Ook in onze dagen woedt
strijd des Heren
een
Weer honderden zangers rond
het granieten massief
A-griep deed aanvallen
op Leidse feest
Een wereld van schijn spatte
in kleuren uiteen
ADLER
Fa. MEERPOEL
Gezond
Voedzaam
Veilig
jffil-WE LEIDSCIIE COURANT
VRIJDAG 4 OKTOBER 1957
Ds. W. J. H. Hubeek in de Pieterskerk
Wij zullen erfenis der vaderen
hebben aan te grijpen
f ZIJN drie-oktober-prediking van gistermorgen trachtte ds. W. J. H.
Hubeek naast het geven van enkele markante historische flitsen het
leschiedkundige gebeuren verstaanbaar te maken voor deze tijd en de
jtuatie, waarin wij. leven. Hij zei in verband daarmee, dat er ook in onze
lagen een strijd des Heren woedt, met als inzet het geloof en de geeste-
ijke vrijheid, een strijd die niet veraf plaats grijpt, maar om ons heen.
Communisme, nihilisme, imperialisme en egoïsme bedreigen onze samen-
eving. Ze zijn een toegeworpen handschoen voor de christen, om die op
t rapen. Deze kerkdienst werd „na 383 jaren gehouden in de Pieterskerk".
De Schriftlezingen waren psalm 46 en
en gedeelte van Mattheüs 23. Na het
otum werden vier verzen van de „Leid-
psalm" (9) gezongen: „Hij, die Uw naam
waarheid kent"; „Zingt, zingt de Heer.
Pie eeuwig leeff".
D6. Hubeek stelde, dat de burgerij van
eiden in 1574 ongetwijfeld vervuld was
an diepe dankbaarheid, toen haar in de
iep6te nood de boodschap van de bevrij-
hvg gewerd. Het was een boodschap, die
iepe vertroosting over een wonderbare
fvrijding teweegbracht.
Het is zeker niet onbegrijpelijk, dat de
erkgang inbaerent gebleven is aan de
lerde oktober. De wezenlijke waarde van
en gebeurtenis ligt niet eens in het uit
eindelijke resultaat, maar in de oor-
pronig. En in het verzet en de weerstand
Leiden wilde men Gód dienen: de
van Leiden was een Góds-dienstige
Niet voor allen
was het niet voor allen. Er was
aantal vereaagden, vreeeachtagen,
waren er ook, die door hun
dienstige overtuiging ervan weer-
1 werden, aan de strijd deel te ne-
Naast het zwaard van de honger
i de veelsoortige schare een instru-
de hand van de vijand, waarmee
e probeerde, de stad tot overgave te
Maar dat pogen stuitte af op de on-
verzetteHjkheid van een Gldeonsben-
de. Niet omdat zij zulke heiden wa-
omdat zij geloofden aan de
mld<
'/te
X de
95
F
DE TOEKOMST
VAN UW KINDEREN
Spreekt u eens met ons over....
Studie-U itzetverzekering
RAPENBURG 52
In Chr. Geref. kerk
Veel meer dan een
„er was eens..."
In het kerkgebouw aan de Steenschuur
wamen gistermorgen om 10 uur leden
de Ghr. Geref. Kerk samen om door
iel van een prediking van ds. C. van
Weele te worden geconfronteerd met
achtergrond en het wezen van het
l-oktober-gebeuren. De tekst voor de
iredikatie was Riehteren 7 vers 14 en 15:
.Zie, ik heb een droom gedroomd, zie
geroosterd gerstebrood wentelde zich
in de legerplaats der Midi andeten en kwam
'ot aan de tent en sloeg ze dat ze viel.'
