Mens en muziek in de loop der eeuwen Onze voorouders wisten het wel van te er nemen SCHILDERIJEN ALS BEWIJSSTUKKEN WEG DIE KWELLENDE REUMATISCHE PIJNEN DOLCIN Chefarine „4' Senaat achter hogere sociale uitkeringen Sem Dresden, vernieuwer en groot pedagoog l'MHIII OPSTAND TEGEN HOESSEIN WAS GROOTS OPGEZET Hftr'S'"""1 4 WOENSDAG 31 JULI 1957 INTENS EN MUZIEK in de loop der eeuwen zijn zij onafscheidelijk -L"J- gebleken. Men kan zich het mensdom niet indenken zonder muziek. Stelt U zich eens voor een wereld waarin niet gezongen en niet gespeeld werd, een wereld dus zonder zangers en speellieden. De muziek is van nature zodanig met ons verbonden dat wij haar niet kunnen ontberen, al zouden we het ook willen, zei Boëtius eens. In ieder mens zit iets van een musicus, zelfs bij hem die zegt a-muzikaal te zijn. Het harpspel van David vond een resonans bij Koning Saul en het ritme van Lionel Hampton vindt dat bij onze jeugd. Twee heel verschillende dingen, maar toch misschien in wezen niet zo heel erg verschillend. Is er niet bij beide van zinnenbekoring te spreken? Het musiceren heeft zich echter in de loop der eeuwen hoe langer hoe meer verplaatst. Niet de rijk-gestoffeerde salon is meer de belangrijkste muziekontvangst- plaats, maar de koude studiozaal van een radio. En niet meer In de huiskamer hoort men de danswijzen, maar in de dancings met vals-gekleurde neonverlichting. Het steeds meer en meer georganiseerde con certleven heeft bovendien een hevige deuk toegebracht in het huiselijk musiceren. Gelukkig is er de laatste ti^d een kleine kentering ten goede waar te nemen, maar het is alles toch nog schamel vergeleken bij vroeger eeuwen. De weinige koningshuizen die er nog over zijn hebben geen hofmuzikanten meer in dienst, de rijken hebben geen eigen orkesten meer en andere privé- personen gaan geen contraoten meer aan zoals eens een Pieter met de 17e eeuwse Amsterdamse organist Johannes Hartogh, welke verbintenis ging over zijn twee dochters die „hy 't haren huise alle dagen eens zal komen leeren, instrueeren ende onderrichten in 't spelen op de clave- cymbel, allerlei deuntjes of vovsen, als mede te leeren de muslque te spelen en te singende tyt van een en half achtereenvolgende jaren" Wie zo eens schilderijen uit voorbije eeuwen bekijkt zal opmerken dat mens en muziek elkaar vroeger heel anders en misschien veel intiemer ontmoetten dan tegenwoordig. In een akte van 20 oktober 1619 is te lezen, dat een knaap van 8 jaar vijf jaar lang bij een muzikant komt inwonen om bij hem te leren spelen op de „viole, bas en de tenor" en dat hem na het einde van die studietijd de ba6 en de viole ten geschenke rullen wor den gegeven. Overigens moeten we die oude^ tijd natuurlijk niet gaan idealiseren Er werd heel wat muziek gemaakt in de huizen, door jong en oud. Luit, spinet en virgi- naal, viola da gamba en gitaar, dwars- en blokfluiten, draailier en vedel, doedelzak en pochette, men kon ze in alle huizen van de Iets meer gegoede bewoners der steden vinden. Bij bruiloften en andere feesten ontbraken er nooit muzikanten en als men 's avonds gezellig bij elkaar kwam, kwamen de liedboekjes te voor schijn. Er zijn heel wat van die „liedt- boecken" geweest, o.m. de „Haerlemsche Wtnter-bloempjes. Opgeoffert Aen de VreUgd-lievende Nymphjes; Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rymers, ver meerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes" en het „Pans Fluytje ofte Heydens bancket, blaazende loopjes met hoopjes, en stukjes op krukjes voor Aapjes en Knaapjes". Vele steden hadden eigen liedboekjes, zoals „De Sohiedamsche Jeneverstoker" en „Het nieuwe Medem- blikker Scharrezoodje". Ook stichtelijke liederenbundels waren er natuurlijk, o.m. „Stichtelijcke rymen om te lesen off te singen" van D. R. Camphuysen en „Den Chrlstelijcken