Blad
y utten,
if
dat is goed I Maar wat is nu goed en
dat is fout wat iS fOUt?
Ons herkenningsteken
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 16 NOVEMBER 1957
vat vol wijsheid
voor (jonge)
ouders
WEET u precies hoe het hoort? Ja - In uw huishouden loopt
alles misschien op rolletjes en uw eten staat iedere dag
precies op tijd op tafel, uw kinderen zien er uit om door een
ringetje te halen en uw ruiten spiegelen. U weet hoe het hoort.
Maar toch
Weet u ook op allerlei ander gebied hoe het hoort? Met de
etiquette? En met de mode? Test uw kennis dan eens - want we
hebben een tiental tekeningetjes op deze pagina afgedrukt en
de situatie in een onderschrift verduidelijkt. Een aantal dametjes
van één tot en met tien maakt allerlei fouten en foutjes. Vergis
u echter niet, want er zijn er ook bij, die juist géén fouten
maken, het lijkt alleen maar zo.
Test uzelf en ding
mee naar een prijs!
„Goede raad
is duur" zegt het
spreekwoord.
Maar dit ge
zegde gaat be
paald niet op als
in een jong gezin
uitbreiding wordt
verwacht. Van al
le kanten kan men
dan adviezen ver
wachten, natuur
lijk allemaal heel
goed bedoeld. Na
korte tijd blijkt
echter meestal,
dat men beter de
oren kan sluiten
voor de ervarin
gen van ande
ren. ook al omdat
zij zo dikwijls een
tegenstrijdige en
dus verwarrende indruk maken.
De a.s. moeder kan zich beter
met haar huisarts verstaan en
die zal wel precies uitleggen
wat er gebeuren gaat en hge er
gehandeld moet worden.
grobt en zo diep ingrijpend, dat
haar belangstelling zich steeds
sterker gaat concentreren op de
blijde gebeurtenis die komen gaat.
En dan komen vanzelf de vele
vragen op. heel gewichtige en ook
Schijnbaar onbelangrijke, maar
allemaal problemen en probleem
pjes, die om oplossing vragen.
Zelfs al is haar vroeger al veel
over deze dingen verteld, nu het
haar zelf aangaat, moet de ken
nis niet alleen opgefrist, maar
Ook aanzienlijk uitgebreid worden.
In dit stadium komt de Neder
landse bewerking van het Ameri
kaanse „Gulden babyboek" uit
stekend van pas, ook voor de a.s.
vader, die al even geïnteresseerd
maar in negen van de tien geval
len heel wat minder goed geïn
formeerd is dan zijn vrouw. Sa
men dit boek grondig te lezen kan
leiden tot een beter begrip om
trent de juiste houding tegenover
de taak, die op de schouders van
het jonge echtpaar wordt gelegd.
ZORGVULDIG
Geen dokter zal bezwaren aan
voeren tegen de praktische aan
wijzingen in dit lijvige boekwerk
van 200 pagina's: ze zijn alle met
grote zorgvuldigheid door deskun
digen samengesteld en laten alle
ruimte tot handelen naar eigen in
zicht en ervaring. Op punten, die
van direct medisch belang zijn,
verwijst het „Gulden Babyboek"
onverbiddellijk naar de belang
rijkste adviseur van de a.s. en
jonge moeder: haar huisarts. Zo
doende kan er nooit een vertrou
wenscrisis tussen die twee ont-
Om nog even op de praktische
zaken terug te komen: u vindt in
dit boek tientallen foto's en teke
ningen, waaronder hele series
over belangrijke onderwerpen als
het baden, het klaarmaken van de
fles, het opnemen van de tempe
ratuur, gymnastiek voor jonge
moeders en kleuters en de ver
schillende methoden van luiers
vouwen. Bovendien is er een over
zichtelijke opsomming in opgeno
men van de meest voorkomende
kinderziekten, symptomen en ge
varen daarvan.
