PAUL NIPKOWS <H
MISKEND trok hij
vergeefs door de wereld
ZONDAGSBLAD
spiegel
Rijke graaf schonk groot
gebied aan Parijs
Bijenvolken, mierennesten en
biggen per postorder
,t JMBt
r.vV TTTiiB
VOOR U GELEZEN
ZATERDAG 15 MAART 19J
1
Hij ivas zijn tijd te ver
vooruit, ivant men kon
zijn uitvinding nog niet
aan de techniek aanpassen
iiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmTi
r
Het is misschien niet algemeen bekend, maar de tele
visie bezit oudere papieren dan de radio. Dat heeft zij te
danken aaoi een Berlijnse student, Paul Nipkow, die men
gevoeglijk de uitvinder van de televisie zou kunnen
noemen. Deze Nipkow was een man, die zijn tijd vooruit
was. Het is een tragisch lot, zijn tijd vooruit te zijn. De ge
schiedenis kent daarvan verschillende voorbeelden.
voorloper van de televisie in 1883
In het jaar 1641 bezocht de
de Queai
Franse schrijver Marion de Lorei blJ *Un verstand,
volledig
Een man verdween in 1913
het beroemde Parijse krank
zinnigengesticht Bicètre. Op zijn
rondgang kwam h\j voorbij een
van zware tralies voorzien
venster, waarachter hij het
angstwekkende, vertrokken ge
laat van een opgeslotene zag.
Toen hij naderbij was gekomen,
schreeuwde de ongelukkige hem
met hese, radeloos klinkende
stem toe: ,Jk ben niet krank
zinnig, ik heb een uitvinding
i genie, dat zijn tijd 1
Het was roezig op de „kaai" te Antwerpen. Op deze late gje kan maken!" Aan de oppasser
septemberavond scheepten zich de passagiers voor de dens de overtocht van AntWerpen die hem rondleidde vragend,
nachtboot naar Londen in. Onder hen was een opvallende naar Londen was vermist. Wat wat die man dan wel had uit-
figuur, een wat trotse man met vermoeide ogen. Hij was SSLrSP bï
naar schatting midden vijftig. Door de steward werd hem roemd geworden, evenals zijn uit- uitvinding? Ach wat,
een hut gewezen in de eerste klasse. In het duister maakte H,J hp€ft het ee- H{j wil waterdamp gebruiken
het schip zich van de wal los. Enige tijd later voer het met
volle lichten op de Schelde, onderweg naar de Britse hoofd
stad aan de andere kant van de Noordzee.
Op zee gleed de boot gemak
kelijk over de lange, lichte dei
ning. Bij de reling op het eer
ste-klas se-dek stond dezelfde
die te Antwerpen het oog
zeer velen
wilde uitwerken had hü moeten
laten varen. Hij had in zijn
motor als brandstof steenkool-
poeder willen gebruiken. Het
was mislukt. Hij had geschimpt
Volgende week, op 18 maart, is
het honderd jaar geleden, dat in
Parijs Rudolf Diesel werd gebo
ren. Een leven was begonnen, het
leven van een man. die nooit de
erkenning zou krijgen, die hij ver
uit
vroeg droomde van een systeem,
waarbij stoom moest dienen als
beweegkracht. Zijn „verstandige"
medemensen hadden over zijn
dromen het wijze hoofd geschud,
hem voor gek verklaard en In
Bicètre opgesloten.
TIJD VOORUIT
Het lot van Paul Nipkow is min
der tragisch geweest. Maar toch
heeft ook hij zeker gedu-
gedaan, die de wereld gelukkig rende de eerste helft van zijn le
ven geleden onder het voor
recht van zijn tijd vooruit te zijn.
Als drieëntwintigjarige had hij
de geniale, fundamentele uitvin-
u "K <,evond,n.m«»ooTiiei,z,:.*jn D..'w.?l5
,4~ "U fij 1883 geweest. Maar al had de jon
ge Nipkow toen de televisie uit
gevonden op papier, het
en schepen voort te lange tijd daarna niet mogelijk
>eivegen!" haar te verwerkelijken. Nipkow
was al bijna vijf en zestig jaar
De „waanzinnige" heette Salo- toen hij zijn uitvinding door
getrokken door zijn houding.
