SCHANDE Af Een vloot sluipt door de nacht op weg naar Pearl Harbour. Beklim de berg Niitaka VEELZIJDIGE ACTIVITEIT VOOR DECEMBERFEESTEN ZATERDAG 7 DECEMBER 1957 d. dat! del la, 1954. brlek, 7 pet. j HET IS HET GROOTSTE VERRAAD GENOEMD UIT DE GESCHIEDENIS VAN DE OORLOG. DEZE TWEE UREN VAN VERSCHRIKKING WA REN DE INLEIDING TOT GEBEUR TENISSEN, DIE HET LEVEN VAN IEDER VAN ONS HEBBEN VER- ANDERll HET WAS DE DAG WAAR- OP PEARL HAFROUR STIERF, 7 DECEMBER 1941 Vandaag beginnen wij onze reportage over dit drama, uur voor uur, minuut voor minuut, van het ogenblik af, dat dit alles als een fantastisch plan ont kiemde in de hersens van kwaadwil lende mensen, die de vrijheid belaag den ONICA CONTER, een jonge verpleegster, en tweede luitenant Barney Benning ument van de kiLstartillerie kuier- den de officiersclub te Pearl Har- et z'n bour uit, daalden het pad af naar de ijzerhoutbomen en stonden stil bij de aanlegsteiger, waar ze bleven kijken naar de motor- i boten, die de man- nen terugbrachten naar de oorlogs- schepen, welke in de verte ten anker I lagen. Ze waren i verloofd en het décor was vol- j maakt: de werk- plaatsen, de grote hijskraan, de ganse outillage van de marinebasis op Hawaii, alles werd versluierd door de nacht; het lawaai van de dag was weggeëbd; alleen i plezierige dingen waren overgebleven het lichtde dansmuziek, die uit j de club kwam aandrijven de lichten van de Pacific-vloot. die overal in de haven glinsterden. En er waren meer lichten dan ooit tevoren. ocxk maar het flauwste vermoeden had den van wat er o>p handen was. diit op of and-ere mani-er uit de ra-dno-uitzenddn- gen zou blijken Maar hij hoor.de niets - helemaal niets Behalve de zachte me lodieën van de eilanden, die uit de loiid spreker bleven vloeden- Admiraal Nagumo leunde opgehich! achterover. Br was een goede kans da- het moeizame werk ndet vergeefs zoi Tien maanden v voorbijgeagan slnd-s admiraa-1 Isoroku Ya- manoto van de Japan se gecombineerde vloot haast toeval-ld-g tegen schooit-bij-nacht Taka- jiro OndshL chef-staf van de elfde lucht vloot de opmerkdn-g had gemaakt: „Als eens in oorlog komen met Amerika is er geen hoop op een overwinning, tenzij de Amerikaanse vloot in WALTER LORD haven. De officiersclub scheen zelfs vro- 1-ijker en nog volder dan gewoonlijk toen Monica Conter en luitenant Benmi-ng te- i ru-gwandeiden en h-un tafel weer opzoch- - Iemand stelde voor ludtena-nt Bi-li Siil- ves-ber te belden, een vriend allen, die op deze bijzondere avond di neerde i-n Honoloeloe, acht mijl basis verwijderd, Monica belde hem op en maakte hem speels een standje, da- hij zijn vrienden i-n de steek had gela- I ten een telefoongesprek zoads ei 's avonds door jonge mensen duizenden li' woa"dien g-evoard en ial dit gev-ad alleen maar gedenkwaardig omdat het de laa-t- echti ete nacht zou zijn, da-t B-idd Silvester in >per« leven was. a Zn Het zaïterdagavondibad in de officiers- club van de Schofield kazerne genoot de toter* sympathie van Luitenant-generaal Walter C. Short, de bevelvoerende generaal van kend S3®1™20611 °P Hawaii. Maar toch was Sene-raal Short nu te laat. Hij was opge- 193J- houden door een boodschap va-n zijn of- chtkj ficier van de veiligheidsdienst. Deze had 60a hem verteld van een telefoongesprek, dal we d-e dag tevoren was opgevangen. Het was ge: een gesprek van i-emand van het dag- oleni blad Yomiufa Shdnbun te Tokio met dr. ÜÏsLj Motokazu Mori, een plaatselijke Japan- tandarts, en echtgenoot va-n de corre pondente van het blad i-n Honoloeloe. Tokio informeerde