IMP' bondig
„Regeringen gaven ons
een lege dop"
J?
MIJN NEEF PHILIP*
Vergadering Beneluxraad
stelde teleur
Nederland zal bedrijven
moeten concentreren
Nederland krijgt reclame
T.V., die het verdient
I
Eerste reis om de wereld was niet zo duur
DINSDAG 11 MAART 1958
(Van onze parlementaire redacteur)
DE EERSTE VERGADERING van de raadgevende Interparlementaire
Beneluxraad op Nederlandse bodem was Helaas enigszins teleurstellend.
En dat was zeker niet in de laatste plaats te wijten aan de drie ministers
van buitenlandse zaken, die in hun verslag eigenlijk volstonden met de
vermelding, dat er reeds een nieuwe samenwerking op het terrein van
de buitenlandse politiek bestaat, maar dat er ook nog verschillen van
mening zijp. „De coördinatie van het buitenlands beleid mag niet in een
geforceerde homogeniteit ontaarden", zo zei minister Luns, die ditmaal
als woordvoerder optrad.
Het raadgevende Beneluxparlement.
dat reeds op een aantal uitstekende ver
gaderingen (in Brussel gehouden) kan
bogen, stond eèn beetje onthutst te kij
ken. Het leek er op, dat dit raadgeven
de parlement onder de indruk van de
vele open deuren, die door minister
Luns nog eens werden opengetrapt, het
Initiatief uit handen liet nemen
Natuurlijk, de JBenelux-volksvertegen-
woordigers protesteerden uit alle macht
Het scherpst (en terecht) was de nieuwe
voorzitter van de buitenlandse fractie
de heer Bruins Slot (chr. dem.), die de
heer Sassen als zodanig is opgevolgd.
Hij zei ronduit niet geheel tevreden te
tljn met het antwoord van de regerin
gen. „De regeringen zijn te ver gegaan
door ons uitsluitend een lege dop te
geven. Zij hebben het te bont gemaakt
door alle moeilijkheden uit de weg te
gaan", aldus de heer Bruins Slot. Deze
wees er tevens op, dat dit raadgevende
Beneluxparlement geen showfiguur is.
maar een wezenlijk component van da
Benelux. De voorzitter van de buiten
landse commissie wees er op, dat men
echt niet alleen behoeft te praten over
dingen, waarover men het eens is. Juist
door te spreken over zaken waarover
men het in Beneluxverband niet eens
ls, kan men een bijdrage leveren tot de
bevordering van de Beneluxgedachte.
Met nadruk vroeg de heer Bruins Slot
de regeringen dit spel serieus te 6pelen
De grote vraag was in dit korte debai
/er welke vraagstukken dit parlement
dan wel moest spreken. De Belgische
socialist Pierson somde een aantal grote
internationale vraagstukken op, zoals
het Rapacki-plan en daarmee in feit<
de gehele tegenstelling Oost-West. Bin-
een half uur waren er ongeveer
twintig verschillende onderwerpen ge
noemd.
IS iet overweldigend
Minister Luns vond het rapport, dat
Ij zelf had uitgebracht, ook niet over
weldigend. Naar zijn oordeel is het beter,
dat de commissie van buitenlandse za
ken zelf met een voorstel komt, waar
gesproken kan worden. Daarbij zal
dan vooral de nadruk gelegd moeten
worden op de wijze waarop moet
den samengewerkt. Alle andere onder
werpen zou men tevoren goed moeten
omlijnen. Op een probleem van de
trale zone zouden de drie, regeringen
niet diep kunnen ingaan, aldus minister
Luns. Hoogstens zou men een standpunt
onder een gemeenschappelijke noemei
kunnen geven. Deze ministeriële uitla
ting moge dan misschien feitelijk juist
zijn, het valt echter niet te ontkennen,
dat hieruit een onderschatting spreekt
ui de taak van dit parlement.
Met 41 tegen nul stemmen heeft do
raadgevende vergadering ten slotte een
Verkiezingen
oude tüd.
