CHRISTELIJK
L
De verdwenen
miniatuur
Hoogst belangrijke discussie in
„Woord en dienst"
Radicale splitsing van grote stads
en dorpskerken
De enige oplossing van het 1085'ne gemeendvlnden aIdi,s de
probleem der massaliteit
Die ellendige
sctaapendè
hoest...
Geruchtmakend smaadproces
tegen Italiaanse bisschop
lie wereld gonst van HOMY SCHM
De Wilde-Buskes I
'1
IN dankbare gehoorzaam
heid aan de Heilige
Schrift als bron der pre
diking en enige regel des
geloofs doet de hele kerk,
ook in haar ambtelijke ver
gaderingen, in gemeen
schap met de belijdenis der
vaderen en in het besef
van haar verantwoordelijk
heid voor het heden, zich
strekkende naar de toe
komst van Jezus Christus,
belijdenis van de zelfopen
baring van de drieënige
God.
De kerk weert al wat
haar belijden weerspreekt.
Artikel X van de kerkorde der
Nederlandse Hervormde Kerk.
CLP DE jaarvergadering van de
Vereniging van vrijzinnige
hervormden in Nederland heeft
ds. P. van Wijnen indertijd
een referaat gehouden over de
positie van de links-vrijzinnigen
in de Hervormde Kerk.
Voor deze links-vrijzinnige
predikant bestaat er geen ab
soluut verschil tussen de open
baring in Christus en de ande
re vormen van openbaring,
in andere godsdiensten, in de
mensheidsgeschiedenis, in de
natuur en in ons eigen leven.
De Bijbel verschilt niet princi
pieel van andere boeken. Ds.
Van Wijnen wil niet een belij
dende kerk, maar een volks
kerk, die de grote verscheiden
heid van protestants denken en
voelen, zoals deze leeft in ons
volk, kan opnemen.
Hij wijst een bijzondere, bo
vennatuurlijke, voor alle tijden
geldende openbaring, die in Is
raël begonnen is, in Christus
werd voltooid en in de Bijbel
is neergelegd, af. Zijn geloofs
overtuiging is volstrekt ondog
matisch.
INs. VAN WIJNEN propageert
hiermee een kerkbegrip, dat
volgens dr. J. J. Buskes in
strijd is met het kerkbegrip van
de kerkorde der Hervormde
Kerk. Ds. Van Wijnen wil dat
de kerk niet langer nadruk
legt op het belijden, maar op
de gezindheid. Hij wenst dat
de kerk artikel X van de kerk
orde opgeeft. Het gaat hem om
de liefde die Christus getoond
en geleerd heeft. Dit betekent
voor hem niet, dat de kerk een
ondogmatisch instituut voor
charitatieve arbeid moet wor
den; de grote vragen van het
leven moeten steeds aan de or
de komen, maar dit moet vrij
gebeuren, niet gebonden aan
een min of meer gelijkgescha
keld belijden.
Wanneer de kerk deze koers
gaat volgen, zal zelfs voor de
buitenkerkelijke de stap naar
de kerk niet groot zijn. Dit acht
de predikant noodzakelijk om
een ware volkskerk te kunnen
formeren.
£)EZE rede is het uitgangspunt
van de discussie die de or
thodoxe predikant dr. J. J. Bus
kes en de vrijzinnige dr. A. de
Wilde gevoerd hebben in
„Woord en Dienst". Deze
briefwisseling begon in okto
ber; begin februari werd het
laatste artikel geschreven.
Daarna heeft dr. P. J. Ros-
cam Abbing een nabeschou
wing geschreven, waarop nog
een kort gesprek tussen hem
en dr. Buskes volgde. Beider
zijn van oordeel, dat het juist
nu van belang is klaarheid te
krijgen over de betekenis van
artikel X en over de vraag
naar de volstrektheid van de
openbaring van God in Jezus
Christus. Een meer officiële uit
spraak van de synode
hierover acht dr. Buskes ge
wenst en dr. Roscam Abbing
vindt dat het wel zin kan heb
ben deze vragen aan de synode
voor te leggen.
