CHRISTELIJK
„Zomaar even naar de kerk gaan"
een verkeerde instelling
Puzzel mee
Hernhutters uit hele wereld
na ruim 25 jaar bijeen
Visser 't Hooft: Eenheid nog
lang niet bereikt
Eert woord voor vandaag
Kanttekenin\
De Hongaarse kerken zijn
in de smeltkroes
INNSBRUCK
Het echt luisteren vraagt
veel voorbereiding
^TORDT
rel veel in het
gedaan? Deze
onbelangrijke vraag stelt
dr. J. C. A. van Loon in de (Geref.)
Delfshavensche Kerkbode. En hy
geeft verschillende voorbeelden van
dit verschijnsel, dat eigenlijk een
levenshouding is geworden. Een ver-
keerde dan altijd. Dr. Van Loon heeft
het i
luist
preken, 1
het „zoi
ZO maar naar de kerk gehold, en
ook zo maar er weer uit „Ik
ga er net eender uit als ik erin
gekomen ben," is een bekende
klacht van kerkgangers, soms
t.a.v. een bepaalde preekheer,
soms t.a.v. een heel kerkgenoot
schap. En dan ligt de schuld naar
sprekers mening toch vooral bij
die predikant of die gemeente.
Eerlijke naturen zeggen er wel
bij: ..Nu ja, een mens is ook niet
altijd gelijk: het ligt natuurlijk
ook wel eens aan jezelf". Troost
vol voor de dominee bedoeld.
M
AAR 2
het niet al lang tijd
weer eens te gaan
schrijven en praten over de kunst
van luisteren? De kunst van luis
teren speciaal in de eredienst. Dus
over de domme gedachte van wie
waarin de gemeente wel tegen
over de liturgie en het onderdeel,
niet luisteren kan uiterst actief
moet zijn met haar hart en ziel
en geest, t.o.v. de preek die zij
moet hóren, in zich opnemen, toe
passen, bewaren enz. enz.?! Zo
maar naar de kerk gaan en dat
kerkgang noemen, dit klopt toch
niet? Je gaat zomaar naar een
amusementsfilmpje kijken of zo
maar naar de cineac. Dan zul je
wel zien wat er te zien valt.
Maar wie naar een goed toneel
stuk gaat, die zal zich oriënteren
over stuk en schrijver, en als het
enigszins kan, het eerst nog weer
eens lezen. En de muziekliefheb
ber loopt niet zomaar de concert
zaal binnen.
]\/TAAR lezen onze klagers over
JA-l hun kerkgang 's middags (èls
ze althans 's avonds nog gaan) de
zondag van de catechismus na?
Praten ze er over in hun gezin;
Jongens, vanavond krijgen we dat
onderwerp: wat denken jullie daar
nu zelf van? Wat moet de domi
nee daar vanavond volgens jullie
in elk geval bij bespreken? Dit is
voor niet weinigen van ons te gek
om zich voor te stellen! En dat
ligt dan aan ,,die ouderwetse ca
techismus. die we al zo vaak ge
hoord hebben". Dat de dominee
zich ertoe zetten moet om hem
„nieuw" te maken, akkoord, maar
we praten nu maar even over de
luisteraars.
langrfjker en persé onmisbare
..voorstudie" voor de kerkgang
nl. het regelmatig en aandachtig
bijbellezen, wel voldoende terecht
onder ona? Men komt toch gezin
nen tegen, waarin men alleen 's
zondags (na een vet, sufferig ma
kend zondagsmaal) bijbelleest. En
vele, waarin men niet verder
komt dan ééns per dag. Vandaar,
dat men dan bij het boren van
namen In de preek, als van Mel-
chlsedek, Zlppora, Amram en Jo-
chebeth, al van de wijs raakt en
het „zo moeilijk" vindt!
OM maar niet te spreken van
pogingen om met elkaar een
tekst in zijn heilshistorische plaats
te zetten. „Wat is dat. heilshisto
risch?" moet men dan al heel
gauw horen. En de brieven van
Paulus, die de eerste gemeenten
in hun geheel hoorden voorlezen,
zijn dan voor ons geslacht wel ze
ker veel en veel te zwaar, tenzij
men er een aardig en vooral „ac
tueel" motto op plakt om dan
daarover te praten en dit verkon
diging te noemen.
