Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | 4 februari 1958 | pagina 2

c

CHRISTELIJK

De verdwenen
miniatuur

Is

verlenging van de leerplicht
eigenlijk wel gewenst?

Techniek en ethiek in de
eeuw van het atoom

Een woord voor vandaag

Oecumenische Raad gaat zich bezig
houden met de academiegemeente

Oostenrijkse protestanten vragen
nieuwe regeling kerk-staat

Kanttekenin

2

S.E.R. en school

Uit het christelijk schoolblad
Onze Vacatures zijn de hier vol
gende drie knipsels:

leerplicht. De S.E.R.
ning dat Nederland achter komt
in vergelijking met onze buurlan
den. Wij hebben maar een acht
jarige leerplicht. Anderen een ne
gen- of tienjarige. Wij zullen,
meent de S.Ê.R.. de wedloop, so
ciaal-economisch, verliezen als on
ze jongens en meisjes niet enkele
jaren langer schoolgaan.

De lagere school telt zes leerja
ren. Om de acht jaren vol te ma
ken moeten onze kinderen nog
twee jaar elders onderdak vinden.
Dit geschiedt momenteel op nij
verheids-, ulo- en vglo-scholen. De
veronderstelling, dat het dan voor
de meesten welletjes is geweest,
is niet absurd. Men mag veilig
zeggen dat zo'n vijftig procent van
onze lagere schoolbevolking na die
acht verplichte jaren aan het eind
van alle schoollatijn is gekomen.
En dat iedere voortzetting van on
derwijl, voor deze kinderen een
kwelling en voor de school ver
spilde energie is. En juist om de
ze groep schijnt het te gaan. De
S.E.R. heeft natuurlijk vooral het
oog op de industriële sector en be
doelt geen adviezen te geven voor
de kinderen die veel langer school
gaan dan de verplichte acht jaar.

EEN ANDER bezwaar tegen die
verlengde leerplicht is o.i. het
feit dat er voor de mannelijke
schooljeugd nauwelijks tijd be
schikbaar blijft om „vakman" te
worden. Na hun leertijd komt dan
een korte periode van beroepsar
beid en daarna de militaire dienst.
En dan, eindelijk, kunnen ze eens
gaan uitzien naar een baan die
voldoende geeft om nog aan een
spaarpot te denken. Om van land
bouwers en tuinders nog maar
niet te spreken. Vooral de men
sen met kleine bedrijfjes zien vaak
reikhalzend uit naar de dag dat
hun potige jongen eens mee kan
gaan werken. Het is tooh werke
lijk niet zo, dat Nederland alleen
maar industrie-arbeiders heeft.

vakopleiding bedoelen,

waarschijnlijk is, 'dan zou dit ad
vies slechts een gekwalificeerde
groep jongeren betreffen en een
algemeen gedachte leerplichtver
lenging te royaal gegrepen zijn.
Maar dan blijft onverkort het
straks genoemde feit dat allerlei
theoretisch, althans niet-direct-
praktlsch-gericht onderwijs, aan
deze groep, geen rendement le-

Ten slotte: de overheid heeft
een plicht ten aanzien van het
peil van onze volksontwikkeling.
De overheid gaat ten deze zglfs
met dwang te werk. Tot hoe ver
gaat dit? Negen jaar? Tien j£ar?
En straks nog twee jaar legër-
plicht. Er zal toch wel ergens een
grens liggen. En er is toch ook
nog plaats voor ouderrecht?

We hebben nog niet eens ge
dacht aan de organisatorische as
pecten van dit S.E.R.-advies. Het
is. gelukkig, nog maar een advies.
Intussen weten we uit ervaring
dat onze overheid gaarne naar
S.E.R.-adviezen luistert. Maar dit
onderwijs-advies zal toch in elk
geval de tafel van O., K. en W.
moeten passeren. En dan komt er
misschien wéér een nota

Vakan tiespreidi ng

het bureau vakantiespreiding er
op aangedrongen dat een deel van
de scholen een vroege en de rest
een late zomervakantie zou ne
men. Tot nu toe zonder succes.
Zelfs een dringend semi-officieel

verzoek^ot^TTed^wer^ongj^aattc^

weinig, zodat men van plan was
dit probleem via overheidsmaat
regelen op te lossen.

