„Ik was een eenzaam
mens
Frau Grafin, de oprechte spionne
it
€€N (C0Z7 vemAt
9 u dit tVI0V"! d»e„2t>2ieie„veg o^KtT
«3» VOOR U GELEZEN
Muzikale
pepernoten
IN ZIJN TESTAMENT LEGDE LEENDERT VERSTRAETE EEN
BEKENTENIS AF:
ZATERDAG 30 NOVEMBER 1957
J)E notaris kuchte, en hij kuchte nogmaals en het
was alsof hij de spanning, die in zijn grote
werkkamer hing, tot het eind toe wilde bewaren.
Een voor een keek hij zijn bezoekers aan. Jonge
mensen nog, dacht hij, sympathieke jonge mensen.
Hij dacht: 't Is goed, dat de oude Verstraete nog
voor het laatst het woord tot hen richt. Langzaam
draaide hij het hoofd in de richting van de plaats
waar nog geen maand geleden een van zijn beste
vrienden hem zijn testament had gedicteerd. En hij
hoorde weer de zachte stem: Op deze wijze, Mol-
lerius, wens ik, dat uitvoering aan het testament
wordt gegeven. Het zal meer indruk op hen maken
als ik mij tot hen richt wanneer ik er niet meer
zal zijn, dan nu. Want naar de levende mens wordt
niet zo intens meer geluisterd, helaas. Kan ik daar
op rekenen. MolleriusDe notaris zei hard-op: ja,
en hij schrok van zijn stem. Schichtig keek hij naar
de jonge mannen en jonge vrouwen, die rond de
tafel zaten geschaard, maar niets wees er op, dat zij
hem in zichzelf hadden horen spreken.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
D
,E notaris kuchte. Dames en he- de hv
bf'yL,"i;,l 1Pf popier. HO'
paar vellen langu
S - -i—J®Hij zei: dames
heren; verzoek uw aandacht Het gevolg hiervan
doctor v00r het testament, dat op 1 no
vember te mijnent werd opge
maakt. Ik lees het u voor
voering aan de wens van
leden vriend. Zijn naam is: Leen-
dert Verstraete, en hij
in de Nederlandse taal
Hij is u wel bekend, w
ren was hij uw leraar
de u de schoonheid v___
Kort voor zijn verscheiden was
hij bij mij, en hij vroeg mij u na
zijn dood uit te nodigen hier te ko
men, opdat hij enkele woorden nog
bunnen rjchten. Uit het JK- Leendert Verstraete, gevoel
ligt daarin besloten. Ik had geen
behoefte aan omgang met wie dan
ook. Ik studeerde vlot af en na
mijn doctoraal begon ik aan het
schrijven van mijn proefschrift.
Want ik wilde, evenals mijn vader
dat had gedaan, de maatschappij
intreden met een doctorsbul. Ik
slaagde cum laude, zoals mijn va
der cum laude was geslaagd. En
ik was daarover niet eens ver
baasd. Het had, naar mijn mening,
niet anders gekund.
TXTAAR op de receptie na mijn
■l'-I promotie werden mijn ogen
geopend. Tijdens een toespraak zei
een van de professoren, dat hij
eerst eens goed had moeten infor
meren wie en wat ik was. omdat
ik hem een volslagen onbekende
was. En ik had vier jaren bij hem
college gelopen. Op dat moment
ging er een steek door mijn hart.
Ineens zag ik waar ik stond. In
het luchtledige. Ik had de positie
liefde van mijn pleegouders noch bereikt, die ik mij voor ogen had
ikzelf vermochten te overbruggen, gesteld, maar mijn doctorsbul kon
dat ik mij ?.en zwa?r gemis niet vergoeden.
ÏWZ H. J. WAALWIJK
Het gemis mij aan anderen
m alles terugtrok. Ik leefde mijn nen binde„ MM ille krach, dje
eigen leven in het gezinsleven. Ik mij was probeerde ik anders
ik ben het, die tot u spreekt, miste de sP°ntaniteit- die de eigen
uw leraar, wiens heengaan
ons allen zeer heeft getroffen.
