Honderden lichtjes op
het donkere water
XPEDITIE
WOLKJE IN WOLKJE UIT
- f V4'"'v."
Dornier van MLD begon strijd
om vrij spel voor onderzeeër
rnmm
Honderd papoea's
de rietmassa te
Syrië als nieuw Sowjetwapen
s
MAANDAG 19 AUGUSTUS 1957
- ,V
(Van een onzer redacteuren)
HIJ VROEG ME: „Vergeet nou
imijn naam, die doet er niet toe
vertel alleen het geval, want daaruit
blijkt één van de taken van de Marine
Luchtvaart Dienst: nauwe samenwer
king met de onderzeedienst." En hij
vertelde: „'t Was in december 1941,
als ik me goed herinner de 23ste. Ik
was gestationeerd op Samibas op Bor
neo en met onze vliegtuigen maakten
we verkenningsvluchten naar de
Zuidohinese zee. Op een morgen werd
tijdens zo'n vlucht een Japans kon
vooi gesignaleerd en 's middags kreeg
ik de opdracht dit konvooi op te zoe
ken en zijn bewegingen gade te slaan
en te meiden.
Met 7 man vertrok onze Dornier X van
Sambas. Toen we na de start in de goede
richting kwamen zag ik plotseling de pe
riscoop van een onderzeeboot, We cirkel
den er laag om heen om de commandant
van de boot gelegenheid te geven ons
te identificeren. Onmiddellijk daarna
kwam de onderzeeër naar- boven en de
commandant vroeg ons door middel van
een seinlamp of wij ook wisten waar de
vijand was. Ik antwoordde, dat wij op
zoek waren naar de Japanners en dat
we hun juiste positie zouden doorgeven,
zodra we die hadden bepaald.
We vlogen verder en kort daarop kre
gen we het konvooi in de gaten. We stel
den zijn positie en koers vast en meldden
die aan de onderzeeboot. Deze boot zei
hij was de K 14 en de commandant de
luitenant-ter-zee C. A. J, van Well Groe-
neveld, en zijn naam moet u niet verge
ten, want voor zijn buitengewoon dapper
en beleidvol optreden werd hem later de
Militaire Willemsorde der vierde klasse
verleend. In maart 1942 kwam hij bij de
vernietiging van het Marine Etablissement
te Soerabaja om het leven.
Schout-bij-nacht J. M. van Olm,
vlagofficier Marine Luchtvaart
Dienst en tevens plv. Chef Marine
staf van Luchtvaartzaken keerde
in april 1940. kort voor de Duitse
inval uit Indië in Nederland terug.
Kort voor de capitulatie kreeg hij
met anderen opdracht uit te wij
ken. Via Frankrijk kwam hij in En
geland, waar hij de eerste com
mandant werd van 320 squadron,
dat op 1 juni 1940 werd opgericht.
Later werd hij gedetacheerd bij de
Britse Marine Luchtvaart Dienst
voor de dienst op vliegkampsche
pen. Als hoofd vliegdienst werd hij
in 1943 geplaatst aan boord van
het van een vliegdek voorziene
tankschip „Gadila" van de Shell
Transport and Trading Coy, welk
schip op deze wijze voorzag in de
konvooibescherming. Met de „Ga
dila" maakte hij vele reizen over
de Atlantische Oceaan. Schout-bij-
nacht Van Olm is o.m. officer of
the military division of the most
excellent order of the British
Empire.
HET GEVECHT
We probeerden vervolgde hij zo
veel mogelijk te zien zonder zelf gezien
worden, en de onderzeeboot op de
hoogte te houden van de stand van zaken
met het konvooi. Plotseling zag ik van
van de begeleidende Japanse krui-
twee vliegtuigen opstijgen en we rea
liseerden ons, dat het gevaar bestond,
dat de onderzeeboot zou worden ontdekt,
want om in een goede positie te komen en
ook omdat het al ver in de middag wa6
oest de K 14 boven water blijven varen.
