CHRISTELIJK
A. Borst Pzn: strijder voor
christelijke beginselen
Over „waarheden krijgen"
Onttrok christen-werkgevers
aan liberale organisaties
Luthers predikant werd in
Besancon gearresteerd
De onbekende man
Een woord voor vandaag
Kanttekening
De zekerheid van het
menselijk weten
j^Foeg u bij de wagen j
In verband met het „teksten
krijgen" vertelt ds. Herm. Knoop
in De Reformatie over iemand,
die hij bijna een specialiste zou
willen noemen op dit gebied.
Eerst heeft hij er even op gewe
zen, dat het hem altijd weer
opgevallen is, dat zulke inval
lende waarheden zo uiterst goed
in de kraam van de ontvanger
te pas kwamen. Maar nu het
verhaal:
en niet onvermaarde predikant
van een andere '..denominatie"
dan de kerk, waartoe zij behoor
de. Zo nu en dan moest z:j hem
dan ook des zondags gaan horen.
Als het verlangen naar zijn pre
diking haar te machtig werd. was
ze niet te houden. Ze noemde die
dominee nooit bij zijn naam,
maar zij sprak van hem altijd als
van dat lieve knechie.
Nu wilde het geval, dat zij een
gebrek had aan haar voeten,
waardoor ze slechts heel moeilijk
en met heel veel pijn vooruit
wist te komen, 't Was een zielig
gezicht haar voort te zien .strom
pelen. Dat stond haar m de weg
om haar beminde dominee te
gaan horen, want van haar huis
naar het kerkgebouw, waar hij
preekte, was het wel een uur lo
pen. En. dat kón ze niet. Slechts
als ze de tram kon nemen, in
de week zou het haar moge
lijk zijn aan haar verlangen om
hem te horen te voldoen. En dat
deed ze dan ook. Op zondag ech
ter durfde zij dat niet. Zo nu en
dan was ze toch op weg gegaan
in de verwachting, dat ze wel een
„waarheid" zou krijgen, want
daarvan moest oen mens het toch
maar hebben. Maar dat gebeur
de lange tijd niet. Ze ging dan
wel op weg. maar na een eindje
te hebben voortgestrompeld moest
ze weer onverrichterzake naar
huis terug keren.
Tot op een keer
Aangezien ze in de kerk altijd
op dezelfde plaats zat. lette ik
een beetje op haar als ik daar
preekte. En als ik haar miste
ging ik haar op maandagmorgen
even opzoeken, om te zien wat
er met haar aan de hand was.
zondag, dat ik haar miste en
de volgende dag bij haar aanbel
de om haar in verband met haar
afwezigheid te bezoeken. Ze was
thuis en ontving me met een blij
gezicht. Ik mocht dan niet de
nlaats van dat lieve knechie bij
haar kunnen innemen, toch
de
an^'
reden
op mij nogal gesteld. Ze zei wel
eens: ik heb zoveel werkzaamhe
den met u dominee.
Ik vroeg haar of ze misschien
niet goed in orde was, omdat ze
niet in de kerk was geweest. Toen
deed ze me haar verhaal. Ze was
weer met kracht naar dat lieve
knechie gelrokken. En dat kwam
van de Here. Die haar weer wat
geven wou. Want wat Ik haar
gaf was maar een schraal prak-
kie, zei ze. Maar daar kon ze hel
niet mee doen. Daar bleef haar
ziele mager van. Naar ze beweer
de kon ik dat niet helpen, want
ik had ook niet meer om te ge
ven: het vat geeft uit. wat er in
Is: en dat was niet veel.
En dus: ze was zondag-middag
stao gega;
om ..een maaltijd
wijn, van vet vol mergs.
ne wijnen, die gezuiverd zijn" in
ontvangst te nemen. Maar, o do
minee. die voeten, die voeten van
me! Ik had nog geen kwartier
gelopen of ik kon niet meer. Ik
zuchtte maar tot de Here. En
toen kreeg ik.zo'n ..trekking" ie
me om om te kijken. Ik dacht
eerst, dat de Here wilde, dat ik
maar weer naar huis terug zou
gaan. Ik keerde me dan ook om
en zag. zonder dat ik er zo opzet
telijk op lette, dat er net een wa-
»en van liin 4 kwam aPnriy'eu.
En toen gebeurde het. dominee,
ik kreeg de waarheid: „Ga toe.
en voeg u bij deze wagen!"
Ik begreen, dat ze citeert uit
Hand. 8 26—40. waar Filippus
van 's Heren weve oodraeht
krijgt: ..Sta op, en ga heen te
gen het zuiden, op de weg, die
van Jeruzalem afdaalt naar Gaza
welke woest is". Oo die weg reed
i Candacé in ziin
lezende de orofeet Jesaja.
