CHRISTELIJK
n
her go
l
"1
Puzzel mee
Hebben remonstranten recht
op genaast kerkegoed?
Y.M.C.A. wil nauwere contacten
met andere wereldorganisaties
INNSBRUCK
De Tweede Kamer!
KANTTEKENING
Van scholier tot student II
Het studentenleven is onmisbaar
Oude relaties verdwijnen
0IE jongens houden elkaar
maar van het werk, zo niet
erger". In deze geest hoort men
wel eens spreken over dat an
dere facet van het „gaan stu
deren": het studentenleven. In
tussen is het zeker, dat zonder
de zo noodzakelijke studenten-
vriendschap en de organisa
ties die haar mogelijk maken
tallozen in buien van moedeloos
heid en teleurstelling die ieder
mens nu eenmaal krijgt (en een
student is ook mens) met de
studie zouden opgehouden zijn.
Er is altijd wel een vreemd
voorval te vinden, dat men maar
al te graag kwasi bezorgd
voor de portemonnaie kan
aangrijpen als aanleiding voor
de stimulerende zegwijze: Je
hebt er tóch niets aan. Hetgeen
maar al te vaak betekent: Ze
hebben toch niets aan mij.
Er was eens een jongeman, die
midden in de groentijd mee
deelde, dat hij er mee ophield.
Natuurlijk werd hem gevraagd,
of het te zwaar voor hem was
en of hij principiële bedenkingen
tegen het kennismaken op voet
van ongelijkheid koesterde. In
tegendeel, zei hij. Maar het
geviel dat zijn grootouders in die
stad plotseling een kamer kon
den vrijmaken, waardoor klein
zoon bij hen in kon trekken. En,
zei hij, nu heb ik dus voor mijn
gezelligheid de studentenver
eniging niet meer nodig. Hij
rekende dus alleen naar zich
zelf toe.
FR IS nog een verklaring voor de
misvatting dat men het zonder
het studentenleven wel rooien zal.
Een middelbare scholier denkt dat
de relaties die hij door het gezin
op school, in de plaatselijk» ken
nissenkring had. van blijvende
aard zijn, niet van karakter zul
len veranderen. Doch na enkele
maanden al zal hem blijken dat
ieder zijn eigen weg gegaan is
dat men door totaal andere be
langen en interesse uit elkaar
groeit en dat hij als student door
zun speciale werk en veelvuldige
afwezigheid geïsoleerd wordt.
Doch dan is het te laat om zich
nog aan te sluiten.
Juist om zijn speciale taak te
kunnen volbrengen moet hij teven
tueel bovendien) zijn vrienden
vinden in de universitaire sfeer.
Daar kan men elkander begrij
pen en op Joviale wijze helpen bij
moeilijkheden waar een buiten
staander toch geen weet van
heeft, daar wordt hij door soms
heftige discussies en vriendschap
pelijke „botsingen" gedwongen op
zijn qui vive te zijn en fris te
blijven. Bovendien zijn dit de
mensen met wie hij in de maat
schappij zal moeten samenwerken,
wil hij later naar behoren zijn
eigen functie kunnen vervullen.
Ook hier geldt net als bijv. in het
zakenleven (U we«t wel, „met al
die diners"!) dat men door per
soonlijk contact het meeste be
reikt en het best oo de hoogte
blijft. Het is merkwaardig, dat
afgestudeerden dié lid waren
nooit het nihilisme zullen aanra
den. terwijl afgestudeerde nihilis
ten lang niet allen hun afwijzend
standpunt hebben bewaard.
veranderingen met zich
die welke op studiegebied en stu
dentenmilieu liggen. Het leven in
het ouderlijk huis wordt verwis
seld voor dat van een kamerbe
woner. platteland of provincie
plaats voor een grote stad. Men
moet zich bij al deze veranderin
gen aanpassen en zal daarin des
te beter slagen, naarmate men
eerder begonnen is zich enigszins
in deze situatie in te leven.
Ongetwijfeld vraagt het iets van
;n jongeman of meisje om deze
overgang van scholier tot stu
dent door te maken, doclh dat is
helemaal niet erg. Wie niet zelf
standig leert denken, werken en
leven, wordt geen academicus in
de goede zin van het woord, ook
al slaagt hij tenslotte voor een
of i
SN van de belangrijkste funda
menten waarop een constructief
studentenbestaan gegrondvest moet
zijn. is de instelling van de ouders
tegenover dit alles. Indien zij zelf
niet gestudeerd hebben, zullen zij
er niet altijd alles van begrijpen,
doch het is heel belangrijk dat
zij zoveel mogelijk begrip tonen.
