oomenercji<L^>
één mqyemm j
VOOR U GELEZEN:
[1 van de heer Boiermans
ZONDAGSBLAD
ZATERDAG 6 JULI 1957
Het begon allemaal met een advertentie, maar het werd toch
c
J-JET leven van de heer Botermans was bezig
zich zonder schokken naar de pensioenge
rechtigde leeftijd te rekken. De heer Botermans
was met grote lof zijn 25- en 40-jarig jubileum
gepasseerd en sindsdien was het tot hem doorge
drongen, dat hij toch eigenlijk wel een verdien
stelijk mens en geschikt collega was. Goed
beschouwd stond het wel vast, dat eens in zijn
overlijdensadvertentie zou staan: „Zorgzame
echtgenoot, vader en grootvader...." en met
recht, ja zeker, met recht. Vrouwe Helene Boter
mansDe Goede, zou, indien zij hem kwam te
overleven, dit zeker met roodgeweende ogen en
een snik in haar stem beaamd hebben.... ware
het niet, dat eens een ernstige dwaling de rust
en de vrede van zijn hart en dat van Helene
geschokt had.
geeft de mens weer nieuwe krachten
J)E HUIVERINGWEKKEN
DE reeks proefnemingen
met kernwapens van de laat
ste tijd, maar meer nog de
alarmerende berichten over
de bedreiging van de mens
heid door radio-actieve stra
ling hebben in alle ontwik
kelde landen ter wereld grote
onrust gezaaid. Alle volwas
senen, die zich hel abrupte
einde van de jongste wereld
oorlog in Azië herinneren, weten welk een uiterst belangrijke, maar
gruwelijke rol hierin de atoombom heeft gespeeld. Daarna kwa
men er jaren van herstel en groeiende samenwerking. Maar
het waren ook jaren van groeiend wantrouwen tussen de grote
wereldmachten Terwijl men sprak over de onuitputtelijke
energievoorraden waardoor het leven op aarde nieuwe impulsen zou
ontvangen, moest tevens erkend worden, dat de onvoorstelbare
krachten van het atoom, of liever van de atoomkern, vooralsnog
vrijwel uitsluitend dienstbaar zouden zijn aan de vernietiging
van de „Vijand".
Drie boeken over hei
vraagstuk van deze eeuw
V.
kernfysisch gebied zijn namelijk zoals het
nuchter bezien
;ren, zonder
raken, dat
duizelingwekkend hoog,
zonder de stimulans van een be
wapeningswedloop ook op het ge
bied van de vreedzame toepassing
der kernenergie aanmerkelijk wikkeling van kernwapens,
minder zou zijn gepresteerd dan zal niet licht gebeuren,
nu het geval is. Het is de laatste J'
jaren inderdaad bewezen, dat wij
:r de geheimen van het atoom werken om de bom te ontwikke-
de wijze, waarop de geleerden len, die dood en verderf zou zaai-
en in Japan, maar die de levens
van duizenden geallieerde mi
litairen zou redden. Ook de jaren
de oorlog, waarin het onder-
slaagden, de krachten
kern vrij te maken. Het eerste
paniekstemming boek legt daarbij zeer sterk de na-
"°°™°staat druk op de gevaren van kernproe-
slechts dan kan uitbreken,
radio-actieve straling zoek krachtig werd voortgezet,
i het algemeen. Noël Martin
gaat deze schrijver uitvoerig i
Hij vertelt van gewetensconflic-
spiona-
aangetekend, een dwaling heeft tot de ontstellende ontdekking, dat
nimmer iets opzettelijks en in het deze omwegen vol voetangels ei
bijzonder ten aanzien van de heer klemmen zaten. Hij zei dappe:
binnen vrij korte tijd de beschik- machten,
king zullen krijgen over de kracht- wedloop naar een
bronnen, waarvan de geleerden al kan worden gestuit,
enkele decennia terug het bestaan
Wat had hij kunnen verklaren? zijn mannelijkheid in het defensief van zijn bril keek hij op naar He- kenden.
