Over psalmen en over
de televisie
Puzzel mee
Kampen door meer dan 8000
Gereformeerden bezet
Paladijnen van het Woord
strijden in ootmoed
WYBERT
Een woord voor vandaag
Kanttekenin i
Kqü
Zendingsfeest van het
Zeister Genootschap
25 jaar Alledag-kerk op
het Begijnhof
I VOROL Tanden PI 17TT- f. I.I'.'J I
A
rffii
Twee knipsels
MEN weet, dat dr H. Jonker
de enige „gereformeerde-
bonder" onder de Amsterdamse
hervormde predikanten is. In
Hervormd Amsterdam schrijft
hij over de bekende kwestie
psalmen-gezangen. Dat hij de
voorkeur aan psalmen geeft ligt
voor de hand. Dr. Jonker brengt
echter een nieuw, namelijk een
apostolair argument naar voren:
T)E PSALMEN zijn veel exis-
J-/ tentiëler dan menig gezang.
De mens in zijn verzet tegen,
zijn worsteling om en zijn le
ven uit het Woord Gods komt
in de psalmen op een indruk
wekkende wijze tot ons. Het
geroep uit de diepte tot de le
vende God, de bange kreten der
vertwijfeling, de ootmoedige be
lijdenis van zonde en schuld,
de uitzichtloze klacht der ver
latenheid, de koene beslissing
des geloofs, de kinderlijke be
de om hemelse bijstand, de on
stuimige blijdschap der uitred
ding en de stille verwachting
van het komende heil zijn zo
vele existentiële, bevindelijke
trekken van de psalmen. Hier
klopt het hart van Gods volk,
zegt Luther.
Door de psalmen vaart een
existentieel gekreun, dat vooral
in tijden van nood weerklank
vindt. Menig gezang vind ik
vromer, gemoedelijker, vlakker
dan de vervloeking der profe
ten en het gekerm der psalmis
ten om de God van hun heil.
Ik heb de indruk, dat om die
reden een psalm naar de i n-
h o u d een „buitenkerkelijke",
die worstelt om „existentiële"
waarheid, meer zal aanspreken
dan een gezang.
Daarom acht ik in het alge
meen de psalmen modern en
actueel, de gezangen vaak
ouderwets, behorende tot een
tijd met minder problematiek
en minder apocalyptische ge
beurtenissen dan de onze. In
de apostolaire benadering van
de moderne mens vervullen de
psalmen een onontbeerlijke
functie.
De discussie over de televi
sie duurt in de kringen der
Christelijke Gereformeerde Ker
ken onverminderd voort. In De
Saamwerker, het orgaan van
de mannenbond, schrijft ds. C.
van der Zaal o.m.:
Woordverkondiging. Grote din
gen heeft de Here daardoor -ge
daan. De televisie kan nog veel
beter het Woord tot de luiste
raar en kijker brengen. Men
ziet bij een kerkuitzending geen
stom beeld, maar maakt de le
vende verkondiging van het
Woord mee. Zo brengt men de
kerk in het ziekenhuis, in de
gevangenis, in de herberg, op
de straat, bij de eenzame en
de twijfelaar.
Bij tienduizenden worden we
kelijks televisietoestellen afge
leverd. Reeds zijn er meer dan
150.000 aangeslotenen.
Indien onze Chr. Geref. Ker
ken één uitzending zouden geven,
zouden ze het Woord daardoor
brengen aan een vijftien maal
groter gehoor dan anders in al
onze kerken bijeenkomt.
Als men nu bedenkt, hoe onze
synode met het oog op de rust
in onze kerken (dit was het
enig argument), dit voorlopig
onmogelijk gemaakt heeft, dan
kan me dit wel benauwen.
Tonnen gelds worden uitgege
ven om de Toradja's in Indo
nesië te bereiken met het Woord
van God, de duizenden voor
de arbeid onder de Joden in
Hamburg, de honderden voor
evangelisatiewerk in ons land;
maar nu men zonder enige kos
ten de honderdduizenden berei
ken kan, weigert men om Gods
gave in Zijn dienèt te stellen.
Zwaar is de verantwoording
van hen, die de synode tot dat
besluit verleidden."
