Blad
D
TROUWEN
&}een ingewikkelde
ZIJ HELPT 17 GEMEENTEN
meer°
L
i' l
Maak eens jam of zoetzuur van meloen
De reis gaat verder
HZ
ol een baan
Zij staakten
mee
BRIEFJES YAN MTV
GETROUWDE ZUS
O
ZATERDAG 24 AUGUSTUS 1957
Het zijn voor
al de jumpers en
truien uit Zwit
serland, Italië
en Wenen, die
aan
tot de fantasie
van de Neder
landse vrouw spreken. Dat komt, omdat de
pasvorm zo goed is en omdat de kleu
ren zorgvuldig zijn afgewogen. Schrille
contrasten ziet men weinig, als ze er zijn
komen ze meestal voor bij wijde, noncha
lante ski-truien.
Het breien van ingewikkelde patronen
met veel gaatjes en figuurtjes schijnt tot het verleden te
behoren. Het breiwerk van nu behoort in de eerste plaats
regelmatig te zijn, terwijl het breien van veel onderdelen
aan één stuk ook niet meer gebruikelijk is. Het is het zg.
confectioneren van het breiwerk, dat maakt dat de pasvorm
voortreffelijk is en dat het model, net als bij jersey of
wevenit, goed „zit", niet gaat slobberen en gaat „uithangen".
Boorden en manchetten, die vroeger aan de mouwen of
voorpanden meegebreid werden (u weet wel: één recht, één
javerecht op naalden nr. 2, de reet op naalden 2U) zijn nu zijn* er effen ov...o
Er njn zo mn d* beroepen, d,e typueh aUemaal dje na beh£orlijk geper3t te zljn> rm.narfie.
U'emig, dat ze met ujeet. voor mannen gereserveerd lijken. Zodra er desnoods gevoerd, of verstevigd met vliseline. aan elkaar waarmee" men"eigenhj^waf1
t,n dat, wat ze niet weet, ergens een vrouwelijke invlieger of een gezet moeten worden. Daar zit dus wel heel wat meer werk ziohtiger zou moeten zijn. Het ge-
beurt vaak. dat verschillende soor-
ten met vervaarlijke horens, hup
pelend langs dennebomen. het zo
genaamde Noorse motief, vindt
men heel wat vereenvoudigd, nog
wel terug in herentruinen. Voor
jongens van zo'n jaar of twaalf
Er is eigenlijk
niet
is de moeite van het wèl
weten niet waardals u
begrijpt wat we bedoe
len. In elk geval zult u
al wel begrepen hebben eigenlijk zo doodgewoon vindtdat. de redac-
dat mevr. J. C. van der tionele leiding van hun krant, de Nieuwe
?e\,\Knoop-Gebraad iets met het nieuws, dus met Briélsche Courant, in handen is van een
een krant te maken heeft.
vrouwelijke parachutist gesignaleerd wordt, aan vast dan vroeger, maar het resultaat is er dan ook naar.
wordt dat héél bijzonder gevonden. Daarom
is het zo merkwaardig, dat Den Briel het
vrouw
het d
r Van der Knoop. Ze kochten in de geschiedenis te graven. Dat
13-jarige Nieuwe Brielsche
i liefhebberij.
e in
druk-proef op het lage
Twee telefoons zorgen
zo nodige communicatie
buitenaf en met het bedrijf
Courant, mijnheer Van der Knoop Den Briel wel ruimschoots de gc- zelf. dat met het woonhuis één ge-
kreeg de algehele, dus administra*
tieve en technische leiding, me-
vlsj vrouw zorgde er voor dat de krant
„vol" kwam. Zij moest dus voor
Nu kan mén lai
irte
ie®' eigenlijk is. Als
de vraag.