lene, die haar blik niet afwend-
Als er wat gezegd moest wor- de.... en kennelijk wachtte.... r)OVENDIEN is gebleken, dat de
den, dan moest dat van zijn kant maar de heer Botermans zei^ niets D mensheid en zelfs de indivi-
de landen achter het ijzeren hierin bepaald niet actueel, want
c oen o on zoals gezegd, tegenwoordig weet ten, verdachtmakingen i
de mens zich beter te beschermen ge-affaires met de val
en is men ook tot andere conclu- penheimer
sies gekomen omtrent de versprei
ding van splijtingsprodukten over
de aarde. Ook in zijn tweede werk dit alles verwerkt
ontkomt de Franse auteur hieraan structief boek, dat
bovendien een reële kans
akkoord tussen de wereld-
verdere
de directeur
de „atoomstad" Los Alamos"
als hoogtepunt. Jung heeft
atoomoorlog niet gehee,
i spannende
Botermans mag hier gezegd
tegen zichzelf, dat hij niemand de dagen vol onrust,
komen. De heer Botermans beleef- cn verzette zuchtend de haard, duele
energie en alles wat hiermee sa-
enhangt uiterst snel. Wanneer
hoofdstuk aan de dat minder snel veroudert omdat
vredelievende het eigenlijk een stuk geschied-
boeken schrijving is.
den: een dwaling te goeder trouw, enig onrecht deed. Dat dit
Het begon zo: Op een morgen maal een privézaak was, die zelfs
dat hij op zijn bureau de ochtend- Helene niet raakte,
krant door keek want alle ho- schrijverij werd zelfs
ge ambtenaren kijken 's morgens staand gesprek, zoals hij
Hele- Helene vroeg: „Och, schud hem
zich wel degelijk de Fransman Charles-Noël Mar-
hun bureau de ochtendbladen mer
door viel zijn oog juist bij het zou kunnen
toevouwen op een bijzondere ad- ogenblikken
vertentie onder de rubriek „Hu- wel, dat er ergens iets niet
welijken". Oh nee,_u denkt toch de was. Dat de vrouw beter
schoon
want deze bijzondere zorgen omringdeon- Hij richtte zich zeer zelfbewust
hoog- verdragelijk. Soms steeg de drift op en zei: „Dat doe je zelf
hem tot de lippen en dreigde
Ielene had kunnen of stormvloed van woorden.
daar ben je heus toe in staat
hij zweeg uit angst
en anders doet morgen de smid al
kan wapenen tegen het gevaar
van radio-activiteit, zowel
neerslag of fall-out
van kernwapens als
kernreactors afkomstige afval
stoffen. In Amerika spreekt
boek schrijft, geti
teld: „Heeft het uur H voor de we-
explosies reld geslagen", met als onderti-
de uit tel: „De ontstellende gevolgen
van atoom-explosies'" v
onlangs een tweede druk
toepassing
doeleinden. Wie beide
aandachtig leest ze zijn niet
gemakkelijk krijgt bij het iet
wat overtrokken beeld van atoom
gevaar niettemin een vrij goede
indruk van wat de mogelijkheden
voor de energievoorziening in de
naaste toekomst zijn.
niet dat onze heer Botermans be
langstelling had voor deze rubriek
ander" dan om er zo eens terloops
zijn gefundeerde critiek op te ge
ven? Deze advertentie hoorde hier
ook eigenlijk niet thuis, maar raak
te het vlak slechts zijdelings:
„Jonge, diep teleurgestelde
i psycholoog had kunnen gaan
en dat deze weg iets geheimzin
nigs, iets pikants had.
EN DAN, het begin was er.
maar waar en hoe zou deze "weg
eindigen. De heer Botermans werd doet
v hij "schold het wel.... er zitten toch geen ge- bom, die volgens president Eisen-
In deze sfeer heimen in. wel?" Toen was het de hower over vijf jaar j
schreef de heer Botermans zijn beurt aan Helene om even ver- worden. Een bom
slotbrief met een diep smartelijk bouwereerd te zijn. Dit was het slechts explosieve kracht bezit,
gevoel van afscheid. Het was hem beslissende einde --■
alsof hem iets heel liefs, iets hei- Waar
schone" waterstof- schenen,*) -grijpen wij nu alweer
dwaling, waarbij de dodelijke neerslag,
woord over ge- de fall-out" achterwege blijft.