Ds. Van der Weele meende, dat de
historische zin van een 3-oktober-her-
ienking met dit woord van de Bijbel
schoon wordt getypeerd. Wij moeten oog
hebben voor het verband, dat er bestaat
het heden uit het verleden naar
de toekomst. Leef uit het licht van mor-
*tn.
een 3-oktober-herdenking
*l!een maar spreken van „er was eens..",
dan behoort zij tot de dingen, die spoe
dig verglijden. Het machtige van'Neder
lands vrijheids worsteling in de geschie
denis Is veel meer dan een „er was
eensAls we als Christenen geden-
danken, dan roepen we het mei
het profetenwoord uit: „En zieen
tie...."
Het visioen van de tekst tekent ons de
'rijd van Israël tegen de Midianieten,
Amelekieten en andere rovende volken.
De krijgskansen liggen voor Israël zeer
ongunstig. Wat zal een klein volk zon
der wapenen tegen een overmachtige
vijand uitrichten?
Er Is een parallel te trekken met
de Spaanse overheersing tegenover
het bezette Leiden. We hadden het
ïeker verloren, als God Zelf de stad
niet had bevrijd. We moeten In het
heden, met het oog op een dreigen
de, donker wordende toekomst meer
durven leven uit het „noorderlicht"
van Gods Woord. Het licht van Gods
Woord tekent in de donkere nacht
van strijd en vrijheid van godsdienst
«n geweten de enige uitweg. Onze
blik moet eschatologisch gericht
worden op dit Bijbel-woord in deze
herdenking, aldus ds. Van der Weele.
Visionair ziet de dromer In het kamp
van de vijand, dat zij het verliezen moe
ten. Dat is niet anders dan het zwaard
Gideon. De hand van „Ik ben. Die
Ik ben" voor Gideon en Israël.
Vteionair heeft de Spaanse vijand al
lang vóór 3 oktober gezien, dat ze hei
verliezen moesten. En als in de nacht
2 op 3 oktober een deel van de
tnuur van de stad instort met razend ge-
Weid, dan schrikt men in het holst van
nacht in de schansen zo, dat men
„het wentelende gerstebrood" de
vlucht neemt. Dat instorten van de muur
de vijand niet anders dan het
iwaard van de dappere Leidenaars. Ach
ter dit alles staat echter: God heeft de
Spanjaarden en dit ganse leger in onze
hand gegeven.
DS. HUBEEK:
„Góds-dienstige zaak"
zaak waartoe God hen geroepen had.
En het was een zaak van geestelijke
vrijheid.
Deze inzet verhief het lokale ge
beuren tot een zaak van nationale be
tekenis, ja van Europese. Deze inzet
gaf aan de zaak een godsdienstig ka
rakter. Het blijkt een bron van kracht
te zijn; dan worden zwakke mensen
harten moedig, tot heldendom'Verhe
ven, tot strijden en lijden in staat.
Dat heit eind van het drama spoedig
komen moest, begreep iedereen. Maar nie
mand wiet, hoe het einde wezen zou. Wat
wèl wist, wa6 diit, dat het Gods zaak
en dat God Leiden geen andere keus
liet. En toen het einde de overwinning
bleek te zijn, spoedde men zich ter kerke;
wist het: de overwinning was des
Heren. Wat niet in de macht van mensen
lag, had hier de doorsla® gegeven.
Wie gelooft
Nadat ds. Hubeek had herinnerd aan
?n woord van de filosoof Karl Jaspers,
dat alle geschiedenis ons aangaat als
eigen geschiedenis, ging de predikant
tot acualisering van het historische ge
beuren. Wij herdenken ieder jaar 3 ok
tober 1574 om deze dag elkens opnieuw
verstaan voor de eigen tijd en ons
steeds weer af te vragen, wat het beleg
en ontzet ons hebben te zeggen.
Ds. Huibeek merkte op, dat een le
vend christen in deze wereld geen
onrecht verdraagt. Waar het op
komt in de strijd daartegen is niet
de zekerheid van de overwinning;
het einde kan wel het kruis zijn. Ook
de zekerheid van de massa achter
zich te weten is niet essentieel; in
kritieke tijden blykt de massa on
zeker en wankelmoedig te zijn. Waar
het op aankomt, is, dat de zaak goed
moet zijn, dat het Góds zaak is; wie
gelooft, staat voor zijn zaaik, desnoods
tot de dood.