naar de aflgc- mene toestandnaar vliegtuigen, orp'i zoeklichten en naarbloemen, geel, ..Op het ogenblik," zo luidde het ant woord van dr. Mori, is het aantal bloemen kleiner dan anders, maar de In-j hibiscus en dc poinscttia staan in -ntwj volle bloei". Cor- Vest-, 6 GENERAAL SHORT en twe jgsti offioieren trachtten steeds efl nieuw het berich-t te ontleden. Waarom ver-zou iemand de kosten van een d-uur tra-ns- ilvei oceanisch gesprek over hebben voor een praatje over bloemen? Had het iets te eenj maken met het telegram, dat juist IWashington was ontvangen en dat w, ,rot !echuwdie tegen „vijandelijke act/ie, die elk lijstpoment mogelijk was?" ndet Vijftien minuteneen h-adf uur... 2541,'bijna een uur gi-n-g voorbij en ze konden mo-.er niet uitkomen. Ten slotte opperde de eutf generaal Short vriendelijk, dat ze er nog ver"maar eens over moesten nadenken en het geval de volgende morgen opnieuw zou- on.den bespreken Hij vertrok naar de of- t zjflo',&rsc,ub en !aiter i,n de nacht, toen hij hu-is reed. keek hij over Pea-rl Ha-r- dat beneden hem lag uitgestrekt. (5x)' De Pacific-vloot ba-ad-d-e in een zee va-n ^öjllcht en zoeklichten tastten af en toe de ol.en;hemel af. Het was een ogenblik om de _jzorgen va-n de dag te vergeten en te ge- ■'sprJnleten van de ademloze nacht ar(jj „Is het geen prachtig gezicht" ver- generaal Short en hij voegde er peinzend aan toe: „En is het geen praoh- speitig doelwit?" Ongeveer 320 mijl naar het noorden aan van het Japanse vliegkampschip luisterde commandant Kanjiro Ono gespannen naar de muziek wadi, die uit de radio kwam. Hij d-e wateren van Ha waii -Vernietigd kan Toen gaf hij admi raal Onishi bevel d-e mogelijkheden een verras9inigsa-anvail o-p Pearl Harbour te bestuderen. De staf gi-n-g aan 't werk Het karwei scheen ha-ast ondoenlijk. En ad-mi-raal Nagumo. bevel-hebber van. zeer belangrijke eerste luchtvloot had er een zwaar hoofd in maar toch begon het project langzamerhand meer beteke nis te k-rijgen en vastere vorm aan te Jonge „toerist" rJ,-EGEN EIND augustus was admiraal Yam-amoto i-n staat het schema te o-n-bvo-uwen aan enkele selecte perso-nen Admiraa-1 Osami Nagano, chef van d-e vous van de „Pearl-Harbour-Striking Force" Zijn chef-staf schout-bij-nacht Kusaka bin-telde van optimisme. Nog de dag tevoren had hij een brief ontvangen van zijn oude huishoudster, waarin verteld werd van een aangename droom. De Japanse onderzeevloot had daarin schitterende overwinning geboekt bij Pearl Harbour. Een vreemde droom voor een huls houdster, maar admiraal Kusaka vond het een goed voorteken. Spoedig was alles op het rendezvous: 32 schepen, samengepakt in een oneven redig klein en verlaten haventje. Sneeuw bedekte de bergen, die de kou-de, grijze baai omgaven. Drie eenzame radiomasten staken in de lucht. Drie kleine vissershut ten en een kale. betonnen pier waren de enige sporen va-n beschaving. Toch nam Nagumo geen enkel risico. Er waren geen wal verloven en het afval mocht onder geen beding buiten boord worden gegooid. Matroos Shigeki Yokota van de oorlogsbodem Ka-ga had tot taak al het afval achter de pier te verbranden, Kapitein luitenant-ter-zee Shimizu de schippers va-n de voorraadschepen hevelden langzamerhand voedsel, kleding duizenden vaten bra-ndstof over naa de oorlogsbodems. Oliebussen werden ii ille mogelijke hoeken gestou.wd, om maa geen enkele, lege ruimte onbenut te laten Toen alles was geladen vertelde Shd- izu aan zijn mannen dat ze vrijaf had- in tot 10 december. „Ga maar vissen, Doe alles waar je zin