[UITREIS UIT BAGDAD OP ARABISCHE WIIZE: Russische Kerk bij de Wereldraad Ook nu heeft grootste mond gezegevierd Somber rapport MAANDAG 11 AUGUSTUS 19.18 MET ZEVENMIJLSLAARZEN DOOR HET MIDDEN-OOSTEN ZO MOEILIJK HET WAS Bagdad binnen Ie komenzo moeilijk i Bruggen) DAMASCUSaugustus imiddellijk na de staatsgreep het ook de stad neer te ver laten. De vluchten op Syrië en Egypte ivaren nog niet hervat tenvijl alle Europese luchtvaartmaatschappijen Irak met een grote iboog omzeilden. De enige mogelijkheid, die overbleef, teas voor veelvoud van de prijs van een vliegticketeen taxi te huren en duizend kilometerdie Bagdad van Damascus scheiden, over de grond af te leggen. Niemand voelde hier echter voor, zeker niet de journa listen. die dwars door de hitte van de woestijn de hoofdstad van Irak hadden bereikt en de nadelige gevolgen er van nog steeds niet te gekomen. Bij een temperatuur, die in de zomer tot boven de honderdvijfentwintig graden stijgt, is het dan ook beslist geen lolletje de oneindig lijkende vlakten met hun eeuwige zandstormen op te gaan, over paden, welke bezaaid zijn met stenen en kuilen. Jk had me, nog geen twee uur na aankomst in Bagdad, op het kan toor van de Syrian Airways laten inschrijven voor het eerste vliegtuig. ■m dat naar Damascus zou gaan. Men 'ond me daar kennelijk rijkelijk voorbarig, want met een veelheid van woorden werd me duidelijk ge maakt, dat er voorlopig geen kijk lui op een machine was en dat er zelfs geen plannen voor een hervat ting van de lijndienst waren ge- J maakt. Ik hield echter aan en zag irdten slotte mijn naam inderdaad bo venaan de boekingslijst verschijnen be Dat hij er door de dienstdoende be- 'r"| ambte met tegenzin was opgezet, y, deerde me niet, want met het oog hr op de censuur, die er in Irak heerst. iï was het zaak mijn artikelen zo spoe- dig mogelijk het land uit te vliegen Na elke morgen en middag te zijn terug ivfaeweest en steeds nul op het request te hebben gekregen, werd me op de vierde s dag van m'n verblijf eindelijk meege- v deela. dat er tegen drie uur een vliegtuig Koeweit zou binnen komen, dat op lofloorreis naar Damascus was. Vijf plaat zouden er open zijn en omdat ik xog steeds de inmiddels vol geraakte ie xoekingslijst leidde, werd me een ticket litgereikt en gezegd, dat ik „na half hotel gebeld zou worden. (Van onze reisredacteur Link Nieuwe wet Ik ken de betekenis van dit soort be- often in de Arabische wereld uur of twaalf liep ik dan ook telefoon om nadere inlichtin- •ent de tijd van aankomst vertrek te verkrijgen en te vragen ho< laat ik op het vliegveld moest zijn. Groot was mijn verbazing echter, toen me domweg werd overgebracht, dat .ik niet tot de passagiers op de wachtlijst behoorde, die mee zouden gaan. Toen ik heftig protesteerde stond ten slotte bo' werd me nog meegedeeld, dat er juist die morgen een wet van kracht was geworden die me verbood Irak met toestel van een andere nationaliteit dan de mijne te verlaten. Bovendien had ik, eveneens sinds die morgen, een nodig en ook dat in mijn bezit. Goede raad was duur, want zowel de et als het uitreisvisum bleken bij In- irmatie te bestaan. En omdat niemand me kon vertellen waar ik het stempel (Vervolg van pagina 1) Uitvoerig gaat het rapport in op de erschillende soorten radio-actieve stra- ngen. Als bestralingsbronnen worden nder meer genoemd lichtende wijzers an horloges, televisietoestellen en tchoenfluorescopen. Eveneens wordt ge in op de gevaren van blootstelling betrekkelijk grote