hoveling, misprysende 't hoofsche leven". We kunnen zo nbg wel even verder gaan met het opnoemen van allerlei zangbun dels en daa-rmee bewijzen dat er toch wel heel waf muziek gemaakt werd in de huiselijke kring. Althans werd er veel gezongen. En dat ging dan meestal ge paard met Instrumentale begeleiding. Maar ondanks dit mag men toch onze voorouders niet al te hoog aanslaan ten aanzien van de huismuziekbeoefening en dit dan mede baseren op de oude schilde rijen. Want die schilderijen zijn eigenlijk nog helemaal geen bewijs van een intense muziekbeoefening. Men zou er veel eer der uit kunnen afleiden dat onze voor ouders het er vroeger goed van genomen hebben. De oude Weners zeiden: „Wein, Weib und Gesang"; de oude Hollanders deden beslist niet voor hen onder. En bij een „goed leven" hoort nu eenmaal Lofwaardig initiatief T~\ORDRECHTS MUSEUM heeft tiatief genomen tot 1 septem muziekinstrumenten, ook al zou het spel daarop nog veel of wellicht alles te wen- overlaten. Er zijn thans nog wel men- die een piano of vleugel in de salon hebben staan met geen ander doel dan t het ini- september tentoonstelling te organiseren onder de titel „Mens en Muziek", welke schilde rijen, tekeningen en grafiek van de 16e tot de 20e eeuw toont waarop de combi natie mens-muziek te vinden is Een lof waardig initiatief en ook een leerzaam. Want nu hebben we zo eens een hele col lectie bij elkaar van voorbeelden der vroegere muziekbeoefening. Dat die muziek in de huiselijke kring echt niet altijd voor hoge doeleinden werd gebruikt, zal ook een ieder duidelijk den die deze interessante expositie be zoekt. In „Prinsjesdag" van Jan Steen b.Qj zijn de trompet en de trommel er alleen maar om wat meer lawaai te maken in de kamer, waar mannen drinken, vrouw haar kind zoogt en anderen beslist niet al te nette moppen vertellen. In „Het verlopen huishouden" van Jan Steen is de luit maar op de grond gegooid om d« mannen en vrouwen de gelegenheid t« geven zich aan andere zinnelijke geneug ten over te geven. David Bles. die twee eeuwen later leefde dan Jan Steen, gaf met zijn „Muziekpartij" een typisch beeld van een eveneens puur zinnelijk ondergaan van de muziek, waarbij flui tist en zanger hun uiterste best doen om het theeschenken, het pijproken en het slapen te begeleiden. Bij de 17e eeuwse Jan Miense Molenaar is het weer anders. Hier niet de muziek als een lagere instincten oproepende kunst, maar de muziek als representatie, dè muziek als decorum. Het ging hier echt niet om de muziek bij het rijke gezel schap op het grote paneel „Musicerend gezelschap", het ging om de portretten. In de 17e eeuw juist kwam het portret schilderen tot grote bloei en de rijken gaven maar al te graag opdrachten aan schilders om hun goede en culture)» leven eens vast te leggen. De muziekinstrumen ten moesten er bij (zie afbeelding). Men wilde zich echt presenteren in zijn rijk dom. dus in dure kleren, met geschilderde portretten aan de muur en met kostbare vioolspelende dochter, de cellisten Casals en Hekking en de pianist Dirk Schafer Weissenbruch werd ontroerd door het spel van zijn vrouw op de piano. Willem de Zwart amuseerde zich om het strijkle dat etende mensen moet begeleiden In het restaurant (de muziek heeft hier ken nelijk de functie het geluid van het eten te overstemmen), Charley Toorop vond haar plezier bij dansende boeren. Raou1 Hvnckes zocht het in een gestyleerd stil leven met cither, waarbij iets van de geneugten van onze voorouders komt weer terug een tros druiven en een fles wijn niet ontbreken en Dick Ket geeft een neo-realistisch stilleven met een viool, zonder enige ontroering overigens. Het mee6t levendige bij die modeirneren is nog wed Jan van Heel, die in de mens De 16e eeuwse Amsterdamse schilder Gerrit Bakhuysen maakte wel een zelf portret met viool en fluit bij de schilders