Men gunne een student zijn vrij
heid, doch onthoude hem de mo
rele steun niet. Wie een zoon of
dochter naar een universiteit
stuurt om hem of haar na een
zorgvuldig uitgerekend aantal ja
ren, compleet met titel of graad,
kant en klaar voor een bepaald
beroep afgeleverd te krijgen, kan
daarin wel eens ernstig teleurge
steld worden. Het is niet een kwes
tie van een vak leren of een di
ploma halen. Studeren heeft meer
iets van het klimmen naar een
bergplateau, dat wil zeggen, dat
er weieens moeizaam geklauterd
moet worden.
Wie zich bulten elke gemeen
schap wil houden, mag wei beden
ken, dat een eenzame bergbeklim
mer meer gevaar loopt te ver
dwalen of een bepaalde hindernis
niet te kunnen overwinnen, dan
wanneer hij met een groepje op
pad gaat. Dat betekent trouwens
ook in veel gevallen een stimu
lans voor het doorzettingsvermo
gen en voorkomt, dat men hal
verwege de helling bij een rust
pauze Indommelt.
Over de principiële kant
van het studentenleven, met
name wat de openbare en
b'jzondere instellingen van
hoger onderwijs betreft,
schrijft prof. dr. J. P. A.
Mekkes morgen.
Merkwaardige kwestie in Nijmegen
Benoemd tot leraar A V.O. aan de Chr.
technische school te Vroomshoop: M. de
Zeeuw te Almelo; aan de Chr. landbouw-
huishoudschool te Middelstum en te Olde-
hove (comb.): J. J. Meijer te Dokkum.
OPGAVE PUZZEL NO. 65.
Horizontaal: 1 teleurstellend, 4 meer
tje, 6 zuilengang. 8 maanstand, 10 ve
derbos, 12 eenmaal, 15 wintervoertuig,
16 rekening, 19 kleur, 20 roofvis, 22
rondhout, 23 knol, 26 muziekinstrument,
27 druivensap.
Verticaal: 1 twintigtal. 2 boom. 3
grondtoon, 4 vissoort, 5 bedrag, 7 voor
zetsel. 9 om hals brengen, 11 tussen, 13
14 sinds, 17 tweeklank, 18 plant,
20 oude munt, 21 vogel, 24 maanstand,
25 rivier in Italië.
OPLOSSING PUZZÉL NO. 65.
Horizontaal: 1 voerman, 6 lade,
feeks. 9 S E., 10 poes, 12 clou, 14 Lt.
15 zetel, 17 eend, 19 despoot.
Verticaal: 1 vijf, 2 rekest. 3 al, 4 na
gel, 5 vendu, 8 ego, 9 schelp. 10 pekel,
11 eland, 13 ore, 16 lot. 18 de.
Onderwijsbenoemingen
Benoemd tot onderwijzeres aan
school met de Bijbel te Krimpen aan
Lek: mej. H. de Mooij te Oosterbeek;
de Chr. school te Vollenhove-stad: mej.
Ensink te Wapenveld; aan de Chr. la-
e Buitenpost: mej. M. E.
Andijk-Oost.
onderwijzer aan de Chr.
te Dordrecht: A. Oelen te Spaken
burg; aan de Herv. school te Beerzerveld:
K. H. Drent te Zwolle en C. H. van den
Hof te Oldebroek (tijd.); aan de prof. dr.
G. van der Leeuw-u.l.o. te Amsterdam: P.
Bakker, aldaar; aan de Prinses Margriet-
school te Wageningen: J. Bouma te Vee-
nendaal.
Benoemd tot hoofd van de Prins Wil-
lemschool te Rotterdam-Zuid: J. W, Moen.
bepaling uit 1727
0e Nijmeegse gemeenteraad houdt
zich dezer dagen bezig met een
bijzonder moeilijke kwestie: een fi
nancieel geschil tussen de Remonstrants
gereformeerde gemeente te Nijmegen
het stadsbestuur. De kerkelijke ge
meente is de overtuiging toegedaan,
aanspraak te kunnen doen gelden te
gen het stadsbestuur op restitutie vai
aantal goederen (een kerkge
bouw met bijbehorende grond, de in
ventaris van dit kerkje, een avond-
maalstel en een bedrag in contanten)
of althans de waarde hiervan. Deze
goederen werden bij Magistraatsbesluit
van 29 augustus 1727 door het toen
malig stadsbestuur genaast, op grond
van de overweging dat deze remon
strantse gemeente in 1727 niet meer
bestond en geen leden meer kende
beschouwde deze goederen als „bona
vacantia". Volgens ditzelfde besluit
was de stad Nijmegen gehouden om
de gemeente der remonstranten
te Nijmegen, zodra zij weder zou her
leven, haar vermogen te restitueren.