gaan verlangen
linee zo diepzin
nig is als Johannes en zo eenvou
dig als Markus: zo gedegen als
Paulus en zo machtig als Petrus;
zo wettisch als Mozes en zo ly
risch als Job, zo aristocratisch als
Jesaja en zo duidelijk als Amos,
zo fijnzinnig als Hanna en lieflijk
als Maria; zo ijverig als Martha
en zo deskundig als Priscilla (de
bijbellezer volgt de voorbeelden
wel en corrigeert ze ev.?), kort
om we kunnen van deze arme zon
debok een schaap willen maken
met vijf poten, als de preek in
steeds groter verdunning moet ge
geven en met al meer kunst en
vliegwerk gepaard moet gaan, en
niet het „eenvoudige" (in de die
pe zin van dit mooie woord) ken
merk van het ware blijft ach,
al staat dan op elke preekstoel een
Wim Sonneveld, het volk gaat
verloren omdat het geen smaak in
het eeuwige leven, d.i. in de „ken-
nisse Gods" heeft.
Nee. zomaar even naar de kerk
gaan, het is ver beneden uw
stand.
KRUISWOORDRAADSEL
OPGAVE PUZZEL No. 13
Horizontaal: 1 Onplezierig verblijf,
tegen, 9 priem, 11 vogel, 13 rondhout,
14 kledingstuk, 16 flink, 18 hoofddek
sel, 19 boom, 21 zangnoot, 22 deel van
een schip, 24 gesloten, 25 voedsel, 21
pleizer, 28 Zuidn. kopje.
Verticaal: 2 Reisbrief, 3 binnen, t
deel van de bijbel, 5 deel van de voet,
6 bezinning, 7 Russ. maat, 10 «tuk hout,
12 bloem, 14 diploma, 15 voorzetsel, 17
dier, 20 sportterm, 22 lepelkost, 23
gerei, 26 dichtbij.
OPLOSSING PUZZEL No. 12
Horizontaal: 1 Vrees, 5 zes, 7 beleid,
8 ra, 10 ka, 12 mat, 14 pekel, 16 aker.
18 Io, 19 as, 20 Ee, 22 ook, 23 degen, 24
dok, 25 verstolen.
Verticaal: 1 Vermaak, 2 eb, 3 eek, 4
slap. 5 zirkoon, 6 e.d aaks, 11 plak
ken, 13 te, 15 ei, 17 reeks, 21 eg, 23
dor, 24 de.
Benoemd aan de Elout van Soeter-
woudeschool te Amsterdam:, tot hoofd de
heer A. Hoogervorst te Amsterdam; tot
onderwijzer de heer Wagemaker te Leeu
warden en tot tijdelijk onderwijzeres
mevr. J. M. VerhagenThierry te Hil-
Eenheid der broeders levende werkelijkheid?
Gisteren ls de eerste algemene synode van de Hernhutters sinds 1931 in
Bethlehem in de Amerikaanse staat Pennsylvanië gesloten. Vanaf 12 augustus
zijn daar 44 vertegenwoordigers bijeen geweest van de gemeenten in
Tsechoslowakije, Duitsland, Denemarken, Nederland, Zwitserland en de
Verenigde Staten en van de zendingsvelden in Afrika, Alaska, Nicaragua en
West-lndië.
De kerk van de Boheemse en Moravische Broeders (ook genoemd Broeder-
uniteit, in Nederland: Evangelische Broedergemeente) is een voortzetting van
de oude Moravische Unltas Fratrum, die vijfhonderd jaar geleden werd gesticht.
Dit feit heeft uiteraard in Bethlehem in het middelpunt van de belangstelling
gestaan.
In de openingsdienst heeft de voorzitter, dr. F. P. Stocker uit Bethlehem,
erop gewezen, dat sinds de laatste algemene synode de Moravische kerk door
jaren van pijnlijke scheiding heen is gegaan. Zij had de hartverscheurende
ervaring, hoe het is. wanneer broeders tegen broeders vechten. Samen, zo
vervolgde dr. Stocker, willen wij nu de wereld tonen, dat de eenheid der
broeders een levende werkelijkheid is en dat wij allen één zijn in Jezus.
bije<
tot 1031 steeds in de
Conferentie van „Geloof en kerkorde"
Lil je: Eenvoud in de leer gevraagd en
een krachtig christelijk leven
DR. W. A. Visser 't Hooft, se
cretaris-generaal van de We
reldraad van Kerken, en de Lu
therse bisschop Hans Lil je van
Hannover hebben zondag te Ober-
lin (Ohio) op een studieconferen
tie voor „Geloof en kerkorde",
verklaard dat in de afgelopen ja
ren geboekte vooruitgang nog
slechts de eerste schreden zijn
op de weg naar een grotere een
heid van de christenen.