Het enige wat we konden doen was met
de beide vliegtuigen een gevecht aan
gaan en daardoor hun aandacht af te
leiden van de onderzeeër. Dit gevecht
Op 18 augustus
heeft de vloot
40 jaar vleugels
ve begonnen. Het werd voor ons in
de wolkjes, uit de wolkjes, zoal6 dat in
die tijd ging. Hoewel we in de minder
heid waren hebben we geen verliezen ge
leden aan bemanning. Wel werd het vlieg-
zwaar beschadigd. We hadden schade
de romp en aan de bodem en de ben
zinetanks waren lek geschoten.
Maar door al dat geharrewar en gebak
kelei was ik ver over mijn tijd en het be
gon tegen donker te lopen. Ik kon niet
langer boven het konvooi blijven hangen,
ik moest terug naar mijn basis. Ik
nog de laatste positie van het kon
en vloog naar Sambas, waar ik in
weerwil van de beschadigde Dornier zon
der stukken te maken landde, en rapport
itbracht-
DE AANVAL
Voor mij was de zaak toen af. En veel
later hoorde ik het vervolg. Nadat ik was
weggevlogen kreeg de K 14 het konvooi
zicht. Dat was kort voor het invallen
de duisternis. Het konvooi bestond uit
r transportschepen en een tanker
Goed beschermd door drie oorlogssche
pen. Het was de bedoeling, dat het troe-
aan wal zou zetten bij Kudhing in
Noord-Borneo. Maar dat hebben ze wel
kunnen vergeten.
Hoewel het donker was ging de K 14
tot de aanval over. Het eerste troepen
transportschip, dat in de grond werd ge
boord, bracht een ontzettende verwarring
onder de Japanners. De Japanse oorlogs
schepen zochten als razenden naar d
onderzeeër, maar konden hem niet vin
den. En de chaos in het konvooi werd vol
komen, toen nog twee troepentransport-
schepen werden getorpedeerd. En wa
Van Well Groeneveld daarna zag wa
ontzettend.
Toen hy de periscoop een ogenblik op
stak, zag hy dat de zee overdekt wat
kleine lichtjes, zaklantaarns van d<
Japanse soldaten, die by honderden in
zee dreven en met lichtseinen de
dacht probeerden te trekken. Maar de
Japanse oorlogsschepen deden geen
gingen om hen te redden. Zy voe
kris-kras door de drenkelingen heen
smeten, tussen hun eigen soldaten diepte
bommen in de hoop, de onderzeeboot
raken en tot zinken te brengen. Maar die
hoop was y'del".
VEERTIG JAREN
Ik vertel dit verhaal om hulde te bren
gen aan allen die by de Marine Lucht
vaart Dienst hebben gediend en in de
oorlogsjaren aan de bevrydiog
bezette gebieden in Oost en We6t het
hunne hebben bygedragen. De man,
het my deed werd voor zijn tactvol
moedig optreden in de actie tegen dit
konvooi onderscheiden met de Bronzen
Leeuw en voor andere verdiensten ont
ving hy het Vlieger6ikruls.
Nu het op 18 augustus veertig jaar ge
leder. is, dat de Marine Luchtvaart Dienst
werd opgericht en dat de vloot dus vleu
gels kreeg, i6 er alle reden de verrich
tingen van dit onderdeel van de Kon.
Marine op de voorgrond te plaatsen. Het
zit nog al eens in de hoek waarin de sla
gen vallen en zyn bestaansrecht wordt
nogal eens betwist, helaas, ook door hen,
die van zyn juiste taak niet helemaal be-
De eitjesivordeti voor de kist
gerold. Een bommenlading van
een Mitchell van het 320 squadron.
Met deze vliegtuigen vloog de
Marine Luchtvaart Dienst van juni
1943 tot mei 1945, naar objecten in
de bezette gebieden en zelfs naar
het hartje van Duitsland.
grip hebben. Maar de jaren 1940—1945
hebben bewezen, dat het een opdracht
en dat het die opdracht goed heeft
vervuld.
