Liefdadigheid Fatalistische instelling der „Halbstarken" van toepassing op hele Duitse jeugd „Fan-mail" voor Frondizi Het is feest in Wales! Miljoenendans voor het toerisme ZONDAGSBLAD Bij voorkeur anonieme eenling in de massa jongere zelf maar nauwelijks enig contact met zijn medemens, toe. De amusementsindustrie werkte teshouding van deze toch betrek- mee kelljk kleine groep komt ln grote trekken op hetaelfde neer als de uitspraken van pedagogen, jeugd leiders en juristen over de Duitse jeugd als geheel. de vervlakking. Gevaarlijk Acht secretarissen zijn hele dag aan het werk president te alle brieven rijkste aan de president Op zware motoren raasden s de de straten van de voorsteden v n het voorjaar van 1955 langs Berlijn. Twintig jonge kerels, de nieuwe Argentijnse die JiUn valhelmen diep over de ogen hadden getrokken. Ze K°leggen de'belang- hadden enkele dagen eerder de Amerikaanse film ,.De wilde man" gezien en waren bezig de gebeurtenissen op de film ii tlgd0ul«endvesrtuks I.f^maiVoït Duit#c verhoudingen het op te voeren. Niemand kwam in die dagen nog op de gedachte, dat deze troep „motorjongens" bezig was een lawine los te werken, die weldra over Duitsland zou uitrollen: het tumult van de „Halbstarken", letterlijk de half wassen, de nog niet volwassen jongens, te vergelijken met de „nozems" hier en de Teddy-boys in Engeland. Het magische woord ..presi dent" betekent macht en die macht is voor vele Argentijnen nog al tijd de sleutel tot de oplossing van hun persoonlijke problemen. Er zijn mensen, die om een rijks betrekking vragen. Zo was er een, die dacht dat de bezetting van de burgemeesterpost van de hoofd- bleem de boulevard- en geïllus- letjes, waarbij jonge mensen be- ieid tm g te b alh >.ger 9 gcbrtci evig te 1 onti to ,/t Wordt hoog tijd, dat je weer eens een vrije dag neemt", mopperde m'n vrouw op vriendelijke toon. „Hoe lang is dat al weer geleden, dat we eens echt gezellig rustig samen waren I" En gelijk heeft ze, want door m'n werk in de buitendienst als sociaal-ambtenaar ben ik nagenoeg vóór het avondeten nooit present. Ik zit soms zo vastgeklonken aan een zaak, dat ik er niet eerder van los kom of ze moet rond zijn. Elke week, elke dag kris-kras door het lieve vaderland met al zijn sociale problemen. „Je hebt gelijk", zei ik mat en ik wierp mijn aktentas in de hoek achter mijn schrijfbureau. ,Goed, morgen neem ik een vrije dag." stad Buenos Aires nogal wat intri ges zou opleveren achter de scher men van Frondizi's partijappa raat. Hij gaf zelf de oplossing: „Geef de ondergetekende deze be trekking". Een „bescheiden ver dediger van het proletariaat" voel de veel voor de portefeuille van minister van arbeid. Uit een van de brieven viel een foto van een jongen in een korte broek: een medeschblier van de la gere school zond het kiekje aan de president „ter herinnering". De kelners van een hotel, waar Fron dizi nogal eens vaak kwam, vroe gen of hij nog eens wilde komen eten, nu hij werkelijk president Arturo Frondizi, een wat schra le man, kreeg zelfs een huwelijks aanzoek, hoewel hij al jaren ge lukkig getrouwd is. „Dona Ele na", zijn vrouw, mocht er niets van weten. Ook kettingbrieven, die de president eigenhandig in achtvoud zou moeten overschrij ven, zijn er bij de post. Maar vele Argentiinen maken er ernst mee om de president suggesties te doen voor de ver betering van de toestand in zijn land en juist die brieven schiften zijn acht secretarissen voor voor legging aan de president N laat ik nou een echt zonnige dag uitgezocht hebben. Ik lag tot acht uur in bed, kreeg er kopje thee. Gewoonlijk sta ik zeven uur op en ag mijn vrouw thee op bed. Maar nu was ik T gelukkige lijdende voorwerp. Daarna stond ik rp* kleedde me en vond het leuk om de bakker, de CKywr, de olieman, de schille- en groenteboer, verkopers van schuurpapier en closetrollen te 'en, of met een „We kopen niet aan de deur" te sturen. Maar toch deed