Zo ongemerkt als baby's eerste
levensmaanden voorbij glijden,
bladert men verder om te lezen
over de ontwikkeling van twee tot
drie, van drie tot vier enzovoorts
tot 24 maanden toe. Daarna volgt
een beknopte samenvatting van
de lichamelijke en geestelijke
groei tot en met het zesde jaar.
Steeds houden de schrijvers
vast aan het principe van de vas
te dagindeling, passend bij elke
leeftijd. Veel aandacht wordt ver
der besteed aan adviezen over de
keuze van het juiste speelgoed,
ook alweer aangepast bij de leef
tijd van'het kind. De komst van
een broertje of zusje een ge
wichtige gebeurtenis voor het jon
ge kind, die licht tot nerveuze
storingen kan leiden valt even
eens binnen het bestek van dit
leerzame en interessante boek.
Het besluit met een beknopte
handleiding voor eerste hulp en
een handig trefwoordenregister,
zodat men nooit lang behoeft te
bladeren.
Het Gulden Babyboek is voor Ne
derland van de Amerikaanse uit
gave bewerkt door J. C. Turn-
mers, kinderarts te Bussum. Uitg.
Scheltens en Glltay te Amster-
En nu moet u eens proberen uit
te zoeken, wie er een fout maakt
en wie pertinent niet. Van som
mige plaatjes zult u meteen zeg
gen: „o, maar dat is niet in orde",
maar bij anderen zult u wel
eventjes twijfelen, denken we zo.
Er zitten een paar venijnige
addertjes onder het gras.
Uitkijken is dus de boodschap.
Wat u doen moét? Heel een
voudig: u schrijft op een brief
kaart de nummers één tot en
met tien, en achter ieder nummer
zet u „goed" of „fout", al naar
het uitkomt. U hoeft er geen
commentaar of argumentatie bij
te schrijven.
Uw briefkaart stuurt u naar
de redactie van Blad Zij,
Nieuwe Leidsche Courant,
Steenstraat 37, Leiden.
Mevrouw Eén wast altijd
met een zelfwerkend wasmid
del. Ook nu heeft ze een lek
ker dampend sop gemaakt, en
ze verwacht er Llentjes bon
te jurkje schoon uit terug te
krijgen. Is het goed of fout.
Eén doet?
Mevrouw Twee heeft bezoek
van een vriendin, die ze
In lang niet gezien heeft,
's Avonds na het eten wordt
er gezellig koffie gedronken.
Eerst krijgt de inwonende
moeder van mevrouw Twee
een kopje, daarna de vriendin,
daarna haar man. Heeft me
vrouw Twee de goede volgor
de gekozen?
In de linker bovenhoek
schrijft u: Dat is goed dat
is fout.
Zorgt u er voor, dat uw
oplossing vóór 23 november
in ons bezit is? De uitslag
maken wij bekend in Blad
Zij van 30 november, zodat
de prijs winnaressen nog
vóór Sinterklaas een post
wissel in huis hebben.
Er is een prijs van 20,
een van 15 en een van
Mijn schip is zo klein
Bretonse vissers hebben een ge
bed. waarin ze zeggen: '„God,
wees ons genadig, want de zee is
zo groot en mijn schip is zo
klein...." Het is zo'n heel sim
pel gebed, maar hoe vaak moet
Ann Davison het voor zichzelf
herhaald hebben, toen ze, hele
maal alleen, in een klein zeilschip,
de Atlantische Oceaan overstak.
Ann Davison heeft over haar
grote avontuur een boek geschre
ven, dat in het Nederlands ver
taald is door K. van der Geest
en A. J. Pranger, en uitgegeven bij
C. de oer jr. in Amsterdam. Het
Is een beklemmend avontuur. Het
is een verhaal van dapper door
zetten, van buien van neerslach
tigheid, van verbeten vechten te
gen wind en golven en van over
vermoeid zijn.