Hij keek naar het water, dat
snel langs de romp van het schip
joeg. Hij was een eenzame. Zelfs
op dit scheepsdek had geen me
depassagier zich bij hem ge
voegd. De man trok zijn jas
uitHet was toch nog zoel,
ondanks de verfrissende bries,
die over het water waaide.
zich had op de waterkoeling van andere
motoren, die in zijn produkt
onnodig zou zijn. Hij was er op
moeten terugkomen, omdat zijn
machire oververhit raakte. De
verfoeide waterkoeling was ook
een belangrijk onderdeel ge
worden van zijn motor. Zwaar
verdampende oliesoorten bleken
de beste en goedkoopste brand
stof voor zijn uitvinding te zijn.
n Hij zag zich weer met jeugdi-
rarijs ge felheid zijn denkbeelden ver
dedigen tijdens een onderhoud
in die met Friedrich Krupp in Essen.
29 op 30 september 1913 De grote Krupp. die na een flit-
sende woordenstrijd gewonnen
was voor het nieuwe, die er geld
in had gezien, veel voor zichzelf
en ook redelijk wat voor de jonge
Na de i
Herinneringen kwamen
nacht van 29 op 30 aeptem
de man voor de geest. De kinder
jaren in Parijs Hij was nu 55 Jaar
In de Franse hoofdstad had hij
zorgeloze jaren doorgebracht met
zijn Duitse ouders. Zijn jeugd was
goed geweest, maar als jongen van
twaalf jaar was daar een plotse
ling einde aan gekomen.
w.t n,ii»<u> v*7in moest vluchten snel bergafwaarts gegaan.
van 1870 was J was gesticht, sloot de pooru
"h". v.ÏeH.nd Krupp «rok .lek top,! Er
Ze waren naar Londen gegaan. In
die oorlogsdagen was die zeereis
op een voor die dagen modern
stoomschip niet gemakkelijk ge-
Vf "ff; vechtend m?' ch met
„isch gebirf veel veranderd. Het
schip, waarop hij nu aan de reling
stond, was beter
boot van het ja
Bergafivaarts
isseling
niets meer te verdienen.
Hij herinnerde zich de grote te
leurstelling, die hij toen als 42-ja-
rige te verduwen had gekregen.
Hij had tegen bergen moeten
Maar ivil het nu weer terug hebben
In Parijs is op het ogenblik een merkwaardig proces aan
de gang tussen het bestuur van de Franse hoofdstad en de
schatrijke graaf von Bendern. Het gaat hier om een groot
parkachtig gebied in de westelijke voorsteden van Parijs,
dat door de graaf von Bendern aan de Franse staat werd
geschonken, maar dat hij nu weer wil terug hebben, omdat
de Fransen niet aan de door hem gestelde voorwaarden
hebben voldaan.
Tot het uitgestrekte gebied be
hoort ook het kasteel van La
Celle-St. Cloud, dat voor hetzelf
de doel bestemd werd als het
Jachtslot Hubertus op de Ve-
luwe, n.L vo
houden
Techniek
Een vermoeide glimlach kwam
op het gezicht van de man. De
voortschrijding der techniek was
ook voor een belangrijk deel aan
hem te danken. Hij haalde de ken
schouders op.
Het fortuin, dat zijn uitvinding
hem had gebracht, was hem door
de vingers geglipt als het water
van de zee. dat op dit ogenblik
langs het plaatijzer van het schip
speelde.
De laatste jaren was het op
nieuw vechten, hard en onophou
delijk vechten geweest, reizen en
trekken om belangstelling te wek-
*ijn
In de Verenigde Staten:
-#• Ook een groot deel van
bedekt met een dikke laa
hebben het voorjaar reeds
nigde Stat
had men hem verteld dat men wil
de beginnen, als er direct geld in
Hij was destijds als twaalfjari- zat. Dat had hij niet kunnen ga
ge niet lang in Londen gebleven, randeren. Vorig jaar nog was hij
Zijn ouders hadden hem naar in de Verenigde Staten geweest.
