,rrme™leS,toiUOVw"rdmkoï: ZORGVULDIG VERPAKT
gesomd. Hij koppelde de kpude oorlog
aan de verdeling van de wereld in rij-l
ke en arme landen en noemde deze om-|
standigheden de twee grote gevaren, die
iedereen bedreigen.
Frederic Nolde uit Ne.v York direc
teur van de C C.I A herinnerde eraan,
dat zulk een studie reeds in 1954 was
voorgelegd aan de algemene vergade
ring van de Wereldraad. Het rapport
was later in Oost-Duitsland gepubli
ceerd met weglating van alle kritiek op j
de Sowjetunie.
Prof Alivisatos van Griekenland heeft
de Wereldraad verzocht een delegatie j
af te vaardigen naai Cyprus om bij tel
dragen tot een oplossing van de strijd
tussen Grieken. Turken en Britten.
Gouden jubileum van
ds. E. van der Laan
Ds. E. van der Laan. emeritus-predi
kant van de Geref. Kerken, wonend te
Helpman iGron.'. zal op 30 augustus
zijn gouden ambtsjubileum vieren. Hij
werd op 6 december 1883 te 't Zandi
(Gron.i geboren en studeerde aan dc
theologische hogeschool te Kampen. Op
30 augustus 1908 werd hij in ziin eerste
gemeente te Wijckel en Balk (Fr) beves
tigd. Ds. Van der Laan diende de ker
ken van Ulrum en Anjum en ontving
ln september 1928 eervol emeritaat we
gens zijn benoeming tot geestelijk ver
zorger van de chr psychiatrische inrich
ting Dennenoord te Zuidlaren. Tot no
vember 1945. toen hij met pensioen ging
de Sowjetunie vervaardigde) kej
pens tot zijn beschikking hei
wil er kans zijn op
niets zljds staken van de kernproeve^
ook Is daar op zichzelf geen bezwaï
gen, het wordt een .netelige k*
als de Sowjetunie een eventuel/
nese eis steunt dat eerst het I
munistische regiem in Peking!
worden erkend. j
veelj
rschijnlijk jaar congresverkiezingen gehè
Chroesjtsjef enkele voorwaarden ver
binden aan aanvaarding
Een van die voorwaarden is wellicht Eisenhower
dat ook communistisch China zal betalen voor
zullen worden dat het opj
minst twijfelachtig is of pre»
hoge prijs zal
gesprek
worden toegelaten tot de voorgestel- nog moet worden afgewacht
de topconferentie. Zoals
weet, r^ultaat zal opleveren
IN HET bedrijfsleven van onze da
gen neemt het jaarverslag een
belangrijke plaats i
dragen tot de interne arbeidst
het wil ons toeschijne;
een belangrijke functie. Het is
onderdeel geworden van wat men
noemt de „public relations":
vestigen van een goede naam
binnen en naar buiten.
vervult het ook de openbare bedrijven da
behoefte kunnen hebben,
wel Daarom ook hebben wij het z
het verschenen jaarverslag van de I
laar met genoegen doorgenomen; ji
het doornemen van jaarvers
Vandaar dat aan de samenstelling kan zo een genoegen wordenj
en ook aan de technische verzor
ging van het jaarverslag aandacht
wordt besteed. Het is niet langer een Wel viel ons op dat de verpa
dorre opsomming,
men pro- bijzonder zorgvuldig
beert ook de cijfers te laten spreken, stukken karton, op niet allcd
Grafieken en illustraties dienen i
het geheel nog te verlevendigen.
Wij zijn van mening dat, uiteraard al te
binnen de grenzen van het redelijke,
de openbare bedrijven zich aan dit
gebruik niet behoeven te onttrek
ken. Een van de motieven is dat een
prettig verzorgd jaarverslag kan bij-
igrijke verslag ongesf
den in ons bezit kwam. We hij
ons wel even afgevraagd, of t
de P.T.T. misschien wat te w
vertrouwen is in de eigen vertl
capaciteiten.
de jubtfaris als zodanig
geweest Hij vestigde zich daarna tc
Helpman Ds. Van dor Laan maakte bi'
herhaling deel uit van de Darticuliere
synode n riln -»s«nrf on di"nd« de ko
ken in verscheidene deputaatschappen
2. De commissie, die de staatssecr
over de subsidiëring van tijdschrift*
viseert, is niet een commissie uit de
voor de Kunst, maar wordt telke
door de staatssecretaris benoemd op
dracht van de Raad voor de Kuni
Vereniging van Letterkundigen,
Maatschappij der Nederlandse L
kunde en de Kon. Ned Uitgevers
3. Een ontslagaanvrage van de he
van der Veen. van de Ver. van L
kundigen, is niet bij het ministerie
nengekomen. De heer Van der Veen
subsidie kan dus niet worden gesproken, i blijft momenteel in het buitenlan
..Tirade" kreeg nog
nimmer subsidie
Naar aanleiding van het bericht, dat
de staatssecretaris van o., k. en w het
rubsidie ten behoeve van het tijdschrift
..Tirade" zou hebben ingetrokken, ves
tigt de afdeling voorlichting van genoemd
de aandacht op het volgende:
