Verkeersongeval en achtste gebod
Een oude man wandelde op het trottoir van een stille
straat. Bij de hoek van een zijstraat gekomen stak hij via
het zebrapad deze straat over. Op ditzelfde ogenblik werd
hij aangereden door een hem achteropkomende auto, die
juist rechtsaf moest. In deerniswekkende toestand werd het
slachtoffer in een ziekenhuis opgenomen, waar hij dezelfde
avond aan de bekomen verwondingen overleed.
's Avonds kon i
de plaatselijke bladen
lezen, dat een 76-jarige
grijsaard door een auto
werd aangereden, door
dat hij „zonder op het
achteropkomende ver
keer te letten, dus on
oplettend, de rijbaan
overstak"
De ongevallenberlch-
ten worden door de
plaatselijke politie aan
de pers doorgegeven,
terwijl het Centraal
Feit is nog
geen oorzaak
Bureau voor de Statis
tiek een afschrift van de
politie-rapporten ont
vangt. Ongevallen als
hier vermeld worden in
de statistiek gerubri
ceerd onder het hoofd:
„fouten van voetgan
gers".
Deze verkeersonge
vallenstatistieken die
nen o.a. om door juiste
maatregelen tot een
minder onveilig verkeer
te komen.
En toch moet het ons
niet verbazen, als deze
gedragswijze ten op
zichte van de ongeval-
lenbestrijding een van
de belangrijkste
ken zou ziin, waardoor
vrijwel alle pogingen,
tot een veiliger verkeer
te komen uiteindelijk
voor een groot deel
falen, omdat deze me
thode van registratie in
vele gevallen tot een
dwaalspoor leidt.
Het is het simpele systeem
„wijs" worden door vragen, praten en
kijken. Want slechts door systemati
sche -edragsobservatie is he: mogelijk
tot regels te komen, die aangepast zijn
aan de mogelijkheden van de gemid
delde mens-in-het-verkeer.
Door het gewoon-maar kijken zal
men zich bijv. eerst recht een beeld
kunnen vormen van de moeilijkheden,
die de links afbuigende bromfietsers
en wielrijders regelmatig ondervinden bij
de groene verkeerszuil van een vlucht
heuvel, waar zij veelal „klem" raken
de twee verkeersstromen-recht-
uit. Men zal kunnen constateren, hoe
het natuurlijke gedrag van het rijden
de verkeer nabij de z.g. T-kruispunten
zich verzet tegen de starheid van het
ingsrecht. Men zal door de bijna
zich dan niet veel
al op zijn weg
snelheid kunnen
beroepen, die een
tijdige stilstand
niet mogelijk
maakte' Hierin
zal hij trouwens
den gesteund door
het feit, dat
blijkens talrijke
waarnemingen
Inderdaad, deze oude
achterom gekeken, hij
tend" geweest en moe
dood bekopen.
Aan dit feit valt niet te tornen.
feit is nog geen oorzaak en
Deugd", maar omdat volgens deze
zelfde geleerde „mooie woorden niet
waar klinken" moeten wij in het hier
navolgende aan zijn eerste uitspraak
Laten we het maar onomwonden
zeggen, opdat geen der betrokkenen
an had niet zich ontheven zou voelen van zijn plicht
is „onoplet- tot daadwerkelijke naastenliefde met
dit met de betrekking tot het wegverkeer.
Die 76-jarige grijsaard, waarmee wij
ons betoog begonnen, was de naaste
van de minister van verkeer en wa-
ongevallen, die men waarneemt, op de bet knipperen
hoogte kunnen komen van het gevaar
van voorrangswegen binnen de be
bouwde kom. met name op die wegen,
waar het kwalijke voorrangsprivilege
J" £je voorrangsweg
„Dat ik mijns naasten
nut, waar ik kan en mag,
bevorderemet hem al
zo handele, als ik wilde,
dat men met mij han
dele
bol overdag,
vooral bij zonnig
weer vrijwel niet
De betekenis van het acht
ste gebod naar de Heidel-
bergse Catechismus.
doorkruist.