■■■gist
En
woord, dat zij geciteerd had: „En
de Geest zeide tot Filippus: Ga
toe, en yoeg u bii deze wagen".
Dat woord had zij dus als een
„waarheid gekregen" en opgeno-
als
haa
om het in haar omstandigheid te
gebruiken als een vrijbrief op
zondag de tram te nemen.
Had 2
kerk gereden: de Here had het
mij immers gezegd! Ik vroeg
nogmaals: en toen. wat hebt u
toen in die wagen gedaan? Haar
antwoord luidde: niets natuurlijk.
Ik heb haar toen het hele verhaal
uit Hand. 8 voorgelezen en haar
gevraagd: hebt u in die wagen
toen niet hetzelfde gedaan wat
Filippus deed: Jezus verkondi-
Wat dacht u, dat zij antwoord
de? Dit: ze kon wel merken, zei
ze, dat ik geen kennis aan de
waarheid had. want anders zou ik
toch wel moeten weten, dat je
een waarheid moest krijgen en
niet mocht stelen. De Here had
haar toch alleen de waarheid ge
geven: „Ga toe. en voeg u bij
deze wagen". Meer niet. Aan die
irheid had ze gehoorzaamd,
e méér gedaan dan dat, dan
zou ze zich aan diefst») hebben
schuldig gemaakt, omdat ze dan
een waarheid zou genomen heb
ben. welke de Here haar niet had
gegeven. En als de Here gewild
had. dat zij in die wagen iets had
moeten doen, dan zou zc daarvoor
ook wel een waarheid gekregen
hebben. Maar de Here had ken
nelijk alleen maar gewild, dat zij
zijn lieve knechie zou ho-en om
verzadigd te worden als met vet
en smeer. En dat gebeurde
ook. Dat kon ik haar toch niet
ontnemen: ze had gesmuld, ver
se manna gegeten, zo opgeraapt
in de woestijn. En daar moest ik
afblijven.
Ik ben nog wat blijven praten
over Hand. 8, over de wijze, waar
op de Schrift niet en wel gebruikt
mocht worden, over het gevaar
van eigenwillige godsdienst. Maar
het ging weer, zoals het altijd
gaat met hen. die bij invallende
bijbelteksten leven: de deur ging
oo slot met verboden toegang er
op. Maar ik mocht toch nog met
haar bidden. Dat deed ik dan ook:
met en vóór haar tot Hem, Die
de ogen der blinden openen kan.
Ds. F. H. Boersma
overleden
In het Talma-Oord te Veenwoude is in
de ouderdom van bijna 96 jaar overleden
de oudste van de Gereformeerde predi
kanten in ons land, ds. F. H. Boersma.
Ds. Boersma werd 26 maart 1862 te
Heeg geboren en was, alvorens hy predi
kant werd, evangelist te Lemmer en te
Oosterend. Op 30-jarige leeftijd werd hij
gymnasiast te Kampen, waar hij ook aan
de Theologische Hogeschool studeerde. Op
37-jarige leeftijd werd hij kandidaat c-n
daarna aanvaardde hij het predikambt bij
de Geref. Kerk var. Zuidbroek. Hij diende
de kerken van Wirdum, Geldermalsen en
Bozen, waar hij in 1930 met emeritaat
ging. Ds. Boersma heeft daarna nog vier
jaar de Geref. Kerk van Huizum als
ouderling gediend.
BEROEPIiNCSWERK
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
C. van Itterzon te Anjum,
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Emmercompascuum: kan
didaat N. H. Heiner te Ter Aar Z.H.
Tweetal te Hoogeveen (4e pred.pl.)
M. J. Mulder te Heerde en F. Vissei
te Tilburg.
Bedankt voor Oude Pekela: J. Snel
te Reitsum.
CHRISTELIJKE GEREF. KERKEN
GEREFORMEERDE GEMEENTEN
BAPTISTEN GEMEENTEN
Beroepen door Rotterdam (Centrum
Zuid) Alblasserdam en Schiedam: ds. R.
Reiling voor de evangelisatiearbeid
deze plaatsen en in Zwijndrecht, Ridder
kerk, Dordrecht en andere plaatsen op
de Zuidhollandse eilanden.