Toch schijnt het getij te keren.
Het bureau heeft voor 1956 meer
succes geboekt. Volgens tot nu toe
ontvangen mededelingen zullen
dit jaar meer dan 2000 lagere
scholen of ongeveer 28 pet. van
het totaal de zomervakantie op 12
juli reeds laten ingaan. Daarnaast
zal nog een week later 20 pet. van
het aantal scholen zijn poorten
sluiten. Nog nooit is het gelukt dat
van bijna de helft van de lagere
scholen een groot deel van de zo
mervakantie in de maand juli

Een belangrijke stimulans is
geweest dat in het noorden van
ons land de vakantie in de bouw-
nijveiheid dit jaar ook op 12 juli
begint. Ook in de steden werkt
men mee. Tot nu toe gaf Rotter
dam aan de schoolkinderen de
maand augustus vakantie. Dit is
verschoven van half juli tot half
augustus.

Voorlopig zal dus een wettelijke
regeling nog wel even op zich la
ten wachten. Een mogelijkheid
om op basis van vrijwilligheid een
oplossing voor dit probleem te vin
den schijnt verwezenlijkt te kun
nen worden.

Sollicitatie...

IVTIJN COLLEGA Pieterse had
1>1 een vacature adverteerde en
kreeg brieven. Eén der sollicitan
ten was een man van weinig boor
den. Als adres schreef hij kort en
krachtig: Aan Pieterse te Katwijk
aan Zee.

Deze brief is even kort en krach
tig ter zijde gelegd. Een school
bestuur kan toch niet aan de
spoorwegen om materieel verzoe
ken om een sollicitant uit de klei
te trekken?

Men hoort weieens van die won
dere verhalen als zou er beslist
geen tekort aan onderwijzers zijn.
De bron van zo'n verhaal is dan
een jong onderwijzer, die naar
zijn zeggen naar alle kanten sol
liciteert en op al zijn brieven nooit
wat hoort.

Let op uw saeck, jongeman!
Stap met uw ontwerp-sollicitatie
eens naar een oudere collega en
laat diens oog er eens over gaan.
Zet het adres ook maar vast op

de envelop en denk er om

postzegel rechts boven in de hoek.

Ds. J. P. Enklaar te
Delden overleden

In de ouderdom van 76 jaar is te Del
den overleden ds. J. P. Enklaar, em
tus predikant der Nederlandse Hervoi
de Kerk.

Ds. Enklaar werd 1881 te Utrecht ge
boren studeerde aan dt universiteit
Amsterdam wis-en natuurkunde en
volgens te Utrecht theologie Hij begon
zijn loopbaan in 1901 als officier der
artillerie en heeft tal van jaren wi
natuurkunde gedoceerd aan de Konink
lijke militaire Academie in Breda. In
1921 volgde zijn benoeming tot leraar in
de natuur- en scheikunde aan het chris
telijk lyceum te Arnhem, waarvoo
de actieve dienst verliet en in 1921 r
ve-officier werd.

Nadat hij te Utrecht theologie had ge
studeerd, werd hij in 1927 kandidaat.
Twee jaar later werd hij te Kattendijke
in het prediktambt bevestigd. In
vertrok ds. Enklaar naar Delden,
hij predikant is geweest tot aan
emeritaat op 16 april 1948. Tijdens zijn
verblijf te Delden was ds. Enklaar le
raar Hebreeuws aan het christelijk ly
ceum te Almelo. Tal van jaren wa
chanica bij de eindexamens van de vyf-
gecommiteerde voor wiskunde en
jarige h.b.s.

Conferentie oecumenische jeugdraad

Niet tégen, maar
voor de mens

Vers weg in het laboratorium, achter
loden muren,, in de toendra, in de
woestijn, boven het atol, in de stra
tosfeerverloren voor ons oog, wordt
het atoom getemd. Men denkt dat het
„allemaal wel losloopt", maar de ge
leerden, waarschuwen: u bent te arge
loos, uw leven is nu in gevaar. Het ein
de l\jkt nabij, tenzij geleerden en tech
nici het atoom leren beheersen en
tenzij een flinke groep jonge mensen
zich gereed maakt om atoomkracht te
hanteren niet tégen, maar vóór de
mens. Dit ié het veelbesproken thema
van de 13de februari-conferentie van
de oecumenische jeugdraad in Neder
land, die zaterdag en zondag werd ge
houden in het provinciehuis te Arnhem.

Het doel van deze conferentie
was, naar ds. N. O. Steenbeek,
voorzitter van de oecumenische
jeugdraad, ons zei, de jongeren
vanuit het evangelie en vanuit het
leven der kerken te stellen voor de
problemen van hex gebruik der
kernenergie en van de samenle
ving op aarde, die bepaald wordt
door de verhouding van ontwikkel
de en onderontwikkelde gebieden.
Eerst wanneer men deze internatio
nale vraagstukken heeft gezien
valt er volgens de predikant iets
te zeggen over het nationale leven.

heidsleef in de medische faculteit

de gemeentelijke universiteit te Amster
dam. sprak zaterdagmiddag over de ver-
houdjng van techniek en ethiek in de
eeuw van het atoom.

