Sfeervolle groet uit het bloemenland
Avondlijk lichtspel met
boeiende kleuren
Corso dwars door LeidenRijnsburg en Oegstgeest
NIEUWE LEÏDSCHE COURANT MAANDAG 4 AUGUSTUS 1938
DIT IS ZO WONDERLIJK MOOI. Dit mag je nooit vergeten jongen.
De dikke Duitse gouvernante, een wit kapje op het hoofd en een fijn
gouden brilletje op het puntje van haar neus, tilde de aan haar toever
trouwde peuter zo hoog mogelijk op, om 'hem maar. niets te laten missen
van de bloemenpracht, die statig langs hen heenschoof. Het kleurige lint,
dat bloemencorso heet, slingerde zich tussen 'n bont samengestelde mensen
menigte door, alle verkeer stilleggend en de verraste toeschouwers bren
gend in een droom van ongedachte schoonheid. In vele talen klonken uit
roepen van bewondering en het was ook haast als een gedicht deze sym
fonie van boeiende kleuren en heerlijke geuren, getuigend van een kunst
zinnige smaak. Het zonnetje, dat als een blij geschenk, tegen het mrddag-
het jachtende, grauwe wolkendek doorbrak, maakte de bloementinten
nog dieper en warmer en het verkwikkende briesje droeg bij tot de nodige
levendigheid van de stoet: wapperende jurken, wapperende haren en
wapperende vlaggen.
niets behoeft te leren. Zijn auto was
een juweel. Van de personenauto's
met reclame ging Het Motorhuis uit
Leiden met de erepalm strijken.
Sfeervol
-Na de eerste personenwagens volgde
de sfeervolle Chinoise, met keurig opge
stoken gladiolen en vrolijke oranje lam-
piopnetjes. In de enige riksja die ons
land rijk is zat een lieftallige Chinese,
die zich koelte toewuivend liet voort
trekken door een langstaartige riksja-
loper, Chinezen, die zich vroeger de milt
lieten uitsnijden om daarvan bij het har
de rennen voor het hoge karretje toch
vooral maor geen last te krijgen.
Glorie van Holland rolde aan.
Perfect
Langs de hele route deelden
Rijnsburgse meisjes anjers uit.
Er was aftrek genoeg voor.
als men door mensenhanden ver-
vaardigde gekleurde produkten tezamen
oegt, dan volgt vaak een disharmonisch
geheel door het vloeken van de kleuren.
Met bloemen schijnt dat zelden of nooit
het geval te zijn. Wij zagen ze in het.
opnieuw in de meest uiteenlopende
combinaties en tegen heel verschillende
achtergronden. Maar altijd weer was het
effect positief, steeds weer kwam schoon
heid tot stand, zij het de ene keer
tuurlijk meer geprononceerd dan een
dere maal. Dat is het mysterieuze
heim van de bloemen, waarover de n
zich alleen maar kan verheugen.
De jury, die 's morgens zo'n uit
puttende taak had gehad men kon
het pas na lang delibereren met el
kaar eens worden had de eerste
prijs van de buurtverenigingen toe
gekend aan de praalwagen van Cen
trum te Rijnsburg. Het was een ver
diende bekroning en de tussen weel
derig groen zittende schonen zwaai
den er nog eens zo vriendelijk door.
De grote verdienste van arrangeur
G. van der Heijden was hierin
legen, dat 'hij de zomerstemming zo
echt had weten op te roepen, vooral
ook door de gewaarwording
rijpheid, die men bij het zien van
dit bloemenspel kreeg.
Bovenop de wagen van de gezamenlijke
kwekers van Rijnsburg zat Diana, de
godin van de jacht, gewapend met
en boog. Aan haar voeten speelder
nijnen en een ree en er lag ook een
geschoten vogel. In het prijzenklassement
volgde deze uitbeelding als tweede ach
ter het werkstuk van de Katwijkse
Valkenburgse kwekers, dat een imp:
sie van de lente gaf en een staaltje i
van opvallende kleurencombinaties
MEVROUW KIERSCH, de echtgenote van de kunstzinnige artis
tieke adviseur van Rijnsburgs bloemencorso, vond het niet
erg, dat het zaterdagmiddag nogal waaide. „Moet je eens zien, hoe
leuk dat staat die pettycoatjes van de meisjes onder de wapperende
jurkjes uit. De wuivende bloemen en de warrelende meisjesharen
verhogen de levendigheid en de vrolijkheid ten zeerste".