Wij waren toen kgndidaat voor he'
Vrijzinnig-Conservatief Verbond. eei
principiële afsplintering van de Neutrali
Partij De rechtervleugel van de Bond vai
Zelfkazende Boeren en de linkergroep
van de Verenigde Stukadoors hadden
zich bjj onze kern gevoegd. Kapitein De
Vries was onze voorzitter. Hi) is later b{i
Trafalgar met man en muis vergaan. Hij
was een politicus van de oude stempel. H\i
week geen duimbreed van wat en
wie dan ook. Wij hebben veel van hem
geleerd, deze middenstander in hart
nieren. Hij gunde zijn tegenstanders geen
droog stuk brood. Nu gaat het tussen lijst
en lijst. Toen was het man tegen
Wij stonden als Tweede-Kamerkandidaat
in de kieskring LichtenvoordeSchin c
Geul. Onze tegenstander was een zeket
Harm de Vries, een voormalig schoen
poetser, die zich had opgewerkt tot piccolo
in het hotel De Purperen Man (bi; Dinx
perlo). Hij was de oudste nog in levei
zijnde piccolo, ypisch een man van d
luide kleinen. Abraham Kuyper stond
achter hem. Alle zaaltjes van de Graaf
schap liepen vol om ons te horen strijden
Het was zeer heftig en bijzonder prin
cipieel. Vooral wanneer w\j op het toneel
handgemeen raakten, kende de geest
drift geen grenzen. (Elsevier)
BOEKENHOEK
Geluk voor Virginia, door Monica
Dickens. Uitgave Ad. M. C. Stok,
Zuld-Hollandsche Uitgeversmaat
schappij, Den Haag.
Nu en dan blijkt de Schrijfkunst erfelijk
te zijn. Monica Dickens is een klein- of
achterkleindochter van Charles Dickens
en leest men haar, dan moet men telkens
aan haar grote voorvader denken: om
haar prachtige verhaaltrant en haar voor
treffelijke milieutekening, om de wai
trieste sfeer ook van zilveromrande wol
ken, die zij weet te scheppen. Zo ook in
dit boek, dat speelt in het Londen van de
twintigste eeuw, zoals Charles Dickens
ons heeft verplaatst in het Londen van
de vorige eeuw. „Geluk voor Virginia" is
het verhaal van een meisje uit een ge
scheiden huwelijk, een meisje dat aan
steeds lager wal geraakt, doch zichzelf
weet te blijven en voor wie aan het eind
toch ook wat geluk is weggelegd. De ver
taling is van dra. M. G. Schenk.
•esolutie aanvaard, waarin staat, dat d«
debatten in de Raad niet beperkt behoe-
te worden tot „de procedure-pro
blemen inzake de samenwerking". In
het volgende verslag van de regeringen
zal, aldus de Benelux-parlcmentariërs.
een zakelijke weergave gegeven moeten
worden van hetgeen is verricht. Daar-
zal het comité van ministers het
advies van de Raad kunnen inwinnen
vraagstukken, waarover verschil
mening bestaat. De debatten in hei
Beneluxparlement zouden dan wel eens
de standpunten van de regeringen dich
ter bij elkaar kunnen brengen.
werd in deze resolutie een duide
lijke beleidslijn uitgestippeld. Het
zoveelste bewijs, dat deze raadgc
/ergadering niet van plan is zich in
hoekje te laten dringen- De Benelu:
kent nu eenmaal geen supi a-nationaal
De regeringen kunnen zich altijd
op hun nationale verantwoordelijkheid
beroepen. Dit kan alleen maar voorko-
worden als de parlementariërs on
derwerpen ter tafel brengen, die onmo
gelijk omzeild kunnen worden. Een raad
gevend parlement zal het atttjd in de
kwaliteit moeten zoeken. Anders gaat
het een armtierig bestaan lijden. Mis
schien had deze vergadering iets minder
teleurstellend kunnen zijn als van dit
parlement uit bepaalde zaken concreet
aan de orde waren gesteld.