ik dit tot een ze- grens. Toen er weer gebeld werd sprong ik dde. de elfde en laatste maal kwiek overeind en ik rop hardhandiger wijze de deur open. In de uropening stond een goed gevoede man met een gezicht en een kort imitatieleren jasje aan. hem was opnieuw een golf koude noordwes- seresf binnengekomen. ens", zei ik vrij ogen een nog jonge vrouw in een dunne blauwe regenjas, met over haar linkerarm Silvia's kleren. Ik kreeg een heerlijk stralend gevoel in mijn borst. de koffietafel, aangestoken door cht, kreeg mijn vrouw, wat alle gemeen hebben, die bekende, maar tevens onverklaarbare drift om te gaan opruimen. Ze riep euken wilde komen lag wat rommel, een oude bureaulamp c«i ecu hele stapel tijdschriften. Ze verzocht me, of ik dat Sikaar de vriendschappelijke hand toe te reiken. Voor de even bij de vuilnisemmer, die al buitenstond, wil de deponeren. Er zijn reeds 700 jaar verstreken sinds de inwoners van of ik even in de keuken wilde komen kijken! Engeland en Wales besloten het oorlogvoeren te staken, en trokken waren en waarvan zij de aanstichters waren. Zij verwoest ten openbare eigendommen, ver stoorden filmvoorstellingen, ver anderden jazzconcerten in een heksenketel. Op straat werden voorbijgangers en automobilisten slachtoffers van de woede dei- jeugdige herrieschoppers. Fenomeen bleef Een jaar daarna verdween dit symptoom van massahysterie onder de jeugd even snel als het was ge komen. De relletjes hielden op, de grote krantenkoppen verdwi Onlangs gepubliceerde bewijs stukken, samengesteld uit politie berichten, procesakten tegen de „nozems" en persoonlijke waar nemingen, laten de volle omvang van dit fenomeen zien. Volgens deze rapporten deden voornamelijk jonge mensen tussen 14 en 25 ja^ar aan de ongeregeldheden mee. Met 23 procent was de 17-jarige leef tijd het sterkst vertegenwoordigd. Slechts 8 procent van het tota le aantal waren meisjes. Afkomst wilde u verzoeken" be- t is beter, dat ik de deur sluit an- jtaat u in de kou", on- ak hij zich zelf. en de deur. moet weten, maar mag eerst even vragen, bent heer des huizes?" m éWmSm\ MMiÊmmiiÊË Het vaak geuite vermoeden, dat de onruststokers uit sociaal-ongun- TTT stig-gesitueerde bevolkingslagen inwoners van Wales was dit geen eenvoudige beslissing, afkomstig «ouden zijn, werd niet „Nee", zei ik snel, in mij ontstak een zakengeest, Zij waren trots op hun individualiteit, hun Cultuur, taal, bevestigd. kopergbrSg??UEeeif gïidïn'breïg th« Poëzie en liederen. Er waren in die tyd velen, die meewarig wecr°ieu voo'/rtfthe^ meï hun hoofd schudden en beweerden dat door de vereniging bedienden, t' pet. .tudenten en 2 Mijn^ vrouw keeje me be- met Engeland, Wales te veel Engels ZOU worden, ten koste pet. werkloos, hetgeen neerkomt van hun eigen nationale karaktertrekken. Maar deze be- normale verhoudmsen n wering is niet uitgekomen. jjn bevestigend knikken vervolgde hij K- tet dan weten, dat ik een fatsoenlijk hui it dan weten, dat ik een fatsoenlijk h uisvader nooit kom ik in een café iMaar natuurlijk geloof ik dat!" riep ik. k Had r koud water over hem leeg te Jk wou u vragen, of u soms iets te missen had, n of kleding, voor mijn vrouw en acht kinde- ade negende is op komst 1 gooide in m'n gedachte een tweede emmer aar beneden. Er groeide verzet in me, e dat de man loog. zei ik kortaf. reeuwde ik bijna. [Hartelijkheid is maar alles. D'r zal nog wel's J! 1 andere tijd komen, meester." Hij keek mij met vat'. erholen minachting van hoofd tot voeten aan. oma! heen e" üet de voordeur openstaan. Hij en «kaakte me de trap die ik halverwege gegaan helemaal af te komen. Toen hij mij de deur bod; sluiten las ik in zijn ogen de genoegdoening, fsnei ^e» 'AS dat een verlofdag! Het elementaire gedrag u{es van die fatsoenlijke huisvader had mij wel wat :1.M oen ik in de kamer teruggekeerd was ging voor twaalfde maal de bel. Even dacht ik, dat de op z'n schreden teruggekeerd was en mis- >c! tien