,,Maar vallen is en die zelfs niet, twaalf En bij de jongste kernproeven in
dit moet mijn laatste brief zijn jaar later, de tekst yan de over- de Verenigde Staten is vooral het
Ada en verdiep je niet
0anders van opzet. Het
beschrijft vooral de menselijke
kant van de onderzoekingen en
wel speciaal de grote spanningen
TN BEIDE BOEKEN krijgen wij waaronder de atoomgeleerden tij-
1 een duidelijke uiteenzetting dens de oorlog hebben moeten
verschenen geheel
vijf jaar gemaakt kan werk „Het atoom regeert de
reld".**)
i Haarlem, 2e dr.
Zo snel ging de ontwikkeling t
links de A-bom. van 1945, rechtt
de super H-bom van 1957,
rede- lijdensadvertentie heeft beïn- beschermende effect van schuil-
i goede stand en goede ontwik- het ogenblik waarop zij haar
sering, door omstandigheden zeer hoogstaande vriend eens zou wil-
eenzaam, zoekt langs deze weg len ontmoeten,
vriendschap en contacten, tenein- Dat nooit natuurlijk, besliste hij,
de weer wat levensvreugde te vin- maar anderzijds was het een stil
i geheim genot om met die ge-
het kan niet anders, het vloed: Zorgzame echtgenoot,
e werkelijk leed, geloof der en grootvader.hetgeen_r
T-och ging hij nog eenmaal
dachte te spelen. Het streelde zijn de,
de kiosk, maar de juffrouw
zei zonder enige bewogenheid:
„Nee, niks ontvangen meneer."
Ook dat ervoer de heer Boter-
pijn. Een smeekbe-
plaatsen en kleding beproefd, iets
waarvan ook organisaties als de
B.B. profijt zullen kunnen trek-
zijn gouden bril, keek schichtig gevoelens, dat er een jonge
op en zei: „Ghm.... ghm", en „wachtte op zijn brieven als
keek nog eens steels naar deze goede vriend". Daar zat muziek weemoed...
wonderlijke advertentie. „Jonge., in. „Je brieven zijn me als medi- dat UJ**
cijn Eduard" had ze geschreven,
afscheid hoe dan ook.
diep teleurgestelde
Uit deze woorden straalde hem
iets tegen dat een vaderlijk gevoel
in hem wekte, een typische man
nelijke tederheid, welke hij lang
reeds in hem gestorven waande,
maar daar stak het opeens de
kop op.... en het was niet eens
onaangenaam en bijna werktuige
lijk vormde zijn lippen: „Kind
hoe kom je zolaten we eens
rustig samen praten". Twee mooie
maar droevig donkere ogen keken
hem uit de krant aan. „Jonge
vrouw, diep teleurgesteldhet
kreeg de klank
„ik kan er niet meer buiten.
>i Herm. Steggerda
hem gestreeld hebben,
abrupte slot zonder tranen, zonder
1zomaar: punt, uitl,
bitter en wat hij nimmer
in zijn leven had gekend kende
hij tot zijn schrik nu: een wrok
tegen de zwijgende
Helene. Dat was
fout, dat mocht niet,
daar moest hij tegen
vechten, maar hoe
zou hij zijn onzeker
heid tegenover He
lene moeten kwijt-
dit mooie in ons leven niet af
Was het wonder, dat hij niet
maar afstand doer v-n >/e was door haar. dat haar harts-
brieven?, hoewel het toch beter vriendin de brieven onder de ogen
was geweest indien hij ze had kreeg, die er hartelijk om lachte.