In die strijd moet er leiding zijn. D«
are leider is niet de man, die met ter-
?ur zijn plaats verovert, maar de man,
die zich door God geroepen weet. vaak
ijns ondanks
Willem van Oranje was een man, in wie
de zaak Godé als het ware wa6 geïncar
neerd. Het volkslied van Nederland is
evenzeer een ereteken te zijner gedach
tenis als een belijdenis van het geloof.
Hij streed, hij leed, maar hij geloofde. „Na
't zuur zal ik ontvangen van God de Heer.
dat roetZijn trouw en toewijding
hebben hem doen kennen als een
van '6 Heren zaak en ze maakten het
Huis van Oranje tot een embool, dat tot
in .de laatste wereldoorlog inspirerend
werkte
Geloof en vrijheid
Ook in onze dagen woedt een strijd
des Heren, met als inzet het geloof en
de geesteljjke vrijheid. Ds. Hubeek
wees op de dreiging van communisme,
nihilisme, imperialisme en egoïsme.
WU vieren wel de bevrijding, maar be
vrijdden zijn wij niet. Wij zullen de
erfenis der vaderen hebben aan te
grijpen en te benutten om daarmee te
treden in de dienst des Heren. Dan
zal de Heer ook ons in deze Zijn
strijd bewaren.
Zo besloot ds. Hubeek zijn prediking.
Drie verzen van gezang 293 werden aan
het eind van de dienst gezongen: „O God,
Die droeg on6 voorgeslacht in nacht en
stonmgebruis, bewijs ook ons w trouw en
macht, wees eeuwig ons tehuis".
Ds. C. Molenaar in Geref
Gemeente
Alleen Gods Zoon
maakt écht vrij
Ds. C. Molenaar ging voor in de kerk
van de Geref. Gemeente aan de Ni<
Rijn. In zijn voorwoord herinnerde de
predikant aan het afscheidswoord van
Mozes, tot het volk van Israëli-gesproken.
Speciaal werd de maand genoemd, waar
in het volk door God uit Egypte werd
verlost, in een tijd dat ook voor hen de
nood zeer groot was. Wij mogen nooit
vergeten, maar altijd gedenken; zo moest
het volk van Israël de fnaand Abib ge
denken, aldus ds. Molenaar.
Wij moeten letten op de grote ellende,
waarin onze stad heeft verkeerd. De
predikant gepaalde in verband hie:
zijn gehoor bij het beleg van de stad
Samaria. Benhadad van Syrië wilde tot
een beslissende slag overgaan. Hij
geen stormloop, want dan zou hi
pletter zijn gelopen. Door uithongering
zou de stad kunnen worden genomen.
Door die belegering onstond er een
nood. Wat het volk eens verfoeide, i
nu kostelijk bevonden. Verlossing scheen
onmogelijk.
De geschiedenis van Leddens beleg i
ten wij, aldus ds. Molenaar, zien in
raam van die bange tijd, toen de strijd
tegen het machtige Spanje werd gevoerd.
Het lot van ons vaderland was met dal
van de stad nauw verbonden. Het was
de bedoeling van de vijand, ons volk tot
een gewillige knecht van Spanje
maken en tot een getrouwe volgeling
van Rome's Kerk. Men zag de afval
Rome als opstand tegen het gezag. Het
zaad van de Reformatie had heerlijke
vruchten voortgebracht.
Ds. Molenaar ging vervolgens in op d«
geschiedenis van het beleg. Hij stelde dui-
delijk, dat Leiden de verlossing alleen
had te danken aan Hem, die wate
wind gebiedt Het scheen aan alle zijden
onmogelijk, Leiden te ontzetten. De Here
et geweest, Die getoond heeft.