Dames en heren
ander mens dan ik tot
toe was geweest. Maar het luk-
té mij niet. Het werd een vergeef-
alsof ik van een afstand se strijd. Ik zal jullie besparen,
kinderen zo ruimschoots hadden.
gesprek, dat ik met hem had. trok
ik de conclusie, dat hij u zeer toe
genegen was, en u hem. Ik geloof,
dat u het als hm
grote behoefte .;JP
maar dan voor het laatst, het
a,woord te richten tot die leerlingen,
voorrecht moet die mij^na aan het hart hebben ge-
-tot r
beschouwen, dat hij tot het laatste iegen. Ik was een eenzaam
Maar alles went, zelfs het grootste
verdriet vervaagt in de loop der ja
ren. Het werd weer alles zoals het
altijd was geweest. En ik leerde
er vrede mee te krijgen. En af
toe als het verlangen
EEN verademing
toen ik kon gaan studeren. Aan ander-ik n»i. bekroop kon ik dat
si. v. behoefte aan het optrekken met den als een m« die niets kon ge-
elkaar. Het individualisme werd ven, doch allee, öjriaar ontvangen,
toen nog niet gezien als een hiqat Als een man rÜët een" gesloten
in een samenleving. Ik kon mijn hart, dat geen warmte om zich
eigen gang gaan zonder dat dit op- heen verspreidde. Maar ik was blij
gekb- viel- zonder dat iemand een po- als iemand zijn aanhankelijkheid
i. Het gezin telde reeds drie g^g ondernam mij te benaderen, aan mij toonde. Er zijn er weini-
dat de jeugd tegenover**een hoop jongens en ik werd dus de vierde. l&e*de ik alleen, geheel voor gen geweest. Jullie weet het: wie
dingen in het leven anders staat Zonder ook maar enigszins te kort ™aze£.Jk _Y5etL datJullie we! fff Ae^fti..PIltvangt._"ieA-J„
hebt afgevraagd, waarom ik weinigen waren er in mijn leven,
nooit ben getrouwd. De oorzaak die sterk genoeg van karakter wa-
in de eerste plaats
zal dat de jeugd kwalijk
Later, als u een gevestigde positie dingen, toch
in onze maatschappij heeft verkre
gen, en bewuster leeft dan u wel
licht nu doet, zal wat ik u zeg dui
delijker worden. U zult dan dank
baarder zijn voor een vriendelijk
woord en voor een vriendelijk ge
baar, dan u nu kunt vermoeden.
Dit alles wilde ik u zeggen, alvo
rens 'ik het testament van uw en
mijn vriend Leendert Verstraete
bekend maak.
Een ogenblik zweeg de nota
ris. Toen pakte hij een enveloppe,
die met lakken was dichtge
maakt en langzaam verbrak hij
de zegels. Uit de enveloppe haal-
Muzikale pepernoten zijn geen
pepernoten met muziek, maar
is de aankondiging van enkele
45-toeren grammofoonplaatjes,
die we door Telefunken kregen
thuisbezorgd als een soort Sin
terklaas-surprise. En toen we
het pakje openmaakten prijkte
er als eerstê een plaatje onder
dezelfde titel: „Muzikale peper
noten", gezongen door het
Radio-Kinderkoor „Jacob Ha
mel" o. 1. v. Herman Broek
huizen met een orkestje o. 1. v.
Pierre Biersma.
Bijzonder leuk voor de Sinter
klaasavond en beslist een ver
rassing voor de kinderen. Liedjes
als „Sinterklaasje kom maar bin
nen", „Zoetjes gaan de paarde-
voetjes", „Hoor de wind waait
door de bomen", „Zie ginds komt
de stoomboot", „Op de hoge da
ken" worden uitstekend gezongen
en in de instrumentale begeleiding
wordt alles nog heel leuk geïllus
treerd ook. Het is het 45-toeren-
plaatje HX 1017.
In dezelfde kindersfeer ligt het
plaatje HX 1064 met Kinderliedjes
van Annie M. G. Schmidt door
de Leidse Sleuteltjes o.l.v. Henk
Franke. De liedjes werden van
muziek voorzien door Paul C. v.
Westering, heel aardig en fris.