Dr. Visser 't Hooft zei dat de christenen
niet meer zo geïsoleerd van elkaar zijn
als vroeger en dat zij de wereldraad
bezitten als een orgaan waardoor zij
uitdrukking kunnen geven aan hun ge
voel van eenheid.
Maar, zo vervolgde hij, wij zijn nog
lang niet zover, dat wij de wereld die
unieke eenheid van geloof en leven
kunnen tonen, die in het evangelie be
sloten ligt. Een dergelijke eenheid
sluit geen grote en rijke verscheiden
heid uit. maar wel tegenspraak op de
wezenlijke geloofspunten, scheiding bij
de avondmaalsviering en naijver be
halve dan de geestelijke wedijver.
De secretaris-generaal keerde zich te
gen de gedachte, dat een grote ver
scheidenheid van gezindten een winst
is, omdat elk persoonlijkheidstype iets
kan vinden, dat met zijn speciale be
hoefte overeenstemt. „God heeft ons
daarvoor niet geroepen" zei hij, ,/maar
Hij heeft ons tot daden geroepen, om
deel te nemen aan de grote missie in
de gehele wereld".
Bisschop Lilje drong aan op pogingen
om de eenheid van de christenen te
bereiken langs de volgende lijnen:
1 niet aflatend speurwerk op theolo
gisch gebied ter bereiking van de een
heid
2 eenvoud in de leerstellingen omdat
wij, als wij niet eenvoudig kunnen zeg
gen wat wU geloven, ofwel niet werke
lijk begrijpen wat wü zeggen ofwel
niet werkelijk geloven wat wij zeggen
gaat boven de door de sekten bepaal
de lijnen om betere christenen te
worden.
De conferentie wordt door 300 per
sonen bijgewoond. „Geloof en kerkorde"
was een der oecumenische stromingen,
die in de Wereldraad samenvloeiden.
Het werk- van Faith en Order'' wordt nu
onder dezelfde naam door een afdeling
van de Wereldraad verricht.
Meerjarig rectoraat in
Wageningen
Verwacht wordt, dat dezer dagen de
koninklijke goedkeuring wordt verleend
tot het verlengen van het rectoraat van
prof. ir. W. de Jong, die in het afgelopen
studiejaar rector-magnificus van de Land
bouwhogeschool was.
Op 16 september zal professor De
Jong een rectoraatsrede uitspreken in de
aula der hogeschool. Het is voor het
eerst in de geschiedenis van de Land
bouwhogeschool, dat aan het begin van
het nieuwe studiejaar geen rectoraats
overdracht plaats vindt.
Door de reorganisatie van de bestuurs
vorm is de mogelijkheid geopend dat de
rector-magnificus drie jaar achtereen
als zodanig fungeert.
Van lier -
.en
der]
voonngenomen-
3 moed tot denken
heid te bestrijden;
4 het christelijk leven opnieuw bezie
len door een krachtig streven dat uit-
38ste conferentie van
de Centrale Bond
De Centraal Bond voor inwendige
zending en christelijk maatschappelijk
werk houdt van 1 tot 4 november zijn
jaarlijkse conferentie de 38ste -
De Pietersberg te Oosterbeek. Het
derwerp is „Gemeente en maatschappe
lijk werk". Het heeft vooral betrekking
op de verhouding tussen de kerkelijke
gemeente en haar „beroepskrachten", die
namens de gemeente hulp verlenen.
Sprekers zijn mejuffrouw T. Petri,
supervisor bij de hervormde stichting
voor kerkelijke sociale arbeid te Den
Haag (maatschappelijk werk vrijwil
ligers samenleving), ds. J. C. van
Dongen, directeur van de hervormde
stichting voor kerkelijke sociale arbeid
te Utrecht (het dienst betoon van de
gemeente en het maatschappelijk werk),
mr. F. Boessenkool, adjunct-directeur
van de Raad voor gereformeerde socia
le arbeid te Utrecht (diakonie en plaat
selijk maatschappelijk werk) en de heer
J. Ritsema van Eek. directeur van De
Lindenhof te Schiedam (diakonie en het
werk der inrichtingen).
Overgangsbepaling 238a-h
toepasselijk op Nijkerk?
Het breed moderamen van de gene
rale synode der Nederlandse Hervormde
Kerk heeft volgens het Geref, Week
blad aan de provinciale kerkvergade
ring van Gelderland verzocht maatre
gelen te treffen, om de overgansbepa-
lingen 235 en 238 a—h toe te passen op
de hervormde gemeende van Nijkerk.
