CfiRISTFUJK
2 iP
Ontheffing uit het amht
Honderden zullen mevrouw
Kartini Bezoen horen
Zij dient de Indonesische
Raad van Kerken
Puzzel mee
Een woord voor vandaag
I
Kanttekening
Twee nieuwe industriële
bedrij f schappen
1
NI
-i-
t
Een nijpend probleem
In Centraal Weekblad schrijft
ds. J. C. J. Kuiper over een
nijpend probleem, waarmee hij
bedoelt de moeilijkheid om in
grote stadsgemeenten geschikte
ouderlingen en diakenen te win
den.
Het aantal der broeders die ont
heffing vragen is ontstellend
groot. De fout kan liggen by
kerkeraden, die maar kandidaat
stellen, zonder iets van de broe
der in kwestie te weten: bij de
gemeente, die voor de verkie
zing geen belangstelling heeft
(hebben de ambtsdragers het
daar soms_ naar gemaaktDs.
Kuiper komt dan tot de motie
ven, die drijven tot het onthef
fing vragen. Hij rekent blijk
baar niet met de mogelijkheid,
dat de kerkeraad broeders die
hfj kandidaat wenst te stellen
éérst polst. Waaruit wij leren,
dat deze beleefde gewoonte geen
gemeengoed is.
Ds. Kuiper schrijft dan o.m.:
TK KOM nu tot de motieven voor
1 het vragen van ontheffing. Daar
is bij voorbeeld een broeder, die
na z'n benoeming meedeelt, dat
hij de gaven en de moed mist om
in gebed voor te gaan. Hij doet dat
m zijn gezin ook niet, hoe zou hij
dat kunnen bij gemeenteleden? We
kunnen in zo'n geval alleen maar
constateren, dat alle voorafgegane
huisbezoeken dus kennelijk aan
het gebedsleven zijn voorbijge
gaan. Wat was dit dan voor een
bezoek? Hoe had zo'n broeder
daarin al jarenlang kunnen zijn
geleid en hoe heeft hij misschien
gehoopt, dat een goede ouderling
daarover met hem eens had ge
sproken? (Ik sluit hier natuurlijk
een eventueel tekort aan de kant
van de predikant niet uit).
Hetzelfde zou kunnen worden ge
zegd van het motief „onbekwaam
heid" en bijzondere gezinsomstan
digheden en avondwerk. Soms
móet een kerkeraad voor zulke
motieven wijken maar wist
men jleze niet? Het zou het de
primerende ontheffing-moeten-
verlenen kunnen voorkomen.
Men kan die „onbekwaamheid"
wel proberen weg te redeneren,
door de vaak al te makkelijke
gehanteerde uitdrukking: „de He-
re geeft bij de roeping ook wel de
macht en de gaven", maar we zul
len toch moeten oppassen, dat we
niet even makkelijk iemand, met
een crisis van onzekerheden, zijn
ambt opdragen.
Want men moet wel „tegen een
stootje kunnen" bij het ambtelijk
wefk, men moet inderdaad over
geestelijke gaven kunnen beschik
ken om een bezoek op het nodige
peil te brengen en te houden, men
moet kunnen luisteren (broeders,
die zo makkelijk kunnen praten
zijn soms helemaal niet goede
ambtsdragers!) en op z'n tijd en
op de juiste wijze kunnen spreken.
Dat zijn zo wat gaven van de Hei
lige Geest, die wij bij te bevesti
gen broeders aanwezig achten en
we delen dat in het oude bevesti
gingsformulier dan ook zo-maar
aan de gemeente mee!
MOGELIJK zijn kerkeraadsver-
gaderingen ook een verhinde
ring voor sommigen om een ambt
te aanvaarden. Ik wil dit motief
niet van de tafel schuiven. Wan
neer er kerkeraden zijn, die er een
zekere eer in stellen tot over
twaalf te vergaderen, die dat een
soort gewichtigheid vinden, of die
zo'n vergadering misbruiken voor
gezellig-samenzijn, die onbelang
rijke zaken uren zitten te herkau
wen. dan kan ik me indenken, dat
mensen, met een beetje begrip
voor efficiency er stichtelijk voor
bedanken.