In hebt, maar ver laat de baai niet". Op de Akagi hield admiraal Nagumo een laatste conferentie. Dat was op 23 novem ber. Luitenant Suzuki vertelde hier van zijn i-n-teressante trip naar Honoloeloe en kapitein Fuchida, die de luchtaanval zou leiden krabbelde ijverig notities. De bijeenkomst eindigde met een toast en ba-nzads voor de keizer. /~\P DE 25ste november gaf Yamamoto het bevel, dat de vloot de volgende moest vertrekken. Om 8 uur 's mor gens la-g de gehele strijdmacht buiten de haven. Toen dè Akagi voorbij gleed flik kerde de seinlamp van een patrouillevaar tuig door de ochtendschemering: „Veel geluk op uw tocht". Kapitein lu-itenant-ter-zee Gishiro liura, de navigatie-officier van de Akagi, had deze wens zeker nodig. Hij had geen gemakkelijke taak bij de zwaar stampende 7op do gestadige stormen en de dichte mist. Miura was op de gehele vloot be roemd "om zijn beminnelijkheid, maar daar was nu weinig meer van te bespeuren. Hij stond streng en gespannen op de brug en droeg schoenen in plaats va-n de gebrui kelijke huispantoffels. De meeste tijd slaagden de schepen er wel in in formatie te blijven: de vlieg kampschepen in twee evenwijdige lijnen in hun kielzog, de slagschepen en krui sers op de flanken, de torpedobootjager; zwervend als herdershonden om eer kudde en de onderzeeboten ver vooruil bij wijze van voelhorens. Maar 's nachts dwa-alden de tankers, die niet m-atie-varen gewend waren, ver ee uur was de trots der Amerikaanse Pearl Harbour vernietigd De decembermaand begint met de Ad vent. Rustig, devoot, met de blik op hel naderende Kerstfeest gericht. Verschll- tende programma-onderdelen moeten hierop zijn gericht. Zelfs al luistert men uiet, toch wil men in het programmablad zien staan, dat er in woord en in m-uzieh hieraan aandacht wordt besteed. Nauwe lijks is de Advent begonnen, of d-ware De schepen ploegden verder. Door ze- jwslopende dagen en slapeloze nachten. Admiraal Kusaka gunde zich ®lechts een hazenslaapje op de brug va-n de Akagi. Eerste machinist Yoshibumi Tanbo deed etzelfde benedendeks. Hij en zijn mannen verlieten zelden de lachi-nekamer. Ze leefden een leven lie en zweet achter hun geliefde machi- WAS HET CODEWOORD VOOR DE AANVAL OP PEARL HARBOUR -•„Morgen maar" generale staf van de Ma-rine en 13 and-ere hoge offioieren werden n-aar Tokio ontbo en en Ingelicht. Daarna, van 2 tot 13 september, be proefden zij alle facetten van de idee op de Ma-rine-krijgsschool. Eind oktober stapte de 33-jari>ge Su-gu- ro Suzuki, de jongste luitenant ter ze* der eerste klasse aan boord van de Ja panse lijnboot Tafyo Maru voor eei teressante trip naar Honoloeloe. Maar in pla-at-s van haar gewone koers te vol-gen voer het schip ver naai noordenkruiste tussen de Midw-ay- edland-en en de ALeoeten en draaide naar het zuiden, naar Haw-adi precies de route, die de Ja-pamse vloot zou volgen om een voortijdige ontdekking te ver mijden. Suzuki „verdreef" de tijd met het ma ken van onnoemlijk veel aantekeningen Hij registreerde de windde atmos ferische druk en de deining het schip. Hij onderzocht of een verken ningsvliegtuig bij deze zee gelanceerd kon wo-rden (het kon) en of er speciale pro blemen zouden zijn bij d-e brandstofbe- voorradiing (ze zoud-en er zijn). En hij bemerkte dat gedurende de gehele over steek de Taiyo Maru geen enkel schip in zicht kreeg. In Honoloeloe bracht Suzuki een drukke week door, gezellig slenterende in bur gerkleren. vriendschappen aanknopend waar hij maar kon. Hij hoorde veel over de bewegingen van d-e vloot en hij