KARLSBAD,
„Kunt u me even tien
gulden lenen
i cla-étalc
propaganaa-etaiacj
voor het communisme
m'm. 7 mnm
VOOR U GELEZEN labyrinth in Lan-Fans
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 29 MAART M
Bert Voeten:
Hamlet
Roland Hoists uitspraak: ,."t Is
maar beter duistere dingen duister
te laten" heeft Bert Voeten in zijn
Hamlet-vertaling ver van zich ge
worpen en terecht, want nu heeft
Nederland eindelijk eens een Ham-
Ietvoorstelling gehad, die het heeft
kunnen volgen. De grote prestatie
ien volgen. De grote prestatie f7 "1 l 1Karlsbad
r acade van luxe valt westerse gg
bezoeker op
v
Ik wandelde met mijn hond in één van de straten van de stad; met veel geduld wachtte
ik op hem bij elke boom en bleef zonder protest staan, als hij nodig moest bestuderen, wat
een propje papier toch wel moest bevatten.
„Het is een mooi beest", zei de man, die op het trottoir stond en zijn pijp trachtte aan
te steken, wat geen gemakkelijke taak was, want de wind was deze avond verre van
zachtmoedig.
hierin,
aan Shakcspeares tekst heeft recht,
gedaan. Volgend voorbeeld is veel
zeggend:
Bestaan of niet bestaan,
daar gaat het om;
of 't edeler in de geest is,
pijl en slinger
van het moordzuchtig toeval
te verdragen,
of, muitend, aan een zee
van moeilijkheden
een eind te maken. Dood te
gaan te slapen
Wie zou in pijn en zweet
de lasten torsen van een
rrfbeizaam leven,
als niet de vrees voor iets
,,1984".
n soort propaganda- denken
het communisme ge- ,Mi"
•orden in dit Kurort
de laatste jaren muziekfestivals
gehouden, congressen en kunst
tentoonstellingen en om de vreem
delingen, die uit het westen naar
pj Karlsbad komen nog meer onder
de indruk tp hrenven
George Or,
GESCHONKEN1
Voor de «jgarenkiosk van het «tation Mond ra. d, indruk ,e b„nge„- Kari()Vy
Zigarre, bitte zei hij. De handelaar gaf hem een sigaar, liet Vary een oase van luxe gemaakt,
hem daarvoor zestig cent betalen en terwijl de man bedachtzaam Alles is in deze stad te koop
het puntje van het kostbare stukje rookgenot afbeet, aet hij fnn h"Usw5tae" v?orddeUr?S va!!
nadenkend: ..Ik kom van heel ver weg: Karlovy Vary, Karlsbad, Tsjechoslowakije ligt de zeshon-
Tsjecho-Slowakije. Daarna stak hij de brand in de sigaar
en rookte genietend.
GELUKKIG
Tsjechoslowaakse regering
schonken" en de commit
hebben ernstig geprobeerd
vroeger zo vermaarde gjR
heid van die hotels weer
bouwen en zo de concurrent^
de westerse badplaatsen het
te bieden. Het hotel „Moskij
fraai gemoderniseerd en er
een schouwburg gebouwd,
1200 toeschouwers kan beu
de
„Ja hè", zei ik trots, „hij is nog geen jaar."
..Eigenlijk moest een hond meer vrijheid heb
ben", merkte de man op, ,.In de stad doe je zo wei-
Ik nam de man wat nauwkeuriger op. Hij woon
de een paar huizen verder. Ik wist niet veel van
hem af, alleen dat hij daar enkele weken geleden
zijn intrek nam. Een gesprek in de koude wind lok
te me niet aan. daarom zei ik: „Hebt u soms zin
om met mij mee te gaan? Dan kunnen we op mijn
kamer zien, of we iets warms klaar kunnen ma
ken."
De man ging op mijn aanbod in.
„De moet pas om negen uur bij Evy zijn", zei hij,
„mijn verloofde, tot zolang zal ik graag van uw
gastvrijheid gebruikmaken."
Toen we goed en wel voor mijn kacheltje zaten,
met naast ons een beker dampende chocolade, keek
de man wat rond en zei:
„U woont hier wel gezellig, hè? Bent u allang in
de stad?"