Dit houdt in, dat de Gelderse kerkver
gadering een predikant beroept en een
commissie benoemt, welke als buiten
gewone ambtsdragers de zorg voor een
afzonderlijk vergaderend deel der Nij-
kerkse gemeente krijgen toevertrouwd.
Men kan aannemen, dat de voorgan-
_;r van de zgn. midden-orthodoxe evan
gelisatie, ds. G. W. van Tricht beroepen
zal worden. Ds. Van Tricht werd in 1920
geboren, werd in 1948 kandidaat, was
twee jaar hulpprediker als voorganger
een evangelisatie, aanvaardde in
1950 het predikambt te Naarden (voor
bijzondere werkzaamheden) en verkreeg
in 1954 eervol ontslag met de bevoegd
heid van een emeritus wegens zijn be
noeming tot voorganger van de Nijkerkse
evangelisatie.
De nieuwe Amerikaanse dollarbiljet
ten, die op 1 oktober a.s. in om
loop zullen worden gebracht, zul
len het opschrift „In God we trust"
dragen. Op grond van een in 1955
aanvaarde wet is dit opschrift
reeds enige tijd op postzegels en
munten aangebracht.
In opdracht van de Lutherse We
reldbond heeft een Amerikaanse
filmonderneming een documentai
re gemaakt van de belangrijkste
gebeurtenissen en momenten op
het congres van de Wereldbond in
Minneapolis. In januari 1958 hoopt
men de film geheel gereed te heb
ben. Dc tekst zal worden uitgespro
ken in het Engels, het Duits en
in de Scandinavische talen-
Beroepingsiverk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te Akkerwoude: K. Abelsma
te marken; .door de provinciale kerk
vergadering van Friesland tot predikant
'oor buitengewone werkzaamheden
directeur vormingscentrum De Oor
sprong te St. Nicolaasga): H. A. Denkers
te Oosterzee; door de generale synode
tot predikant voor buitengewone werk
zaamheden (secretaris jeugdwerk Ned.
Christen-Studentenvereniging)vik. G.
J. Bosman te Nijimegen.
Aangenomen naar Blauwkapel- Gr oe
nekan: B. Haverkamp te Nieuw-Lekker-
land.
GEREFORMEERDE KERKEN
Tweetal te Stadskanaal en Stadska-
naal-Pekelderweg: C. Mak Azn. te
Roden en H. Veenstra te'Veenwoudster-
Beroepen te Emmen: dr. M. Feitsma
te Oenkerk.
Aangenomen naar Smilde: G. S.
Oegema te Zutphen.
Niet meer. Kand. H. J. Koffrie te
Ede verzoekt ons mee te delen, dat hij
•geen beroepen meer in overweging kan
GEREF. KERKEN (ond. art. 31)
Beroepen te Nijverdal, Hoek (Z.) en
Schouwerszijl: kand. C. Bijl te Pernis
(verbeterd bericht).
CHRISTELIJKE GEREF. KERKEN
Bedankt voor Vlissingen: J. M. Visser
te Dokkum.
Ds. H. Moolhuizen gaat
met emeritaat
De classis Ommen der Gereformeerde
Kerken heeft om gezondheidsredenen
ds. H. Moolhuizen te Dalfsen eervol
emeritaat verleend met ingang van 1
oktober.
Ds. Moolhuizen werd in 1890 geboren.
In 1921 verbond hij zich aan de gerefor
meerde kerk van Krommenie. In 1925
vertrok hij naar Aarlanderveen. De kerk
van Dalfsen dient ds. Moolhuizen sinds
1949. 29 september zal hij afscheid nemen
Oldenzaalse kerken vragen
één avond van de jeugd
Vorige week zondag is van de kansels
in de hervormde, gereformeerde en de
r.k.-kerken van Oldenzaal een afkon
diging gedaan, waarin de aandacht wordt
gevestigd op het jeugdwerk van de ker
ken, dat steeds meer wordt bemoeilijkt
door de vele andere activiteiten, die de
jeugd des avonds bezig houden. De
kerken hebben nu de woensdagavond
bestemd voor catechisaties en andere
jeugdactiviteiten; zij doen een dringend
beroep op de leiding van avondcursus
sen, het organisatie- en ontspannings
leven, de werkgevers, de ouders en de
jongeren zelf om de woensdagavond
vrij te houden voor het kerkelijke jeugd
werk. Het is gebleken, dat dit de meest
geschikte avond is voor alle belangheb
benden.