En dan-praat ik nog niet over
kerkeraden, die meer ergernis ver
wekken dan stichting, doordat de
„broeders" elke gelegenheid aan
grijpen om eigen superioriteit te
demonstreren of een of ander in
nerlijk conflict afreageren op een
medelid, met wiens opvatting zij
het niet eens kunnen zijn. Waar
zo iets bekend kan zijn. moet men
zich over een aanvrage om ont
heffing niet verbazen maar even
tueel eerst z'n leven beteren, voor
dat men een gekozene van enige
ontrouw aan een roeping gaat be
schuldigen.
HET KAN dus wel duidelijk zijn,
dat dat een der oorzaken van
verlenen bij de kerkeraad zélf kan
liggen.
Daarmee wil ik de eventuele
schuld aan de kant van gekozenen
niet verkleinen. Het lijkt soms of
men eerst naar de portemonnee
kijkt. Door het ambt te
5 iets i
gevends moeten opgeven. Soms
geeft de vrouw de doorslag: „Ik
voel er niets voor telkens een
avond alleen thuis te zitten."
ER ZIJN er, die uit gemakzucht
zich van een roeping proberen
af te maken. Zij willen in de gele
genheid blijven hun avondgenoe
gens bij te houden. Voorts zien zij
tegen moeilijkheden op. En ze ver
geten, dat God nu uitgerekend
juist hen roept, om de strijd voor
Zijn Koninkrijk eens te willen be
ginnen, een strijd, die zij zo heer
lijk tot nu toe hadden ontlopen.
Een strijd, die hen zeker heel wat
moeite kosten kan, maar waar
door zij zélf gesterkt zullen wor
den. Er zijn er ook, die bij een
benoeming tot het ambt gecon
fronteerd kunnen worden met mis
standen, misschien zonden, in het
eigen leven of in de verhouding
tot de mensen. Die juist bij de ge
dachte, dat zij geroepen worden
tot een ambt, het daar heel erg
moeilijk mee krijgen. Maar dan is
uit de weg gaan laf. Want God
kan door zo'n roeping juist tot be
kering willen dwingen om anderen
van hun zondige weg terug te
brengen.
Het is wel eens voorgekomen,
dat iemand zich te voornaam
vond voor het ambt. Stel je voor
in die of die positie te staan
en dan bij een ondergeschikte
huisbezoek te moeten doen! Of te
moeten praten met van die min-
der-ontwikkelde mensen.
Is men soms bang, dat bij alle
hoge positie eens eigen geestelijke
narigheid openbaar zou komen?
Df dat men een ondergeschikte
eigenlijk niet goed onder ogen kan
komen, omdat het in het sociale
vlak helemaal niet goed ligt? En
onderhand #ijn er van die zoge
naamde voornamen die smalen pp
een kerkeraad omdat het een col
lege van kruideniers en boeren is,
(alsof dit minderwaardige men
sen zijn!) en zélf geen hand uit
steken om de wagen van het ker
kelijk leven goed te doen rijden.
Bij al deze motieven heb ik in
mindere of meerdere mate van
schuld gesproken. Waarbij we der
halve tot bekering worden geroe
pen. Maar dit roepen-tot-bekering
zal alleen effect hebben, wanneer
we opnieuw worden overweldigd
van de hoge betekenis van het
ambt, dat niemand minder dan
Christus door Zijn apostelen ge
wild heeft in Zijn kerk. Hierin on
gehoorzaam of niet nauwkeurig
zijn is schuld tegenover de Heer
Op de Vrouwenzendingsdagen:
(Van een onzer verslaggeefsters)
ZE HAD een prachtige, diepbruine, gebatikte sarong aan en haar
jakje („baadje" zei ze zelf) was wit en bedrukt met roze
bloempjes. Haar haar, bijna blauwzwart, lag glad om haar hoofd
en in de wrong was een zilveren speld gestoken. Ze was net een
exotische, tropische bloem, in die huiskamer in Loosduinen, die on
danks de vele Indische voorwerpen en snuisterijen toch zo echt Hol
lands was. Ze zat op een bank bij het raam; boven haar, aan de
muur, hing een schilderij van een Hollands weidelandschap.
Mevrouw Kartini Bezoen. De com
missie vrouwenwerk van de Raad
voor de Zending der Herv. Kerk had
in het contactorgaan van de C.J.V.F.
geschreven: .wij zijn dankbaar
haar in ons midden te hebben." Me
vrouw Bezoen is hier namelijk op uit
nodiging van de Raad voor de Zen
ding, ze zal ongeveer drie maanden
blijven en in die tijd veel spreek
beurten vervullen, o.m. op de Vrou
wenzending sbij eenkomst in Rotter
dam, a.s. woensdag, en op de grote
Vrouwenzendingsdag in Krasnapolsky
in Amsterdam, op 2 oktober.