„Net twee jaar", antwoordde ik. „In het begin
kon ik het hier niet wennen, maar nu voel ik me al
een rasechte stedeling."
„Zo gaat het", knikte de man. „Ikzelf kom uit
het noorden. Maar ik heb het nu best naar mijn
de dag groter., en moder-
,.De stad wordt
ner", zei ik.
„Ach ja. ons land wordt
hoe langer hoe voller. Ik
was van plan naar Zuid-Afri
ka te emigreren, maat nu
denk ik er niet meer aan."
De man stond op en ging
voor het raam staan. ..Een
mooi uitzicht", zei hij. „Kunt
u mi) een tientje lenen'"
vroeg hij daarna zonder aan
kondiging.
Die vraag overrompelde mij: ik was natuurlijk
wel bereid een tientje te lenen, maar ik kende
hem nauwelijks. Ik aarzelde met mijn antwoord.
„Zeker", zei ik tenslotte, „moet u het nu heb
ben?"
„Graag!", zei de man gretig en stak reeds zfjn
hand uit Ik overhandigde hem een bankbiljet van
tien gulden.
„Hèhè", i
gen dat ik een woning had gekocht in Amsterdam
„Nu goed", hakkelde ik, „over een week."
Er werd gebeld.
De makelaar nam afscheid. Nu kwam een mai
de trap op met een omvangrijke actetas.
„Gefeliciteerd, meneer, met uw keuze", zei hij
terwijl hij mij de hand toestak.
„Keuze?", zei ik nogal dom. Ik zag alles om mi
heen rondtollen.
„Ja, de wagen, die u vanmorgen uitzocht, het i:
een van de comfortabelste en handigste wagens."
„Ik heb geen auto gekocht", zei ik vastberaden, kennis maakte
„U hebt vanmorgen opgebeld en gezegd, dat u
een wagen wilde hebben. U hebt contant betaald."
„Ik begrijp er niets van", streefde ik tegen, „ik
weet er niets van, absoluut niets van."
„U maakt een grapje", hield de man vol. „U bel
de vanochtend op, kocht een wagen, liet onmiddel
lijk betalen en de wagen staat nu voor de deur.
Wilt u geen proefritje maken?"
Ik gehoorzaamde automatisch.
Eerst die ongelooflijke promotie, dan die woning
en nu een auto. En ik zou betaald hebben. Ik snap
te er niets van. Maar het zou wel opgehelderd wor
den. Een misverstand misschien.
het onontdekte land,
uit welks domein
geen reiziger ooit keert
de wil beklemde
en ons nog eer 't ver
trouwde lot doet dragen
dan naar een vluchten dat
ons duister is?
Zo maakt bespiegeling
lafaards van ons allen..."
De Bezige Bij te Amsterdam
heeft er meer dan goed aan ge
daan deze voortreffelijke vertaling
in druk te vereeuwigen.
Devil, Maggot
and Son
Het bespreken van Engelse
poëzie ligt eigenlijk buiten de be
voegdheid van uw recensent. Het
betreft hier echter een in Neder
land (bij A. A. M. Stols te 's-Gra-
venhagei uitgekomen tweede druk
van de bundel, waarvan de titel
boven deze aankondiging vermeld
is. De dichter heet Christopher
Logue; hij is in 1926 uit een ar-
beidersfamilie geboren; was sol
daat o.a. in Egypte en woonde
enige jaren te Parijs.
juist aan komen, kunnen uit het opschrift
het IJzeren leren, dat de Luxemburgse-Bo-
i werd door heemse keizer de stad 600 jaar
eranderd in Karlo- geleden stichtte en niet de Duit-
de Tsjechen
vy Vary.
In het park voor één van de FTAÏ ATF
vele „Kurhauser" werd onlangs ALAIjIj
een nieuw gedenkteken onthuld
Het stelt keizer Karei IV voor en Met toestemming van de Sow-
de bezoekers uit Oost en West, jets hebben de Tsjechen van
Simon Vin-
alleen. Nu en
voor het derde
tje
zuchtte de r
mijn tiende tien-
[ij zou mij toch
n, „morgen kom
„Hoezo?", vroeg ik verbaasd,
niet voor de gek houden?