Augsburg gezonden en daar had Hij was door Thomas Alva Edi-
hij de Industrieschool bezocht, son ontvangen. Men had hem
Een briljant leerling was hij ge- met onderscheiding behandeld,
weest. die later ook aan de Tech- maar zijn motor had hij niet
niache Hoogeschool in München kunnen verkopen,
met lof voor zijn examens slaag- Raadsel
„Deze jongeman heeft geniale BIJ de aankomst In Londen mls-
ideeën". zeiden de leraren van te het schip één passagier. Men
hem. Aan het eind van de negen- vond zijn hut leeg en men ontdek-
tiende eeuw was er voor jongelui te z|jn overjas bij de reling. Men
met geniale denkbeelden nog van stond voor een raadsel. De Lon-
alles uit te vinden. Zijn veel oude- dense ochtendbladen konden nog
re leraar en vriend Carl von Lin- juist In hun laatste edities een be- ac voo™«
de vond de aanleg van de jeugdi- richt opnemen, dat de Duitse uit- speciaal n
ge knaap zo frappant, dat hij met - Het groo
T jglandbouw
de laatste dagen weer
ite postorderbedrijven
in het hoofd. In de States heeft het bestellen
lucht genomen dan waar ook ter wereld en
h\j vergeleken verzinkt deze w\jze van kopen in ons land in het niet.
ïn Amerika Montgomery Ward en de andere grote verzendbedrijven hebben hun
voorjaarscatalogus het licht doen zien in oplagen van vele miljoenen stuks.
Juist in de uiterste hoeken van de V.S. moeten de postboden deze lijvige
boekwerken bezorgen, want daar vindt Montgomery Ward de meeste
klanten. Op eenzame boerderijen bijv., of in de bergstreken, waar het
gemakkelijker is via de posterijerf een bestelling in New York te doen
dan een tocht naar de dichtstbijzijnde stad te maken.
-#• In die catalogus (fraai geïllustreerd met honderden foto's in kleuren)
kan men alles vinden, van een kaartje haarspelden tot een privé-vliegtuig.
Onder de postorderbedrijven zijn er ook, die .zich gespecialiseerd hebben.
Dat bewijst de catalogus voor landbouwwerktuigen en -artikelen. Voor 160
dollar 'rond 600 gulden) kan men eigenaar worden van een elegant
swart-lederen zadel met een witte zitting.
-#- Biggen worden franco thuis gestuurd, maar men moet er minstens drie
tegelijk kopen. Prijs per big ongeveer 200 gulden. Zelfs de kippen krijgen
in de catalogus een extra-attractie. Voor de hennen, die bij het eierenleggen
de voorkeur aan een rustig, donker hoekje geven, is voor 9.75 dollar een
t leverba.
hem gmg samenwerken Von Lin
de exploiteerde een fabriek van
ijs- en koelmachines, die hij zelf
had uitgevonden.
■Qen óchip verlaat
Laboratorium de havenetad
Al spoedig had hij daar in Zuid-
duitsland zijn eigen laboratorium
gekregen. Von Linde had de ijs-
en koelmachines tot een voor die
dagen hoge graad van perfectie
gebracht. Zijn leerling beproefde
de vervaardiging van machines,
die warmte moesten produceren.
Veel, zeer veel tijd had hij aan die
experimenten besteed en in 1892
was de grote dag gekomen.
Op 28 februari van 1892. de
man aan de reling wist de datum
nog precies, was zijn octrooiaan
vrage ingeschreven voor de ver
brandingsmotor. die nadien zijn
naam zou blijven dragen.
De vreugde was slechts kort
geweest. Men geloofde niet in die
zuinige nieuwe motor van de
Duitse jongeman. Geladen en met
nog jeugdige overmoed had hij
avond aan avond aan de schrijf
tafel gezeten, bezig met een boek.
dat de waarde van zijn uitvinding
moest bewijzen. Het enige resul
taat was een vurige pennestrijd
geweest in allerlei bladen en
tijdschriften tussen hem en zijn
tegenstanders.