vo-nd d-e bevestiging, da-t het „weekend" een men-e Amerikaanse instelling was. j zwierf wal rond bij de hangars van Hickum vliegveld en hij ma-akte op 21 oktober een serie interessante opnamen 'ea-rl Harbour, genomen op een 3Hg staf-officier beveiliging >ndvl-ucht, die geregeld vi •erd gehouden vanaf het John Rogers vliegveld. Iedereen kon trouwens derge lijke foto's maken. Daarna gingen de zaken snel in Tokio. Op 7 november werd admiraal Nagumo officieel benoemd tot commandant van het smaldeel voor Pearl Ha-rbour. Dezelf de I de dag stelde Ya-mamobo de fa-ta-le datum ra-al Chulchi Nagumo. die het be\ J'Zlover de geweldige Japanse vloot van 6 vliegkampschepen, 2 slagschepen. 3 k-rui- nef «ers en 9 torpedoboot jagers die zich zudd- ^e"waarts haastten door de nacht. Admiraal Nagumo stond op het punt 5 ;een totale aanva-l te lanceren op de Ame- jrika-a-nse vloot i-n Pea-rl Ha-rbour en alles af va-n het element der verrassing !Hij voelde, dat wanneer de Amerikanen adma-vast: zondag 7 december. De da-tum i geschikt om verschillende redenen: guns tig maanlicht, een volledig samenvallen met de aanval op Mala-kka, de beste kans om de schepen i-n de haven te vinden en de i i buit-- leidende sohepen af en elke morgen mo ten de torpedobootjagers hen opzoeken n-aa-r de vloot terugbrengen. Op de tweede dag buitengaats bevonden de ad-miraa-ls Nagumo en Kusaka zich op de op en neer stampende brug van de Akagi. Ze klemden zich stevig aan de reling vast en keken naar de tankschepen, die onder veilig escorte naderbij kwamen. Plotseling barstte Nagumo uit: „Meneer, wat denkt u hierva-n? Ik voel, da-t ik zware verantwoordelijkheid op me geladen. Als ik m-aa-r standvastig was weest en gewei-geird had. We zijn nu - trokken en ik vraag me ernstig af of de operatie wel zal slagen". Admiraal Kusaka kwam met het juiste antwoord: „Meneer, u behoeft heus niet te tobben. We zullen het wel klaren". Nagumo glimlachte: „Ik benijd je Ku- aaka. Je bent zo'n optimist". Admiraal Nagumo moet zich nog i ontmoedigd hebben gevoeld toen voo: eerst op 28 november geprobeerd werd brandstof i-n te nemen. Dit bleek een ge vaarlijk en bijna onmenselijk werk te zijn. Doordat de schepen sprongen en dansten op de hoge zee raakten de zware slangen van de ta-n-kers los en zwiepten over de dekken. Diverse leden van de bemanning werden daardoo-r overboord geworpen, maar er kon in deze omstandigheden niets voor hen worden gedaan. Tegen de dertigste ging het tanken beter, doch nu was er weer een ander probleem. Toen het wee-r slechter werd ■aak-ten de olievaten lek. die op het lichte vliegkampschi-p Hiryu waren vastgesjord era-nderde het dek in een spiegelglad de schaatsbaan. Ta-kahisa Amaga-i, de vl-iegdekofficier, wikkelde stro om zijn laarzen om staande kunnen blijven, maar hij kwam er niet zonder geschaafde scheenbenen af. Bedienden brachten al hun maaltijden beneden gewoonlijk rijstballen met in gemaakte rozijnen, verpakt in bamboe- schors. Iedereen werd rustelozer. Va-n de brug van de Akagi staarde admi raa-1 Kusaka naar de piloten, die eindeloos hun boestellen naliepen, de motoren warm lieten draaien en zich bezig hielden met hun dagelijkse gymnastiek. De man met het masker AP de Shoka-ku zat kapitein luitenant- ter-zee Hoichiro Tsuk-amoto en hij had nooit geweten dat de tijd zo langzaam kon g-a-an. Zijn gedachten waren voortdurend bij de kiok of zijn horloge. Kapitein Tada- taku Endo, de scheepsarts, verdreef de tijd met urenlang ghogi en go te spelen. Op de Hiryu had iedereen het over het gazen