Met de manier waarop de techniek
thans toegepast- wordt zijn wij op dood
spoor. Wij dreigen het slachtoffer te
worden van een liefdeloosheid omdat we
bedrogen worden door de oude ethiek
van het oog om oog, tand om tand. De
wereld vraagt er om dat we terug
gaan op onze weg. Angst en haat zullen
ons vernietigen nog voor we de ander
vernietigd hebben, zo zei de hoogleraar.

Hij deed een beroep op de vrouwen,
op de jeugd, kunstenaars, geleerden en
kerken om de stem van het geweten te
laten horen.

Technisch gesproken staan wij op het
punt een heel nieuwe wereld in te gaan

ofjuist niet. Dit hangt af van onze

zedelijke kracht en onze hoogste roeping.
De ontdekkingen van de laatste vijftig
jaar leren de méns dat hij zijn ietwat
laatdunkende houding ten opzichte van
de materie moet laten varen. Wij moeten
in de toekomst voorzichtig zijn met het
woord „onmogelijk", want de techniek
vertoonde nog nooit een zo grote gelijke
nis met Sinterklaasavond als thans, zei
prof. De Froe.

Het verzet tegen oorlog is jong en
wordt steeds sterker. Men raakt er
van overtuigd dat geen van de partij
en er nog iets mee winnen kan. Wan
neer de oorlog zelf zinloos is gewor
den, zijn de voorbereidingen het ook.
Prof. De Froe achtte het huidige sta-
diuip van voorbereidingen hoogst ge
vaarlijk, omdat het geen statische zaak
is, maar een wedloop, die logisch ge
sproken noodzakelijk moet uitlopen op

niet blijven, aldus prof. De Froe.
De hoogleraar noemde het zich instel
len op de oorlogsvoorbereidingen een
vernauwing van de aandacht en een ne
gatie van andere zaken, waarmee het ge
weten het zwijgen wordt opgelegd.

Slechts middel

dat wij niet de

staan. De hoogleraar stelde het onder
scheid dat techniek middel is tot een doel
dat boven die techniek uitsteekt. Juist
als middel is hij zedelijk indifferent, zo
dat de mens zich moet afvragen wat hij
met die techniek moet doen. De ethiek
gaat tegen de natuur in en is geen mid
del. Ethiek gaat uit boven de mens, die
hoort tot het rijk der natuur. Het be
wust worden van het bestaan van een
ander rijk maande hem tot iets hogers.
Dit nu is volgens de hoogleraar te dan
ken aan het Evangelie.

Zondag spraken prof. dr. ir. E. de
Vries, rector van het Institut of social
studies te Den Haag, en dr. E. Emmen,
secretaris-generaal van de hervormde
kerk, over mogelijkheden en weerstan
den in het werelddiaconaat. Prof. De
Vries gaf een overzicht van de hulp die
reeds gegeven wordt en riep evenals dr.
Emmen op tot intensivering van die
hulp. Het kernpunt in het betoog van
dr. Emmen was de dienst van de kerk
aan de wereld.

In het défilé der sekties werd het werk
van de oecumenische jeugdraad in
woord en beeld naar voren gebracht.
Het doel van dit défilé was te tonen hoe
de oecumenische jeugdraad het naar
binnen gekeerd zijn wil opgeven om te
komen tot het samen in de wereld staan,
zoals wika Jac. Roos ons zei. Een van
de nieuwe elementen van het werk is dat
de christelijke groepen van het Neder
landse padvindstersgilde te kennen heb
ben gegeven oecumenisch georiënteerd
te willen zijn. De. oecumenische jeugd
raad is thans doende de kerken dit werk
ook financieel te laten dragen.

Het bestuur van de oecumenische
jeugdraad constateert leder jaar op
nieuw, dat de kerkelijke verscheiden
heid der deelnemers aan de conferenties
steeds groter wordt. Ds. Steenbeek zei
dat de oecumenische beweging kenne
lijk verder reikt dan de aangesloten ker
ken; een niet gering aantal gereformeer
de jongeren neemt tegenwoordig deel.