Het verwierf voor zyn moed, beleid
1 trouw, in de Indische Archipel be
toond, de hoogste militaire onderschei
ding, die het kon verwerven: de Mill-
Willemsorde der vierde klasse, ver
leend bij Koninkiyk Besluit van 9 april
en uitgereikt door Hare Majesteit
de Koningin in Pittsfield in de Verenig
de Staten. Door deze onderscheiding kan
de M.L.D. het recht vragen op erken
ning, door deze onderscheiding en dooT
zyn ongeveer 400 doden
DAPPERHEID
'T'AL VAN OFFICIEREN en overige
militairen van de M.L.D. zyn onder
scheiden, ook met buitenlandse orden. Het
Vliegerskruis werd meermalen uitge
reikt, velen dragen het met het cyfer 2.
Aan enkelen werd de Militaire Willems
orde verleend voor een uitzonderlijk dao-
per optreden, waarbij het eigen leven
meer werd geteld. Een voorbeeld
daarvan is het optreden van de voor
malige vlagofficier M.L.D. thans Chef
de Luchtmachtstaf, luitenant-eene
raal H. Schaper
NAAR ENGELAND
In mei 1940 ging hy naar Engeland,
waar hij werd geplaatst by 320 squadron,
met welk squadron hy deelnam aan tal
van operationele vluchten. Daarnaast
kreeg hy vele bijzondere opdrachten te
vervullen en een van die opdrachten was
het ophalen met een watervliegtuig van
verzetslieden op het Tjeukemeer. dat hij
als Fries goed kende. Toen hü daar
landde bleken de Duitsers gewaarschuwd
te zyn en zyn terugtocht naar de Engel
se basis was een „narrow escape"
Drie squadrons hebben in de oorlogs
jaren de naam van de Marine Lucht
vaart Dienst hooggehouden en het be
kendste is 320 squadron, dat in 1940 werd
opgericht als een Nederlandse eenheid
in de Royal Air Force. Het heeft de ge
hele oorlog aan de stryd deelgenomen,
in weerwil van de vele tekorten op per
soneelsgebied. waarmee het later te kam
pen kreeg en die zo'n omvang aannamen
dat de bemanningen aangevuld moesten
worden met vliegers en mecano's van de
Militaire Luchtvaart.
In de eerste oorlogsjaren was het squa
dron ingedeeld by Coastal Command en
toen bestond zyn taak uit verkennings-
en offensieve vluchten boven het zee
gebied rond Engeland. Later, toen het
werd uitgerust met „Mitchells" werd het
een onderdeel van de 2nd Tactical Air-
force. Het kreeg bom-opdraehten voor
de achter de Franse kust gelegen V-l
opstellingen. Zwaar waren de verliezen.
In minder dan drie maanden vielen acht
bemanningen by het uitvoeren van deze
opdrachten.
Het was er by, toen de invasie een feit
werd en het rukte op met de zegevie
rende legers. Eind 1944 kreeg het een
basis op het vasteland van Europa van
waar het zyn offensieve rol verder ging
vervullen. Het bombardeerde objecten in
het onbezette deel van Duitsland en het
droeg er toe by. dat de laatste weerstand
van de vyand werd gebroken. Als blyk
van waardering voor zyn aandeel in d*
stryd om de vrijheid kende Z.M. koning
George VI van Enigeland aan het squa
dron een R.A.F. squadronembleem toe.
VLIEGKAMPSCHEPEN
(Door overste G. F. Venema)
uit Mindiptanah vertrokken. We waren geland in de
Ok Sibilvallei. We waren zelfs nieuwsgieriger dan de papoea's,
die ons van minuut tot minuut in de vallei omringden, omdat de
meesten hunner voor het eerst blanke mensen zagen. Wij hadden aan
vankelijk geen oog voor onze donkere gastheren.
