0
MET
JOU WIL IK
TROUWEN
de Kweekschool
Ons dagelijks brood
66N m 7 vezmt
r
NIET ZOMAAR EEN GEZEGDE
MET 50 JAAR
GESLAAGD
r.uj;rz' - f T,e d°°<" -
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 1957
ftm
kP HET LAATSTE ogenblik
zag ik, in de bocht, de
wagen staan en ik trapte
met alle macht op de rem
en mijn Buick draaide een halve slag
en stond toen, dwars op de weg, stil.
Scheldend op onverantwoordelijke rij
ders, die hun wagen maar neerzetten
zonder de veiligheidsregels in acht te
nemen, stapte ik uit en liep op de auto
toe. Helemaal leeg, zag ik. Niemand te
bekennen. Ik opende het portier. Een
nette wagen, zag ik. Bekleding van grijs
leer. En deftig ingericht. Nikkelen as-
\\TAT DOET U? vroeg het
meisje.
Ik toeter, antwoordde ik,
en ik verduidelijkte: ik druk
te op de knop, en toen ging
de toeter, eh, de claxon, be
doel ik.
Wat doet u in mijn auto? vroeg het meisje verder. Ik
klapte het portier dicht en ging naar haar toe. Zij lag op
haar knieën, en naast haar, en om haar lagen Engelse sleutels
tangetjes en tangen en veel werk, als u dat andere woord
voor poetskatoen kent. Een jaar of 22, 23, schatte ik. Zij
droeg een blauw mantelpakje en zij had een wit blousje
aan, dat enkele olievlekken vertoonde.
Wat doet u toch in mijn auto? krijg ik nog antwoord?
Ik merkte, dat ze op het punt stond boos te worden, erg boos,
en ik dacht: je moet wat terug zeggen. Ik zei: Neem u mij
niet kwalijk, maar ik had u bijna overreden. U staat zo maar
in de bocht van de weg of de weg van u alleen is, of u
de enige bent in de hele wereld, die in een auto rijdt. Als u
zich nog eens gaat afvragen hoe het komt, dat sommige ^bydatp
mannen een hekel hebben aan de vrouw achter het stuur, V a m°
moet u terugdenken aan dit moment. Als ik u had aange
reden, zei ik, had ik natuurlijk een bekeuring gekregen, was
myn rijbewijs afgenomen en was ik misschien wel in de
hakjes in voldoende hoeveelheid aan-1 hoorde het geluid van een claxon, een
wezig om de as van je sigaret kwijt te
kunnen. Voor het achterraam een ja-
loezietje. En een prachtig glanzend
stuur met een groot aantal knoppen,
waarvan ik, hoewel ik al jaren reed,
niet één-twee-drie de betekenis wist. Ik
drukte op een van de knoppen. Er ge
beurde niets. Ik drukte op een tweede
knop. Weer gebeurde er niets. Maar
toen de derde knop. Hij zat opzij van
de stuurstang, en was roodglanzend.
Toen ik hem zag, dacht ik: op jou moet
ik drukken. En ik drukte ook, en ik
heerlijk geluid voor een automobilist
als ik, die dol is op elk geluid, dat een
auto maar kan voortbrengen, al is het
maar het geluid van een ordinaire toe
ter. Maar nauwelijks had ik, eh, nou ja.
getoeterd, of vlak boven de radiator
verscheen het hoofd van een meisje,
een meisje, dat prachtig rood haar had,
zag ik, en me met verschrikte ogen aan
keek. Ik staarde haar even verbaasd
aan, en zei luid: allemensen!, en toen
ineens wist ik het, en ik dacht:
Zo ziet een tarwekorrel
er in doorsnee uit: de
griesjes zijn dus eigen
lijk al aanwezig.
„En waar verdient hij z'n
brood mee?" wijls al Jare„ k.
Een heel gewone vraag! gen geweest) reist los gestort ii
ledereen begrijpt wel dat -»cherc„^,.r Ui.
onder dat „brood ook huur, briek in geZogen.
belasting, gas en licht, kle- Daarna volgt in grote appara-
ren, allerlei ander voedsel en ten een geweldig reinigingsproces.
want reinheid en zindelijkheid is
nog veel meer is begrepen. geboden.