Het prototype van de verbran
dingsmotor was er. maar een fa
brikant werd voorlopig niet ge
vonden.
De man staarde de nacht in
Toch was dat een goede tijd
geweest. Veel van de wilde
ideeën, die hij aanvankelijk
e deel van het boek is gewijd aan mechanische en elektrische
rktuigrn. Een bijzondere aanbieding is een bijenvolk, inclusief
htbare Italiaanse koningin. Prijs per drie pond bijen (krachtige,
gemakkelijk te behandelen dieren) zo'n twintig gulden,
-nhoop in een glazen kastje kan via het bestelbiljet van
■ndhuis in eigendom worden verkregen.
47 rt
U fj. - f 1.'
van regeringsbesprekingen op
hoog niveau. In La Celle-St.
Cloud werd o.a. het Saar-ver-
drag met Duitsland onderte
kend.
Vreemde vogel
De graat von Bendern wil dus
zijn eens weggeschonken bezit
terug. Hij is een wat vreemde
vogel, die als jeugdvriend van
Churchill de Engelse adellijke
titel Lord de Forest kreeg. In
1918 wijdde De Forest zich ge
heel aan het pacificisme en tot
1932 streed hij met alle energie
tegen de oorlog. Ontmoedigd
door de opkomende fascistische
vloedgolf in Duitsland en Ita
lië verliet De Forest Engeland
en vestigde zich in het vorsten
dom Liechtenstein.
Liechtenstein
Hij stelde zijn Britse adellijke ti
tel beschikbaar maar Liechten
stein waardeerde hem en gaf
hem de nieuwe titel „Graaf von
Bendern".
In 1950 schonk de graaf zijn reus
achtige bezit aan de Parijse
stadsrand aan het stadsbestuur,
onder voorwaarde echter, dat
het op 100 miljoen gulden ge
schatte grondgebied Beauregard
een tuinstad voor arbeiders zou
worden. Het parkachtige karak
ter moest bewaard blijven en
de huizen moesten tegen lage
huur beschikbaar zijn. Twee
voorwaarden waren aan de
schenking verbonden: op het
gebied mochten geen kazernes,
gevangenissen of gevangenen
kampen worden gebouwd en op
1 juli 1955 moest met de aan
leg van de woonwijk zijn be
gonnen.
Het stadsbestuur heeft zich noch
aan het een, noch aan het an
der gehouden. In Beauregard
is het terrein nauwelijks bouw
rijp gemaakt en bovendien is
er een gevangenenkamp voor
Noordafrikanen. Daarom eist
de graaf nu zijn bezit terug
Het proces daarover is in volle
gang.
iemand anders zag toegepast
om inderdaad de televisie te ver
wezenlijken. En in die tussentijd
was miskenning en zelfs spot zijn
deel geweest.
KERST 1883
Het was Kerstavond van het
jaar 1883. Het duister was geval
len over Berlijn en in de huizen
zag men achter de vensterruiten
de lichtjes flikkeren van de kerst-
In een kale, ongezellige huurka
mer in de Philippstrasse 13a, der
de etage, zat een jonge student,
afkomstig uit Lauenburg in Pom-
meren, Paul Nipkow. Door de mu
ren drongen ijle geluiden tot hem
door, kinderstemmen, die een
kerstliedje zongen. Het is geen
avond om eenzaam op een kamer
te zitten, maar ja. het kon er niet
af om naar huis, naar Pomme-
ren te reizen. En toch, naar
huis Bezat hij maar een to
verspiegel, kon hij alleen maar
zien, hoe ze het daar maakten en
wat ze nu deden Had hij zijn
oude droom maar kunnen verwe
zenlijken en een „elektrische te
lescoop" kunnen bouwen.