„Dat zeg ik u niet", zei de
ik u uw tientje terugbrengen."
Ik vond de man nogal raadselachtig, maar mijn
gewoonte was. alles zo eenvoudig mogelijk te be
zien. Ik maakte me dua niet al te druk over het
tientje. Ik moest meer vertrouwen in de mensheid
hebben.
Toen de man weg was. vergat ik hem al gauw.
niet vermoedend, dat dit tientje voor mij van veel
betekenis zou worden.
werd verwacht. Ik vond eei
rieuren nooit aangenaam t
kortkoming of nalatigheid.
De directeur begroette mij allervriendelijkst en
gaf mij de hand.
„Ga zitten", zei hij. op een stoel wijzend.
Ik zette mij op het puntje van de stoel neer.
„En... hoelang ben je nu al bij onze firma?",
vroeg de directeur, mij een doos sigaren voorhou-
Ik nam een sigaar en zei: „Twee Jaar, meneer."
„Bevalt het werk je?", ging de directeur verder,
terwijl hij een roffeltje met zijn knokkels op het bu
reau sloeg.
„Jawel, meneer", antwoorde ik. Zou hij mij ont
slaan*
„Zo", en de directeur keek mij doordringend
..Zie je", hij pauzeerde even om het sigarenband
je los te peuteren, „wij openen binnenkort een bij
kantoor in Amsterdam. Nu zoeken wij iemand, die
dat kan leiden. En nu dacht ik. dat Jij misschien
dat werk wel aankan. Je hebt je diploma's. Je hebt
wat ervaring, kunt goed met het publiek omgaan,
enfin, voel je er wat voor?"
Ik kon mijn oren niet geloven. Ik zei geen woord.
„Het overvalt je wel een beetje, hè", zei de direc
teur. „dat begrijp ik wel. Maar ik heb je gadege
slagen. je bent accuraat, je doet je werk met ple
zier en het werk is wel wat te gemakkelijk voor je,
je moet een andere taak hebben, je moet omhoog."
Nog kon ik geen woord uitbrengen.
„Mag ik aannemen, dat je het aanbod aan
neemt?". vroeg de directeur.
„Natuurlijk, meneer, ik zal mijn best doen. alles
voor u te doen." Het klonk wel wat kinderachtig,
maar ik kon zo gauw geen andere woorden vinden
„Goed", zei de directeur en stond op. „Volgende
maand zit je op je nieuwe post En wat niet onbe
langrijk is. je salaris zal aanzienlijk omhoog gaan
Met een stevige handdruk eindigde dit onderhoud.
sterdam. Wat zouden mijn ouders opkijken. En An
na. Ik verlangde naar hen toe te gaan. Maar ik
zou nog wat geduld moeten hebben, misschien met
het weekeind; wat een verrassing zou dat zijn. An
na zou zeggen: „Eindelijk kunnen we trouwen
Toen ik thuiskwam, wachtte een man van een
makelaarskantoor op me.
Ik vond het wel wat bevreemdend, ik had voorzo
ver ik het mij kon herinneren, nooit wat met ma
kelaars te maken gehad.
„Wanneer wilt u uw woning betrekken?", vroeg
de man.
„Mijn wat?", schreeuwde ik. Ik kon er nu hele
maal niet bij Was ik nu wel wie ik was. droomde
ik of was ik ziek?
„Uw woning", herhaalde de man. mij achterdoch
tig aankijkend „Uw woning in Amsterdam-oost.
Die hebt u vanochtend gekocht", voegde hij er la
coniek aan toe
Ik liet hem staan en liep langs hem heen naar
mijn kamer, schonk een glas water in en liet rae op
mijn stoel neervallen.
„Meneer", zei de makelaar, „als u uitgerust
bent, moet u toch wel even zeggen, wanneer het u
schikt."
Na ongeveer een uur wist de man mij te overtul-
DE post bracht nieuwe verrassingen. Een brief
zonder afzender. Met de kwitanties en alle pa
pieren van de woning en de auto. Ik stond paf.
