Annexatie fiTElTOT LEÏDSCHF COURANT DINSDAG 17 JUNI 1958 Zoals wij zaterdag hebben gemeld, ^en|ebben enige gemeentebesturen in "|e onmiddellijke omgeving van Lei- 't fcn een schrijven van Gedeputeerde tinlaten ontvangen, dat suggesties be- r Oat met betrekking tot een moge lijke wijziging van de grens met de ieejemeente Leiden. t, dj Wij kunnen ons voorstellen, dat e op deze gemeenten het zijn Lei- r riferdorp, Voorschoten, Oegstgeest en ?-ist{oeterwoude deze suggesties, al raaijehben zij niet het karakter van een ijj vastomlijnd voorstel, met beroering in fjn ontvangen. Van de zijde van provinciale bestuurscollege werd r 0|>s weliswaar verklaard, dat deze lcjeieeën als een eerste stadium moe- en worden opgevat, waarin nog van «lies mogelijk is, maar de omrin- jende gemeentebesturen zullen zich Ach niet kunnen sussen met de hoop, ^at op een meer of minder met rede- jen omkleed afwijzen van de sug- (esties wel niets meer zal volgen. Als over annexatie wordt gespro- takjen. zijn er altijd protesterende ge- de meenten, en de geschiedenis der >p hjnnexatie toont aan, dat de ont- daarikkeling zich, wilde en gemoti- lezjeerde protesten ten spijt, onweer- !r> tfaanbaar kan voortzetten. Dat melangt uiteraard mede af van de jrgentie der annexatie. ;bla Het komt ons voor, dat in Leiden il als in Den Haag moeilijk te valt aan de mening, dat itie voor Leiden een zodanige van urgentie heeft bereikt, zij nu officieel aan de orde dient porden gesteld. Wat het Leidse standpunt betreft rinneren wij aan de uitspraak van burgemeester van Leiden, jhr. F. H. van Kinschot, gedaan op ij dag 24 januari 1958: „Men staat Leiden al evenzeer voor het pro- !em van het tekort aan grond als Den Haag en elders. Grenswijzi- ig is gebiedend noodzakelijk en oplossing moet op korte termijn 'en gevonden." Gevraagd om nadere verklaring van deze zei de burgemeester ons op 27 januari, dat hij zijn ge iten op dit punt op déze wijze "e voorzichtig vond uitge- ,Ik weet, dat het woord iwijziging" in de buitenge- iten allerminst populair is, maar kan mij er toch niet van weer- iden, er anders over te denken." De conclusie ligt voor de hand. Leiden het als een levensbelang :houwt, grenswijziging te stimu- n. En zoals de buitengemeenten recht hebben, hun bezwaren -n de suggesties van G.S. kenbaar ,s maken en het Leidse streven des- »°<fe in alle opzichten te wraken. kan men het gemeentebestuur Leiden het recht niet ontzeg- langs de gewone weg grens- 'staüziging bij de bevoegde organen inhangig te maken, als het op, naar oordeel goede gronden, meent, daaraan voor een harmonische ,e itwikkeling van de stad als cen- am van de agglomeratie ernstige ndacht moet worden gegeven. mot^n nu ®en HaaS- Het is al geruime bekend, dat dit bereid is, de elijkheid van grenswijziging Leiden te onderzoeken en sug- ;s of voorstellen dienaangaande doen. De burgemeester van Lei- j n zag zijn uitspraak van 24 ja- 'toari 1958 dan ook gedekt door een ssaSe in het antwoord van G.S. op «gen uit de Provinciale Staten ar aanleiding van de provinciale id< ®r°t'ng voor 1958, die woordelijk ie. Üdt: „Plannen tot wijziging van de na enzen van de gemeenten Leiden Delft zullen wij met spoed ter 1 nemen". 