Er wordt in onze tijd enorm veel gesproken. U kunt
zeggen: gepraat. Ieder, die meent iets te vertellen te Tiebty
vraagt de aandacht van de massa. En die is al vlug gentL
om te geloven wat zij hoort. Vooral, wanneer er iets belof
wordt. Maar als er gezegd wordt, dat wij ons moei
hekeren en moeten geloven, zijn wij dan ook zo spoedig
reid gevolg te geven aan de oproep? Of praten we dan f«
en opperen we allerlei bedenkingen om aan de klem pan
boodschap te ontkomen? In Hebreeën twaalf st([
„Ziet dan toe, dat gij Hem, Die spreektniet afwijst". Q
spreekt tot ons en Hij vraagt gehoor. Hij spreekt in 2j
Woord, in de geschiedenis, in de harde feiten van elke dj
Wie niet naar Hem luistert, zal eenmaal berouw hebben
als het te laat is. Neem veel gepraat van deze wereld
voor kennisgeving aan, maar bedenk, dat Gods spreij
nimmer vrijblijvend is!
EEN NUTTIGE ONTMOETING
TNEZE week wordt er een van een vaak zeer grote draagwijdte. Bi
nuttige ontmoeting. Onze volks- verantwoordelijkheid is een oni
vertegenwoordiging gaat op bezoek meen grote. Het feitelijk vermof
bij onze industrie. Dit bezoek zal
niet minder dan vijftig ondernemin
gen omvatten. Stellig voldoende om tred.
bij de volksvertegenwoordiging het Aan
de vraagstukken te doorti
houdt daarmee niet altijd getij
industrieën nu deze wt
besef te verlevendigen, wat er in de gelegenheid en de kans, de led,
ons industriële leven gaande is. onzer volksvertegenwoordiging ij
Wat dit is, mag bekend heten. Het informaties te verstrekken, voor t
betreft problemen van investering juiste beoordeling en voor het tij
en financiering van produktiever- fen van ingrijpende beslissingen i
hoging en export, van bestedings- misbaar. Waar zouden die inllo
tingen beter verstrekt kunnen wt
den dan op de plaats van het indt
landse concurrentie. Het betreft triële leven zelf?
Dit parlementaire bezoek aan oti
industrie wordt sedert de bevrijdlj
het derde. Het gaat dus in de rlij
ting van een gewoonte. Naar
eveneens de voortgaande verwerke
lijking van menselijke verhoudin
gen binnen de onderneming.
In het wijde kader van haar werk
zaamheden en bemoeiingen wordt overtuiging een goede gewoonte, i
onze volksvertegenwoordiging bij zal tot gevolg hebben, dait on!
al deze onderwerpen betrokken i
heeft zij beslissingen te nemen v;
MEER DAN REKENMEESTERS
TN een van zijn toekomstfanta- Ingewikkelde structuur van ons et>
sieën plaatst de grote schrijver nomisch en financieel leven Is 1
Shaw aan het hoofd van een door meer dan dat.
hem uitgedacht wereldrijk niet een Ons land mag zich gelukkig prijst
keizer en al evenmin een dictator, dat deze week te Amsterdam q
maar een accountant. belangrijk internationaal congt
Op dit toekomstbeeld valt wel iets van accountants wordt gehoudt
af te dingen. Dat Intussen in
maatschappelijk bestel taak
de accountant zeer
waaraan beroepsgenoten uit
func- minder dan veertig landen de
be- nemen.
tekenls hebben gewonnen, ls buiten Dat dit congres gehonden wordt, i
Het is stil geworden
Maar onder de oppervlakte ontplooit
zich een hecht kerkelijk leven
De kerkelijke situatie in Hongarije is momenteel erg moeilijk te overzien.
Het ls stil geworden rond de kerken in het land van de Magyaren. Het regiem
van Janos Kadar vermijdt angstvallig aan zijn optreden tegen christenen
van welke kerk ook ruchtbaarheid te geven, met uitzondering dan van de
mededeling over de arrestatie van een groep r.-katholieke priesters. Dat de
kerken onder zware druk leven behoeft wel niet nader te worden betoogd.
Door de druk van het regiem worden de kerken gedwongen mee te doen
aan de z.g. „vredesbeweging".
De berichten in de Hongaarse ker
kelijke bladen over de activiteit van de
„vredescomité's" der protestantse ker
ken zijn de laatste maanden sterk in
aantal toegenomen. De talrijke bekend
makingen en aankondigingen van „vre
desconferenties" der predikanten in de
verschillende kerkelijke ressorts, van
interkerkelijke „vredesacties" en her
haalde oproepen tot het deelnemen aan
deze beweging tonen duidelijk aan wel
ke omvang de medewerking van kerke
lijke instanties aan dit communistische
propagandaoffensief heeft aangenomen.