masker, da-t groepsleider-luitenant Hai-ta M-atsumura voor zijn mond droeg. Vanwege het ongezonde klimaat, mom pelde hij, maar iedereen bestempelde hem als een zwaarmoedig mens. Het meest van alles speculeerden ze echter over de plaats waa-r ze naar toe gingen. Jagerpiloot Yoshio Shiga op de Kaga was er zeker va-n, dat het einddoel in het noorden zou liggen omdat alle vliegtuigen van winterbrandstof waren voorzien. Lui tenant Sukao Ebina, de jongste medische officier op de Shokaku noemde Dutch Harbour als het uiteindelijk doel. Eén man in de machinekamer van de Akagi genoot het voorrecht te weten hoe ver d< vloot zou gaa-n, aan de hand van de mee gevoerde olievoorraden. De Philippij- zijn mening. Maa-r bijna nie mand wist de waarheid. Inmiddels waren Japanse diploma tieke vertegenwoordigers in Washing ton aan het onderhandelen om voor Japan de vrjje hand in Azië te krijgen. Indien deze conferentie onverwacht succes zou opleveren, moest onmid dellijk een bevel naar Nagumo worden gezonden om de koers van zijn vloot te wijzigen en huiswaarts te keren. De wereld zou dan nooit te weten ko men wat men van plan was geweest. Daarom kon Nagumo niet het risico lopen iemand ook maar iets van de plannen te vertellen. als h-oofdkussen wanneer hij probeerde Verschillende keren kregen ze de schrik van hun leven. Op een gegeven moment, seinde Tokio, dat een onbekende onder zeeboot was gesignaleerd. De ganse strijd macht haastte zich de koers te verleggen, alleen om later te ontdekken, dat het vals alarm was geweest. Op een nacht zag ad miraal Kusaka plotseling een licht aan d< hemel en hij dacht, da-t het misschien 'r on-bekend vliegtuig zou zijn. Toen achteraf bleek, dat het een vonk was u-lt de schoor steen van de Kaga kwam er een strenge waarschuwing om voortaan meer zorgvul digheid te betrachten. Op een morgen werd het bericht ver spreid. dat een Russisch schip, op weg van San Francisco naar Rusland, in de nabijheid kruiste. Op alle schepen werd alarm geslagen, maar er gebeur- niets. Bovendien was er geen etike- manier waarop men deze berichten kon controleren, want Nagumo stond niet toe, dat er vliegtuigen de lucht in gingen, uit vrees, dat zij de aanwezig heid van de vloot zouden verraden. Er werd hevi-g Ethergolven jl/TEER NOG DAN VOOR DE KRANTEN, die het al bijzónder druk heb- -l-'-l ben met hun speciale decembernummers, brengt deze zeer gemêleerde feestmaand activiteit teweeg in de Nederlandse omroep. Want zowel radio als televisiesecties hebben voor de programma's heel wat te doen en te organiseren. Wonderlijk veelzijdig is de feestenreeks van december. Ernst en vrolijkheid wisselen elkaar af en moeten het volle pond hebben, want luisteraars en kijkers hebben niet genoeg aan de vieringen in het gezin en aan hetgeen krant en tijdschrift hen biedt: radio en televisie moeten het hunne brengen, dat verwacht en eist men. door deze eerbied en bezinning rolt het St. Nicolaasfeest on6 leven binnen. De acties voor zieken, bejaarden en kin deren. tevoren al ingezet, beleven een hoogtepunt; de ernstige gedachten wor den weggevaagd in de pret van feeste lijke voorbereidingen, van dwaasheid en plagerij, met als hoogtepunt de avond van 5 december Er moeten dus ook daarop gerichte programma's in de ether worden gebracht. In de studio's heerst wonderlijke drukte; terwijl de Siraterklaasprogram-ma'6 met kinderen, voor volwassenen, voor zieken enz., worden opgenomen, zijn de repeti ties en de voorbereidingen voor 'de Kerst uitzendingen in volle gang. maar wordt er ook weer