BERUEFI1N(;SWERK

NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Aangenomen naar Zuidwolde (Dr™,
W. Leegsma te Vrieschelo; naar noel
van Holland (toez.): H. S. Wassink te
Gelselaar en naar Gelselaar (Toez.):
C. van Offeren te Hoek van Holland,

GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Hellendoorn: kand. A. J.
Aaftink te Amsterdam; te Hamilton
(Nieuw Zeeland); kand. H. L. Hoving te
Groningen, die dit beroep ook aan

Bedankt voor de benoeming tot hulp
prediker bij de Altreformierte Kirche
te Nordhorn (Graafschap Bentheim) voor
de arbeid onder de verstrooiden: kand,
A. Klaassen te Echtelerveld.

GEREF. GEMEENTEN

FUSIE A.R.-C.H.

In het zojuist verschenen boekje „Een
Getuigenis" geven Prof, dr. Haitjema, Mr.
Pollema, Prof. dr. van Niftrik, Mr. Vix-
seboxse, Ds. Kooistra, Dr. ir. Kluitenberg,
Ir. Geuze, Jkvr. mr. Wttewaall v. Stoet
wegen en H. Kikkert hun verklaringen,
waarom zij C.H. zijn en blijven. Prijs
1.85. Verkrijgbaar in de boekhandel en
bij Uitgeverij van Keulen N.V., Houtza
gerssingel 176, Den Haag.

Secr. Indonesische Raad
van Kerken in ons land

Ds. S. Marantika, secretaris van de
Raad van Kerken in Indonesië is ir
Nederland aangekomen om besprekin
gen te voeren met de .zendinginstanties
in ons land. Ds. Marantika sprak er
zijn blijdschap over uit dat de Raad
voor de zending van de Hervormde
Kerk in zijn laatste vergadering heeft
besloten zijn arbeiders -niet terug te
roepen uit Indonesië, maar gehoor te
geven aan het verzoek van de Raad
van Kerken in Indonsesië om door te
werken, aldus deelt het persbureau der
Hervormde Kerk mede.

Ds. Marantika woont te Genève de
ferentie bij van de afdeling voor hulp
tussen de kerken (Interchurch Aid) var
de Wereldraad. Hij is naar Nederland ge
komen voor besprekingen en is de gast
van ds. P. J. Mackaay in het zendingshuis
te Oegstgeest.

Ds. H. J. Oldcman

Ds. H. J. Oldeman, predikant by de
gereformeerde kerd van De Glind is
door de classis Apeldoorn losgemaakt
van zijn gemeente.

Ds. Oldemans werd in 1916 te Vllssin-
gen geboren en studeerde aan de Rijks
universiteit te Utrecht. In april 1942
slaagde hij cm laude voor het propo
nentsexamen bij het Hersteld Evang.
Luthers Kerkgenootschap, waarna hij als
hulpprediker optrad te Amsterdam. In
1943 aanvaarde hij het predikambt bij
de gemeente te wolle In 1946 vertrok
hij naar Den Helder, waar hij naar de
Geref Kerken overging.

Hij werd 1 aug. 1948 predikant te
Lekkerkerk, vrtrok vandaar in nov. 1951
naar Beekbergen en verbond zich 20 ju
ni 1954 aan de kerk van De Glind. Van
mei 1956 tot juni 1957 was hij werkzaam
als reservelegerpredikant.

Problemen rondom
het gemeentelid

de oecumenische raad van kerken is be
sloten dat het moderamen van de raad
op grond van ingekomen antwoorden
besprekingen zal gaan voeren met de
studentenpredikanten der verschillende
kerken inzake de gemeenschappelijke
oecumenische verantwoordelijkheid voor
de academische gemeenschappen.

Gezien het oecumenisch karakter van
de Nederlandse gemeenten in het bui
tenland besloot de raad tot overleg met
de daar werkende predikanten.

Een gedeelte van de vergadering werd
bijgewoond door dr. H. R. Weber, se
cretaris van afdeling „gemeenteleden"
van de Wereldraad van Ki

nève. Gesproken werd over de mede
werking van de gelovige in de kerk.
Over de gehele wereld spreekt men in
alle kerken over de mobilisatie van de
„leken" De afdeling van de Wereldraad
houdt zich thans met twee vraagstuk
ken bezig: allereerst de vraag van de
toerusting, de theologische vorming van
het gemeentelid en vervolgens de ge
volgen van het kerkelijk leven, indien de
leken theologisch worden toegerust. De
afdeling zal ook de vraag behandelen
naar de herordening van de structuur
der kerkelijke organisatie.