Nu hierom gevraagd wordt, putten B.
W. zich echter uit in bedenkingen,
upecteijen en en en enenen
Er is de afgelopen maanden achter
gesloten deuren reeds uitvoerig over
deze zaak gediscussieerd, zonder dat
een beslissing werd bereikt. De Remon
strants gereformeerde gemeente te
Nijmegen heeft zich nu tot de gemeente
raad gericht met het verzoek met haar
een dading aan te gaan, om zodoende
een rechtsgeding te voorkomen.
Tegen de mening van de kerkelijke
gemeente stellen b. en w., dat het Ro
meinse recht waarop de Remonstranten
zich beroepen, slechts in Holland van
betekenende invloed is geweest. Voor
Gelderland was de belangrijkheid van
dit recht „niet overmatig groot". B. en
w. betwijfelen voorts of het gemeente
bestuur thans nog gebonden is aan
„toezeggingen" van een vroeger stads
bestuur onder geheel andere staats
rechtelijke verhoudingen. Zij merken
Dijksterhuis te Ai
Benoemd tot oi
Samenwerking met Poolse
Fax-beweging verboden
Het Vaticaan heeft aan tvlle priesters
in Polen verboden hun medewerking
te verlenen aan de Pax-organisatie,
de beweging van zgn. progressieve
rooms-katholieken, die met de vroe
gere regering van Moscovieten heeft
samengewerkt. De laatste Hid is deze
beweging, die de beschikking heeft
over uitgeverijen, weer zeer actief;
zij probeert haar invloed op het open
bare leven te henvinnen.
Volgens niet-officiële bron is het
niet letterlijk gepubliceerde decreet
opgesteld tijdens het verblijf van de
kardinaal-primaat van Polen Wys-
zynski in Rome.
w. delen aan de raadsleden
mede, dat het seniorenconvent niet
verder wenst te gaan dan toekenning
van een bedrag van 3062, zijnde dc
opbrengst in 1727 van de genaaste goe
deren. De remonstantse gemeente vraagt
echter een bedrag van 30.000, mede
op suggestie van net college van b. en
w. Een bedrag van ruim 3000, waar
van bovendien de juridische grondslag
wordt betwist, wordt voor beide par
tijen een onaanvaardbaar uitgangspunt
geacht om een dading aan te gaan. B.
en w. adviseren de gemeenteraad ten
slotte het verzoek van de remonstrantse
gemeente af te wijzen.
Van remonstrantse zijde Is over deze
kwestie advies gevraagd aan prof. mr.
H. F. W. D. Fischer, hoogleraar in het
oud-vaderlands recht aan de Rijksuni
versiteit te Leiden. Prof. Fischer heeft
als zijn mening te kennen gegeven dat
een rechtspersoon na haar opleving
(hetgeen in dit geval gebeurde in 1946)
tegenover de fiscus recht heeft op wat
men noemde „restitutie" van wat de
fiscus ten koste van haar had verwor
ven. Het stadsbestuur heeft dat inder
tijd ook zeer uitdrukkelijk vastgesteld.
De Leidse hoogleraar meent, dat de
remonstrantse gemeente aanspraak kan
maken op betaling door het stadsbe
stuur van een som van ruim 150.000.
Hij ontkent ten stelligste, dat in dit
geval sprake zou zijn van verjaring.
Zoals gezegd neemt de remonstrantse
gemeente genoegen met een vergoeding
van 30.000, waarover het laatste woord
echter nog niet gesproken is.
Heroe pingstverk
NEDERLANDSE HERVORMDE KERK
Beroepen te 's-Gravenmoer: J.
der Schee te Willige-Langerak; te
derdijk: G. H. van Kooten te Genemui-
den; te Rotterdam-Delf shaven (wijk-
gemeente Middelland): J. Langstraat
te Vorden.
Toegelaten tot de evangeliebedening:
J. B. Beerthuis, Hilversum; H. W. Door
nik, Aalten; H. J. Eggink, Loenen aan
den Vecht; H. Jongerden, Baarn; J.