- - - - - "V"* - -
Zeventigjarige die vooruit kijkt
Wmenen echter tekort te doen aan
de figuur van de heer Borst, wanneer
we ultgain van de gedachte dat hy
uitsluitend met voldoening zal terug
denken arn hetgeen hij In het leven
heeft bereikt. Afgezien nog van het feit,
dat de heer Borst ook op zijn bijna ze
ventigjarige leeftijd meer nog aan de
toekomst denkt dan aan het verleden,
valt ln zijn leven nog een andere lijn
te hesneurcïi, die door alle activiteiten
heeft heengelopen. Namelijk een zeer
principiële lijn, die zijn daden een bij-
Advertentie
Bevrijdt U
het middel bij uitnemendheid, dat baat
waar andere falen. Togal zuivert de
nieren en is onschadelijk voor hart en
maag. Bij apothekers en drogisten f 0.95.
f 2.40, f 8.88.
yrr
if
sfpMtii
(Van onze sociaal-economische redactie)
DE HEER ADRIAAN BORST PZN., wonende te Wassenaar, hoopt
op 7 dezer zijn zeventigste verjaardag te vieren. Voor wie deze
simpele persoonsaanduiding niet voldoende mocht zijn, voegen wij
hieraan toe, dat de heer Borst voorzitter is van het Verbond van Prot.
Chr. Werkgevers in Nederland, lid van de Sociaal Economische Raad
en de Stichting van de Arbeid en officier in de Orde van Oranje
Nassau. Dit zijn slechts enkele van de tientallen kwaliteiten, waarmee
de heer Borst zou zijn aan te duiden.
De conclusie ligt zo voor de hand,
dat wannneer de heer Borst straks
zijn verjaardag viert, hij terug zal kun-
zien, met enige voldaanheid, op
een zeer geslaagde loopbaan.
Op 14-jarige leeftijd als leerjongen
in een bakkersbedrijf te Haarlemmer
meer begonnen, klom hij op tot direc
teur van de christelijke coöperatie Voor
zorg te Rotterdam. Zijn pioniersbe-
kjwaamheden en eigenschappen van durf
en aanpakken ontplooiend, kwam hij
spoedig tot een samenvoeging van het
bakkersbedrijf van a'e coöperatie Voor
zorg met dat van zijn vriend Van der
Meer te Rotterdam, tot de N.V. Van
der Meer en Voorzorg.
Maar ook hierbij bleef het niet. Enke
le jaren later had een associatie plaats
met het bakkersbedrijf Schoep en het
werd Van der Meer en Schoep N.V. De
heer Borst bleef directeur en in de vol
gende jaren slaagde hij erin nog een zes
tal andere bedrijven (voor bakkerijgrond
stoffen, biscuit, roggebrood, beschuit,
chocolade) aan te trekken. De heer Borst
werd bovendien voorzitter van de raad
van beheer van de holdingcompany N.V.
Broodunie te Rotterdam.
In 1922 werd hij in het bestuur geko
zen van de werkgeversorganisatie, in
1931 werd hij vice-voorzitter en nadat,
dankzij zijn initiatief, de huidige orga
nisatievorm van het Verbond van Prot.
Chr. Werkgevers tot stand was geko
men, werd hij in 1937 voorzitter van
het vc-bond. Daarnaast entolooid" d°
heer Borst ook op kerkelijk en politiek
terrein nog belangrijke activiteiten.
Principiële lijn
het kader van de christelijke levens- en
wereldbeschouwing.
Een duidelijk voorbeeld hiervan is het
jongste congres van het verbond over
de Europese Economische Gemeenschap.
De heer Borst zette toen uiteen, dat het
bij het Europese integratiestreven ten
diepste gaat om het behoud van het
christelijk geloof.
Eigen chr. visie
In de loop van het jaar komen we op
de geschiedenis van het verbond nog
wel nader terug, want dit jaar is het
immers veertig jaar geleden dat de
christelijke werkgevers in organisato
risch verband voor het eerst bijeenkwa
men. Maar over dit achtste lustrum wil
len we toch al Iets zeggen, omdat het
naar onze mening ook karakteristiek
voor de voorzitter van het verbond is.
Er zal namelijk een jubileum-uitgave
verschijnen, waarin verschillende ver
dienstelijke bijdragen worden geleverd
met betrekking tot de vraag, welke weg
de christen en in het bijzonder de chris
ten-ondernemer behoort te gaan door
het moderne, labyrintachtige, sociaal-
economisch leven.