Men zal „met eigen ogen" kun
nen zien hoe slecht de verschillende
systemen van knipperlichten op motor
voertuigen, vooral door voetgangers
en wielrijders, zowel bij helder weer
als des avonds worden waargenomen
en hoe misleidend de knipperlichten
van rood glas zijn, als toevallig de zon
er op schijnt.
Moge de noodzaak van een actieve
benadering van de problemen door-
Hi ...j dringen tot die contreien, van waar-
atregelen kunnen komen, die moge- het kritieke moment de naaste van uit in de eerste plaats doeltreffende
Bjk meer effect zullen sorteren. Het die autobestuurder, die toevallig rechts- activiteiten mogen worden tegemoet
gaat hierbij als met kiespijn. Men kan af moest op hetzelfde mom'ent dat het gezien,
veel pijnstillende middelen slik- slachtoffer de verkeersdood tegemoet
de oorzaak van de pijn tast trad. Kortom, hij was de naaste van
allemaal, van u en van mij.
n wij allemaal, minister van ver-
door ook het v< I
schrift, deze ze
bra-oversteekplaat
sen met matige snelheid
I
dè^Hamgse
op, dat
ken, dat de tot
veilig oversteken
nodende illumina
tie een gevaren-
symbool is. Im
mers, men ver
trouwt op de garantie van veiligheid.
En die het niet biedt. Zelfs niet aan
kinderen en grijsaards.
Evenals dit met zovele vluchtheuvels
het geval is.
Er is hier sprake van e
volgens mededelingen var
verkeerspolitie lijkt het er op, u»i
die leemte gebruik maakt: SlCCötS »)U%
Zij naderen met zeer grote snelheid di
oversteekplaats. Want hoe groter dt
snelheid, hoe groter ook de afstand tus
sen voertuig en knippcrbol moet zijr
om over te kunnen steken, neen. om
men hiermee niet aan en het kwaad
blijft, ja wordt op de duur erger.
„Dat ik mijns naasten nut, waar lk
kan en mag, bevordere"....
Uit deze definitie van het achtste ge
bod spreekt ACTIE. Het betekent een
ACTIEF gedrag ten opzichte van de
naaste in deze zin, dat ik sfëèds reke
ning houd met de zwakheden en tekort
komingen van mijn naaste en dat lk
hem juist hierin tot steun ben.
En dit heus niet alleen in de kerk of
thuis, op de fabriek of op kantoor, maar
evenzeer en zeker niet in de laat
ste plaats! op de weg, op straat, als
voetganger, als autobestuurder, als
bromfietser, als trambestuurder, of hoe
ik mij ook pleeg voort te bewegen.
En van dit standpunt gezien is het
de vraag, of door de betrokken auto
bestuurder bij het zoeven vermelde ver
keersongeval wel voldoende rekening
werd gehouden met de geestelijke en
lichamelijke mogelijkheden van zijn
naaste, deze 76-jarige oude man en of
hij inderdaad zijns naasten nut, waar
hij kon, heeft bevorderd, met hem
heeft gehandeld, als hij wilde, dat met
hem zou worden gehandeld, als hij zich
op een dergelijke leeftijd in eenzelfde
situatie zou hebben bevonden.
Er is reden om hieraan te twij
felen en uit dien hoofde zou het ge
luid van de sirene van de politieau
to, op weg naar dit ongeval,
slechts het trieste feit symboliseren,
dat wederom het achtste gebod op
een fataal moment niet genoegzaam
tot het leven-van-alle-dag bleek
doorgedrongen.
Kerkklok en
„Ware woorden klinken niet mooi",
sprak Lao-tze. Dit blijkt uit de reacties
van die verkeersautoriteiten, die hun
misnoegen kenbaar maakten, toen een
Als op zondagmorgen de kerkklok
ken luiden ls het, alsof daarin mede
weerklinkt een oproep tot naastenlief
de. Alleen in hem, bij wie het gevoel
voor de menselijke waardigheid in
geestelijke, maar toch ook in lichame
lijke zin. nog niet geheel verdrongen
is. blijft als reëel begrip in zijn „betere
ik" de gedachte nog meeklinken, dat
men ook de mede-weggebruiker als
zijn naaste heeft te zien gegeven.