ezel. De geschiedenis vermeldt niet of hij zelf muziek kon maken, maar dat kun je en schilderij toch niet horen. Zo zijn ieer werken te noemen die aantonen dat de muziek bij onze voorouders wei bot het huis behoorde, maar niet al ien verhoging van het geestelijke peil betekende. Het is daarom goed die oude tijden niet te overeohabten. Doch ondanks al'les vormde de muziek toch een meer intrinsiek bestanddeel van het leven dan tegenwoordig, nu de muziek niet meer wordt beoefend doch slechts beluis terd. Het geestelijke toonkunst en plaatste orgelspel ende en gelen bij de aanbidding van het Christus kind, terwijl de Vlaamse meester Mfl- chiel Ooxie (1499—1592), die door zijn na doen wel eens de „Vlaamse Rafaëd" is| genoemd, het geestelijke element der mu ziek nog sterker naar voren brengt door de Heilige Caecöida te schilderen met engelen, die een motet van Jacobus Clemens non Papa tonen. Het is een soort hommage aan zijn componerende landgenoot, passieloos-academisoh ge schilderd. koel en zonder beweging of heilige gloed. De muziek heeft de schil der dus echt niets gedaan, alleen maar eer voor Clemens non Papa. We kunnen zo doorgaan en de 175 wer ken die in Dordrecht geëxposeerd worden voor stuk nader bekijken. Dat heeft echter op deze plaats geen zin en u moet -erken toch zelf zien. Wefl willen we even naar enkele latere schilders wijzen en ook de aandacht vestigen op aardige zgn. ,,vanitas"-schilderij van Adriaen Coorte, getiteld „Vanitas met pochette". Het begrip vanitas omvat de vergankelijkheid, de ijdelheid van alles s afgeleid van het latijnse ..va nitas vamitatum" (ijdelheid der ijdel- heden, uit Prediker 1 2). Rechts in de nis de kleine pochette, het bootvormige dansmeestersviooltje uit de 17e eeuw. Een van de vier sneren 16 gesprongen en daarmee is de zang van het instrument opgehouden. Om de vergankelijkheid var alles nog sterker te accentueren vindt mei op dit schilderij nog een doodskop, eer vergeeld blad muziek, een half leeg glai wijn, dobbelstenen en speelkaarten, eei stilstaand horloge, een uitgebrande pijp en een uitgegane „snotneus". Wel heleboel tragiek bij elkaar. Het is alsof Coorte wil zeggen: dat blijft er nu van de man die eens triomfen vierde ais dansmeester, Sic transit gloria mundi. Wat willen de latere schilders eohtex met hun werk in de combinatie mens- muziek. Isaac Israëte zag dansende men- in nachtcafé's. Jan Toorop zag zijn denkbaar zonder muziek. Het zijn speels verbeeldingen van Jan van Heel, ook var het draaiorgel, heel wat plezieriger dan Gerard Dou gaf met zijn viool, die verge- is van een doodskop en een zand loper. Het is als een slotakkoord var i. Deze interessante tentoonstelling heeft echter geen slotaccoord, 3 kan worden beschouwd als ïieding tot eigen onderzoekingen. Hier leert men waar en wanneer er ek heeft geklonkens hier ziet men welke Instrumenten er in de loop der eeuwen werden bespeeld en hier ook is er volop genieten van goede schilder- en teken kunst. Een unieke expositie. Corn. Basoski Terstond verlichting door (Cl Ontelb.re minnen .ron- f) wen, jarenlang door de reu- -5 matiek ondraaglijk gekweld, hebben hun pijnen blijvend verbanaen en hun oude activiteit weer herwonnen dank zij de DOLCIN tabletten' Lijdt U aan jicht, ischias, reumatiek, spit en zenuwaandoeningen - grijp dan in! Begin nog vandaag mei DOLCIN, hef nieuwe uit Amerika komende prepa raat, dat terstond en beslist verlichting geeft bij pijnen van reumatische aard. Zonder voorschrift bij Uw apotheker of drogist verkrijgbaar Flacons van 100 tabletten f 4.15 - kuur- flacons van 500 tabletten j i«- p - v Een vanitas-schilderij van Adriaen Coorte (1683—1707) met rechts e pochette of dansmeestersviool beroemde geneesmiddelen zorgen, dat U weer met plezier Uw werk doet nkel tablet werkelijk wonderen! (Van onze parlementsredactie) De