Waarom Ann Davison die lange
en voor een vrouw eigenlijk zeer
roekeloze tocht begon? Ze geeft
er in haar boek een verklaring
voor: „De enige manier om te
leven is een droom te koesteren,
een schone droom die steeds
■meer uitgroeit." Of dat de eni
ge reden is geweest? Ze geeft
heel wei-
zelf toe, eigenlijk i
zette ze door.
Ann Davison heeft haar man op
een zeiltocht verloren. Daarna
ging ze vliegen en daarmee ver
diende ze haar brood. Maar in
een ranke boot weer door de gol
ven te kliéven dat verlangen
werd haar te machtig en zo be
sloot ze tot de tocht.
Ze heeft die tocht in haar boot
je, de „Felicity Ann", uitvoerig
beschreven, met veel gevoel voor
humor. Maar boeiender dan het
verhaal zelf zijn de korte logboek
notities, die in hun beknoptheid
een spanning oproepen, die door
de uitvoerigste beschrijving niet
kan worden overtroffen.
Een van de kostelijkste staaltjes
van de droge humor, de schrijf
ster eigen, vinden wij de be
schrijving van haar aankomst in
Prince Rupert Bay. „Het is 65 da
gen geleden dat ik Las Palmas
verliet en voor het laatst mensen
zag." En een eindje verder:
toen kwamen de douanebe
ambten aan boord Om me in te
klaren en daarvoor brachten ze
me overuren in rekening. Wat ik
erg vriendelijk vond."
"Heel lang en heel slank is
juffrouw Drie. Ze doet erg
graag aan de mode mee en
die nieuwe modellen, de hemd-
of zakjurken, vindt ze énig!
Ze heeft zich dan ook zo'n ge
val aangeschaft, van dunne
wollen, gestreepte stof. Haar
vriendin, die écht niet jaloers
is, trekt nu toch even haar
neus op. „Lange mensen zo
als jij moeten geen strepen
dragen," zegt ze, „dat maakt
ze nog maar langer...." Heeft
de vriendin van juffrouw Drie
gelijk: en is de keuze van de
japon goed of fout geweest?
Over twee dagen verwacht
mevrouw Vier heel veel be
zoek. Ze gaat een pan heerlij
ke erwtensoep maken, want ze
heeft wel eens gehoord, dat
erwtensoep lekkerder wordt
wanneer hij lang staat. Boven
dien heeft ze een koelkast, dus
de soep zal niet bederven.
Maar ocharm, als ze de soep
proeft, merkt ze dat die te
zout Is! Ze herinnert zich een
huismiddeltje van haar groot
moeder: een zilveren lepel In
de soep meekoken, dan trekt
het zout er uit. Zo gedacht,
zo gedaan. Doet mevrouw Vier
hier goed aan?
De verloofde van juffrouw
Vijf is onverwacht In de stad
en hij heeft opgebeld naar het
kantoor, waar juffrouw Vijf
werkt. Kunnen ze tussen de
middag gauw even een kopje
koffie drinken in dat en dat
restaurant? Allicht, denkt Juf
frouw Vijf en in de middag
pauze holt en draaft ze naar
het restaurant. Met verwaaide
haren en een glimmende neus
ploft ze neer aan het tafeltje
waar haar verloofde zit. Ze
gaat een beetje achteruit zitten
en gaat heel bescheiden en
vlug haar haar kammen. Is
dat goed of fout van juffrouw
Vijf?
MANTELS
met een
Het is een tijdlang een ten
dens geweest in de regen
kledingindustrie, om regen
mantels zo weinig mogelijk
op regenmantels te doen ge
lijken. Dat klinkt een beetje
paradoxaal, maar het is eigen
lijk wel begrijpelijk: het be
grip regenjas is een beetje
een somber begrip; in ons
land regent het heel vaak en
heel veel en moeten we
daarom nu altijd met sombere
jassen lopen?