H. Meesters, Scheveningen; H. H. Mis-
kotte, Leiden; H. H van der Neut, Eef-
de; A. Sevenster, Amsterdam; A. Sjol-
lema, Utrecht; D. J. Spijkerboer,
Utrecht; J. Verburg, Amsterdam; *G.
Wusten, Zwartsluis; M. Fokkema, Me-
naldum (die een benoeming tot vikaris
te Maassluis aannam).
GEREFORMEERDE KERKEN
GEREF. KERKEN (ond. art. 31)
Chr. geref. leidersvergadering
De leiders van de christelijke ge
reformeerde knapenverenigingen ko
men fcaterdag 20 juli in het chr.
geref. jeugdgebouw aan de Witte-
vrouwensingel te Utrecht byeen voor
hun leidersvergadering. In de morgen
vergadering, die om 11 uur begint,
komen huishoudelijke zaken aan de
orde; 's middags bespreekt een forum,
gevormd door de heren A. van den
Akker. L. M. van den Moomgaard, ds.
C. Langbroek, A. Otten en J. Zwart,
het onderwerp; De Bijbel op de W.V.
EEN
WOORD
VOOR
VAN
DAAG
Omdat hij God
de eer niet gal
De handelingen der apostelen
hebben wij het boek genoemd
waarin het wel en wee van de
eerste christenen beschreven staat
de handelingen van Gods Hei
lige Geest ware wellicht een
betere naam geweest. Zo duidelijk
komt dat tot uiting in de hoofd
stukken 11 en
12; in hoofdstuk
11 strijdt Gods
Geest tegen het
veile onbegrip
der gelovigen
in hoofdstuk 12
vindt men de
strijd van Gods
Geest tegen de
onwil der onge
lovigen.
En in beide gevallen eindigt
het in een glorieuze overwinning
van God. Hoofdstuk 11 besluit
met het tekenen van de grote
eensgezindheid tussen Joden en
heidenen zodat de gemeente van
Antiochië zelfs geld en goederen
gaat inzamelen voor de gemeente
in Jeruzalem. En hoofdstuk 12
eindigt met de dood van koning
Herodes, de kampioen der bestrij'
ders van Gods gemeente, ds
moordenaar van Jacobus en, als
hij gekund had, van Petrus. „En
terstond sloeg hem een engel des
Heren, omdat hij God de eer niet
gaf", zo staat er.
Let er goed op: de strijd van
Gods Geest op aarde is de strijd
voor Gods eer. En daarbij worden
èn onze vooroordelen èn onze
onwil vermorzeld.
COMMENTAAR
—9.40 Waterst). VPRO: 10.00 „Tijdelijk
Niet slecht
Ad-
DE Wereldraad
conferei
de ÏMCA
christelijke jongemannenverenigingen heeft zich In zijn
conferentie te Kassei in Duitsland beziggehouden met de verhouding tussen
':MCA en andere christelijke wereldorganisaties. Aangedrongen werd op nau-
contact met de Wereldraad van Kerken en verder wil men samenwerking met
organisaties als die der padvinders en het Rode Kruis en ook met de Unesco.
Ais nieuw lid van de Wereldbond werd het verbond in Pakistan toegelaten;
als buitengewone leden de C.J.M.V.'s in Bangkok en Frans-Kameroen. De Philip-
pijnse YMCA heeft 50 buitenlandse studenten tot een bezoek van vijf weken aan
Azië uitgenodigd.
De Afrikaan dr. Charles D. Sherman uit Liberia werd herkozen tot voorzitter
van het wereldverbond van christelijke jongemannenverenigingen. Dr. Sherman,
die al twee Jaar het presidium bekleedt, is jurist en financieel adviseur van de
Liberiaanse regering.
De N.C.R.V. heeft de
televisiekijkers gister
avond een luchtig zo
mers programma voor
gezet, dat velen plezier
T(„ zal hebban gedaan,
maar waarop toch ook
wel het een en ander aan te
merken was. Het begon met een
herhaling van een allerleukst
tekenfilmpje over de ontwikke
ling van het Canadese verkeer,
waarbij de humor het kennelijk
heeft gewonnen van historische
waarheden, maar dat niettemin
een schot In de roos was.