MEVROUW KENNETH Bumstead, die het corso had geopend,
dacht er al precies eender over. Weet u wat ik nu nog ver
geten ben te zeggen?, zo vertrouwde ze ons toe. Dat ik vooral zo
onder de indruk ben van de export van Rijnsburgse bloemen. Jaar
lijks gaat alleen al naar Engeland voor acht miljoen gulden aan
boeiende ruikers. En wat dan verder nog allemaal naar Frankrijk,
Duitsland en Zwitserland wordt gebracht. Dit Rijnsburgers ver
richten.een goed werk zo. Want de blijde bloementaal wordt door
een ieder begrepen. Zij brengt de mensen dichter tot elkaar.
HET RIJNSBURGSE corso was voornaam en duur. Het is, dat al
het werk voor het grootste deel belangeloos is verricht, maar
anders zou zo'n praalwagen aan arbeidsloon en bloemen toch gauw
op een drieduizend gulden komen. En wat zo'n versierde personen
auto kost, laat zich raden, wanneer men weet, dat er rozen van een
kwartje per bloem waren opgestoken. En nu we toch aan het tellen
en rekenen zijn: in totaal is een kwartmiljoen bloemen verwerkt
VELEN HEBBAN de kleurrijke stoet voorbij zien trekken van een
balkon af, sommigen waren in- lantaarnpalen geklommen en
weer anderen hadden zich van een goed uitzicht verzekerd door (dit
maal letterlijk en niet figuurlijk) op het dak te gaan zitten. Geen
van hen zal het bloemenfeest echter beter hebben gezien, dan de
lopende patiënten van het academisch ziekenhuis, voor wie men
langs de Rijnsburgerweg banken had geplaatst, banken die een
heerlijk zitje gaven en een wijd zicht. Het leek wel of dokter Boer
haave aan de overkant instemmend stond te knikken
Sportief
t een sportieve witte cape on
schouders scheerde een jong, maar
vig meiske over woelige golven achter
een luidtuffend motorbootje. Dat
Hollands Glorie. Pal erachter k'
Bloemsierkunst van de Bloembindcursus
Rijnsburg en dat was natuurlijk prima
in orde. Op suggestieve wijze werd ge
toond, dat men ook en vooral bij eei
feestelijk diner de bloemen op tafel pei
se niet kan missen.
Kleurenpalet van de Rijnsburgse
buurtvereniging Bestevaer was wat
grof, maar de kleuren mochten er
zijn en Bloemenland was treffend
door zijn weelde van kleuren. Als
tweede in de groep Praalwagens Be
drijven volgde de creatie van Lexing
ton met blijde meisjes met grote
witte hoeden, die telkens weer wil
den gaan vliegen. De hoeden dan al
tijd en niet de meisjes, want die had
den het „aan boord" veel te goed
naar de zin.
Miss Holland 1954 was cr ook. Zijn
de Leidse Cock Harteveld droeg ee
Nertz-mantel van vijfentwinligduizen
gulden. Toen een paar hun ogen uit
kijkende dames dat later hoorden,
geerden zij prompt met de spijtige
zuchting: O, hadden we nu maar
beter opgelet
Snarenspel, een weelde van bloemen en planit
heel erg duur, dat was de indruk, die
men van deze voortglijdende treffende
staaltjes van schikkunst kreeg. Er wordt
bij het Rijnsburgse corso gewerkt met
hele bloemen, hetgeen tot gevolg heeft,
dat echte boeketten en bloemstukken
worden gevormd, die weliswaar nu aan
een auto of wagen zijn bevestigd, maar
die men zo in de huiskamer zou kunnen
plaatsen. En iets van die weelde mee
naar huis te kunnen nemen, om er lan
ger van te genieten, deze wens moet za
terdagmiddag wel bij velen zijn opge
komen.
De ere-prijs bij de personenwa
gens zonder reclame was voor de
Rijnsburger Albert Paauw, die men
wat bloemenversierkunst betreft
Broertje en zusje De Koning in hoe
rendracht zaten gezellig keuvelend
bij elkaar op het door een weelde
rige plantengroei omgeven brugge
tje achter een lustig draaiende wind
molen. Dat was Holland, zoals de
buitenlanders het graag zien, zodat
de filmcamera's opgewonden .snor
den en de foto-toestellen gespannen
klikten.
Wachttijd
HET AVONDCORSO was niet mooier of minder mooi, dan de zonnige
bloemenstoet, die 's middags over de Leidse singels en langs de met
hagen van mensen gemarkeerde Oegstgeester en Rijnsburgse straten trok.