Vreemd toch, hoe verschillend wij
Christenen ons tegenover onze naasten
gedragen op zondagmorgen bij de in
gang van de kerk of op zaterdagmid
dag, als wij ons met deze zelfde naasten
door de draaideuren van onze waren-
huiz
Zoals bekend, heeft de Vereniging
voor Veilig Verkeer te Den Haag in sa
menwerking met de verkeerspolitie al-
s daar voor bromfietsers de gelegenheid
Kortom: de luilpperbol bewijst slechts opengesteld om deel te nemen aan een
zijn dienst ten volle aan overstekers eenvoudig verkeersexamm^ Van de
met een zeer begaafd verkeersver- 2000 cursisten behaalde slechts 30 pet.
stand. En die derhalve de knipperbol het diploma.
niet nodig hebben In ons statistische brein trekken wij
hieruit de voor de hartó liggende con
clusie, dat er in ons kleine land onge
veer 500.000 gemotoriseerde tweewielers
zijn. die met een toegestane snel
heid van 40 km per uur de verkeers
borden voorbij brommen zonder cat de
daarop voorkomende aanwijzingen in
I vele gevallen voor hen enige betekenis
hebben. Immers, het voor alle gemoto
riseerde verkeer geldende examen is
aar. hen voorbij gegaan.
De autoriteiten volharden in de merk
waardige stelling dat de bromfiets
„slechts" een fiets is.
Welnu, of de bromfiets is inderdaad
een fiets, maar in dat geval is dan toch
de volkomen willekeurige gedecreteer
de 40 km veel en veel te hoog, of het
is een motorfiets, maar in dat geval
ontbreekt dan toch het zo noodzakelijk
gebleken verkeersexamen.
Maar én een gewone fiets én een
limiet van 40 km per uur is in ieder
geval een wat wonderlijke combinatie.
En toch, als men de bromfiets, even
als al het gemotoriseerde verkeer, aan
wegenbelasting zou onderwerpen een
bedrag van 15,- per jaar wordt ook
door vele bromfietsers zelf als billijk
beschouwd), dan brengt dit jaarlijks
ongeveer tien miljoen gulden op en zou
zonder bezwaar van 's Rijks schatkist een
instituut in het leven geroepen kunnen
worden, dat zich speciaal belast met
het afnemen van een rij-examen. Laat
men niet vergeten, dat men met een
zodanig beleid in de eerste plaats de
belangen van de bromfietser zelf dient.
Want de mogelijkheid is niet uitgeslo
ten, dat een deel van de 300 slachtoffert
die het jaar 1957 onder hen belooft te
brengen, de verkeersdood zou zijn ge
spaard gebleven, indien de zorg van de
Overheid omtrent d* bromfietsberüder
zich verder had uitgestrekt dan het
voorschrijven van een snelheidsbeper
king.
Vaardigheid
ontbreekt
trole op de auto-rijschool, wordt
getraineerd tot in lengte van dagen!
Terwijl allerwege op doeltreffen
de maatregelen wordt aangedron
gen, om aan de gevaren van het
wegverkeer een halt toe te roepen,
is het anno 1957 nóg mogelijk ais
rij-instructeur op te treden, zonder
dat men zelf ooit achter het stuur
heeft gezeten!
Zo onbelangrijk wordt het beroep
van de rijschoolhouder gezien, dat het
(b.v. in Rotterdam) zelfs niet èens mo
gelijk is, zich in de Kamer van Koop
handel als zodanig te laten insdhrij-
Zo onbelangrijk wordt in wezen het
rijbewijs gezien, dat het verstrekken
hiervan in bepaalde gevallen niet af
hankelijk is van de rijvaardigheid,
doch van de nationaliteit van de aart-
wèl 50 km per uur, als ge-
nog immer geldende
st „gebieden en vol-
7z°'i
principe
gen".