Het initiatief tot deze uitgave zal on
getwijfeld mede van de heer Borst zijn
uitgegaan, want hij is er immers diep
van overtuigd, dat een eigen sociale vi
sie nodig is. En al zal deze jubileum
uitgave nog slechts een kleine bijdrage
ziin. zij bewijst, dat de heer Borst ook
bij zijn zeventigste verjaardag meer
vooruit dan achterom kijkt en dat hij
wil meewerken aan de bijdrage van het
verbond tot een christelijk sociaal pro
gramma, Wij doen hem onze gelukwen
sen toekomer. en wensen hem veel
gen, ook op zijn .verdere arbeid.
N.O.V. aanvaardde
twee moties
In de te Amsterdam gehouden 12e
algemene vergadering van de Ned. On
derwijzersvereniging zijn twee moties
het hoofdbestuur met algemene
zonder stempel gaf en die bovendien de
aandacht van de persoon van de heer I stemmen aangenomen.
Borst aftrok.
De heer Borst komt uit een geslacht,
dat aanvankelijk woonde in bet Noord-
hollandse plaatsje Schagen. Omstreeks
1830 dreef zijn grootvader daar een
bloeiende middenstandszaak. Maar toen
1934 de Afscheidin" ziöh voltrpk. bleef
Borst Sr trouw
üging ook
drijf op te bouwen.
Deze principiële trek
vreemd geweest aan het leven
heer A. Borst Pzn. Op kerkelijk
litiek terrein heeft hij altijd duidelijk
blijk gegeven van zijn principieel chris
telijke overtuiging, maar ook op maat
schappelijk terrein liet hij geen onzeker
geluid horen. Altijd weer is hij bezig ge
weest met de moeilijke vraag: hoe ma
ken we onze beginselen concreet in het
maatschappelijk leverj.
Zeer belangrijk werk heeft hij In dit
opzicht gedaan met betrekking tot de
organisatie van werkgevers. Toen de-
heer Borst In 1922 bestuurslid werd van
de Chr. Werkgeversvereniging heeft hij
zich tot taak gesteld- de chr. werkge
vers ook inderdaad christelijk te orga
niseren en hen aan de liberale organi
saties te onttrekken.
Er bestonden toen vrijwel nog geen
afzonderlijke vakorganisaties voor'werk
gevers. Zo stichtte hij ln 1930 de Ver
eniging van Protestants Chr. Werkge
vers in het bakkersbedrijf, een initiatief
dat de stoot heeft gegeven tot da- op
richting van meer werkgeversvakorga
nisaties. In 1936 volgde de bekroning
van het streven van de heer Borst, toen
het Verbond (een centrale van vakorga
nisaties) van Prot. Chr. Werkgevers in
Nederland werd opgericht, een gewijzig
de voortzetting van de Chr. Werkgevers
vereniging. Een jaar later kwam zijn
benoeming tot voorzitter.
betrof een amendement op
hetwetsontwerp tot wegneming van de
belemmeringen, die het zowel de onder
wijzer van het openbaar als die van het
bijzonder lager onderwijs onmogelijk
maken lid van de gemeenteraad te zijn.
Door het amendement-Oud. dat de Twee
de Kamer aanvaardde, is dit ontwerp zo-
dbnig gewijzigd, dat geen enkele leer
kracht in gemeentelijke dienst lid
de gemeenteraad zal kunnen zijn.
•De vergadering was van mening, dat
door deze regeling rechten aan onder-
wijzers van openbare lagere gemeente-
ook niet lijke scholen zullen worden onthouden,
de I die aan leerkrachten van bijzondere la
gere scholen wel worden toegekend. In
de motie wordt er bij de regering op
aangedrongen het gewijzigde wetsont
werp in te trekken.
Ook over de salarisregeling var
leraren bij het lager nijverheidsonder
wijs werd een motie aangenomen. Hierin
wordt ernstig bezwaar gemaakt tegen
de uitgestelde verhoging van salarissen
voor deze leraren en wordt op overleg
aangedrongen.
De liberale invloed op chr. werkge
verskring werd hiermee afgedamd en
een belangrijk stuk christelijk sociaal
werk was verricht.
Tegeiyk met drie andere personen Is ln Besancon de predikant der Lutherse
Gemeente van Belfort. Mathlot. gearresteerd op beschuldiging AlgerUnse opstan
delingen in zijn huis te hebben verborgen en niet aan de politie te hebben uit
geleverd. Ook zou hij opstandelingen hebben geholpen naar Zwitserland te
vluchten. Tijdens het verhoor zou Mathiot tegenover de politie hebben verklaard Dit is een illustratie van waf in de
dat hij als zlelszorger niet kan worden verplicht mensen bij de politie aan te veelomvattende loopbaan van de heer
brengen. Zijn geweten verzet zich bovendien daartegen. Onder de gearresteerden Borst de drijfveer is geweest bij zijn
zou zich ook een voormalige lerares bevinden, die in de rJt. studentenorganisatie werk. Nog altijd kan men in zijn rede
een leidende rol heeft gespeeld. Uit Parijs is gemeld, dat de president van voeringen op vergaderingen en congres-
Franse raad van kerken. Marc Boegner, in een onderhoud met president Coty1 sen van het Verbond bespeuren zijn
heeft verklaard, dat de raad ernstig bezorgd is door de mededelingen, volgensstreven het sociaal-economisch gebeuren
welke nog altyd „politiemethoden" worden toegepast in Algerye.
al zijn verschijnselen te plaatsen i
bb.