breed pra-
gebeurtenis
eenmaal in de krant staat is het der Knoop schreef de tekst
legenheid heeft, want die stad is heel vormt
eigenlijk één brok historie. Toen De zetterij, achter in de tuin, is
na de verbouwing het stadhuis in een modern, laag gebouwtje, waar-
gebruik werd genomen, werd er in alle machines, die ook bij grote
in Den Briel een reprise gegeven bedrijven behoren, zijn onderge-
ivan de eerste burgerlijke huwe- bracht. De krant, de handelsdruk-
lijksvoltrekking na invoering van werken, geboorte- en rouwkaar-
de Code Napoléon. Mevrouw Van ten, alles wordt gemaakt in deze
al geen nieuws meer. dat is nu dait spel,
eenmaal zo. Daar komt nog bij dat met aangeplakte
,J de radio zes maal per dag berich- voor b
ten geeft over dingen die in bin- Later,
nen- en buitenland gebeuren, zoek bracht aa
zan Verder is een nieuwsblad geen spel herhaald,
"a- dagblad. Zo'n blad verschijnt
eW maar twee of driemaal per week,
ra en als zo'n krant dan ook nog be-
richten moet brengen uit binnen- postzegels door de
>m- en buitenland die de abonnees al
lang weten van de radio of uit hun
eigen dagblad, waar ze meestal
op geabonneerd zijn, is ervoor de
redactie weinig aardigheid aan.
Nee, dacht mevrouw Van der uitgevoerd.
Knoop, daar begin
ik niet aan. En dus
1 brak ze radicaal
j met de opvatting
Ïdat er in een twee
maal per week ver
schijnend blad po
litieke overzichten
moesten komen. Ze
li besloot het hele
karakter van de
krant te verande
ren. De nadruk
moest komen op
het nieuws van
Brielle en omge
ving, de gebeurte-
son op Voorne en
Putten, op Rozen
burg en het Botlek-
gebied van zeer na
bij meemaakten.
Ze heeft dat con
sequent volgehou
den al die jaren.
De zeventien ge-
T* meenten in het
verschijningsgebied
van de Nieuwe
Brielsche drukte ze
bij wijze van spre-
ken met him neus
I op de feiten, j;~
i de modernste
Kees. hulpmiddelen.
bakkebaarden.
bruigom Jakob Kluit speelde. En voor het raam van de
de Koningin een be- zetterij staat een kinderwagen,
Voome. werf het „kra„tenkln(r in
Een van de zetters is namelijk
Ja, dat zijn leuke dingen net getrouwd met een meisje
het sparen van capsules en de administratie, ze wonen met
uu^tzegels door de kinderen van
Se abonnees. Van de opbrengst- Mn mder setterij-admrais-
daarvan worden de chronische tratie-echtpaar boven de zette-
zieken af en toe eens verwend, of rjj en de baby slaapt rustig in
ÏSSS.'Thar,»To3e trf.ï wagen, terwij, de se.tna-
chines ratelen en het nieuws
over Voorne en Putten, Rozen
burg en het Botlekgebied in lo
den regeltjes te voorschijn komt
en een paar dagen later als
krant in de brievenbussen van
de eilanders glijdt....
Op een mode-
nendaalse wolfa-
briek, die op de
zg. sdha.pendag in
Ede gehouden
werd, hebben wij
veel van dergelijke
modellen gezien.
Het uitgesproken
„gebreide" karak-
jasjes. vestjes, kin
dertruitjes en jurk
vinden. Vrijwel al-
garens gebruikt worden (bij
voorbeeld koordwol en sportwol'.
terwijl de meeste breisters ge
neigd zijn de draden achter het
werk te strak aan te trekken,
waardoor de figuur bobbelig
wordt. Laat u gerust maar een
flink eind garen hangen, dat is al
tijd nog beter dan te zuinig wil
len zijn. Dat u garens van dezelf
de dikte moet gebruiken, is lo
gisch, de regelmatigheid
breiwerk heeft
lijden.
Tenslotte een beetje „techniek":
wist u dat een schapenvacht, als
het in een fabriek komt en gewas
sen wordt, veertig procent van het
■onkelijke gewicht verliest?
anders onder
amelijk uit.
hoofdzaak. Een
kele maal zagen
wij op die show
r x;:l
-\
v -v..