Het verlichte corso was niet mooier of minder mooi. Het was alleen maar
anders. Mèt de zon waren de diepe kleuren en de uitbundige vrolijkheid
ondergegaan en met het donker waren gekomen de stilte en het myste
rieuze. De lichtjes pinkelden tussen het groen en het lila, het rose en het
geel, het blauw en het rood. En de bloemen lichtten op als onwezenlijke,
haast niet te definieerbare kleurverspreiders, zachtglanzend of fel reflec
terend. Er lag iets dromerigs over dit avondlijke spel, een droom, die de
mensen stil deed worden als zouden zij hem door hun luidruchtigheid kun-
verstoren.
Het mee3t feeëriek was de praalwagen
Zhinoise, die met de brandende oranje
lampionnen een werkelijk betoverende
indruk maakt. Ook Bloemenland van de
Rijnsburgse coöperatieve boerenleenbank
met zijn unieke combinatie van bloemen
erse groenten deed het badend in
kunstlicht, wonderwel.
Welgedaan
De meisjes hoog op de begane grond in
luchtige kledij waren niet te benijden. Het,
koud en velen liepen de rillingen
welhaast zichtbaar over de rug. Sommi
gen hadden het beter bekeken. Zij w
de koene gedachte uitgegaan: beter
dik dan koud. En met warme wollen
n onder het dunne tule zagen zij
^er welgedaan uit.
Lange tijd van tevoren reeds hadden
de belangstellenden zich langs de straten
geschaard, om niets van het lichtende spel
te missen. Het wachten in de koude avond
wind duurde daardoor lang, maar da'
mocht niet veel hinderen. De Leidse
humor deed opgeld en de snedige, veelal
onmogelijk in lood te gieten opmerkingen,
n niet van de lucht. En zo gleed de
wachttijd toch snel voort.
Een groepje peuters, dat eigenlijk
al lang op bed had moeten liggen,
maar voor deze ene keer met moeder
meemocht omdat zo'n synthese
van lampjes en bloemen nu eenmaal
niet elke dag te bewonderen is
had het koude wachtprobleem op
een andere manier opgelost. Als kui
kens onder moeders vleugels waren
zij in een brede kring onder mam
ma's wijde rok gedoken en pas toen
de vooroprijdende kraanwagen van
de brandweer naderde, staken zij
hun blonde hoofdjes weer in de
wind.
mogelijk aan de voorbereidingen meege
daan en de juichende stemming na zo'n
succesvolle, schone dag was dan ook
geenszins verwonderlijk.
Het Rijnsburgse corso is geslaagd in
zijn opzet. Het heeft tienduizenden
op de been gebracht, het heeft de
naam van Rijnsburg als bloemen-
dorp op een schier onverbeterlijke
onnoemelijk ver uitgedragen
Grandioos
uziek van de dapper blazende muzi-
anten en het ritmische geroffel van de
Rijnsburgse drumband. Ook de majo
rettes van de muziekkorpsen gaven iets
feestelijks aan de stoet, hoewel de bloe
men in hun veelwervige pracht natuur
lijk het voornaamste wRren en bleven.
Anjers en dahlia's, lelies en aliums,
zomerbloemen in de meest uiteenlo
pende vormen en kleuren, door
kunstvaardige handen geschikt en
gebonden tot ware kunstwerken,
brachten een tintelend gevoel van
vreugde in talloze harten. Want oud
en j«ng, geleerd of eenvoudig
aard, bemiddeld, onbemiddeld of be
rooid, wie kan geheel onbewogen
blijven bij het zien van een derge
lijke schat aan bloemen. Het zijn im
mers de bloemen, die als weinig an
dere scheppingen, het hart van de
mensen ten zeerste verheugen.
Voor vervolg van corsoen
stadsnieuics sie men pag. 7
en bovenal en dat is erg belang
rijk zijn velen opnieuw gecon
fronteerd met het feit, dat bloemen
niet maar een luxe zijn, die je zo
eens koopt voor de aardigheid, wan
neer je daar zin in hebt. Want bloe
men zijn een onmisbaar produkt in
de huizen, in de tuinen en in de par
ken. Onmisbaar, omdat zij als na
tuurlijke kunstvoorwerpen op onna
volgbare wijze een gevoel geven van
schoonheid en pure vreugde. En zo
bijdragen tot het geluk van de mens.
De praalwagen van de Rijns
burgse damclub en de Leidse
damvereniging glijdt langs het
station.
Van wapperende jurkjes en
een knikkende Boerhaave
Lichtende molenwieken maalden 's avonds door de donkere lucht.
Bloemen en meisjes, een goede combinatie.
