Blad PlllffiSE Schuilen bij Hem, die het brood des levens is w-vfi V. r Ik wil maar zeggen Schik eens een eindje op ZONDAGSBLAD ZATERDAG 18 JANUARI 1958 Over ruim drie weken, op 21 februari, valt de eerste vrijdag in de Lijdensweken, de dag, die voor de vrouwen over de gehele wereld zo'n bijzondere betekenis heeft. Deze dag immers is de Vrouwenwereldgebedsdag. Al maanden van te voren zijn de knappe, welbespraakte vrouwelij- comité's in de verschillende landen ke theologen. Nee, men zoekt wei- bezig met de voorbereidingen. De bewust naar een_ groepje eerste stap i T r 5 het samenstellen de liturgie. Dat wordt niet zomaar even opgedragen aan een paar WIE DE SCHOEN PAST... Boze brief gekregen van iemand, die ondertekent met „kantoorheertje". Het ging over het artikel, de vorige week op Blad Zij geplaatst: „Die man kan wel staan met dat kind op zijn arm." Daarin vertelden we ook van die verpleegster, die in een overbezette tram komt en dan te horen krijgt van een kantoorheertjeJk sta altijd voor dames op, behalve 's morgens, dan komt ieder een net uit bed „Laat zo'n zuster," schrijft „kantoorheertje", (die kenne lijk toch wel een beetje nattig heid voelt) „dan d'r mond open doen en zeggen dat ze net van d'r werk komt. Of moeten wij soms maar ruiken wat er aan de hand is?" Och nee, ruiken hoeft u 't niet. Maar als u blijft zitten, pro beert u het dan niet te ver goelijken door er een verkla ring van te geven. Daar zijn zo'n vermoeide verpleegster en al die andere vermoeide men sen heus niet mee geholpen. En uw eigen houding wordt er niet sympathieker op. Wie de schoen past....! Dit is een grapje, dat on langs bij iemand aan tafel ver teld werd. Weet u hoe een boterham-met-niks-er-op ge noemd wordt? Een boterham met tevredenheid. En weet u, vroeg toen iemand anders aan die zelfde tafel, hoe ze bij ons thuis dobbelsteentjes koolraap met een sausje er overheen noemen? Geen idee zeiden de disgenoten. Antwoord: zacht moedigheid. Ook dit jaar hoopt de Damesafdeling der Orde van St. Jan een vakantieweek te organiseren voor oudere invalide vrouwen (3060 jaar) in „Marijke-hoeve" te Hattem, en wel van 14 tot 21 juni. Opgave voor deelname van invaliden kan geschieden tot uiterlijk 1 februari op een formulier, dat aangevraagd moet worden by het secre tariaat van de Werkcommis- sie. Burgem. van Hellenberg Hubarlaan 1, Hilversum. Een uitgebreide medische staf en vele Johanniter zusters en helpsters zorgen er voor deze week zo goed mogelijk te doen slagen. ^iever een paar even grote pannen, dan zo'n torenhoge,,set" zegt de huisvrouw Evenals de cassette tafel-„zilver", de linnen- uitzet of het thee-, ontbijt- en eetservies is de keukenuitzet een „mijlpaal". Bruidje in spé heeft weer een stukje gevoegd in de grote legpuzzel, die haar toekomstige huishouden vormt Ocharm het kind weet niet waar ze aan begonnen is, als - of schoonmama heeft, die uit naar de 6' vers 51: ,,Ik ben het levende tenminste geen verstandige dat zich op heel bijzondere wijze bij het Christendom bepaald weet bijvoorbeeld vrouwen, die om wille van hun geloof, hun ras ver volgd werden, of. zoals dit jaar: enkele Australische vrouwen. Géén emigrantenvrouwen, maar afstammelingen van de oorspron kelijke bevolking. Tot voor kort leidden deze inheemsen nog een armoedig en treurig bestaan. De kerken hebben zich over hen ont fermd en pogen het zeer eigene van deze mensen, zowel op maat schappelijk als geestelijk terrein, te beschermen en waar nodig, aan te kweken. Deze liturgie nu is vertaald in de taal van de 134 landen, die aan de