Een enkele maal wordt nog
wel iets van de ware breisters
kunst gevergd, maar toch ts
het kabelpatroon voor deze
japon (die overigens wel voor
de heel slanken gereserveerd
moet blijven) niet erg
ingewikkeld.
meloen? Wij zijn dol op meloen, cept.
hadden. Alle raadsvergaderin
gen. de vergaderingen over het
Deltaplan en van de Maatschappij
van Landbouw (dat is per maand
zo'n twintig bijenkomsten) wordt
aandacht aan besteed. Mevr. Van
der Knoop is er trots op en terecht.
Het grootste compliment dat men
de haar kan maken is door te zeggen,
dat de krant lééft onder de mensen.
Mevrouw de hoofdredac
trice doet dlles zelf, dus ook
met de „opmaker" bespre
ken wat wèl en niet in de
krant mee kan gaan.
Eilanders
niet bewe-
Je moet een dikke huid heb-
de gemeenschap diensten bewezen de'
kunnen worden.
Daar ia bijvoorbeeld het
Tromp-museum, dat jarenlang
een kwijnend bestaan leidde,
maar dat, nadat er
ln de krant kwam
antieke voorwerpen aan het
seum af te staan, een heel
beter aanzien heeft gekregei
Ze zijn a'llebei „eilanders", de
heer en mevrouw Van der Knoop,
zé hebben op dezelfde Brielse
H B.S. gezeten en ze kennen dus nog
het „streek-eigen" d
De gemoedelijkheid
zelfsprekendheid wa
•erschijnmgsgebied van hun krant
moet u weten, we zouden het wel
het hele jaar door willen eten,
maar die vruchten zijn nu een
maal niet zo lang te krijgen..
Nu mevrouw Van N. (en waar
schijnlijk velen mét u>. u kunt
best veel langer dan de zomer
duurt van meloen genieten. Er is
inderdaad jam van te maken, vol
gens een Australisch recept, dat
heel smakelijk is. doordat er ci
troen- of sinaasappelsap in ver
werkt is. Meloen wecken is niet
aan te bevelen, daar het product
gauw tot moes kookt en vrij sma
keloos wordt.
Van het gewicht van de schoon
gemaakte vruchten moet tweeder
de aan suiker worden genomen.
De in stukjes gesneden meloen
moet met weinig water aan de
kook gebracht worden en doorge
kookt tot het vruchtenmoes is in
gedampt tot op de helft. Daarna
suiker en citroen- of sinaasappel
sap toevoegen (de hoeveelheid sap
mag hooguit een eetlepel zijn) en
de massa keken tot een afgekoel
de druppel op een plat bord niet
meer uitvloeit- De jam doet u
daarna over in goed schoonge-
akte potjes. Terwijl de potjes
zijn sluit u ze met nat-
meloen om te bew;
er is nóg zo'n soort r
cel de smaak daarva
Dat
enigszins anders
zoetzuur van meloen. Daar heeft
u voor nodig: 1 kg onrijpe me
loen of het schoongemaakte harde
gedeelte van een rijpe vrucht, on
geveer 20 kruidnagelen, 20 gr pijp
kaneel, een kg suiker en een fles
De meloen snijdt u in niet te
kleine blokjes en in ieder van die
blokjes steekt u een kruidnagel.
Van de suiker, de azijn en de pijp
kaneel kookt u een stroop en daar
in verwarmt u de blokjes me
loen, tot ze glazig geworden zijn.
Voorzichtig vist u die stukjes
meloen nu uit het vocht en doel
ze over in goed schoongemaakte
potjes. De stroop gaat u nu weer
opnieuw inkoken en dan giet u die
uit over de stukjes meloen. Nu
sluit u de potjes net als bij de
jam en dan blijft u er netjes drie
weken op zijn minst van af. Want
dan is die zoetzuur echt goed van
smaak. Wanneer u vindt, dat de
stroop in die tijd weer dun ge
worden is, kookt u ze opnieuw in.
opnieuw
iets anders
Het is we
dan het geijkte in-schijfjes-snijden-
en-uitlepekvindt u niet? Of
heeft u wel eens een gevulde me
loen gemaakt? Ook erg lekker,
maar zorgt u wel, dat u alleen
maar een beetje van het zachte
vruchtvlees uit de meloen schept,
want als u het hardere gedeelte
gaat gebruiken. gaat de vrucht,
eenmaal gevuld met pruimen, bes
sen. appels, peren of vruchten
uit blik. citroensap en suiker, door
lekken en dan is er niets meer
Behalve dat het maken van
zo'n mantel onnoemelijk veel
geduld vraagt, vraagt het net
heid en een heel regelmatige
hand van breien. Pas din kan
men, na zorgvuldig persen en
afwerken het model
confectioneren.