HOGESCHOOLDAG (ART. 3D
(Van een onzer redacteuren)
|~k E IJSELBRUG van Kampen stond gistermorgen tegen half tien
even open en dat was genoeg voor het ontstaan van een lange
file van bussen en auto's, waartussendoor het Kamper station de
inhoud van een overvolle dubbele „blauwe engel" spuide. Even later
zwenkten de eerste fietsers uit de omgeving, onder wie Staphorsters
in klederdracht, de brug op. Het was bij de vroegere Vispoort een
drukte van belang, waaraan de zeven hier geposteerde politiemannen
de handen vol hadden. En dat was nog maar het begin. Dit jaar over- telijk carïllonspel. Het lag niet
stroomden meer dan achtduizend leden van de Gereformeerde Kerken de KamP*r politie, dat het nog lang
duurde voordat de laatste van de 120
autobussen en 390 personenauto's de
stad aan de IJssel achter zich liet.
ste spreker in de Broederkerk, ds. E.
Teunis uit Monster, de hogeschool ken
schetsen, zij het dan in een andere dan
door Wormser bedoelde zin. De toena
dering is niet, aldus ds. Teunis, de ver
eniging van een zgn. gereformeerde ge
zindte, maar tot vergadering en op
bouw van de kerk van Christus. Maar
Wormser had gelijk toen hij de oplei
ding tot de rechte prediking voor land
en volk een zegen noemde. Een schrift-
getrouwe theologie maakt Kampen tot
een brandpunt van toenadering, tot een
appel op ieder die voor Gods Woord
buigt.
Tegen vier uur begroette stadsbei-
aardier Willem Creman de uit haar
vergaderplaatsen stromende feesthou-
dende menigte met niet minder fees
fond. art. 31) de oude Hanzestad voor de traditionele hogeschooldag.
Geen wonder eigenlijk, dat het werkbezoek van de Overijselse com
missaris der Koningin welhaast onopgemerkt bleef.
OPGAVE PUZZEL No. 27
KRUISWOORDRAADSEL
Horizontaal: 2 Zode, 5 gekeperde
stof, 6 lichaam, 8 beknopt, 9 spil, 12
pers. voornaamwoord, 13 hoestmiddel,
14 kleur, 15 hoeveelheid, 16 noodlot
tig-
Verticaal: 1 Muziekinstrument,
deel van een huis, 3 zwavelzure kalk,
4-tijdperk, 7 aap, 10 rijtuig, 11 smeer
sel, 12 voedsel.
OPLOSSING PUZZEL No. 26
Verticaal: 1 Spijs, 2 kano, n?-?
4 Raab, 6 trots, 81 et. 10 naÜér, 11 rob ïn, de overvolle Broederkerk
12 eg°,_ 13 af' 14 elan' 15 baas> sprak ds. D. van Dijk het ope
robe, 17 term.
De kerkeraad van de gereformeerde
kerk van Assen heeft aan ds. K. P.
van der Wel verlof verleend op 31
oktober als geestelijk verzorger
reis tp maken met emigranten
Australië. Op de terugreis zal hij als
geestelijk verzorger fungeren
patrierenden uit Indonesië.
Boek
VAN Dfc DAG
De obsessie van het verleden door
Ediard Schaper. Vert, van W.
Wlelek-Berg. Ultg. Het Spectrum,
Utrecht.
Een Prismaboek, dat de vertaling
geeft van het oorspronkelijk Duitse
werk Die letzte Welt. Het speelt in 1938
in een Baltische staat en schildert de
beklemmende dreiging die hangt over
allen die God niet willen en kunnen ver
loochenen. Maar erger dan de politie
ke strijd is voor de oude patriarch het
Voorkom
heesheid door
regelmatig gebruik
Was het in de stad Kampen
druk, in de zeven kerken en zalen,
waar de achtduizend hun kerk-en-
schoolfeest daftkbaar vierden,
beslist geen sprake van „in de ruim
te gesteld worden". Doordat de oud-ge
reformeerde gemeente haar kerkge
bouw ditmaal niet ter beschikking stel-
het ruimteprobleem zelfs nog
klemmender dan het al was sinds de
historische Bovenkerk door restauratie
niet gebruikt kan worden. Op kanseU,
over schotten en in de gangpaden zateh,
hingen en stonden de bezoekers van de-
behoorlijk
Dat de hogeschool dóór liefde gedra
gen wordt bleek ten overvloede uit het
bedrag dat dit jaar was ingezameld
voor de bibliotheek: 20.200. En uit
het feit, dait een broeder uit Assen een
getekend portret van wijlen prof. dr.
