Elfduizend maagden vervangen door duizenden toeristen Het oude WARMUNDA werd modern WARMOND Nog ligt Zwanenburgerpolder een diepe rust in Hogewoerd in volgend stadium Leidse patroons maken kort geding aanhangig In Oosterkerk kwam meer licht en ruimte NIEUWE LEIDSCHE COURANT 3 WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1958 NOG NIET ZO HEEL ERG LANG GELEDEN schreef een Zwitsers week blad een geestdriftige zomerreportage over Nederland. Nadat de ge- inspireerde journalist zijn lezers had verteld, hoe mooi Amsterdam wel was, hoe kleurrijk de bollen bloeien en hoe bekoorlijk de Volendammertjes gekleed gingen, kwamen er enkele zinnen, die verrieden, dat de man zelf weer ging twijfelen aan hetgeen hij had meegemaakt: Dan is er ook een plaatsje zo schreef hij waar je moet betalen om binnen te mogen komen. Het is afgesloten met een groot hek en dat wordt pas opengemaakt, wanneer je geld hebt betaald. En dit plaatsje was Warmond, vóórdat het rijk de tol opkocht en het hek wegbrak. Daardoor verloor Warmond mis schien een schilderachtige aantrekkelijkheid voor buitenlandse toeristen, maar de Nederlanders, die zelden waardering kunnen opbrengen voor folklore, waarvan het rijk de vruchten plukt, juichten, toen Warmond werd ontsloten, en het toerisme kon sindsdien bevrijd van zijn remmen voorwaarts schrijden. In afwijking van Katwijk en Noord- wijk is Warmond geen vakantiecentrum, waarbij de gehele bevolking is betrok ken. De botenverhuurders leven natuur- lijk van het watersportcentrum; de twee hotels met samen 48 bedden hebben in de zomermaanden niet over belangstel ling te klagen; de middenstand ziet zijn omzet iets oplopen, maar hij moet het hebben van het inwonersverbruik, de toeristische omzet betekent hooguit een aardige bijverdienste. Ook aan de particulieren gaat het toerisme in Warmond meestal voor hij. Er zijn enkele huizen, waar men bedden beschikbaar heeft voor va kantiegangers, maar dit zijn er slechts een twintig. Naar de heer C. M. van Stijn, die een coördinatie punt voor WV-activiteiten in War- V.V.V. Warmond DE VVV-Warmond leidt een vrij onzeker bestaan. De activiteiten worden uitgespon nen en gestimuleerd door een zeer klein groepje mensen. Voornamelijk moet de stichting drijven op de financiële steun van de botenverhuurders en jachthaveneigenaars. De mid denstand toont zich nog vrij gereserveerd en is er over het algemeen niet van overtuigd, dat het toerisme een zeer be langrijke rol in Warmond kan krijgen. De overige bevolkings groepen houden zich meestal volledig afzijdig en zijn wel eens bevreesd, dat de rust van hun plaats door een te grote toeristische belangstelling zal worden aangetast. Daarom moet de VVV wer ken met een budget, dat be lachelijk laag is in verhouding met de andere vakantiecentra van dit gebied. De gemeente steun is sinds vorig jaar be langrijk toegenomen en de overtuiging van het kleine groepje, dat Warmond in het kader van Randstad Holland een taak heeft, die naast de materiële voordelen ook een sociaal aspect heeft, garan deert een bepaalde ontwikke ling. Vijftig jaar geleden voeren statige jachten de havens van Warmond in en uit. De boten zijn in de loop der jaren steeds kleiner geworden, maar hun aantal nam toe. En als de voortekenen niet bedriegen, zullen zij in aantal blijven toenemen en zullen duizenden Zuidhollanders in de toekomst rust, licht en zonne schijn bij het aloude War- munda kunnen vinden. mond vormt, vertelt zijn de in totaal zeventig bedden, die Warmond voor vreemdelingen beschikbaar heeft, ruimschoots voldoende. Hoewel het vreemdelingenverkeer in Warmond vrij oud is er bestaan al folders en gidsen uit het begin van deze eeuw heeft het een min of meer besloten karakter. Geen Loosdreeht brengen de „vaste klanten", de zeilers, die hun boten zomer en winter in een van de tien havens van Warmond laten liggen, die iedere zeildag naar Warmond komen om daar te zeilen en die na een dag sportbeoefening in hun auto stap pen en terugrijden naar Leiden, Den Haag, Haarlem, Amsterdam of Utrecht, waar zij wonen. Hierdoor wijkt het karakter van War