Bij de nabespreking bleek, dat er in
alle kerken grote onzekerheid bestaat
over de functie van de predikant De di
verse kerkorden en belijdenisgeschriften
geven daarover voor de huidige situatie
weinig licht. Wel moeten de kerken be
tere theologen krijgen, maar moet iede
re predikant theoloog zijn? Dat is de
vraag die beantwoord dient te worden.

Verhouding nog nooit zo goed geweest

Nog twintig jaar subsidie tegoed

(Van onze correspondent in Bonn)

De Evangelische Kerk in Oostenrijk waartoe op het ogenblik ca. 6,5
procent der bevolking behoort heeft zich tot de Oostenrijkse regering ge
wend met het verzoek om een nieuwe regeling van de verhouding tussen kerk
en staat in de Oostenrijkse bondsrepubliek. De minister van onderwijs, dr.
Drimmel, onder wie ook de afdeling erediensten ressorteert, heeft van het
Oostenrijkse kabinet opdracht gekregen om de voorstellen van de Evangeli
sche Kerk te bestuderen en een desbetreffend wetsontwerp op te stellen.

De kerk zou voor deze scholen gaar
ne staatssubsidies ontvangen, gelijk ook
de Rooms-katholieke kerk dat wenst.
Daartegen verzetten zich evenwel tot
dusverre de sociaal-demokraten, die in
de Oostenrijkse regering de meerder
heid bezitten. Voor wat de r.-katholie-
ke scholen betreft, zal deze kwestie
binnenkort vermoedelijk worden opge
lost, wanneer met het Vaticaan onder
handelingen beginnen over het concor-

Met nadruk is van de zijde der
Evangelische Kerk in Oostenrijk
klaard, dat de verhouding tussen
kerk en staat nog nooit zo goed is
geweest als op het ogenblik. In kerke
lijke kringen acht men het evenwel
noodzakelijk, dat deze verhouding
ook op wettelijke grondslagen komt
te berusten. De verhouding tussen
Evangelische Kerk en staat steunt
nog altijd op het z.g. „Protestan
ten-Patent", dat uit het jaar 1861 da
teert. Van de 24 artikelen, die dit
„Patent" bevat, zijn er nog maar vier
van kracht.

De Evang. Kerk zou het op prijs stel
len, dat de geloofsvrijheid der protestan
ten in Oostenrijk nu ook wettelijk wordt
bevestigd, de gelijkberechtigdheid der
christelijke kerken en confessies bij de
wet wordt gegarandeerd en nog bepaal
de andere wensen, die de kerk heeft,
worden geregeld.

Tot deze wensen behoort o.m. de er
kenning van de protestants-theologische
faculteit aan de universiteit van
nen met minstens zes leerstoelen. Voorts
de toezegging, dat de staat zich
plicht geen hoogleraren te benoemen,
die voor de kerk onacceptabel zijn en
tenslotte de wettelijke regeling van het
recht der Evang, Kerk tot stichting
protestantse scholen, als onderdeel
protestantse gemeenten.

12

„Het is merkwaardig," begon hij weer, „en
het geeft te denken: ik heb nog nooit iemand
ontmoet, die iemand anders zou willen zijn. Ve
len zouden wel is waar het geld van Rockefel
ler willen hebben. Anderen zouden er uit willen
zien als Garbo. Vooral de vrouwen." Hij lachte.
„Maar geen mens zou met huid en haar een an
der willen zijn. Niemand! Ook niet, wanneer hij
een bochel heeft en in een kelder woont. Is dat
niet vreemd? Hoe denkt u daarover?"

„Ik denk er helemaal niet over," verklaarde
de jongedame en nam grote passen.

Hij week niet van haar zijde.

Plotseling bleef zij staan, wees, zichzelf ver
getend. met een vinger naar een etalage en zei:
„Kijk, daar zijn ze!" en verdween in de winkel.
Het was een schoenenzaak.

De jonge man bekeek geruime tijd de etala
ge. Toen hij in de spiegelende achterwand van
een etalage-kast twee voorbijgangers opmerkte,
die aan de overkant van de straat wachtten,
trad hij de winkel binnen.

Juffrouw Trübner hing in een clubfauteuil.
Voor haar knielde een verkoopster en paste aan
de rechtervoet van de klant een lage schoen.

„Te groot," beweerde de jongedame „In de
ze schoen kan ik me wel omdraaien! Ik moet
de kleinste maat hebben."

De verkoopster verhief zich uit haar kniebui
ging en opende een nieuwe doos. Ook deze schoen
was te groot.

De verkoopster ging naar een muurkast, be
steeg een ladder en kwam met een doos terug.