Een klein, hyperslank vrouwtje
een etherisch wezentje maar met
een formidabele staat van dienst! In
1949 richtte zij samen met anderen in
haar woonplaats Malang een christe
lijke huishoudschool op, die in het
begin 25 leerlingen telde en nu is uit
gegroeid tot een school met 150 leer
lingen. Vijf jaar heeft ze die school
gediend als directrice (vóór 1949 was
ze onderwijzeres aan een gouverne-
mentshuishoudschool) terwijl ze intus
sen ook nog lessen gaf aan de chris
telijke „Sekolah Menengah Pertama",
Ontvangen boeken
Naar een oplossing van de crisis? Een
beschouwing hierover mede in verband
met het Euromarktverdrag door mr.
W. Wentholt. Uitgave N.V. Buijten «n
Schipperheijn Amsterdam.
Parijs in de serie Taal en Land. Een
reeks praktische taal- en reisgidsen
samengesteld door G. J. van der Keu- j
ken. Uitgeverij C. de Boer Jr., Am
sterdam.
Deze vrouw... door A. M. Hoekendijk.
Vijfde druk. Uitgave J. N. Voorhoeve
's Gravenhage.
Midden-Zwitserland in serie Taal en
Land. Een reeks praktische taal- en
reisgidsen, samengesteld door G. J. van
der Keuken. Uitg. C. de Boer Jr., Am
sterdam.
OPGAVE PUZZEL No. 25
KRUISWOORDRAADSEL
Horizontaal: 1 Gezet, 5 bloem, 9
dwaas. 10 japon. 11 slede 13 deel van
de bijbel, 14 opschrift, 15 raamscherm,
16 binnen, 18 zangnoot, 19 telwoord,
20 tijdperk, 22 godin van de dageraad.
Verticaal: 1 Pommade, 2 duw, 3
Russ. door een strandwal afgesloten
zeebocht, 4 telwoord, 5 edel metaal, 6
bestaat, 7 klein persoon, 8 vertier van
koopwaren, 12 kippenloop, 13 gehooror
gaan, 17 voor, 20 bijwoord, 21 slede.
OPLOSSING PUZZEL No. 24
Horizontaal: 1 Perplex, 8 morel, 10
c.c. 12 bek, 13 va. 14 habijt, 16 per, 17
apin, 18 kano, 19 lee, 20 konijn, 21
raap, 23 N.N. 24 adem, 26 imiteren.
Verticaal: 2 Em, 3 robijn, 4 pret, 5
lek. 6 el, 7 schalmei, 9 Garonne, 11'
cape, 13 venijn, 15 bier, 16 pan, 18 ko-
20 kade, 22 aat. 25 me.
middelbare school, waarvan het
onderwijs te vergelijken is met ons
U.L.O. Nu is ze als lerares verbonden
aan deze school en heeft 26 lesuren
per week (Engels, biologie en bijbei-
se geschiedenis)-
Pakjes uit Nederland
gezinsle-
kerken in
februari gaat ze
naar Thailand om een studiecon
ferentie van twaalf Aziatische
landen mee te maken in het ka
der van de „Christian Home Mo
vement" en bij dat alles heeft
ze ook nog haar gezin, haar man
en drie kinderen: Martini, die
Tjitji wordt genoemd, van elf,
Tom van tien en Melie van acht.
Ze wijst ze met een onwaarschijn
lijk slank vingertje aan op de
foto: de jongste is de grootste
rakker. En weet u wat ze zeiden
toen ze hoorden dat ik wegging?
„Ha, dan krijgen wij pakjes van
mammie uit Nederland!"
Er wordt Nederlands gesproken in
het gezin van Kartini Bezoen; de kin
deren volgen het zg. associatie-onder
wijs, waarbij in de eerste drie jaren
het Nederlands de voertaal is en de
Bahasa Indonesia een „leervak", de
laatste drie jaren is dat precies an
dersom. „Het is goed dat ze he!
Nederlands kennen", is de mening
van mevrouw Bezoen, „want als zs
vreemde talen moeten leren, is het
Nederlands daarbij van veel nut."