K. Schilder aanbood. Ook in het buiten
land draagt men Kampen nog in het
hart: er waren brieven en telegram
men uit Albany en Armadale in Austra
lië en uit Launceston op Nieuw-Zee-
land, van de Hollandse kolonie te Men-
te Allegre in Zuid-Amerika en van de
Canadian Reformed Church van Coal-
dale.
Kerk en wereld
Welgeteld zijn er zeven openingswoor
den gesproken en waren er acht toe
spraken waarvan men in elke zaal er
drie te horen kreeg dankzij een vernuf
tig rouleringssys<teem.
ningswoord onder de titel Adel
dom verplicht. Tot paladijnen
van het Woord verheven, hebben
wfj de zware plicht tot strijd
voor de heerschappij van Gods
Woord over heel het leven. En
deze strijd mag niet gevoerd
worden in hoogmoed en in inge
nomenheid: in ootmoed en in be
geerte om afvalligen te behou
den dienen wij te strijden, de
uitkomst aan de Here overlaten
de.
De kerk (en haar hogeschool) en de
wereld was het steeds terugkerende mo-
1 in de schooldag-toespraken. Prof.
Veenhof benaderde in de morgensa
menkomst in de Broederkerk de ver
houding tussen die beide, die hij ty
peerde met de woorden antithese, soli
dariteit en roeping. Een prediking, die
niet opkomt uit en gedragen wordt
door een zich heiligende gemeente,
zei hij, is t.o..v. de gemeente huichela
rij. God vraagt o.m. gehoorzaamheid
aan allen die Hij madht gegeven heeft
Hij vraagt blijdschap in verdruk
king. Dooi
meente tot
Christus, e
i te leven wordt de ge-
*n roep, een prediking van
instrument waardoor hij
Voorgangers
Als goede voorgangers zijn de predi
kanten der vrijgemaakte kerken hun
gemeenteleden voorgegaan: zij hielden
al maandag en dinsdag hun vergade
ring onder leiding van ds. D. van Dijk.
Maandagavond heeft lector dr. A. M.
Mulder hun zijn indrukken meegedeeld
Middags sprak prof. L. Doekes J!?SSS,dLlr1
de reactie van de wereld op deJJïïS
king der kerk: Gij raast. Maar £1% 1°®! hiJn^hï^ïfaifavrmrf
ook binnen de kerk is het verkeerd be-j S p®.dl? 'ïïïïK
oordelen en veroordelen kwaad, hlf woorï'btiiSidf S?
Marcus 6:16 en de hogeschool bijzon-
prof.Doekes, in daarom""heeft der het 8ebed "Pdroeg.
waartegen gestreden moet worden... M
Vooral voorgangers lopen hiér gevaar, I *,1°
zo zei prof. Doekes, en daarom heeft
de opleiding tot de dienst des Woords
een belangrijke taak. Zij drijft de stu
denten tot nauwkeurige kennis van de
Schrift en geeft hun tegenweer tegen
misleidende oordeelsvorming onder in
vloed van een suggestief betoog.
Met Wormsers uitdrukking „brand
punt van toenadering" wilde de laat-
Er zijn maar weinig mensen, die geen prijs stellen o;
naam christen. Wie iemand de christennaam ontzegt, ioo
groot gevaar beschuldigd te worden van belediging. Die two
is dus wel favoriet in ons beschaafde vaderland. Of...
hij misschien in de loop der tijden gedevalueerd? Weten
nog wel wat wij bedoelen met die naam christen? Hij he>
alles met Christus te maken! En dan heus niet zo, dat wij o
christen mogen noemen, als wij de naam van Christus me
vaak genoeg gebruiken. Weet u wat Johannes ervan zei
Dit: „Hieraan onderkennen wij, dat wij Christus Jcewfl
indien wij Zijn geboden bewaren." Als wij hierover naden!