IETWAT verward en geschokt vernietigd. Het was ook door Helene, dat een
I vnuwde de heer Botermans rijn Bovendien, het leien van dra psycholoog, een kennis van de
krant en borl deec niet, joale Je- epistels leverde hem al moeilijk- goede vriendin de brieven las.
bruikelijk in rijn bureau maar heden op. want als rijn collega s Die lachte met, maar stelde haar
s -ik haar in de buitenzak van zijn de rose enveloppen op regelmati- volkomen gerust. „Dat moet
colbert. Die mooie, donkere ogen »e tijden zouden zien zouden zij er
wilden niet wijken. Zij keken beslist verkeerde consequenties
hem aan uit de acten die hem fin verbonden hebben. Daarom
passeerden. Hij hoorde een zachte las de heer Botermans ze strikt
melodieuze stem. die hem een privé, namelijk door zich
tragedie voordroeg, terwijl -
stil laten gaan.
Dat heeft hij nodig op zijn leef
tijd", en hij gaf een zeer diepzin
nige beschouwing over de manne-
meer jjj^g ziej en haar dieptenove-
t0.1' rigens niet zo peilloos diep. De
n dit mooie deer Botermans heeft nimmer ge-
op te geven voor wat moeilijkhe- weten van Helene's tranen....
den nee, dat overwoog hij zelfs Maar op een avond vroeg ze hem
niet eens. 0f hij de haard wilde weghalen
rusug ons leventje icveu, tvi.- Nu zou alle- nog wel g>oed zijn voor de schoorsteen,
cludeerde de heer Botermans ern- gegaan. ail^het jeyen zeU^hem Morgen zou de smid komen om
tragcuje a va.., «.„„a die dannoodzakelijk i
ogen zich langzaam vulden met l«l te begeven. Maar c
tranen. Ja. er wordt veel leed r Vrtftr u,al
de wereld geleden, waar wij z
geen weet van hebben en ma;
rustig ons leventje leven,
Btig. Dit was een kreet uit een geen ®^k had gelegd, hem sch0on te maken
wereld van verdrietige eenzaam- ter. De heer Botermans, als trou-
irtom. hl! kou de ion,,. g-^weg. Dehez
trig.- in d. b««"n« XVutudeni verVekéM zfüjSim Du. .pa*-
«WSt bei.. w'«xmDroor"dc
wangen moeat bol- d«
len... Op dat ogenblik
gaan.
Er scheen wat
strubbeling te zijn met
een leverancier. Op
eens hoorde hij Helene
terug komen en haar
stem riep: „Och, paps,
heb jij nog geld in je
portefeuille? Ik moet
even een tientje heb
ben." ..Ja. in het rech
ter vak!", riep de
heer Botermans terug,
maar op datzelfde
ogenblik kreeg hij het
gevoel dat al het bloed
uit zijn gezicht weg
zakte. waarna het met
kracht terugkeerde,
zodat hij er een rood
hoofd van kreeg.
Hij wachtte op een
vraag.... die niet
kwam. Toen hij later
aan het ontbijt ver
scheen zat Helene op
haar plaats zoals al-
maal koud laten worden" zei He- tijd en schonk thee. Zijn porte-
lene 's avonds verwijtend, waar- feuille voelde hij zwaar in
op hij schokkend reageerde: ?ijn binnenzak Hij had maar
„Hè.wat?" „Je thee", herhaal- het liefst gehad dat Helene
de Helene terwijl ze onderzoekend hem gevraagd zou hebben van
over de rand van haar leesbril wie die rose enveloppen waren, dat
naar hem keek. „Toch geen moei- ze kwaad was geworden, hem ver-
lljkhcden in je werk?" „Hoe kom wijten had gedaan onder hevige
resten van zijn hoogst i
rinkelde "di Tivbël geluk Hij kon zijn hand niet
en hoorde hij Helene tegenhouden die het deurtje open-
naar de voordeur de en hem het volle gezicht gaf
«op het einde van de jonge diep
teleurgestelde vrouw. Dat „diep
teleurgestelde" deed hem wat.
Er flitste een fel woord naar
zijn lippen, maar hij wist zich nog
juist te beheersen. Over de rand
Met dit geschenk gaat Beëlzebub het liefst door 't leven;
lachende werpt hij in de luisteraar
het woord dat langzaam opzwelt tot gevaar,
zo deze 't gif niet uitspuwt, kost het hem het leven.
Ligt dit op straat dan staat de laster op, krijgt ogen
en tongen duizenvoud, zijn voeten zijn
ook menigvoud gevleugeld en venijn
blijft achter waar hij maar zijn gal heeft uitgespogen.