31 januari 1958 publiceerden een onderhoud met mevrouw j| Chr. A. de Ruyter-de Zeeuw, vo< van die in dit college de rtefeuille beheert, waaronder ook structuurplannen, de industriali ze en de uitbouw van de Zuid- Iandse gemeenten ressorteren, e dat artikel leest krijgt de in- 'k, dat men in Den Haag van is, dat de reeds bestaande jvoor wijzigingen in de grens oD beiden niet meer correspon- vo ren met de ontwikkeling. „Het oor- broronkelijke plan (bedoeld wordt de snswijziging met Oegstgeest ifactie N.L.C.), dat de aandacht van minister had, is achterhaald en tegenwoordige bewindsman is ook 0 mening, dat er geen voorlopige ha 3r een definitieve oplossing moet u> gedachte is gewettigd, dat en Haag" de oplossing voor Lei- ziet in een samenvoeging van ilten. die samenwerking in het van de ontwikkeling der meratie niet uitsluit. De sug- !s van G.S. mogen door de he rn en verlangens van de be 'kken gemeenten misschien niet in V ap geheel worden gerealiseerd, van principe echter zal, naar men aannemen, geen afstand worden an. Het door Leiden, Zoeter- Le derdorp, Warmond, Voor- Kc «ten en Oegstgeest aanvaarde _eri nctuurplan behoeft formeel 'nswijziging niet te verhinderen. «Het antwoord van een bevoegde <a! tantie in Den Haag op de vraag, zez een structuurplan correctie of van grenzen uitsluit, luidt: m structuurplan heeft geen wet- ijke basis. De wet kent alleen het zj breidingsplan, dat door de ge wordt voorbereid, en het streekplan, dat op provinciaal ni veau ontstaat. Als gemeenten over eenkomen om hun uitbreidingsplan nen te coördineren, kan uit het over leg een structuurplan ontstaan. Dat is zonder twijfel een goede vorm van gemeenschappelijk beraad, maar het tast de bevoegdheden om te ko men tot wijziging van grenzen geenszins aan. In geval van grens wijziging heeft de wetgever het laatste woord. De wijziging wordt voorbereid door Ged. Staten, die haar voordragen bij de regering. De beslissing ligt dan bij de Tweede en de Eerste Kamer". Voor het vernemen van de con crete suggesties hebben wij ons van morgen in verbinding gesteld met de burgemeesters van de respectieve gemeenten. Niet allen gaven ons do gewenste inlichtingen; als wij dan ook de suggesties volledig publi ceren, moet niet worden geconclu deerd, dat de burgeméésters ons zonder reserve daarvan inzage heb ben gegeven. De burgemeester van Leiderdorp, de heer Van Diepeningen, onthield zich van commentaar, om dat hij meent, dat de plannen in dii stadium nog niet rijp voor publi- katie zijn, zeker niet nu de raad zich er nog niet over heeft kunnen uiten. Persoonlijk blijft hij op het stand punt staan, dat in een geest van samenwerking voor de ontwikke ling van een structuurplan niet over annexatie behoeft te worden gespro ken. Op de suggesties van G.S. wenste hij niet in te gaan. Van andere zijde vernamen wij, dat G.S. annexatie van het gehele Zijlkwartier, tot aan de Berkenkade, een oplossing zouden vinden. Op onze kaart is dat het gebied rechts, tussen PAY. 5 en P.W. 5 bis. Bij Leiderdorp zou dan de gehele Hoge Rijndijk buiten de grens van Leiden kunnen worden gevoegd. Burgemeester Du Bocuff van Oegstgeest is het direct opgevallen, dat de nieuwe suggesties van G.S. veel verder gaan dan de plannen, al geruime tijd bestaan en die hoofdzakelijk de Mors betroffen. Volgens de nieuwe gedachte zouden de gronden van Endegeest en Rhijn- geest ook bij Leiden worden getrok ken, alsmede de Rhijnzichtbuurt en aan de andere kant de Broek- Simontjespolder; deze polder vindt men op de kaart ten noorden van de Stinksloot. „Dat betekent een aanmerkelijke vergroting van het aanvankelijk te annexeren gebied". De burgemees ter wilde nog wel erkennen, dat