doses uitwendige of inwendige straling en op de verschei denheid van lichamelijke gevolgen, die zich of onmiddellijk of binnen een be- paald tijdvak openbaren. Dit tijdvak kan van enkele dagen tot verschei- ene jaren na de straling. De weefsels van embryo en foetus, al dus het rapport, behoren tot de orga- e nen. die het gevoeligst zijn voor straling, en het feit, dat de drempelwaar- »oor het optreden van lichamelijke 'beschadigingen als gevolg van straling e niet precies bekend zijn, moet men er op dit ogenblik rekening mee houden, dat ade blootstelling van bevolkingsgroepen 6 aan hoger wordende ioniserende stra ling aanzienlijke en wijd verspreide lichamelijke schade kan veroorzaken, zo waarschuwt de commissie van de Ver enigde Naties, waarin vertegenwoordi- 'an Argentinië, Australië, België. Canada, Tsjechoslowakije, de V.A R„ Frankrijk. India, Japan. Mexico, Zwe den. Rusland, Engeland en de Verenig de Staten zitting hebben Bij de opstelling van haar rapport koD de commissie beschikken over 180 rapporten van 30 regeringen en van zes internationale organen. Reactie De Amerikaanse commissie voor kernenergie heeft zich zeer gunstig uitgelaten over het rapport van de Verenigde Naties. Met voldoening wordt geconstateerd, dat de V.N. commissie als haar overtuiging uit spreekt, dat de problemen van de radioactiviteit geen beletsel behoe ven te zijn voor het vreedzaam ge bruik van de kernenergie. De Amerikaanse commissie merkt op, dat de V.N.-com missie een schatting beeft gegeven van het grootst mogelijk aantal gevallen, die het gevolg kunnen zijn van radioactieve neerslag als men wan de pessimistische verwachtingen Vltgaat. moast halen en het regeringsbesluit me trouwens een lang verblijf in Irak in het vooruitzicht stelde KLNJ-toestellen vlogen er nu eenmaal niet besloot ik de zaak op z'n Arabisch aan te pakken. Het was duidelijk, dat ik een relatie nodig had om me in dat vliegtuig te krijgen, liefst een zo machtig mogelijk heer, wiens wegen niet doorkruist kon den worden door een ander, die met nog meer gezag was bekleed. Wie moest dit echter zijn? En wie was in s op zo'n korte termijn te helpen? Ik kende de minister van voorlich ting en propaganda, Siddiq Shi omdat ik beroepshalve met hem te doen had gehad. Maar zou ik hem in de miljoenenstad Bagdad kunnen vinden' Zou hij bovendien zijn invloed willen aanwenden voor een kwestie, die hem zeker niet zou interesseren? Ik informeerde bij z'n secretaris hoorde, dat hij in het gebouw de ministerraad ihet een persconfe rentie bezig was Toen ik er echtei per taxi arriveerde, vertelde men mij dat hij er de hele morgen niet was gpweest en zich zeker in het ministe rie van defensie zou ophouden Ook daar was hij evenwel nergens te be kennen, maar als ik nu naar het par lementsgebouw reed. zou ik hem zt* ker treffen, want hij woonde er een vergadering bij. Een telefoontje Terwijl ik, badend in het zweet, op nieuw door de hitte van Bagdad ijlde, begon de moed me wel een beetje in de schoenen te zakken. Ik had het ge voel van het kastje naar de muur stuurd te worden en had inmiddels een uur van m'n kostbare tijd verlo ren. Tot mijn grote vreugde nister Shanshal inderdaad in lementsgebouw aanwezig, waar koning Feisal net twee jaar geleden met alle praal van een oosters vorst was ge kroond. En ik kon ook op een bijzon der gemakkelijke wijze in z'n buurt ko men, want hij sprak in de zittingszaal de Arabische pers toe over de nieuwe wegen, welke Irak zou gaan. Ik kan me niet