We baanden ons kris kras een weg door het oneindig lijkende riet,
we snuffelden over de grond of we iets heel kostbaars verloren
hadden. Uiteindelijk vonden we wat we zochten: een geschikte plaats
voor de aanleg van een vliegveld. Een geschikte plaats Het was
nog een baaierd van wilde begroeiing. Maar allemaal waren we het
er over eens, dat het hier moest komen of nergens.
Jean Cecille. de piloot, was blij
het eindelijk eens wat rustiger aan te
kunnen doen. Hy zag in alles en allen
belagers van zyn vliegtuigjes.
Zo'n belager zag hy ook in de
papoea. die by een tussenlanding op
de terugweg uit de vallei naar Min
diptanah doodkalm in zyn helikop
ter was gestapt, en tydens de afwe
zigheid van Cecille de veiligheids-
gordel maar vast had dicht-
JjS»S| gemaakt. Hy deelde Jean heel
$Uü|p laconiek mee, dat hy „voor
boodschappen naar Mindip
tanah moest".
T~)US 320 SUADRON in het Westen, en
in het Oosten 321 squadron, met even
groot élan vechtend, en daarnaast 680
squadron dat de Marine Luchtvaart
Dienst kennis deed maken met vlieg
kampschepen, een kennismaking overi
gens, die een enorme invloed heeft ge- °P prograyuni
einde van de tweede wereldoorlog, kreeg
680 squadron een eigen vliegkampschip,
Hr. Ms. Karei Doorman, waarmee het
enkele reizen heeft gemaakt naar Ame
rika en Canada. Het squadron i6 op het
ogenblik tydelyk uit dienst gesteld om
dat het vliegend personeel wordt omge
schoold op straaljagers, de bekende „Sea
Hawks".
GEEN FEEST
pEN OFFICIËLE viering of herdenking
-Li lustrum staat niet
Het jubileum gaat
■iw«
De oude Fokker T VIII W.
uitwijken uit Nederland, nac
Met deze T VIII W's u
de Marine Luchtvaart Dienst, na het
Frankrijk vloog en vandaar naar Engeland,
s 320 squadron in den beginne uitgerust.
had op de ontwikkeling van de M.L.D.
De eerste vliegtuigen waarmee het squa
dron werd uitgerust waren éénmotorige
verkenners, Swordfishes genaamd.
Het hoofddoel was vyandelyke onder
zeeboten te beletten boven water te ko
men en als ze toch boven kwamen te
vernietigen. Later, maar dat was na het
voor de buitenstaanders onopgemerkt
voorby. Wat wil je?, vroegen ze bU de
M.L.D. verbaasd, man, wat wil je?
Wat betekenen veertig jaren, nee, als
het er nu nog eens vyftig mogen wor
den! Nou ja. zo in oktober als de pe
riode van verlof achter de rug Is, wordt
in intieme kring, zoals dat heet, een of
andere bijeenkomst gehouden, een recep
tie of iets van dien aard, waarop zfl, die
by de vleugels van de vloot hebben ge
diend nog eens gezamcniyk hun biertje
zullen drinken, en over de oorlogsjaren
zullen spreken. Ach, over die oorlogs
jaren. zeggen ze by de M.L.D., wat valt
daarover te vertellen. Ze liggen al 12
jaren achter ons.
Churchills schoonzoon
dood aangetroffen
Een schoonzoon van Sir Winston
Churchill, de fotograaf Anthony Beau-
champ. is zondagochtend dood in zyn wo-
ning aangetroffen. Zyn dood zou het ge
volg zijn van een te grote dosis slaap
tabletten. die hy had ingenomen. Beau-
champ, die 39 jaar oud is geworden is
getrouwd geweest met de actrice Sarah
Churchill.
De piloot keek hem wantrouwend
aan, maar vond het veiliger de man
maar mee te nemen, in plaats van
schade te doen aan de goodwill van
de expeditie en de man te weigeren.
PRIMA
Zo naakt als hy was, werd de
papoea overgevlogen naar Mindip-
tanaih, constant argwanend door
Cecille bekeken. Maar het ging alle
maal prima; zonder enig bezwaar
accepteerde de papoea het feit, dat
hij voor het gratis vliegtocht je vier
dagen terug moest lopen.