Eerste Kamer heeft gisteravond Londer hoofdelijke stemming de vijf wets ontwerpen aangenomen, waarin wordt voorgesteld om ter compensatie van de huurverhoging de sociale uitkeringen de kinderbijslagen met 3 pet te ver hogen. Wat de kinderbijslag betreft, deze -oor het eerste en tweede kind met cent worden verhoogd, nl. van resp. i 63 tot 58 en 65 cent. Van het derde kind af bedraagt de verhoging 3 cent per dag. Voor het vierde en vijfde kind krijgt nl. 91 cent per dag. Voor het zesde oor de eventueel volgende kinderen 102 cent per dag. De grote gezinnen krij gen dus een extra-compensatie. De heren Schipper (a.r.), Maenen (kath, en Oosterhuis (soc.) vonden even als destijds hun partijgenoten in de Tweede Kamer dat de 3 procent voor bepaalde groepen rentetrekkers en grote gezinnen niet toereikend zal zijn. Zij zouden de voorkeur hebben gegeven aan een hoger percentage. De oud-voor zitter van het N.V.V., de heer Oosterhuis, meende, $at staatssecretaris Van Rhijn in de schriftelijke stukken iets te veel met het woord bestedingsbeperking heeft geschermd. De staatssecretaris wees er op, dat deze verhoging niet beschouwd mag worden als een welvaartsvermeerdering. Het een compensatie, die niet uit mag groeien tot een overcompensatie, want daardoor zouden andere takken van sociale zorg worden afgesneden. Een gering aantal ge vallen van onderoompensatie mag geen reden zijn om in veel groter aantal geval len overcompensatie te geven. Overigen: zegde de bewindsman toe, dat, mochten de bijslagen onvoldoende blijken, 'de gering zal overwegen wat daar aan daan moet worden. De Kamer heeft gisteravond ook nog z.h.s. het wetsontwerp meenschappelijke regeling tot oprichting van het havenschap Delfzijl LEVEN IN BELGIË IS WEER DUURDER Het indexcijfer van de kleinhandelsprij zen heeft in juli een nieuw record bereikt van 107,29 tegen 106,30 in juni. Als het indexcijfer in augustus slechts 0,12 punt stijgt, komt er een automatische loonsver hoging van 2% procent voor honderddui zenden ambtenaren en industrie-arbei- Bij de dood van een componist ZO HEEL ONVERWACHT NOG kwam het bericht: Sem Dresden is overleden. Zo heel onverwacht, ook al wisten we allen dat hij al 76 jaar was, dat zijn gezondheid te wensen overliet. Onverwacht zoals de dood altijd onverwacht komt. En dat brengt dan ook altijd weer de ge dachten bij de betrekkelijkheid van het leven op aarde, ook van een rijk leven zoals Dresden heeft gehad. De musicus Sem Dresden en in dit woord musicus betrek ik alle facetten van zijn mens-zijn heeft een bijzonder rijk leven gehad, ondanks alles, ook ondanks de miskenning door rassenhaat. Het fasoisme heeft hem het bestaan als directeur van het Kon. Conservatorium muziek in Den Haag onmogelijk ge maakt, het heeft zijn muziek in het open baar verboden, het heeft hem miskend omdat hij niet van het „geadelde" ras was, Maar het fascisme is toch machteloos ge bleven, omdat de musicus bleef doorleven, 1 zijn kunst, èn in zijn vele leerlin gen. U kent zijn leerlingen wel: Willem Otterloo, Marius Monnikendam, Ber- 'an Lier, Jan Felderhof, Hugo Godron, Cor de Groot en nog vele anaeren. Zij lullen zijn naam blijven voortdragen, niet als epigonen, maar als in eigen bewust- jn en in eigen sfeer geleide leerlingen. Sem Dresden kweekte geen epigonen, hij had slechts leerlingen die ieder him eigen weg gingen en ook hoogtepunten bereikten omdat Dresden hen had in gewijd. Ingewijd in de geheimen der muziek, in het labyrinth der luanken, in de verborgen kraenten der geluiden. Ook gewaarschuwd had hij tegen eenzijdige ekrichtingen, vooral in de periode na de le wereldoorlog toen in ons land zo- eel Duits-georiënteerden waren op mu- iekgebied. Toen heeft Sem Dresden zijn wijsvinger uitgestoken naar Frankrijk, waar ook wel wat gebeurde. En hij wees naar de Slavische landen, die