Hoorder van het gebed te zijn.
Er is een strijd geweest om God naar
Zijn Woord te dienen. Wij hebben een
erfenis uit de handen van onze voor
ouders ontvangen. Voor hen die door
Gods genade aan Zijn Woord vasthouden,
wordt de nood nog groter, maar dat is
niet erg, want God is in alle nood en
dood voor Zijn gunstvolk groot. „Laten
wij op deze dag", zo besloot ds. Molenaar,
„belijden wat tot onze eeuwige Vrede
mag dienen en ziien op die Held, bij Wie
onze hulp is. Wanneer de Zoon ons heeft
vrijgemaakt, dan zijn wij waarlijk vrij.
Laat ons dan staan in de vrijheid, die in
Christus Jezus is".
In de avonddienst ging ds. A. Vergunst,
oud-Leidenaar, van Rotterdam voor.
Het begin van het drie-oktober-feest wordt voor de ware Leidenaar
gedragen door plechtige klanken en een vast rustpunt van de feest-
morgen vormt het koor van spontane, ongeschoolde stemmen in het
Van der Werf-park.
Voor het eerst bood heer Kwaadgras
burgemeester burgerijkrans aan
DE KORAALMUZIEK is een van de programmapunten op 3 oktober,
waaraan in geen enkel opzicht te tornen valt. Dat is maar goed ook,
want er is in het Leidse feest niet zo heel veel overgebleven, dat recht
streeks herinnert aan de wezenlijke betekenis ervan. De zanger die ons
zei, dat hij de Koraalmuziek beschouwt als een eredienst in de openlucht,
is er naar ons gevoelen wel dichtbij.
Het is ee
het feest,
overleg ve:
het nu eer
[vervangbaar onderdeel van
irin elke wijziging serieus
niddellijk opvalt of
lied,
gent, een nieuwe o-psitelling of een nieuwe
kraosdrager geldt.
Ondanks de dreigende druilerigheid
gingen dit jaar in de ijle morgen van 3
oktober weer velen naar het park om
rond het granieten massief van Van der
Werf de dag eèn devoot en todh schallend
begin te geven. De leiding was voor de
tweede keer in de zeer vertrouwde han
den van de heer Stenz, die het gewoon
Spelers gaven uitstekend spel te zien
Leidse C.O.V. vierde feest met
doktersvoorschrift
DE LEIDSE Christelijke Oranje-Vereniging vierde gisteravond het 3-
oktoberfeest in „Prediker" met de opvoering van een blijspel van
Kurty Gordon door de Timdelerclub. „Voorschrift van de dokter" is een
vrolijk niemandalletje, dat, mits het goed voor het voetlicht wordt ge
bracht, het publiek een plezierige avond kan bezorgen.
de twee stijve oude dames met hun
niet kan hebben, als er iets mi6 gaat (dat
geldt overigens niet voor de repetities
voor de levende uitvoering). Gister
avond op de ontspanningsavond van de
3-October-vereendging in de gehoorzaal
stond hij nog te trappelen, toen het begin
de laatste regel van het Wilhelmus
de zoveelste maal verkeerd werd
gezongen. De zal de mensen van de Ko
raalmuziek beslist niet gebeuren.
De heer Kwaadgras bood de burge
meester voor de eerste maal de krans
voor de arm van Van der Werf aan.
Hij sprak daarbij een kort woord.
Toen droeg deze doorlachte burge-
meester-in-brons opnieuw zijn twee
erekransen en weerklonk, begeleid
door Concordia, het Wilhelmus, in
tweeledige zin: ter nagedachtenis aan
de dapperen van weleer en als be
lijdenis van het geloof.
Men heeft zich bij het spel van de
Timdelerclub ook werkelijk geamuseerd
Waren de spelers in het begin wat ner-
later, bij het optreden van Eugène
de Geus, werd het beter en kreeg het
meer evenwicht. Riet Krispijn—De
Wolff was in de hoofdrol beurtelings
koket en kórdaat. Hans v. d. Kwaak
was een kleine rol toebedeeld, maar hij
wist deze tot een ware creatie te maken.