„De koning gaat verhuizen", „Het
Prinsesje Tierlantijn", „De slaap
wandelende vorst", .Beertje Pip-
peloentje op reis", e.d. worden
leuk gezongen en zijn een aardige
afwisseling op de Sinterklaas
avond. Het liedje ..De koning gaat
verhuizen" wordt uitgevoerd com
pleet met autohoorn en fietsbel.
Het Kinderkoor „Jacob Hamel"
mens in het leven heeft. Ik weet.
dat de nacht spoedig over mijn le
ven gaat vallen. Daarover hoeven
- jullie niet te treuren. Het is de
vragen: Wat krijg ik. Tot hen be- Weg, die ieder mens eens h€eft te
u gaan. Laat het jullie tot troost zijn,
mij niet tevergeefs
hoorde de notaris, die jullie
mijn laatste woorden voorleest. En daf jullie'
tot hen behoorden slechts enkele ^ebt geleefd,
:ijn Straks ga je het volle le'
Dr. W. H. Velema, De leer
van de Heilige Geest bij Abra
ham Kuyper. Uitg. van Keulen
N.V. 's-Gravenhage.
Alissa en Adrienne, door Adri-
aan Morriën. Uitgave De Bezi
ge Bij te Amsterdam.
leerlingen, het handjevol, dat
in de kamer van de notaris bij el
kaar zit.
Adriaan Morriën geeft in dit,
ruim ihonderd pagina's tellende
.„c «vajKio Grote mannen uit het verleden boek, dat geïllustreerd is met
jong als jullie nog te ontmoeten door bestudering tal van grappige tekeningen vi
Het verlaten eiland, door Bn u
ce Carter. Uitgeverij Het SpetVonc
truni, Utrecht-Antwerpen. Ool..
spronkelijke titel: Targot Ir 8
land; Nederlandse vertalhikeni
Tuuk Buijtenhuijs. mev,
.„.ciuugcii vau Rea^s verscheidene aardidje
hun geestelijke nalatenschap, Huik Gomperts, een beschrijving Jeugdboeken heeft deze uitgeven
nuttig voor het heden. Omdat van het leven van zijn twee doch- het laten zien in haar beke^®™1
groot man ook nu nog ters. De auteur heeft het niet al- de pocket-book serie, die zij Primeei
niet minder leen over de vreugde, maar ook ma-Juniores noemt. Ook deze E:
lijk critische over de zorgen van 'het ouder- ^else Junior is weer aanbevelen.?
karakter van zulk een ontmoeting schap, vooral bij het opgroeien waardig, vooral door de stijl. Di
tot grondig onderzoek noodzaakt, van de kinderen. Met de wijze ze is niet te 'kinderlijk, niet j M
En dan vorderen de problemen van opvoeding, die Adriaan Mor-' gr°te-mensen-achtig en moet naieve
weer iets want er wordt denkwerk riën voorstaat, zullen velen het °ns gevoel vooral jongens tussr
aan verricht dat verder komt dan terecht beslist niet eens zijn;' de twaalf en vijftien jaar aantref
wanneer men pril had moeten be- lieftallige dochters mogen zelfs in ken. Een voordelige uitgave
ginnen. Dit alles zal de ervaring huiselijke kring vloekan en dingen het bovendien. Het gegeven: eé_.
papieren z'in van wie bovenvermelde gede- zeggen, welke voor schunnig door- speurtocht op een ogenschijnhf
j- v, r» a -u- Al gen studie leest, die een zeer boei- gaan. Als motief voert de schrij- b®H°?nd, e' d' j"otl
dicht. Dat is, zei hij, de laat- end terrein van de theologie be- ver aan, dat hij dan zeker weet. met origineel zijn, de maniL
wel. In je werkkring, in je parti- Waar Hii treedt, met verbindingen naar al- dat ze het op straat niet erger ff ^f/ffijver het nleett ur
culiere leven en misschien zelfs, sie wens van UW leraar. Liij je kanten. doen. Hij beweert zelfs, dat hij gewerkt is dit zonder twijfel wej
later, in je gezin. Mensen, als ik, draaide het hoofd in de rich- Ti tm v* 1. een heel andere jeugd gehad zou
alles is verstikt. Trekt je UIddiae n°oia in ae rlcn Dr. Velema acht het een grote hebben> als hij tJhui| h|d mogen de jeugdboekje
- - ii mpt ,,innb.nn eare.
weet, dat de nacht over mijn
leven gaat vallen, is het, alsof ik
ga worden zoals ik altijd had wil
len zijn. Maar nu is het te laat.