Ook de lagere
organen
Met name bij de Haagse verkeerspo
litie blijkt het begrip „zorg om de
mens" een levend begrip te zijn. Zij.
die zich op de drukke uren op drukke
verkeerspunten moeten bevinden, kun
nen getuige zijn van het enthousias
me van een aarttal jonge mensen, de
jeugd-verkeersbrigade, die onder toe
zicht van de verkeerspolitie zijns naas
ten veiligheid nu daadwerkelijk bevor
dert, door een veilige hulp te bieden
'erstekeode voetgangers.
praten om een indruk te krij
gen van de waarde van deze
vorm van „inspraak". En als
men dat gedaan heeft, welnu,
laat men dan via de pers een
beroep doen op het publiek op
dat de ideeënbus van de ver
keerspolitie een belangrijk
hulpmiddel wordt bij het be
vorderen van de wegveiligheid
ter plaatse.
Zal het wederom de Haagse
verkeerspolitie zijn. die hiertoe
het initiatief neemt?
Als dit zo is, dan is de stap
van het passieve beleid („Kun
jÜ niet lezen?") naar die van
de waarneming maar een klei
ne, want uiteindelijk zal blij
ken, dat de verkeer s-
ideeënbus het gedrag van
de gemiddelde weggebruiker
tegenover verkeerssituaties
treffend weergeeft.
En ook alle
weggebruikers
Dat er telkenmale een gemis aan
naastenliefde in de verhouding der
C1B weggebruikers onderling moet worden
Laten wij" hopen, dat dit actieve ge- geconstateerd kwam in het begin van
drag van ide politieautoriteiten aldaar a' duidelljlc naar voren,
weerklank moge vinden in alle steden Want hoc le omstandigheden van wet
van ons land en da.t er «n weg ook moge zijn, niets ontheft
'an de plicht om daadwerkelijk
te helpen de verkeersongevallen
land en dat er voldoende jonge
lui zich beschikbaar willen stellen, door
m plaats van in hun vrije tijd een maxi- t. unnri-nm.;
male prestatie van hun motor of voorkomen,
bromfiets te vergen, deze maximale Er ligt op dit gebied vooral ook voor
prestatie zelf opbrengen en te beseffen, onze kerk een belangrijke taak.
•dat ook zij kunnen medewerken om te Een van onze jeugdpredikanten
voorkomen, dat nog langer in 25.000 Ne- heeft onlangs gewezen op de nodzaak.
derlandse gezinnen wordt gerouwd of de kerk medezeggenschap te geven
geleden tengevolge van het wegver- met betrekking tot de verkeersonveilig-
*eer- heid. Hoewel de waarde van een der-
Torh <c «- k;; i - gelijke suggestie niet moet worden
is er by deze lagere overschat, behoeft het afwachten in de-
organen een gemis aan bereid- len allerminst tot een passief gedrag
heid om gezamenlijk met te voeren-
(en niet boven) de weeae- 20 is bv- al me«rmalen van da kan-
l "e wegge §el op dlt ,,pect wa>rtjij het achtste
bruiker tot (ineidentele) op- gebod een zeer belangrijke uiting kan
lossingen te komen.
i pen
ij op zon-
s bedehuis
tegenover
Welk een verschil, hoe
dagmorgen, op weg naar
onze mede-Kerkgangers zi
op maandagmorgen (na c
late opstaan, in de jachtende verkeers
stroom van alle te-laat-komers) onze
mede-Werkgangers. Alsof het doel:
Kerk of Werk maatgevend is voor ons
gedrag ten opzichte van onze naaste!
Op zondagmorgen de kerkklok, op
maandagmorgen de sirene. Welk een
aber verschil in klank! Het is, als-
chef VI
keerspolltie, autobestuurder
dienen dit te beseffen, niet
durende het lezen van de
maar op leder moment, da
betzij met de vraagstukken r
wegverkeer beleidshalve bezighouden,
hetzij ons als gewone verkeersdeelne
mer op straat bevinden.