meer precies herin neren boe ik er toe kwam, maar toen ik zo'n minuut of vijf op hete kolen had gezeten, stond ik van m'n linnen overtrokken stoel op en „Het spijt me. Excellentie, dat ik u moet interrumperenIk heb uw hulp dringend nodig en ik kan niet wachten, omdat het vliegtuig, waar op ik heb geboekt, over een uur ver trektHoe kan ik Irak verlaten, ge zien de nieuwe wet die vanmorgen van kracht is gewordenHoe kan ik de afspraak, die ik morgen met kolonel Serraj van Syrië heb, hono rerenAlleen u bent in staat me te helpen en daarom neem ik de vrij heid u in deze belangrijke vergade ring te storen....." Ik werd bijna opgegeten door de ogen van m'n Arabische collega's, ter- vijl ze nog niet eens wisten, dat m'n :ogenaamde afspraak met Serraj een eugen was. Minister Shanshal echter lam de interruptie heel wat sportiever >p, want, na ruggespraak met z'n ad- iseurs te hebben gehouden, vertrouw de hij me in uitnemend Engels toe: „Wacht nog vijf minutenIk ben zo met deze vergadering hier klaar en beloof u me eerst in uw zaak te zullen verdiepen, vooydat ik tot het beantwoorden van vragen over ga...." De vijf yninutep werden natuurlijk ijftien minuten, doch nadat ook deze omgekropen waren, stond Shanshal op wenkte me om mee naar z'n kamer komen. Ik legde hem in 't kort uil l er precies aan de hand was en vlug van begrip als hij is, greep hij en de telefoon om een gesprek mei van z'n ondergeschikten te begin- Wat hij precies bekokstoofde, wisi ik niet. maar vrijwel onmiddellijk nadat hij de haak had neergelegd, kwam er majoor de kamer binnen, die me werd voorgesteld als de man, die me vliegveld brengen zou en me wel verder zou helpen. De minister wuifde m'n dank af en verklaarde hiermee wel bewezen te hebben, dat hij de Westerse pers in elk opzicht welwillend tegemoet trad Dat hij een wet met voeten trad. deerde hem blijkbaar niet een merk waardige minachting voor de wet komt men trouwens in alle invloedrijke kringen in het Midden-Oosten tegen en dat hij, door te verklaren, dat ik geen uitreisvisum nodig had, een juist door de ministerraad uitgevaardigd besluit schond, vermocht hem ook niet te hinderen. „Good luck' en toen hij me ten afscheid de hand schudde: -„Bon. Voyage" Met bagage en al bevond ik half uur later op het vliegveld. Het toestel dat me naar Damascus bren gen zou, was al gearriveerd, maai de bemanning was onder de koelte brengende propellors van het restau rant gaan eten, terwijl de passagiers in de steeds heter wordende machine zaten te bakken, omdat het hun ver boden was zich op de luchthaven te vertreden. Ik kreeg inzage van de boekingslijst en overtuigde me van de afwezigheid van mijn naam. De vijf plaatsen, welke nog bezet konden worden, waren Syrische en Egyptische collega's geven die, wat hun mérites ook kon den zijn, in ieder geval later hadden geboekt. k protesteerde uiteraard, maar toen bleek, dat tenminste twintig journa listen die ook allen in het bezit van geldige tickets waren, al eerder het zelfde hadden gedaan, liet ik de zaken aan mijn begeleider over. Grote mond Deze, een grote, hautain kijkende offi cier in uniform, begon een vraag gesprek met de manager, dat weldra in zulk een ontzagwekkende r ontaardde, dat iedereen er stil werd. Het was een heen en weer schreeuw, waarmee men zich Europa alleen maar belachelijk hebben gemaakt, maar dat in de Ara bische wereld schering en inslag is. Alhoewel ik er geen woord van volgen kon, begon de chef van de Syrian Airways al gauw een toontje