Doch ik heb er vrede
een eenzaam mens geweest. En
die eenzame heeft nog een bood
schap. Ik ben niet de enige, die zo
heeft geleefd. De wereld is vol van
als ik. Je ontmoet
de tijd. dat
de vergeten perioden je duide-
lijk en fel voor ogen staan. Den
ken jullie dan nog eens aan mij,
dan kunnen jullie over jezelf tevre-
de zijn. Het gaat jullie allen goed.
rvE NOTARIS kuchtte. Hij
vouwde de
Dr. Velema acht het
hen" terug. Gaat hén ting van de piaats, waar nog verdienste van Kuyper dat hij
„•i -:j niet bestaan. i „„ij nadruk de aandachtvan theologie
gfheel.and«rs S<^n maand geleden zijn en gemeente weer heeft gericht
vriend had gezeten. Een op het werk van de Heilige Geest.
Des te meer streeft hij er dank-
Jr aar nodig tot correc-
hêt leven ging. Het is soms een en- zijn lippen. Het was alsof
kei woord, of een vaag gebaar, het u;; wat 7pj maar w wa„
fronsen van de wenkbrauwen of niJ wai zei' maar nei wa'
niet voorbij alsof zij niet bestaan.
De wereld zou er zo geheel ar
uitzien als ieder was als jullie
mij zijn geweest. Houdt vol met
wat je bent begonnen: een steun te flauwe glimlach speelde om
Tiin voor oen man die alleen door baar
tie en verheldering te komen. De
ze uitgebreide wetenschappelijke
studie, waarmee de 'auteur
vloeken.
Don Quichotte, naverteld door
Erich Kastner en Ben van Eys-
selsteijn, met tekeningen van
Horst Lemke. Uitgave Leopold,
Den Haag.
Toij[flii
glimlach. Het kost zo weinig niet te verstaan. Hll glim- laude zijn doctorsbul verwierf,
mucite. Maar je hebt een opdracht daartoe stel';- J-—
vervuld, een opdracht, die ieder lachte en hij knikte. bijdrage.
Don Quichotte is toch echt wel
>n verhaal voor „grote mensen"
zelfs wanneer een vermaard
waardevolle schrijver als Erich Kastr.er Cer
vantes werk voor de jeugd naver
telt, blijft er weinig
Bakker-Daamen N.V., Den Haajdt\j
In de Ooievaar-reéks is eilus
boekje verschenen waarin JeanijjL
van Schaik-Willing een aanF
van haar „Dramatische Kronf"
ken" publiceert, die de laatste jvóó
ren werden opgenomen In li
weekblad De Groene Amsterdaif
mer. Het is een aardige bloemltxlr
zing uit de gebeurtenissen bij hlon
smaak Nederlandse toneel, die zoals
Zij zat aan de bar. Een hoekplaats.
Ze kon alles overzien. Zij trof mij
onmiddellijk do6r haar in
telligent en beheerst gezicht.
De bar een van de vele in
de plezierwijk van Hamburg
was niet van de „dure"
soort. De gasten waren zee
lieden en pretzoekers, doorspekt
met enige misdadige elementen. Zo
dra ik die vrouw daar zag zitten,
zocht ik een plaatsje naast haar.
Mijn beroepsinstinkt deed mij daar
toe besluiten. Ik bood haar een siga
ret aan. Ik vroeg in het Duits, hoe
ze in die bar beland was. Ze be
dankte in het Frans en zei: Het is
mijn vak, net als het Uwe, monsieur.
Uw vak? vroeg ik. Maar natuurlijk,
mijn vak. Een boeiend bedrijf, een
lelijk woord: espionnage. 't Is
toch een bedrijf, dat U ook wel een
beetje kent, monsieur Arbetti!