Maar toch vatten we dat al- En dan volgt eindelijk het ma.
lemaal samen onder „brood len. Eerst grof. zodat er van el-
Wii bidden om „ons dage- ke korrel «ukken brokken ont-
wij unmet, u» y staan: grove zemelen met stuk-
lijks brood en dan be- jes tarwt er nog aan. kleine kor-
doelen we óók heel wat meer. reltjes gejiaamd^ met_ jiog
Verloopt een zaak of een tak van ambacht, dan zeggen hioemicorreitjes
Om nu goede kwaliteit bloem te de bloem helemaal boven in de
krijgen, moet men verschillende fabriek, in de zakken, die in één
soorten tarwe mengen. Voorname- ruk macninaal worden dichtge-
lijk kiest men dan harde, glazige naaid
tarwe.die uit Canada, Amerika en Ze worden dan achter elkaar bij
Rusland (landen met droge zo- een luik gelegd, zo, dat de een
mers) komt en zachte, melige de ander opduwt. Zo zijn er ver-
tarwe uit West-Europa en dus ook schillende luiken en die komen
uit eigen land. allemaal uit op een glijbaan, die
De tarwe uit andere landen (dik- in brede spiraalvorm tot onder
opgesla-
ontvangen. En toen deed de de motorkap op c
ze de deur dicht
mijn bos rode r<
auto terugkeren.
DRECIES i
aan Hei
kon ik met wat aan de motor, zonder te we-
mijn ten wat ik deed. 'k Zou maar naar
een garage gaan, vader, zei een
slagersjongen, dat lijkt me beter.
Ik knikte. Daar is-t-c
we „Er zit geen brood
Altijd maar weer dat „brood". Terwijl een mens van niets
dan brood niet eens zou kunnen leven. Water is minstens
even nodig, kleding en huisvesting ook.
Er zijn mensen, die per maand veel meer uitgeven aan
loonbelasting, dan aan brood.... en toch zeggen we nooit:
zag: Vollek! Vollek. Een kleine meer in de visvangst op het IJssélmeer!
jongen kroop van onder een auto
En toch is het niet zomaar een gezegde, dat „dagelijks brood".
vandaan. Wat is
laar een kamer, waar ik SB
st wachten, en ze kwam na
paar minuten terug met een
op de arm, een aardige ba-
by. dat moet ik toegeven, en ze hapert wat aan en ik kan het
zei: hier is mejuffrouw Annie kement niet zou gauw vmden. Ik
van Dugteren. Ik begon hard te zal de monteur waarschuwen, ant-
lachen en zei: Nee. dat moet een woordde de knaap. Langzaam
vergissing zijn. ik bedoel die An- slenterde ik terug. Die Annie.
mijn auto kijken? Er jn oosterse en zelfs in vele westerse landen mag dat „brood" niet
gevangenis gekomen. Alleen omdat u uw wagen zo onver- üc^irfeensdat' ^°waxe
antwoordelijk neerzet. Ik ben erg geschrokken, zei ik, en ik stemer^toen ik*nv(j
voegde er aan toe: U zou mijn hart eens moeten voelen
kloppen. wrowiHitf
O. dacht ik, die Annie, 'k
HET meisje stond op. Wees u niet lijk. en al die tijd keek het meis-
boos op me, vroeg ze, en ik je hoopvol naar mijn verrichtin-
zag. dat ze lange wimpers had. gen, liep met me om de wagen
Weet u, vertrouwde ze me toe, de heen. hield ook draadjes vast,
auto heb ik geleend van mijn va- zuchtte ook een paar keer heel
der. en ik kan wel rijden, maar hard. en ging na een uur. even
verder weet ik van auto's niet terneergeslagen als ik, naast me
veel af. Alles is met de wagen in in het gras zitten,
orde. zei mijn vader vanmorgen.
een
weg, of de motor ging al
doen. Het ging met horten e..