de directeur
de
hoofdredactrice hun opdrachten
geven, accepteren ze dan ook in
de grootste gemoedsrust.
de
hoofdredac-
Directeur
teur de
heren staan altijd in de
„kop" van de krant. Maar
in' Den Briel is het anders
daar zijn het de namen van
het echtpaar Van der Knoop,
die in bescheiden lettertjes
onder „Nieuwe Brielsche
Courant" staan
Soms, als ze op
oproep weinige rustige avonden die
oude en daartoe de gelegenheid bieden,
het mu- ^eiis een eindje omlopenkan
•at het. gebeuren, dat een winkelier
ze toeroept: „hé, meneer en me
vrouw, zet nog es zo'n adver
tentie in de krant, net als laatst,
weet je wel". En meneer en me
vrouw Van der Knoop „weten"
het dan wel, en de tekst voor
de advertentie wordt geschre
den en de winkelier is tevreden.
{esfaagd
Overigens heet veel va'
de krant afgedrukt staat,
vertentie". Iemand belt
deelt mee dat zijn zoon
ls voor een of ander examen. Zo n
bericht hoort in de redactionele ko
lommen thuis, het is nieuws, geen
reclame. Maar de
trotse vader vraagt:
„Zet je even een
advertentie in je
krant? Enne wat
kost me dat?" Me
vrouw Van der
Knoop lacht als ze
het vertelt. „De
mensen denken dat
zo'n krant maar dik
geld oplevert en ze
vergeten dat er
vaak nog geld bij
moet.
De correctie, het
bewerken van de
binnenkomende be
richten van de cor
respondenten, de
„opmaak" van de
krant mevrouw
do hoofdredactrice
doet het allemaal
zelf. In haar huis-
ze precies een her-
denkings-gevel-
steen. aangebracht
toen het grootste
wapenfeit van Den
Briel 300 jaar was
geleden, kan zien,
moed slaan we de hand weer
aan de ploeg'(Ja toch?)
j Maar nu vind ik hier een paar
toeken, maanden, brieve„ dl(_ mij als
de moed zouden bene
vrolijk aan de slag te
brieven vol klach-
milie-leden
vervelende, slechte fa- willen vragen
J/oor de meesten onzer ligt
de vakantie achter de rug.
Iets waar I
soms een jaar lang opaan ge- kénden
leefd hebben is voorbij. Even men, om
ervaren we weer, dat we nog gaan. Tw
niet op de nieuwe aarde leven,
waar de vreugde eeuwig duurt.
We moeten ons weer overscha
kelen naar het gewone leven
van iedere dag. Ook hebben we
ervaren dat geen vakantie vol
maakt is. Aan de paradijs-hun
kering, die diep in ons allen maal"
leeft kan geen vakantie vol-
We nemen overal ons boze brieven, die sympathiek geschi
hartje mee.
Veler vakantie U
augustusmaand ook
lijke zin in 't watei
En daar heb je dan een heel
jaar voor gespaard! Daar leef
je maandenlang zo blij opaan!
Ja mensen, zo is het. Dat is
ook echt verdrietig. Maar.
wat duizendmaal erger ls: er
zijn óók gezinnen en families
die aan 't eind van hun va
kantie één uit hun midden mis-
even ingaan. U hebt u in dat
restaurant geërgerd aan uw ge
loofsgenoten, die alleen maar
(en dan nog eventjes) baden
voor hun eten en die niet dank-
Ten eerste mhr K.
ik
i de tijd e
Ik kan aan uw
verzoek niet voldoen, mijnheer
H. v.d. G. te M. en mevr. A.
S. te R. Het is n.l. met mij al
erger gesteld dan met die be
faamde ezel, die zich geen twee-
i dezelfde steen stootte.