Juffrouw Trübner liet zich de schoen aantrek-

Erich Kdstner:

ken, probeerde of hij zat en verklaarde ver
baasd: „Hij past!"

„Als aangegoten," zei iemand naast haar.

Zij keek op. Het was de lastige vent die Rudi
heette.

Hij knikte haar vriendelijk toe. „Ik ga graag
met dames winkelen. Het leidt je op aangename
wijze van belangrijker dingen af."

De jongedame vroeg de verkoopster naar de
prijs. De koop kwam tot stand. Zij trok de oude
schoen weer aan en betaalde aan de kassa.

De verkoopster gaf ondertussen het pakje aan
de heer. Hij nam het aan alsof dit iets heel ge
woons was.

„Waar zijn de schoenen?" vroeg juffrouw
Trübner, nadat zij het geld in haar tasje had
opgeborgen.

Hij stak het pakje in de hoogte: „Hier!"

De verkoopster opende de deur.

„Goedendag," zei hij, liet de jongedame voor
gaan en volgde haar de straat op.

Zij liepen geruime tijd stom naast elkaar
De jonge man had de indruk, dat het onjuist
zou zijn een gesprek te forceren. Dit vermoeden

was juist. Voor het Absalomhuis aan het Raad
huisplein bleef juffrouw Trübner staan en zei:
„Mag ik u verzoeken mij mijn schoenen te ge
ven?"

„Natuurlijk," antwoordde hij. „Hier zijn de
schoentjes." Hij overhandigde haar de doos.

„En nu houd ik het voor 't beste dat u maar
eens verdwijnt."

„Terwijl toch het goede zo dichtbij is," merk
te hij belezen op.

„Het is nu wel genoeg!" zei zij. „Ik begrijp
niet waarom u mij lastig valt. Goedendag, mijn
heer."

Hij nam de hoed af. „Goedendag, mejuffrouw."
Daarna draaide hij haar de rug toe en ver
dween.

Ze was enigszins verbluft en bleef een paar se
conden staan. Daarna wierp zij het hoofd in
de nek en verwijderde zich in tegenovergestel
de richting „Zo onbeleefd behoefde hij nu ook
weer niet te zijn," dacht zij gekrenkt. Zij zou zich
graag hebben omgedraaid. Maar daar zij wist
hoe het behoorde, liet zij het na.

Anders had zij kunnen zien, dat hij, de han
den in de zakken, lachend achter haar aan wan
delde.

Twee heren, die ginds bij „Frascati" stonden,
gingen het geval bepraten.

„Wat denkt jij er van?" vroeg Karsten.

Mijnheer Achtel trok zijn omvangrijke neus
op. „Een doodgewone liefdeshistorie."

„Afschuwelijk!" zei Karsten.

Zij volgden de grote slanke heer die Rudi
heette, op kleine afstand. En Rudi volgde de jon
gedame. die dezelfde voornaam droeg als zij-
nicht uit Leipzig.

wordt vervolgd

daat.

Hoopvol is de omstandigheid, dat
de sociaal-demokraten de laatste tijd
toenadering tot de kerken zoeken, zo
dat een verandering van hun afwijzen
de houding tegenover subsidiëring van
confessionele scholen r.-katholieke
zowel als protestantse binnen het
raam der mogelijkheden schijnt te
liggen.

Ook de kwestie van de schadevergoe
ding voor verliezen, die de Evangeli
sche kerk als gevolg van de Duitse pe
riode van Oostenrijk hebben geleden,
hoopt men thans met de regering te
kunnen regelen. Tot 1938 genoot de
Evangelische Kerk van staatswege sub
sidies. Onder de nazi's hielden die op.
De kerk vordert thans de achterstallige
subsidies over een periode van twintig
jaren. Op dit gebied zal wel naar een
compromis worden gestreefd, aldus de
Frankfurter Allgemeine Zeitung.

Vorstelijke legaten

De kerkvoogdij van de hervormde ge
meente van Utrecht ontving een gift van
50.000 voor verwarming van de Dom
kerk en de kerkvoogdij van Zeist even
eens een gift van 50.000 ter vrije be
schikking.

„Ik. ben de alpha en de omega, zegt de Here God die
die was en die komtde Almachtige" dat is de „openbal
van Johannes. Dat is de boodschap die God Zijn apoj
gegeven heeft tot troost van allen. Wat er ook gebeurt op 4
wereld en wat er ook nog gebeuren zal in een nabije of te
toekomst: God is de Almachtige. Johannes begint zijn besck
ving met deze woorden en men vindt deze gedachte telfe
weer terug in al die beelden die hij zijn lezers laat zien.