lager te zingen en schrapte de Egyptenaar van de lijst af om mijn naam er voor in de plaats te zetten. Het einde van de rel was hier echter niet mee bereikt. Integendeel: hij moest eigenlijk nog beginnen. Want ook de Egyptenaar had „een relatie" meegenomen en om hem in het toe stel te krijgen en in feite alle Ara bische persmensen, die een van de vijf plaatsen hoopten te bemachtigen. Een hels lawaai van kijvende stem men steeg weldra in het kleine be- nauwdê\kantoortje op en omdat ik nog niet wist wie van alle voorspra ken de grootste macht bezat, werd mijn vertrek, voor mijn gevoel al thans, weer even heel onzeker. Lang behoefde ik echter niet in twijfel te verkeren, want het geblaf van mijn begeleider versaagde niet en bleef dat van anderen overstemmen. Mijn naam werd niet van de lijst afgevoerd, hoe de minder fortuinlijken mij ook met woorden of ogen verwensten. De grootste mond had typisch voor het Midden-Oosten wederom gezege vierd, toevallig nu eens ten gunste van mij. Zonder enige moeite er werd zelfs niet eens naar m'n koffers gekeken ging ik de douane door en het ont breken van een uitreisvisum in m'n paspoort werd gecompenseerd door een vriendelijk praatje van de officier met de dienstdoende ambtenaar. Een lang handenschudden volgde toen, zo mede het uitwisselen van vele zege wensen, waaraan ook de commandant van het vliegveld, een aristocratisch uitziende kolonel, uitvoerig deelnam „Ik hoop. dat het nieuwe Irak u heeft bekoord", zei hij nog „en dat u er goede artikelen over hebt geschreven Toen ik de machine een nog zo goed als nieuwe DC 4 inklom, sloeg de stank van ongewassen en in hun zweet badende mensen me als een dikke walm tegemoet. Het was er ver over de honderd graden, maar ik had me al spoedig aangepast, te meer daar zich onmiddellijk het probleem voordeed. dat er geen stoel onbezet wasDit was de maatschappij natuurlijk reeds lang bekend, doch het vooruitzicht om vijf passagiers extra mee te nemen, was kennelijk te verleidelijk geweest Chaos Toen de machine haar hoogte had bereikt, werd het aanzienlijk aan genamer van temperatuur. De stank aan de andere kant werd erger en erger, want door het remous boven de woestijn keerden verschillende Koeweiti de maag om, niet in de spaarzaam aanwezige overgeefzak- ken overigens, maar gewoon op de vloer De stewardessen keken er zelfs niet naar om, evenmin trouwens als naar de toiletten, die na een kwartier vliegen een mesthoop gelijk waren. Met de stank van de hele Ara bische wereld in de neus drriveerde ik ten slotte na tweeëneenhalf uu Damascus, waar ik de frisse lucht bijna met een dankbede begroette. En nu ik dit artikel schrijf ruik ik die zieke, in witte gewaden ge stoken Koeweiti nog, terwijl ik het beeld van hun kinderen, die op blote voeten door het braaksel van ande ren liepen, nooit in m'n leven zal vergeten. ij (Vervolg van pagii „Het fundamentele belang heid, waarmee Christus de mens heeft vrijgemaakt, eiste onze aandacht ei elk van de delegaties zette haar stand punt uiteen over de wijze, waarop d. religieuze vrijheid haar uitdrukking behoort te vinden in de maatschappij'" „Wij hebben een aantal specifieke pro blemen aan een beschouwing onder worpen, waarvoor de kerken komen staan als zij aan hun geloof uiting wil len geven in leven en werken. Onze discussie heeft bijgedragen tot ter begrip van deze problemen' vervolgt de verklaring. In een geest van volleflige overeenstem ming met de fundamentele principes van de oecumenische beweging zullen In het marine-opleidingskamp Hilversum hebben zeekadetten zaterdag een demonstratie ge geven. Onder meer zagen ouders en belangstellenden de maquette van de Nieuwe Wa terweg, die veel belangstelling trok. Zwerver was er ook en in Bont en Bondig leest u er meer over. mïkowM —dm.