Vrouwenwereldgebedsdag deelne- nemcn. Zoveel mogelijk wordt de oorspronkelijke tekst gehandhaafd, maar waar nodig of wenselijk wor den gedeelten gewijzigd of vervan gen door gebeden en Bijbelgedeel ten, die speciaal voor dat land op dat tijdstip geëigend zijn. „Het brood des levens" is het on derwerp van dit jaar, naar aanlei- betreft: bij kook- en steelpannen djng van de woorden uit Johannes Geheimzinnige gaatjes in ons huis Natuurlijk heeft Uw huis ook van die speciale, geheimzinnige gaat jes, net als het mijne. O nee? Dacht U van niet? Vertelt U mij dan eens waar Uw haarklcmme- tjes, Uw veiligheidsspelden en uw dubbele slopenknopen blijven....? Ziet U nu wel? Die blijven bij U ook niet op hun plaats. Je kunt ze altijd weer kopen, dergelijke kleine hebbedingetjes, maar ze verdwijnen evengoed weer. In heel speciale gaatjes ergens in huis. Nee, natuurlijk kunnen we die gaatjes niet vinden en je kunt ze blijkbaar niet zien ook, maar ze zijn er bepaald wèl. Ik heb altijd verwacht, als ik weer eens ging verhuizen, dat nu zo'n gaatje zichtbaar zou worden en ik er zeventig haarklemmetjes, vijfendertig veiligheidsspelden en zeker twintig slopenknopen uit zou halen. Maa- niets, hoor. Nooit wat gevonden. Toch is dat merkwaardig, dat die dingen altijd wegraken ook al ben je nóg zo netjes en raap je alles op, wat niet op de grond thuishoort. Soms koop ik een echte voor raad veiligheidsspeldjes, van die kleine kooeren bijvoorbeeld, die zo gemakkelijk zijn om even de zoom van je rok vast te steken of een losgeraakt schouderbandje te red den. Fijn, denk ik dan, nu ben ik uit de brand. Ik doe er een stelletje in mijn ene tas en een paar in m'n andere tas ...want je kunt nooit weten. Maar na een paar weken is er iemand jarig of zo en dan moet bloem opsteken. En probeer dón één die WASDAG IN DE NIEUWE FLAT waarschuwt. Want zo'n torenhoge stapel pan- nen wat zou je er mee moeten beginnen? Vooral in zo'n klein pruts-huishoudinkje geronde hoeken (gemakkelijk in brood," zegt onze Heer en Heiland, het onderhoud!). Negentig pro- „dat uit de Hemel neergedaald is. cent van de huisvrouwen prefe- Indien iemand van dit brood eet> reerde een inliggend deksel boven een opliggend deksel. hl> zal in eeuwigheid leven; en het Tn de ufittAhronH«u7Airi.n Tal h.t w acA-an Tn nnrp Wan» Allemaal heel interessant, denkt bj"ood- dat Ik geven zal. is Mijn In de wittebroodsweken zal het het samen gedaan. Di onze krant misschien maar wat vlees, voor het leven der wereld." bruidje zelf wel tot de ontdekking heeft u al kunnen lezen dat de u nu misscnien maar wat komen, dat zo'n torenhoge stapel huisvrouwen wat wel te verwach- gaan ze nu met die gegevens Wij hopen, zo staat er in de op- erg mooi lijkt en tussen de vele ten was, niet tevreden waren over dóen? Wel, de werkgroep Type- roep tot gebed, dat deze uitnodi- huishoudelijke attributen die ze het aangeboden assortiment kook-, beperking gaat nu praten met ging, om gezamenlijk te bidden, ter gelegenheid van haar huwe- braad-, steel- en koekepannen. handel en industrie, om tot een zai worden aangenomen. Laat ons Jwl?Ia„ Het gebruikelijke stel kookpan- betere samenstelling van het pan- in een wereld die met dood en ver bij. De twee, drié grootste 'S""Vlldort'"„"S "ton^'ÏÏd'o mfr -««8108 bedleigd wordt, schutten rtoKrniut c« «hS oi van 16 tot 24 cm. voldoet niet zou kunnen leiden tot een meer 6 16 efficiënte produktie en (hopelijk) bl3 Hem dle het Brood des Levens tot prijsverlaging. is. Zó heeft ze het meeste rt lijntjes: tussen twee dradt oner de ijzeren „balk" vai