God is, God was, God komt in de wereld van vandaag
gedachte die meer troost, meer houvast biedt dan wat ook
aarde. Meer houvast dan om de aarde cirkelende raketten,i
ontwapeningsconferenties zelfs als die op hoog niveau won
gehouden, meer houvast dan welke sociale zekerheden
Van de alpha tot de omega, van het begin tot het einde
er. Van het begin der wereld tot de voleinding der tijden
van onze geboorte af tot onze dood toe.

Wat zijt ge dan vreesachtig, gij kleingelovige?

A

!Ge:

IN AFWACHTING

jyjEN behoeft geen politieke weer
voorspeller te zijn J-
conclusie te komen, dat

we Indonesische regering geleid! "ensa
tot de nen worden. De uitslag van
in Indo- strijd zou beslissend zijn voor

nesië iets gaat gebeuren. Niemand toekomst van Indonesië.

Vandaar, dat de Indonesische

hoe het zal geschieden munisten groot belang hebben

en wie de belangrijkste rol zullen de wapenaankopen, die de regti
spelen in de worsteling, die thans te Djakarta van plan is op

naar het schijnt onvermijdelijk is. schaal in landen achter het ij«
Er zijn zoveel factoren, die bij de te gordijn te doen. Deze wapens

verwachten ontwikkeling een rol nodig om de buitengewesten
kunnen spelen, dat we ons slechts het Javaanse gezag te onderwerp

gissingen kunnen overgeven, als We mogen ons echter niet blind
we trachten na te gaan, welke moge- ren op de activiteit, die op het
lijkheden zich zullen voordoen.

Het enige punt, dat een weinig hou
vast biedt, is de datum, waarop Soe-
karno uit Japan terugkeert van zijn
(„om gezondheidsredenen" gemaak
te) buitenlandse reis, die hem behal
ve in Egypte en Joegoslavië ook in Nasoetion blijkbaar
een aantal Aziatische landen bracht, stevig in handen, zodat de
Het feit, dat zich op Sumatra enkele standers

De kri
i de

blik op Sumatra wordt ontplof de
Want Java is en blijft het ge! leKj-
het politieke hart van Indi
klopt. Op Java is een zeer p
deel van de bevolking

tisch en heeft het leger van gen«

HF

ge a.

i Soekarno's persoonlij

vooraanstaande Indonesische politici bewind niet gemakkelijk gele»
bevinden, die zich openlijk verzetten heid zullen krijgen, een greep t|-
tegen het drijven van Soekarno
het kabinet-Djoeanda, kan er op wij- Het
zen, dat van daar uit gepoogd zal van

worden, een eind te maken aan het nesië een wijziging in de pol
huidige bewind in Djakarta. Dat kan tegenover Nederland te verwacl
gebeuren, voordat Soekarno is terug
gekeerd,
niet.

de macht te doen.

i bovendien, verkeerd ti
gunstige wending in li

Gedane zaken nemen geen keer.L
waarschijnlijk is het is ook hier het geval. Indonesiët

Nieuw-Guinea blijven opeisen ent wL
Naar het zich laat aanzien, zullen de Nederlandse belangen zullen -Bong e
opstandige elementen op Sumatra en een wellicht minder geforceerd It
in de andere buitengewesten pas in po toch worden overgenomen.1
actie komen, als zij daartoe gedwon
gen worden, bijvoorbeeld als de com
munisten zich van de macht over

Java trachten meester te maken zon- wending zal komen in de politij
der dat de groep-Soekarno iets doet situatie in Indonesië, dan kan
om dat te verhinderen.

In dat geval j
lijk optreden

tische burgerlijke en militaire groe
peringen op Java en in de buitenge- dreven, en van degenen die er
westen noodzakelijk zijn en zou de moeten achterlaten en hun heil
strijd van Sumatra uit door een nieu- ken in een overhaast vertrek.

dus alleen het wel en wee van|i
een gemeenschappe- bevolking van dit land voor
de anti-communis- staan, die thans langzaam

ker naar haar ondergang wordt!

IN DE TRAM GEHOORD

„Daar ben ik me toch drie haltes te verl
(Zó boeiend is nu PANORAMA I)

ONDERWI.TSBENOEMINGEN

Benoemd tot hoofd van de Roelof Vene-
a school te Amstelveen: T. de Goede te
Den Haag (met ingang van 1 september

A. H. van den Heuvel
secretaris van de oecu
menische jeugdraad

De landelijke oecumenische jeugd
raad, die gevestigd is te Utrecht, heeft
de heer A. H. van den Heuvel, theolo
gisch kandidaat te Utrecht, benoemd als
zijn algemeen secretaris. De heer Van
den Heuvel is zijn werkzaamheden be
gonnen op 1 februari 1958. Hij is opvol
ger van ds. H. van Coeverden, die deze
functie reeds geruime tijd geleden
neerlegde.