Natuurlijk kwam de wo
ning goed van pas. Maar een
auto. Ik achtte mij niet in
staat een auto te hebben. Ik
kon het me niet voor de
geest halen, ik een auto. ik
die altijd genoegen moest
nemen met tram, bus. of
fiets.
„Er moet een weldoener
flitste het door mijn
kenoog. Logue is
staat min of meei
dan treedt hij op
programma van de b.b.u. en in
de conservatieve Times Literary
Supplement bestrijdt hij de z.g.
angry young men". Logue is
een onrustige figuur, die het ner
gens langer dan een jaar of drie
uithoudt. De ruimte laat niet toe
uit zijn bundel te citeren. Volstaan
wij met de aankondiging van de
ze ..second printing."
C.R.
Bij een bezoek aan Karlsbad
vraagt men zich af, of de inwo-
ners van fez. „etalage" gelukkig PraaS hM>t>en de gelegenheü,
7 j gegrepen villa's in de buur
zijn. Na de Hongaarse opstand -
hebben ze allemaal een loonsver
hoging gekregen en de prijzen
zijn iets gedaald, maar in een
vertrouwelijk gesprek vertellen de
Karlsbaders, dat zij het beu zijn
om ten gerieve van het vreemde-
lingenbezoek de rol van „kijk-
t-hoe-goed-wij-het-hebben" te
gegrepen
Karlovy Vary te kopen, dij
tijds door de regering uit h?
zit van Sudeten-Duitsers *e
gehaald. Ook deze partiE
huizen zijn in het badseizog
huur en zeer vele toeristn
Rusland, Bulgarije en Rotn
huren voor enkele weken
ning.
FAgADE
Hy begrijpt het
niet helemaal, dese
pop
de
geklemd. In
zijn grote ogen
zien we dal hy zich
af vraagt, waarom
de zon niet op zijn
kroezbolletje schijnt,
tvaarom hy per se
al die dikke kleer-
die
De bezoeker uit het weste
vrij gemakkelijk door de rtc
gade van luxe heenzien. Kz
Vary geeft hem een les:
zich ondanks alle luxe kan niet ieven van volle wis
de andere kant van het concerten, openluchtbiosa
"dt kunsttentoonstellingen. De i
VREDESDUIF
Dat
IJzeren Gordijn bevindt
duidelijk uit sommige slagzinnen,
dikwijls tegenkomt. Op Karlsbad zijn niet teruggeh
de stadsbussen staan slogans als
„Weg met de koloniale terreur",
de vredesduif van Picasso is een
geliefd ornament en het woord
„vrede" ontmoet men in vijf ver
schillende talen.
Het meest opvallend zijn niet
deze slagzinnen, niet de massale
portretten van de rode leiders, die
op in het oog vallende plaatsen
aet dragen zijn opgehangen, maar de kinde-
ren, die allemaal eendere grauwe nicht," zei hij. Dat hebben
v trainingspakken dragen, die doen ons niet
kinderwagei
Het uiterlijk is verfraaid,
in wezen is Karlsbad
stad geworden, die kunstmat
het leven wordt gehouden
mensen dragen er het ma
van de welvaart en wat a
dat masker schuilgaat, lie;
man uit Karlsbad op dat J«
landse station zich ontvallen.
Hij trok genietend
gaar: ,,So was gibt';
wordt rondgereden
en hy niet meer
vanuit de slen
dang van zijn moe
der de wereld mag
bekijken.
Nee, hy begrijpt
niets meer van die
rare wereld.
Illllllllllllllllllllllllllllllll»
W0K HENNY TURPIJN
hoofd. Maar wie kan het zijn? De
een tientje had geleend! Dat ik daar
gekomen was.
Ik belde bij hem aan. Er verscheen niemand. Ik
drukte nogmaals op het knopje. Geen deur werd
opengedaan. Een
is niet thuis", riep een stem. „Wanneer zal hij
thuis komen?", schreeuwde ik. Er volgde geen ant
woord. Nu werd de deur op een kier geopend en een
Een vast verbond, door J. E.
Kok en Jac. Spoelman; Uitga
ve La Rlvière Voorhoeve,
Zwolle.