De heren Lichtenauer (Ned. chr.dem.),
voorzitter van de economische commis-
en Oosterhuis (Ned. eoc.), voorzitter
de sociale commissie, hebben overi
gens een belangwekkend initiatief ge
in. Zij zullen met spoed hun com
missies bijeenroepen om te spreken over
,de werkloosheid in het kader van de
Economische Unie". Dit onderwerp zal
t.z.t. aan de orde worden gesteld.
De regeringen is verzocht aan deze com
missies het nodige materiaal te verstrek-
Het Beneluxparlement is uiter
aard tweetalig en dits kon giste
ren voor het eerst de nieuwe
vertaaliristallatie in het gebouw
van de Tweede Kamer in ge
bruik worden genomen. Er was
belangstelling genoeg voor deze
nieuwigheid.
Pleidooi oud-minister v. d. Brink
WIL HET Nederlandse bedrijfsleven in staat zijn de ten gevolge van de totstand
koming van de Euromarkt sterker wordende concurrentie het hoofd te bieden,
dan zullen de kostprijzen der produkten zo laag mogelijk dienen te zijn. Een der
middelen om dit te bereiken is het streven naar grotere produktie-eenheden het
geen in sommige gevallen betekent dat middelgrote en kleinere ondernemingen
zullen moeten worden geconcentreerd, aldus het oordeel van prof. dr. J. R. M.
den Brink, directeur van de Amsterdamse Bank, en oud-minister van economische
zaken, heden voor het departement Enschede van de Ned. Maatschappij voor
verheid en Handel.
(Van een onzer verslaggevers)
HOEWEL HET GENOOTSCHAP voor Reclame geen oordeel wil uit
spreken over de wenselijkheid van het al of niet invoeren van com
merciële televisie in Nederland, toch heeft het gisteren in Scheveningen
een ganse voorlichtingsdag aan de kwestie gewijd. Op deze dag voerden
zeven sprekers het woord, die allen „pro" waren. Het „contra" kon men
alleen opmaken uit eigen reactie op het gesprokene en op enkele pro
gramma's, welke de Engelse reclametelevisie (ATV) via film op het beeld
scherm bracht
Wat deze vijf
letters betekenen?
IZe vormen een
naam.
Als u ze goed leest,
weet u de naam
van een plezierige gezel
in uw leven.
U hoort er
meer over van
uw sigaretten-
leverancier
Prof. Van den Brink zette uiteen, dat
de omvang van vele Nederlandse bedrij
ven te gering is om op korte termijn hei
optimale kostprijsniveau te bereiken. Die
omvang is met name in West-Duitsland
vooral bij de exportbedrijven aanmerke
lijk groter zodat daar het optimale kost
prijsniveau veel meer wordt benaderd
Eeuwenlang heeft in ons land de kracht
het bedrijfsleven in het overwegend
familiale karakter van de onderneming
gelegen, maar de moderne economische
dynamiek heeft nu tot gevolg dat dit fa
miliekarakter in sommige gevallen een
wegend negatieve factor dreigt te
worden.
Slechts door concentratie van industriële
bedrijven kan in vele gevallen het goed
koopst worden geproduceerd, zo betoogde
prof. Van den Brink. Kostbare installaties
iok aan wetenschappelijk onderzoek
kan veel meer worden gedaan. Ook is
verdere specialisatie mogelijk en vaak zal
met relatief kleinere voorraden
grondstoffen halffabrikaten en eindpro-
dukten kunnen worden volstaan, terwijl
ook de verkoopkracht in de regel groter
ls, zowel op de binnenlandse markt als
bij export. Niet In de laatste plaats be
schikken de geconcentreerde bedrijven
over relatief ruimere financieringsmoge
lijkheden.
Geen kartelvorming
Fusie is de verst gaande maar te
de enige blijvende doeltreffende vorm
samenwerking, aldus prof Van den Brink.