In het stuk ontmaskert een jonge
vrouw haar neef, die medefirmant is van
een groot bedrijf. Deze man tracht meer
zeggenschap te krijgen door zijn secre
taresse van diefstal te beschuldigen,
twee oude dames op te lichten en
slotte zijn nicht en compagnon ontoe
rekenbaar te laten verklaren.. Het laatste
Lukt hem niet, want de jonge vrou
•hem te slim af. Zij beweert bij een
ohiater te zijn geweest, die haar heeft
aangeraden zich „uit te leven", alles te
doen waar ze zin in heeft, om van haar
vermeende „remmingen" af te komen.
De overige familieleden weten niet wat
haar gedragingen beduiden en zij voelen
zich wanhopig, totdat de opzet va:
jonge vrouw duidelijk wordt. De satire
op Freud c.s. is wel vermakelijk, maai
in dit stuk toch wat té goedkoop uitge
werkt. Maar ddt Is dan ook het enige be
zwaar dat men kan maken.
De spelers hebben uitstekend spel
te zien gegeven. Vermakelijk waren
hoeden die iets van een complete
bloementuin weg hadden, ten tonele
gevoerd door Elly Anes-van Vliet en
Irene Kouwenhoven. De andere rol
len waren eveneens goed bezet. De
regisseur, Herman Kres, had
een vlot tempo gezorgd zonder al te
nadrukkelijke accenten.
Ds. J. van der Wiel, die de avond ge
opend had, dankte na de voorstelling de
spelers voor hun prestaties en overhan
digde hun namens L.C.O.V. een geschenk
Ds. H. Ligtenberg over:
Het volk in vrijheid
gesteld
Ook de Geref. Gemeente in Nederland
hield gisteren twee diensten; in beide
ging ds. H. Ligtenberg van Rotterdam
voor. Hij bepaalde zijn gehoor in de
avonddienst bij psalm 76 de verzen 8 tot
12. Het thema van de prediking was: „Het
volk in vrijheid gesteld". Ds. Ligtenberg
stond achtereenvolgens stil bij het feit,
dat dit geschiedde door Gods hand, e
het oogmerk: om God te verheerlijken,
's Morgens belichtte de predikant voor
namelijk de geschiedenis van het beleg.
De predikant wees erop, dat velen ook
toen de bevrijding niet hebben verkre
gen. Asaf, de psalmdichter, dankte God
voor de weldaden, aan zijn volk bewezen.
De machtige vijanden konden daartegen
niet staande blijvea.
Prins Willem zat in de voor Leiden
benauwde tijd niet stil. Hij wilde echter
geen geld bij elkaar halen voor een leger;
de prins vertrouwde niet op een huur
leger, maar op God; hij kende het „bidt
Leiden werd bevrijd omdat God het
heeft gedaan. God deed een geluid horen;
waar ook Boisot en de Watergeuzen niet
op hadden gerekend gebeurde: het instor
ten van de muren der stad. Als de ogen
van de Spanjaarden toen waren openge
gaan. had Leiden voor hen opengelegen
en was er een waar bloedbad aangericht.
In 1823 meende de gemeenteraad
Leiden, de 3-oktoberdag te moeten
sohaffen, maar het waren de Leidse stu
denten die hiermee niet akkoord gingen.
Zij deelden toen op 3 oktober haring
brood uit
„Leiden was eens gevangen en moest
worden bevrijd. Wij moeten ook
gevangen worden genomen, willen wij
vrijgemaakt zijn." Zo besloot ds. Ligten
berg zijn prediking.
Aan het eind van de dienst werd psalm
65 vers 1 gezongen.