Ik ben n.l. minstens al viermaal
deze rubriek afgegi
de moed vandaan haalt
vanaf uw geestelijk hoge zetel
uw medemensen In hun heiligste
verrichtingen gade te slaan. Hebt
u met uzelf niets te stellen? Af
gezien van het feit, dat dit hele
maal uw zaak niet is en even
min de mijne, geeft het mij al
tijd een gevoel van grot# vreug-
als ik
verontwaardiging opwekten
in deze die later bleken een volstrekt
n letter- valse voorstelling van zaken ge-
gevallen. 8even hebben.
medemens zijn ogen
en zijn handen vouw
mijn medelijden of maaltijd. En dat
om zo venijnig over onze mede
mensen te oordelen. Wij lezen
allemaal lang niet genoeg 1 Co-
rinthe 13, het hoofdstuk der lief
de. Nu wij allen na de vacan-
tie het toch weer zo duidelijk
ervaren, dat ..Het" hier benedjn
niet is. laten we dan in de we
tenschap. mét elkaar op reis te
zijn naar het land waar het vol
komen geluk wèl ons deel zal
zijn, elkaar toch in liefde zoe
ken. Nu wij in ons dagelijks
werk weer overal met onze me
demensen te maken krijgen, la
ten we dan toch beginnen met
naar Christus' bevel elkaar lief
hebben. De één achte de
sluiten der uitnemender dan zichzelf.
de
VEEL slachtoffers i
Ik geloof iemand zo graag op
zijn woord en 't valt mij nog
steeds moeilijk, het oneerlijke
en valse in onze samenleving te
accepteren, als iets dat
ook dit jaar de bergen, de eenmaal bij hoort. Toch schijnt
e meren en het verkeer het te moeten. Want met mijn
rv> £vi„Wo!r goedgelovigheid heb ik anderen
or door mijn reacties weer gegriefd.
Ik wil mijn best doen, mij hier
aan niet weer te bezondigen.
u vind ik allermisera-
belst. Die mensen hebben met
dit sobere gebaar hun God ge-
eerd en dat is heel Iets anders
dan door een lang gebed in een
zaal vol vreemden een soort de
monstratie ervan geven, hoe
vroom ik nu wel ben.
Alle demonstratie
Elkanders lasten dragen, niet
oordelen, niet met menselijke
maten meten. Dat IK eronder
krijgen met Gods hulp en leven
voor de ander. Het gaat alle
maal wel dwars tegen onze men
selijke natuur in, maar komt
reisgenoten, laten we ons best
doen om onderweg het leven el
kaar niet z-> moeilijk te maken.
Jpdere dag zijn we weer een
étappe dichter bij de grote Mor
gen. We kunnen óók zesgen: iede
re dag een stapje dichter bij
het Feest, dat vér boven onze
verwachtingen uit zal gaan.
Er zijn mensen die bun naas
ten willen kneden naar hun eigen
model. Wie over de geestelijke
anders denkt dan zij.
heid is uit den Boze. En wat dat deugt niet. Hoe hoogmoedig
je komt er met een minder
thuis dat is leed, waarbij de
mond, die zou willen troosten
verstomt.
Maar dit breekbaar leven gaat Daarom leg ik bovengenoemde
dóór. Ook deze diep getroffenen brieven,
moeten mee in de vaart van de genheden mij
zich haastende tijd.
En zo gaan we dan allen
het gewone leve
vinden ons werk
danken belieft: dat
opvatting van velen. Zij bidden
én danken aan het begin van
iedere maaltijd en achten het
overbodig en louter sleur om
dan nè de maaltijd wéér te dan-
famïl'ié-Vangefe- ken- persoonlijk^ voel
kant be- ook wel
„orden beschreven, terzij- 70 °u on
de. Dit doe ik ook met uw brief woontes,
binnen. We mijnheer K. te L. Alléén op de dwenen i
•achtend. Vol uitvoerige p.s. daaruit wil ik Het is
Wij moeten
hoede zijn voor ge-
vaaruit de ziel ver
en die dus dood zijn.
heel erg mhr. K..
kortzichtig is dit. Ligt juist in
onze verscheidenheid, onze veel
kleurigheid, niet de glorie van
onze Koning? Immefs zijn we
ondanks alle verschil in opvat-
•ine niet één in Hem?