In de komende dagen vindt u
op deze plaats een samenvatting
van deze bijzonder belangrijke
discussie, die in en buiten de
Hervormde Kerk sterk de aan
dacht trok en trekt. Dat de sa
menvatting nog flitsender moest
zijn dan de briefwisseling zelf,
behoeft geen betoog. Het leek
ons echter nuttig deze samen
vatting te plaatsen, omdat de
discussie in de Hervormde Kerk
andere gesprekken in beweging
Commissie van Asser synode eoneiudeert:
Kanttekenin
ONGELIJKE STRIJD
"pw 1 1 O IER EN DAAR heeft r
AL ZIJN de openbare zittingen tot het voorjaar gesloten, dat wil niet zeggen,
Tv dat de generale synode van Assen der Gereformeerde Kerken al haar werk
zaamheden onderbroken heeft. Er zUn verschillende synodale commissies aan het
werk en zo nu en dan krijgt men de resultaten van die arbeid onder ogen. Zo
verscheen onlangs een rapport van de commissie uit de synode, die o.m. de zaak
van het probleem der grote-stadskerken diende voor te bereiden voor de openbare
behandeling. Deze commissie had te oordelen over voorstellen, die afkomstig zfjn
van de deputaten voor de herziening van de kerkorde. Aan deze deputaten gaf
de synode van Leeuwarden in 1955 de opdracht mee, het probleem van splitsing
te bezien van grote gemeenten in wijkgemeenten, die toch een zekere gemeen
schappelijke band zouden houden. Het probleem was
sterdam en Rotterdam op de Leeuwarder tafel gelegd.
de kerken
Het voorstel van deputaten gaat uit
van de wenselijkheid van kerksplitsing,
ook al zouden daardoor vele wijkgemeen-
ten ontstaan.. Maar het is o.m. in ge
sprekken met afgevaardigden van Rot
terdam, 's-Gravenhage-West en Amster
dam gebleken, dat dit lang niet al
tijd gemakkelijk kan. Daarom hadden
de deputaten gezocht naar een alge
meen kader, waarbinnen plaatselijk bij
zondere regelingen getroffen kunnen
Zij stellen zich de grote-stadskerk
voor als een cirkel, waarbinnen zelf
standige wijkgemeenten. Tussen de
„grote" kerk en de wijkgemeenten
verdeling van verantwoordelijk
heid en arbeid plaatsvinden, die veel
overlaat aan de vrijheid der wijkkerken
(nl. Woord, sacramenten, opzicht en
tucht). Er zou een algemene kerkeraad
moeten komen, die als een grote kring
de wijkkerkeraden omsluit. Naar de clas
sis zenden de wijkkerkeraden afgevaar
digden, de algemene kerkeraad niet.
Deputaten willen, dat de synode de
kerken aanwijst, die in de termen val
len om zulk een weg van „gedeelde ver
antwoordelijkheid" op te gaan.
Slechts drie
heeft zich
Het enige argument, dat de
sie wil honoreren is, dat de dienaren
des Woords wellicht enige verlichting
kunnen krijgen van hun zware taak
om twee preken per week te maken.
Maar dat kan gemakkelijk door kansel-
ruil met een buurgemeente en behoeft
een splitsing dus niet in de weg te staan.
T ussenvorm
'"PEGEN HET VOORSTEL van deputaten
1 (algemene, „grote" kerkeraad en
wijkkerkeraden) heeft de commissie be
zwaren. De algemene kerkeraad wordt
een tussenvorm tussen kerkeraad en
classis. Een kerkeraad is hij niet, want
de wijkkerkeraad heeft eigen tucht
recht, eigen beroepingsrecht en mag af
gevaardigden naar de classis zenden,
wat de „grote" kerkeraad in het voor
stel van deputaten niet mag. En is het
beslist noodzakelijk, dat de synode de
kerken aanwijst, die voor splitsing in
aanmerking komen? Men zou hier syno
dale ingreep op de vrijheid kunnen vre-
W/AT ZAL de uitkómst zijn van luchtaanvallen van de afgelo
de ongelijke strijd, die op het dagen probeert Soekamo de
ogenblik in Indonesië aan de gang genregering te Boekittingi in
is? Deze vraag houdt velen in alle
delen van de wereld bezig maar
nergens vrijwel wordt het antwoord
er op met zoveel spanning afge
wacht als in Nederland. Niet omdat
—•zoals in Djakarta wel beweerd
wordt ons land verwacht, zijn
oude positie weer te kunnen inne-
kwaad daglicht te stellen
eigen optreden te rechtva*rdi|
Hij hoopt er (egelijkertijd mee
bereiken, dat andere landen e
terugschrikken, relaties aan b
pen met de opstandelingen.