Voor leesboekjes voor vader
landse geschiedenis moet men bij-
eerder op zondere maatstaven aanleggen. Zij
Laurette en de dochter van de
Farao's, door Diélette. Prisma-
junlores-serie. Uitgave Het Spec
trum, Utrecht.
Dit vlot geschreven boekje
speelt in de tijd, kort nadat Na
poleon de macht in Frankrijk aan
veel jaartallen zich heeft getrokken. Het speelt
werd opzijgeschoven. „Hij njet te kinderlijk zijn.
ggj u" En vooral: uit welke gezichts
hoek beziet men de geschiedenis?
ieder schoolkind gedeeltelijk in Parijs
de verteltrant moet groter gedeelte in Egypte, waar
Laurette. de zuster van een luite
nant uit de staf van Napoleon
die als verstekeling de
keek mij vorsend i
„Heeft u hem een tientje geleend?", vroeg hij.
„Ja", zei ik. „hoe weet u dat?"
„Hij heeft mij een tientje te leen gevraagd.
Maar ik weigerde." De man keek mij grimmig aan.
„In deze straat hebben drie mensen hem een tien
tje geleend. Ze zijn nu schatrijk." En de man sloeg
de deur dicht.
Ik ging langzaam naar huis.
Het raadsel was dus opgelost, maar voldaan
was ik niet. Pas later vernam ik, dat het een
Amerikaanse miljonair was van Nederlandse
afkomst, die eens in de vijf jaar zijn geboorte
land kwam opzoeken en op die wonderlijke
manier als geheimzinnige weldoener fungeerde.
Gaan de samenstellers uit van de leger naar Egypte heeft meege
maakt vele avonturen beleeft
uiteindelijk ook door Napoleon
>r haar moed wordt beloond,
de psalmdichter? Gaarne bevelen we dit boekje aan
ar alle bewoners met bemerking, dat het meer
zekerheid, dat God de geschiede
nis der volkeren schrijft
raad der volken verbreekt,
het woord
Dat Hij zi
der aarde en dat Zijn.
selijke maatstaven wellicht gela
ten toezien van onrecht toch is ge
laden met de spanning van Zijn
liefde? Op deze vragen kunnen we
volmondig „ja" zeggen voor wat
betreft dit leesboek. Het zal in ge
zin en op school goede diensten
kunnen bewijzen. J. de Haan zorg
de voor de vele verhelderende te
keningen.
De eigen weg van het Neder
landse volk, door H. Algra, 2e
druk. Uitgegeven in opdracht
van de Chr. Nationale Biblio
theek door T. Wever, Franekcr.
^Clanten - in - aantocU
Dit fraai uitgegeven boek over
de geschiedenis van ons volk is
geen „gewone" vaderlandse histo
rie. Het zijn gebundelde voor
drachten, die destijds in het gijze
laarskamp Sint Michielsgestel zijn
gehouden en dan ook een speciaal
karakter .dragen. Dat bemerkt
men op heel wat plaatsen in dit
boek, dat plezierig leest en waar
van men heel wat opsteekt. Voor
al omdat de schrijver een aparte
kijk heeft op de wording van ons
volk en op de manier, waarop een
volk moet leven en moet worden ontsluieren,
geregeerd. Hij beschrijft daarom
de geschiedenis van ons land zo
heel apart, hij belicht achtergron
den en geeft, vaak in een flits, ge
dachten door, waarmee ieder zijn
winst kan doen. De tweede druk
van zo'n boek móést daarom ook
wel komen!
Een detectiveverhaal gebaseerd
op originele oude Chinese gege
vens door Robert van Gulik (N.V.
Uitgeverij W. van Hoeve, 's-Gra-
venhage en Bandung).
Het Latijnse spreekwoord dat
boeken hun geschiedenis hebben,
geldt wel in hoge mate van deze
detective-roman.
De voorrede vertelt ons dat het
boek oorspronkelijk voor Chinese
en Japanse lezers is geschreven.