Het bevorderen van het „nut van de
naaste" eist zeker niet in de laatste
plaats een ACTIEF gedrag van hen.
die geroepen werden tot een beleids
functie met betrekking tot het wegver-
c sKucii ue keer, omdat naar onze vaste over-
srkklok gaan- tuiging het begrip „verkeersveilig
heid" eerst realiseerbaar is bij een re-
- wonder, dat glementering, die volledig is afgestemd
deze signaalhoorn zijn benaming ont- 0p algemeen menselijke zwakheden en
uit de tekortkomingen.
Mogen we nog even de definitie
er- bepaalde verkeersmaatregel als voor-
ik, oeeld diende om een andere benade-
ge- ringswijze te propageren,
na, Toch mag dit misnoegen geen aan-
ons leiding zijn. er „dan maar" het zwij-
het gen toe te doen. Overal, waar inciden
teel de methode van „praten, vragen
en kijken" werd toegepast, bleek im
mers het resultaat een vermindering
van het ongevallencijfer te zijn.
of de politie-si
vredige klanken van
deweg overstemt,
het eigenlijk
Enkele
voorbeelden
SIRENE - ironit m et„ „oord!
In oude lijden lokte zij de aandacht der
schippers naar zich toe met haar zang
en dood en verderf u-aren het gevolg.
En nu loeit de sirene als de politieauto
verkeersongeluk
Heeft men eigenlijk wel de moeite
genomen om de deskundigen op dit ge-
bied, de psychologen te horen? Voor- laatste wijst
Indien wij voor een ogenblik het
lichamelijke letsel bij de verkeers
ongevallen buiten beschouwing laten en
onze aandacht richten op de materiële
schade waarbij wij zonder meer van
„schuldgevallen" kunnen spreken, dan
blijkt het volgende:
In alle grote bedrijven met personen-
en goederenvervoer blijken verreweg
de meeste schadegevallen niet voor te
komen bij hogere snelheden, maar bij
die tussen de 0 en 20 km per uur. Het
zijn voornamelijk de schades die op
treden bij "•egrijden, keren en ma-
leent aan de demonische
Griekse mythologie, die dood
derf zaaiden en rouw brachten
schippers-gezinnen?
Dringt het eigenlijk wel in voldoende
mate tot ons door. dat het geloei van
de sirene niet meer en niet minder be
tekent dan dat ons „betere ik" zich
eigenlijk slechts gehandhaaft weet bij
de gratie van de kerkklok? Inderdaad:
ons betere ik, want WIJ vormen geza
menlijk het wegverkeer-van-vandaag en
de meer dan 1600 doden en de bijna
4000 blijvende invaliden, die naar
wordt verwacht het wegverkeer van
Nederland over 1957 als tol zal eisen,
zijn er niet bepaald een bewijs van,
dat wegverkeer en naastenliefde syno
niemen zouden zijn!
Daarom zijn wij ALLEN hieraan
schuldig en is de juist voor het weg
verkeer zo pregnante uitspraak van
Goethe: „Alle slnd an Allem Schuld"
zinvol voor ons allemaal. Want de si
rene, die wij ln onze steden zo vele ma
len horen, Is er een aanwijzing voor,
dat de boodschap van de kerkklok, de
boodschap van naastenliefde, niet wordt
gehoord.
.Ware woorden klinken niet_ mooi",
schreef reeds 600 jaar
herhalen,
gesteld?
„Dat lk steeds rekening houd
met de zwakheden en tekortkomin
gen van mijn naaste en dat ik hem
juist hierin tot steun ben."
Is er in het intermenselijke verkeer
bekend werden deZe
doende geraadpleegd, anders zou deze
fout waarschijnlijk niet zijn gemaakt.
De knipperbol getuigt van een merk
waardige overschatting der psychische
kwaliteiten van de gemiddelde „ver-
keersmens in het algemeen en van
die van onder de 15 e
jaar in het bijzonder.