Of hij hierin zal slagen, is nc
duidelijk Ofschoon er enkele
als een eind gemaakt wordt tenge^esten zijn, die de zijde
het dictatoriale bewind van Soe- de centrale regering te Djakt
synodale commissie. Zij bedoelt de
thode om de wijken zulk een zelfstan
digheid toe te delin, dat ze wel aparte
kerken lijken, zonder dat zij als zodanig
geïnstitueerd zijn. Wijkraden zijn nu
eenmaal geen kerkeraden.
Aan deze gewraakte nraktljk kleeft
bovendien het bezwaar, dat zij de kerk
splitsing niet zal bevorderen doch tegen
gaan. In deze situatie blijft de ene
stadskerk bestaan, maar dan als een
formaliteit, een leeg, nonactief omhul-
Voorstel
DE COMMISSIE heeft zelf de volgende
oplossing aan te bevelen. De grote;
stads- of dorpskerk splitst zich terstond'
of geleidelijk in zelfstandige kerken. Als I
het er genoeg zijn, kunnen zij een clas-j
sis tfürmen. Maar dan ook een classis,
geen tussending. Naast die eventuele i
classis kan men dan voor zaken als fi-1
nanciën en diaconie een regeling tref-1
fen, zoals er zoveel tussen de kerken be
staan. De praktijk leert overigens, dat
ook zgn. minderbedeelde wijken bij zelf
standigwording op den duur zonder
steun van andere kerken kunnen.
Tot 1959
MAAR omdat dit probleem
kerksplitsing alleen besp
lot van het Indonesische volk, waar
mede het met zoveel nauwe banden
was verbonden, het ter harte gaat.
daarnaast speelt ook het feit, dat
Indonesië overrompeld dreigt te wor
den door het internationale commu
nisme, een rol van grote betekenis
bij het beoordelen van de huidige si
tuatie.
Als Nederland weigert, zi§h officieel
uit te laten over de jongste ontwik
kelingen in Indonesië, zolang de
strijd aan de gang is en er dus geen
sprake kan zijn van erkenning van
de tegenregering op Midden-Suma
tra, betekent dit niet, dat het achter
de centrale regering te Djakarta
staat.
Deze houding
wordt slechts ingegeven door het
besef, dat elke inmenging van bui
tenlandse en vooral van Neder
landse zijde onwenselijk is. Een
dergelijke interventie, ook al zou zij
tegen Midden-Sumatra en
Celebes bij velen in Indon 5
kwaad bloed heeft gezet. Zo
het er om een voorbeeld te
men naar uit, dat overste Barifrc
van Zuid-Sumatra, die zich in
sleutelpositie bevindt, zijn steun i®
Djakarta zal onthouden.
De tegenregering in Midden-Sni
tra aarzelt nog, of zij Soekarno
president zal blijven erkennen,
er zijn berichten ontvangen, wan
blijkt, dat dit niet lang meer
geval zal zijn. Als het vertroi
in Soekarno eenmaal
zal er voor de opstandelingen gi
weg terug meer zijn. Aan de and
onze regering kant zouden de zaken in Indont
rouv i
>geu
veel eenvoudiger komen te ligp
dan thans het geval is, nu ee
nigzeggend compromis nog
niet uitgesloten is.
Men is op Midden-Sumatra ecU
slechts bestaan uit morele steun niet meer bereid, zich gewonnen
voor de tegenregering in Boekittingi, geven. De ongelijke strijd zal
zou de positie van deze groep Indo- den voortgezet. Een massale s
nesiërs, die voor het welzijn van hun van Java uit lijkt niet waars
land willen strijden, verzwakken. lijk, omdat de regering in Djaki$st<
ksplitsing alleen besproken isj pat dit laatste inderdaad het geval er niet veel voor zal voelen,
besluit in Assen zien vallen, wel de uit
spraak. dat de synode als enige rr
lljkheid radicale splitsing-met-overïeg
ziet. Een nadere beslissing wil de com
missie laten komen van de synode van
ütrecht-1959. wanneer een denutaat-
schap overleg gepleegd heeft met de
plaatselijke kerken die daarvoor in aan
merking komen. En dat zijn er veel
meer dan men op het eerste gezicht zou
denken.