De Japanse uitgave verscheen in
1951 in Tokio en de Chinese in 1953
in Singapore. Daarna kwam er ook
een Engelse uitgave, die thans in
het Nederlands is vertaald. Verder
is er bijna onmiddellijk daarna
een „hoorspel" van gemaakt, dat
op het ogenblik, waarop ik dit
schrijf, nog niet aan het laatste ge
deelte toe is.
De roman is stellig boeiend en
geeft een goed beeld van het Chi
nese leven in vroeger eeuwen, zo
zelfs dat dit boek, zonder te school-
meesterig te worden een aantal et
nologische bijzonderheden geeft.
Daar het Chinese leven ruw en
meedogenloos was, komt dit hier
en daar sterk uit.
In hoofdzaak behandelt de ro
man de geschiedenis van Rechter
Tie, die in een stad wordt aange
steld, waar grote tirannie en wille
keur heerst. Door zijn scherpzin
nigheid en onverschrokken optre
den weet hij de tiran te overmees
teren en recht te brengen, waar
dit volstrekt zoek was. Het boek
behandelt drie mysteries: dat van
de moord in de verzegelde kamer,
dat van het verborgen testament
en dat van het onthoofde meisje.
Rechter Tie weet ze alle drie te
Na al de moeilijkheden over
weegt de magistraat of het niet
beter is een vreedzaam en rustig
bestaan te gaan leiden.
Hij heeft een vers gelezen, dat
luidde:
Er zijn twee wegen slechts die lei-
In gesprek met de Bergrede,
door dr. J. de Graaf. Uitgave
Boekencentrum, 's-Gravenhage.
Voordat hij deze gedachte
laatste hoofdstuk van dit kleine
boekje uitwerkt, heeft hij de lezer
in vogelvlucht georiënteerd in op
vattingen van de Bergrede, waar
van de meeste nu nog leven: een
program, een gezindheidsethiek,
de door Christus vervulde wet enz.
Wij hebben dit boekje met veel
stichting gelezen. Ons hinderde
daarbij het blijkbaar onuitroeiba
re germanisme „Mattheusevange-
lie".
Woord en Belijdenis, door dr.
A. D. R. Polman. Uitgave T.
Wever, Franeker.
Prof. Polman heeft op zijn naam
staan een vierdelige verklaring
van de Nederlandse Geloofsbelij
denis. waarbij hij uitging van een
historische interpretatie. Op ver-
enkele bonden van gere-
studieverenigingen
De poort van
Of als een w
in het slijk,
Of als een zv
1 de s
1 he-
Hij besluit echter tot het eerste.
En daarmee eindigt de roman.
Het boek boeit van het begin tot
het einde, vooral ook doordat de
Nederlandse vertaling goed is.
DR. F. C. DOMINICUS
wetenswaardig FX C1 M
merkwaardig ntUllli
uil dv wereld van vandaan en gisteren
bijeengebracht door
's&ib
<7i
formeerdi
heeft hij thans
klaring geschreven, niet vanuit het
verleden, maar vanuit de Schrift.
Juist hierom betreuren wij het
ontbreken van een tekstr
het eerste deel. Intussen is de be
handeling natuurlijk niet geheel a-
historisch en daarom zou een
naamregister evenmin gemist
kunnen worden. Deze kleine
„technische" bezwaren zijn ge
makkelijk in het tweede deel
5 Kruisen in de jungle
Weinig zendingsverhalen heb
ben zo'n grote bekendheid ge
kregen als de Auca-moord in
Ecuador op vijf jonge mannen,
die met een vliegtuig op de
Curaray-rivxer landden. In ons
zondagsblad bespraken we reeds
het boek van Betty Elliot,
..Through Gates of Splendour,''
dat nu bij Bosch- en Keuning,
Baarn in Nederlandse vertaling
is verschenen onder de titel
..Vijf Kruisen in de jungle".
Behalve een uitstekende ver
taling van het Amerikaanse
boek, bevat deze Nederlandse
teks'tregisterTn uitgave bovendien een later ge
schreven persoonlijke brief van
Elisabeth Elliot, waarin ze haar
ontmoeting met twee Auca-
vrouwen beschrijft. Bij de be
spreking van dit boek schreven
we reeds te hopen, dat dit boek
ook voor het Nederlandse pu
bliek beschikbaar zou komen
en we verheugen ons over deze
uitstekend verzorgde uitgave.