bekruipt ons dagelijks een aarzeling om onszelf christen
noemen. Maar dan is er ook elke dag de troost, dat Hij
het verkeerde vergeeft, elke overtreding van Zijn gebót
Wie Hem waarlijk kent, weet, dat Zijn genade mild
ONDERNEMINGSRADEN
het wenselijk is de invoering van te merken,
ondernemingsraden te bevorderen
door het opnemen in de wet van
strafbepalingen tegen hel achlerwe- ,ot 0„dernetnh|
ge blijven van ondernemingsraden, pid(jii u komen ult t
'-*1 met ons van
Ook
nemers is in feite de behoefte tg I
een ondernemingsraad nogal ea
gering. De organisaties kunneft]
in deze aktief betonen.
ondernemingsraden zich wel in een
traag tempo voltrekt, dan behoort
tegen de uitvaardiging van straf
bepalingen, zeker in dit stadium,
te worden gewaarschuwd.
Een ondernemingsraad beoogt een Nog gezwegen van de omstai
contactorgaan te zijn tussen de lei- heid, dat zeker niet zonder m« E
ding van een onderneming en de duidelijk is, tegen wat of wie I
anderen die in die onderneming hun sanctie zich zou moeten richten i I
bestaan
werking. En samenwerking veron- derdaad van een verplichting i
de ondernemer in deze. Maar
de praktijk des levens liggen de u
en pijn weg-
wrijven met
DAMPO
Hernhutters in de West
p RECIES
Met een feestelijke dienst in de Engelse hervormde kerk aan het Begijnhof
besef, dat hij eens, door bruut geweld te Amsterdam, waarin voorging de vlootpredikarvt ds. J. van de Blink, is gisteren
gedwongen, God toch beledigd en ver- het 25-jarig bestaan der stichting „Alle-dag-kerk" gevierd. Deze interkerkelijke
loochend heeft. Desondanks is hij bis- stichting werd in 1932 opgericht met het doel ook voor de protestanten de kerk
schop geworden en de verschrikkelijke iedere dag enige tijd open te stéllen vooi; meditatie en gebed. Er werden in de
gebeurtenis heeft hij uit zijn gedachten Engelse hervormde kerk iedere dag korte wijdingstonden gehouden en nu en dan
weten te bannen. Tot hij met het ver- erediensten. De belangstelling bleek evenwel zeer gering te zijn.
leden geconfronteerd wordt, al wordt Na de oorlog hervatte men de diensten, doch slechts op elke woensdag
zijn geheim aan niemand anders dan tijdens de middagpauze der bedrijven in de Amsterdamse binnenstad. De stichting
aan hem zelf door een toeval weer nam contact op met enkele employé's van bankinstellingen, waar deze kerk-
voorgelegd- diensten werden gepropageerd. Al spoedig waren twee diensten na elkaar nodig
r, j u vanwege de toenemende belangstelling. Uit een enquête is later gebleken, dat
Het is dit gewetensconflict, dat het c^rca 25 pet. van de bezoekers niet gewend is 's zondags naar de kerk te gaan.
boek zo adembeklemmend maakt en dat De diensten kregen vooral in het land bekendheid door de radio-uitzendingen
de lezer niet loslaat, ook niet als hij (van de N.C.R.C.» iedere laatste woensdag vande maand. Ook de wereldomroep
het hoek, d.t etadtet'met de tragische dfSSta^sedurende de 25 jaar van haar bestaan „Alle-dag-kerk"
dood van de verraden en verradende j gebleven, doch meer in de betekenis van „kerk temidden van het leven van alle
bisschop, gesloten heeft. dag."
Advertentie
jaax geleden, .landden de eerste twee zendelingen
van Z«deh<lorfs Hernhutters op het eiland St. Thomas als zeer
ongewenste vreemdelingen. Zij verkozen zelf de slavernij om de
slaven het Evangelie te kunnen brengen. Hun werk was de kiem
van het Zeister Zendings Genootschap dat zich hoofdzakelijk bij
Suriname bepaalt, waar het werk in 1735 begon. Voor de honderd
één en zestigste maal vergaderden woensdag de werkers van het
thuisfront en .de zendingsvrienden zich in Zeist voor het jaarlijkse
zendingsfeest.