Advertentie
Oe beroemde CANADESE
hoestsiroop
Eerste doop in Barnevelds DEh!™^m«EvanmS'J«r«nsug"
bezwaren. Zij vindt dat deputaten te zeer
hervormde noodgemeente
monde van haar rapporteur, prof. dr.
K. Dijk, zeer verheugd betoond over de
arbeid van deputaten en het resultaat
daarvan. Maar de commissie heeft ook
veel kritiek.
Allereerst vindt zij, dat kerken van cir
ca 3.000 zielen reeds blootstaan aan de
gevaren van massaliteit en dat de de
putaten zich niet hadden moeten beper
ken tot gesprekken met afgevaardigden
van Amsterdam (centrum), 's-Graven-
hage-West en Rotterdam icentrum). Er
zijn meer dan vijftig kerken, die eigen
lijk voor splitsing in aanmerking komen;
de commissie noemt uit Zuid-Holland:
Delft, Den Haag-Loosduinen, Den Haag-
Oost, Den Haag-West, Scheveningen,
Voorburg, Leiden, Rijnsburg, Dordrecht,
Rotterdam-Zuid, Kralingen, Rotterdam,
Oharlois, Delfshaven, Maassluis, Schie
dam en Vlaardingen.
Te radicaal?
De onvoltooide
opdracht
(Th* unfinishtd fo.lt)
•n waarlijk getuigende filn
vol innerlijke spanning.
CHRISTELIJKE FILMACTIE
mbureau Jank Hilve
Tel. K2950^T -13751
De naam van de hervormde evangeli
satie te Barneveld, die zoals bekend
zelfstandige status tegenover de be
staande hervormde gemeente heeft ver
kregen, is gewijzigd in Nederlandse
Hervormde Kerk. kring Immanuelkerk,
Barneveld. De Immanuelkerk is de
plaats van samenkomst; de evangelisa
tie kwam tot vorig jaar in het concert
gebouw bijeen.
Lidmaten van de Hervormde Kerk
kunnen nu voortaan ook in de Imma
nuelkerk hun kinderen laten dopen en
het avondmaal vieren. Op zondag 2
maart hoopt ds. J. van Veen voor de eer
ste maal in deze kerk aan zestien kin
deren uit de gemeente de doop te bedie-
Bij het debat
eerder tot t
De bediening van de sacrementen
het bevestigen van huwelijken en
maten geschiedt nu volkomen kerkorde-
lijk, terwijl de hieruit volgende inschrij-
I vingen in de kerkelijke registers
plaatselijke gemeente op gezag
horen, zegt de commissie ietwat ironisch.
De stadmens heeft de verscheidenheid
der gaven nodig; hij staat „midden in
de cultuur" en moet „gevarieerd" gees
telijk gevormd worden en daarom kan
hij niet tevreden zijn met de eentonig
heid van de dorpelingen. Aan dit ongees-
telijke spel wil de commissie niet mee-
w—i handgemeen gekomen. Verschei- .Om op de duur tot een meer bevre- doen; zü vindt dat in deze gedachten-
dense afgevaardigden werden gekwetst, digende oplossing te komen wordt er - gang veel „vlees en wereld" meespeelt
Het gevecht begon toen iemand een in de kerkorde bepaald, dat er elk jaar jen vraagt zich af waarom men dit nooit
tegenstander ongodsdienstig noemde. Het een gesprek moet zijn tussen de ambts- zegt van huisbezoek, cathechlsatte en
tijdens het driedaagse debat al eens dragers van de kerkeraad en van zo'nl leiding van de wijkraad, wat Immers
Hgn vechtpartij gekomen. I noodgemeente. look werk van één man is.
onder de indruk zijn gekomen van
de bezwaren, die vanuit de drie gehoor
de kerken tegen radicale kerksplitsing
zijn geopperd. Die bezwaren hebben des
tijds (in 1924) Den Haag niet weerhou
den en onlangs Utrecht en Groningen
niet om tot splitsing over te gaan (een
splitsing die zich in Den Haag niet vol
doende heeft doorgezet).
Verschil in welstand van de leden
en dus in de financiële mogelijkheden
tussen de kleine kerken is te overko
men door een accoord van financiële
samenwerking (het is geen schande
om een hulpbehoevende kerk te zijn)
en diakonale onderlinge steun.
Rondpreken
Tafelpoten met krassen? Prachtbijts Ceta-Bever!