de gesuggereerde annexatie haar voor delen in bestuurstechnische zin zal opleveren, maar hij vindt het als burgemeester van Oegstgeest toch wel een zeer pijnlijke geschiedenis, dat het grondgebied van zijn ge meente volgens deze suggesties on geveer tot de helft zou worden teruggebracht. „Nog altijd ben ik van mening, dat zonder annexatie en met volledige samenwerking de problemen van Leiden en van de agglomeratie tot een oplossing zijn te brengen. Als we op deze weg voortgaan, zal Leiden er zelf nog eens aangaan. Op Den Haag staat i al het bordje „vol". Burgemeester Smeets van Zoe- terwoudc kon ons geen mededelin gen doen, doordat hij pas gister avond is thuisgekomen en nog geen gelegenheid had gehad, de stukken van G.S. in te zien. Hij had er bovendien nog met geen wethouder over gesproken. Wij vernamen, dat de suggesties voor Zoeterwoude om te beginnen het gebied ten noorden van de rijksweg 4a zouden betreffen. Op de kaart is dat het licht geruite ge deelte onderaan. Verder zou de ge hele Hoge Rijndijk bij Leiderdorp komen. Ten slotte Voorschoten. Burge meester Van der Hoeven zei, niet vrij te kunnen spreken, omdat de raad nog niet is ingelicht. Aangenomen kan echter worden, dat G.S. wat de annexatie aan deze kant van Leiden betreft dat ge deelte op het oog hebben, dat zich uitstrekt van de zilverfabriek tot aan de Haagse Schouw. Het spreekt vanzelf, dat wij ook contact hebben opgenomen met het gemeentebestuur van Leiden. Dat is door vakantie gedecimeerd en wet houder Van der Kwaak en wethou der Menken, die eenzaam zijn ach tergebleven, konden niet de vrij moedigheid vinden, een verklaring op te stellen. Wethouder Menken merkte op, dat deze anncxatiesug- gesties moeten worden gezien als een eerste pogen om op dit punt tot overeenstemming te komen. Hij acht de zaak ook te voorlopig om reeds met een afgeronde verklaring te komen. Bezien wij het complex van G.S.- suggesties, dan valt het op, dat de annexatie, zo zij doorgang zou vin den, voor de betrokken gemeenten over het algemeen ingrijpend is. En wij stellen ons voor, dat het Leidse college van B. en W., dat hier mécr krijgt dan waarom het zou hebben gevraagd, in dit plan dé oplossing ziet van zijn ruimte- en ontwikke- lingsmocilijkhedcn. Maar nog eens: men moet niet denken; dat dit alles al min of meer vaststaat en dat uitvoering van de suggesties een zaak is van nog maar enkele maanden. Grenswijziging heeft altijd heel wat voeten in de aarde; de besprekingen in lagere en hogere organen vorderen in de regel vele maanden en het resultaat is meer dan eens anders geweest dan de aanvankelijke bedoeling. Voor de buitengemeenten is het zaak, hun bezwaren duidelijk en objectief en zonder ressentiment op de daarvoor aangewezen plaatsen onder woorden te brengen. Leiden dient met weloverwogen ideccn naar voren te komen voor een harmo nieuze ontwikkeling van zichzelf en van de agglomeratie, daarbij de wezenlijke belangen van de omlig gende gemeenten niet uit het oog verliezend en een gezonde sfeer voor verdere onderhandelingen bevorde rend. Wij zijn van mening, dat de part ners, die elkaar aan de agglome- ratietafel hebben gevonden, elkaar in dit stadium van de ontwikkeling van het gebied „Leiden en om geving" meer dan ooit nodig heb ben. En dat met rancuneuze excla maties enerzijds en een „diploma tiek" zwijgen anderzijds niets in samenwerking wordt bereikt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 3