Zijn vlucht omvat de ganse aardedorpen, steden
bestrijkt hij en geen prooi is hem te min:
de stratenmaker en de koningin
zij beiden zijn voor hem eendre begeerlijkheden.
Geruisloos glijdt hij voort op zijn fluwelen vlerken,
verdonkrend al, tot God Zijn hand verheft,
hem met de bliksem van Zijn waarheid treft
en hem verschroeit en al zijn duistre werken.
A. HAGTINGIUS-SEGER
Sprookjes in beeld, een se
rie van 12 boekjes, uitgege-
ven door Classics Neder
land in Bussum, in samen
werking met Gilbertoh Co,
New York.
Deze sprookjes, zowel beken
de als minder bekende, zijn in de
ze in groot formaat uitgevoerde
boekjes in een aantrekkelijke
vorm gegoten. Op iedere pagina
komen twee tot zes afbeeldingen
voor, waarin het verhaal is ge
schreven. Het geheel is goed ver
zorgd. Vooral is ook aandacht ge
schonken aan de tekst. De boekjes
"^Hoekendijk.
Stromen vato kracht, door ds.
G. Y. Vellenga en ds. A.
J. Kret. Uitgave van J. H.
Kok te Kampen.
Uit pastorale bewogenheid, zo
zeggen de Apeldoornse gerefor
meerde en de Krimpense hervorm
de predikant, met tal van vrome
mensen, die, naar ruimte en vre
de snakkend, zich aangesloten
hebben bij de beweging
Zonder bezwaar kan men deze
sprookjes in beeld in de handen
van onze jeugd geven.
Hoofdzaken der psychologie,
door prof. dr. J. Sllkboer. aantasting
Uitgave van „Kosmos" i,.
Amsterdam, Antwerpen.
De schrijver wil een korte psy
chologie geven voor de leek, die
haar in het dagelijks leven nodig
heeft. In een kort bestek behan
delt hij een zeer breed terrein.
Ernstige bezwaren hebben
tegen zijn ongebreideld en openlijk
beleden eclecticisme: een gedach
te van die, een opmerking van de
ze zijn bouwstenen vo^r een „sys
teem". Dat psychologie een prin
cipiële mensbeschouwing onder
stelt is de schrijver niet bekend.
nog grotere geestelijke
moede terecht zouden komen, heb
ben zij in dit boekje „Stromen
van Kracht" scherp afgewezen.
deze beweging een
in de kern van het
Evangelie en geven als haar con
sequentie aan: een naar-binnen-
gekeerd soort geloofsleven dat hei
dens van aard is en ten doel heeft
Theologisch Woordenboek
onder hoofdredactie van dr.
H. Brink o.p. Deel 2. Uitga-
ive J. J. Romen en Zonen,
Roermond en Maaseik.
Romen legt zich toe op r.k.
encyclopedieën: hij is bezig met
een bijbelse en op zijn program
ma staat voorts nog een liturgï-
sche en kerkhistorische. De bibllo-
die daardoor logische en ecclesiologlsche onder-
P ar~ werpen komen in dit theologische
werk dus alleen aan de orde wan
neer het strikt nodig is. Het is
voor ons moeilijk dit werk geheel
op zijn merites te beoordelen.!
Naast de uitstekende uiterlijke]
verzorging noemen we nog enke
le dingen die ons opvielen. In de
het algemeen juiste medede-
aoei neeii jjngen over het protestantisme
onevjngelisclie geestelijke me£ wci ernkele fouties voor
zelfbevrediging, waaruit het Evan
gelie van Jezus Christus is ge
weken, terwijl de zelfverheffing
ij blijft. Elders schrijven zij, dat de
Geest als kracht gezien wordt en
niet als persoon en dat Hij losge
maakt wordt uit de Triniteit. I.