Hij dacht daarbij vooral aan fusie van
middelgrote of kleinere ondernemingen,
meestal z.g. besloten vennootschappen in
dezelfde bedrijfstak, waarbij niet van een
overwicht van een der deelnemers sprake
ls. Reden tot vrees voor kartelvorming
zag prof. Van den Brink niet direct. De
overheid zal haar politiek moeten projec
teren tegen de achtererond van de komen
de Euromarkt en moet niet vergeten dat
produktie-eenheden, die in de nationale
economie wellicht een bedenkelijke be
perking van de mededinging met zich
brachten, In het nieuwe Euromarktver-
band. In de meeste gevallen niet meer zijr
dan een van de vele marktpartijen, die
in staat zijn een overheersende
marktpositie in te nemen.
Na de twee belangrijkste methoden
(usie (oprichting van een zg. moedermaat
schappij en stichting van een nieuwe
werkmaatschappij) te hebben geschetst,
merkte prof Van den Brink op dat de
fiscus ter bevordering van bedrijfsconcen-
haar medewerking dient te ver
In het algemeen heeft elk geval
fusie een eigen karakter en telkens
zal de best mogelijke oplossing moeten
worden gezocht
MARGRIET
presenteert:
•laas van het leven van Prins Philip van Engeland - speciaal
•ief voor MARGRIET geschreven door ALEXANDRA.
Koningin van Joegoslavië.
Als straks de vlaggen wapperen boven Amsterdam
en Prins Philip aan de zijde van Koningin
Elizabeth zijn feestelijke intocht houdt in onze
Lage Landen, dan ontmoet U in deze „Kerel
van een Prins" een man, die U van jongsaf
hebt gekend omdat U hem hebt leren zien
door de ogen van zijn nicht: ALEXANDRA,
Koningin van Joegoslavië.
Onvergetelijke bladzijden uit het leven van Prins
Philip - rijk geïllustreerd met tal van kostelijke foto's -
heeft Koningin ALEXANDRA vpor U vastgelegd.
Reeds de volgende week
slaat MARGRIET de éér
ste bladzijden voor Uopenl
Jhr. W. van Andringa de Kempe
ter, voorzitter van het Genoot
schap, zei in zijn openingsrede, dat
het, „nu het parlement binnenkort
een beslissing zal moeten nemen
over het al dan niet invoeren van
reclametelevisie, van belang is, doel
en wezen niervan te bestuderen".
Vandaar dat het Genootschap, dat niet
gewend ia één onderwerp tegelijk
middelpunt te plaatoen, dat nu wél heeft
gedaan Het Genootschap, aldus de voor
zitter, distancdeert zich van een oordeel
in deze kwestie, maar het staat niet af
wijzend tegenover commerciële televisie.
IndJien deze wondt toegestaan zaJ het Ge
nootschap toezien op het programmapeü
~i, mocht ddt niet hoog genoeg zijn. daar
tegen protesteren
Het valt echter niet te ontkennen, dat
_j, nu wij vlak voor de Euromarkt 6taan.
goed reclame moet worden gemaakt en
dat de Nederlandse fabrikant zich te
recht benadeeld zou voelen! indien Ne
derlanders wél reclame-uitzendingen uit
het buitenland kunnen opvangen
van de eigen industrie.
Maecenas
Vervolgens kwam de rij van sprekers
aan de beurt. Daar was dan eerst de let
terkundige en journalist Ben van Eyssel-
steiin. die de zaak alüeen van de verheven
kant bekeek en aantoonde, hoe de cultu
rele en commerciële belangen altijd met
elkaar zijn verbonden geweest, ook al
meenden mensen van de zuivere
scha® en kunstenaars, dat zij hoog in
hun ivoren toren leefden.
Altijd heeft de kunst een Maecenas
dig gehad, of dat nu in de oudheid de
staat, in de middeleeuwen de kerk
later de Franse koningen zijn geweest.
Nu kennen wij al de toegepaste kunst in
de industrie. Eén Maecenas kan
meer de cultuur steunen en stimuleren
en daarom is het de vraag, wie nü beter
de culturele belangen kan behartigen: de
handel in zijn hoogste vorm of de
met zijn politieke kleuren.