toen nog veel-belovend waren. Handelsschool en H.B.S. doorliep Sem Dresden in zijn geboortestad Amsterdam. Het was namelijk aanvankelijk helemaal niet zeker dat hij in de muziek zou gaan. Het lag veel meer op de weg hem een handelsloopbaan te bezorgen. Maar de muziek was te zeer met zijn wezen bonden en zo kwam hij als leerling bij musici als Fred J. Roeske, F. Togni Bernard Zweers. Later bij Hans Pfitzner en Max Landow in Berlijn. En in 1914 begon hij in Tiel met het befaamde Ned. Madrigaalkoor. In 1924 volgde zijn benoe ming als directeur van het Amsterdams Conservatorium en in 1937 in gelijke func tie bij het Kon. Conservatorium vi Muziek in Den Haag. Daar bleef hij met onderbreking van de oorlogsjaren tot 1949. als organisator. In tal jury's en organisaties had Sem Dresden zitting en elk werk was vertrouwd in zijn handen. Daarom ook deed de Kon. Bond van Ohr. Zang- en Oratoriumverenigingen een beroep op hem als muziekadviseur. Daarom ook riep de jeugd hem voor de Stichting „Jeugd en Muziek". Voor de jeugd heeft hij zich volkomen ingezet, heeft hij georganiseerd en toegelicht heeft hij vele reizen gemaakt ook. „De jeugd verlangt naar goede muziek", zei Dresden me nog niet zo lang geleden. „En dat is begrijpelijk, want alleen die muziek zal blijvend vat op de jongeren hebben. Belangrijk zou zijn als we. evenals in Boedapest, een soort muziekgymnasium hadden waar kinderen van 13 ef 14 jaar konden worden toegelaten en waar ze naast het muziekonderricht ook algemene vorming kregen. Het liefst in de vorm van een Internaat of kostschool". Dat waren de idealen van Sem Dres- „Musicerend gezelschap", een van de opdrachten die de 17e eeuwse schil der Jan Miense Molenaar kreeg van rijke families. Geen kanalisatie van de Moezel In het Westdultse bedrijfsleven betwij felt men of de kanalisatie van de Moezel wel door zal gaan. In Franse Industrie kringen is namelijk de belangstelling er voor sterk verminderd, nadat besloten werd de Maashaven Givet uit te breiden tot een grote omslaghaven. Verder eisen de ijzer- en staalfabrieken in Noord-Frankrijk vereveningsbetaldn- gen om na de kanalisatie de concurren tie met de fabrieken in Lotharingen te kunnen volhouden. Een ander bezwaar zijn de hoge kosten, verbonden aan het zuiver houden van het Met voldoening wordt in kringen van het Westduitse bedrijfsleven geconsta teerd, dat er tegenwoordig in Frankrijk meer belangstelling bestaat voor de Duit se voorstellen de spoorlijn langs de Moe zel te elektriflceren of dieeeltractie in t< A. F. Brune voorzitter Chr. Zangersbond Op verzoek van het hoofdbestuur van de Koninklijke Bond van Christelijke zang- en oratorium verenigingen heeft de heer B. Timmer te 's-Gravenhage, voor heen predikant bij de Geref. Kerken, zijn functie als voorzitter van de Bond ter beschikking gesteld. In zijn plaats ls als voorzitter benoemd de heer H. F, Brune te 's-Gravenhage. „Russen klaar om Irak te bezetten' den, de kindervriend, de pedagoog, de musicus. Als componist had hij ook idea len en in dit opzicht zocht hij niet populariteit. Met Willem Pijper was hij de man die onze toonkunst vrijmaakte var de Duits-romantische „Gelühlsüber- schwang". Dresden weerde elk rhetorisch gevoel en schreef alleen die noten, die noodzakelijk waren. Hij wi het componeren: elke noot had waarde en stond er niet voor een bijkomend effect. „Elke klank, op zichzelf zonder betekenis, is vluchtig en slechts een korte tijd reëel; hij sterft en in dat vlugge pro ces van komen en vergaan heefi de com ponist hem leven en betekenis te geven ver uitgaande boven het eph'emere var zijn bestaan". Dat schreef Dresden lr zijn boek „Het muziekleven in Neder land sinds 1880" en het typeert Dresden als componist ten voeten uit. Deze dachte bracht ook het grote delijkheidsgevoel bij Dresden te weeg. Hij was geen