Cor. 1214 b^trijdt de tongen-
ho-j
wel enkele foutjes t
;n, een enkel jaartal). Dr. Tes-
doet de waarheid geweld aan,
nneer hij meedeelt, dat alleen
R.K. Kerk een afwijzend stand-;
punt heeft t.o.v. geboortebeper-j
king. De schrijvers hebben al hunj
min IHIIIII uiiiir mui) mimi iiiiiiim iiiiiim mum mimi' mini iiimr hui mimi nnm mm imiiiii imiim iiiiiim mm» mm> iimmr mmm mimiii mum immm imiiii
ttririrtrtrCrtrb-ü-iT
trirtcirtrtriitrtiir
zorgvuldigheid gebruikt bij
formuleren van hun gedachten.
Daardoor wellicht hebben ze niet
voldoende gewaakt tegen de in hun
kring sterke verleiding tot onzui
ver Nederlands. Het aantal germa-
nismen is ontstellend (Grootstad,
hoff. U'tgave Andrlcs Blits, Joannes-evangelie). Dr. H. B. VU-
b ser is vergeten, dat kerkeraad
Laren- een manlijk woord is. Voor zover
ij tot oordelen bevoegd zijn, kun
taal. Het valt niet te ontkennen,
dat de schrijvers zich nauw aan
sluiten bij de Schrift.
Robbeknol, door Rein Valk-
Oude
kerken
die nochtans reeds lang hun len? En toch is dat nog maar
vat np de mensen van van- een heel klein formeel ver-
Êén van de conferentiegan- daag verloren hebben. En de schil, waarbij volstrekt geen
gen had hiervoor een verma- oude kerken oeIe„ ,ich ver_ principiële punten aan ie
keliik beeld Ergens in een orde rijn. De gang
Een alleraardigst boekje vooi
de jeugd. Het handelt over de be
levenissen van een jongen uit
wij zeggen, dat dit werk
geen (r.k.) pastorie lijkt te mogen
ontbreken. En voor wie buiten r
Er was in Bossey
5ÏÏT -TE ZVZoi punt. rs roThTtVodHu?, —digi over hun eigen
Al die mensen uit Oost en yernieuwd moeten worden. De vrtfbuiterige evangelisten die Bijbei voorgeschreven. nog
West, die daar verenigd wa- gemeenteraad was het er una- allemaal zulke onverwachte en daargelaten dat de Bijbel geen
ren, moesten het wel eens we- niem over eens dat dat ge- onbegrijpelijke dingen doen! voorschriften pleegt te geven!
zen over het feit dat de oude beuren moest. Maar toen be- Ook in Nederland kent men Dieper nog „rijpen de ver
kerken weinig of niets be- sloot die gemeenteraad dat de die wrijving. Er bestaat met schiUen in in het jeugdzorC-
grijpen var, de jonge kerken, vervanging op een bepaalde name een 'eer diep verschil werk, De mi{, kerk ke„,
Tir u-- j j uiijze moest plaats hebben, tussen de kerkdienst in de Ann v„„rt he
Waarbij men onder „oude eprstc het nieu_ nieuwe en de oude kerk_ Ik "jjnlwc maar een soort be
kerken verstond de gemeen- „ormnori „o a\o „„Je nor- moeienis mei_ae juiiycrcn. ut
ten, die door de eeuwen heen en
ook i
bepaalde
wijze moest plaats hebben, tussen de kerkdienst
In'de eerste plaats: het nieu- nieuwe
we raadhuis moest in precies vermoed dat ge die oude vor- catechisatig> En menige oude
dezelfde stijl worden opgetrok- men van jongsafaan kent Ge kerk haa$t flauw mn
de moderne t\jd op een ken als het oude, want daar weet hoe een preekdienst bveschrik als ze ontdekt dat de
kerk met de jongens
woonwijk, die dikwijls kring inzicht wil vermeerderen
naar de boerderij gaat en op goe- in de r.k. theologie, vindt in dit]
de voet met een veulen komt. De werk een uitnemende gids.
naam van deze jongen is niet ge
noemd: deze kan door de lezer
zelf word°n ingevuld, waartoe een
potloodje in een houdertje is bij
gevoegd. Dit is zeker een novum,
dat de bedoeling heeft dat de
jeugdige lezer zichzelf de hoofd
persoon van het boek waant. Aar
dige illustraties op iedere pagina
zorgen mede voor een aantrekke
lijke inhoud.