-En de admiraal legde De vier andere reizigers en ik werden dan ook op barkrukken neergepoot, die door hun plaatsing legen de wand weliswaar mogelijkheden tot rugge steun boden, doch die uiteraard geen buikriemen bezaten. Niemand bekreun de zich er echter om en met de ste wardessen zittend op de vloer steeg het toestel op. >e aanwezigheid .van een riem werd trouwens niet noodzakelijk geacht Zeker de helft van de passagiers had hem niet omgesnoerd toen de wielen de grond verlieten; en, nog erger: bij na niemand voelde er voor zijn siga ret te doven. Ook hier kon ik evenwel niet al te veel aandacht aan besteden, want een ijzeren kist, die voor me stond en die tot een van de vele stukken bagage behoorde, welke het zwaar overbelaste vliegtuig in zijn netten, de gang en zelfs de keuken meevoerde, kantelde om en kwam op m'n schenen terecht Met andere koffers gebeurde hetzelfde, maar ook dit werd als gewoonste Kijk, dat doe je nou zo", zei de bevel hebber der zeestrijdkrachten, raai H. H. L. Pröpper, en h eind touw en legde ten aanschouwe van vele hoofd- en vlagoffic.eren een helellOg CCll SJ OU Weiman sjouwerman, met een vaardigheid alsof 'Hl zich een dag tevoren daarin nog druk had geoefend. De admiraal gaf deze demonstratie In het Marine Opleidingskamp te Hilversum tijdens een ouderdag van het Zeekadetkorps Nederland, die ook door marine- burgerautoriteiten werd bijgewoond. taatssecretaris van marine, vice-admiraal b.d. H. C. W. Moorman, was er de burgemeester van Hilversum en die van Loosdrecht, de heren J. J. G. Boot nr. J. L. Vunderink, en er waren vele schouten-bij-naoht en kapiteins-ter-zee iok vele vooraanstaande figuren uit de Amsterdamse en Rotterdamse scheepvaart- Schiedam, Arnhem, Den Haag en Gro ningen. He.t Rotterdamse korps werd in 1955 opgeheven en is sindsdien meer opgericht. Dank zij de subsidie van de koop vaardij heeft het Zeekadetkorps werkzaamheden belangrijk kunnen breiden, en dank zij de medewerking de Koninklijke Marine kan het korps elk jaar in de zomer in een daarvoor bij uitstek geschikt kamp allerlei oefe ningen houden Scheepvaart En die belangstelling uit marine- en scheepvaartkringen was wel te verkla ren, want het gaat er bij het Zeekadet korps om de jeugd van Nederland be langstelling bij te brengen voor de zee vaart in het algemeen. Mr. J. J. Oyevaar, lid van de Raad van Beheer van de N.V. Phs. van Om meren en voorzitter van het Zeekadet korps Nederland heeft ons daarover verteld. Hij zei: „Ons doel houdt geen verband met het feit, dat ons land op het ogen blik in alle sectoren van de scheepvaart zeelieden kan gebruiken. Ook als die vraag minder zou worden behoudt h< Zeekadetkorps zijn taak." Kor rpsen Het Zeekadetkorps werd opgericht in 149 en het bestaat op het ogenblik uit 8 korpsen of onderafdelingen. Deze zijn gevestigd in Gouda, welk korps het oud- is. Maassluis. Amsterdam. TJmuiden, Eisen „De jongen, die toetreedt tot ons korps, heeft in principe reeds besloten later ziji carrière op zee te maken." vertelde mr Oyevaar. „En daarom kunnen we var hem meer eisen dan van iemand. di< bijv. als tijdverdrijf lid wordt van eer watersportvereniging. De opleiding draagt een semi-militair karakter, maar de