veelschrijver. Willem Pijper zei eens van hem: „Hij is geen weelderige bloeier, het beeld zijn gestadige groei op zichze-if is reeds iets zeer aparts. Maar bloeit hij dan is het wonder van kleur groter weelden van rosaria en chrysanten-kas sen", Sem Dresden wist in een vaak een voudige helderheid eigen gedachten zc kernachtig te vangen, dat men bewon derend of niet zich gefascineerd voel de door de dwingende kracht dezer mu ziek, een kracht die alleen maar mogelijk was omdat een genie er achter zat. Merkt men dit al "op in zijn instrumentale ziek, waarin hij zich een meester toonde in klankcombinatie, welhaast nog sterker is dit in de vocale werken, zoals in Psalm 84, in zijn Chorus Tragicus, in zijn Choi Symphonicus, in zijn symfonisch ora rium Saint-Antoine, in zijn Saul David, in zijn Carnavalscantate ook. Sem Dresden, die gehuwd was met de bekende zangpedagoge Jacoba Dresden— Dhont, is nu overleden en met hem is een groot en wijs mens heengegaan. Maar zijn muziek zal blijven als een bewij: Dresden's scheppingskracht en toekomst visie. De componist Dresden was verdei dan de luisteraar. Corn. Basoski. Birgitte Toft op zwarte lijst in Egypte Het Deense vrachtschip Birgitte Toft, dat op 22 juli op weg naar Israël door het Suezkanaal is gevaren, is door Egypte op warte lijst geplaatst. Dit wil zeggen, dat de Birgitte Toft niet meer in Egypti sche havens zal mogen laden en lossen. V.S. hindert invoer van Ned. melk in Manilla Het Nederlandse gezantschap in Ma nilla heeft geprotesteerd tegen de Ame rikaanse pogingen om de toenemende in voer van gecondenseerde melk uit Ne derland door de regering van de Philip- pijnen tegen te doen gaan. Het Nederlands protest vüoeit voort uit een Amerikaans memorandum, dat op 24 juli aan de regering van de Philippijnen is gezonden.. In het memorandum werd gezegd, dat de toenemende invoer van Nederlandse melk mogelijk een storing zou teweeg kunnen brengen in de han delsbalans van het gemeenschappelijke hulpverleningsprogramma van de V.S. en de Philippijnen. De invoer van Ameri kaanse melk zou nadelig kunnen worden beïnvloed. De handelscommissie zal het I vraagstuk nu bestuderen. LIBERTY-SCHEPEN MET SLOPING BEDREIGD De lage charter tarieven voor schepen voor droge vracht in de wilde vaart kan tot gevolg hebben, dat een groot aantal libetryschepen wordt opgelegd en ge sloopt, aldus de Journal of Commerce te New York. Bovendien zijn de schrootprij- aantrekkelijk voor het slopen van! schepen. Het Libetryschip kan volgens het blad moeilijk concurreren met nieu- grotere en snellere schepen, aldus het blad. De meeste chartertarieven zijn de laagste sedert 19544 en de vooruitzich ten zijn onzeker. Grootboek-formulieren maandag bij P.T.T. De aanmeldingsformulieren voor hel Grooibboek Woningverbetering zullen va® maandag, 5 augustus af, kosteloos ver krijgbaar zijn bij de postkantoren. Formulieren voor de aanmelding vai T veranderingen in de eigendomsverhou- J dingen van bij het Grootboek ingeschre ven of in te schrijven woningen zullei e kosteloos verkrijgbaar worden gesteld bi hi de notarissen. bi Formulieren, nodig voor aanvragen to uitbetaling van op het Grootboek inge schreven gelden of tot ontheffing vai 9 verdere stortingen, worden binnenkor n[ kosteloos bij de gemeentebesturen ver k\ krijgbaar gesteld. kt 1 tf JUNKERRUH llfe^fl -vanaf f. 298,T Uitbreiding handel tussen Afghanistan en Rusland President Worosjilof van de Sowje I unie heeft gisteren in Moskou gezegd, di de besprekingen die op het ogenblik uj sen de Russische regering en de koniJ van Afghanistan worden gevoerd, zullj leiden tot vriendschappelijker betrd kingen en uitbreiding van de handel trjj Aanvaring. Het Noorse tankschip Bi caneer (5675 bon< en de Britse tamlj Greenranger (3299 ton) zijn de afglop nacht in het Kanaal met elkaar in botsl gekomen. Belde