éven hard gewerkt aan de veel-vergende Oudejaarsavonduitzendin gen. Nauwelijks zijn de Sin-tenklaaslied- s verstomd of de eerste Kerstliederen an de ether in. Zo wil het december willen het ook de luisteraars en kij- rs. Wan-t dit is het merkwaardige: na 6 december, als „pakjesavond" voorbij ls, leeft de Advent sterker op: onmiddel lijk zien wij weer uit naar het naderende Keretfeest. De omroepen moeten, gezien het feit dat zij dagelijks via hun media de huis kamers binnenkomen, deze grote omscha keling van pret naar ernst nauwgezet volgen. Langzamerhand beginnen de Kerstpro gramma's, op papier allang klaar, grote zorg te eisen. Daarom zijn de omroepen eigenlijk al de Advent voorbij en werken zij, dwars door de Kerstvoorbereidingen heen, al aan de Oudejaarsuibzendiingeii. Zo heeft de NCRV op het ogenblik de handen vol met een in de prille Nieuw jaarsnacht te lanceren „emigranten-pro eren, die ondanks de Shint< is onmiddellijk werden omgetoverd i Amerikaanse milkshakes. Op het vlageschip tobde Nagumo meer dan ooit over de vraag of z(jn smaldeel voortijdig den ontdekt. Hij was nu inderdaad op een kritiek punt aangeland. Ini de vüand hem voor 6 decembci zicht kreeg was hij gedwongen te keren cn naar huis te varen, hij op G dei I hij bevind alici nde kon t was overigens veel waarsoh ijl ijker, dat de aanval wel zou doorgaan. Het voor- iste was dus de vloot ongemerkt verder te stuwen in de richting van het doel. Om elke ontdekking te vermijden, mocht er geen afval overboord worden ge worpen het zou een verraderlijk spoor kunnen vormen. De schepen gebruikten brandstof va-n zeer hoog. gehalte or rook tot een minimum te beperken. De lege olievaten werden zorgvuldig wegge- stouwd. Er was een volledige verduiste- aan boord van de schepen ei heerste een strikte radio-stilte. Kapitein luitenant-ter-zee Kazuyoshi Koch-ie, hoofd verbindingsofficier va: vloot, die zich op de Hiei bevond, maakte •ssentieel onderdeel van zijn zender gebruikte het, verpakt in een kistje, de Japa a-ls ze door den ontdekt. Ten slotte van Nagumo's staf vrolijk: „Breng het eeet het!" Op 2 december eindigden deze debatten plotse ling. De dag te- Keizerlijke Raad besloten tot oor log en dus seinde admiraal Yama moto naar de strijdmacht op zee: „Beklim de berg Niitaka". h(j z(jn plannen volvoeren, wat er ook mocht gebeuren. In de radiokamer van de Hiei luis terde kapitein lifitenant-ter-zee Kochi gespannen om ieder teken op te vari- blijken, dat de Ame- rikamen op hun qui vive waren. Maar de ontvangst was zeer geruststellend Op 5 december nam een deel va-n de loot overdag en 's nachts nieuwe brandstof in. Admiraal Kusaka tankschepen het bevel achiter te blijven en op de terugkeer het smaldeel te wachten. Het van de sentimentele ogenblikken de Japanners zoveel houden vrijwel alle bemanningen zwaaiden hun mutsen boen de schepen lang zaam uit het gezicht verdwenen. Benedendeks luisterde bevoorradings officier Shimizu weemoedig naar een Japans radioprogramma, het kinder uurtje van mevrouw Hanako Muracka. Maar het kwam nu zo zwakjes door. dat hij de knop omdraaide tot hij Ame rikaanse muziek opving. Het pro gramma kwam helder en levendig door de luidspreker. Bij het aanbreken van de dag op 6 december liet Kusaka de rest van de schepen brandstof innemen en daarna nogmaals de vaartuigen, die de dag daarvoor reeds nieuwe voorraden had den opgedaan. Hij wilde de tanks zo vol mogelijk hebben voor de dag de aanval. Laat in de morgen was werk gedaan en trokken de vijf gebleven tankschepen zich van