mond sterk af van dat van bijvoorbeeld Loosdreeht .waar vele honderden boten te huur zijn en waar iedere zomerse dag een stroom van „dagjesmensen" ver- pozing op en aan het water komt zoeken. De beslotenheid wordt In Warmond misschien iets te ver doorgevoerd en de V.V.V., onder leiding van notaris K. Giinther, doet al enige jaren po gingen om meer by het ontspannings leven van de grote plassen te worden betrokken. Nu werkt ook de ligging van War mond ten opzichte van de plassen enigszins remmend. Warmond is de in- en uitvalshaven voor zeilers, maar het ligt te ver van de plassen af dan dat men „aan land wipt", zoals bij het Kaag eiland. Om de zeilers te trekken heeft men dit jaar in de Kaagweek enkele attracties in het dorp georganiseerd, die een goede belangstelling hebben gehad. Zowel de braderie als de paardesport en het vuurwerk hadden vele zeilers naar Warmond gebracht en men ziet hierin een goed teken voor de toekomst. Toekomstbeeld ,EZE TOEKOMST zal Warmond toch iddelpunt van de water- recreatie brengen, want wanneer alles volgens plan verloopt, wordt Warmond een belangrijk recreatiegebied voor Zuid-Holland. Deze ontwikkeling is af hankelijk van het ontsluiten van de Zwanenburgerpolder. De enkele boerderijen, die thans in het dorp Warmond enigszins detoneren, zullen bij ontsluiting naar deze polder worden overgebracht; de Grote Wate ring zal dan worden verbreed voor de vrachtscheepvaart; langs dit water zou den woningen kunnen worden gebouwd en de noordoostelijke kop van deze pol der. waar men de grote plassen als grens heeft, zal dan een groot recreatiegebied worden. Deze al i Hoewel ook dan het zwaartepunt van de recreatie op de zeilsport zal blijven rusten, is de mogelijkheid niet uitgesloten, dat dit gedeelte van de polder een watersportcentrum van breder allure wordt. Men denkt bijvoorbeeld aan uitgebreide zwem- gelegenheid en om de jeugdige gas ten onderdak te verschaffen is wel eens heel voorzichtig aan een jeugd herberg op deze polderspits gedacht. Een foto, die Warmond vanuit de lucht tekent. Havens vol met kleine bootjes, een molen op de voorgrond en een bos- begrenzing. Een sprookjesoord voor mensen, die leven tussen fabrieksschoorstenen en dof- dreunende vrachtwagens-met- aanhanc). (Fotodienst KLM Aerocarto n.v.) Dit laatste wordt echter thans nog zeer zachtjes uitgesproken, want de meeste Warmonders zijn daar nog niet geestdriftig voor te maken; de ervaringen, die Kaageiland de laat ste jaren met jeugdige bezoekers heeft opgedaan, zullen daar niet vreemd aan zijn. Voor de verbinding tussen Warmond en de polder zal een brug gaan zorgen, die is geprojecteerd bij het gemeentelijke haventerrein. Dit zijn echter slechts toekomstbeel den, waaraan vele Warmonders nog zul len moeten wennen, hoewel de VVV- mensen, onder wie naast voorzitter Günther ook burgemeester jhr. mr. L. M. E. von Fisenne als ere-voorzitter een zeer actieve rol speelt, er terdege reke ning mee houden. Want wanneer War mond een recreatiegebied wordt, moet daar een strakke politiek voor worden gevoerd. Deze is al jarenlang merkbaar. De weinige industrie, die zich binnen de gemeentegrenzen heeft gevestigd, zal niet worden uitgebreid met nieuwe be drijven en naar buiten tracht men War mond als vakantie-oord uit te dragen. Naast het dorado, dat de plaats voor zeilers is, bezit zij andere aantrekkelijk heden. Warmond kent feitelijk twee toerismeseizoens. Het eerste valt in de maanden maart en april, wanneer de bollen in bloei staan en de mozaïken duizenden bewonderaars trekken; het tweede begint in juni en duurt tot eind september. Harmonie en historie ALS WEINIG andere plaatsen in het -^-poldergebied van Zuid-Holland maakt Warmond een lommerrijke indruk; prachtige lanen noden tot rust en be zinning. Bomen en polder kaar in een onverwachte hai ook de historie drukt haar stempel op vele plaatsen van dit verzorgde, echt- Hollandse dorp. Warmond kan bogen op een eeuwen oude geschiedenis. Reeds in de twaalfde eeuw werd het genoemd in de oorkon den van het graafschap Holland en enkele beroemde kloosters vormden in die