het nog kale stuk grond vrouw, op een geuone te. beeld toch niet mocht i ndement van haar toch al zo kostbare n hangt ze het wasgoed dwars op. Leui haar balconnetje in haar gloodnieutve iond: zó balanceert deze huisvrouw bi ond haar nieuive woning. Een gewone i heerlijke speldjes te vinden.. Weg, Alles weg. In een gaatje van het huis verdwenen, en dan weet je toch zéker, dat je er niet meer dan drie hebt gebruikt.... En préét niet van haarklemme tjes! Je had er zes op een kaar tje en je gebruikt ze alleen als je haar eens piekt. En èls het dan piekt en je moet net uit ïsdag de t Jan Schaper :ond, dat dat van de film alle- in" dat oneelukkige, onvind- gaatje verdwenen pannen gebruikt niet. De kleinere natuurlijk wel; en dan zal ze vaak tot haar er gernis ervaren dat het eigenlijk onhandig 1 de behoefte. Er zijn in totaal 2100 huis- is en blijft je niet ten- vrouwen door middel van een unste een paar pannen hebt die enquête ondervraagd. Zij gaven /en groot zijn! Is dat een probleem? Och, op, hoe groot hun pannen- inventaris was, hoe het gebruik Iemand die de zaken nuchterder beziet zal zeggen: kunst, koop er dan een paar kleine pannetjes van hetzelfde formaat bij. Dan ben je toch ook klaar? daarvan is (dus: welke pannen het meeste gebruikt worden) en voorts werd geïnformeerd, welke pannen er het laatste Erwtensoep jaar bij gekomen waren. Tenslotte werd gevraagd welke Jawel maar intussen worden «r bij tedere keukenset toch m.er trouw van die knots-grote pannen enz- Sekozen ronden toorden, geleverd, die geen mens haast als de huisvrouw opnieuw haar ooit gebruikt (behalve dan één, pannenuitzet zou moeten samen- die een heel enkele keer, voor erw- stellen. (Natuurlijk werden de tensoep of voor een grote visite), antwoorden op deze laatste die dus nutteloos staan te staan maaa gerangschikt nnnr de grootte de gezinnen). Geen „set" Mevrouw Palies neemt afscheid Met ingang i i 1 juli van dit jaar zal mevrouw C. E. F. Pa- lies-Giesbers, algemeen secre taresse van de Christen Jonge Vrouwen Federatie, wegens verandering in de functie haar arbeid neerleggen. Zij is reeds thans vrijgesteld van alle werkraamheden voor de C.J. VaMaar dat het heus n0, nlel V.F., teneinde haar theologi- zó vreemd was om die pannen sche studie te hervatten en te aan een critische beschouwing te beëindigen. onderwerpen. De Nederlandse en die intussen de waarde verte genwoordigen van een paar klei nere en veel handiger pannetjes. Denkt u nu niet, dat het zo maar een idee van een enkeling En wat is nu het resultaat van is, dat het met ons pannenbezit dit onderzoek? Dat, zoals we al een beetje mis is. Integendeel, zeiden, zo'n „oplopende" kook- ZeLfs in internationaal verband pannenset bepaald niet de wens- is dit onderwerp als een belang- droom is van de hulsvrouwen, in- rijk studie-object aangemerkt, tegendeel! En als zij al zo'n set Maar tot uitvoering van die be- pannen hebben, wordt toch maar studering is het nooit gekomen. een gedeelte hiervan regelmatig Nu hebben we in Nederland een gebruikt Over het algemeen ■Werkgroep Typebeperking. Het is wenst de huisvrouw voor dagelijks (met excuses aan de Werkgroep!) gebruik vier tot vijf pannen, zoiets als bestedingsbeperking, waarvan twee of drie met eenzelf- maar dan op het gebied van de de middellijn. Een enkele grote veelgeroemde „keuze". U kent het pan voor bijzondere gelegenheden verschijnsel toch? Doordat er zo of gerechten komt daar meestal ontzaglijk veel verscheidenheid is wel bij. in aardappelmesjes, vergieten, Het formaat van de pannen waterglazen, bedden (heus u kunt neemt toe met de gezinsgrootte, kiezen uit zevenentachtig J geAckikt voor ieder i Dat de Prinsessen-lijn niet alleen voor teenagers geschikt >s, bewijst ze ker dit aardige model voor de wat oudere vrouw Belangrijk is, dat deze japon siank afkleedt en zowel van een zijden, als van een wollen stof kan worden gemankt. Als men een stof kies in een wat donkere tintzal een witte bies langs de hals een fleurig accent geven.