ten. ja. hoe moet ik u dat uitleg- krabde en zei: ..Hoe hebben jui-
gen. U bedoelt pruttelen, hielp ik lie dat allemaal klaargespeeld"""
haar. Ja. zei ze. dat is het goede Enfin, hi beloofde er weer -
woord: pruttelen. Ik dacht, ging rijdende wagen van te zullen ma-
ze verder, als ik nou maar een ga- ken, maar zei daarvoor een uur
rage zie. dan kan ik de motor nodig te hebben en vroeg of we
even laten nakijken. Maar ik zag hem asjeblieft niet op de vingers
geen garage, en ik wist niet wat wilden kijken, en raadde ons ten-
ik moest doen. En ineens stond de slotte aan in e<
wagen stiL Er was geen gang te gaan eten
meer in te krijgen, zei ze, hoe ik eens terug te k
ook mijn best deed. Ze zuchtte, stel ik direct c
Nou sta ik hier, en ik weet niet meisje in mijn auto reed ik
wat ik moet doen Wat zal mijn een van die aardige eethuisjes,
vader boos zijn. Hij heeft van- waaraan ons land
middag de wagen nodig. Zij zweeg hadden alle twee e
en ik zweeg. Want ik wist ook niet ger, maar ik at niet veel, of be-
wat te doen. Ik kan n.l. wel auto- ter gezegd: kon niet veel eten
rijden, of sturen, zoals mijn vrien- omdat ik almaar verbelde
den zeggen, maar van het inwen- vertelde over mijn lev^n,
deuropening een for
se man staan, die me
toevoegde: ik wist
ook al niet wat u
van mijn dochter
wilde. Geduldig leg
de jk hem de zaak uit. zei
dat alles op een enorm misver
stand moest berusten, maar dat
een aardig meisje me dit adres
had opgegeven en dat ik dacht dat
zij daar woonde. Enfin, hij vond
een reuze mop. en begon hard
lachen en van de weeromstuit
lachte ik mee en we beloofden.
WO? HEIN WAALWIJK
vormige bloem.
Dat hele zaakje wordt gezeefd
en als de bloem er uit is, wor
den de „riesjes.nog eens uitge-
zeefd. Dan wordt het restant, de
grotere stukjes met zemelen, nog
eens tussen de walsen gemalen
en dit proces herhaalt zich tot ze-
Niet tevreden
Neen, in de meelfabriek is men
niet gauw tevreden, dat hebben
we zelf kunnen
zien. De griesjes,
die uitgezeefd wor
den, gaan naar een
poetsmachine, waar
ceLfs de fijnste schil
fertjes zemel
de zakkensilo loopt. Door eigen
kracht duwen de dikke zakken el
kaar naar beneden en wordt er
daar een weggenomen (en dat ge
beurt regelmatig de hele dag
door!) dan schuift de volgende al
aan. Dat gaat allemaal automa
tisch: alleen worden de aankomen
de zakken geteld.
Een flinke fabriek kan op de
ze manier 1000 ton graan (niet
alleen tarwe maar ook rogge)
verwerken.
De zakken zetten dan hun reis
per "schip, wagen of vrachtauto
voort totdat ze uiteindelijk in
de bakkerij belanden. En dan
weet de bakker er wel weg
Dit is dus een stukje van de
geschiedenis van Uw dagelijks
brood. kijk er morgen Uw
ontbijt maar eens op aan!
nog eens wat aan die auto van
haar vader kreeg en dat ze uren
en uren moest wachten voor ze
zo'n hulp kreeg als ik ben. Ik keek
naar de rozen en ik overdacht of Nederland
u, mj vuiiu worden voorzien door die molens, bloem
begon hard het niet beter zou «n dat ik ze iedereen te eten. Moes.
weggooide, toen ik hoorde t u mee werken. dar
zo'n erg grote rol spelen, maar wij Nederlanders eten van niets
zoveel als juist van brooddat wij dan ook „broodnodig"
hebben'.
Wij kennen de geheide twee broodmaaltijden per dag en we
zouden dus niet weten wat we moesten beginnen zonder hopen en
hopen tarwe.
U had toch niet gedacht dat alleen het zgn. „tarwebrood" van
die graansoort wordt gemaakt? Neen, ook het fijnste wittebrood en J~* zet?f'
allerlei heerlijk gebak komt van tarwe of althans de tarwebloem, ^n" j^^natuuriijk
Vroeger, we behoeven het U En tja de moderne tijd weet dan krijgt men
nauwelijks te vertellen, werd alle alles beter en kan alles beter! De griesmeel.
bloem gefabriceerd in de echte molenstenen wringen de tarwekor- Wat de bloem be-
i, waar Neder- reis stuk tot de bloem in de zak- treft: eer men de
zijn faam aan ken loopt en de zemelen overblij- g^te zuiverwitte
e zullen d<s tul- ven Maar helemaal zemelzulver palenlblMm hee,t.
de Volendam- wordt die bloem dan niet.