Ze keek dan ook verschrikt op. toen hij met
een paar passen voor haar was komen staan,
haar bovenarmen vast pakte en zei: „Jess be
grijp je dan niet, waarom ik vanmorgen mijn
oordeel met door mijn gevoelens wilde laten be
ïnvloeden?"
Jess verstrakte onder zijn greep. Aan welke ge
voelens was hij bang geweest te zullen toegeven.
Woede over wat er volgens zijn mening was
voorgevallen? Zijn zwakheid, dat hij haar op
haar woord zou geloven? O, het deed er niet toe,
dacht ze vermoeid.
Daar heb ik niet over gepiekerd," zei ze
scherp „Ik heb een heel beperkte ervaring met
u, mijnheer Forester, maar net is me wel opge
vallen, dat u uw gevoelens niet verspilt. Voor
zover ik kan zien, was er van gevoelens vanmor
gen geen sprake".
Hij deinsde achteruit, alsof ze hem geslagen
had en ze begreep niet waarom. Heel even ver
slapte zijn greep om daarna weer te verstrakken.
Hij schudde haar bijna heen en weer, terwijl hij
vroeg: ..Denk je van nietHeb je er niet over
gepiekerd waarom het mij iets zou kunnen sche
len of jij loog. terwijl de feiten er op schenen
te wijzen dat je loog? Van gevoelens was i
volgens jou helemaal geen sprake? TT~1
niet?"
„Dat heb ik niet gezegd. Op grond van do.
feiten was u misschien gerechtigd mij te beschul
digen en er van overtuigd te zijn, dat het uw
plicht was
„Maar ik was niet gerechtigd, me er druk over
te maken wat het resultaat zou zijn van mijn na
vraag?"
Zoals dat al dikwijls gebeurd was. zag Jess
een afgrond voor haar voeten opengaan de af-
Helemaal
door
Jane Arbor
grond van de wanhoop, die haar steeds was ko
men plagen als ze getracht had meer achter zijn
woorden te zoeken, d an men er ogenschijnlijk
achter zou moeten zoeken. Ze koos haar woorden
heel zorgvuldig, toen ze antwoordde: „Als ik dat
gedacht had, zou ik die gedachte verworpen heb
ben als een gevaarlijke weg om te onderzoeken".
„Gevaarlijk?" viel Muir haar onmiddellijk in
de rede „Wat bedoel je met gevaarlijk?"
„Ik bedoel, dat het verkeerd geweest zou zijn,
iets persoonlijks in uw woorden te zien".
„Bedoel je. persoonlijk tussen jou en mij?"
„Het was geen persoonlijke kwestie. Het was
een blaam op mijn beroep en ik ging van de ver
onderstelling uit. dat de kwestie vroeg of laat
van zelf opgehelderd zou worden".
„Je wilt me duidelijk maken, dat je je er per
soonlijk niets van aantrok, dat ik aan je twijfel
de. Misschien is het verkeerd van me geweest
te veronderstellen, dat je dit iets zou kunnen
schelen".
Jess' zenuwen waren tot het uiterste gespan
nen. Wat wilde hij haar laten zeggen en waar
om? Ze moest onwillekeurig denken aan de eer
ste indruk, die ze van hem gekregen had dat
hij een slechte verliezer was. Dat oordeel was
misschien toch niet te overhaast geweest, na zijn
valse trots haar wilde dwingen tot de erkenning.
s hij
dat hij de macht had haar te kwellen,
iemand in de wereld die macht had dari w;
het. Dat mocht ze hem niet laten merken.
„Voor mijn part mag u het aannemen, als dat
uw trots kan redden", zei ze.
Mijn trots?" herhaalde hij ongelovig. Hij keek
haar nu aan, alsof hij haar verachtte en hoewel
ze de opwelling betreurde om hem nog een steek
te geven, kon ze niet nalaten te zeggen: „Wel,
was het dan niet uw trots, die zo graag wilde ge
loven, dat het me zoveel kon schelen, dat ik u
teleurgesteld had?"