-De oorspronkelijke Prinsessen- lijn wordt hier op de heup onderbro ken door een breea opgestikte naad, Itenoyi de rok klokkend is. Nodig zijn voor dit japonnetje 2.90 meter stof van 1.40 meter o*eed en bij lichter ma teriaal 440 meter van 90 centimeter. Patronen zijn er in de maten 46-48 en 50, terwijl maat 44 moet worden be steld. V kunt dit patroon aan onze bureaux afhalen a 0,50 per stuk Ook kunnen ze per post worden besteld. Plakt u dan aan de voorzijde van de briefkaart waarop u uw bestelling doet naast de gewone frankeerzegel van 0.08 een aantal postzegels ten bedrage van f 0.60. Het patroon wordt u dan toegezonden. Denkt v er oei aan om binnen een week uw bestellingen te doen want na 25 januari worden geen op drachten meer aanvaard. S.v.p. vermelden: patroon 259. maten bedden en wel zestig soorten wa terglazen worden al die spullen maar nodeloos duur. Omdat er zo veel overbodigs bij zit, begrijpt u! Niet tevreden r het aantal niet. Wat de v „Je moet maar zó denken," zei de man, toegerust met een zwie rige grijze kuif. bij wijze van troost tegen een helemaal glad en glim mend hoofd, „je moet maar zó denken als ze iets over je kale kop zeggen: hoe minder haar, hoe meer gezicht." De grijze kuif keek triomfantelijk, want hy vond het echt wel een hart onder de riem, maar de kale man blééf mistroostig. ..Bald Heads Anonymous", in een kaalkop belachelijk wordt waaruit men zou kunnen afleiden gemaakt. Nu is zoiets in Amerika dat men voor elkaar liever niet blijkbaar urgenter dan bij ons, weet dat men lid is. De vereni- want men kent daar een uitdruk gmg is gevestigd op 527 Madison king als „de kale koppen-rij' Avenue, New York City, dit het geval iemand met hen in con tact wil treden. Het doel van die vereniging is „het bevorderen van het wel zijn, het geluk en de innerlijke vre de van het kaalhoofdige gedeelte van de mensheid, dat duizenden mannen omvat die voortdurend het mikpunt zijn van lachlust en spotternij." De Cleveland Plain Dealer, waar we dit bericht in lazen, voegt er sceptisch aan toe niet in te zien, hoe het mogelijk is dat juist een kaalhoofdige man anoniem kan blijven. Volgens een verklarend schrij ven. dat aan vele autoriteiten en instanties is toegezonden, wil de vereniging de kale man zijn zelf vertrouwen terug geven. Zij wil bewijzen, dat de kale man zeer aantrekkelijk kan zijn en als voor beeld wordt dan aangehaald de artist Yul Brynner, die, ofschoon hij al zijn haren nog heeft, pre fereerde kaal te zijn. Yul wordt dan ook als een dusdanige morele steun beschouwd voor de kaalhoof- de voorste rij in theaters, pertinente leugen wordt daar ge noemd „een leugen zo groot als hoe je 'f ook bekijkt een kaal hoofd". Woorden als ..biljardballen". „hoge voorhoof den" en zogenaamde grapjes over „boven je haar uitgroeien" zijn natuurlijk helemaal taboe. Het klinkt allemaal erg mooi, vindt de Cleveland Plain Dealer, maar gevreesd moet worden dat dit alles geen steek zal uithalen. Het liefkozende „Baldy" (Kaal- koppie, zouden wij zeggen) blijft zich beslist handhaven in de Ver. Staten. En bovendien als die mannen oud genoeg zijn om kaal