Terwijl op vele andere velden het zen
dingswerk langzaam maar zeker ten ein
de loopt, is deze senior onder de ge
nootschappen nog lang niet aan zijn ou
de dag toe. Uit alle verslagen en toe
spraken bleek wel, dat het werk van de
broedergemeente nog altijd groeit.
De wereld synode van de Hern
hutters, die vorige week in Bethel,
Pensylvania, gehouden werd besloot
de gestichte kerken in Suriname in
1962 zelfstandigheid te verlenen.
Maar zelfs deze nieuwste ontwikke
ling zal aan de verantwoordelijkheid
van Nederland nog geen einde ma-
Het werk groeit zo snel dat er een
structureel tekort op iedere begroting"
een tekort dat tot over de 100.000
gulden is opgelopen. Men heeft een klei
ne hoop dat 1957 het eerste jaar zal zijn
zonder een tekort, maar dit is nog geens
zins zeker, deelde het bestuur op de al
gemene ledenvergadering mee.
Volgens een „eeuwen" lange ge
woonte werd het zendingsfeest gevierd
met een liefdemaaltijd. De kerk
Zeist, die van binnen geheel wit is
geschilderd (tot zelfs de banken toe),
wat slechts gebroken wordt door fleu
rige boeketten en groen, was geheel
gevuld. Alle aanwezigen werden voor
een krentenbol en thee, ter
wijl enkele medewerkers die juist met
rlof kwamen en een jong Surinaams
student aan het theologisch sen
te Zeist groeten over brachten
of iets van hun werk vertelden.
Dr. J. M. van der Linde die dit j.
twee maal in Suriname vertoefde sprak
er de stand en de gang van het werk
Suriname nu. Hij sprak liever
gang dan stand, omdat het werk nog
lang niet steriel is. Er zit zelfs
76
„Die Japanner? André, we moeten Zuckwal-
ler waarschuwen. Hier hebben we de hele zaak
bij elkaar. De Japanse camera-industrie heeft
zo ongeveer elke Duitse camera, die er aan de
markt is, nagemaakt. Soms net zo goed, maar
altijd goedkoper."
De jonge man kon slechts met moeite een
schreeuw onderdrukken. Zijn ogen glinsterden.
„Je bent een wonder, Marianne. Die combinatie
is fenomenaal. Natuurlijk, die kerel daar, dat is
de hoofdpersoon. Hij wilde honderdvijftigduizend
Mark betalen voor die microfoto's."
Marianne moest hem waarschuwen, dat hij
niet zo luid moest praten. Maar zijn stem was
toch nog gedempt genoeg geweest om niet ver
der te dragen dan de oren van Marianne.
„Voor zo'n Japanse fabriek moet het natuur
lijk zo'n bedrag waard zijn als ze met een ge
heel nieuw soort reflexcamera aan de markt kun
nen komei goedkoper en waarschijnlijk nog eer
der dan die Duitse fabriek, die het pas in het
volgende voorjaar wild"! doen."
De Japanner en de vrouw bestelden een glas
wijn, dat al spoedig werd gebracht. Het tweetal
sprak weinig. Ze maakten de indruk tussen deze
vakantie-vierende mensen volkomen op hun
plaats te zijn.
„We moeien Zuckwaller waarschuwenzei
Marianne, „hou jij die twee in de gaten, dan ga
ik binnen proberen de inspecteur te telefone
ren." Ze voegde er nog aan toe; „En reken jij
c~Qaadóela
vast af, André. Dat kan misschien nodig zijn."
André knikte. Hij voelde een nieuwe spanning
in zich komen. Nu ging het dus gebeuren. Dit
was het ogenblik, waarop Gustav Zuckwaller ge-
-~ht had.
Marianne liep het café in, de geluiden van de
Tiroler muziek sloegen haar tegemoet. Een jo-
delzangeres stond op het kleine toneel en be
zong met tal van keelgeluiden de schoonheid van
haar Alpenvaderland. „Een variatie op Volen-
dam", dacht Marianne, die geen liefhebster van
deze muziek was. Het was vol in het café. Ook
hier zaten weer tientallen Britten en Amerika
nen, die niets-verstaand de folklore zaten in te
drinken, tegelijk met de uitstekende wijn, die in
grote karaffen voor hen stond.