Onze ervaringen in de vallei van
Ok Sibil waren wonderlijk. Op een
hoge oever langs de rivier, dichtby
de plaats waar we in het riet het
vliegveld geprojecteerd hadden, was
ons bivak gebouwd: een houten ge
raamte, bedekt met een paar grote
stukken zeildoek.
Het klimaat was er verrukkelyk,
zy het wel erg vochtig. Na de tropi
sche hitte by het doortrekken van
de laagvlakte, was het ons hier op
twaalfhonderd meter byna tè fris.
De bevolking scheen zich van de
kou niets aan te trekken. De papoea's
liepen geheel bloot rond. Een hele
enkele koukleum droeg een touwtje
om zyn middel.
Onze moderne beschaving trok ze
kennelyk wel aan. Zelfs 's nachts
lieten de papoea's ons niet in de
steek. Ze bouwden vlak by ons
onderkomen zelf een bivak, om maar
niets van onze verrichtingen te hoe-
„MOK-MOK"
Hun standaard-uitroep van verba
zing en ook tevredenheid was niet
van de lucht. Ze riepen maar achter
elkaar „mok-mok". We moesten het
ons, terwille van de goede verhou
dingen, laten welgevallen dat we
regelmatig betast werden. Vooral
onze haren, die niet krulden en ook
niet met klei bestreken waren, von
den ze zo interessant, dat ze iedere
kans waarnamen om er in te wroe
ten. Hlnderiyk, maar we konden er
niet onderuit. We creëerden door
onze meegaandheid een vriendschaps
band, die achteraf zou biyken van
ontzettende waarde te zyn.
Na een enkele dag reeds bemerk
ten we, dat de eerste invloeden van
onze beschaving bij de papoea's door
drongen.
eerste juli zagen we stomverbaasd
hoe ruim honderd zwarte naakte
bergbewoners met volle kracht en
Een leeg Unox-blikje zonder bodem
pot ter
of deksel gold onmiddellyk als een
eerste klas versiering rond de arm.
Een leeg rolletje van leukoplast bleek
precies in het gat van een papoea-oor
te passen; de drager van het nieuwe
oor-ornament werd een enthousiast
supporter voor ons. Tal van papoea's
liepen rond met de labels van onze
koffers rond hun hals: FLY KX.M.Ü!
ZINVOL
Dracht te voet naar de vallei was
doorgedrongen) vond het klimaat rijp
om de papoea's te winnen voor iets,
waar ze nog nooit van gehoord had
den en waarvan ze ook de zin niet
begrepen.
In de omgang met de bevolking
bleek Hermans weer de juiste man op
de juiste plaats. Hoe hy het klaar
speelde zal wel altyd een raadsel
blyven, maar op de morgen van de
onder luid gezang het riet te lyf
gingen. Ze deden het met een over
gave alsof het riet plotseling hun
ergste vyand was geworden. Op die
dag was het doel van de voorexpedi
tie bereikt. Er was een begin ge
maakt met de aanleg van een vlieg
veld, in een gebied waar dit voor
onmogelyk werd gehouden.
Dc grote expeditie van 1958 kon
doorgaan. Dankzy de papoea's. die
door Hermans een toverformule
hadden ingeiflulsterd gekregen. Welke
formule? Het kon ons eigenlUk niet
meer schelen, want we zagen dat het
riet week voor de vechtlust van de
We waren er dankbaar voor. Die
avond dronken we onder elkaar een
fles cognac leeg.
EINDE
Toch is liet zo
DE TAAL DER MIEREN
1013) Een taalboek dat op enige volle
digheid aanspraak wil maken zal, behal
ve allerlei wijsheden over grammatica,
zinsconstructies, woordschikking e.d.,
ook dc klanken van de taal bevatten en
trachten deae zo goed en zo kwaad als
dat gaat weer te geven in epeciaal daar
voor ontworpen schrifttekens. Is ons
taalboekje 10 volledig mogeiyk, dan anl-
len zelfs de organen, waarmee deze klan
ken te voorechyn worden gebracht aan
een gedetailleerde bespreking worden
onderworpen, opdat lezer en leerling be
self en hoe de taal uit de keelholte vloeit
of bij krachtiger manifestaties
wordt gestoten.