te worden, waarom houden ze dan niet op met zich te verbeelden dat ze er nog zo jong zouden kunnen Dacht ik het niet? Bij Lien Lien zegt: „Och, als je nagaat krijgen ze óók televisie. Ik gun het ze van harte, daar niet van maar ik snap ge- dat sommige mensen brom fietsen kopen en een nieuwe wintermantel niet dat z zinnig over doen. Lien blijft met mij heel argeloos over ditjes en datjes praten, vertelt nog wat over de televisie-uit zending van de Gijsbrecht die ze bij Hiernaast gezien hebben en van de week zie ik op haar dak, dus eigenlijk ook „Tja," op mijn dak, twee bezig met zo'n ding, zo'n tenne. geheim- „Welke appels, mevrouw?" vroeg de groenteman en ik koos Gol den DelicioiLs, die echt niet goedkoop zijn maar die ik me mét mijn nieuwe winterman tel en zónder een televisie toestel, tenminste veroor Invert digen, dat de vereniging besloten Lien was nergens te zien natuur- heeft hem het ere-lidmaatschap lyk, die hield zich buiten toe te kennen. De vereniging is van plai Lien, zomaar een beetje om zich heen. Ik vroeg: Jk dacht dat jullie altijd zo graag naar mevrouw Hiernaast gingen. Of is dat een beetje geminderd?" schot. Maar voor de groente- Lien zei: „Maak er toch ^Qagoüt van lamóvleeó B(j een ragoüt, uit welke ingre- Het vlees zouten, door bloem diënten die ook mag bestaan. i- lo smaakt een puree nog altijd het beste. Maar die puree moet dan ook behoorlijk klaar gemaakt zijn, met boter en melk enhij mag geen klontjes bevatten! De ragoüt. die we u hierby in het het bijzonder aanraden, is van lamsvlees gemaakt. Voor vier personen neemt u 250 300 gram doorregen lamsvlees, lamsborst by voorbeeld), in dob belsteentjes gesneden, 75 gram roomboter, een ui, wat zout, laurierblad, azijn of citroensap en citroenschil (eventueel wat paprikapoeder, kruidnagel, matenpuree) e; telen en in hete roomboter aan alle kanten bruin bakken. De ui schoonmaken, snipperen en mee- bakken. Zoveel water erbij schenken, dat het vlees onder staat. Azijn, citroensap (citroen schil) en kruiden toevoegen en het vlees gaar stoven in onge veer anderhalf uur. in een goed i wat bloem. De jus binden met bloem of mai- zena tot een niet te dunne saus. Citroenschil en hele kruiden ver wijderen, de saus nog even la ten doorkoken en op smaak af maken. Geef er als groente spruitjes bij en als dessert yog hurt met beschuit. 99 U/IJ hebben allen het appel egoisme kan a~* Ac pessimistisch volksvijand vernomen, dat de minister fn' maatschappelijk werk, j uT T a ieder individueel geldt ook hier: ir. M. A. M. Klompe geiaaa ermee tot GlJ, en bouw u> heeft op de burgerzin iedere Nederlander, die nog een stukje woonruimte hoop niet op Maar wat is dat moeilijk Alleen voor Hém niet te met recht heel klein af, iets voor elkaar strijden. Dit wat óver te hebben. Richt hun aan- end egoïsme Voor dacht op zieke of minder bedeel- het toch zo de vriendjes en vriendinnetjes, aanzie Maar dit zal allemaal weinig vroeg of niets baten, als wij hen de zelfzuchtigheid HÏËË iedere dag niet vóórleven, woorden ten hemel schrei en afgoderij van ..vrome!" IK. Ten dit soort mensen twintigjarige jonge ns (schijnbaar lako- bestaan niek).THebben zulken nooit dii de Here Jezus ge- medemeas kan afstaan We ^k- Voor Hem géén onoplosba- Als vader een doorgefourneerde hoord over de mug uitzuigen en problemen. Houd Hem daarbij egoïst is, de grote Ik in huis, of de kameel doorzwelgen?" Chris- hebben daarbij de vertwijfelde stemmen gehoord vnieil praeses wan de gen. synode ook'nog8 uitvoerig der geref. kerken, van die der isme van haar grote