Belangen van cultuur
zijn verenigbaar, maar alleen op het
hoogste niveau. De heer D. J. Schiferld.
reolameconsulent te Amsterdam, stelde,
dat eltk land de commerciële televisie
krijgt, die het verdient en dat wij
het buitenland alleen maar de slechte
dingen te horen krijgen. Aange;
Nederlandse reclame op een hoog peil
staat, zal ook de reclame-televisie het
fraai en goed doen. Wie daarvoor vreest,
slaat het Nederlandse volk te laag aan
zijn kritische zin. „Ik ben
overtuigd dat de reclametelevisie er
komt en dat zij, die voor het overige
programma verantwoordelijk zijn, van
regeringswege zullen zijn uitgerust met
culturele pantserplaten-
HET LEVEN
TN
1 n!
e. Landbouwhogeschool
won de wereld
HOTEL-RESTAURANT „De Wage
nlngse Berg" hebben we met dr. A. E.
H. R. Boonslra gesproken over het wel
en wee van de Landbouwhogeschool,
waarvan hU secretaris ls. Ter gelegen
heid van het achtste lustrum waren we
altgenodigd voor een lnnch, en we zaten naast hem aan tafel o-a. met de
rector-magnlficus prof. Ir. W. de Jong, prof. Ir. F. Hellinga, secretaris van de senaat
en prof. ir. J. C. Dorst, hoogleraar en directeur van bet instituut voor veredeling
van landbouwgewassen, die later op de middag optiad als promotor b(j de ere
promotie van de Belgische prof. Ir. A. G. Duraon, hoogleraar in de toegepaste erfe
lijkheidsleer aan de universiteit van Leuven. We vroegen dr. Boonstra wat het
wegvallen van Indonesië voor de hogeschool betekende, en h|j antwoordde: „We
hebben Indonesië verloren, maar de wereld gewonnen"
meer dan 300 van hen zijn naar het bui
tenland vertrokken. De studierichtingen
tropische landbouw, tropische landhuis
houdkunde en bosbouw hebben het over
grote deel van de naoorlogse Ingenieurs
aan het buitenland geleverd, namelijk 225.
De wel eens geopperde vrees, dat de
vraag naar in de tropische richtingen af
gestudeerden en vooral naar bosbouw
kundige ingenieurs tengevolge
wegvallen van Indonesië als arbeidsveld
voor Nederlandse academici sterk
verminderen, is ongegrond gebleken.
Uitzwermen
Professor De Jong lichtte die uitspraak
nader toe. Hij zei: „Na de soevereini
teitsoverdracht vielen niet alleen alle
overheidsbetrekkingen voor onze land
bouwkundige ingenieurs weg. maar de
anti-Nederlandse stemming weerhield de
meeste van hen ook bij de grote maat
schappijen een functie te aanvaarden En
dit nu heeft er toe geleid, dat de land
bouwkundige ingenieurs het oog hebben
gericht op andere tropische gebieden en
met succes. In juni 1957 hebben we ge
probeerd hierover nauwkeurige gegevens
te krijgen. Dit is niet helemaal gelukt,
omdat van verscheidene afgestudeerden
de tegenwoordige verblijfplaats onbe
kend is. Maar we hebben toch wel een
beeld van de wijze waarop de ingenieurs
over de wereld uitzwermen"
Na de bevrijding, zei hij, hebben 1338
Ingenieurs de hogeschool verlaten
Ruim 22 pet.