klemtoon ligt beslist op: semi. De leeftijd varieert tussen de 14 en de 18 jaar en de scholen, die de jongens be Religieuze motieven bij oorsprong van geld 1292» Tot voor kori geloofd, dat de prim uitsluitend door nuttigh liet leiden. Hij werd loger i. hebber :volutii lakt. schünlijk langs mindei rationele baan heeft voltrokken dan men altijd voor waarschijnlijk had gehouden Vond men het aanvankelijk hoogst be grüpelijk dat de edele metalen reeds vrij vroeg als waardemeter en betaalmiddel werden aangewend, omdat kleine stukje» hiervan reeds een grote waarde vertegen woordigden en gemakkelijk op reis kon den worden meegenomen, waarbij noj kwam dat iedereen dit geld met graagte aannam, bij een wat dieper gaand onder zoek van dit vraagstuk blijkt, dat di oorsprong van het edele metnal als gelë door deze redenering niet kan worden verklaard, al ware het alleen omdat de primitieve mens niet van aanvang ai aldus kan hcoben geredeneerd. Het onderzoek naar het betaalmiddel bij vele thans nog in primitieve staat verkerende stammen heeft uitgewezen, dat aan de oorsprong van het geld (in algemene zin» velerlei oorzaken ten zrondslag liggen. Ditzelfde kan ook wor den gezegd van de edele metalen ah betaalmiddel. En als één van die oor zaken moeten zeer zeker de religieuze motieven worden genoemd. Goud werd geacht in verbinding te staan met dr zonnegod, zilver met de maangod. In di oude heiligdommen van de landen rond het oostelijk hekken van de Middellands, cee werden de edele metalen juist daar om als versierselen en als grondstof vooi het vaatwerk en de andere heilige ge reedschappen aangenomen. Somtijds wa- isn de heilige plaatsen zelfs het uitslui tend recht op goudbezit voorbehouden Juist dit laatste is belangrijk, omda' hieruit blijkt, dat het aan de godhei< oebehorende goud hij de burgerij ceei lienst als ruilmiddel kan hebben gedaan Het kan hieruit wèl zijn ontslaan, door ast de edele metalen als offeren-Wen betekenis hadden. Wilde iemand offeren en bezat hij bijv. gee hij het metaal van am lere producten, welke moesten worden. De r. lut religieuze motieven bij de oorsprong an het geld een grote rol hebben ge .pecld, zijn legio. In het oude India •n in Griekenland van de Homerische ijd. waar runderen aan de goden werden teofferd. werden volgent B. Laum de prijzen van alle andere producten om gerekend lot (offer)ossen. Hetzelfde ge beurt thans nog op de Nieuwe Hebriden, .vaar de primitieve eilandbewoners een erhoudingsgewijs hoog ontwikkeld geld- -yateem hebben gegrondvest op de offer- •iggen. Over de aanbidding van het ouden kalf moeten we nu ook nog preken, zij het in ander verband. Daarover een volgende keer. Nadruk verboden zoeken liggen tussen de ambachtsschool en het gymnasium. Ons korps is 444 man sterk 1957 gingen er 95 Zeekadetten naar Van hen kozen er 21 een loopbaan als beroepsmilitair bij de Koninklijke Ma rine en 74 gingen er naar de koopvaardij. In 1955 vertrok Zcekadet Buyst uit Arn hem naar het Instituut voor de Konink lijke Marine en In september a.s. wordt h(j beëdigd tot marine-officier." Wensen „Het gaat goed met het Zeekadetkorps. maar we hebben toch nog wel wensen Een van de wensen is, dat we wat meei leden krijgen uit de Oostelijke provin cies en uit Zeeland. Het ligt in de be doeling in de komende wintermaanden de toetreding van jongelui uit die pr< Dat het met ons korps goed gaat blijkt o.m. uit de belangstelling voor d> merkampen. Elk jaar komen er jongens. In de laatste vier jaren wa aantal 108. 