lang vervlogen tijd het middelpunt. Naast een monnikenklooster, dat als inkomstenbron de roemruchte tol kreeg toegewezen, bevond zich te Warmond het Klooster der Elfdui zend Maagden een toevluchtsoord voor adellijke meisjes, die geen bruidsschat hadden; het scheen de adel in die tijd niet naar den vleze te gaan, gezien het aantal meisjes, dat haar troost tussen de muren moest zoeken! TAE omvang en de jacht van het verkeer zijn zo toegenomen, dat -L' het moeilijk is, te realiseren, dat de paardetram, waarover wij zaterdag een verhaal publiceerden, toch nog maar enige tientallen jaren geleden werd afgeschaft om plaats te maken voor het elek trische monster, dat de gemoedelijke Leidenaars de rillingen over de rug deed lopen. Bij het stuk van zaterdag plaatsten wij een foto van de paarde- tram aan het begin van de Hogewoerd, richting Breestraat. Van de heer N. P. Dool, Broekweg 72, Lisse, kregen wij deze foto van de Hogewoerd, op dezelfde plaats dus, maar in een later stadium; de eerste vorm van de „stoomtram" met de naar achteren gerichte beugel. De tram passeert hier de brug tussen Gangetje en Steen- schuur. Van die oude plaatjes gaat over het algemeen een weemoedig stemmende rust uit, maar ook in die tijd waren er toch al mensen, die hun goede welstand in de waagschaal legden om „op tijd" te zijn. De foto bewijst het: er springt iemand voorop de rijdende tram en de wandelaar rechts op de brug ziet het, met een uitdrukking op zijn gezicht, die kennelijk afkeuring inhoudt over zoveel waag halzerij. Toch was de tram hieraan ook een beetje schuldig, want voor het rechterraampje had de conducteur het ontmoedigende bordje „stopt niet" gehangen. En dan staat er nog steeds het be roemde Huis te Warmond, dat de bom bastische achttiende eeuw van veel oude schoonheid heeft beroofd door potsier lijke verbouwingen, maar dat toch nog altijd een verstilde getuige is van een ridderlijk verleden. Dit Warmondse monument wordt echter enigszins onder de korenmaat gehouden, want het is voor de vreemdeling moeilijk te be naderen en zonder speciale kaart blijft de toegang gesloten. Vaag omlijnd -pN ZO BEWEEGT Warmond zich naar -*-J een nog vaag-omlijnde toekomst. Steunend op een rijk verleden, verleent het onderdag aan mannen in korte zeil- broekjes en dames, die bruingebrand zijn door dagen zon op eindeloos water. De rust van het plaatsje is misschien iets te groot en de toekomst belooft meer afwisseling. Nog ligt de worden de plani enkele tientallei anenburgerpolder in raar aan tekentafels i voorbereid en over :al het oude ellicht ontpopt zijn tot t aantrekkelijk recreatiegebied voor gejaagde mens in de twintigste eer Moeilijkheden stueadoorswereld De moeilijkheden in het Leidse stucadoorsbedrijf, waar de werkne mers enkele weken geleden langzaam-aan-actie zijn begonnen om te protesteren tegen de loonre. geling in de nieuwe C.A.O. nadert voor Leiden en omstreken een slissend stadium. Toen met de langzaam-aan-actie werd begonnen, hebben de werkge vers, verenigd in de stucadoorspa- troonsbond, geantwoord met een dreigement van uitsluiting. De C.A.O. bepaalt echter, dat zowel staken als uitsluiting is verboden en de werkgevers waren dus juridisdh niet in staat de uitsluiting te realiseren. Hier staat tegenover, dat de werknemers wel een vorm van staking toepassen, hetgeen eveneens in strijd met de C.A.O. moet worden geacht. Daarom zullen de stucadoorspatroon» van Leiden en omstreken tegen de stakende werknemers een kort ge- ding aanhangig maken, dat dezer dagen voor de Haagse rechtbank zal wij. Momenteel is er in Leiden één bedrijf, dat de langzaamaan-actde volhoudt; dit wordt zowel door de werkgevers als de werknemers, die bij deze kwestie zijn betrokken, als „proefkonijn" beschouwd- Het actiecomité van de werknemers heeft inmiddels een besluit bekendge maakt, waarin de stucadoorsgezellen te Leiden en in de omstreken worden op geroepen standvastig te blijven in het protest tegen het verlagen der lonen. „Geen verlaging Van werkgeverszijde vernamen wij, dat er geen sprake is van loonsverlaging, doch dat de nieuwe