„Ruim 22 pet van onze afgestudeer
den werkt dus in het buitenland,
vonden een werkkring In tenmlnsl
landen, o.m. in Nieuw-Guinea 13. de An
tillen en Suriname 26. Canada 27, Ameri
ka 16, Belgisch Congo 16, Zuid-Afrika 15,
Australië 14. Brazilië 9, Nieuw-Zeeland
Toch is het zit
1175) De eerste rei. om de
heeft 1124 dagen geduurd. Degenen die
deze prestatie volbrachten, waren de 18
overlevenden van de „Victoria", een van
de vijf schepen, waarmee Magelhaes zijn Christobal de Hi
expeditie was aangevangen. Nog vier val
de laatste overlevenden van „Trinidad
(eveneens een schip dat tot de vloot vai
Magelhaes had behoord) kwamen ook ii
Spanje aan. en hadden dus ook de rei
reld gemaakt, r
lukkige zeevaarder»
2 augustus 1527 in
hadden over de hele
gedaan.
iveerdi
pa* op
iderland en
bijna 8 jaar
:d, daar gaat het eigenlijk niei
om. Houden we rekening met een reis
duur van 1124 dagen, waarin 85.600 km
waren afgelegd, dan moeten we ons in
de eerste plaats verbazen over de geringe
kosten die de expeditie van Magelhaer
gevergd heeft. Immers, hjj voer uit mei
5 schepen, bemand met 265 koppen en
de voor een lange reis benodigde pro
viand, wat alles bjj elkaar niet meer
dan 107.095 Hollandse ponden heefi
gekost. Hiervan werd door de Spaanse
regering het leeuwendeel, tw. 82.935
iden betaald. De Antwerpse koopman
20.790 pond
voor zijn rekening en de rest schijnt tr
zjjn gefinancierd door een handelshui'
te Hamburg. Wanneer we nu weten, dal
het Hollandse pond, in guldens geno
leerd, niet meer dan 75 cent telde, dan
'cunnen we onmogelijk beweren dat de
•xpeditie veel heeft gekost (al geven wc
ogenblikkelijk toe, dat de intrinsieke
waarde van het Hollandse pond destijdF
lansienljjk hoger was dan de voorge
-ekende 75 cent!). Bovendien was het
^eld, aan de expeditie van Magelhaea ten
'toste gelegd, letterlijk noch figuurlijk
in het water gesmeten, want de wrakke
„Victoria", die heelhuids in Sevills
irriveerde, was tot berstens toe volge
laden met specerijen, die bij verkoop niet
minder dan 111.545 pond opbrachten,
sodat alleen al door dit enkele schip dc
kostaa van da hela expeditia gedekt
waren en bovendien nog een bescheiden
winst overbleef. Het gelag was uitslui
tend en alleen betaald door de scheeps
bemanning van 265 koppen, waarvan
het merendeel een graf op de bodem
van de zee had gevonden: 90 pet. van
de opvarenden zagen hun vaderland
nimmer terug. Dat b|j de kosten die
voor de expeditie waren uitgetrokken,
op geen enkele wijze rekening waa ge
houden met uitkeringen aan nabestaan
den, is tekenend voor die tijd en voor
•ie hele periode van expansie die daarop
zou volgen. En het zijn juist deze talloze
ingenoemden geweest, de lieden met
wie nooit rekening werd gehouden, die
le grondslagen hebben gelegd voor de
■nacht en de rijkdommen van de onder
nemende staten in West-Europa. We
lenken vaak met enige weemoed aan
leze romantische en avontuurlijke xee-
eizen, die voor de meesten toch heus
•een pretje zijn geweest
Daarover een volgende keer.
(Nadruk verboden)
0, Israël 6. En dan zfjn er nog vele lan
den In Afrika, Azië en Zuid-Amerika, die
aan vijf of minder landbouwkundige in
genieurs een werkkring boden".
Bindingen
Onze hoogleraren, vertelde prof. De
Jong, hebben bindingen met tal van an
dere instellingen in Nederland en daar
buiten. Het type professor met de para-
pluie, met de vele zakdoeken en
een grote dosis vergeetachtigheid behoort
tod het verleden. De huidige hooglc
ls niet alleen maar huis in de weten
schappen, hij heeft ook zijn aandacht
gegeven aan allerlei commissies. Ik heb
mijn collega's gevraagd mij op te geven
met welke Instellingen bulten de hoge
school zij een binding hebben. En
kunt u zien, dat professoren net zo
als gewone mensen, want er zijn er, die
mij geen antwoord gaven op de vraag.