Al sinds jaren, al van de mid
delbare school af, had dat denk
beeld van een „elektrische teles
coop" een apparaat om te zien
wat er op verre afstand gebeurde
zijn geest niet losgelaten. Want
het had de Pommerse jongen, die
met een geleende Bell-telefoon en
een zelfgefabriceerde microfoon
speelde, iets vanzelfsprekends ge
leken dat, wanneer men voor het
gehoor de ruimte kon overbrug
gen. dit ook voor het gezicht mo
gelijk moest zijn.
MAAR HOE
Dat „maar hoe?" had hem
sindsdien geen rust willen laten
en ook deze avond gewekt door
zijn weemoedige gedachten
bleef het hem plagen. Hfj dook in
zijn kast, greep de oude map met
aantekeningen en berekeningen
die hij aan zijn lievelingspro
bleem had gewijd en begon er zich
in te verdiepen.
gaf het laatste zoveel
méér moeilijkheden als het eer
ste? Het was duidelijk: bij een
gesproken zin kwamen de klan
ken na elkaar. Een zin overbren
gen kon' klank voor klank, woord
voor woord gebeuren. Maar een
beeld is als geheel aanwezig en
moet ook als een geheel worden
overgebracht. Met al de verschil
len en schakeringen van licht en
schaduw.
Is dat laatste wel waar?, denkt
Paul. Moet een beeld per se als
een geheel worden getranspor
teerd? Kan een beeld niet in on
derdelen verdeeld worden en kun-
neh deze niet stuk voor stuk wor
den overgebracht? Kan van een
beeld, dat men overbrengen wil,
niet een legkaart gemaakt wor
den een mozaïek, en zou dat niet
deel voor deel. steentje voor
steentje, overgebracht kunnen
worden?
stroomlmpulsen,
die daar een licht
bron sterker of
zwakker moeten
laten branden. En
als men die licht
bron daar opstelt
ne schijf, die zui
ver synchroon met
dan zal het beeld
dat men te zien
krijgt de weergave
Uit Nipkows
kerstdroom was
de televisie gebo
ren. Op 6 januari
1884 werd hem
octrooi verleend
op zijn vinding,
die als deutches
Reidhspatent NR.
30.105 geregis
treerd werd.
TE VROEG
Nipkows vinding was echter te
vroeg gekomen. De techniek van
die dagen was niet bij machte
zijn toverspiegel tot werkelijkheid
te maken. Zij wist met Nipkows
patent niets aan te vangen. En
dat patent verliep vóór het toepas
sing had kunnen vinden.
Nipkow werd ingenieur bij de
spoorwegen en in zijn vrije tijd
hield hij zich onledig met proble
men van vliegtuigtechniek. Hij
was de zestig al gepasseerd, toen
hij weer terugkeerde tot de grote
liefde van zijn jeugd, het pro
bleem van de televisie. In 1924
verwierf hij een patent dat be
trekking had op de synchronise
ring van zijn schijven in televisie
zender en -ontvanger en in 1927
volgde een tweede patent betref
fende datzelfde onderwerp.
Ook anderen waren zich intus
sen met zijn geesteskind gaan be
zighouden en hadden hun experi
menten volgens zijn grondprinci
pe ingericht. Op tentoonstellingen
waren meer of minder primitieve
televisie-installaties gedemon-"
streerd. In 1925 had in Londen
John Logie Baird in Selfridge, het
grote warenhuis, een demonstratie
gegeven met een door hem ge-
PAUL NIPKOW
bouwd televisietoestel, waarin h;
gebruik had gemaakt vi
kows draaiende schijven.
En in de avond van zijn levt
zag Nipkow niet alleen zijn visloü
langzaamaan tot werkelijkU
worden, maar begon hem ook
erkenning ten deel te vallen,
ke hem zo lang onthouden i
geworden. De universiteit
Frankfort verleende hem het e
doctoraat. En zijn vaderstad Lu
enburg, waar hij op 22 augmfo
1860 was geboren, bracht het
haar hulde door hem tot haar et
burger te benoemen.