T an de kansel als overspelig gebrandmerkt
Te Florence Is gisteren een proces be- 1929 tussen de Italiaanse staat en het
gonnen tegen mgr. Pietro Fiordelli, bis- Vaticaan gesloten verdrag van lateranen
schop van Prato, in de buurt van Flo- is de „vrijheid van het geestelijke gezag"
rence. die van smaad wordt beschuldigd, gewaarborgd. En in artikel zeven van de
De bisschop had omtrent een jong paartje Italiaanse grondwet staat dat „staat en
dat wel voor de wet was gehuwd, doch kerk, ieder op hun eigen gebied, onaf
geen kerkelijke plechtigheid wilde, ver-hankelijk en soeverein zijn" aldus mgr.
klaard dat het „in concubinaat" leefde. Fiordelli.
1 De vraag die de rechtbank te beant-
De gedaagden de bisschop en de pas- woorden heeft 1», of binnen de kerk be
toor die vanaf de kansel het oordeel van woordingen, die aan het canonieke recht
de bisschop had bekendgemaakt, waren ontleend zijn maar bulten de kerk als
sinaad kunnen worden aangemerkt, open-
op het huwelijk dat de 33-jarige g:
handelaar Mauro Bellani met het
meisje Lorriana Nuniziati sloot. Bellani
is politiek links georiënteerd, en de r.k. dat 0..„. „„0-t„u„1KHU
pers in Italië deelt dit voortdurend met (persbureau Reuter) of communist (rJc.
grote nadruk mede. Het paar volstond pers) is.
met een burgerlijk huwelijk. De r.k. bladen wijzen er op, dat dit de
De bisschop schreef de rechtbank onder I eerste maal is sinds het concordaat dat
meer: „Ik was, als gevolg van de grote een Italiaanse bisschop voor de recht-
bekendheid, die opzettelijk aan dit be-1 bank moet verschijnen. Zij betonen zich
treurenswaardige voorval is gegeven en verontwaardigd dat de bisschop voor de
ook met het oog op de opschudding, die rechter moet verschijnen „omdat hij zijn
het onder mijn gelovigen had veroor- j plicht heeft gedaan."
zaakt. genoodzaakt in het openbaar be-1
kend te maken in welke pijnlijke toe- j Aio- verearWimr Nff OV
stand dit paar tegenover de kerk was! fT verëaaering Vr.U.V.
komen te verkeren. Het is mijn plicht de evergadering van de Na-
hoogheid van het sacrament en de heilig- .nale Christelijke geheelonthoudersver-
heid van het kerkelijk huwelijk te ver-en}&in& zal op 10 en 11 april in de
dedigen." schouwburg te Deventer onder presidi-
De bisschop verklaarde ook dat hij niet um van ds. M. Groenenberg, hervormd
wilde dat zijn houding zou worden uit- Preoikant te Amsterdam, worden
Beleed als een erkennine. dat een han- houden. Op 9 april zal de ontvange
i kunnen zijn, blijkt uit de laatste belangrijke eiland bijna onverdefi 1,0
beschuldiging van Soekarno, als zou te laten. De marine
een buitenlandse macht begonnen
zijn, het oproer in de buitengewesten
uit te buiten. Een van de twee we-
macht zullen het voornaamste m
moeten doen.
Zij kunnen veel kwaad stichten
reldmachten wenst volgens Soekar- de Sumatranen het leven uittp]
no, dat Indonesië zich bij haar aan- moeilijk maken. De blokkade
sluit en zou zich dientengevolge be- echter niet doeltreffend te
moeien met binnenlandse aangele- want er is nog steeds een level
genheden. Het is duidelijk» dat hier- ruilhandel
mede de Verenigde Staten worden gapore
bedoeld.
Door verdachtmakingen als deze
en door intimidatiepogingen als de
de gang tussen 8
de Sumatraanse kust,
de bommen van Soekarno hebbt
de wil tot verzet niet kunnen bj n
ken.
Baptisten gemeenten
in cijfers
Uit de thans verschenen statistiek
van de Unie van baptistengemeenten in
Nederland blijkt, dat het ledental op 1
januari totaal bedroeg 7675, 192 meer
dan op 1 januari 1957.
Het aantal bij de unie aangesloten ge
meenten bedraagt thans 54 en vermeer
derde met een door de stichting van een
nieuwe gemeente te Groningen-Noord.