Zé vertelt over de Raad van Ker
ken in Indonesië, waarbij de Oost-
javaanse kerk. die zij vertegenwoor
digt, is aangesloten. Met het zendings
bureau in Oegstgeest bestaat een
hechte band; vroeger kwamen er de
leidende personen vandaan. Nu de
Oostjavaanse kerk zelfstandig is ge
worden, treden de zendingsarbeiders,
die worden uitgezonden, als adviseurs
op, vooral op onderwijs- en medisch
Het contact van mevrouw Bezoen
met het kerkelijk werk is eigenlijk
ontstaan, toen in mei 1956 de Ameri
kaanse miss Highbaugh als gast van
de Raad van kerken in Indonesië een
reeks lezingen en cursussen gaf over
het gezinswerk. De manier waarop zij
allerlei problemen behandelde over de
opvoeding, de verhouding tussen man
en vrouw, tussen jongens en meisjes,
en richtlijnen gaf om die op de meest
effectieve wijze op te lossen, was van
zelfsprekend nogal Westers georiën
teerd. De Indonesische Raad van
Kerken achtte het nodig, dat er een
comité opgericht zou worden om deze
vragen vanuit het Indonesische stand
punt te belichten. Mevrouw Bezoen,
die de lezing em en de cursussen van
de Amerikaanse gaste begeleid had,
werd gevraagd om in dat comité zit
ting te nemen.
Zo kan het dan gebeuren, dat
een klein leraresje, dat nog nooit
buiten haar land is geweest, in
eens de gewichtigheid leert be
seffen van het internationale con
tact. Een vliegtuig bracht haar ir
een onvoorstelbaar korte tijd uit
de warmte van haar land in het
gure weer en de regen van ons
land. Ze zal hier spreken voor
honderden, mannen en vrouwen.
Misschien draagt ze iets van de
liefde en het jonge enthousiasme
dat in haar kerk leeft over in on
ze soms zo verkilde harten1
Beroepingswerk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Wijnaldum-Pietersbierum:
K. van der Sloot te Boyl (Fr.); te Gies-
sen-Nieuwkerk en te Middelharnis: T.
Poot te Haaften.
Aangenomen naar Maurik (toez.): L.
P. Sterk te Rijsoord; naar Nieuw-Loos-
drecht: P. C. de Bruijn te Well en Am-
merzoden.
GEREFORMEERDE KERKEN
Beroepen te Woldend'orp: A. de Korte
te Ooltgensplaat; te Oostzaan: kand. D.
de Vries te Winschoten; te Drachten
(derde predikantsplaats): G. van Door
nik te Nijmegen.
Tweetal te Groningen-Oost (vak.-F.
Vroon): W. van Boeyen te Eindhoven
en F. de Moor te Enschede.
GEREF. KERKEN (ond. art. 31)
GEREF. GEMEENTEN
Onder wij sbenoemingen
Benoemd tot hoofd van de school met
de Bijbel in Grijpskerk: Tj. J. Hukema te
Stadskanaal.
Benoemd tot onderwijzeres aan de
Johan de Graafschool voor chr. b.l.o. te
Rotterdam: mejuffrouw A. Maqueulin te
Rotterdam; aan de school met de Bijbel
te Opperdoes: mejuffrouw Th. C. van
Netten te Amsterdam.
advertentie
„Het is toch zonde" zegt moeder, als de melk
overgekookt. Wie er even over nadenkt, vindt, dat het
toch wel heel zwaar geladen is voor een zo onbelangi
zaak (al is het altijd vervelend, dat overkoken van me1
Maar u kunr het ook anders zien en zeggen, dat het wi
op zijn plaats is. Want is zonde niet een begrip, dat aandi
dat iets (of iemand!niet aan zijn bestemming beantwoi
Al gebruiken wij het woord duizend keer zonder erbij uoj
denken. Al is het zoiets als versleten pasmunt gewordei\\
en die wordt op den duur niet meer geaccepteerd,
beklemming van het begrip is dan verdwenen en
beschouwen de zonde als iets, dat een normale plaats 1
in het leven. Laten wij daarvoor waken en denken aan
woord van Johannes: „Indien wij zeggen, dat wij geen zo?»
hebben, misleiden wij onszelf en de waarheid is in ons niej
Al leven wij voor het oog van anderen nog zo „netjes", 1
misleiden onszelf, als wij denken, dat het op die manier tl
in orde komt!