Zelfs was het hem gegeven
fakkel, die hij zijn leven lang
fier voor zich uit had gedrapt
in andere handen over U
Geniale geest als hij was,
een der eersten om te plelli
voor de afschaffing van de schl,
van Nipkow, toen de techniek k
slotte een vervolmaakter
niet meer mechanisch hulpmli
del kon aanbieden. De tijd
eindelijk de koene vlucht va
geestesblik weten in te halen. 0
24 augustus 1940 overleed te Be
lijn de uitvinder van de
spiegel.
MOZAÏEK
Een beeld als een mozaïek van
lichte en donkere vlekken, dat is
het wat Nipkow voor zijn geestes
oog ziet. En dat beeld ziet hij
dan op grote afstand wéér opge
bouwd uit lichter en donkerder
vlekken, verkregen van een lamp,
die meer of minder fel brandt,
naarmate de vlek lichter of don
kerder moet zijn.
Maar hoe moet dat? Dat is de
grote vraag die hem maar steeds
blijft plagen. Steentje voor steen
tje zou dat mozaïek dus „afge
tast" moeten worden
Hoe moet die verdeling in mo
zaïeksteentjes plaats hebben? En
hoe moet eenzelfde steentje op de
plek ver weg, waar het beeld ge
zien moet worden, weer precies
op dezelfde plaats in het geheel
worden aangebracht?
Dat blijft de vraag, die nog al
tijd om een oplossing vraagt. En
dan. opeens, staat, in de eenzaam
heid van de Kerstavond, die op
lossing hem helder voor de geest.
Vóór het beeld, dat hij wil over
brengen, moet hij een schijf plaat
sen, die om een as roteert. In die
schijf moet, in spiraalvorm, een
reeks gaatjes zijn aangebracht.
Deze schijf die later de naam
van „schijf van Nipkow" zal krij
gen zal zijn toverspiegel wor
den. Door die gaatjes moet een
dunne lichtstraal op het over te
brengen beeld vallen en, terwijl
de schijf beweegt, als een Hcht-
penseel, punt voor punt het beeld
„aftasten". De lichte punten zul
len méér licht weerkaatsen dan
de donkere en die helderheids-
verschillen zullen op de plaats van
ontvangst tot uiting moeten ko
men in sterkteverschillen van
De Zonderlinge Kapitein door
Wilhelm Matthiessen. Uitgave
Het Spectrum, Utrecht.
Spannend en fris vertelt de
Duitse schrijver in De Zonderlin
ge Kapitein over de avonturen van
vijf dorpsjongens. Hoe er in hun
dorp een geheimzinnig schip komt
te liggen en hoe zij uiteindelijk
met de zonderlinge kapitein Jan
sen mogen meevaren.
De tocht blijkt een jacht op een
verborgen schat te zijn en er wor
den heel wat avonturen beleefd.
Er komen boeven en gevechten
aan te pas, de avonturiers worden
opgesloten, maar aan het slot
weer bevrijd.
Spanning te over dus en jongens
van 12 tot 14 jaar zullen zich met
dit boekje bes\
Het lied van Bcrnadettc, door
Franz Werfel, vertaling Elisabeth
Bredemeljer. Uitgave Querido
Amsterdam.
De Franse stad Lourdes is we
reldberoemd geworden om de ge
schiedenis van het meisje Berna-
dette Soubirous. dat bij de grot
van Massabielle verschijningen
zou hebben gekregen van Maria,
de moeder van Christus, op welke
plaats als gevolg daarvan een ge
neeskrachtige bron zou zijn ont
staan. De Joodse auteur Franz
Werfel schreef er jaren geleden
een boek over, dat nu opnieuw is
uitgegeven. De roman is met
warmte geschreven en dc sfeer
rondom het mystieke gebeuren is
treffend weergegeven in een ver
haal. dat wat traag loopt, doch
niettemin boeit. Voor ons protes
tanten blijft het „neen" tegen ver
schijnselen als deze. Met het al of
niet geloven in de Maria ver schij
ningen staat of valt deze roman.
wetenswaardig
merkwaardig HbUbll
uit de wereld van vandaag en gisteren
bijeengebracht door /fajje/tcruJ s
atfW/;
<Ti
CREATIE
Een Stockholmse politieman keek in opperste verbazing
naar een automobiliste, die met een boodschappennet
haar hoofd achter het stuur zat. De agent liet de jonge dame
stoppen en maakte proces-verbaal op. Zij had het verkeer
en zichzelf in gevaar gebracht. Voor de rechter verklaarde j
de beklaagde, dat ze hoedenontwerpster was en dat ze haar
jongste creatie had gedragen, toen die agent haar bekeurde.