In de fabriek-van-nu wél! Na-
Uit het schip zuigt de
fabriek automatisch het
losgestorte graan naar
binnen: de beide lossers
kunnen er niet moe bij
worden
vierwiekige molens,
land een deel van
te danken heeft: i
pen, de klompen
mer mutsjes ook het hunne laten!
werken, dan
zeggen: Hier is de monteur. Mijn zouden de bakkerswinkels nogal
heel wat
zorg aan het pro-
zemel-vrije duet besteed. Dat
bloemvrije zeme- fijne meel is be
stemd voor witte
brood en gebak.
elkaar veel zouden gaan hart bonsde wild. Ik wist, dat
i samen eens een biertje de stem van Annie. Ik draaide r
Ja, daar stond
drinken, en toen gaf hij mij
leeg zijn!
Enfin, de haast en de spoed,
die het ambacht onmogelijk maakr
hand en hield het dienstmeisje de blaüwe0Verall Mijn Annie Wat ten, hebben ook de windmolens
deur open en stond ik mar huiten u da(, stamelde lk ben w mbn. hun congé gegeven: machinale
teur? Ze sloeg haar ogen neer.
Wees niet boos, smeekte ze. Mij IC11UC
een gek figuur laten slaan, zei ik wörden.'^De*
met mijn bos rode i
maalderijen kwamen er voor
de plaats en nu is een meel-ma-
lende molen al een curiositeit ge-
nog overgeblevei
ik dacht: vrouwen, brrr! bars- Bah- Vooruit, doe je werk, molens zijn gewoonlijk met pen-
Al
Met het auto's langs de weg. dacht ik. ik
met kijk mijn auto r
Na
minuut
werkzame tobber
wist 2
help ze niet r
al giet het 'pij- staat zonder benzine, zei
haperde. Je cultuurmonument geworden.
Intussen verwerkt de gehele Tarwebrood e
Nederlandse maalindustrie, korenbrood worden
d.w.z. de gezamenlijke meelfa- gebakken uit bloem
brieken, ongeveer een millioen en zemel, tezamen
ton tarwe per jaar om onze fijngemalen,
brood-vragende magen te doen Natuurlijk wordt
vullen. er niets verspild:
Zoveel levert echter de Neder- de zemelen dienen
landse akker niet op: tweeder- voor beestenvoer.
de tot driekwart van deze hoe- Heel boeiend is
veelheid moet worden geïmpor- het, 't vullen van
teerd. Amerika, Canada en de grote bloemzak-
Frankrijk zijn onze voornaam- ken te zien. Uit
ste leveranciers. grote trechters zakt
t technische uitdrukkingen, j:
en ik kan een deskundig gezicht
trekken, maar dat is alles. Maar
ik begreep, dat er wat moest ge
beuren. Ik begreep, dat ik voor
deskundige moest gaan spelen,
want ik moest imponeren, want ik
wilde haar
Laat eens zien. Ik zag, dat de
ogen van het meisje begonnen
t- lichten. Ja? vroeg ze. Ja, zei
ik. Maar U moet natuurlijk weten
wie ik ben. Ik heet: Van der
Velde, John van der Velde. En U?
Ik ben Annie van Dugteren. Mooie
naam, daoht ik, Annie. Wel Annie,
zei ik. we zullen dat varkentje
eens even wassen. We zullen die
kar van pip# eens heerlijk in or
de maken. We zullen hem zo op
knappen, da* de oude heer zegt:
Wat heb ik toch een fijn karretje.
Wat heb jij intussen al gedaan?
Het meisje lachte breed-uit.
Mooi, dacht ik, die eerste ronde
heb ik gewonnen. Ze heeft vertrou
wen in Dat moet ook. Want
zonder vertrouwen ben je nergens.
En ik vroeg nog eens: Wat heb
jij intussen gedaan?