MARGARITHA
kleine leverancier van de wol. uit
Urugay, Australië, Nieuw-Zee-
land en Zuid-Afrika komen de
patronen waarbü mecste vachtm. vooral de
de vaaidigheid van ui{ Zuid-Afrika is heel fijn. Maar
de breister ge- daaj. ^eeft u. als consument, ge
vergd wordt, maar j^^ig geen bemoeienis mee.
voor het overige kunt de knotten wol die u
was eenvoud het koopt, uitzoeken zonder u te moe-
kenmerk van het ten afvragen Gf het nu uit Zuid-
waIe- Amerika dan wel uit Zuid-Afrika
Verheugend is komt Alleen: als u een „groot
ook, dat de zoge- stuk" gaat breien, koopt u dan de
naamde vrolijke wol van dezelfde kleur in één
kleuren voor kin- keer_ ot laat het reserveren. Na-
derkleding iets is, bestellingen geven vaak teleur-
waar men een beet- stellingen, omdat er kleurverschil-
je voorzichtiger jen jn de garens zijn, die men zo
mee is geworden. i0p de hand" niet ziet, maar bij
De tendens, om ieder meisje of het het verder breien wel.
haar nu stond of niet, in rode ge
breide jurkjes te kleden, gaat er
gelukkig een beetje uit. Een grijs
plooirokje met een lichtgeel truitje
staat sommigen ook wel zo aardig.
Over het inbrcien van patronen
is nog lang niet het laatste woord
gezegd. Moeilijke taferelen van her-
Van gele en blauwe driedaads wol werd dit jasje gebreid.
Alsof het gewone stof was, zo i« de streep t«an dit breiwerk
nu eens horizontaal, dan weer verticaal genomen, tertcijl boorden,
manchetten en kraag de V-vormige streepverwerking kregen.
Een van de beste uitdrukkingen van dit jaar vingen we laatst
op in een trein. Er zat namelijk een mevrouw („mevroi" klinkt
misschien beter) op een plaatsje bij een raam. Ze had een man
bij zich, met wie ze getrouwd was en die zè er voortdurend aan
herinnerde dat ze eens met hem voor de ambtenaar van de
burgerlijke stand stond. Carmiggelt heeft eens gezegd, dat der
gelijke mannen niet trouwen. Ze z ij n getrouwd.
De
ik hem ophang breekt het lusje
misschien. Heb je lectuur genoeg
bij je? Zou je misschien voor mij
nog even een krant willen kopen?
O en lieverd, als je dat toch doet.
neem je dan ook een doosje Haag
se hopjes mee uit de restauratie?
Zo'n kleintje maar. hè? Daar
houd jij toch ook wel van? Schat
pas op die bloemen hoor, mis
schien kan ik ze maar beter vast
houden. Wil je die koffer nog even
iets meer verder op zij schuiven,
jongen, dan kan
zei
bij
dere coupé: „Sommige
beschouwen hun man toch wel
als hun beste baantje." Hij zei het
Meneer Wilfred Swan In De
troit heeft een paar dagen lang
niet geweten hoe hij het had,
want hij kreeg geen eten. Zijn
vrouw Hilda en dochter Lor
na, anders even zorgzaam en
hartelijk, lieten hem nu zijn
eigen kostje opscharrelen. Ze
waren in staking gegaan.
De kwestie zit zó: Wilfred is
directeur en kassier van de Hol-
brook Avenue Federal Credit
Union en zijn vrouw en doch
ter maken deel uit van het per
soneel. En dat hele personeel
wenste loonsverhoging. En Wil
fred Swan wenste dat niet.
Waarop het hele personeel,
moeder en dochter Incluis, in
staking ging.
Hilda en Lorna staakten bo
vendien dubbelop: niet alleen
op het kantoor, maar ook thuis
lieten zij het werk liggen, en
ze zeiden er bij dal ze dat
zouden volhouden tot het loon-
geschil zou worden bijgelegd.