kinderen. Ned. Herv. Kerk en uan de Inderdaad Mevr. K. kan dit aartsbisschop van Utrecht. Vertwijfeld over de haasi het oneindige voort als moeder "hopen geld voor tenj9ngeren. verlicht door de Onlangs schreef Mevr. K. mij eigen kleren en opschik uitgeeft, Heilige Geest hebben dit dóór. egQ_ moeten zij zich dan verbazen En daarom ouders: laten wij over het egoïsme van hun kin- ieder voor onszelf met Gods hulp deren? Wat springt de jeugd strijden tegen het egoïsme, dat m«p in 't oog dan het egoïsme in ons allen zit. Ook in dit op- de ouderen? Bekijk boven- zicht, heeft ons leven dagelijkse a a li Je dikwijls ten hemel schreiend, durende ellende, het nameloos Dlt 1#te thuiskomen. terwijl ze gesproken is dat egoïsme genoemd woningprobleem leed uoortuloeiende uit het w^ten, dat vader (moeder) ligt te uithangen. sen I Voor uw naasten I Hoort voortdurend op het hart gebon- u hierin de stem van de recht- «Jen wordt tbch om de zieke of vaaritge God. dia u opraapt i Klai vernieuwing nodig. Alleen als wij met deze strijd ernst maken zul len wij het onze kinderen kunnen onderdehand voorleven, hoeveel mooier en zódanige huur voor die en- rijker het leven wordt, als daar- terwijl hun haast kele kamer vragen, dat je zelf in altijd plaats is voor de ander. zo ongeveer voor niets de rest Maakt u overigens met te veel van 't huis bewoont. Ik Ik illusies over het spoedig onzelf- Ik. En hiermede overtreden we zuchtiger worden van uw kinde de ganse Wet. En heel veel chris- dat makkelijke geld, terwijl ze weten dat vader tenen hebben dit v moeder zichzélf i de gaten. Beschuldigend Als een klaroenstoot schalde deze oproep over het land Een stem des roependen in de woes tijn? Hoevelen zullen er tot de daad van het opschikken over gaan? Is er wel ooit een tijd ge weest. waarin de mensen zózeer zichzelf beminden als de onze? En hoevelen zijn er niet die wel zouden willen opschikken, maar dit om gezondheidsrede nen bijv. eenvoudig niet kun- enz- ncn? En wie wèl opschikt voor ikjkik - „de ander", onderzoeke zich- verte: de ander. Overpeinzingen van Margaritha |j kaas naar zich toe graaien en héél in de nog ooit aan toe komen. Hei - - - kan ouders door de ziel snij- uit waarachtige liefde tot den. Er ligt hier voor hen een - tot zijn naaste dit of- groot brok verantwoordelijkheid Wij moeten onze kinderen daar het 5de e iiiiï God fer wil brengen. Want dit opschikken óh, óh, wat zon- sen tegen het 7de gelbod!" Néér die vingers ten wij zwijgen, wat wij de schijnwerper Woord eens op e i i richten. Deze week vertelde een vrou- uTpa' welijke school-arts mjj het vol- Mijnheer me van vandaag. Iets ons aangedaan verdriet in dezen zullen ze dan pas voelen, om het ten volle te ervaren als hun kin deren groot en... egoïstisch Hoe groot is Gods lankmoedig heid met deze van egoïsten vol zijnde wereld! MARGARITHA &ne Door plaatsgebrek kwtmi n U gaan lijk te "danker^ voor het^mooie" ge- an Gods dicht, dat u mij stuurde. Alsnog wij lk dit doen. Het kwam te laax bin- n leven Kpr.tn,imrn„r on. ge- senteren zijde met grote wordt aanvaard een dankbaar heid. die tot uitdrukking koekje vpor Je zus- doe alsof je 't dankbaarheid zélf neemt." Al zóéken met opzet een klein koekje uil begrépen hebben ze onze bedoe bracht wordt in bescheidenheid, ling tóch. In grote gezinnen niets doen wat de hoofd bewoner hinderen kan alleen in dié gevallen is er een tot vredig samenwonen. In een wereld barstens gaat de bestrijding van het ego- worden nu al die kinderen isme heel wat gemakkelijker andere ouders blootgesteld kans dan in kleine en in