Nu hebben we rile aanspraken op
volledigheid weliawaar altyd verre van
ona gehouden, maar vandaag kunnen we
best eena „doen alsof" en het „Handboek
tot de taal der mieren" laten aanvangen
met een korte inleiding over de spraak
organen die deze dieren in sommige
gevallen ter beschikking hebben. Wan
laten we op de voorgrond «tellen, dat d<
mogelijkheid om geluiden voort te bren
gen die als „mierentaai" kannen worder
uitgelegd slechte aan een beperkt aatrta
soorten is toebedeeld.
Dit voorbehoud bleek vooral noodaa
kelyk na de uitspraak van Lubbock, die
beweerde det mieren geen geluiden kun
nen voortbrengen die voor het mense
lijke oor waarneembaar zyn. Het is
begrijpelijk dat h{j tot een dergelijke
conclusie kwam, want hij had mieren in
handen gekregen die dc geschikte orga
nen daarvoor misten en du» niet konden
dienen ris proefdieren voor een uit
spraak van zo algemene strekking.
Gebogen over een groot nest met bos
mieren, kunnen we eer
men, veroorzaakt dooi
mierenpootjes over doi
ander droog materiaal. Naar alle waar
schijnlijkheid is dit geluid echter van
geen enkele biologische betekenis, al
werd het wel eens voor de microfoon
gebracht om de radioluisteraars de in
druk te geven dat zjj daardoor de in
tieme gesprekken in de mierenstaai
-.ouden kunnen afluisteren.
- die
ruis waarne- zoals het geval is by knoopmierei
enduizenden daaraan dan ook hun naam ontlenen. Op
bladeren of de plaats, waar het achterlijf in de twee-
ir alle waar- de steelknoop geschoven is ligt lui
tigenlyke geluidsorgaan, bestaande uit
fyn geribd gedeelte van het
chitine
Door
op- i
i het achterlijf, kan
nde bew
deze geribde plaat tegen de kraogvormi
ge overhellende zoom van de tweede
-teelknoop gewreven worden, waardoor
een typisch geluid ontstaat, dat door dc
ceu op onvriendelijke wijze raspen wordt
toehoorder als strijken wordt aangeduid
Precies deselfde termen kunnen ook op
do violist in de menselijke samenleving
worden toegepast.
Hoe het ook «ij, het vlugge heen en
beitjes
tussen
elk ribje
Desondanks produceren sommige soor
ten echte geluiden met speciaal daarvoor
ingerichte organen die zich bevinden
tussen achterlijf en borststuk. Het abdo
men ia b(j mieren niet onmiddellijk mei
het borststuk verbonden, zoals dat bij meter liggen, bij andere
bladwespen to zien w; ook niet door
middel van een wespentaille, zoals bij
wespen en bijen, mur door een beweeg
lijk tussenstuk, of Heel. Deze steel kan
bestaan, hetzij uit één stuk, hetzij oh
twee knobbelvormig afgeronde ringen.
'nelheid opvolgend een trilling geven
die op het menselijke oor de indruk van
;wak getjirp maakt. Aangezien zowel het
lantal, als de onderlinge afstand van de
-hitineribjea van soort tot soort variëren
en er bovendien binnen dezelfde soort
nog verschillen bestaan tussen de wjjfjet
en de mannetjes, zyn de mogelijkheden
voor verschillende talen binnen de mie
renmaatschappij reeds in voldoende mate
voorhanden. Er zyn soorten, waar dc
ribjes slechts een halve micron van el-
liggen, zodat er 2000 op een milli-
liggen
op grotere afstanden, tot 2 micron toe.