Spionnen in de schaduw (X)
Dauw en zielloos geval. Het is sfh"'tst" .?e£' "",el bedo'
voor ons de vraag of de jeugd kritieken te geven, mi
wel interesse heelt voor deze om h?" gedachten en gevoell
avonturen, ontdaan van Cervantes °v.er .p,et toneel in het algemf
diepere zin Meer l 1. wellicht
denken uw kinderen er anders
en de platen en krabbels
Horst Lemke zijn het bekijken
ieder geval dubbel
Naast beschouwingen
neelstukken, opgevoerd door Élel
HEiagse Comedie, de Nederland
jw,r. Comedie. het Rotterdams Ton<
on Ho Tnnafllffmfln TTsaotrtv fH 2
meenplaatsen op
Als pei
prettige manier. De haar tasje. Ik zag een klein-for-
bar-keeper hoorde dit maat revolver. Nog altijd nieuws- bekend te maken
en glimlachte. Hij ken- dierig? vroeg ze. Ik zei: Ja, zeer andere autoriteiten,
de mij en had mij wel- zelfs, beroepstekje, weet u. Ze
eens wat wij in het knikte. Zei toen: Doelteffend, zo'n
vak noemen „een klei- wapen. Althans in ons vak. Na-
2 dienst" bewezen, tuurlflk ging ik niet in op die
egen goede beloning! woorden. Niettemin begreep zij.
Het werd drukker dat ik ook niet helemaal ongewa- J
1W pend op pad was gegaan. Ze zei hal zat de „Oprechte Spionne". Ze doos. Ik vond het adres
Ijc het ook: Onder vakmensen behoeft kwam naar mij toe en zei: Be-
Arbetti. Scheer je snel.
toeval openae
De tuin der lusten, door F.
M. Huebner. Uitgave Ad. M. C.
Stok Zuld-Hollandsche Uitgevers
maatschappij, Den Haag.
de Toneelgroep Theater (B
Dagboek van Anne Frank) berg
het werkje een aantal persoonlT
ke herinneringen van de schr?
ster aan overleden kunstenaars
ZIJ VERTELT
de politie of portier kieeg ik voor 100 mark op
mijn hand. Toen ik hem een sein
tje gaf, 'belde hij de door mij
op dat telefoontje voorbereide
De jeugd vliegt uit, door J 3
de Vries. Derde deel. Ultgege»w
bij La Rivlère en Voorhoef
in de bar. De
rookte en zweeg
keek om mij hi
Wat had de chef be
zield om mijn aandacht
op deze bar te vesti- -
gen? Dat was 14 dagen werd heftiger. Dreigende gebaren
tevoren geweest, op k"f- ,""1-
'en oktoberdag
De woordenwisseling
begeleidden de luide uitingen van Een half
„De tuin der lusten" is een be
roemd schilderij van Jeroen Bosch
Men kan het vinden in het Prado
te Madrid. Het laat zich beter zien
- ,da" verklaren. Vandaar dat het de bmteniewooiTveeï'
politie op. De rest weet je. Drie kunstkenners extra heeft bezig ge- jg te begrijpen. Het wel en
man verdwenen er. En terwijl de houden. Vandaar ook dat het zich van dit Nederlandse gezin wol
De volgende oohtend kwam ik bar nog daverde van het nage- kon lenen tot ee'n zekere romanti- zo echt menselijk en zuiver behl
mijn hotel. In de praat, annexeerde ik de brille- sche benadering, dat wil hier ook deld, dat het schijnt alsof heti
Rrtlortr.«i? 7» doos Ik vond het adres en haal. zeggen: door een benadering per les waar gebeurd is. Ook de Ine
de de papieren af na 'het mij toe- roman. Letterkundige en kunsthis- ken, die Jan de Vries naar aaiL
vertrouwde code-woord te Rebben toricus Huebner heeft deze roman ding van zijn luisterspelen hr
behoorlijk pak aan en ga genoemd. Jij kunt ze krijgen, als geschreven en men kan zijn werk geschreven, zijn heel aardig,
dan met mij mee. Reeds nu: Mil- je mij weer een pas 'bezorgt. Ik waarderen als een proeve om aan vinden wij de radiospelen be^
ben namelijk statenloos sedert het schilderij een bepaalde achter- Thans is het derde deel
grond te geven. De ware achter- ..De jeugd vliegt uit" versd
spelen over de familie De
de bar le fois pardon!