als fatsoenlijk mens excuses kwam maken, els proleet me tot een handgemeen wilde dwin- i naM|Ik doe niet meer open", zei ik tegen mijn wel opendoen. J Zeg", zei ze, „da's toch echt zielig. Ze heeft vier 0- «leren en haar man verdient zo weinig, dat ze dIoI; v'er geen voldoende kleren kopen kan. Wat e S3 ik je zal ik dat grijze manteltje en dat rode wol- jurkje, ze zijn nog prima en Silvia te klein, Kn. terd Jïee, niet doen, ik vind snoe Stel je eens voor, dat het ons ■Kou goed, ja, vooruit dan maar •pgetogen ging m'n vrouw de spullen geven. Toen voordeur dicht sloeg, wierp ik een blik uit de r- Met een gelukkige glimlach liep onder mijn wonderend aan. Zoveel han delsinstinct had ze ver delijk niet gedacht. Ik gooide de spullen een kwartier later op de grote weegschaal van de lompen en metalcnzaak cn kreeg er zowaar een gulden vijf en twintig voor Toen ik mijn geld opbergde en mijn ogen S.N.J. VERBOOM West-Duitsland. Slechts 9 procent had geen ou derlijk huis meer. Daarentegen De inwoners van Wales zijn dromerige dorpjes en steden woonden nog 63 pet. bij hun ou- nog even muzikaal en dichter- van Wales vijf maanden in ders- „Hebt u interesse?" informeerde de voddeman. Het was alsof ik een hoongelach hoorde. De voddenbaas, die dacht, dat ik aarzelde ver volgde: ,,'t Is helemaal gaaf meneer, zelfs geen stopje, zeven en een halve gulden per stuk, de twee voor slechts twaalf-vijftig." Diep gegriefd liep ik de zaak uit en stapte op de fiets. Plotseling werd mijn aandacht getrokken door twee figuren, die ik eerder gezien had. Het waren de man met het korte leren jasje en de jonge vrouw in de dunne blauwe regenjas; ze liepen gearmd en zakje patates ffites. Het grootste deel van de deel nemers aan de relletjes bleek een behoorlijke betrekking te hebben en daarin ook wel te voldoen. Zij verdienden gemiddeld 235 Mark per maand. Acht procent van alle onder vraagden was al eerder met de justitie in aanraking geweest. De „Halbstarken" waren uit alle bevolkingsgroepen gerecruteerd. Hun eenheid kregen zij door hun vrij nihilistische instelling. Ze er- lijk als 700 jaar geleden. Zij feesttooi zijn gehuld. Ter gele ruimte van het vunzige vertrek rondkeken kreeg ik zijn het meest vaderlandslie- genheid van de opening van het lln hangertj^de SUvi™U'?ïrU« maï vende volk ,er wereld en de "1™ °P d" b°°Sste telt je en het rode wollen jurkje. Afschuwelijk! dacht liefde van de gemiddelde inwo- bergtoppen van het land een ner van Wales voor zyn land is keten van lichtbakens ontste- diep en vurig. Als men'hieraan ken. Dit zal het signaal zijn nog mocht twijfelen, dan neemt voor het begin van de feeste- het komende Festival van Wa- lijkheden. Een van de grootste les wel voorgoed alle twijfel onderdelen van het Festival weg. zal de Royal National Eisted- Het Festival van Wales zal ctfod" in Ebbw Vale zijn, die op 3 mei worden geopend, en aldaar van 4 tot 9 augustus zal kennen geen waarden, van dat tijdstip af zullen de worden gehouden. Evenals de geen binding met welk gezag dan „International Eisteddfod" te ook. hetzij van ouders of van auto- Llangollei juli plaats vindt, trekt de „Na tional Eisteddfod" altijd ont« bare buitenlandse bezoekers. Elk van de dertien graaf schappen van Wales heeft een eigen programma opgesteld Het onaangename van deze ana- voor het Festival, waarvoor lyse is, dat wat vandaag over de men bezoekers uit alle delen „Halbstarken" werd gezegd, giste- de blinde 1 morgens gaat hij van de trappen 2onne schijnt, voor hem is 't nacht -to j loopt naar de fabriek met kleine stappen 1 waagt zijn God om heel veel kracht. tast, zijn ruwe handen beven ®ch glijdt zijn schaaf heel rustig over 't hout is de drang van willen leven tont buiten is het kil en koud. icki |u av nds loopt hij op de trappen 'ganglamp brandt, voor hem is 't nacht 5 gaat de kamer in met kleine stappen dankt zijn God voor zo veel kracht. D. J. VAN DONGEN. Oie wordt de