VAN T'U TOT THEE
Het woordje „thee" zou, volgens sommige taalkundigen, een I
Latijnse oorsprong hebben. Meer voor de hand ligt evenwel, 1
dat de aanduiding van deze volksdrank bij uitstek, door een 1
zekere Kuo P'o in het begin van de vierde eeuw aan de thee- 1
struik werd gegeven. Deze Chinese heer sprak namelijk van
t'u, hetgeen later tsaha of ch'a is geworden De Japanners 1
maakten er cha van, India cha, Rusland tschai en in de j
Westeuropese talen kwam het slechts tot een klein verschil:
thee, tea, Tee, Thé.
OPA TE HUUR
Een damesblad in Kopenhagen plaatste onlangs de volgende
advertentie onder de rubriek „Aangeboden": „Ietwat eigenwijze
grootvader, tijdens de vacantietijd; houdt veel van kinderen
en kan prachtig verhaaltjes vertellen."
Er kwamen dertig aanvragen binnen.
TIEN MINUTEN
Een reclamechef van een Britse cakefabriek verrekende zich
onlangs zeer grondig. Acht kinderen, winnaars van een door
deze fabriek uitgeschreven wedstrijd, mochten in het grootste
speelgoedmagazijn van Londen alles uitkiezen en meenemen,
wat ze wilden. Ze kregen daarvoor tien minuten de tijd. De
keus was al heel gauw gemaakt. Het aohttal stormde op de
kostbaarheden af en alleen de vijfjarige Jill verzamelde in die
tien minuten het volgende: de grootste poppenwagen, die ze
zag, om daar in te laden: acht (dure) poppen, een electrische
poppenkeuken, een poppenwasmachine, twee complete poppen
huizen, vier speelgoedbeesten, een kostbare speeldoos, gezel
schapsspelen, verfdozen en toen het eindsignaal klonk stopte ze
nog gauw een reusachtige Teddybeer bovenop de wankelende
last.
De fabriek had op ongeveer 5000 gulden aan kosten gere
kend. De acht kinderen hadden voor 36.000 gulden meegeno
men. Alleen Jill had reeds voor 9000 gulden verzameld.
DIK
Corpulentie behoeft niet levensgevaarlijk te zijn. zegt dc
Newyorkse dokter Julius Pomeranze. Hij onderzocht 120 patiën
ten boven de 75 jaar. Daarvan waren er vijf en twintig te
zwaar, maar kerngezond.
BABYBAD
Een Hamburgse fabrikant zag zijn vierjarige dochtertje bij
na verdrinken in het privé-zembad achter zijn huis. Het kind
werd gelukkig gered. Het was een les voor de Hamburger. Hij
stichtte een zwemschool voor babies en kleuters. Er zijn nu
reeds zesduizend aanmeldingen. De jonge leerlingen hebben
slechts^ drie tot twaalf uur nodig om zich de zwemkunst eigen
STERK VERHAAL
Hoog in de Pyreneeën leeft de schaapherder Lluis. Hij
is in korte tijd beroemd geworden. Zonder een noot te
kunnen lezen, speelt hij het hele uitgebreiderepertoire
van Spaanse volksliedjes. Ook als ze hem slechts één keer
voorgezongen zijn. Maar Senor Lluis kan nog meer. Op
zijn herdersfluit speelt hij zo verlokkend, dat zelfs de
koningsarenden boven zijn hoofd cirkelen om te luisteren.
Veldmuizen krioelen aan zijn voeten en zelfs de berguilen
staken hun slaap om Lluis te horen.