Is de korte inleiding van oos handboek
lans voldoende recht gedaan, we sullen
u overgaan tot een even korte fonetiek
Daarover een volgende keer.
(NADRUK VERBODEN)
grypende wyziging in de legerleiding,
heeft de spanning in het Midden-Oosten
op angstwekkende wijze vergroot.
Het is duidelyk, dat president Koewatly,
die nu precies twee jaar president is (hy
werd op 18 augustus 1955 gekozen) het
gety niet heeft kunnen keren. Of zyn
reis naar Egypte werkelijk maar een ver-
blyf van enkele dagen betekent om ge
zondheidsredenen voor een medische be
handeling, die geen uitstel gedoogde, mag
betwyfeld worden. Immers was hy wel zo
gezond, dat hy eerst in Kairo met presi
dent Nasser uitvoerig kon spreken. Mis
schien wil Koewatly ditmaal zyn tegen
standers vóór yn en een arrestatie zo
als hem in 1949 te beurt viel, ontgaan. Het
is trouwens de vraag of hij ditmaal aan
de wraak der linkse groep zou ontkomen
zoals toen.
Immers betreft het nu een stryd om
de macht, waarin de Sowjetunie een rol
rs j speelt en dit biedt
Verklaarde m„T dan
uitzicht zuiver binnenlandse
constraversen.
Voor de gehele Arabische wereld is de
Syrische kwestie op het ogenblik van
overwegend belang. Wanneer de Sowjet
unie haar toch al grote invloed op Syrië
weet te consolideren, doordat het land ge
heel onder communistisch bewind komt.
ook al zou Syrië niet de positie van een
satellietstaat in gaan nemen, dan krijgt
Jordanië een buur die krachtiger, gevaar-
ïyker en vyandlger is dan het huidige
Syrië, reeds nu het broeinest van agitatie
tegen koning Hoessein.
zo directe Sowjetmacht willen nemen.
Zelfs president Nasser, die d= Russische
vriend zo nodig heeft, kan er zich niet
over verheugen, want het betekent voor
hem weer een vermindering van invloed
op de Arabische wereld.
Koning Saoed kunnen de jongste ont
wikkeling in Syrië slechts teleurstellen.
Hy komt nog benauwder dan thans tus
sen twee vuren te zitten, enerzijds de
Amerikaanse hulp, anderzijds de Arabi
sche eenheid.
De Arabische wereld zal dan slechts nog
verbonden zyn door één ding de vyand-
schap tegen Israël. Wanneer de Sowjet
unie dit als middel wil gebruiken, heeft
zy het front tegen het westen aanzienlyk
versterkt. De Eisenhowerdictrlne, belang
rijk verzwakt door de houding van het
Amerikaanse Congres, kan in dezen wei
nig uitrichten. Immers moet het land zelf
dat zich door Rusland bedreigd acht, de
Amerikaanse hulp vragen. Wanneer ech
ter politieke Infiltratie aan de militaire
machtsgreep is voorafgegaan, zoals thans
in Syrië, dan ls een dergelijk verzoek
uitgesloten.
Zo wordt de spanning in het Midden-
Oosten tot het uiterste opgevoerd en
daarmede de spanning van de gehele
wereldpolitiek Hoe somber dit alles ook
mag ztyn, het westen kan cr een les uit
trekken. Namelijk om nooit weer te ge
loven In de Russische glimlach, die in
wezen niet anders is dan een grijns,
vol verholen spot.
Weer onenigheid
in Argentinië
Zevenentwintig hoge officieren van de
Argentynse luchtmacht hebben ontslag ge
vraagd uit protest tegen de benoeming
van generaal Jorge Landaburu tot minis
ter van luchtvaart.
De „rebellen" hebben er bezwaar teren,
dat Landaburu ls benoemd zonder overleg
met de bevelhebber van de luchtmacht
Onder hen bevinden zich Landaburu's
voorganger als minister, generaal Mc-
Loughlin, en generaal Krause, die even
minister van luchtvaart is geweeet.