(BELASTING) LOZE VISSERS
De elfhonderd inwoners van het Franse eilandje Sein, tw
de kust van Bretagne, zijn boos. De vissersbevolking,
haar brood verdient met de verre visserij op de gronden r<
Newfoundland, hebben voor het eerst in de geschiedenis
aanslagbiljet van de fiscus ontvangen. Het begon allemu
met een weduwe, die zonder toestemming der autoriteül
een café had geopend. Zij werd aangeslagen voor alle denl
bare belastingen. Maar de Seiners namen het niet. Ze stexa
den hun weigering op een dekreet van Lodewijk XIV, d:
300 jaar geleden aan de inwoners van Sein vrijdom
alle verplichtingen gaf voor hun hulp aan schipbreukelingt
en vóór het afstaan van hun strandjuttersrechten. In 19!
werd beloofd, dat als dank voor de assistentie, die Sn
verleende aan de geallieerde invasietroepen, deze oude f
vileges gehandhaafd zouden blijven. In Parijs vergat h
Franse parlement het wetsontwerp te bekrachtigen
zitten de Seiners met da gebakken peren.
KONING-MET-DE-TONG
De „Lallenkönig"
(de koning-met-de-
tong) heeft tot 1839
aan de Rijnpoort van
de Zwitserse stad
Bazel gehangen. Bij
iedere zwaai van de
slinger van de klok,
die bij het „portret"
hoorde (Zwitsers ver
loochenden zich ook
hier niet als uurwerk
specialisten) heeft de
koning gedurende ruim
tweehonderd jaar zijn
tong uitgestoken tegen
de bewoners van de
andere rivieroever. De
„Lallenkönig" stond
bovendien nog tegen
over een beeld van
koning Rudolf von
Habsburg. De bewoners
koning werd neergezet,
lachelijk te maken.
MEE NAAR BUREAU
Bureaucratie is in Moskou geen nieuw begrip, maar de Mot
covieten hebben toch wel verontwaardigd over het volgew
voorval gepraat: Een begrafenisstoet werd door een politiemü
aangehouden, wegens een (kleine) overtreding. De kameraad-
politieman dwong de koetsiers hun wagens om te draaien
naar het dichtstbijzijnde politiebureau te rijden. Daar werd
proces-verbaal opgemaakt.
ONBEGONNEN WERK
Tienduizend mensen, die dagelijks twaalf uur zouden leut
z(jn niet in staat de twee miljoen wetenschappelijke artikel»
die op hetzelfde ogenblik ln meer dan vijftigduizend kranten
tijdschriften en andere periodieken verschijnen, door te nemen
heeft Warren Weaver van de Amerikaanse Rockefeller-Found»-
tiofr na een langdurige berekening ontdekt.
VROEGER OPSTAAN
In het Spaanse stadje Miranda de Ebro kreeg de middelbar
school een nieuwe directeur Hij bepaalde, dat de schooldeur*
om negen uur precies hermetisch gesloten zouden moeten wor
den, teneinde de leerlingen een grondige les in punctualiteit
geven. JTwee dagen Jater trok de directeur zijn bevel al wee
tn.MC - j— r morgens voor een gejlo-
GULDEN LETTERS
De Amerikaanse meisjes hebben een nieuwe mode de wertH
Ingejaagd. Zij laten In hun gouden (kunst) tanden de voor
letters van hun verloofde In sierlijke Initialen graveren.
VERKEERDE KLANT
Een man, die de gelegenheid gebruikte, zodra dis zie"
voordeed, was de Italiaan Alfonso Maria Donadio. Toen it
Aziatische griep heerste, wierp hy zich op als specialist
de bestrijding van deze kwaal. In korte tijd verdiende
meer dan 100.000 gulden. Vorige week werd Alfonso ge
arresteerd. Hij had geprobeerd aan een man, die hij in et*
café ontmoette, zijn anti-A-griepmedicijn te verkopen. Zij
klant was een erkend arts en liet Alfonso door een passe
rende politieman grijpen.