De reportage over oude auto-
tjes was nog net geen gemiste
kans maar zeker ook geen ge
slaagd evenement. Wij persoon
lijk zijn gek op deze oude
autootjes en waren dus dik te
vreden. omdat wij ons laafden
aan de beelden alleen, maar we
beseften ook, dat een slordige
regie er veel afbreuk aan deed
voor degenen die niet bij voor
baat verliefd op het onderwerp
waren. Was er niet meer te
maken geweest van de inzitten
den in historische costuums of
van close-ups van de motoren?
Na een rijkelijk lang filmpje
over Engelse cartoons vroeger
en nu kwam er een éénakter
„Bérangère" de avond besluiten.
Men had Marianne Rector de
hoofdrol gegeven, die zij ken
nelijk „nog" niet aankon. Het
zwakke gegeven een meisje
dat op weg naar haar verloofde
samen met de stationschef de
nacht opgesloten raakt in een
kleine ruimte en op hem ver
liefd raakt kreeg1 door de vrij
slordige regie weinig geloof
waardigs. Of het stuk dat bij
meer voorbereiding wel had
kunnen krijgen, betwijfelen we.
Het was aeen slechte avond,
maar één die veel beter had ge
kund en voor hetzelfde geld
zouden wé goed Hollands wil
len zeggen.
Tweede Symfonie vari
Brahms (22 uur)
De tweede symfonie van Brahms
.is wel de meest begrijpelijke van
alle Brahmssymfonieën. Brahms
heeft hier namelijk zichzelf willen
afreageren na de spanningen van
de eerste symfonie.
Het le deel is liefelijk. Luistert
u maar eens naar de inzet der
hoorns en in het tweede thema van
de cellisten. Het adagio heeft
elegische accenten maar is beslist
niet somber te noemen. Daarna
komt een charmant allegretto, een
soort scherzo vol gratie en licht
heid. De variatiekunst van Brahms
komt hier wel goed tot haar recht.
Ook de finale is opgewekt en
voert, na enige lyrische intermezzi,
naar een briljant slot. Bij de eer
ste uitvoering scfireef Brahms'
vriend, de chirurg-pianist Theodor
Billroth: „Dat is zuiver blauwe
hemel, ruisen van beekjes, zonne
schijn en groene koele schaduw.
Aan het meer van Wörth moet het
wel mooi zijn". Inderdaad, een
milde zuivere toon beheerst het
stuk, dat vanavond gespeeld wordt
door het Residentie Orkest onder
leiding van Berngrd Haitink.
Wat de radio vanavond biedt komt
nauwelijks boven het gemiddelde
uit. Het is van alles wat, maar In
teressant is er weinig
Voor de V.P.R.O. draagt Robert
Sobels gedichten voor van de Vla
ming Maurice Roelamts (20.20).
Hierna volgt een causerie van
Emile Hemeldonk, de Belgische
schrijver, over „De Kempen".
De V.A.R.A. begint haar pro
gramma om negen uur met een
uurtje muziek uit de Duitse ro
mantische opera's.
Hilversum II. 298 m. KRO: 7.00 Nws;
7.10 Gram: 7.15 Gewijde muz; 7.45 Mor
gengebed en lit. kal; 8.00 Nws. en weerber;
8.15 Gram; 8.50 V d vrouw; 10.00 V d kleu
ters; 10.15 Gram; 10.30 Ben je zestig? 11.00
V d zieken; 11.45 Gram; 12.00 Angelus:
12.03 Metropole-ork. en solist; 12.30 Land
en tuinb. meded; 12.33 Pianospel; 12.50
Gram; 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nws. en
kath. nws; 13.20 Lichte muz; 13.50 Gram;
14.00 V d Jeugd; 14.20 Dansmuz; 14.40 Boek-
bespr; 14.50 Fan£are-ork; 15.15 Kron. van
letteren en kunsten; 15.40 Zangver; 16.00
V d jeugd; 16.50 Gregoriaanse zang; 17.20
Musette-ork. en solist; 17.40 Napolitaanse
volksliedjes18.00 Instr. trio; 18.15."
8.25 Gram: 18.30 Pai
18.40
10 Coram; 19.15 Om
1.10 Lichtbaken, caui
21.40 Licht<
luiden de
en lit. kal;
>ndag in. Daarr
13.00 Nws; 23.15
23.22—24.00 Nieuwe
BUITENLANDSE PROGRAMMA'S.
13.40 Gr
14.45 Iden
16.30 Caui
13.00 Nws; 1
im; 14-10 Spoi
5.30 Orfc
i-15 Cat
.00 V d kind; 17.55 1
iws; 18.15 Stad en land; 18.4:
19.15 Pari. overz; 19.30 Inter
progr; 21.00 Nws; 21.15
Lvondgebeden; 23.00—23.08 1
(richten.