Maar om een voorbeeld te geven: de
T.N.O. heeft praktisch geen afdeWng,
hoogleraren geen lid of adviseur
zijn.
Studie
Komen er uit Indonesië nu nog veel
landbouwkundige ingenieurs terug? heb
ben we gevraagd aan dr. Boonstra. Hl)
antwoordde: „Wij schatten hun aantal
op 75, en ongeveer evengroot Is het aantal
terugkerende afgestudeerden van middel
bare landbouwscholen Voor hen hebben
we gelukkig werk. Met ingang vj
januari houdt de Marshallhulp op,
door de Marshall-hulp zijn we destijds
aan het uitwerken van studieobjecten
begonnen. Met die uitwerking zijn
niet geheel klaargekomen. En dit werk
wordt nu door de 150 repatrianten voort-
„Maar overigens zouden ze ook el
ders werk hebben gevonden. Want kort
geleden heeft een commissie een oriën
terend bezoek gebracht aan de West
kust van Centraal-Afrika. We hadden
daar direct 22 mensen kunnen plaatsen,
maar we hadden ze niet".
Dochters
Wat kant u zeggen over de verstand
houding tassen de hogeschool en de be
volking van Wageningen? was onze
•te vraag aan dr. Boonstra. H|j sel: „Die
verstandhouding is uitstekend. Alleen
ders met dochters moeten oppassen, v
anders raakt h(j ze aan de hogeschool
kwijt Ik heb zelf twee dochters
zfjn alle twee getrouwd met een land
bouwkundig ingenieur. Nu zit de een i
Australië en de ander In Mozambique'
ZWGRVeR
Belgische staalfabrieken
verlagen prijzen
Do Belgische staalfabrieken hebben bij
de Hoge Autoriteit van de Kolen- er
Staalgemeenschap nieuwe prijslijsten in
gediend met gemiddeld 8 procent lagere
prijzen. Voor sommige Siemens-Martin-
staal-produkten zijn de prijzen orvgeveei
13 pet lager, voor produkten van lbo-
masstaai ten hoogste 7 pet
De praktijk
De uit Indonesië geboortige Neder
landse mevrouw L. C. Goedhart-de Moet
die sinds vier jaren Engelse huisvrouw
is. kreeg gelegenheid om over „de prak
tijk" van de commerciële televisie te ver-
Men. In Engeland kent men twee pro
gramma's. det van de BBC en het mid
dag- en avondprogramma van de ATV.
srlnds twee jaar op het scherm. Q
„We waren misselijk ran de BBC-pro-
gramma's. dus we lieten allemaal ons
toestel ombouwen om de ATV te kunnen
ontranpen", aldus mevr. Goedhart, „en de
ATV-programma's zijn zeker niet slechter.
In een grote woordenvloed vertelde ze
voorts, hoe enig het is al die reclame te
zien en hoe doodmoe je wordt ran alles te
proberen. Indien je het merk bent ver
geten zing je het deuntje maar of roep fe
de slogan die bij de uitzending hoort
en de winkelier weet al, wat je wilt heb
ben. De kinderen pressen Mammie om
thee te kopen, waarbij zo'n leuk wijsje
wordt gespeeld en je doet geweldig veel
warenkennis op.
..Dat de programma's rommel zijn. kan
me niet schelen, na een hele werkdag
hebben u>ij, en de mannen net zo goed.
geen zin meer in geculturelureluur en we
willen best rommel zienl"
De cijfers
De heer Ph. Dortc van de ATV deelde
ii mee hoe de commerciële televisie in
Engeland werkt en hoeveel leuker die is
dan de BBC-programma's. De ATV heeft
omzet van 300 miljoen gulden per
Jaar en voor dit Jaar verwacht men zelfs
450 miljoen. Vijf pet. van de in Engeland
reclame uitgegeven gelden gaat naar
de televisie. 45 pet. naar de kranten
Over de Duitse commerciële televisie
sprak de heer R. Rijfcens uit Hamburg.