Ze zei: ik neb wat schroeven
losgedraaid en aan een stang ge
trokken. Juist, knikte ik goedkeu
rend. dat is tenminste wat. Om
wat te zien moet je altijd eerst teren
wat losdraaien. En verder? Verder
niets, zei ze. En heb je
pestelen, al vriest het tien graden
We onder nul, al is het negentig gra- Annie
razende hon- den in de schaduw. Langzaam liet En ik
ik de Buick optrekken en ik reed
een zijstraat in. Ik ga het land uit.
dacht ik. voor goed. H°'
mijn nooit, meer terug. Ik
gebeurde het. Mijn
met een schok stil ii
- alles, dat meende
ik keek naar de r
ik dacht: wat is ze lief.
Zou je niet altijd naast
willen rijden om te zorgen
t voor de benzine? Ja. knikte ze. En
En toen toen zei ik. nou ja. wat doet er
a gen stond dat toe. Ik gaf ze midden op straat
Ik til-
Eens weggejaagd van
De nu vijftigjarige Henk W. F. Leus, die op 17-jarige
leeftijd in Deventer op nogal uitzonderlijke wijze met
het onderwijs heeft gebroken, kon toen niet vermoeden,
dat hij nog eens 33 jaar later voor het onderwijzers
examen zou slagen.
De thans aan de Overtoom in Amsterdam woonachtige
Henk Leus, die een merkwaardige loopbaan achter de rug
heeft, slaagde na twee en een half jaar studie en keert op
zijn vijftigste levensjaar terug naar een oude liefde: het
onderwijs.
Deze zoon van een bekende onderwijzersfamilie in
Deventer, meende op 17-jarige leeftijd een geschil met de
toenmalige directeur van de Kweekschool in zijn woon
plaats hardhandig te moeten beslissen.
lachen kunnen verdragen en wijzers. Ik dacht, kom laat ik
aanvaarden, dat velen je als een
slachtofferbeschouwen", zegt
de piepjonge onderwijzer van
vijftig, die tot voor kort de be
gaan studeren.
Henk Leus slaagde in de histo
rische schippersschool aan het
Droogbak onder de rook
Oi vuur ivurtaCentraai station. Hij
kende grijze professor, W. E. de de drie gelukkigen;
Mol, op diens laboratorium aan
een der Amsterdamse grachten,
assisteerde bij het erfelijkheids-
onderzoek. Een arbeid, waarbij - -
bloembollen met atoomenergie A6
behandeld worden en waarvan
de resultaten op de ten-
het
de drie gelukkigen; vijf kandida
ten jongeren werden afge
wezen. ..Als de examinatoren zien,
dat je een oudere bent, zijn ze
soms geneigd je het vuur na aan
ihenen te leggen". merkt
Henk Leus op. die inmiddels op
twee scholen gekweekt heeft. Het
beste is hem dat bevallen op de
school van de Vereniging
vrienden van Domela Nieuwen-
huis. En minder goed op de Theo
toonstelling „Het Atoom" kan provinciale school in Zaandijk, de
bewonderen.
Henk Leus donker haar, r
-L.éicun. XJCU3 uuiu^ci nodi, iiiai- nuis. r.n minaer goea op ae ineo
Hij mepte de directeur met zijn boekentas op net nooxa kante kop heeft de researchar- Thijssenschool in de Amsterdam-
en dat betekende uiteraard het einde van zijn korte loop
baan op de Kweekschool.
beid nu vaarwel gezegd en hoopt
terug te keren naar het Oosten van
het land, waarvoor hij altijd een
zwak heeft behouden. Hij hoopt bij
trtWg spel en de* erudiet °ndCTwlis
„Voor bord-tekenen en aquarel
J*,wrIT X HU ITT* VAM
auto'*.or mtr
Henk Leus glimlacht bij de
herinnering. presteerde het op een leeftijd,
„Nee, nimmer heb ik vermoed waarop de meesten het studeren heb ik een tien gehaald, mijn laag-
oo'it terug te keren in de sfeer reeds lang hebben gestaakt, een ste cijfer was een 4. Dat
van kweekschool en onderwijs", stoomcursus te volgen.
Maar het leven speelt vaak ,Je moet de verholen glim-
Jordaan. In de school
Zaanstreek past men het drieta-
kenstelstel toe. Het is de school,
waar de in onderwijzerskringen
taak bekende heer H. Zuiderveld de
leiding heeft.
ik indruk zou kunnen maken.