Het duurde even, voordat Marianne wegwijs
was. Achterin zag zij naast de opschriften „Da-
men" en „Herren" ook een bordje „Fernspre-
cher".
Ze moest verschillende keren excuus vragen,
voordat zij de andere kant van de zaal had be
reikt.
Marianne moest eerst nog een passend munt
stuk voor het apparaat uit haar handtasje vis
sen, voordat zij kon bellen. Ze Wilde dit gesprek
snel afmaken, maar ook tussen het tijdstip van
nummer draaien en contact krijgen met inspec
teur Zuckwaller verliepen énige minuten. Marian
ne werd ongeduldig. Ze stond driftig de maat
van de Landler, die het orkest speelde, met de
punt van haar schoen mee te tikken.
Eindelijk antwoordde een vreemde stem: „De
inspecteur is niet aanwezig."
„Danke", zei Marianne, maar ze bedoelde:
„Had dat dan direct gezegd."
Nijdig draaide ze het huisnummer van Gustav
Zuckwaller. De inspecteur antwoordde en was
enthousiast, toen hij hoorde, dat het Marianne
was. Hij werd nog geestdriftiger, nadat het meis
je van de plotselinge ontdekking had verteld.
„Das ist ja wunderbar," zei hij, „ik kom on
middellijk. Ja, binnen een kwartier ben ik er."
Marianne hing op en overdacht, of een kwar
tier wellicht te lang zou zijn.
Ze liep weer door het geroezemoes van stem
men gemengd met Tiroler klanken heen naar bui
ten en bleef in de verlichte deuropening staan.
Op het terras waren twee tafeltjes leeg. De Ja
panner en de waardin uit Gasthof Die Kapelle
waren verdwenen. En van André Rost was even-
Verbijsterd vroeg Marianne zich af, wat hier
gebeurd was. Was André in een doldrieste bui
liet tweetal gevolgd, of was hij gedwongen mee
te gaan? (Wordt vervolgd)
vaart achter, dat „men 's avonds
bed kan gaan en de volgende dag kan
horen dat er weer een nieuw gebouw is
geopend". Het werk is nog lang niet
klaar, omdat nog altijd een groot aantal
Indianen en bewoners van de zuidgrens
nog nimmer het Evangelie hebben ge
hoord. Maar ook zijn er grote aantallen
Hindoestanen, Mohammedanen, Indone
siërs en blanken die nog bereikt moeten
worden. De zendingsgenootschappen
de heidense religies werken hard, rr
gelukkig staat daar tegen over dat ook
dit al jaren oude werk de laatste tijd
weer een echte evangelische geest uit
ademt.
Er is een gestage groei van de steden
en een ontvolking van het platteland.
Door de enorme groei van Paramaribo
ontstaan er geweldige buitenwijken. Ei
genlijk zou men op zeer korte termijn
arie kerken in deze wijken moeten stich-
Dezelfde tendens kan men waar
nemen bij het medisch werk. Men
stichtte een nieuw ziekenhuis vorig
jaar en verwachtte eigenlijk de eer
ste vijf jaar nog geen verloskamer
nodig te hebben. Tijdens de openings
plechtigheid kwam de eerste baby
zich echter al aandienen.
Dr. J. M. van der Linde sprak het
verlangen uit om over de grenzen van
Suriname heen te reiken naar de India
nenstammen in de zuidelijker gelegen ge
bieden, maar dit is onmogelijk zolang
het bestaande werk niet naar behoren
kan worden uitgebreid en dat moet eerst
worden afgemaakt, zei deze rector van
het Zeister seminarium in het slot van
zijn toespraak.
Beroepingsiverk
NEDERLANDS HERVORMDE KERK
Beroepen te Lexmond: C. Treure te
Ederveen.
Bedankt voor Akekrwoude: K. A.~ Abels-
ma te Marken.
Aangenomen de benoeming tot vikaris
te Woudsend: kand. Th. P. Pol te Vrie-
Bedankt voor Oude- en Nijehorn
(toez.): D. H. Seholten te Heerenwaar
den (verbeterd bericht).