sbrijdimaoht terug. Opnieuw waren aandoenlijke afscheid-stonelen Intussen had Yahmamoto een la oproep aan de schepen geseind: ogenblik Is aangebroken. De opkom: Jjk staat op het Iedereen, d-ie gem-ist ko-n wo-rd-en gediscussieerd over de zamelde zich aan dek en o-p el-k schip ged-aa-n moest worden werd de boodschap voorgelezen. Toespna- neutraal schip wer-| ken volgden en vro-lijke uitroepen k-lon-ken in het rond. Toen dat. 1958 Hei debericht het i de boodschap, die later op de dag werd ontvangen, bevestigde de da tum „X-dag zal zjjn op 3 decem ber", hetgeen op Hawaii beteken de zondag 7 de- J^INDELIJK konden i Japi NAGUMO commandant inse smaldeel illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllll Admiraal Nagumo's vlaggeschip. het vliegkampschip Akagi, vertrok laat in de avond van 17 november naar d-e Tan- ka-nbaal, gelegen bij d-e bleke, koude Ku-rile eiland-en het geheime, rendez-l worden verzameld en ingelicht. Op de Kaga was Shigeki Yokota, een 23-jarige boerenjongen, verschrikt bi) het horen van het doel van de tocht, later dacht hij er alleen maar philosofisch over. Beneden in de hitte en het lawaai van de machinekamer de Akagi, dronken de mannen van pitein-lui tenant Tanbo rustig een saké, maar toch voelde niemand er een of andere reden voor een tweede glas te nemen. Het grootste deel va de bemanning schreeuwde banzai's e deelde matroos Ikl Kuramoti's extas* „Een luchtaanval op- Hawaii. Ee droom komt uit". volgende morgen scheen iedcree 'crjongingskuur te hebben onder- De piloten werden geïnstruei werd op dc Ak: dezelfde „Z"-vlag gehesen, die admi raal Heihaohirö Togo bij zijn grote overwinning op de Russen in 1905 liet hijsen. In de machine kamer van de Aka gi kon officier Tanbo niet zien wat er gebeurde, d-e spreekbuis luis terde, klopte zijn hart heftig en kwa- zijn ogen'. Het was bepaa-ld mi et het ogenblik om oorpijn te krij gen. Maar toer groepsleider luite nant Rokuiro Kiju- chi op het vtdegd-ek van die Kiryu de instructie groep van piloten wilde hervatten, voelde hij 'n klop- die soheepsairts wsHij mocht .mastoids" had. is. de lucht in gaat. In verschillende flddelen, waar Nederlanders een tv vaderland hebben gevonden, wor den flitsen van Nederlandse samenkom sten, verband houdende met Keretfeest Nieuwjaar, op de band vastgelegd. Deze worden naar Hilversum gezonden daarvan wordt in de studio een pro gramma van een uw gemonteerd. D« radioluisteraars kunnen dus flitsen van deze bijeenkomsten horen, maar er zui len geen persoonlijke groeten worden rgebraoht. it veeleisende werk voor één uur ra dio-uitzending is nog maar een klein on derdeel van de enorme hoeveelheid orga nisatorische, technische en uitvoerende ar beid, welke de speciale, nog deze maand komende uitzendingen vergen. Ongetwijfeld zullen we in de komende weken daarvan nog wel eens iets meox vertellen Programma voor morgen Hilversum I, 402 m. NCRV: 8.00 N-ws cn «eerbcr 8, IJ Gram 8.30 Morgenwijding 9.15 Orgelconc. K.RO: 9.30 Nws 9.4J Gram 9.J5 Plech tige hoogmis 1,1.30 Gram 1140 Philharmonisoh 12.20 Apologie 12.40 Lichte 13.10 Dc Bookbcspr 14.00 Pi en Dinkel, klankbeeld *,nokj, K„, Doorspel .20 De" BremeT Stads! 