gelukkige? Onaangenaam van de wereld hoopt aan te trekken. Er staan o.a. de volgende punten op het programma: wedstrijden voor zangkoren, ontmoetingen, tentoanstellin- en werkte en dat de originele gen, landbouwtentoonstellingen «^tergrond van het stuk is. en historische schouwspelen. Alle bezoekers aan het Fes- Een van de meest interessan- tival van Wales worden uitge- te gebeurtenissen van het Fes- nodigd hun handtekening te tival zullen de openluchtvoor- zetten in het Gouden Welkomst stellingen zijn van het toneel- boek (Llyfr aur Croeso), waar stuk van Dylan Thomas ,,On- van men delen vindt te Abe- der het Melkwoud". Deze voor- rystwyth, Cardiff en andere stellingen vinden plaats op 14 grote plaatsen in Wales. Het en 15 augustus in het plaatsje boek zal na afloop van het Fes- Laugharne. in het graafschap tival in zijn geheel in de Na- Carmarthensire, waar de nu tionale Bibliotheek van Wales reeds overleden dichter woonde worden bewaard. -tt-Sven Acker, de directeur van het Verbond voor Vreemdelingenverkeer in Denemarken, heeft al zijn Europese collega'» naar het budget gevraagd, dat zij ontvangen om voor hun land toeri»ti»che propaganda te maken- Uit deze enquête bleek, dat in vele landen hel vreemdelingenverkeer zo belangrijk wordt geacht, dat vrijwel alle financiën door de staat worden gefourneerd. Verra»»end wa», dat niet Frankrijk, maar Groot-Britannië jaarlijks het grootste bedrag voor propaganda uitlegt, nl. rliim 12 miljoen gulden. Frankrijk geeft per jaar 9,1 miljoen uit om vakantieganger» te lokken. Zwitserland toeristenland bij nitelek doet het met 7,6 miljoen, en Italië blijft daar nog onder met 6,5 miljoen. ■fr Westduiulond gebruikt jaarlijks 4,8 miljoen gulden, Oostenrijk 3,2 miljoen, België 2,4 miljoen en Nederland bijna 1.6 miljoen gulden. •ü- De Scandinavische landen zijn verreweg het zuinigst. Denemarken doet het met 1,1 miljoen. Zweden en Noorwegen ieder met 1 miljoen en Finland krijgt van staatswege helemaal niets. Het enige onderscheid, dat wordt gemaakt, is. dat alleen de „no zems" zich te buiten gaan aan uit spattingen in de vorm van relle tjes. Maar, zeggen de onderzoe kers, in alle jonge mensen slui mert de „Halbstarke". Zij allen zijn door hun fatalistische instel ling rijp om tot een uitbarsting te komen, zodra het moment zich voordoet, nl. als anonieme eenling in de massa. Oorzaak De oorzaken daarvan liggen voor de hand. De twintigjarige Duitse jongere van thans heeft eer. chaotische jeugd achter zich. De oorlog deed hem vaak zonder va der opgroeien. Velen verloren hun thuis, werden geëvacueerd, over geplant naar een andere dan de vertrouwde omgeving. Na de oor log kwam het voedselgebrek, de woningnood, de zwarte handel, de bezetting met alle nasleep daarvan. Toen kwam het herstel, het „Wirtschaftswunder" met tal van schaduwzijden. Vaders en moe ders werkten dikwijls allebei en het moderne arbeidsproces stond de Het ontbreken van vaste bindin gen en het ontkennen van alle waarden, de minachting van per soonlijk gezag en overheid en het gebrek aan geweten, dat men de Duitse jeugd toeschrijft, maakt de- «e groep ongetwijfeld tot een ge vaarlijke ln de Duitse gemeen schap. Zij kan zelfs een belang rijke factor In de politiek worden, als z(j tot een plotselinge uitbar sting komt. Daarom is wellicht een recent opinieonderzoek interessant. Op de vraag, welk standpunt West-Duits land in het conflict tussen oost en west zou moeten innemen, sprak 49 procent der ondervraag de jongeren zich uit voor aanslui ting bij het westen. Veertig pro cent was echter voor volledige neu traliteit. Voor hereniging van Duitsland sprak tachtig procent zich uit, maar voor een conferen tie met Rusland over deze mate rie was slechts 14 procent. Tegen het definitief afstaan van het ge bied ten oosten van de Oder-Neis- se-grens was 75 procent der jon geren en 66 pet. toonde zich voor stander van de Europese eenwor ding. Van de volwassen