C.A.O. slechts een poging doet het systeem der „zwarte lonen" uit de wereld te helpen. Daarom heeft deze C.A.O. lonen vastgesteld, die Feike Asma speelt in Leiden Volgende week vrijdag, 15 augutus, hoopt de Haagse organist Feike Asma, een van de Initiatiefnemers van het enige tijd geleden opgericht Orgelcentrum, een con cert te geven in de Pieterskerk. Men ver zocht ons mee te delen, dat het concert van Dirk Janszoon Zwart, dat op 11 augus tus in de Hervormde kerk te Noordwijk- Birtnen zou worden gegeven, komt te vervallen, omdat Zwart op woensdag 13 augustus al in de Nieuwe Kerk aan de Voorstraat te Katwijk aan Zee speelt en Asma op 15 augustus in Leiden. Het eerst volgende concert te Noordwijk-<Binnen is nu op vrijdag 22 augustus. Feike Asma speelt in Leiden de volgen de werken: 1. Variaties op een geestelijk lied van J. P. Swcelinok; 2. Dorische Toccata, J. S. Bach; 3. Drie koraalbewerkingen, J. S. Bach; 4 Sonate nummer 1 in f moll. Mendelssohn; 5 Prélude, fugue et varia tion, C. Franck; 6. werk van Marcell Du- prée; 7. enkele orgelkoralen. Jan Zwart. Burgerlijke stand van Leiden Geboren: David Abraham, z. van A. de la Rie en A. Hartcvelt; Ronald, z. van A. Singeling en C. E. van der Pot; René, van J. de Meij en J. van Dijke; Wilhelmina Hendrika, d. van J. H. Brom en D. Tromp; Johan Peter, z. van W. J. van Spronsen en M. A. Lodder; Nellie, d. van H. van der Linden en N. de Wilde; Hendrika. d. van H. Knetsch en C. J. Bras. Overleden: C. J. Stljnman, 79 j.t man; S. van Loef, 89 j., vrouw; J. van der Post, 75 j., echtgenote van C. P. J. de Winter; M. Ketel, 66 j.. man. Opbrengst Builenachoolcollccte De opbrwigst van de zaterdag gehouden collecte voor de Leldeche Buitenschool is X 1.711,51, DE Oosterkerk aan de Herengracht behoorde tot voor kort tot de kerken, die de enige pretentie hebben geschikt te zijn tot het herbergen van mensen. De toren geeft het exterieur onmiskenbaar cachet, maar wie de kerk binnenkwam, werd geconfronteerd met een stijlloosheid, waardoor de kerkbouw van een zestig jaar geleden zich over het algemeen ken merkte. De Oosterkerk vermocht de ziel niet met een verwonderend oog te dóen weiden. Maar tegenwoor dig worden hogere eisen gesteld. Elke verantwoord en zinrijk zijn en de plannen worden nauwkeurig gewo gen voordat ze kans maken, te worden uitgevoerd, j Dat daarbij het be- staande niet wordt vergeten, is toe te Juichen. Zonder correcties op wat vroeger is tot stand gekomen zou de af- I stand tussen het nieuwe en het be staande te groot worden. Zo is ook de Oos- terkefk aan de 14 beurt gekomen. De 1 kleuren van het in- I terieur zijn veran derd en beant woorden nu aan de eisen, die ten aan zien van de licht sterkte in het inte rieur van een Pro testante bedehuis bestaan. De vale tinten van vroeger zyn er allemaal af. De lichtleidingen die niet konden worden weggewerkt, heeft men dezelfde kleur gegeven, want het is in een kerk bepaald niet nodig, dat dié een accent verkrijgen. Belangrijk Is, dat er bU de preekstoel een verhoogde ruimte is gemaakt. Daar stond vroeger een doophek, dat met de heilige doop slechte dit te maken had, dat aan de buitenkant de bekkenhouder was bevestigd, Er is nu een centrum voor de preekstoel, waarop doopvont en avondmaalstafel ccn plaats hebbeu gekregen. Het moet de bedoeling zyn, er ook nog een leze- Door deze ruimte en door het feit dat vóór die ruimte de banken zijn wegge haald en stoelen zijn geplaatst, is de Oos terkerk van haar benauwdheid verlost en is zij meer dienstbaar gemaakt aan de liturgie zoals die in verscheidenheid in de Hervormde Gemeente alhier wordt De mening dat by de Inrichting van onze kerken „het oog" geen Invloed be hoeft te hebben, is een tijdlang hecht ge weest. Dergelijke verbeteringen wijzen erop, dat er Protestanten zijn en het zijn er niet weinig! die met deze „vi sie" geen genoegen meer nemen. een loonsverhoging geven van 23 cent per uur op de vroeger vastgestelde lonen; deze verhoogde lonen liggen echter lager dan .zwarte lonen", die tot nu toe werden betaald. In 1949 hebben de stucadoorspatroons reeds getracht aan