Ze zag een dreigende blik in zijn ogen komen.
Met een gevaarlijke kalmte in zijn stem zei hij:
„Nee, het was niet mijn trots. Blijkbaar kan ik
niet van je verwachten, dat je dat zult begrijpen
evenmin als dit".
Later zou Jess niet meer hebben kunnen zeg
gen of hij het geweest was, die haar na een lan
ge heftige zoen los gelaten had of dat ze hem
van zich af geduwd had. Ze kon zich alleen her
inneren, dat ze hem later hoorde praten tegen de
kinderen in de keuken, dat ze^opgewonden juich
ten, toen hij hen vertelde, dat ze hun speelgoed
moesten opruimen en hun jassen aantrekken.
Al die tijd stond ze in de halfdonkere voorkamer
en probeerde het bonzen van haar hart te be
dwingen en kalm na te denken.
Waarom had hij haar gekust? Zo woedend,
alsof hij zijn minachting voor haar op die ma
nier wilde koelen? Als hij haai iets duidelijk had
willen maken, zou hij geblevejn zijn en niet weg
gelopen zijn, nadat hij haar zo ruw gekust had.
Hij was echter naar de keüken gegaan, naar
de kinderen en hij wilde haajr niet meer aanra-
Benoemd tot onderwyzeres:
Herv. school te Kerkrade,
Weys te Werkendam.
de
We noemen Johannes, de prediker in de Jordaanstreek,
een boeteprediker en inderdaad is zijn woordkeus nu niet
bepaald zachtzinnig en is er geen spoor van aarzeling als
het er om gaat de vinger op de loonde plek te leggen. Hij
spreekt zijn hoorders aan als adderengebroeden als ze
hem vragen wat ze dan moeten doen, vertelt hij heel precies
waar de fout schuilt. Tegen de tollenaars: „Vordert niet meer
dan u voorgeschreven is." Tegen de soldaten: „Plundert
niemand uit, perst niets af, weest tevreden met uw soldij."
En in het algemeen: „Wie een dubbel stel kleren heeft dele
mee aan wie er geen heeft en wie spijzen heefUdoe evenzo."
Wij houden niet zo erg van deze predikanten. We zeggen
dat deze wijze van evangelie verkondigen meer afstoot dan
aantrekt. Dat op die manier de mensen uit dè kerk gepreekt
worden. Och, misschien zit er wat waars in deze redenering.
Maar dit moet ge toch weten: als ge niet bereid zijt die
fouten, die zonden (en let wel: de opsomming van Johannes
blijft helemaal in het materiële vlak!) bij uzelf te onder
kennen, als ge niet bij uzelf de vinger legt op de wonde
plek hoe zult ge dan God kunnen ontmoeten? Onze God
is een vergevend God maar er moet dan bij u iets te
vergeven zijn. En. een vast voornemen om het voortaan
anders te doen.
HET HOGE WOORD ERUIT
TVTA het uitspreken van enige zeer greep naar de macht te doen. Dan
krasse woorden is Sjahrir weer betekent dat burgeroorlog, heeft
ijlings teruggekrabbeld. Niet dat hij Sjahrir gezegd.
«jn woorden heeft ingetrokken ot SJahr|r een va„ de m
Indonesië, die in de loop van de
laatste jaren op de achtergrond zijn
geraakt. Hij is de onafhankelijkheid
van Indonesië van harte toegedaan,
maar uit zijn afzijdigheid blijkt, dat
de huidige ontwikkeling zijn instem
ming allerminst heeft,
an Te weinig hebben bij de huidige
er stand van zaken figuren als Sjahrir
gelegenheid, een matigende invloed
uit te oefenen. Eindelijk echter
gebezigd. Maar hij heeft ter
klaring en misschien zelfs ter ver
ontschuldiging aangevoerd, dat hij
deze dingen gezegd had in een al
gemeen gesprek en zonder te weten
dat het zou worden gedrukt en ge
publiceerd. Ja, men moet ook voor
zichtig zijn in het Indonesië
vandaag. Immers, de revolutie
aan het woeden.
Intussen heeft Sjahrir dan toch ge
zegd wat hij gezegd heeft. Hij heeft heeft ook Sjahrir gesproken. Zijn
rende zonderlinge vertrek van Soe- slecht afgenomen en ook hij heeft
karno uit Indonesië aangeroerd. Hij zich moeten beijveren, zijn waar-
wezigheid zullen profiteren om een Gezegd blijft het intussen volop.
EEN OPEN GESPREK?