180, 245 en 290. De kosten van het kamp worden geheel door rine gedragen, de jongen zelf betaalt slechts f 5 voor de dagen, die hij als gast bij de Koninklijke marine doorbrengt Ziek Dit jaar houdt het Zeekadetkorps Ne- derland voor de negende maal eei merkamp en voor de vijfde maal onder leiding van de luitenant-ter-zee der 2d. klasse W. C Lemaire. „De stemming is prima," vertelde hij „De jongens zijn op de fiets naar versum gekomen en zij vermaken zich hier opperbest, 's Morgens om 7 ui er overal, daarna baksgewijs eten c rest van de dag brengen we op het water door. We hebben van de marine prach tige B2-s)oepen in bruikleen, waa we de gehele dag zeilen en roeien. De broodmaaltijd nuttigen we ook op het water. In de loop van de middag gaan we weer naar het kamp en 's avonds i» er een goede ontspanning." 9 „De marinc-hap bevalt de jongens uitstekend." zei de heer Lemaire. „De eerste dagen werd er zo enorm gegeten een vijftal jongens in de ziekenboeg st worden opgenomen. Ze rijn intus- weer helemaal hersteld." Ouderdag Het kamp duurt elf dagen en zaterdag de negende dag, konden de ouders naar Hilversum komen en de prestaties van zoon bewonderen. De dag begon een défilé voor de ouders en de autoriteiten, dat mr. Oyevaar afnam En daarna demonstreerde elk korps een on derdeel van de zeevaart. Er werden ster- geschoten. er werd met vlaggen ge seind, er werden oefeningen gehouden met roeispanen en er werden touwen gesplitst en knopen gelegd. En bij dat laatste toonde de bevelheb ber der zeestrijdkrachten, dat hij het knopen leggen niet verleerd was. Toen en Zeekadet een fout zag maken hij hem het touw uit de hand c-n deed hij hem voor hoe je een hele sjou werman moet leggen. 9 „Wat is een sjouwerman?", vroegen we aan een deskundige. Hij antwoordde: „Je hebt twee soorten sjouwermannen. de Russische afgevaardigden rapport J uitbrengen aan de patriarch en aan do Synode van de Russische Orthodoxe t Kerk. Zij zullen rapporteren aan de zusterkerken, die hebben deelgenomen aan de conferentie in Moskou in 1948. De afgevaardigden van de Wereldraad zullen verslag uitbrengen aan het een- j traal comité van de raad en zij zullen 1 voorstellen waarnemers van de Russi- j sche Orthodoxe Kerk uit te nodigen tot bijwoning van de vergaderingen J van het centraal comité. De afgevaardigden van de Wereldraad, dr. Franklin Clark Fry, dr. W A. Vis- j ser 't Hooft en de patriarch Johannes van Melita, zijn zaterdagmiddag nog ;i uit Utrecht vertrokken. De Russische I kerkelijke leiders hebben zaterdagmid- dag bestuurders van de Russische or- I thodoxc kerken van Parijs en I.onden 4 ontvangen, ter bespreking van interne -| kerkelijke aangelegenheden. j ETHEJÏGOLVEN f J Eerste prijs: een Schots eiland Het eiland Stroma vapr de noordoost kust van Schotland is voor 10.000 pond.i (ruim 100.000 gulden) door de Amerikaan-I se „Columbia Broadcasting Syslci (C.B.S.) gekocht om in het populaire tcle- visieprogram „Bid and buy te worde „weggegeven'Het eiland heeft een oj pervlakte van vierhonderd hectare en.hi telt zestien bewoners, die van landbout en visserij leven. Dat Stroma geen rijk bestaan biedt, blijkt uit het feit dat aan de vijftig huizen maar drie bewoond' zijn Er is geen elektriciteit en medische hulp op het eiland. Bovendien'- zijn de bewoners per jaar gemiddeld- veertig dagen van het vasteland ge ïsoleerd. De bewoners van Stroma vinden het maar een onplezierig idee dat hun eiland, op deze wüze in andere handen Zal o gaan. Geen van