GESCHIEDENIS LEERMEESTERES
Over de hele wereld vinden
meer mensen baat
bij KENNIES dan bij «nig ander
maagtablet
Rennies blusssen brandend maagzuur
onmiddellijk. Gewoon laten smelten op
de tong en Uw pijnen verdwijnen in
korter tijd dan U nodig had om
advertentie te lezen.
Rayon- en wasmiddelenindustrie
(Van onze sociale redacteur)
"DINNENKORT is de officiële Installatie te verwachten van de besturen van
twee industriële bedrijfschappen, namelijk het bedrijfschap voor de
rayonindustrie en dat voor de zeep-, soda-, was- en reinigings- en
bleekmiddelenindustrie. Twee industrieën, die beide grote Nederlandse
vestigingen kennen met belangrijke internationale vertakkingen. Deze
bedrijfschappen zullen resp. het vierde en vijfde publiekrechtelijke orgaan
worden in de ihdustriële sector. Op het ogenblik bestaan reeds de bedrijf
schappen voor de schoenindustrie, de lederwarenindustrie en de vleeswaren-
industrfe. Wij laten hierbij het bedrijfschap voor de edelmetaalnijverheid
buiten beschouwing, daar dit zowel ambachtelijk als industrieel is.
In het mededelingenblad van de S.E.R.
werd dezer dagen het instellingsbesluit
van het bedrijfschap voor de zeep-, was
middelen- en reinigingsmiddelenindustrie
gepubliceerd.
Het bedrijfschap zal het tot zijn taak
rekenen de volgende onderwerpen te
regelen: de lonen en andere arbeidsvoor
waarden, de aanstelling en ontslag van
personeel, de vakopleiding, omscholing en
herscholing en de vaststelling van de ge
talsverhouding in de ondernemingen, de
leverings- en betalingsvoorwaarden, de
administratie van ondernemingen met
.-eti Utfaïtitfeek fit!
t'ASPRO"
Welke moeder kan hel zich veroorloven ziek te zijn? Daarom
bij opkomende hoofdpijn, verkoudheid etc., of wanneer U zich
niet prettig voelt onmiddellijk 2 'ASPRO's en U blijft
fit en op de been. 'ASPRO' helpt direct en i:
onschadelijk voor de maag.
Oók voor kinderen. (Voor
tablet per keei
O
74
HOOFDSTUK 22
In de werkkamer van Gustav Zuckwaller was
die goede stemming de volgende morgen niet
meer aanwezig. De inspecteur had Harold von
Emsighofer opnieuw verhoord, maar de gevan
gene was zwijgzaam gebleven, en had niet meer
verteld, dan hij tot dusver had willen loslaten.
Hij had geweigerd te vertellen, waarom hij die
ring met de smaragd in de kamer van André
Rost had achtergelaten en hij had bot gezwegen,
toen Zuckwaller hem op verschillende manieren
probeerde uit te horen over een spoor dat tot de
arrestatie van de top van de bende zou kunnen
leiden.
De inspecteur had Von Emsighofer zijn laf
heid verweteh, had hem gedreigd, dat zijn zwij
gen zijn straf zou verzwaren en had er op ge
wezen, hoe het spreken die straf lichter zou kun
nen maken.
Von Emsighofer had alleen maar smalend
gelachen. „Mooie woorden, politieman, mooie
woorden van een dorpsveldwachter meer niet.
Ik ken dat."
Zuckwaller was purper van woede geworden,
maar had zich beheerst.
Hij had Von Emsighofer terug laten voeren
naar de cel. En nu zat hij met diepe denkrim-
pels op het voorhoofd en piekerde.
De ring met de groene steen lag voor hem op
het bureaublad. Hij had het ding gepast, tussen
C&aadóeló
JAS VAN HOFWEGEN
duim en wijsvinger rondgedraaid, aandachtig be
keken, het had inspecteur Zuckwaller geen stap
verder gebracht.
En toch was hij er zeker van, dat juist deze
ring het aanknopingspunt vormde voor verdere
ontdekkingen, waarschijnlijk voor het afronden
van deze hele affaire.