Puzzelprominenten
1. W. M. Eggink, Sohelpenkade
41, Leiden; 2. Maria Kruit Jastrup.
Hondsdijk 22, Koudekerk aan den
Rijn; 3. J. Schoonhoven, Witte de
Withstraat 19, Noordwij-k aan Zee.
Sleet in 't gezin
De Nieuwe Leidsche" er in I
N.v. Groeningen Zn
Mr. SCHILDERS N.S.S.
MORSSTRAAT 29
TELEFOON 32389
Reclame en decoratie
EN ALLE ANDERE
SCHILDERSWERKEN
Dertig procent bleef thuis
rPOEN we tijdens de optocht door de Leidse straten liepen, twijfelden we
A- nog even, maar later op de dag werd het toch wel duidelijk, dat het
aantal bezoekers, dat de drie-oktober-feesten in de Sleutelstad kwam mee
vieren, beneden het cijfer van vorig jaar bleef.
Reveille wekte
ook de zon
Toen gistermorgen de eerste
plechtige tonen van het Leidsch
Politie-Muziek-gezelschap vanaf het
Stadhuisbordes over de regengladde
straten en bruggen hun weg naar
de nog slapende binnenstad zochten,
stonden de Leidenaars ietwat on
zeker deze feestelijke opening te be
luisteren. De regen had Leiden in
de nacht van woensdag op donder
dag nat gemaakt, de berichten uit
De Bilt waren weinig hoopgevend
en de zon wordt op drie oktober in
Leiden nu eenmaal even onontbeer
lijk geacht als de hutspot-met-klap
stuk.
De politiemannen onder leiding
van de heer Dick Anderson lieten
Niet alleen Leiden, maar ook de
zon moest nog gewekt worden,
toen het Leids Politie-Muziek-
Gezelschap gistermorgen om
zeven uur de Reveille blies. En
de politie kweet zich met de no
dige ernst van deze moeilijke
taak.
zich echter door het trieste weer
niet ontmoedigen en de Leidenaars-
in-afwachting begonnen geleidelijk-
aan weer van hoop vervuld te raken.
Toen het „Wilhelmus" verklonken
was, waren de ware drie-oktober-
vierders weer allen present, op de
brug en op het Stadhuisplein; de
meer beschouwende figuren hadden
zich een rustig plaatsje gezocht op
de nog bijna verlaten Vismarkt en
lieten daar de gedragen klanken van
de statige muziek over zich komen.
Het „Wien Neerlands bloed" sloot
de Reveille en toen begon de grauwe
hemel voorzichtig te breken.
Een uurtje later bleek, dat ook de
zon door de Reveille was gewekt.
Misschien is dit een uitvinding van de schaarstecrisis op de personeels-
markt van de afgelopen jaren; deze ene 3-oktober-muzikant werkt voor
velen. In ieder geval biedt een éénmansorkest zijn voordelen, die voor
al op financieel gebied te vinden zijn. Een nadeel is, dat de kapel
meester niemand de schuld kan geven, als het orkest van slag raakt.
Als de belichaming van 's werelds
Üdelheid lag gisteravond het flitsende
Schuttersveld in de diepte beneden
ons. Knetterend klonken geweerscho
ten door de avondlucht en potige jon-
door met een hamer op de „kop van
Jut" te slaan, waardoor er een knal
kwam, als ze hard genoeg sloegen.
Groene, rode en blauwe lichtjes
vlochten een schijnwereld en draai
den door elkaar om de toeschouwer
de illusie van bruisend leven en fon
kelende pracht te geven. En duizen
den mensen hadden de verlokking
van licht en lawaai niet kunnen weer
staan en waren afgedaald naar het
„lichtende niets" om daar voor veel
geld een droom armer te worden.