Ze zijn er geweest in allerlei vro
lijke, sprekende kleuren, in zwierige
en gezellige modellen jassen dus
die ook best te dragen zyn als de
zon wèl stralend aan de hemel staat!
Maar de laatste tyd, hébben wy
gehoord op een show van „Sweda",
is er toch weer een „hang" naar de
geijkte regenmantel; de mantel van
gabardine, in een rustig model,
vooral heel practisch en niet al te
zeer aan de mode onderhevig.
Toch zijn er ook wel uitschieters
en daarvan laten wij u een plaatje
zien. Dunne katoenen mantels in een
fleurig dessin worden als het ware
met een doorzichtig plastic hoesje
overtrokken. Het voordeel hiervan
is, dat de mantel niet meer zo akelig
koud aanvoelt op blote armen en
dat hjj niets van de kleding laat zien.
Want hoe practisch die plastic man
tels ook zijn, dat doorzichtige is toch
niet altijd even plezierig. Het enige
nadeel van zo'n mantel-in-een-hoesje
16, dat hjj niet meer zo klein als een
pakje kan worden opgevouwen. En
het dessin is misschien ook wel een
beetje te gedurfd.
yyAARIN onderscheidt
zich
zijn
dagelijks leven eigenlijk
een ongelovige?
Waaraan kunnen wij het
weten, dat wij met een chris
ten te doen hebben?
Hoewel het al tegen ons
getuigt, dat deze vragen ge
steld moeten worden, zijn de
antwoorden, die wij ten dezen
zo eens van ongelovigen op
vangen bedroevend.
In de trein Rotterdam
Utrecht zaten op een avond
in de afgelopen week vier
mannen te kaarten. Middenin
't gesprek, dat zij met hia
ten voerden, plaatste één van
hen de luid uitgesproken op
merking: „Als je iemand met
zo'n uitgestreken begrafenis
gezicht tegenkomt, kan je er
donder op zeggen, dat het een
kerkmens is".' „Och man, schei
uit, die slijmjurken zetten
op ieder geintje de domper."
DE REST verstond ik niet. Ze
zaten een compartiment ver
der dan het mijne. Maar het ge
hoorde was al meer dan genoeg.
Het gaf mij een behoorlijke
schok. Zijn er werkelijk nog
veel Christenen in deze tijd zul
ke slechte aanbevelingsbrieven
voor Christus? vroeg ik mij af.
In het nachtelijk donker pas
seerden wij een kerk met een
groen verlicht kruis op de toren.
In die kerk was jl. zondag dank
stond gehouden voor ondervon
den zegeningen (vroeger noem
den we dat: dankstond voor het
gewas). Ineens wist ik het:
dankbaarheid is het herken-
nigsteken van de Christen. Niet
maar even in de kerk mee-dan-
ken, maar een leven van danit-
baarheid en blijdscnap. Hc-t een
houdt het ander in. Een dank
baar mens is blij. En die blijd
schap zou iedere dag van ons
uit moeten stralen! Ook als het
ons tegenloopt. Toch dankbaar,
toch blij, omdat ons leVcn met
Christus geborgen is bij God.
Omdat ons leven, hoewel vol
moeiten, zorgen, ziekte, rouw en
pijn, zulke geweldige perspectie
ven heeft. Maar niets schijnt
ons, mensen zo moeilijk te
vallen als dankbaar te zijn.
In je ellende te zitten modde
ren is gemakkelijk. Er zijn men
sen', die zich daarin met een ze
kere wellust kunnen rondwente
len, als een varften in het slijk.
Je blijft er overigens volkomen
passief bij.