Wilfred kreeg geen eten meer,
moest zelf zijn schoenen poet
sen... Vandaar dat die sta
king maar kort duurde....
zacht, die meneer, maar zijn me
depassagiers zaten wel even fijn
tjes te glimlachen
Op die universiteit van Michi
gan ln de Verenigde Staten heb
ben ze 1925 meisjes van 11 tot
19 jaar. niet gevraagd op welke
zouden springen als ze op reis
zouden gaan. Ze vroegen alleen
maar: „Wil je later trouwen?"
En 94 procent van die meisjes
antwoordde. „Ja. de een of ande
re dag wil lk wel trouwen."
Maar van die 94 procent was
er maar 3 procent, die zei. dat ze
een echte huisvrouw wilden wor
den. De New Orleans Times
Pieuyume schrijft, dat 91 pro
cent zowel voor het huwelijk als
voor het baantje kiest. Met an
dere woorden, ze willen wel
trouwen en dan helemaal niets
meer doen.
In dat laatste geval is de man
dus echt het „beste baantje". De
New Orleans schrijft zorgelijk,
dat het er dan niet zo mooi uit
ziet. Als de kosten van het levens
onderhoud steeds maar stijgen,
zal de vrouw toch ook haar aan
deel moeten geven om de uitga
ven voor het gezin te beperken.
Dat betekent dus: of een ouder
wets-degelijke huisvrouw zijn, die
zelf de handen uit de mouwen
steekt en niet Iemand anders er
voor betaalt, of een vrouw, die
door buitenshuis te werken voor
een gezamenlijk hoger inkomen
zorgt. Maar helemaal niets doen
dat kan niet meer.
Duitse vrouwen
protesteren
Achttien vrouwenorganisaties
in West-Duits) and. waaronder
de vereniging „Evangelische
Frauenarbeit" en de R-K.
Vrouwenverenigingen hebben
een beroep gedaan op alle vrou
wen in de wereld om te protes
teren tegen de experimenten
met atoombommen. Zij wensen
dat alle atoomwapens „uitge
bannen" worden en vragen een
intensief onderzoek naar de
mogelijkheden, de burgerbevol
king te beschermen.
Meelijden
Liefste Mies,
Wat ben je toch een schat, om
dat weekend toch- voor me te
verzetten. Nou, morgen zie
je me verschijnen, hoor. Maar
het zal nog een hele toer zijn
om weg te komen. Ik moet
mijn zestal toch goed verzorgd
achterlaten! Ze zullen me
toch al zo missen, vooral op
zondag.
Ja Mies. ik ben toch wel erg
gelukkig, zo'n schat van een
man als Nico en dan vijf kin
deren, die me nog niet eens
één weekend kunnen mussen!
Als ik daar aan denk, wordt
ik toch wel eens stil en dan
denk ik aan al die vrouwen,
die dit moeten missen. Waar
voor leven die eigenlijk?
Jij zult het er zeker ook wel
eens moeilijk mee hebben, dat
er zo niemand is, die jou no
dig heeft, geen man en geen
kinderen.ik zou 't me niet
kunnen voorstellen. Ik zou de
hele dag zitten kniezen.
Mies, als Je je eenzaam voelt,
moet je maar eens vaker een
weekend komen. hoor. we «in
den het altijd fijn. als je komt,
dat weet je.
O ja. ik breng die trui mee. die
je verleden jaar voor Hetteke
hebt gebreid. Je weet, hoe
die meisjes zijn: ze wil hem
niet meer aan. hij is niet leuk
genoeg. Ze uhl er nu een met
een Noors patroon. Hij is
trouwens ook wel een beetje
gekrompen. Wi' je hem uit
halen en overbrrien? Koop
maar witte wol voor dat pa
troon, rtat verrekenen we la
ter wel. Jij breit zo prachtig,
je weet, ik heb daar geen ge
duld voor. 't Zjin zulke grote
stukken!
Tot morgen dan. Mies je. Nico
en Jaapje brengen me naar
de trein en zullen m'n kaart
jes .nemen, meteen al voor
terug ook. dat is makkelijk.
Haal je me af? Ik ben 2 uur
Oroeten van allemaal, je Gerda.