Een concurrerende firma van de fabriek bij
Keulen had er twee moorden voor laten plegen
om alle bijzonderheden te bezitten over een nieuw
fototoestel. Welke zaak zou er in deze beschaafde
maatschappij toe overgaan twee mensen van het
leven te beroven om beslag te leggen op de teke
ningen, van een waarschijnlijk sensationele vin
ding op cameragebied? Welke bonafide fabrikant
zou er toe overgaan aan misdadigers 150.000
Mark te bieden voor de tekeningen van zo'n ca
mera? Dat kon toch geen zaak zijn, die te goe
der naam en faam bekend stond.
Zuckwaller had voor zichzelf een lijstje ge
maakt van vooraanstaande camerafabrikanten en
hij was tot de slotsom gekomen, dat geen van
deze in aanmerking kwam voor een dergelijk
misdadig spel. Bovendien vond hij het onbegrijpe
lijk, dat de tekeningen eerst over de grens wa
ren gebracht. Die handel had toch ook in Duits
land kunnen gebeuren? Dat zou eenvoudiger ge
weest zijn.
Tenzij het hoofdkwartier van de bende hier in
Innsbruck was. Dat moest wel zo zijn. Hier moest
de transactie plaatsvinden en waar zouden de
tekeningen dan heen zijn gegaan? Terug naar
Duitsland, waar de meeste goede fototoestellen
werden vervaardigd?
Het was moeilijk aan te nemen.
Waarheen dan wel?
Von Emsighofer wist dat, of wellicht was hem
dat niet bekend. Misschien had hij alleen maar
van Vogelkopje Egenbach het adres gehoord,
waar hij de microfoto's kwijt kon.
Misschienwaarschijnlijkwellicht.
Het was allemaal te vaag naar de zin van
Gustav Zuckwaller.
Marianne van der Bij en André Rost hadden
hun verzoening gevierd met een dag gezamenlijk
rondkijken in Innsbruck. Ze hadden gedaan, wat
de meeste toeristen doen. Ze hadden eerst de
schilderachtige Altstadt bezocht, toen de Hofkir-
che en ze hadden precies het prospectus van de
Verkehrsverein gevolgd, want daarna was een
tochtje gevolgd naar de berg Isel. Ze hadden er
genoten van het majestueuze uitzicht op de stad
en op de bergi
betrekking tot het toezicht op het n
leven van de verordeningen en de regi
tratie van de ondernemingen.
Daar er thans echter nog geen collec
tieve arbeidsovereenkomst voor de gehele
zeep-, wasmiddelen- en reinigingsmidde
lenindustrie bestaat, is besloten dat het
bedrijfschap uiterlijk eerst
een uniforme regeling voor de lonen zal
vaststellen.
Twaalf organisaties
De aanvrage tot instelling van het be
drijfschap is uitgegaan van drie werk
geversorganisaties en negen werknemers
organisaties. De werkgeversorganisaties
zijn de Nederlandse
Vereniging van Zeep
fabrikanten met 48
leden en 82 van de
betrokken produktie.
de Nederlandse Ver
eniging van Bleek
middelenfabrikanten
met 39 ondernemers
en 74 van de bleek -
middelenproduktie en de Nederlandse
Vereniging van Sodafabrikanten, die 12
leden telt en 95 van de sodaproduktie
vertegenwoordigt.
Alle ondernemingen tellen in totaal
4300 werknemers, waarvan er 1250 zijn
georganiseerd. De grootste werknemers
organisaties zijn: de Christelijke Bedrijfs
groepen Centrale met 244 leden, de Alge
mene Bedrijfsgroepen Centrale, die 446
leden telt en de Ned. Kath. Bond van
werknemers in industriële bedrijven St.
Willibrordus met 412 leden. Een tweede
christelijke werknemersorganisatie,
medewerking'heeft 1J A'
Tot hen, die van de gelegenheid ge
bruik hebben gemaakt zich met op-
kingen tot de Sociaal Economische
Raad te richten naar aanleiding van de
aanvrage tot instelling van bedoeld be
drijfschap, behoorde ook de Raad van
Verenigingen van Hoger Personeel. Het
hoger personeel meende namelijk recht
te hebben op een zetel In het bedrijf
schap. Wellicht dat bij de vaststelling
van het advies van de S.E.R. aan de
regering inzake zetelverdeling deze
De gang van zaken is nu, dat eerst
de S.E.R. nog advies uitbrengt, waarna
dan het Koninklijk Besluit inzake
art. 73 lid 4 van de wet op de Bedrijfs
organisatie kan worden afgekondigd. De
organisaties wijzen vervolgens de leden
voor het bestuur, de voorzitter en
secretaris worden benoemd en het
bedrijfschap kan gaan draaien. De ver
wachting is, dat het bedrijfschap voor
de zeep-, wasmiddelen en reinigings
middelenindustrie begin 1958 officieel
zal starten.