6.30 Vespers. IKOR: Hcc 1 22.05 Aati 21.30 Spro 23.00 Nws 23.15 Klav rond hun speciale opdrachten de militaire vliegvelden van Hickam cn Whcclerde Schofield kazerne... de iarine luchtvaartstations in Kanecke i op het Fortcllandde Marine ba- s te Ewadc Amerikaanse vloot. Op de Akagi haalde admiraal Ku saka een prachtige reliëfkaart van Pearl Harbour in gebrand gips te voor schijn. Hij had het ding zorgvuldig ach ter slot en grendel gehouden in zijn luxe hut, die slechts voor enkele hoog geplaatste officieren toegankelijk was; liet hij de kaart installeren op het hangardek, waar iedereen er gebruik an kon maken. Op de Kaga speelden de piloten iden tificatie-spelletjes. Een luchtmachtoffi cier verborg de silhouetten van Ame rikaanse schepen achter zijn rug en de vliegers moesten ze onmiddellijk iden tificeren als hij ze plotseling tevoor schijn haalde. Luitenant Yoshio Sjiga had steeds maar moeilijkheden om de Utah te „ontcijferen". Admiraal tobt |")E VLIEGERS werden nu door ieder een vertroeteld dagelijks baden, speciale rantsoenen van verse melk en pende pijn. Hij giing en hoorde 't slec-hte nic niet straten omdat hij Nog 600 mijl TAE VLOOT bevond zich ongeveer 640 mijl ten noorden van Pearl Harbour. Nu de trage tankschepen waren achter gebleven kon de vloot de laalste stoot naar heit zuiden ondernemen. Tegen he middaguur gaf admiraal Kusaka het be vel: „Vier en twintig knopen. Volle kracht vooruit". Diezelfde avond kwam er nog eer geruststellende mededeling uit Hono loeloe: „Geen versperringsballons. Geen enkele aanwijzing, dat er een alarm doorgegeven aan de nabij gelegen eilanden." In 1.20 uur 's nachts werd door To- o een laatste boodschap ui' Honoloe- e doorgezonden: „Zes december (plaat selijke tijd). Schepen, die in de haven erd liggen: 9 slagschepen, 3 krui- ldasse B, 3 wachtschepen, 17 tor pedobootjagers, 4 kruisers klasse B en 3 torpedobootjagers komen de haven olnnen. Alle vliegkampschepen en zwa- kruisers hebben de haven verlaten., geen aanwijzing, dat er enige wijziging komt van deze opgave of dal er iets ongewoons staat te gebeuren Een laatste rusteloze nacht kwam over de verduisterde Japanse sche pen toen ze met volle kracht zuidwaarts stampten, op weg naar Pearl Harbour, dat nu minder dan 400 mUl verwijderd was. (COPYRIGHT HET ROTTERDAMMER- KWARTET-ABC PRESS) Volgende artikel: HET DRAMA BIJ OCHTENDGLOREN >clrecital 23.35—24.00 Gra Hlhersum II, 298 m. VARA: 8.00 Nws 8 18 .Veer of geen weer 9.45 Geestelijk leven. VPRO: 0.00 V d jeugd. IKOR: 10.30 HeFv kerkdienst 1.30 Vragenbcanlw. AVRO: 12.00 Thealeronk 2.30 Sportspicgcl 12.35 Zang en piano 13.00 Nws :n SOS-ber 13.07 De toestand in de wereld caus 13.17 Meded of gram 13.20 V d strijdkrachten 4.00 Boekbcspr 14.20 Concertgetoouwortt 15.25 ■ïlmpraatje 15.40 Viool cn piano 16.10 Dans- ïuz 16.30 Sportrcvue VPRO: 17.00 Gesprekken '-,eLlu,',Sle.raars 17J5 Het P'aXe'and n". VARA: 7.30 V d jeugd 17.52 Nws, sportuitsl cn sport- e 19.00 I AVRO: 20.00 2ö—24.00 Met 20.35 10 Amus muz 21.35 Stemr Franse leven 21.50 Gram ïourn 22.30 Gram 23.0o vergadering v dc Ver f ie Franse slag. ma. IKOR: 17.00—18.00 Programma voor morgen SOS-ber 7,10 Gewijde verdenking 16.30 I NCRV: 7.00 Nws en ,u* 7.50 Een woord voor nws cn weerber 8,15 Sportuitsl 8.25 d zieken 9.30 Waar voor uw geld 9.40 Raalk de Roos 10.20 Gram 10.30 etherleergang 11.15 Gram 11.35 Ge- 2.25 Voor boer en tuinder 12.30 tbouuwmcded 12.33 Lichte muz 12 50 13.00 Nws 13.15 Lichte muz 13.45 Schoolradio 14.35 Gram 14.45 V d 5.35 Gram 16.00 Bijbcl- ber 19.10 Op dc i I 20.20 Liohte °mu; II, 298 m. AVRO: 7.00 Nws 7 10 3ram 8.00 Nws 8.15 Gram 9.00 Idem 9.15 Gram 9.40 Morgenwijding 1.00 Idem 11.45 13.15 Medod of gram bcr 14.00 V d vrous Voordracht 15.30 Gi V d padvinders 17.25 Spor jeugd 17.50 Mil comm. .00 V d jeugd 17.15 GRAMMOFOONPLATENPROGRAMMA DRAADOMROEP

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 7