De verlossing mogen wij aan-
wijden aan God en aan je naas
te. Offers brengen, niet alleen
materieel, maar ook geestelijk,
met een vrolijk hart. Nu weet
ik wel, dat ons karakter hier
bij een grote rol speelt, maal
laten ook de zwaarmoedigen on
der ons er toch voor vechten,
dat zij zich naar buiten openba
ren als blije kinderen Gods. Wij
moeten degenen, die Hem nog
niet kermen tot jaloersheid bren
gen. Laten de pessimisten hun
best doen, niet zo op zichzelf ge
concentreerd te ziin, maar hun
hoofden op te heffen, luisterend
naar hun Verlosser, die komen
de is.
Een Christen met een hangend
hoofd is een tegenstrijdigheid
Christenen, die aan een óch-
tend'humeur of aan een maan
dagmorgen-stemming lijden, kan
en mag dat eigenlijk wei?
Overpeinzingen van Margaritha
nemen. Maar dankbaarheid
moeten wij geven. En dat is
wat wij, mensen uit onszelf
maar moeilijk kunnen Het is
iéts, dat wij moeten leren.
Ouders moeten dit hun kinde
ren al van jongsaf bijbrengen.
„Zeg eens: „dank u wel"
Nee, eerst dank u wel zeg
gen".
Gelukkig de kinderen, die nog
zulke ouders hebbén. Bij velen is
het danken er tegenwoordig niét
meer bij. Aannemen maar zc
met het air van: het komt me
toch toe. Deze kinderen en jon
gelui zullen onvermijdelijk uit
groeien tot altijd ontevreden vol
wassenen. Dankbaar leven is:
dankbaar zijn. Blij je leven toe-
Als we wéér een nieuwe dag
mogen beleven, als het na de
nacht weer licht wordt is dat
toch al iets om dankbaar vooi
te zijn? Hoeveel onvermoede
verrassingen kan zo'n dag weer
in zich bergen?
Hoeveel kunnen en mogen wij
weer voor onze Héér doen op
zo'n dag? Zelfs onze zieken, on
ze rouwenden Al is het alleen
maar door de houding waarmee
zij hun leed dragen. Misschien
kunnen juist zij veel voor Hem
en voor hun medemensen doen.
We kunnen zo mooi zingen: „De
dag door Uwe gunst ontvangen",
maar hoe rijmen we ons och
tendhumeur met die gunst?
Ik heb altijd het dankbaar zijn
zijn in tegenspoed. Je
zo gauw aan je voorspoed. Je
vindt het maar heel gewoon, dat
je iedere dag je natje en droog
je weer ontvangt, dat de zon
schijnt, dat je gezond én recht
van lijf en leden bent, dat je
ogen hebt om te zien en oren
om te horen, dat je vriendelijke
mensen op je weg ontmoet enz.
En de miljoenen op aarde, die
honger lijden? Die geen dak bo
ven hun hoofd hebben? Die in
de onderontwikkelde gebieden
aan de vreselijkste ziekten weg-
nu begint het pa«! Nu komt het
op het dankbaar leven aan,
waarin God verheerlijkt en onze
naasten gediend worden. Ons
hérkenningsteken toor1 Opda.
anderen, die Hem nog niet ken
nen, het hangend hoofa ophef
fen en met ons gaan tot Hem.
die komt om heel deze verziek
te wereld te herscheppen tot een
paradijs van volmaakte vreug
de. Daarom ook zal een waar
achtig Christen nooit de dompei
zetten op echtè blijdschap, maar
zich daar integendee. in verheu
gen, ^omdat deze bij hem (haar1*
MARGARITHA
gebed. Ik ken alleen de
eerste regels maar Ook heb ik
het nergens Kunnen vinden. Mis
schien hebt u met dat vraag-ru-
briekje in ons zondagsblad méér
succes. Ik hoop het voor u. M.