'eland,
17 m. 12.15 Pari.
13.00 Sport;
14.00 Lichte
11
Anton, Mizzy, de jongen en André. „Bent u al
met het verhoor begonnen?" vroeg enkele minu
ten later een sarcastische stem. Herr Zuckwal-
ler had er snel werk van gemaakt. Spoedig had
hij de draad opgevat van het gesprek, maar hij
kon niet meer uit de jongen krijgen dan wat ge
stamel en onduidelijkheid. De jongen had alleen
maar op zijn fooi en niet op het signalement
van de man met de brief gelet. Ze stuurden
hem weer naar de sigarenwinel en Zuckwal-
ler wenkte André terzijde.
„Zo komen we niet veel verder, Herr Rost",
zei de inspecteur droog.
„Laten we naar mijn kamer gaan", stelde
André voor.
De inspecteur zat in de enige stoel en André
ijsbeerde door de kamer. Zuckwaller bekeek het
briefje nog eens, luisterde naar het verhaal over
het meisje .n glimlachte. André keek hem koud,
bijna vijandig aan. „En wat doet u? U zit maar
hier. Er kan van alles met haar gebeuren. Voor
een moord deinzen ze niet terug, dat hebt u hier
gezien". De jonge man ging iets kalmer door
„Inspecteur Zuckwaller, waar ben ik hier in ver
zeild geraakt. Wat is dit voor een troep? Kunt
u me niet vertellen, wat u weet?"
Zuckwaller glimlachte opnieuw en zijn lach had
onder de hangsnor meer weg van een grijns
„Dat is wat de politie ook graag zou willen
weten en als we dat wisten dan waren we tege
lijk ook een heel stuk verder"
„U lijkt vel een dokter bij een ernstige zieke",
onderbrak André de kalme detective. „Ben ik
soms ook een verdachte? Heb ik geen recht om
JAS VAN HOFWEGEN
<~Qaadóeló
j
te weten wat hier gaande is?" André werd weer
opgewonden.
De inspecteur rees half overeind uit zijn
stoel en keek de Nederlander strak aan.
„Ik zal eerlijk met u zijn, Herr Rost. In de
kamer hiernaast werd een man vermoord. En
we weten ryig niets. We weten nog niet waar
om die mari werd vermoord. We weten nog niet
door wie. We weten alleen, dat u in de kamer
er naast woonde. Nu is dat meisje verdwenen.
Zo maar weg. U kreeg een zonderling briefje.
En wat zegt het ons? Niets. Alleen dit, Herr
Rost, u bent zeer nauw betrokken bij iets waar
van wij de draagwijdte niet Weten en misschien
voorlopig niet zullen weten
Inspecteur Zuckwaller ging weer gemakkelijker
zitten en André vroeg botweg: „En daarom
blijft u maar zitten. Gewoon domweg zitten. U
doet niets, helemaal niets."
„En wat wilt u dat ik zal doen, Herr Rost?
Moet ik als een speurhond achter het meisje
aangaan? Moet ik naar sporen in de hotelkamer
gaan zoeken? Naar vingerafdrukken? Dat meisje
wordt ergens verborgen gehouden, natuurlijk,
maar waar? Dat is heel moeilijk, Herr Rost, en
dat kan niet met heetgebakerdheid worden opge
lost."
André Rost had een afkeer van deze kalme,
te rustige Oostenrijkse politieman.
„Maar terwijl u hier zit, kan met Marianne
het ergste gebeuren, Herr Zuckwaller. Beseft
dat?"
„U bent nog jong, u bent voortvarend en
wilt daden zien. U wilt dingen zien gebeuren.
Men kan zulke zaken niet als een haastkarwei-
tje aanpakken en dan nog iets, om u gerust te
stellen, Herr Rost, toen u enkele minuten geli
den belde, zijn mijn mensen direct naar Hotel
Neu Tirol gegaan. Het onderzoek is in volle
gang, zoals dat heet. Men kan niet alles zelf
doen, nietwaar?"
Er sprongen spottende glimlichtjes heen
weer in de ogen van de politieman.
André Rost voelde zich als een kleine jongen,
die van zijn onderwijzeres een hard en gevoe
lig lesje heeft gehad.
„Neem me niet kwalijk, Herr Inspektor", zei
hij, „maar voor mij zijn de veiligheid en de te
rugkeer van Marianne Van der Bij belangrij
ker dan die hele moordzaak en wat daar ver
der allemaal dan nog achter mag zitten."