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Souburg (tweede predi
kantsplaats): H. J. van Duinen te Wil
lemstad; te Diever: C. W. de Vries te
Lollum.
Bedankt voor Harlingen: D. Kuiper te
Bedum.
Aangenomen naar Emmen (vat. R.
Dypma): M. Feitsma te Denkert.
CHRISTELIJK GEREF. KERKEN
Beroepen te Zaandam: S. Wrxnsma te
Broek op Langedijk.
DOOPSGEZINDE BROEDERSCHAP
Beroepen te Warns: J. S. Postma te
Emmen.
GEREF. GEMEENTEN
Beroepen te Kalamazoo, Mich. (Ver.
>t.): H. Rijksen te Vlaardingen.
Predikanten naar het
buitenland
De kerkeraad van de Gereformeerde
kerk (ond. art 31) te Leerdam heeft
aan ds. K. Deddens te Leerdam ver
lof verleend om van maart tot augus
tus 1958 als leen-predikant werkzaam
te zijn onder de verstrooiden in Su
riname, Venezuela en op de Neder
landse Antillen, zulks op verzoek van
de kerkeraad van Curacao.
derstelt
linge
In zulk een sfeer kome men niet ken niet zelden veel ingewikkeldi;
te spoedig met dwangmaatregelen IDaarom menen wij te mogen au|
aan. Ook niet, nu de invoering zich,
over het algemeen genomen, traag
voltrekt. Waarbij komt, dat er de de voorkeur zal blijven geven. J
ALGERIJE ALLES OF NIETS
uemen, dat ook de S.E.R. alsnij
vrijwilligheid in de invoerü
LTET Algerijnse probleem is nog derstelling, dat Algerije
nooit zo actueel geweest, als op rend deel van Frankrijk uitmaal
het ogenblik het geval is. De Er is onder de heersende om
de Fransen tegen de digheden evenwel geen enkele
nationalisten in Algerije heeft
ticus in Frankrijk, die met het vooi bee:
hoogtepunt bereikt. De kans op stel voor de dag durft komen, l
overeenstemming op basis van de gerij® af te schrijven. Er zijn twt^
voorwaarden, die de Franse rege- zeer belangrijke redenen, die hef Cen(
ring nog steeds meent te kunnen daarvan weerhouden,
stellen, lijkt thans geheel verkeken. 'n de eerste plaats doet zich
De nationalisten willen met niets
anders dan volledige onafhankelijk
heid naar het voorbeeld van Tu
nis en Marokko genoegen nemen.
En Frankrijk denkt er niet aan,
deze eisen in te willigen.
Het is evenwel de vraag, of de re
dering te Parijs in deze weigerach
tige houding kan blijven volharden,
aangezien het Algerijnse vraag
stuk tot een internationaal pro
bleem van de eerste orde is uitge
groeid. De Algemene Vergadering voor hen het begin van het eindij in g
van de Verenigde Naties gaat zou betekenen,
zich er dit jaar weer mee bezig- Als gevolg daarvan (en dat is di
houden en het ziet er naar uit, dat tweede reden) is er in de Frans
er nu niet opnieuw een twee-derde Nationale Vergadering geen part;
meerderheid zal worden gevonden, te vinden (uitgezonderd die van di
die bereid is het vraagstuk als een communisten), die bereid is het mfr
Franse binnenlandse aangelegen
heid te beschouwen en een afwach
tende houding te blijven
Enkele dagen geleden hebben
probleem voor, dat zich Pain
Algerije naast een mohammedaat
se bevolking van acht miljoen r
sen een miljoen Fransen bevind
wier voorouders zich al vele tl»jbl
tallen jaren geleden in dat deido01
van Noord-Afrika hebben gevestigd)10
Deze mensen denken er niet aai
zich zonder meer te onderwerpt stil]
aan een mohammedaanse meel Qok
derheid in een onafhankelijk Algfr n]et
rije, omdat zij beseffen, dat zulto o
joen Fransen in Algerije op te offt
ren in het belang van een vredes
regeling die geheel Noord-Afriki
»mvat. Men is in Parijs dan ook
van de rechtse partijen tegen de maanden door enkele vooraanstaan
belangrijkste bepalingen van de Ka- de Amerikanen zijn afgelegd nu!