De heer Van den Heuvel werd in 1932
Utrecht geboren en was leerling van
het stedelijk gymnasium in deze stad.
Theologie studeerde hij van 1951 tot
"""6 aan de Utrechtse rijksuniversiteit
gedurende de cursus 1956-1957 in New
York.

De nieuwe secretaris is lid van de top-
commissie voor het lekespel van de her
vormde kerk en van de in Engeland ge
vestigde society for religious drama. Tot
voor kort was hij grootstedelijk verte
genwoordiger van het hervormde jonge
kerkwerk en lid van de hervormde
jeugdraad te Utrecht.

Ambtsaanvaarding Utrecht

Mr. A. R. de Bruyn, benoemd tot
buitengewoon hoogleraad in de faculteit
der rechtsPel--"-J,-~''d aan de rijksuni
versiteit te Utrecht om onderwijste
geven in de wetenschap van het nota
riaat, zal maandag 10 februari in het
groo. auditorium zijn openlijk ambt
aanvaarden met het uitspreken van een

Collega's helpei
gerepatrieerde
middenstanders

De commissie van overleg

samenwerkende middenstandsbonden,
de Christelijke Middenstandsbond,
Koninklijke Ned. Middenstandsboni
Ned. Katholieke Middenstandsbond
heeft bsloten in een nog nader vast

hulp te bieden.

Dit za lgeschieden o.m. in overleg
het ministerie van maatschappelijk w
Gerepatrieerde middenstanders kun»
zich in eerste instantie wenden tot:
Christelijke Middenstandsbond, Orat
laan 32, Rijswijk; de Kon. Middenstaa
bond, Pompstationsweg 5, Den Haag;L
Ned. Kath. Middenstandsbond, Jan
Nassaustraat 10, Den Haag.

Gis.ermiddag is op de hoek
Lange Tiendeweg en de Houtmfci
gracht de tien-jarige Willem van
Valk dodelijk ver gelukt. Een vratf
wagen draaide van de Lange Tiende»
de Houtmansgracht op en het jonge
g de auto voorrang. Toen de waf
hem bijna gepasseerd was, wilde L
weer opst: ppen, doch verloor zijn ei
wicht, waarop hij onder achter*
len i'~- de vrachtwagen -echt kwï

i

ding

Verschil in toepassing douane-wetgeving

Scheeftrekking concurrentie
verhoudingen in Benelux

De Nederlandse reehavens kunnen dedelinitie wordt gehanteerd, maar «1
door een verschil in toepassing van dat in concrete gevallen de waarde c
de douane-wetgeving bij de Belgische j vergelijkbare wijze wordt bepaald. CX;
havens achterop raken. Ook voor de i clusie: de douane-wetgeving moet tot ir
Nederlandse importeurs kan een der- j onderdelen worden vergeleken en cv«
gelijk verschil in opvatting nadelige i 'ueeJ. geharmoniseerd. Straks zal ook

gevolgen hebben. Gebleken is dat dit

reeds het geval Is bü de invoer van j de 0rde komen.

citrusfruit.

de

In de Benelux-douane-unie is tb»

■aarschuwing liet de voorzitter reeds gebleken, dat tengevolge van hle

v er van Koop- verschillende wijze van waardebepaW

Mandele ho-1 voor citrusfruit bij invoer in Nederlsw rt_

van de Rotterdamse"Kamer i

handel, mr. K. P. van der Mandele ho-1 voor citrusfruit "bij invoer in Nederig
tijdens de maandagmiddag gehou-1 en België de Nederlandse importeur*

eenzelfde tijdvak bij eenzelfde vei-
dezelfde hoeveeliiedc Hai

vergadering van de Kamer.

De moeilijkheden ontstaan, aldus de I lingprijs

J - aanmerkelijk hogere invoerrechten bek
'en dan de Belgische importeurs.
Een dergelijke scheeftrekking

oorzitter, wanneer in een douane-i
le grondslag waarover het gelijkge

-okken buitentarief geheven wordt

erschülend is. Het gaat er niet alleen concurrentieverhouding dient met spoer
uit de weg te worden geruimd, aldiï

Van der Mandele.