Babies en kleuters in deze
tijd, door dr. Arnold Gesell
en dr. Frances L. Ilg, bew.
door O. van Andel-Ripke,
Uitg. De Tijdstroom, Lo-
chem.
niets
i dit al-
Energiek stond de heer tranen..
Botermans op uit zijn stoel en les.
greep een boek. „Wat zou er zijn iprak QVer dfi korte zomer
lieve niets. en ^et siechte weer. Over haar
Die avond kon hij de slaap niet lieve kleindochter die morgen ja-
vatten en eerst laat in de nacht r,g IOU zijn, over het ei, dat iets
viel hij in een onrustige sluimer te hard was geworden door dat
geprikkeld en geërgerd door de gezanik aan de deur.en de heer
lichte nurk van Helene, die nim- Botermans zuchtte- verstrooid.
geijkte wijze voortgaan met was men nu eenmaal aan ge- ons verloopt. Ge kent
hun prediking, hun sacra- wend. Ten tweede moest het en groet, voorzang en schrift-
mentsbediening, hun huisbe
zoek en al die verdere activi
teiten. En waarbij men dan ,F
i'Artun kkomen te
onder „jonge" kerken begreep
de gemeenschappen van hen,
die van buiten de kerk tot
Christus gekomen zijn.
nieuwe Raad
huis op de
zelfde plaats
staan
het
Uil de
VOLKSWIJK
lezing, gebed
en collecte, af
kondigingen en
preek en heel de
rest tot en met
de zegen aan
het einde
slaap. Maar hij wist
op zijn hart gedaan en vuur wtei
een slapeloze nacht zou terugkeren
had de heer Botermans gehoor ge
geven hij schreef. Ja werke
lijk hij schreef en sindsdien
maakte hij 's morgens op weg
naar zijn bureau een kleine om
weg langs de kiosk.
Een schok doorvoer hem. toen Hij zag in zijn verbeelding hoe
drie dagen later de juffrouw uit Ielene nu met rode vlekken op
de donkere grot van haar kiosk haar rimpelige wangen en hals g
een rose enveloppe met een edel gierig zat te lezen, zijn geheim.
handschrift in het licht stak. De Hij wond zich al op bij de gedach- i
heer Botermans keek schichtig te hoe ze de woorden van de diep g
i,„w .»n -t-rhit pn hora de brie! .eleurgestelde vrouw belachelijk t
de deur zoals gewoonlijk en
keek hem na zoals altijdach
ja.... Maar de ellendige verras
sing kwam. toen hij uit haar ge-
'.icht verdwenen was en hij haas-
.ig zijn portefeuille controleerde.,
de rose brieven waren verdwenen.
want anders
zouden bejaar
de ingezetenen
Eigenlijk stuiten we hier op verkeerd lopen. En als klap op
een heel rare geschiedenis, de vuurpijl: het nieuwe Raad-
Want die oude kerken zyn het huis moest er eerst zijn, voor
toch maar, die mensen on- het oude zou worden afgebro-
verschillig' of dat predikanten ken. Als U daar even over na-
zijn, of sociale werk(st)ers, of peinst, zult U tot de ontdek-
jeugdleiders of wat ook Ung komen dat dit arme En-
hebben opgedragen om aan de Qelse stadje nooit van zijn
ontkerstende wereld het evan- levensdagen een nieuw Raad-
gelie te gaan verkondigen, huis zal kunnen openen. preek uitgaat.
Men zou dus moeten verwachten zd staat ket met de oude P^eek volgt! En dat de predi-
dat die oude kerken dankbaar kerk™. Ze hunkeren neer °'T
kerken. Ze willen
meisjes sport beoefent
danst, muziek maakt, kortom
het hele dagelijkse leven vult.