In een bijzonder moeilijke positie
bevinden zich vooral de Geref. Ker
ken, welker deelneming aan de
„vredesbeweging" een uitgesproken
politiek stempel draagt. Een be
langrijke rol speelt hierbij de tegen
woordige leider van het staats bu
reau voor culturele aangelegenhe
den, Janos Peter, die, ondanks zijn
gedwongen aftreden als bisschop
der Geref. Kerken in de herfst van
vorig jaar, in het Geref. Kerkblad
61
Ze hoopte, dat Gustav Zuckwaller het bij het
rechte eind zou hebben gehad met zijn veronder
stellingen.
Als dat niet zo was, dan liep ze groot gevaar,
nu ze Von Emsighofer had geconfronteerd met
deze ring. Weliswaar was het gevaar niet direct,
niet hier in deze drukbezette zaal, maar het zou
er dan toch zijn voor later en niet eens zo heel
veel later.
Harold von Emsighofer gooide een heel arse
naal van charmante en vleiende uitdrukkingen
in de strijd in een poging om voor de volgende
dag een afspraak met haar te maken. Ze weiger
de aanvankelijk, maar ze wist, dat deze man, die
zichzelf een nazaat en overtreffer van Don Juan
voelde, die weigering alleen maar voelde als een
begin van het spel, dat gespeeld moest worden
bij het winnen van een vrouw.
Ze was na dat ene moment, dat in de donkere
ogen van Von Emsighofer een licht van herken
ning had gefonkeld, zeker geweest van zijn ver
dere toenaderingspogingen. Hij zou haar niet zo
maar laten gaan.
Hij zou op zijn manier trachten te ontdekken,
hoe die ring aan haar vinger was gekomen.
Vanavond niet, maar als zij de afspraak mor
gen nakwam, dan zou ze wellicht veel, zo niet
alles te weten komen over de rol, die deze char
meur in dit samenspel van misdaad en myste
rie speelde.
Ze zou zijn spel geraffineerd mee moeten spe-
JAS VAN HOFWEGEN
Hèaadóeló
len. Dat wist ze al bij voorbaat. Deze man was
sluw en zou geen scrupules hebben, als het er
om ging zijn doel te bereiken. Terwijl ze voor
zichtig nipte van de drank, die Von Emsighofer
haar had aangeboden en voor het oog geïnteres
seerd naar zijn conversatie luisterde, overdacht
zij, dat het heel moeilijk zou worden. Moeilijk
en misschien gevaarlijk.
Ze moest volkomen blindvaren op Zuckwaller
en als hij ongelijk had, zou het er donker voor
haar uitzien.
Dat was wat Marianne van der Bij bezighield,
toen ze met haar charmantste glimlach afscheid
nam van Harold von Emsighofer.
„Dus tot morgenochtend tien uur, Herr von
Dutzen," zei ze, „dan zult u me dus een gedeel
te van de omgeving van Innsbruck laten zien,
dat uitblinkt door een natuurlijke schoonheid. Ik
ben benieuwd."
Hij boog en antwoordde: ,,U zult enthousiast
had dus naar alle waarschijnlijkheid de ring
herkend. Marianne had een afspraak geforceerd
en nu was het zaak met de uiterste omzichtig
heid voor haar veiligheid te waken, want de
Duitser zou nu moeten toeslaan. En nu zou ook
André Rost zonder dat hij het wilde een helden
rol kunnen spelen, ja, moeten spelen-
De inspecteur draaide het nummer van Gasthof
Bayer eri" vroeg Herr Rost te spreken.
Er klonk gretigheid in de stem van Rost, toen
hij antwoordde en teleurstelling op het ogenblik,
dat hij de stem van Zuckwaller hoorde. De po
litieman had de vraag op de lippen, of hij mis
schien een gesprek met iemand anders had ver
wacht, maar hij hield bijtijds zijn woorden in,
omdat hij wist, dat een teleurgestelde verlief
de weiijig of niet toegankelijk zou zijn voor een
plagerij, hoe onschuldig ook.
„Herr Rost", zei hij, „zou u me een genoe
gen willen doen? Kunt u morgenochtend om acht
uur bij de Boznerplatz zijn. Daar kom ik u dan
halenJahet is zeer belangrijkinder
daadmorgenochtend gaan we een grote stap
in de goede richting doennee, ik kan zo
door de telefoon verder niets vertellen., wilt
u, als het kan, wel zorgen, dat u precies op tijd
bent, Herr Rost, ja, bij de fontein op Bozner
platz, u weet wel, waar die duiven omheen-
krioelen. Daar haal ik u af.... waarom niet op
het politiebureaudat merkt u welja, af
gesproken."