Is dit werkelijk het geval? Trouwens, de gemiddelde reactie var
Laat men. teneinde deze vraag te de. weggebruiker op het systeem var
kunnen beantwoorden, uitgaan van het knipperlichten is reeds eerder statis-
feit. dat 90 pet. van het aantal dode
lijk gewonde slachtoffers onder de
Het nieuwe verkeerssymbool, ge
naamd „knipperbol" kost onze gemeen
schap miljoenen. Het project moet de
mmogelijkheid bieden tot een veilig over-
;oals wij die 'zoëven "hebben steken voor de voetgangei
Dit is er een aanwijzing voor, dat het
vele chauffeurs onder wat moeilijker
omstandigheden (b.v. achteruitrijden)
de nodige vaardigheid ontbreekt En
op. dat het aan
voldoende opleiding heeft ontbroken.
Deze mening wordt bevestigd door het
feit dat ongeveer 35 pet. van alle on
gevallen plaats vindt op wegkruisingen
(waar eveneens van moeilijker omstan
digheden kan worden gesproken». Dit
verschijnsel van een ontoereikende op-
ls al
Autorijscholen
tisch benaderd
RRSML onderzoek ware
voetgangers bestaat uit kinderen onder FP*.bleek o.
dan 70 pet. van alle onge-
dit gebod waar het
En zijn ook zij, die een dirigerende aJ?5
taak hebben in het wegverkeer. oordeels-
laatste instantie geen dienaren van
achtste gebod?
Verkeersbeleid
en naastenliefde
het noodzakelijke
onderscheidingsvermogen
vooral in het wegverkeer ont
breekt. In de eerste plaats is dan toch
de knipperbol als v ïiligheidsmaatregel
voor hen bedoeld.
Nu zijn er allerJ :i omstandigheden,
waarbij het baken als veiligheidsga
rantie verstek moet laten gaan. De be
langrijkste is wel deze dat een
voertuig of tram reeds „zo dicht is ge
naderd, dat de bestuurder redelijker-
genoeg worden wijs niet meer kan stoppen".
Dit „redelijkerwijs stoppen" hang:
de begrippen
de resultaten
de Overheid bekend. j iw JH yqii w
dat, °P. iedere 100 vallen is de auto betrokken en het*is
dan ook geen wonder, dat vooral de
grote verkeersborden, zoals de K.N.A.C
de A.N.W.B. zich reeds jarenlang
Th. B. Walbeehm
De schryver van dit bijzonder
sympathieke artikel, is in korte tyd
een bekend man geworden. Hy
schreef nl. een boek dat tot titel
heeft „Verkeer en Wy" en dat
een uiterst objectieve èn originele
analyse geeft van de oorzaken van
het grote aantal verkeersongevallen
en van de strijdmiddelen daartegen.
Dat boek sloeg in. Omdat de heer
Walbeehm hel probleem van een
heel andere zyile benaderd heeft.
Hy is nl. psycholoog (werkzaam
by de psychologische dienst van de
PTT. in Den Haag) en bovendien
is hy een christen voor wie Gods
geboden ernstig meetellen by de
beoordeling van verkeersongeval
len. Op het ogenblik werkt hy, on
der leiding van prof. H. W. Ouwe-
allen in
itwoorde
doel
Bijgaand artikel getuif
keersprobleem. By leziii
zo nu en dan de lust
spreken in zich voelen
en misschien zal men li
mige opzichten volkom
zyn met de schryver.
ding is zeker: het last u
losEn dat is de bec
Het kan Hl
herhaald, dat het verkeer een actief
beleid nodig heeft.
Zolang nl. in onze verkeersreglemen
tering het autoritaire principe, het „zij
hebben te doen" niet is geworden tot
een „wat kunnen wij doen'
moet gesproken worden van
Chinese wijsgeer Lac-tze in zijn sief gedrag tegenover het benauwende steken, als ..Hl..
t>"," MÈ de verkeersprobleem. Zolang maatregelen 40 a 50 meter is genaderd, terwijl dit
niet het symbool van een ACTIEF ge
drag. Veeleer spruit hij voort urt de
school van het autoritaire principe, die
van het „gebieden en volgen", hetgeen
gebleken is in het wegvcrkeersbeleid
ondoelmatig te zijn.