het systeem der „zwarte lonen" een eind te maken. Zij misten toen de steun van de regering de actie is met voor enkele bedrijven nogal schadelijke gevolgen mislukt. Men verwacht thans, dat via het kort geding de werknemers zullen gaan in zien, dat een door hun bonden afgesloten arbeidsovereenkomst nageleefd dient te worden. Kikkerpolder miste een „première" Vakautievreugd kwam nu in Stadsgehoorzaal i~VMDAT DE KIKKERPOLDER gisteren alleen maar aantrekke lijk was voor de kikkers en niet voor vakantievierende jongens en mèis-i jes, had het oomité voor de jeugd- vakantiebezigheden te Leiden tijdig de openluchtvoorstelling onder dak gebracht in de Stadsgehoorzaal, waar ruim vijftienhonderd kinderen gistermorgen en -middag een caba retprogramma bijwoonden. Joop Teunis zorgde met zyn me voor liedjes, acrobatiek en een zangwed strijd. Wij kragen de indruk, dat de ziekprogrammapunten, waarbij de jeugd niet werd ingeschakeld, niet voldoende afgestemd waren op het jeugdige audi torium. Zo gauw echter gevraagd werd, hoe de jongens en meisjes Amsterdam vonden, of wat ze met „wandelschoenen" zouden doen, kwam een spontaan en gal mend antwoord, dat de oude stadszaal deed trillen op haar grondvesten. Bij de zangwedstrijd gedroog de jeugd zich klassiek en in plaats van de bekende songs van het ogenblik, kwamen de kar retjes weer op de zandweg of dwaalde de herder weer over de grote stille heide. Ook de acrobatiek oogstte grote bUval en na de ruim twee uur lulde ontspanning was het bijna geen teleurstelling n dat het buiten allesbehalve vakantieweer De teleurstelling was eerder voor de Kikkerpolder, die met de open luchtvoorstelling een première op dit gebied zou hebben beleefd, wanneer het weer maar een heel klein beetje had willen meewerken. Do heer J. G. Boon overleden Directeur Motorhuis en vice-voorzitter BOVAG Vandaag heeft op Rhijnhof in alle stilte de begrafenis plaatsgehad van het stoffelijk overschot van de zondag over leden heer J. G. Boon, in leven direc teur van de n.v. automobiel- en motor handel „Het Motorhuis". De heer Boon bereikte de leeftijd van 71 jaar. en is 1 jaar directeur van het bedrijf ge- De heer Boon bekleedde vele bestuurs functies. Zo was hij vice-voorzitter van de b.o.V.A.g., waarvan zijn in 1937 overleden broer, de heer g. K. Boon, mede-oprichter en eerste voorzitter was. mens de B OV.A.G. had de heer Boon t zitting in verschillende lichamen, ils de Commissie Aulomobielbelangen. Voorts was hij voorzitter van de lande lijke Benzinecommissie en voorzitter van de stichting V.A.M Slcatscxamen Te Amersfoort slaagde voor het staats examen gymnasium betta de heer A. Hollebeek te Leiden. Leids torenlab. in oktober open 1 '4i flil Het is de bedoeling, het negen ver diepingen tellende zoölogisch labora torium aan de Kalserstraat Stcrre- wachtlaan In oktober aanstaande officieel te openen. Met de bouw van dit laboratorium heeft men In da eerste plaats bereikt, dat de zoölo gische afdeling van de Leidse univer siteit over voldoende ruimte komt ta beschikken, terwyi anderzijds door deze spectaculaire bouw In de hoogt* de grond op uitermate produktieva wijze ls gebruikt. En dat is In Leiden wel een eerste vereiste. Toch levert het nieuwe gebouw nog niet vol doende ruimte op. Binnenkort is namelijk de aanbesteding te ver wachten van de uitbreiding van het oude laboratorium. De werkzaam heden houden ook de verplaatsing van een koepel van de sterrewacht In. Leidse jongen viel uit boom in Meyendell De 14-jarige J. de Wit uit Lelden -riel in Meyendell te Wassenaar zo ongelukkig uit een boom. dat hij zUn linkerenkel brak. De jongen werd overgebracht naar het academisch ziekenhuis te Lelden. Twee tentoonstellingen in het Prentenkabinet Van vier tot en met dertig augustus worden in het Prentenkabinet twee ten toonstellingen gehouden. Naast een foto- expositie van de Magnum-groep zijn er tekeningen van Th. W. E. Lohmann en J. G. Wertheim te bezichtigen; Iedere dag - twee tot vUf uur, behalve op zon- feeetdagen. Voor vervolg stads nieuws pagina 6

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 3