„Maar voor de politie is die ontvoering niet
meer dan één klein stukje van de hele puzzel."
Glimlachend stond Zuckwaller op. „Love, wait
and see", zeggen de Britten, of de Amerikanen.
De liefde gaat niet altijd over rozen. Herr
Rost".
Hij legde een hand op André's schouder enl
even later was hij verdwenen, een man met een|
hangsnor, een burgerman
(Wordt vervolgd'I
Na het nieuws van elf i
deze omroepvereniging
eert, gegeven door het New Yorks
Filharmonisch Orkest onder lei
ding van Bruno Walter. Gespeeld
worden dc Akademische Feestou-
verture van Brahms en de Sym
fonie nr. 3 van Schumann.
I Een aaneenschakeling van uit
eenlopende uitingen van jazz wordt
om kwart voor zes uitgezonden door
de K.R.O.
Prof R. de Vroe, hoogleraar aan
de S.U. in Amsterdam, zal morgen
middag om twintig over drie voor
de V.A.R.A. een misverstand op
helderen. H« zal spreken over de
eevaren van dc atoomhomproeven.
Tony Scott is een virtuoos Ame
rikaans swingklarinettist, die als
solist is opgetreden bij tal van
grote orkesten. Kort geleden was
hij even in ons land. De V.A.R.A
heeft hem bij die gelegenheid
geëngageerd voor een optreden
met de Millers onder leiding van
Ab de Molenaar. De opnamen
worden morgenmiddag om 4.20
uitgezonden. Orkest en solist
zullen werken spelen van Kern.
Wells, Vernon Duke (Ira Gersh
win en Skylar) en in Blues zal
men zowel Tony Scott als Her
man Schoonderwalt de eigen
klarinettist van de Millers, kun
nen horen.
'•ogrofmiwe voor morgen
ZATERDAG 13 JULI
Hilversum I 402 m. VARA: 7.00 Nws;
Gym; 7.20 Gram;
Light Programme. 15C
"arl. overz; T2.30 Dam
13.35 Gram; 13.45 V
muz; 14.30 Sport; 15.3
laem: n.ia imern Eisteddfod In Llango
len; 17.30 Sport; 18.35 Reportage; 18.45 Hot
bies; 18.58 Sport; 19.00 Nws. en journ; 19.3
Gevar. muz; 20.00 Hoorsp: 21.00 Interr
"'-•-J-*fod in Llangollen21.30 Lichte muz
ssel. 324 m. 12.00 Gram; 12
2.35 Gesproken aperitief; 12.
Nws; 13.11 Radio-Almanak; 1
15.30 Wee
16.30 Gram; 16.45 Engelse
17.10 Gram; 17.30 Gevar.
muz; 18.30 V d sold; 19.00
HI'S
uit het buitenland
De operette van Mlllöcker „Der
Bettelstudent" wordt, van acht uur
tot twintig over acht door Frank
furt (506 meter) uitgezonden.
Om zes uur brengt Brussel
(324 meter) een Nederlands pro
gramma. Jack Dixon draagt dan
werken voor van Van Schagen,
Slauerhoff, Marsman, Engel
man, Den Brabander, Anton van
Duinkerken, Achterberg. Car-
miggelt, Lucebert en Warmond.
Brussel (484 meter) zendt in het
kader van het Festival van Lu
gano een pianorecital van Rudolf
Serkin uit.
Televisie
''rooromir.o voor momen
AVRO: 16.00—16.50 Voor de kleuters.
j^AAR DE VOORZITTER van de J
Tweede Kamer deze week bij het
begin van het zomerverlof heeft mee
gedeeld, zal de Kamer in het vervolg
bij voorkeur niet meer op vrijdag ver-1
gaderen. Dan zullen namelijk de
ministers hun ministerraad gaan hou
den, in plaats van zoals tot heden
op maandag. De maandag willen de
ministers reserveren voor hun eigen
besprekingen op het internationale
vlak.
Met name in de sobere vorm waarin
de voorzitter van de Kamer deze
mededelingen heeft gedaan, roepen ze
toch wel enkele vragen op.
Het besluit, dat de voorzitters van j
de fracties op deze wijze genomen j
hebben, komt in feite neer op een
nadere concentratie van de openbare-
werkzaamheden van vier dagen op
drie'. De vrijdag immers komt te ver-1
vallen. Op maandag werd reeds niet
vergaderd, evenmin op zaterdag.