derwet, die op zichzelf reeds on- betrekking tot het Algerijnse
aanvaardbaar was voor de Alge- stuk en waarin op het verlene
rijnse nationalisten, omdat in die onafhankelijkheid aan de Algerijn-
wet wordt uitgegaan van de veron- se nationalisten werd aangedrongen
TE WEINIG EN TE LAAT
TOT de Amerikanen, die zich in- vattingen van Kefauver en Kenne-
tensief bezighouden met het AI- dy. Hij meent, dat het verlenei
gerijnse vraagstuk als internatlo- van onafhankelijkheid aan Algeriji
naai probleem, behoort ook de be- een zoveelste Waterloo zou beteke
nende senator Estes Kefauver, die nen, niet alleen voor Frankrijk,
vorig jaar voor de Democratische maar voor de gehele westelijke
partij optrad als candidaat voor wereld,
het vice-presidentschap. Kefauver, Naegelen is er van overtuigd, dal
die uit een Franse Hugenoten-fa- Noord-Afrika reeds dadelijk voor
milie stamt, welke zich lang gele- het Westen verloren ffaat, als Al
den in de Ver. Staten heeft geves- gerije op dit ogenblik een onafhan-
tigd, is van mening, dat het verle- kelijke staat zou worden. Hij vraagt
nen van onafhankelijkheid aan Al- zich af, of het Westen zich wel
gerije noodzakelijk is om de positie voldoende het enorme belang vat
van de vrije wereld in het Midden- Noord-Afrika realiseert als uitwijk
Oosten te versterken. mogelijkheid voor de Navo, voor
in het oktober-nummer van het het geval Europa onverhoeds door! d<
aieuwe tijdschrift Western World de Sowjetunie zou worden over er
schrijft de senator dat het gevaar, rompeld. c,
verbonden nan dene onafhankelijk- Ten slotte beweert Naeeeleni dll
de meerderheid van de Algerijnen
niet van Frankrijk gescheiden wil
worden. De enige oplossing ziet hij
dan ook in de vorm van een gro- -i
te mate van autonomie om Alge- I
heid minder groot is dan het i
co, dat een blijvende onderdruk
king van de Algerijnse nationalis
ten met zich brengt. De senator
acht het niet uitgesloten dat de Al-
gerijnen, wannerr rij binnrn nirt al rlje voor he, Westen le behond(,
te lange lijd hun onafhankelijkheid en wat eïeneens van t b(.
verkrijgen, loch bereid rullen rijn ,an(s ls een burgeroorl le ïom.
een vorm van samenwerking met komen tussen Europeanen en de
Frankrijk le accepteren, al ol niet mohammedanen, die Frankrij»!
in umeverband. trouw willen blijven enerrijds en de
De tijd staat echter niet stil en mohammedanen, die voorkeur g«-
met senator Kennedy, die enkele ven aan het communisme of in elk
maanden geleden een geruchtma- geval aan de verbreking van de
kende verklaring over de Algerijn- banden met Frankrijk, anderzijds,
se affaire aflegde, is Kefauver van Beide standpunten staan lijnrecht;
oordeel, dat er een tijd zal aan- tegenover elkaar en zij typeren;
breken, waarin niet alleen geen ieder voor zich wat wenselijk zon
sprake meer kan zijn van enigerlei zijn en wat in de praktijk te ver-;
samenwerking tussen Fransen en wezenlijkenis. Een tussenoplossing'
Algerijnen, maar waarin ook het is niet mogelijk. Toch kunnen we
Westen zijn greep op het strategisch ons niet aan de indruk onttrekken,
zo belangrijke Noord-Afrika geheel dat Frankrijk veel meer had kun-
zal hebben verloren. nen doen (en alsnog zou kunnen
Tn hetzelfde nummer van Western doen) om tegemoet te komen aan
World bestrijdt de Fransman Mar- de wensen van de Algerijnse na-
cel Edmond Naegelen, (lid van de tionalisten. Wat Frankrijk nu wil
Nationale Vergadering en enige tijd geven is te weinig en wellicht ook
gouverneur van Algerije de op- reeds te laat.