Van deze 54 gemeenten bleven drie ge
meenten in zielental gelijk en gingen er
twintig in ledental achteruit. In 1957
werden er 332 personen gedoopt tegen
374 in 1956.
452 attestaties werden afgegeven
392 ontvangen. 53 personen traden
andere kerkformaties tot de unie
en 29 werden opnieuw lid. 57 perw
onttrokken zich, tegen 86 in 1956. Ad
tien personen werden van het lidnu
schap uitgesloten.
Dg unie heeft 45 predikanten
evangelist-voorgangers. Zeven baptist
gemeenten staan nog buiten de
der welke die in Paramaribo ei
(België). Voorzitter van de unie
d: F. E. Huizinga, predika
gelo(O).
met verschenen.
De bisschoppelijke veroordeling sloeg Hjk gebruikt mogen worden. Voor
k~ '^-jarige groot-1 Italiaanse wet is het burgerlijk huwelijk
'en eerbaar als het kerkelijke.
Hiei geheel buiten staat de kwestie,
de bruidegom links-georiënteerd
gelegd als een erkenning, dat
delwijze, welke betrekking heeft op het
geloofsleven, door een wereldlijke rech
ter kan worden beoordeeld. In het in
29
„Hou nu maar op met dat gejammer!" brom
de hij. Hij was zelf helemaal ontdaan. Zo een
verrassing. Hij had helemaal niet geweten dat
zijn vrouw kon huilen! Hoewel ze reeds vijfen
dertig jaar getrouwd waren.
Mevrouw Külz snikte, alsof ze alle verzuimde
gelegenheden wilde inhalen.
„Vergeet het nu maar," troostte hij. „Morgen
ben ik toch weer thuis! En wat moeten de klan
ten wel denken, wanneer je zo behuild achter de
toonbank staat. Leg een doekje met koud water
op je ogen."
Ze snoot haar neus en maakte aanstalten te
gaan spreken. Maar daarna bedacht ze zich en
huilde verder.
„Ik geloof dat er in de winkel is gebeld," merk
te hij op.
„Nu, het ga je goed, Emilie. Dus tot morgen.
Groet de kinderen."
Vlug hing hij de hoorn op.
Buiten, voor de telefponcel bleef hij staan en
wreef nadenkend zijn kin. „Dat had ik al twin
tig jaar geleden moeten doen!" dacht hij. „Nu
is het te laat! Nu helpt huilen niet meer Daar
na ging hij langzaam in de hal terug naar de
tafel waar de beide jonge mensen zaten.
Op dezelfde tijd liet een witgebaarde heer zich
voor Café Flint in Rostock vuur geven door een
man die daar stond en zei: „Storm moet ogen
blikkelijk twee man in een auto naar Wamemün-
de sturen. Vijf anderen moeten hier aan het sta
tion alle treinen controleren die var Wamemün-
de komen."
„Goed, chef." antwoordde de man.
„Wie de drie ontdekt, belt onmiddellijk profes
sor Horn in Hotel Blücher op. Ga n«ar boven en
Erich Küstner:
laat je aflossen. Jij gaat mee naar Warnemün-
de."
„Wat is er dan aan de hand?"
„Houd je gezicht!" gaf professor Horn ten ant
woord, nam beleefd voor de ander zijn hoed af
en stak de straat over.
ZAALPOST
Hoewel het reeds tegen de avond liep, stond
Irene Trübner er op, dat het door haar voorge
stelde uitstapje zou doorgaan.
Ze lieten zich met de veerpont over de War-
now zetten en reden daarna met de tram, waar
van de rails vlak langs de zeekust door moeras
en heide lopen, tot Markgrafenheide, het eind
station.
Van hieruit wandelden zij over eenzame wegen
door het bos.
Het is merkwaardig, in het bos denkt men
meer dan ergens anders aan zijn kinderjaren.
Toentertijd schenen de bomen veel, veel hoger
dan ze waren. En het struikgewas der bosjes
veel ondoordringbaarder en angstwekkender
dan thans. Toentertijd geloofde men nog dat
Roodkapje vlak in de buurt de boze wolf moest
zijn tegengekomen. En wanneer men een hout
hakker en zijn vrouw ontmoette, droomde men
's nachts» dat men de ouders van Hans en
Grietje had ontmoet. Die ouders, die hun beide
kinderen in het bos te vondeling legden, omdat
hun inkomen achteruitging
In die periode ziet men in het bos de woon
plaats van elfen en dwergen.