Een paar weken geleden
heeft mevrouw Zes een nieuw
ganglopertje gekregen. Natuur
lijk is ze heel zuinig op die
mooie wollen loper en wanneer
het huis een goede beurt
krijgt, hangt ze hem behoed
zaam met de wolkant naar bin
nen over de kloppaal en zo
klopt nu zachtjes op de ach-
Hier begrijpt
ven niets van: ze heeft gasten
aan het eten gehad. Twee he
ren van het kantoor- van haar
man. Die ene meneer, had
haar man gezegd, is echt een
man die weet hoe 't hoort,
want hij moet zoveel confere
ren en dineren.... En juist die
meneer heeft zijn servet maar
zo achteloos naast zijn bord
gefrommeld, en zijn mes en
vork heeft hij niet eens kruis
lings neergelegd. Is dat nu
goed of fout? denkt
Dat is een schrik voor Juf
frouw Acht! Ze woont op ka
mers en had zo'n trek in een
biefstukje. Ze dacht dat ze hot
echt wel volgens de regels van
de kunst had gedaan en ln-
s slaat daar de vlam in de
pan! Juffrouw Acht geeft een
gilletje van schrik; gauw-
draait ze de gaskraan uit en
met haar andere hand slaat ze
de deksel op de vlam. Zo denkt
ze de vlam te doven. Goed «I
fout?
Niet alles is
7,50, plus nog twee troost
prijzen van 5 en 2,50.
Het is dus wel de moeite
waard om eens uitvoerig te
gaan zitten nadenken!
Wéest u niet bang,
dat u, wanneer u
nog geen hemd
jurk hebt aange
schaft, niet volgens
de laatste regelen
van de mode ge
kleed bent Er zijn
nog zoveel andere
mogelijkheden! Op
de Dacova, de Da
mes Confectie Vak
beurs, die deze
week in Amster
dam werd gehou
den, zagen wij dit
trois-pièces. Rok
en zeven/achtste
mantel zijn van
fibranne, en het
vestje is gemaakt
van suêdine, een
materiaal waarvan
tot nu toe eigenlijk
alleen maar tasjes
en ceintuurs ge
maakt werden. Het
schijnt evenwel als
stof voor kleding
stukken, zoals kor
te jasjes, ook zeer
te voldoen!
Lange leve mevrouw Negenl
Ze Is jarig en al vroeg wordl
er gebeld: de bloemist met een
boeketje rode rozen van haar
moeder. Gauw in 't water zet
ten, denkt mevrouw Negen. Zo
pakt een moderne, zwart ste
nen pul, doet die halfvol wa
ter en zet de rozen er in. I»
dat de goede manier of niet?
io-
Wat een verrassing voor de
ze schuchtere jongeman, als
hij juffrouw Tien, het zusje
van zijn beste vriend tegen
komt! Ze glimlacht vriendelijk
en hij neemt vlug zijn hoed
af en neemt haar gehandschoen-
de handje in de zijne. Maakt
een van belden een fout tegen
de etiquette? Is hun optreden
goed of fout?
Geen
regenwormen
of
bedorven
eieren...
Eet u wel eens Chinees? Nee,
we bedoelen niet of u mensen-eter
geworden bent, we bedoelen heel
gewoon of u bahmi of loempia's
kimt waarderen. In dat geval in
teresseert u zich misschien ook
voor andere Chinese gerechten en
dan kunnen we u aanraden met
mevrouw J. S. Henriette Holthau-
sen honderdentien wandelingen
door de Chinese keuken te gaan
maken.
„In de Chinese lekkerbek" heet
dit boekje (uitg. Hollandia n.v. te
Baarn) en het werd geschreven
door de Zwitser W. M. Treichlin-
voorwoord mee een Chinees
spreekwoord: „Haast u bij het
werken maar nooit bij het eten."
Regenwormen en bedorven eie
ren eten ze in China, zegt men.
Maar dat valt zo mee! Lever met
prei en bananen met honing, cote-
letten met stukjes ananas en gar
nalen met paprika's en tomaten
klinkt dat niet veel beter? En sma
kelijker? In elk geval zal zij, die
er van houdt eens heel „gekke"
dingen te brouwen in haar keuken
tje, dit een kostelijk boekje vin
den.
model