schepen zijn zwaar 1 sohadigd, maar er bestaat geen gevaar. De commissie voor buitenlandse ai gelegenheden van de Amerikaanse j naat heeft besloten in het vervolg e benoemingen van nieuwe Ameriikaar ambassadeurs in openbare zitting te 1 handelen. Het besluit is genomen in vl band met de kritiek op de benoeming v Maxwell Gluck tot ambassadeur bij Ceylonese regering. R In de stad Utrecht wonen de vriendelijkste mensen IN HET PROCES dat te Amman wordt gevoerd tegen de 22 vooraanstaande Jordaniërs, die In april zouden hebben getracht koning Hoessein te vermoorden, heeft een van de getuigen gisteren een opzienbarende verklaring afgelegd. Hoelayyel, commandant van de eerste gepantserde compagnie, verklaarde dat zijn compagnie de opdracht had gekre gen het paleis van de koning te omsinge len, zodra het sein voor het „uur nul" werd gegeven. Hij kreeg zijn bevelen van de comman dant van de gepantserde divisie, Nazir Ahmed Rasjid, een van de acht beschul digden, die nog op vrije voeten zijn (zoals bekend bevinden zich hierbij ook de voor malige chefs-staf van het leger, Noewar en Hayari). „Mijn compagnie moest het paleis om singelen en ik had de opdracht het paleis binnen te gaan, de koning.te arresteren en hem te doden als hij tegenstand mocht bieden", aldus Hoelayyel. ain antwoord op een vraag zei dc getui ge dat Nazir hem heeft verteld: „Als Israël de westelijke oever aanvalt, dan staan Egyptische strijdkrachten gereed om Israël binnen 48 uur te bezetten. De Syri sche strijdkrachten staan gereed om mee te doen zodra dit verzocht wordt. Mochten Iraakse troepen tussenbeide komen, dan zal Rusland Irak onmiddellijk bezetten. Speciale regelingen zijn getroffen voor de Saoedische strijdkrachten die ln Jordanië zijn gestationeerd. Tijdens het uitvoeren van de samenzwering zullen de Saoedi sche officieren worden uitgenodigd voot een partij aan de Dode Zee. Isa het sla gen van 't complot zal de Saoedische troepen worden gevraagdte blijven of te vertrekken." De getuige heeft toen op dertien april de botsingen plaats hadden op eigen ini tiatief zijn gepantserde eenheden naar Amman gebracht en het paleis omsingeld om koning Hoessein te beschermen. Krügers woord is wet voor negers De in Oost-Transvaal wonende neger stam, de Mamatola, heeft een ultimatum van de minister van naturellenzeken naast zich neèr gelegd. Hierin werd de Mamatola's opgedragen te verhuizen naar een nieuw gebied, op 48 km hun huidige woonplaats. De stam wil blijven „op de grond die wijlen president Krüger van Transvaal de stam heeft ge geven", naar het stamhoofd meedeelde. De Zuidafrlkaanse regering heeft het be vel tot verhuizing gegeven vanwege de erosie in het gebied van de Mamatolaa. TIE vriendelijkste aller slotte tevoorschijn steden is Utrecht. Drie hoofdagent J. van van de vijf vriendelijk- Mars, de postbode G. A. A heidskampioenen van de Klaassen, de taxi-chauf- de de veel kritiek uit. I de vond de vriendelijkste café aan de Leidi it omdat „deze m vriendelijkheidsactie zo- feur J. Beu: mer 1957 komen namelijk Utrecht en verder de bus- dire uit die stad. Gisteravond tramconducteur B. Elzer len zijn deze vriendelijke uit Groningen en de kei- gast Hij bleef tot I r N. Willemsen uit Am- laatste moment Vijf werkstudenten heb- de ijverigste kelnerdere Maar hui ben in de afgelopen maan- zegt den in de universiteits- en hij in totaal vijftig kei- zoet: een fraaie oorkon- hogeschoolsteden de kam ners testte. Hij vroeg hen uitgereikt door drie s door de vriendelijkste ver- de goedkoopste vertering, wardessen van de K.L. tegenwoordigers van en- hield hen onnodig lange alsmede kele beroepen gehaald, tijd bezig, vroeg allerlei Brussel r Uit die kam kwamen ten kleine diensten en oefen- noten. echt

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Nieuwe Leidsche Courant | 1957 | | pagina 4