Anderzijds heeft men echter nog
steeds nagelataen. op door verkeers
lichten of door een verkeersagent be
waakte wegkruisingen een oversteek-
fase voor voetgangers in te stellen.
Telkenmale
„Canoniek Boek van de Tao
•eactie-snelheid" en
mweg is afhankelijk van
in de snelheidsmeter. Zelfs na invoe-
zolang ring van de komende maximum-snel
heid zal men niet veilig over kunnen Het invoeren van zo'n oversteekfase
•oertuig tot op kost niets, het knipperbolproject kost
«^~.,i<i ji* miljoenen!
wettelijk toezicht onderworpen te krij
gen.
Maar Ln plaats van een ACTIEVE
houding in te nemen, wordt de weg
van de minste weerstand gekozen en
wordt een eindeloos proefproces uitge
lokt, terwijl een doelmatige oplossing,
zonder aantasting van de grondwet mo
gelijk was!
Evenals dit bij de bromfietsers het
geval was volstaat men met het decre
teren van een getal als maximum-snel-
wel de betekenis hiervan l_. _r
van de wegveiligheid is te verwaarlo-
Laten wij. Christenen, nu vele
poffingen ter verbetering van de
wegveiligheid blijken te falen, van
af vandaag trachten door ons voor
beeld van naastenliefde in het weg
verkeer navolging af te dwingen.
Laat de boodschap van de naas
tenliefde ook in verband met de
verkeersveiligheid weerklinken van
alle kansels, op catechisaties en op
knapen- en jongelingsverenigingen.
Laten wij beginnen met maan
dagmorgen een half uur eerder op
te staan, zodat wij op een zodanig
tijdstip van huis gaan, dat het ge
jacht van de ochtendverkeers
stroom aan ons voorbijgaat. Wij
kunnen dit ook, als wij ons ter
kerke begeven, waarom dan niet
gedurende ons door-de-weekse-
leven?
Laten wij onze dagindeling steeds
zó maken, dat wij in onze auto, op
onze bromfiets of lopende de tijd
aan ons hebben, opdat de tijd óns
niet heeft. Trouwens, toen God de
tijd schip, heeft Hij hiervan vol
doende gemaakt
Maar vooral laat ons hierbij
denken aan de woorden van onze
grote theoloog en staatsman dr A.
Kuyper: „Zij kunnen niet wachten,
geen dag en geen nacht".
Want edere dag, dat de overheid
talmt en iedere dag, dat de wegge
bruiker denkt: Morgen ga ik be
ginnen, want ik heb juist vandaag
nog zoveel te doen", nogmaals, iede
re dag is te laat, want de sirene
van de politie-jeep houdt geen
rekening met uitstel en ook zij, die
vandaag ah slachtoffer vallen, zij
allen zijn onze naasten en ten op
zichte van hen allen zijn w\j wat
betreft de toepassing van het acht
ste gebod in het dagelijkse leven
tekort geschoten.
„Zij kunnen niet wachten,
Al zou het zó zijn, dat er op
iedere 100 raadgevingen van
het publiek slechts één meer
of minder waardevol blijkt,
dan is dit simpele feit de aan
vaarding van inspraak van het
wegpubliek ten volle waard.
Laat men eens een voorbeeld
nemen aan de talloze bedrjj- geen dag g^n uur". Daarom:
ven, waar men door middel van van ons Christenen een actief ge-
de z.g. „ideeënbus" aan ieder- drag tegenover de verkeersonvei-
.en de gelegenheid eeeft z«n |if.heid. want ACTIE ie de enig
zienswyze omtrent alle moge- -
üjke oplossingen kenbaar te 'u1'" 'nterpretat'e van „ztjn.
maken, naasten nut, waar ik kan en mag
Laat men eens met de direc- bevorderen."
ties van deze ondernemingen jg g WALBEEHM