Ik vertelde van mijn eenzaam
heid. en zuchtte daarbij eer paar
keer. en zei. dat ik tot vandaag
illllll lllllllt lllllll <111111 Ullllll llllllllll lllllllll IIIIIIH llllllli IIIIHI lllllir Hill IIINHI IIIIIH -IIIIH lllllllll lllllllll IIIINIII IIIIMII <HIIH MINIMI lllllllll IIIIIIIIH llllllll 1111111111 llllllll
bouj
nische term: heb je
meisje had ontmoet, dat tirirtrtrtrtrtrtrtr
de moeite nam naar me te luis- -ö
meisje, dat ik aardig
i»* - het verrukkelijk
moest zijn het leven te delen. En
fin. ik zei een neieboel van die
vette dingen, en het meisje luisterde
Engels, maar ik moet erbij zeg
gen dat men de kandidaten per
vergissing de opgave voor mid
delbaar Engels had gegeven".
Henk Leus wie het studeren in
het bloed
en tekenen, werd na zijn éohec op
de Deventer Kweekschool gra
veursleerling in zijn woonplaats.
biüViès? Heb ie de' motorkap al ™"r "imdat"
eens opgelicht om te zien oi er druk had met eten Naar mijn
i kwam de koffie veel te vlug.
kon ook
Waarom doopt men dan niet duidelijk uit bij de geboorte- steeds het schone loon in de
meer? aangiften ten stadhuize. Het is hand krijgt, heeft niet net
In de eerste plaats omdat volkomen normaal dat een minste begrip voor de inge-
avondmaal zijn reeds lang de huidige jeugdige ouders Hervormde vader en een houden of bijbetaalde sociale
aeleden ovaehouden Daar zelf al niet meer gedoopt Rooms Katholieke moeder de lasten en kan al ernstig ont-
v - - - "i werden. Ik zei al: dit ver- mens uitsnreken dat hun kind daan worden over een kerke-
DOOPSBEDIEN1NG
QELOOFSBELIJDENIS
s opgelicht C—
soms een draadje los zit? Is het zn kwIua uckuuic«cu-c
niet mogelijk, dat je een verkeerd wam de koffie betekende het
de van de maaltijd. Maar ik vond.
dat ik toch niet ontevreden mocht
zijn: ze zei John tegen me en
al lang verwisseld
aegeventkmoment^Schreef ik schijnsel dateert van voor 1940 voortaan geboekt zal staan als lijke bijdrage van zegge
J i.:„ naam onl-olo Irorlf h P- cz-hriilio PPn gulden D er TTldl
uitspreken dat hun kind daan worden over een
contact hebt gemaakt? Is er soms
een buis verstopt? Wanneer is die
wagen voor het laatst in revisie
geweest? Hoeveel kilometer heeft
pipa er al mee gereden?
r wat ik zei
zü" per slot
rekening nog doopleden,
moet ik daar echter
de kinderen van toen zijn tot geen enkele kerk be- schrijve één gulden per maand. penveen. „Dat
niet rouwig
omdat er in die twinti
ger jaren een overschot aan on
derwijzer was.
Voordat hij de we
reld introk, bezette
Leus nog de post
van volontair ter
secretarie in Die-
Tekenen en schilderen, kubis
tisch tekenen! In het atelier
uan Henk Leus krijgt men1
volop de indruk met een
artistieke onderwijzer te maken
te hebben. Een, die ook de vrije
óók schilderen expressie hevig voorstaat. Reeds
met zijn zeventiende jaar was
hij fel gekant tegen het intel
lectualisme en volgens hem is
men sinds Plato nauwelijks be
gonnen met de opvoeding uan:
Nu de ouders van vandaag, vooral horende. Sporadisch ziet
Tenslotte weigert
die wijken
jou en jij.