Als waardig slot van de droom
wereld op het Schuttersveld begon
nen om elf uur de eerste slagen van
het vuurwerk het kermlslawaai te
overstemmen. Er waren drcadnights
en baldakijn rakelf en, cobra's en een
grote vierdubbele Italiaanse kunst-
bom; er kwamen een tropisch oer
woud en een Venustableau, een dia
mantenwaterval en een gecombi
neerd vuurfront. Dit hadden we niet
allemaal kunnen vertellen, als we
niet de beschikking hadden gehad
over een boekje, waarin al deze
pracht uitvoerig vermeld stond.
Want van af de hoogte, waarop wjj
stonden, leek het vuurwerk slechts
een luid en kleurrijk spel van uiteen
spattend zeepsop, een schijnbeeld, dat
slechts valse verwachtingen achter
laat.
En met het vuurwerk spatte ook de
Üdcle wereld op het Schuttersveld
uiteen. De groene, de blauwe en dc
rode lampjes gingen uit, baan voor
baan, en over bleef slechts een groep
donkere geraamten, huiverend in de
nachtlucht.
Alleen molen Dc Valk bleef zicht
baar. Toen het Schuttersveld nog
straalde, leek zijn glans wat vlak en
ailcdaags. Maar toen het Schutters
veld in dc duisternis was teruggeval
len, stond daar onverzwakt de trou
we molen; z(jn licht straalde nu hel
der in de nacht, een beetje zelfbewust,
alsof de molen wist, dat hij blijvend
De stationschef van Leiden schatte
hedenmorgen, dat het aantal bezoekers
dat per trein is gekomen, dertig procent
beneden het aantal van vorig jaar is ge
bleven. In 1956 waren er vier extra
treinen nodig om de niet-Leidse feest
vierders in de avonduren naar huis te
brengen en toen op vier oktober 1956 de
kaartjes geteld werden, kwam men tot
zestienduizend. Dit getal lag van
morgen rond de elfduizend.
r slechts twee extra
De Noord-Zuidhollandse Vervoer Maat
schappij had eenzelfde ontdekking ge
daan, al lagen daar de cijfers minder
sprekend. Deze maatschappij had een
zelfde aantal extra bussen als vorig jaar
laten rijden, maar de bezetting was gis
teren aanzienlijk minder.
En van Maarssse en Kroon in Leimui-
den hoorden w, dat de belangstelling de
afgelopen jaren steeds kalm aan het
teruglopen is, al heeft deze gisteren wel
een dieptepunt bereikt
De oorzaak voor deze verminderde be
langstelling is neit ver te zoeken. Vooral
in Zuid-Holland woedt de A-griep. Niet
alleen dat vele feestvierders van vorige
jaren met kruiken en hoofdpijn in bed
liggen, maar tevens heeft de goedaardige
epidemie vele mhensen afkerig gemaakt
m grote bijeenkomsten.
Zo werd het ontzette Leiden opnieuw
;n heel klein beetje van de buitenwereld
afgesloten door hele kleine en in wezen
goedaardige griepbacillen, die duizen
den belangstellenden buiten de Sleutel
stad-wallen hielden.
Degeneratie
Oud-Leidenaar (thans woon
achtig in Oldetrijne): „Ik kan
niet zeggen, dat de echte
Leidse geest erop vooruit
gegaan is."
Gastheer: „Hoezo, gaf de
fontein op de Vismarkt dan
geen water vanmorgen?"
Oud-Leidenaar: „Vee, maar
ik heb in niet méér dan drie
uur welgeteld drieëntwintig
maal „Geef mij maar Amster
dam" horen zingen."
Onze plaatsgenoot J. Kraaijenoord
slaagde voor het examen tweede stuur
man grote handelsvaart, theoretisch ge
deelte.
KWALITEIT NAAIMACHINES
Repan*tle-tn richting
Alle soorten c«i mei
naaimachines.
kenmerken de melk en
melkproducten van
„WARMEVO"
KINRICHTING EN ZUIVEL-
EtlEK
P. J. WARMERDAM
Tel. Sassenhelm O 2532 - 7210
Vraagt nw leverancier