gezinnen goed gesitueerden. gende: Op een Christelijke ujk school waren twee gevallen van u met de Ja< t.b.c. geconstateerd. Vanzelf- ml)n gezin o; sprekend moeten dan alle leer- lingen op t.b.c. onderzocht en verwachten voorzorgsmaatregelen genomen Mhr. L. k. te den Haag. Over het worden. Nu waren er ouders, die dit op zgn. principiële gronden je- weigerden. Hiermee bezondigen dan deze mensen zich op ergerlijke wijze tegen de kern van al Gods geboden: God lief te hebben en naasten als onszelf. Immers stukje kunnen sehrij- kinderen toch het gevaar wijl God ai len heeft verschaft Mevr. P. M.-T. te Rotterdam. Het bovenstaande geldt ook van het on- sehrijft'Ik ^.vas"blij" met deze brief en voel het óók m aan. Van harte beterschap en sterkte gewenst, besmetting. Ter- ock'nog naderUterug**te'3ko" -'jüj --- an geduld, wilt u? die by ons altijd pas 's middags komt, moest ze zich natuurlijk wel vertonen. Ik denk bij mezelf: ik zeg eerst niks, laat zij er maar over beginnen. Nou, ze zei heel ar geloos dat het met het weer toch nog zo lekker meeviel helemaal niet koud enfin, het gewone praatje. Ik zeg: „Jullie hebben televisie, hè?" Ze zegt: „Ja." Ik zeg: „Dat is anders ook nog spruitjes van, Dijk man, aan een pond heb ik niet genoeg. Och, je kunt toch niet altijd bij je buren over de vloer koméh? En we hadden het al lang in ons hoofd hoor." Ik zei: ,Ja, dat zal wel," en ging met mijn witlof en Golden Delicious en twee uien mijn huis weer in. 's Avonds ver tel ik het zo aan m'n man, en die zegt: Nou da's mooi, daar ga ik vast eens naar kijken." Ik zeg: „Dat zal je wel laten." Hij zegt: „Hoezo?" hele ijitpiM in dea t»d ,k ,eg. JJou je gaat tr loc|> van bestedingsbeperking.' ar aan haar haren friemelde, net zo lang tot iemand zei: ,J\u zit het beeldigDaarna kreeg ze een strandjurkje aan, met een toijd rokje, ze moest haar schoentjes uittrekken nu je mooie jurkje maar eens zien ann de dames in de zaal, Marie NoëlleEn daar ging ze dan, heel boos en alle dames in de zaal keken vertederd. Kleine Franse meisjes zijn in dal opzicht net als Hollandse meis- niet uit jezelf heen. Wacht nou maar eerst eens af of ze je wel willen hebben." Hij zegt: „Nou, dat zal wel meevallen" Of Lien het gesprek gehoord had gistermorgen roept ze onder het kleedjeskloppen of we wilden komen kijken. Wat doe je dan in zo'n geval? Ik heb maar ja gezegd. ,JCom niet te laat", zei Lien nog, „want er is eerst journaal en dat is zó leuk!" Goed toy er heen. Ik moet zeggen, het was beslist gezel lig. Er waren geen andere mensen behalve toy. want ik was al bang dal Lien de halve buurt uitgenodigd had, en we zaten echt gezellig te kijken. Het was ook niet zo laat afge lopen, tien uur, dat kwam me best uit. We kwamen zo te praten over het bloesje van die televisieom roepster en Lien zégt: Jk heb zo'n soort patroon, maar denk je nou dat ik er wijs uit kan worden?" Ze haalt het te voor schijn en ik bekeek het eens, nou Lien is een beste meid, maar een paar naai- en knip- lessen zouden wel besteed zijn aan haar. We gingen wat aan het prutsen en proberen, de mannen vonden het best, die zaten wel te praten, en op een goed moment pakt Lien zelfs de naaimachine er bij! Ja, toen werd het me toch te dol, maar ik durfde niets te zeggen. Per slot hadden we een hele avond naar haar televisie zitten kij ken en haar koffie gedronken en zo ik toil maar zeggen: helemaal voor niets kon het niet natuurlijk. Over twaal ven kwamen we pas thuis. Maar wat moest ik anders? GRUMPY

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1958 | | pagina 17