Ik deed zoals zij gezegd had.
later, wandelden
EEN PAS
In de plezierwijk van
Hamburg of Bremen
werden gegevens
De generale staf
Ik negeerde het noemen van miJn land miste documenten
mijn naam. Ik vroeg: Wat wilt -
U drinken? Wat U drinkt, mon
sieur, dus een gin-tonic. Ik be-
maakte ook nog enkele plaatjes stelde twee gin-tonic. Ik ne-
met andere kinderliedjes onder de geerde, dat zij
titel „Zingen in de kring".
seerd, maar zeer scherj
bar-keeper
grote tatentationiie ?5h?,dw"wUfv.^.l.ï v.lnkS,ïï'
hotatranie te. De portier verscheen van ach-
betekent, verhandeld. he, ^de gordl]n Een d„
tenden schreeuwde iets. De ande- j
re. een oudere man, antwoordde
vuistslag. Een jonge
Ook de (en het klonk mij bitterzoet i
'id toe- oren): Jouw vriend „Armand" (ze
kende dus de code-naam van de jw
chef!) kan gerust zijn. Ik heb de deiTde papieren";
grond? Wie zal het zeggen? En in nen. Dit laatste boek
deze vraag ligt ook de betrekke- logie is even onderhoudend ali
lijke waarde van dit boek uitge- beide andere en het zal ongetyg
n genoegen doen,|
Zei toen: drukt. Puck Doyer heeft het boek feld velen
Als je mij geen pas geeft.
type vliegtuig. De
d« richting die" bïïóo'rd'rtot'M''teiriSTd? ge-
wmn tv» 552 hBremen relschap. maakte rualtg toebereid-
café. De moeilijkste bar uicnuc v
avonds veelal drink. Ik zei: Hamburg moet jij voor je rekening ruziemakers
papieren. Jij kunt ze krijgen, a 1
meihelpt. Het spel was dit:
wist van die vliegtuiggeheimen
en ik wist ook, waar ze ongeveer
te vinden zouden zijn. Toen ik
hoorde van je komst in Hamburg,
te gaan doen. Hij begreep ik, dat je op het spoor
1 de barkee- was, Ik bracht „de anderen" op
ders gezonden. Ik heb instructies
gegeven aan een notaris. Het is
nu half twaalf. Je hebt tot twaalf
uur de tijd.
Ik keek haar aan. Iets in haar
gezicht zei me, dat zij eerlijk was.
Ik zei: Goed, papieren tegen
pas. vertrouwen tegen vertrou-
iemand an- dend woord geschreven.
Het drama Hongarije, door dr.
Tibor Kovacs. Uitgeverij Het
Spectrum.
b'meVUedlee SïT.Drta Grapp.ge bar hier. Ze antwoord-
de: Erg grappig, monsieur, z<
grappig, dat ik straks zal glim
lachen, als U wat hardhandig spoed;
buiten de deur wordt gezet, doch
C'est vrai. Een gewaarschuwd doorgaan.
man voor twee,
<UH 9245) met liedjes als „Drie
boerenmeisjes". „Drie oude vent
jes", „Annemarie", „Marischka"
nemen, Arbetti, had de chef ge
zegd. Ga er dikwijls heen
let op alles en allen. Als je L
verdachts ontdekt, moet je mij
Voor de iets ouderen is er
een aardig licht plaatje, waarop
de pianist Tonny Schifferstein
(met ritmische begeleiding) een
verzameling quick-steps, slowfo-
xes en Engelse walsen speelt (45- twee gin.,onic. Hoe -
toerenplaat HX 1046), leuke back- kcn? vroeg ik Dank u uitstekend.
groundmuziek als we aan de de zairen .Baan bopH Rent u ooit
aarsdhuwen, stekend.
de uitgang.
Ik moet 'bekennen, dat ik geboeid
toekeek. De „Derde Man" ver
stond de techniek van vechten uit-
Die avond, toen ik aan de bar
„De Oprechte Spionne" (zoals ik
Ik beaamde dit. Bestelde nog baar noemde) trof, was de eerste.