TT EN open gesprek met de Indo- overboord te zetten wat in vaak
nesische regering is blijkbaar moeizame besprekingen was over-
de een gekomen,
de Arbeid wil. Een ge- Ook thans heeft een open gesprek
juiste gedachte kunnen geen zin. Voor zulk een gesprek,
wat de heer Evert Vermeer
Partij
lukkige
wij dit helaas niet vinden. En dit als voor elk ander, moet een basis
laatste allerminst onder de huidige aapwezig zijn. Wij zien die basis
omstandigheden.
Open gesprekken met Indonesië heb
ben tot dusver nimmer een gun
stig verloop gehad. Het ergste was
daarbij mg niet eens, dat de Indo-
niet. De Indonesische regering heeft
zich vastgebeten op het bezit van
Nieuw-Guinea; met minder wil het
niet toe. Nederland echter, de
cialistische ministers inbegrepen, is
nesiërs dikwijls hetere diplomaten zich zijn verplichtingen en taken
bleken te zijn dan onze vertegen- jegens Nieuw-Guinea en de mensen
woordigers in de besprekingen. Dat die daar wonen bewust,
was tenslotte onze eigen schuld, ook Er is dus geen basis voor een ge-
In het aanwijzen van personen die sprek. Het is ons daarom niet dui-
Neen, het ergste was, dat Indonesië voorstel, dat, ook bij schone schijn,
herhaaldelijk vlot bereid bleek alles niemand een stap verder brengt.
GOEDKOPE TELEGRAMMEN
TNE telegramkosten mogen dan in Ook deze telegrammen zijn nauwe-
U in de loop der jaren zijn ge- lijks duurder dan het papier waarop
ze vermeld zijn. In elk geval zijn
ze in betekenis niet méér waard.
De machthebbers in Moskou zullen
méér moeten doen om van hun
goede gezindheid te doen blijken
dan het verzenden van deze tele-
stegen, telegrammen zijn nog altijd
betrekkelijk goedkoop. Ze zijn dit
in het nationale en ook in het inter
nationale verkeer.
Deze gedachte moet wel in ons op
komen, nu wij vernemen, dat de 7a „„.i
grammen. Ze zullen de handen
machthebbers in Moskou uitvoerige v„,o.„ Hi.
telegrammen hebben gezonden
onze Koningin en aan de. minister
president. Deze telegrammen lopen
bijkans over van vriendelijke woor
den en oprecht aandoende betui
gingen.
Echter, telegrammen zijn goedkoop.
moeten aftrekken van volken die
nu nog onder hun ijzeren greep een
moeizaam cn hard leven leiden
waarin de vrijheid is gedood.
Zolang ze daartoe niet,komen, zijn
alle telegrammen die ze verstuurd
hebben en wellicht nog gaan ver
sturen; nog eens extra goedkoop.
Jubilea predikanten
Vereniging voor
Calvinistische
Wijsbegeerte bijeen
QNDER grote belangstelling is giste
ren de 22ste jaarvergadering van
de Vereniging voor Calvinistische Wijs
begeerte te Amsterdam gehouden.
In deze drukke opkomst zag de
voorzitter der vereniging, prof. dr. D.
H. Th. Vollenhoven, een bewijs van de
behoefte van zeer velen om dit werk
te stimuleren.
Over het werk van de Stichting voor
bijzondere leerstoelen voor de Calvinis
tische Wijsbegeerte sprak de president
curator, luit.-generaal b.d. M. R. H. Cal-
Hij herinnerde er aan, dat op 21 juni
1951, nadat de stichting ongeveer vier
jaren had bestaan, reeds vyf katheders
Sedert 21 juni 1951 moeten we echter
ook van zekere stilstand spreken. Het is
niet gelukt de zesde hoogleraar te be
groeten bij de universiteit van de ge
meente Amsterdam, de grootste van ons
land. De landbouwhogeschool te Wage-
ningen is nog onontgonnen gebied en
het mocht niet gelukken bij de handels
hogeschool te Tilburg de zesde hoogleraar
benoemd te krijgen. Daarna heeft men
het oog geslagen op Delft.
Hij vroeg de vergadering de finan
ciële basis van de vereniging te ver
breden. Er moet verder een taai mis
verstand worden overwonnen, als zou
de vereniging uitgaan van de Geref.
Kerken. Dat is onjuist. De Calvinis
tische wijsbegeerte moet en kan zijn
het verenigingspunt van Evangelische
jSchriftgelovioen. die zich op het voor-
(Wordt vervolgd) I beeld van Groen van Prinsterer, de
Vandaag is ds. H. F. d e P u y te Arn
hem. emeritus predikant der Hervorm
de Kerk, 85 jaar geworden.