wagen per-
TK ZEI r
1 sloeg aan. U bent deskundig. -L/ fect gemaakt. Wat
hoor ik. zei het mei.je Zou ik
denken, antwoordde ik. In alle be- kening h, de hand. die ik graag
scheidenheid mag ik zeggen, dat betaalde. Ik zei tot het meisje,
ik met auto's ben groot gebracht, dat ik haar nog eens zou komen
Ik pochte: maak me „echte ftt SVTSi
wakker met een toeter en ik ver- gezeiiig zou vinden. Ik liet er geen
tel je direct bij welke auto hij gras over groeien. Een dag later
hoort. Knap hoor. prees ze. Zeg reed ik r
- - •-* grote boi
prijs ver boven mijn budget uit
loopt hard terug, en de jaar
lijkse aanwas uit een be
volkingsgroep van ongeveer kinderen iets begeert
tienduizend zielen bedraagt al zelf rajm"* 1
met al hoogstens veertig jong-
gedoopten.
Misschien is het niet alge-
men ge- voorkomen dat één der beide doop van zijn kind, omdat men
de kerk nog steeds een
ziet.
toevoegen: ook hun aantal wend is om zeer vroeg in het ouders tenminste nog de i
huwelijk te treden. Het is nale boeking van het kind als politiek machtslichaam
ondenkbaar dat men voor zijn behorend tot
Hobbies
kerk van Waarschijnlijk raak ik daar-
aan de sterkste drijfveer g
'el permit-
dacht ik. En dan: bij de
ouders zou de eerste indruk de
spreekt makkelijker. Met dat ge-u ging, maar goed.
komen we niet verder in de we- keer kon ik mij dat
reld. we zullen eens zien. wat ouaer5 zuu ae
mankeert. Het moet natuurlijk een beste Een schoonvader, meen
oorzaak hebben, vertel nog eens de )ki houd er wel van als zijn
precies wat er is gebeurd, wat u a s. schoonzoon bewijst, dat hij
„.at pn zf> Maar met «eld weet om te gaan' zeV
hoorde, wat u deed en zo. m..n autQ netjes voor de rand
heel precies, anders kan ik er ook van de stoep en beide aan. Na
niet uit enkele minuten werd de deur ge-
Het meisje vertelde en vertelde opend door een deftig in het zwart
tot ze er van zenuwachtigheid niet gekleed dienstmeisje, aan wie ik
meer uit kon komen. Ze vergiste beleefd vroeg of ik mejuffrouw
zich herhaaldelijk en ik liet het Annie van Dugteren kon spreken,
haar nog eens zeggen, tot ze echt waarop
boos werd en met haar voet stamp- even zo
te en zei: Ja. weet je nu wat van
auto's of niet.
Toen kroop ik onder de auto.
gooide de motorkap
meen bekend dat Nederland al orgedoop-
voor en sinds de oorlogsjaren 'en z'jn tem
de minst gedoopte natie onder deren gedoopt
de christelijke volkeren was. te kr»npn-
We hebben geen betrouwbare pesteia
cijfers omtrent de doop achter 'emand dat
het ijzeren „ordijn. maar in
de Westerse wereld is geen
vaders of moeders afkomst
gemist heeft. Het aanhoudt. Maar in die ge- tegen het sacrament,
bovendien vallen blijft spannen door talloze griezel-
vrijwel on- hef toch
om
de menselijke geest, al deden
aldus Leus Pestalozzi en';
Maria Montessori een schrede
in de goede richting.
Uit de
VOLKSWIJK
verhalen. Het Protestantisme
is identiek met Colijn, en
platoni- Colijn is identiek met de
sche liefdes- werkloosheid van de dertiger
jaren. Men kan daar tegenin
want gedoopt brengen wat men wil: de
mythe is onuitroeibaar. De
verklaring,
krijgen; want gedoopt
wordt er ook
wensen. Aan dan niet. De huwelijkspartner de arbMer, min
zulk een doop zouden bepaal- ts daar pertinent tegen,
de voorwaarden gesteld moe- in de derde plaats wijst men
land aan te wijzen waaEdè ten worden bereidheid zelf de doop af omdat
doop zo volkomen in onbruik belijdenis te doen bijvoorbeeld .luiver-aardse gevolgen
Biologie, tekenen en schilde
ren zijn altijd zijn hobbies ge
weest. Boekhouden werd lange
tijd de bron van zijn bestaan.
Veel belangstelling toont hij
voor de wijsbegeerte en het
bezoeken van debatvergaderin- welteverstaan kruipt
gen. Henk Leus heeft jarenlang niet gaan kan. De vader
Ja, die 29ste juli was voor het!
kleine gezin Leus een gulden dag.