DE POLITIE
chocolademelk bezig
natuurlijk vinden grootvader
grootmoeder het aardig ook nog wegliët?"ze
eens een „oude bekende" te ho- behoeven
ren en wel „The holy city", dat
vroeger een der meest gespeelde
en gevraagde nummers van de ra-
de vertolking
de zaken gaan goed. Bent u ook
tevreden, mon cher Arbetti? Het
trof mij, dat ze het „monsieur"
g dat en zei: W ij
te schermen, Arbet
ti. Ik ken u al enige jaren. Ik heb
die iels bijzonders opleverde,
melijk die vrouw. Zij hoorde niet
in die omgeving. Zij had stijl en _o
- beheerst. Intelligent ook. De verschenen In de" Ingang yS
Ik waande het Incident gesloten.
Een paar minuten later ontstond
er echter opnieuw enig tumult. Nu worden gedaan
bij het rode toegangsgordijn. Een Als
polltie-officler en enige agenten scène
ak. Ik kende
is het belangrijkste. Toen moest ik
zorgen, dat de politie op het juis
te moment werd ingeschakeld. Ik
vertelde aan de anderen, dat je
hen verdaoht. Ik gaf ze de raad
om de papieren via de toar-keeper
aan mij te doen toekomen. De pa
pieren, dat is te zeggen, het adres
Dat adres zou
Dr. Tibor Kovacs is een Hon
gaars gymnasiumrector, die dit
'boek na -zijn vlucht Hongarije
in het Nederlandse vluchtelingen
kamp Sevenum schreef. Op boei
ende wijze geeft hij een sociaal-
psychologische beschouwing over
enveloppe. Inhoud: Een pas de voorgeschiedenis der Hongaar-
revoiutie_ objectief maar daar- -- —r
i niet minder levendig beschrijft a oerwoud trekkeni
liTrnmnii' hij hoe sinds het einde van de c^,aUer1®1 beleven. In]
tweede wereldoorlog de Ruseen {JETO"
zich van Hongarije meester maak
ten, hoe verbijsterend hun midde
len zijn om de Marxistische ideo
logie in te voeren bij een volk,
Ze glimlachte en haalde een en
veloppe uit haar tas.
Drie dagen later gaf ik haai*
hun kennismaking met de
Witten, met hun kleine en gt
zorgen, maar ook met hun lev4
vreugden, kunnen voortzetten, u,
Vijftig dagen oerwoud, i
Alfred Hageni (Ned. i
van Fünfzig Tage kart
scher Urwald door H.j'
cobs)Tekeningen
C. Pollnick. Prisr
res-reeks U. M. Het
trum, Utrecht Antwerp#^
Dit aardige boek van Ha£
bestemd voor jongens van
17 jaar, geeft het boeiende
twee jongens, die door
We aten die avond gezamen
lijk. Ik maakte haar mijn compli
ment over haar uitstekende hou
ding en prestatie in haar „solo-
spel". En de „Derde Man"7
vroeg ik. Ze keek mij aan. Ja,
rbetti... nee, Arnold klinkt
maak- ,Ü1U1? van de hulpmiddelen
midde- beschaving, wat hun prestatflft
te groter maakt. Bovendien
den ze nog de inzittenden van
neergestort vliegtuig. Alleer„
het hier en daar nogal gezwi
maar misschien valt dat de
tijdsgroep waarvoor het boef*
stemd is, niet op, zodat zif
toch wel van zal genieten. U
Nelly als Ik jou niet had, fet
J. Harms. Uitgave J. N. ia
hoeve Den Haag. le;
Een goed bedoeld maar flr
verhaal van een slechte bot>e
jongen, die na een reeks wabc
iB den °P het Platteland en irfeii
LtTS stad' °P het rechte pad i
het boek iP h Hnnr ppn „„-h rv,oi
chard Crooks. Telefunken bracht n;et slecht. En vanavond komt u
i het orgel (45-toe- Uw komst. Dat u direct
chef kon ik niet bereiken. Dan bar. N i
maar op eigen initiatief. Ik besloot l n k a a
om het gesprek te hervatten.