Het verdient de aandacht, dat dit
besluit is genomen In een periode,
waarin de parlemenfbire werkzaam
heden zich nog uitbreiden en boven- j
dien kort nadat de Kamer zelf een
heel belangrijke uitbreiding in leden
tal heeft ondergaan. Blijkens hetgeen
de voorzitter heeft gezegd, zal nu een
oplossing worden gezocht in de rich
ting van meer avondvergaderingen.
PJET SPREEKT VANZELF, dat de
Kamer zich zoveel als mogelijk is
hebben te schikken naar de wensen
de ministers. Ook de ministeriële
werkzaamheden zijn zeer toegenomen.
De reservering van de maandag voor
ministeriële besprekingen op inter
nationaal niveau mag op zichzelf al
gelden als een aanwijzing, hoezeer die
werkzaamheden toegenomen zijn.
Wij vragen ons overigens wel af, of,
indien het op zichzelf al wenselijk is
ministerraad naar de vrijdag te ver
schuiven, de maandag nu geheel voor
de internationale besprekingen moet
worden bewaard.
In de eerste plaats vermoeden wij,
toch ook wel internationale be
sprekingen op andere dagen dan de
maandag zullen worden gehouden.
Bovendien is het nog altijd zo, dat ver
scheidene ministers als zodanig met
contacten op internationaal gebied be
paald niet overbelast zijn. We mogen
er hen wel gelukkig om prijzen.
Wij vermoeden, dat, mogelijke voor-
het tegendeel ten spijt,
straks voor de Kamer de maandag nog
wel eens zal moeten goedmaken wat
de prijsgegeven vrijdag tekort
komt.
:tUI
JgLIJFT de nadere concentratie van
de werkzaamheden zoveel mogelijk
op de drie nog resterende dagen, met
dan als correctief een ruimer benutten
avonden.
Wij geven toe, dat er in deze voor
genomen regeling ook een gunstig
element schuilt. De Kamer zal zich
meer dan anders gedrongen voelen tot
een efficiënte uitoefening van haar
taak.
Wij zijn als volk zowel degelijk als
tegelijk tamelijk breedsprakig. In Kn
volksvertegenwoordiging, als een r~
juiste afschaduwing van ons volk,
vindt men deze eigenschappen gemak-
kelijk terug. Alles geschiedt er in den
brede.
Een wetsontwerp gaat van een toe
lichting vergezeld. Op beide antwoordt
de Kamer met een voorlopig verslag. >oo
Daarop volgt van beide zijden nog linf
eens een memorie. Behoudens nieuwe ln
complicaties die niet ongebruike-
lijk zyn begint eerst dan de monde- kee
linge beraadslaging. Is deze achter de ga a
rug, dan krijgt de Eerste Kamer op cen
haar beurt alle gelegenheid tot een
reprise, die, naar verwachting, al wei- voo
nig meer heeft van een surprise. stel
V
J7R IS natuurlijk voor deze gang van dee
zaken wel het een en ander
zeggen, al zouden we ons een Wa
korter procedure kunnen denken, die de
toch niet ondegelijk behoeft te zijn. rj*4
Misschien zal nu de dringende tijd tot ged
wat groter efficiency gaan nopen. Moge der
het wezenlijk aan de degelijkheid geen in
afbreuk doen.
Een opmerking zouden we intussen
nog willen maken, en met name van-
it de pers.
Concentratie van de Kamerbijeen- D
komsten op minder dagen zal uiter-
aard leiden tot concentratie van de
parlementaire verslaggeving gelijkelijk
over minder dagen. Uit een oogpunt c,
van publiciteit en publiciteitsmogelijk- Fle
"'oden is het echter wenselijk, dat de
parlementaire werkzaamheden over den
een zo groot mogelijk aantal dagen d v
"■er week worden gespreid. Jul
Fra
De kranten blijven, ook bij de con- z v
centratie der Kamerbijeenkomsten, G
:taan voor de noodzaak, alle nieuws, Gr!
'ok het parlementaire nieuws, nu een- A v
naai per dag te brengen in zekere pje
begrensde proporties. Een verslag mag kar
immers ook niet tè lang worden.
Zelfs bij alle goede wil van de zijde c
yan de pers kan van de nieuwe rege- A
'ing wel eens het gevolg zijn, dat de
Kamer aan publiciteit gaat inboeten.
Met name uit een oogpunt van ge
zonde democratie zouden wij dit stellig
betreuren.