j ji - jj Aan het oprichting zijnde indus-
de Nordkette en s middags triële bedrijfschap voor de rayonindus-
de beroemde Hofgarten gegaantrie zullen wij nog nader aandacht be-
om ook dat niet te missen, (wordt vervolgd) steden.
jVTIEMAND minder dan Karl Marx soort eerzucht, dat alleen wortel jliji
geen Rus is de felste bestrij- schieten in de ziel van een onó
der geweest van het Russische im- drukt volk en dat alleen gevoed j,(
perialisme. In artikelen in Ameri- worden door de ellende vi
kaanse en Engelse kranten in de pe- heel land, begint zich nu
riode tussen 1850 en 1860 heeft hij in de harten der Russische meiuj
van Londen uit vernietigende kri- Deze wezenlijk agressieve natie
tiek uitgeoefend op de Russische po- in een toestand van zo'n degradeif
litiek van die tijd. In de New York de onderworpenheid, dat het
Tribune van 12 april 1853 vroeg hij schijnt, alsof het van tevoren in el
zich af: „Kan de enorm uitgebreide land boete wil doen voor de tyij
macht van Rusland worden beteu- nie, welke zij van plan zijn, overt'
geld, nu dit land op weg is een we- dere mensen in het buitenland
reldmacht te worden? Zelfs als het te oefenen. De roem en de buit,
dat zou willen, zou het zich niet deze natie naar uitziet, wenden Ij
meer kunnen matigen." Desondanks gedachten af van de schande, i
geloofde hij, dat na de overwinning aan zij is onderworpen. En in
van de Russische revolutionairen al- hoop, zichzelf schoon te wassen
les anders zou worden en dat er zijn schuld voor het goddeloos pr
dan een einde zou komen aan het geven van zijn publieke en per»!
machtsstreven van het imperialisti- lijke vrijheid, vult deze knieli
sche Rusland. slaaf zijn dromen met de visie
Marx heeft zich evenwel voorna- een wereldoverheersing."
melijk beziggehouden met de vraag,
hoe een revolutie gemaakt kon wor- Hier tegenover plaatsen we eenj
den. Hij besteedde weinig aandacht spraak van het Zesde wereldconj
aan het feit, wat er zou gebeuren, van de Komintern, gehouden in IJ
als die revolutie zou slagen. In de „Als land van de dictatuur van
miljoenen bladzijden, die Marx ge- proletariaat en van de socialists
durende zijn leven heeft geschreven, opbouw onder de banier van
gebruikte hij betrekkelijk weinig de Marxisme zal de Sowjetunie om
uitdrukking „dictatuur van het pro- mijdelijk de basis van de wereld
letariaat". De Russische revolutionai- weging van alle onderdrukte klas
ren hebben deze uitdrukking overge- het centrum van de internatioi
nomen voor him ideologische propa- revolutie en de grootste factor in
ganda. wereldgeschiedenis worden."
De basis van het zogenaamde Marxis- in „Karl Marx und der russls
tische communisme is dan ook van Imperialismus" heeft de Duits-A
puur Russische makelij. Het werd rikaanse historicus Edgar Alex
door Lenin en Stalin ontwikkeld op der van de achtergehouden gesch
het fundament van de eeuwenoude ten van Marx gebruik gemaakt i
Tsaristische tradities van despotische duidelijk te maken, met welk
macht en absolute controle. Het he- beslistheid Marx destijds het Rus
dendaagse communisme is volkomen sche imperialisme bestreed.
gelijk aan het imperialistische stre- De geschiedenis is nog steeds j ,rl
ven van Groot-Rusland, zoals ook goede leermeesteres. Elke polity
Marx het heeft gekend. voltrekt zich nu eenmaal tegen n)
Bijzonder treffend schreef de Franse achtergrond van de historische cfcn:
criticus De Custine in een boek, dat wikkeling. Het is goed, dit niet >j<
in 1839 werd uitgegeven: „Een ge- vergeten bij het beoordelen van >c!
weldige ongeordende eerzucht, het Russische buitenlands^ politiek.