Zij zag, dat ik aanstalten daarIH
het werk gezien inlaat toe maakte en zei spottend: Uitge- lachend
is kijkenin Brussel. Parijs dacht? Een plan de campagne ge- vuurwerk
Wiesbaden. Ja, u deed het heus reed? Ja, ik weet het, volwassen
mannen, ook volwassen mannen ïr
ons vak, spelen graag Indiaantje.
Zonnig spoor, monsieur! En z«
hief 'het glas om mij toe te drin-
d 1 t
op zijn plaats! luidde het be-
Mijn buurvrouw keek mij
Nu begint het grote
r welkome gast. Ik
flits zag ik de ruzie-
het gebaar, 'waarmecfe de°ÜDerde ™tS w11'We,en
Man" Ha hrilleHons aan He har- f- ,k heb mijn vriend de inspec
teur voor ik met jou in die Kondi-
torei kwam een paar erg onaardl-
gedingen over die ..Derde Man"
verteld. De inspecteur zei: Ich
danke Ihnen sehr, Frau Grafin.
En de „Derde Man"? Die zal je
wel niet vóór 1960 terugzien. HU
zit achter heel stevige tralies.
Nadien heeft de Frau Grafin,
Man" de brilledoos
b l lJft keeper had gegeven!
In de brilledoos! zei ik.
Zeer juist, Arbetti. En ik moest
die brilledoos veroveren. De bar
keeper was te goeder trouw, maar
hij mocht niet nieuwsgierig wor
de brilledoos inspecteren.
Avontuurlijke reizen met
kapitein Cook, door Josephi
ne Kamm, Uitg. G. B. van
Goor Zonen's Uitgevers
maatschappij N.V., 's-Gra
venhage.
renplaat UH 9206). Jammer dat buurt kwam zitten, bewijst, dat ken. Haar spottende
aan de achterzijde „Mater Dolo- uw vingertoppen nog perfect dienst de mij een beetje. Ik zweeg.
i erg sentimenteel doen. Misschien bewijst het ook, Op de andere hoek van de bar
knikte. Toen gelastte hij de „Der
de Man", de bar-keeper en
hem mee te gaan.
woordenwisseling. De sind vehhaftet" zei hij tot mij. Ik zeggen, de
dween. En jij, jij moest ook
dwijnen. De anderen vonden het holpen.
plan goed. De anderen, dat is te
iedereen: de Ouver- sprektrant
tures „Dichter und Bauer"
Suppé en .Orpheus in der Unter-
welt" van Offenbach, gespeeld
door het Radio-Orkest van Brussel
aantrekkelijk vond. Ik zei:
natuurlijk, madame, in de-
ngeving bent u een aangena-
ssing. Trouwens,
Scandinavische talen i
onder Franz André (45-toerenplact dat in iedere andere omgeving ook gaai
protesteerde. De
kwaad. Twee stoere agenen brach-
vol- ten mij tamelijk hardhandig tegenheid georganiseerd. Wat „de
andere" niet wist, was. dat ook
hij verdwijnen zou, zodat ik ge-
hebben. T-k liet
afgesproken te-
VOLGENDE WEEK:
die drie volken uit el- buiten. Op het bureau werd ik ge-
1 houden Mijn buurvrouw fouilleerd. Men vond mijn revol-
zijn. Zij antwoordde: u zegt ge- dan? vroeg ik. Blijven natuurlijk, kon niet* verklaren aan de inspec- ken „op tijd" ontstaan. De politie
Het geval van de
valse paspoorten
alias Sens van 12 tot 16 jaar. Naast ka-
is ge- pitein Cook, de grote ontdekkings
reiziger. is een jongen de hoofd
figuur. De verdienste van het boek
is, dat het boeiend is geschreven,
maar vooral ook, dat de jonge le- uaL ccu
zer, een inzicht krijgen in (te toe- moe.lijker Iz dan znen vaak,,
standen in de tweede helft van de 4et doet ons - uit beleefdhï
18de eeuw. Het boek kan ook wor- genoegen, dat Klaas door C
den beschouwd als een interessant meisje Nellie voor verdere rati
verlengstuk van een aardrijks- den behoed zal blijven Een bi
IgBdejff 1 daarnaast een ken) vriend is hij voor onsb-
leid door een goed meisje.l
heeft ons nog eens duidelijlj
maakt, dat een boek
atlas gebruikt.
geworden.