bevolking in West-Duitsland is 75 pet. daar KRITISCH JONGETJE Het vierjarige Newyorkse jongetje Lauren Staples had het kinderprogramma op de televisie niet mooi gevonden. Hij liet dat heel duidelijk tot uitdrukking komen ook, want toen h\j alleen thuis was, sloop hij naar de slaapkamer van zyn ouders, klom op een stoel en greep het pistool van zijn vader. Hij ging terug naar beneden en schoot het beeldscherm in gruzelementen. LIEVE KLEINZOON Een vijftienjarige scholier in het Duitse Klagenfurt gaf een vriend, die een jaar ouder was, opdracht een overval te plegen op zijn grootmoeder. De „liefhebbende" kleinzoon dacht, dat oma er warmpjes bUzat, maar durfde zelf de roof niet tot uit voering te brengen. Dat vond hij te riskant. De 69-jarlge vrouw kon zich door tijdig hulpgeroep redden en de overval verhinderen. Kleinzoon en vriend zitten nu ln de gevangenis. VERTROUWDE KLANTEN In de Amerikaanse staat Mississippi zijn de handelaren opge houden met de verkoop op afbetaling van radio's en televisie apparaten, omdat zij steeds meer moeilijkheden ontmoetten bij het incasseren der tenmijnaflossingen. Één uitzondering werd echter gemaakt: de „bewone.rs" van de staatsgevangenis kunnen nog wel op afbetaling kopen. Zij zijn de meest vertrouwde klanten JUBILARIS Een frontstrijder uit de Eerste Wereldoorlog heeft een merk waardig jubileum gevierd. Deze Franse oud-ioldaat maakte ge bruik van het aan alle oudstrijders verleende recht om een rijksbetrekking te krijgen. Voor de tweehonderdste maal Is het verzoek van deze hardnekkige aanhouder afgewezen. Hij wilde nl. maar één functie accepteren, die van minister van justitie. EEUW TERUG De inwoners van het stadje Danville in de buurt van San Francisco willen het rad der geschiedenis een eeuw terug draaien. De gemeentebestuurders hebben besloten alle auto's uit de straten te weren en iedere jachtige voetganger ook nog te bekeuren. Honderd jaar geleden was Danville een station voor de postkoets. Danville was toen een vredige oase. Dat moet het nu weer worden. De etalages van de winkels gaan terug naar het oude en de kleding van de mensen ook. GOEDE DAAD De Italiaanse minister van verkeer in hoogsteigen persoon heeft vorige week opdracht gegeven de Rome-Scandinavië- expres op een vrije lijn te laten rangeren en stilstaan, toen twee kleine meisjes huilend op het Station Termini van Rome vertelden, dat zij hun moeder kwijt waren. De trein was al vertrokken en raasde al een heel eind van de Italiaanse hoofdstad naar het volgende doel. De minister gaf speciale toestemming voor het doen stoppen van de trein en de moeder kon uitstappen en naar haar kroost terugkeren. VERKEERDE DAAD In plaats van op het knopje van het licht, drukten inbrekers in de kerk van een dorpje bij de Spaanse stad Oviedo op de schakelaar, die de kerkklokken in een luidruchtig gebeier deed klingelen. De plaatselijke brandweer rukte uit, benoefde niet tc spuiten, maar kon de dieven nog grijpen, voordat ze de kerk uit waren. BREIN H,et ejectronisch brein IBM. 705 heeft ln Amerika hulp verleend bij de alfabetische rangschikking van alle woorden, die voorkomen in de Hebreeuwse rollen, die bij de Dode Zee werden gevonden. De lijat geeft aan in welke rol het woord voorkomt, geeft bovendien de kolom, de regel cn zelfs het hoeveelste woord van die regel het gezochte is. In zeer korte tijd slaagde de rekenmachine er in een concordantie van deze manuscripten samen te stellen. Trommius werkte 15 jaar aan zijn concordantie van de bijbel om toen te ervaren, dat zijn vrouw in een grote-schoonmaakrage alle aantekenmgen had verbrand. Zo deed de IBM. 705 het: u 0039 !t h 03 03 i' 02 li 1 7IOIIP D- 2380* 0039 05 0* 01 Tin®* riS 23827 00*7 01 01 03 7>nur 3- 2*3*3 00*7 01 03 02 7N1U1- -7 2*399 0087 01 07 08 TinUP 3' 26703 0088 01 08 0* 7N7or - 26759 0099 01 11 09 Tm®* IJ- 37*9* ZATERDAG 12 APRIL 1958

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 17