t
NOG MEER WATER IN DE WIJN
UET kabinet van de Franse premier gadering i
Bourgès Maunoury verkeert nog van reces
steeds in een zeer moeilijke positie, vankelijk
hetgeen nog niet wil zeggen, dat zijn daag maakt de Nationale vergaf
ring een begin met de behandel^
van de Kaderwet en Bourgès 1
noury mag blij zijn, als hij een r
val aanstaande is. Dank
„rondetafelconferentie" met partij
en fractieleiders (uitgezonderd com
munisten en poujadisten) heeft het derheid voor de wet heeft gekr.
kabinet zich verzekerd van voldoende voordat op 2 oktober de gewone
steun voor de zgn. Kaderwet
Algerije. Van de oorspronkelijke in
houd van deze wet
overgebleven.
Om een mislukking van de ronde-
ting van het parlement begint.
Mocht dit laatsrte niet het geff
echter weinig zijn, dan zal de Vergadering etL
stemmen over de moties van afkj_.
ring, die enige tijd geleden al teji
tafelconferentie te voorkomen heeft Bourgès' kabinet zijn ingediend I
protest tegen zijn landbouwpolitil
rige wil
ten kolj
De b(
tegenstanders van de verwaten
Kaderwet voor Algerije van deze fc)
de vertegenwoordigende legenheid gebruik zullen maken Cr
Algerije geschrapt. Wel het kabinet van Bourgès MaunofJ
Bourgès Maunoury veel water
de Algerijnse wijn gedaan, waardoor Ook hier heeft Bourgès vorige
de wet die toch al geen goede water in de wijn gedaan,
beurt had gemaakt bij de Algerijnse van de versoberingspolitie
nationalisten. op de belangrijkste ren zijn echter nog lang niet tevj
punten ernstig is verzwakt. Zo den en het ziet er naar uit, dat I
is de overdracht van bepaalde be
voegdheden door het Franse parle
ment *a:
organen
aanvaardden de partij- en fractie- ten val te brengen,
voorzitters de toekomstige instelling Of het zo ver zal komen, dienen
van federatieve organen, maar de af te wachten. De soep wordt ook|
vorming, de functie en de bevoegd- Frankrijk nooit zo heet gegeten
heden daarvan worden in het midden zij wordt opgediend. Bourgès h(
gelaten, of liever: op de lange baan nog een week gelegenheid, In het
geschoven. lement een meerderheid voor
Premier Bourgès Maunoury kon niet plannen te vinden. Pas daarna beh<#
anders, dan zich bij de feiten neer- hij zich zorgen te maken over
leggen. Om de kaderwet aangenomen problemen, die zich na 2 oktol
te krijgen, voordat de Algemene Ver- voordoen. Want problemen t
gadering van de Verenigde Naties zich voordoen en in Frankrijk
de debatten over de Algerijnse kwes
tie opent, heeft hij de Nationale ver-
DE MAAT IS VOL
aak nog i
i de orde zal komen.
4
de reding en overtuiging wie andfe
Amerikaanse staat Arkansas dachten tot inzicht en verstand I
zijn opnieuw diep beschamend. Men brengen. De gebeurtenissen
vraagt zich weer af, hoe dit toch gisteren hebben bewezen, dat z§!
mogelijk is. Na het optreden van hoop vergeefs is geweest; men fc.
Hitier tegen de Joden en na deze niet voor rede vatbaar gebleken,
gebeurtenissen daar in Arkansas Nu is het genoeg geweest. Er stat~
hebben wij tot onze ontsteltenis te wezenlijke belangen op het sp}
ontdekt, dat het mogelijk is. Dat dan dat men deze nog langer dol
mensen zo tegen mensen tekeer extremistische elementen kan latj
kunnen gaan. belagen. Die belangen zijn: eerbij
voor de medemens en handhavil
van het gezag.
Het volk van Amerika zal gaf
begrijpen, dat nu in het gedij
Duidelijk is bij een man als Eisen
hower de maat vol. Stellig heeft hij
de man van diepe en vrome levens
overtuiging, van stonde aan gegruwd
verschillende Rotterdam
instellingen voor hoger en voortgei
Dr. H. M. Matter, predikant bij de I onderwijs, zal dit werk neerleggen. Hi
gereformeerde kerk van Kralingsche- is de bedoeling, dat een studentenpred
veer, die voorrekening van de gezamen- kant „in volledige betrekking" wort
lijke kerken in de classis Rotterdam, beroepen.