(Wordt vervolgd)
nog altijd als „bisschop van Tiszan-
tul" wordt aangeduid.
Een voordracht van deze man over
de bijeenkomst van de Wereldvredes-
raad in Colombo, die hij voor 300 deel
nemers aan de „nationale vredesconfe
rentie van de protestantse zielzorgers" in
Boedapest hield en die ook in het Kerk
blad in extenso werd afgedrukt, bewoog
zich uitsluitend op politiek terrein.
De Lutherse kerk
^Tegenover dit alles doet het Luther-
van „nationale vredes-
bewust alle moeite het ker
kelijke karakter, bij dit werk te bewaren
Tot de leiding van dit comité behoort
ook de in de herfst van 1956 afgetreden
Lutherse bisschop D. Lajos Vetö. Op de
predikantenconferenties der afzonderlij
ke diocesen werd van Lutherse zijde
met grote nadruk op een vermindering
van de interne spanningen in het land
aangedrongen. Christenen, die „bena
deeld werden bij de opbouw van de so
cialistische gemeenschap", werden op
geroepen deze schade in ootmoed te dra-1
gen en niet een strijd te gaan voeren
ter verlichting van hun persoonlijk lot.
Verder werd erop gewezen, dat het
door de Hongaarse protestantse kerken
tot de Wereldraad en de Lutherse We
reldbond gerichte verzoek om bij de
bevoegde regeringen pogingen te onder
nemen tot het terugbrengen van Hon
gaarse kinderen geen enkele politieke
achtergrond had, maar slechts bedoel
de de wensen van de ouders te onder
strepen.
Geen collaborateurs
de
rig jaar duidelijk constateren. Verreweg
de meeste verantwoordelijke figuren in
de Hongaarse kerken mag men niet als
„collaborateurs" beschouwen. Terwille
van een zekere mate van kerkelijke
vrijheid moeten de christenen door hun
medewerking aan de vredesbeweging"
de communistische staat een prijs beta
len. die zeker niet gering is. Op dit mo-
kan niemand zeggen, of hij mis-
'-'--jlgj—- tevergeefs heeft be-
schien al teveel
taald.
Maar is ook iets anders, n.l., dit,
dat onder de dekmantel van ge
dwongen „vredesaetlvltelten" ln de
gemeenten zich een hecht kerkelijk I
leven ontplooit. De instandhouding
en uitbreiding daarvan is op dit mo-
ment de grootste dienst, welke de
Hongaarse kerken haar leden kunnen
bewijzen.
kijf. Men kan zich de ondernemin
gen, grote en kleine, en ook mid-
denstandsbedrijven, zonder accoun
tant niet meer denken.
Zijn positie is een vertrouwenspo- ternationale verbindingen binst
sitie: controlerend, organiserend en het bedrijfsleven. In het feit, dat hl
adviserend van aard, gebonden aan
een hoge beroepsstandaard van in
tegriteit en eerlijkheid, van waar
heid en oprechtheid. In Zuid-Afrika peil, dat de accountancy te onzei
heet hij rekenmeester, maar in de heeft bereikt.
een weerspiegeling van het intt
nationaal karakter, dat het ecot
misch leven draagt, zoals dit ook ti
uitdrukking komt in de talloze b
congres in ons land wordt gehoi
den, mag wellicht ook een dankbai
erkenning worden gezien van h(
TOEKOMSTVERWACHTING
70LANG de wereld bestaat, heeft van de wereld zijn gelegd en uitgi
de mensheid met dezelfde pro- breid en de techniek de mens i
blemen geworsteld, die zich telkens staat heeft gesteld, niet alleen d
in andere vormen aan haar opdron- aarde te beheersen, maar ook in hl
gen. De internationale vraagstuk- luchtruim door te dringen, is mi|
ken, waarvoor we in deze twintig- steeds geneigd geweest, deze bijbel
ste eeuw van het atoom geplaatst woorden van toepassing te acht?
worden, zijn in wezen gelijk aan de op de tijd, waarin men leefde,
problemen, die zich hebben voorge- Meer dan negentien eeuwen zij
daan, sedert de eerste mensen uit voorbijgegaan sinds Jezus tot zij
het Paradijs werden verdreven en discipelen zeide: „Voorwaar Ik zt
niet lang daarna Kain zijn broeder u, dit geslacht zal geenszins voorbij
Abel met een knuppel doodde. gaan, voordat dit alles geschiedt".