Ds. De Puy werd in 1899 door het
provinciaal kerkbestuur van Groningen
tot de evangeliebediening toegelaten.
Hij aanvaardde het .predikambt in de
Evangeliebelijder-staatsman, b^ren Terkagle
de reformatorische gedachten in brede
kringen van ons volk te dragen.
Prof. dr. K. J. Popma, uit Utrecht,
leverde een referaat over „de zekerheid
van menselyk weten". Hij zag dit in de
eerste plaats als probleem met het oog
op de praktijk. In haar vindt de mens
een zekerheid, die niet 'te rijmen is met
de gebrokenheid en de wankeling van
het menselijk bestaan. Als volmaakt ge
schenk wordt deze zekerheid door God
gegeven en van het religieus weten
wordt gewag gemaakt in de Heidel-
bergse Catechismus.
Op de weg naar zeker weten ontmoe
ten we de twijfel, iets anders dan
weifeling, maar toch een bedenkelijke
figuur, al zal hier Christelijk geduld
noodzakelijk blijven. De Schrift spreekt
vooral in de Psalmen, van het wan
kelen van de mens, dat door Gods gunst
wordt weggenomen
In de vakwetenschappen ontmoeten
we verder de praktische zekerheid cen
traal. Naar haar aard werkt de vak
wetenschap theoretisch, wat op een re
latief zekerheidsverlies komt te staan.
Ook het experiment biedt hier de ver
langde zekerheid niet. Vanwege haar
religieus centrum blijft niettemin de
vakwetenschap zinvol, al mogen we
haar nooit overschatten.
In de Wijsbegeerte liggen de zaken
iets moeilijker. Zij is op hulp van de
vakwetenschappen aangewezen, terwijl
de filosoof in zyn denken een tekort in
scholing en aanleg bespeurt.
Ten slotte legde de hoogleraar nadruk
op de taak van de Bybelgetrouwe wys-
begeertc, die haar kracht zoeke in haar
filosofische geloofsbeiydenis, ook al is
moeiiyk uit te maken of deze princi
pieel van het wetenschappeiyk werk in
filosofie onderscheiden kan worden.
Een Christeiyke filosofische werkge
meenschap, besloot prof. Popma zyn
betoog, dient te staan in de Christeiyke
vryhcld en zich te hoeden voor de ge
varen, die de geschiedenis der filosofie
in haar talrijke scholen en richtingen
te zien geeft. Daarom mogen we ter
1900. Hij diende voorts de gemeenten
van Cadzand (1908) en LutteradeSit-
tard (1927), waar hij in 1943 emeritaat
ontving. Daarna is hij nog enige tijd
werkzaam geweest als geestelijk verzor
ger van Oranje Nassau's oord, een sa
natorium te Renkum.
Zondag is het vijftig jaar geleden,
dat ds. A. van Griethuysen,
emeritus predikant der Hervormde
Kerk, werd bevestigd als predikant der
hervormde gemeente van Langerak.
Hij was in 1881 te Overschie geboren,
waar zijn vader predikant was.
Na Waspik diende ds. Van Griethuy
sen de gemeenten van Hagestein (1910),
Oud-Vossemeer (1917), Zuid-Beijerland
(1924), en Mijdrecht (1932), waar hem
emeritaat werd verleend in 1948. Ds.
Van Griethuysen verhuisde naar Was
pik, waar hij nog vijf jaar hulpdiensten
heeft verricht.
Ds. H. K 1 u i n te Hees bij Nijme
gen hoopt zondag zijn 45-jarig ambtsju
bileum te gedenken.
Ds. Kluin werd in 1886 geboren. In
1909 werd hij kandidaat in Zuid-Holland
en in 1913 aanvaardde hij het ambt van
dienaar des Woords in de hervormde ge
meente van Stitswerd. Hij diende de
hervormde gemeenten van Nederhe-
mert (1918) en Angeren (1924).
In 1924 werd hij benoemd tot predi
kant van de hervormde (gestichts-j ge
meente van Wezenkapel Neerbosch en tot
directeur van de stichting Neerbosch. In
1949 trad hij af als directeur, in 1952
verkreeg hij emeritaat als predikant.
Benoemd tot hoofd: van de Groen
van Prinstererschool te Leerdam, de
heer H. C. de Boer te Woudsend.
dege letten op de kwade kansen van
zekerheidsverlies en onderling misver
stand. We studeren nu nog niet op de
nieuwe aarde, maar pogen in onze studie
de dageiykse bekering te volbrengen.