hen heeft ooit televisie', gezien. Tot dusver was Stroma eigendom, van een paraplu-fabrikant in Yorkshire Prinses Wilhelmina voor de radio Vanavond om acht uur zal II.K.H. prin ses Wilhelmina over de zenders Hilver sum 1 en 2 een korte toespraak houden in verband met de wijze waarop het derlandse volk de honderdste verjaai van de geboorte van wUlen koningin Emma heeft herdacht. Programma voor morgen voor gecMe'.ilk leven, cau» 10.00 Gram 10.5® V d kleuters 11.00 V d zieken 12.00 Lichte muz J2.Z0 Grzm 12.30 Land- en lulnbouwmctted 17.33 Orgel en zang 13.00 Nws 13.15 Mcded of gram 13.70 Promenade ork en aol 13.55 Beursber 14.00 I wrskroep van Slva, hoorspel 14.35 Gram 15,15 V d Jeugd 16.30 Voordracht 16.45 KI»* recital 17.15 De dierenwereld en wij. c aus 17.75 18.45 Hn*< 1.30 Gram parte 18.50 Cabaret 19 35 Film ■wa 19.55 Concertgcbnuwotk en sok te: 70 4571.05 Act) 77 70 Gram '•15 Koersen van New York 73.lt rvum II, 298 m. KRO: 7.00 N» 1.45 Morgengebed en liturg kal 8 0 9.45 Lichtbaken. 8.15 Gra m8.5Ö V d caus 10.00 V d kind 10.30 Gram 11.00 V t 11.30 Gram 11.50 Als de ziele luistert. 17.00 Middagklok-noodklok 12.03 Gram 12.3® Land- en tuinbouwmeded 12.33 Gram 1 7 55 Zot newijzer 13.00 Nws en katb nws 13.2® Grar 13.30 Werddmuziekconcours 14.00 Gram 14 3 V d vrouwen v h land 14.40 Gram 15 00 Ider_. 15.30 Idem 1600 V d reten 16.30 Ziekenlof 17 o<) V d jeugd 17.40 Beursber 17.45 Regermgsuliz: Rijksleden Overzee: Land en volk van Nieuw- Guinea's Vogelkop, door J J W Dubois. 18.00 Gram 18.20 Idem 19 00 Nws 19 io Comm op het nws 19.15 Gram 7000 Golgotha, rium (In de pauze: ±20,50—71.05 Act) 22.45 Avondgebed en liturg kal 23.00 Nws 23.15—24 0 Gram. Tclevlslcprogr. NTS; 19.30 Intern Agrarlscl nws 20.00 Journ en wecroverz. NCRV: 70.20 Film over lokker» 20.30 De Kidnappers, film. Letterkundige opdrachten De staatssecretaris van O., K. en heeft aan de auteurs E Dinaux te Heer- de en H. Edinga te Bakkum een letter kundige opdracht verleend. Beide auteurs hebben de opdracht aanvaard. hele en halve. Maar een sjouwerman Is de knoop aan het eind van een touw. die moet beletten dat dit touw door een gat schiet. De sjouwerman wordt n alleen nog maar gebruikt om putsen I stroppen, dat is houten emmers van ec Hengsel vobrzlen. En dan gebruiken wo Halve sjouwermannen voor zoutwater- en hele sjouwermannen voor zoetwater- Vissen De kapitein van een schip, dat zater dagavond laat de Nieuwe Waterweg uit voer. zag op het uiterste puntje van do Noorderpier een paar schimmen hewe- gedachten waren: Daar Hij waarschuwde Scheven ingen-radlo, die Hoek van Holland alarmeerde en kort daarop voer de reddingboot Presi dent Jan Leis uit om hulp te verlenen. Toen de boot bij de pier was riep schipper Willem Seters: ..Nou. kom dan maar. dan zullen we jullie helpen. ..Helpen?", vroegen de schimmen. „Hoe zo?" .Wel, jullie zitten toch in nood?" ,Gecn sprake van." antwoordden do schimmen, „we staan te vissen." Vakantie De vakantie is ten einde, en we zijn weer aan het zwerven gegaan Drie we ken lang hebben we de dop niet van de vulpen gehad, geen vel papier gezien niets anders gedaan ..an geluierd We hadden drie weken zon. regen cn veel vliegen Maar het was best Zaterdag gingen we weer op reis On der een brandende zon hebben we uren gelopen over het sportveld van het Ma rine Opleidingskamp te Hilversum en over hetgeen we daar hebben gezien m gehoord leest u in dit eerste verhaal de vakantie. ZWÊRVGR

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 5