De knuppel maakte plaats voor Het beeld, dat de wereld that
zwaard, pijl en boog, die op hun biedt, is niet erg opwekkend. D
beurt weer werden vervangen door twee kampen, waarin de „moderi
geweren en kanonnen. In het jongste wereld" is verdeeld, beschikken bt
grote conflict tussen twee groepen dc over vernietigingswapens, die -
van volken de Tweede Wereld- wanneer zij op grote schaal worde
oorlog werd gebruik gemaakt aangewend in één slag een ein
van een massaal vernietigingswa- kunnen maken aan het leven va
pen, dat atoombom werd genoemd miljoenen mensen. Binnen niet al I
en doet denken aan het beeld, dat lange tijd zullen daar wapens au
de Bijbel ons geeft van de tijd, wel- wordep toegevoegd, waartegen gee
ke vooraf gaat aan de wederkomst afweermiddel bekend ls, omdat ii
van Christus.
In Markus 13 lezen we, dat Jezus komen vallen,
heeft gezegd: „Doch wanneer gij De toekomstverwachting lijkt W
hoort van oorlogen en geruchten heel somber. Veel
als het ware zo maar uit de lucli
verbi
van oorlogen, weest dan niet veront- zen zich al niet meer over de vordi
rust. Dat moet geschieden, maar ringen, die op het gebied vti
het einde is het nog niet. Want volk de ontwikkeling van wapens
zal opstaan tegen volk en koninkrijk
tegen koninkrijk. Er zullen nu hier,
dan daar, aardbevingen zijn en er
zullen hongersnoden wezen. Dat is ten verworden. Gelukkig zijn dal
het begin der weeën". En ook: „Aan ook zij, die weten dat deze aai
alle volken moet eerst het Evange
lie gepredikt worden".
Even later treffen we dan de aan
kondiging aan, dat in de dagen na
de verdrukking de zon verduisterd dent Truman besloten had,
zal worden en de maan haar glans vang te doen maken met de vei
niet zal geven; dat de sterren van vaardiging van de waterstofboni
de hemel zullen vallen en de mach- hebben wij hierop gewezen. Wij bi
ten der hemelen zullen wankelen, sloten toen met de opwekking, dit
Ten slotte zegt vers 33: „Ziet toe, ook voor deze tijd geldt, nl. dat di
blijft waakzaam, want gij weet niet, mens in het geloof zijn dagelijks!
wanneer het de tijd is" TO«i-ir -■-:.uiJ
massa- vernietiging worden gemaalr,
Zo zijn het de mensen zelf, dl'
deze wereld tot een chaos
de des Heren is èn blijft en dat Gd
Zijn besluiten volvoert, door doei
en laten van de mens heen.
Toen. nu zeven jaar geleden, presl
werk moet verrichten. Zo zal hij ei
Deze bijbelgedeelten hebben steeds toe medewerken, dat alles zich ter
de mensheid beziggehouden. Naar
mate de wereldbevolking is toegeno
men,
contacten tussen alle delen verstoten heeft.
RENDABELE WEGEN
slotte harmonisch schikt a
God. Die dc wereld nog nlti
QNZE wegenbouwers hebben op een deze elders, en wel in ons nabuur
vandaag gehouden bijeenkomst land België, bestaat. Daar kent mei
uitdrukking gegeven aan onder hen een wegenfonds als zelfstandig or
levende bezorgdheid. De noodzake
lijk gebleken beperking van de be
stedingen schijnt wel diep in te grij- schijnt goed te werken. "Waarom zot
pen in onze wegenbouw. De vraag men niet bereid zijn, van een andu
-He* au J— te leren?
Ons verkeer vertoont een snelle ont
wikkeling., Nog zijn wij niet wal
Een nuttig element ln de besprekin- Eisenhower eens van het Ameri-
gen op de vergadering van vandaag kaanse volk heeft gezegd: een volk
is geweest de accentuering, dat goe- op wielen. We weten ook niet, of dot
de wegen tegelijk rendabele wegen zulk een ideale toestand is. Maar er
zijn. Een goede weg bedruipt zich- mag wel op worden toegezien, dat'
zelf. Hij werkt economisch. Ter ver- de wegenbouw niet tezeer bij de ont-
gadering zijn daarvan sprekende wikkeling van het verkeer ten ach-
voorbeelden gegeven. ter blijft. Temeer omdat, zoals ge-
Een ander nuttig element was de zegd, goede wegen tegelijk beteke-
heenwijzing naar een regeling zoals nen rendabele wegen.