Een schande!" roept die
oude kerk dan. Terwijl ze in
wezen blij mag zijn dat haar
opdracht wordt uitgevoerd. En
dat zich onder totaal andere
De militair-strategische positie
van de republiek Zuld-Moiukken,
door Z.E. C. E. L. Helfrich, lt.
adm. b.d. Uitgave Stichting Door
de Eeuwen Trouw.
ders, kortom voor ieder die zich'
met baby's en kleuters te bemoei
en heeft. Zulke boeken zijn er wel-]
iswaar vele, en we kunnen ons in
denken, dat menig ouderpaar de:
voorkeur zal geven aan een walj
De bevelhebber der Nederlandse beknopter populairder boek, maar;
dat neemt niet weg, dat dit
n u* ti ude bVeenk.om.stt verhoudingen een nieuwe kerk
Denkt U zich nu eens in dat „ormt Waarvan de manieren
heel die normale, geijkte gang dan weuswanr heel anders uit-
van zaken wordt doorbroken „alle„ Maar waaT„an het hort
Dot er niet betjonnen mordt richt op dezelfde Heer er,
met een plechtig bijbelwoord, fjeiland
maar met een doodgewoon He£ ggvolg mn dU alIcs?
„Goeie avond allemaal! Dat Daf ovgral (er wereld nieuWP
Vt°T wf gemeenten ontstaan, die zich
niei aansluiten hij de oude
kerken. Maar dat verschijnsel
zeestrijdkrachten in de oorlog te
gen Japan geeft eerst een uiteen
zetting over strategie en het ver
band tussen strategie en politiek,
waarbij hij opmerkt, dat politiek
strategie kan bederven. Vervol
gens geeft hij aan de hand van een
wereldkaart een inzicht in de stra-
werk van formaat is. Dr. Geselli
is een beroèmde Amerikaanse kin-,
derspecialist. Zijn boek ontstond]
na jarenlange ervaring in de kin-j
derkliniek aan de universiteit var!
Yale en geeft, volgens de uitvoe-j
rige en kritische inleiding a
tegische positie van het Sowjet- welbekende kinderpsychologe O.:
blok en de ijzeren gordels, die dit
hadden moeten omsluiten, zo men
die niet door een lange reeks van
politieke daden had doorbroken.
Hij keurt deze daden uit strate- lingsli
gisch oogpunt ten sterkste af, ren oi
waarna hij zich specialiseert op de leen
strategische linies, die in het ei
landenrijk van het voormalige Ne-
derlands-Indië te
zijn tegen
Andel-Ripke, een zeker tegen-
i voor de hier te lande wal|
ijdig georiënteerde belangstel-;
de Freudiaanse ontwikke-
r. Gesell wil niet filosofe-,
r de kinderziel; h^j wil al-
,ro^.Z"lz mzziu" willln al'- Bijbel behend. Wa, He, ver-
heen oan ChHjrtuz niet wieten, leert al zo'n arrdere aanpak zch„n,.l daarom no, niet j
zich tot een nieuwe gemeente beschikbaar stellen. Maar de reden kan zyn dat bejaarde schuldig,
samenvoegen. Maar ah dat nieuwe kerken moeten pre- kerkgangers zich onwennig, maakt!
gebeurt, dan blijken overal des gelijk zijn aan de oude, zo al niet diep-geschokt voe-
ons eigenlijk reeds uit de p noorden. In de laatste van deze li- Maar daarin moet
links en rechts en borg de brie! teleurgestelde vrouw belacheliji
tr.cn snel in zijn binnenzak. Hij maakte, maar in feite was hij het
liep oneens gehaast, alsof hij ach- meest verward over heienes be-
tervolgd werd en het was bepaald heersing en geraffineerde tact, die
hemCte^binnenschoot.naam Hel€nC hebbèm^ij as ^maaTet
ongevaarlijker
WIJKPREDIKANT
nies, welke Australië beschermen
moest, is Ambon een onmisbare
schakel. Schrijver betoogt hoe
Ambon nu in plaats van een scha-
i verdedigingsgordel
de praktijk zelf zijn weg zoe-i
ken. Van dit standaardwerk ver-;
schenen reeds elf vertalingen. Wall
de uitnemende Nederlandse bewer-i
king betreft: wij zouden i
irtrtrüirtiitirit1rtrirtrtiirtrti1rti1rtrtrtitrtrttir{rtr1rtritirtr re toestand heeft geleid.
5 kritiek op de politiek, welke tot de- spelling „Baby's]' in de titel iz