Op vijftigjarige leeftijd onderwij-
Het bloed het familiebloed
i Henk
Frankrijk Parijs ge- Leus heeft een lange loopbaan als
woond en gewerkt en mocht
daar de titels van assistent-
countant voeren.
antwoordde, dat z
informeren, waarna ik
kamer zag verdwijnen.
waaruit ze spoedig weer tevoor-
schijn trad om me te vertellen.
schopte dat mejuffrouw Annie van Dugte-
tegen de banden, zei een paar ren haar middagslaap deed.
keert dat dacht ik wel, en: natuur- me *»ker om een uur of vier gaar-
houden, de kerk gunt hen
dg het licht in de ogen niet,
IBRR-'an denk maar aan de crisisjaren
vorige stuk- een dergelijke handeling niet En het Rooms Katholicisme
jes de onoverkomelijke moet- kan overzien. Werd er vroeger is identiek met de Katho-
stëdën lijkheden hebben uitgemeten, juist wel gedoopt om op die ]jeke Volks Partij, en die heeft
dorpen afgeschaft. Dopen In de tweede plaats doopt manier aanspraak te kunnen onze naoorlogse jaren
is niet langer iets wat men men niet meer omdat de maken op bepaalde financiële brujn genoeg gebakken om
doet zonder er bij na te ouders indien zij zelf nog „„fuïiiUt men nooit weer in de Wnst te
gevallen behoren tot verschil- fina„ciè£, off„, de oudfTS denkt men - geeft het recht
se e» uui w. uc lenfe kerken. Wanneer een ?aI vergen jvfen is als de dood op eigen vrije beslissingen,
hoogstenséén "op "dtT'tvJintig kerk ziJn. bindin9 met 2Vn voor een kerkelijk „aanslag- meningsuitingen en vrije ver-
hoofd der school in de gemeente i
Diepenveen achter tie rug en te-
vens als leraar in landbouw, tuin-
bouw en pluimveeteelt in de IJs- I
selstreek. Een zuster is onderwij- I
In Zutphen, een in Schalk-
schoolhoofd in I
is geraakt. We kunnen daarvan
één lichtzijde noteren: de doop
uit gewoonte
denken omdat het
zo hóórt. Maar dat
schrale troost als we gaan be
seffen dat in de volkswijken
kinderen Gods beloften
rich verzegeld krijgt,
het percentage gedoopten
andere maatschappelijke groe- houden
leden verliest, zullen die leden biljet". Dat dit in de meeste kiezingen prijs. Daarom is de
dat bij de keuze van een levens- gevallen slechts vraagt om doop in Nederland een rariteit
partner nooit meer rekening een zeer bescheiden bijdrage,
aan het worden!
dat heel MdeK*\^aldus deze^Over- ten zuiden van Santos (Brazilië).
Eigenlijk is het geen wonder dat
enk Leus na een veelzijdige
maatschappelijke zwerftocht de
klas bereikt heeft. Hij bezit brie
ven van relaties, die hem geluk
wensten met zijn uitzonderlijke
w prestatie. Op onze vraag of men
i aanr»king met menszn. die het
onderwijs gediend hadden. Zo was
eens aan professor De Mol, wiens
manuscripten hij in het Duits ver
taalde, de akte voor het onderwijs
uitgereikt in Doetinchem.
ijselse Amsterdammer, die
bij vertelt, dat een accountant
Frankrijk in het algemeen ten
hoogste drie assistenten heeft.
In Amsterdam, waar hij thans
met zijn gastvrije echtgenote en
zijn 11-jarige zoon Henk woont,
kwam de heer Leus telkens
i het i
mogelijk als voorbeeld
de jongeren heeft gesteld, ant
woordt hij dat alles heel gewoon
en strikt officieel is verlo
pen. Op de huiskamertafel ligt een
leerboek ..Handleiding voor het on-
Waarom deze Amsterdammer, rlerwijs in het aanvankelijk lezen'
toen hij r
de
147 ji
i, verlang- Het g<
onderwijzersakte?
tekort aan onder-
Leus in Amsterdam-
West is een onderwijzersgezin ge
worden.