HU zeide dat een groot deel van de
Duitse zenders vóór het gewone avond
programma een door de omroepen ver
zorgd reclame-halfuur geven in een
cleoht programma. Enige resultaten zijn
nog niet te noemen, daarvoor is alles ta
experimenteel. Maar hij kwam er rond
voor uit, det reclame-televisie niet in de
eerste plaats i6 gericht op cultuur-bren
gen, maar op hetgeen de adverteerders
voor de gemaakte kosten terugkrijgen.
Het programma, waarin reclame wordt
gemaakt, moet aantrekkelijk zijn, andera
kijken de mensen nieten horen ze
ook geen reolame. Het programma/peil ln
van geen belangal6 het maar boeit.
De verantwoordelijkheid van de adver
teerder brengt mee, dat hij de goede
smaak van het publiek niet aantast.
Artiestendom
De heer J. Kassiee, secretarie van de
Raad voor de Kunst, hield een beschou
wing over de kwantiteit en de kwaliteit
van Nederlands artistiek potentieel en
herhaalde nog eens, dat er at sinds Jaren
roofbouw ls gepleegd op de Nederlandss
artistieke talenten, maar dot men in ons
land niet voldoende zoekt naar nieuws
krachten. Er ls wel talent, maar dat
komt niet altijd vanzelf tevoorschijn.
Evengoed als wij dijkenbouwer* en wa
terbouwkundige ingenieurs hebben opge
leid voor de dSJkbouw, moeten we ook
maar talent opleiden voor het maken van
betera televisieprogramma's.
Dat commerciële televisie voor het be
drijfsleven van groot belang is, ook om
zich te oefenen in het voeren van re
clame in andere landen, werd nog eena
extra toegelicht door de heer J. P. Coe-
llngh. voorzitter van de Bond van Adver-
Moet het zó
Op films, via draadbeeld op televisie
toestellen overgebracht kregen we ten
slotte nog een en ander te zien van ATV-
programma'6 Eerst kmderuurtjeoamuse-
ment, dat vrijwel uitsluitend van moord
en doodslag aan elkaar hing: doodschie
ten. neersabelen, wurging, doodslaan, dat
alles wisselde zich lustig en heel duidelijk
af. al ging hét dan ook om bonte verhalen
uit vervlogen tijden. We zagen zelfs een
overvolle roeiboot met kanonskogels ka-
potschieten en iedereen viel gillend in
het waiter om te verdrinken. Dergelijks
programma's krijgen de Engelse kinderen
«en uur per dag voorgezet
Reclametelevisie zagen we in een reeks
flitsen, waarin van alles werd aange
prezen, het geheel was verpakt in een
stuk oorlogsfilm en een langdurige po-
litlegeschiedenis, ook weer met bewuste
loos-slaan e.d. Deze films dienen, om de
de aandacht vwn het publiek to boeden
door de reclame heen.
Maar. mogen we de stelling van
de heer Schiferli geloven, nl. dat
leder land de reclametelevisie krijgt,
die het verdient, dan heeft men bij
ons misschien wel iets anders op
't oog....
Raad voor luchtvaart:
RAMP NEUTRON
EEN RAADSEL
De raad voor de luchtvaart Is heden
middag over het ongeluk met het KLM-
vliegtuig Neutron bU Biak op 16 Juli 1957
tot de slotsom gekomen, dat noch een
vliegfout van de bestuurder, ooch een
technische storing het ongeval op over
tuigende wUie kan verklaren, terw|Jl
ook de veronderstelling, dat een vlieg
fout en technische storing tezamen do
oorzaak zouden s|)n geweest, de raad voor
niet te beantwoorden vragen plaatst.
De raad ls van oordeel.dat het maken
van een low run tijdens normale lijn-
vluchten dient t« worden nagelaten. Ds
omvang van de gevaren, die de nabijheid
van de gronc' nu eenmaal oplevert bij
starts en landingen, moet niet worden ver
groot door zonder noodzaak op geringe
hoogte te vliegen.