Op een wei, dichtbij de rand van de heide,
ging Irene Trübner in het groene gras zitten. Ze
ging zelfs liggen en staarde door het netwerk
van halmen en blaadjes naar boven in de blau
we hemel. De beide mannen hurkten noodge
dwongen op het gras en zaten daar, alsof ze bij
Chinezen op bezoek waren. De krekels stemden
hun mandolines. De sprinkhanen oefenden zich
in het verspringen en een lichtgelovige citroen
vlinder of was hij alleen maar bijziende?
streek neer op de kunstbloem, die op juffrouw
Trübner's hoed was vastgenaaid. Het duurde
minuten voor hij het bedrog merkte en zonder
honig wegfladderde.
Rudi Struve zei: „We moesten hier kunnen
blijven! We zouden drie hutten kunnen bouwen
Wat denkt u er van9 Mijnheer Külz kon van
wilde konijntjes kalfsleverworst maken en Wie
ner schnitzels. Juffrouw Trübner zou bosbessen
kunnen plukken en de lindebloesemthee zetten.
En het is zelfs mogelijk broodjes van beukeno-
ten te bakken, heb ik gehoord."
„En u?", vroeg Irene Trübner. „Wilt u dan
helemaal niets doen?"
,,Ik zou paling en scholletjes thuis brengen!"
„Kunt u vissen?", vroeg Külz.
„Neen. Maar ik zou iedere dag met de tram
ïaar Warnemünde gaan en de vissen in de roke
rij kopen."
(Woidt vervolgd)
april zal de ontvangende
afdeling een begroetingssamenkomst or
ganiseren en op 10 april zal het ge
meentebestuur van Deventer de afge
vaardigden officieel op het stadhuis ont
vangen,
Op de avond van die dag wordt in
de lutherse kerk een wijdingssamen
komst gehouden, waarin zullen voor
gaan ds. E. Huizing, baptistenpredi
kant en de voorzitter, ds. M. Groe
nenberg.
Op de alg.-• e:i vergader.r komt
in behandeling het onderwerp:
„Drankbestrijding als orde". Op 11 a-
pril zullen een drietal excursies ge
maakt worden.
De algemene vergadering moet drie
leden van het hoofdbestuur kiezen
gens het periodiek aftreden van de he
ren A. L. van der Mey, J. J. Smit
en dr. Joh. van der Spek te 's-Graven-
hage, van wie laatstgenoemde zich
herkiesbaar heeft gesteld.
BbRufcPINGSWERK
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Schelluinen: kand. J.
Kooien te Delft; tc Goedereede: kand.
J. A. de Waard te Rijsoord.
Aangenomen naar Hillegersberg (jeugd-
predikant voor alle wijkgemeenten): R.
Alers te Brielle
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Oude Pekela: S. S. van
Dijk te Witmarsum.
Bedankt voor Appelscha: G. de Zeeuw
te Schoonoord
Tweetal te Groningen-West (vak.-L.
van der Zanden): W. A. Krijger te Schie
dam en H. de Moor te Enschede.
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
Beroepen te Veen fN Br.): H. Rijkse
te Vlaardingen
Bedankt voor Veenendaal: K. de Gier
te 's-Gravenhage.
En mèt U, heeft MARGRIET zich afgevraagd hoe het toch kom
je tegenwoordig geen blad meer kunt openslaan of je komt
Schneider tegen. Wat is de achtergrond van het enorme succe
dit jonge meisje? Niemand beter dan onze MARGRIET-reporter F
Seeger kan U daarover inlichten Hij is de man, die van oud
intieme vriend is van de familie Schneiderhij is de man op
knie de kleine Romy eens paardje heeft gereden
Het is MARGRIET een groot genoegen U de échte, de wóre
Schneider te mogen voorstellen met al de ontwapenende charm
haar jeugd. Een jeugd, die zoveel weerklank vindt in MARGRIET,
MARGRIET zélf is nog zo héérlijk jong, zo écht een blad van dei
Van 1 Maart af brengt MARGRIET U een serie artikelen over
Schneider, rijk geïllustreerd met een aantal exclusieve en partic
foto's van het berenvachtje af tot Keizerin Sissi toe
Gc
b
Lek
test;
